അതിജീവിതധർമക്ഷയത്തിന്റെ, നരകാഗ്നി വേവിച്ചഅതിജീവിതേ, മണ്ണിലെ തളരുന്ന നീതിപീഠം നോക്കികരഞ്ഞാശ്വസിക്ക നീ!അജ്ഞാതമായേതോ യേതോ പാതാള- ലോകത്തുവിധികേട്ടു, മന്ദമായൂറിച്ചിരിക്ക?

ശരീരം നിലത്തുറയ്ക്കുന്നില്ല... എന്റെ തൊട്ടു പിന്നിലായി ആ രൂപം നില്കുന്നത് കണ്ണാടിയിൽ എനിക്ക് വ്യക്തമായി കാണാം.. അയാളുടെ നിശ്വാസം ഞാൻ അറിയുന്നു.. ഞാൻ ജീവിക്കുകയയിരുന്നില്ല ആ നിമിഷങ്ങളി�

പവിഴമല്ലിപ്പൂക്കൾഅടർന്ന ഞെട്ടിന്റെ മുറിപ്പാടുനോക്കിപുഞ്ചിരിക്കുന്നുവോ, പൂക്കളേ നിങ്ങളും?പാരിജാതതൻ സഫലമാം ജീവിതംവർഷിച്ച, ആനന്ദക്കണ്ണീർക്കണങ്ങളെ;നോവിൻ പടച്ചട്ടയരിക്കള

ഒരു കൂട്ടം ചന്ധനത്തിരികളിൽ നിന്നുയരുന്ന പുകച്ചുരുളുകൾ വായുവിൽ ചിത്രം വരച്ച് അകന്ന് മാറിക്കൊണ്ടിരുന്നു....അല്പാല്പമായി എണ്ണയിലേക്ക് ഇറങ്ങുന്നതിനാൽ മുനിഞ്ഞു കത്തുന്ന തുണിത്തിര?

വെള്ളത്തിൽ വീണ അവൾ പൊങ്ങാൻ നോക്കും തോറും ആരോ താഴേക്ക് വലിച്ചു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുമ്പോലെ തോന്നി... ആരുടെ ഒക്കെയോ ഉറക്കെയുള്ള കരച്ചിലും തേങ്ങലും അവൾ കേട്ടു... ഒപ്പം വെള്ളത്തിന്റെ ഓളത്തിനൊപ്പം �