നിർമ്മലയും കൃഷ്ണയും കൂടി ഭക്ഷണത്തിന്റെ കാര്യങ്ങൾ പെട്ടന്ന് ചെയ്തുതീർത്തു... കുറച്ചുകഴിഞ്ഞ് ഗോവിന്ദമേനോനും അവിടേക്ക് വന്നു... ഭക്ഷണമെല്ലാം കഴിച്ച് ഒരുപാട് വൈകിയാണ് ഗോവിന്ദമേനോനും

വളരെ ആകാംഷയോടെ തന്നെയാണ് ഞൻ ആ കത്ത് വായിച്ചുതുടങ്ങിയത്... എന്നാൽ എന്റെ പ്രതീക്ഷ പോലെ കാര്യമായിട് ഒന്നും ആ കത്തിൽ ഇല്ലായിരുന്നു. "ഞങ്ങടെ മോളു ഞങ്ങടെ അടുത്തേക്ക് തന്നെ മടങ്ങി വരുമെന്ന്

ചുറ്റുപാടും തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് ഒന്നും അ രൂപം കണക്കിൽ എടുത്തില്ല കണ്ണുകളിലും ശരീരത്തിലെ ഓരോ ഞരമ്പുകളിലും  വർധിച്ച കോപം മാത്രം. എതിരെ നിക്കുന്ന ആൾടെ നേരെ കയ്യിൽ ഉള്ള ഹോക്കി സ

നിന്റെ ഓർമ്മകളിൽ ഞാൻ  പൂക്കുകയും കൊഴിയുകയും  ചെയ്ത എത്ര രാത്രികളാണ്  കഴിഞ്ഞുപോയത്... ആയതിനാൽ  നീയോർമ്മകൾ  ഉണരുന്ന എല്ലാ രാവുകളും  എനിക്ക് പുലരി

അവർ ബസ്റ്റാന്റിലേക്ക് നടന്നു... കിച്ചു ചെരുപ്പ് വാങ്ങിച്ചു വന്നു... പിന്നെയവർ ബസ്സ് കയറാനായിട്ട് നടന്നു... പെട്ടന്നാണ് ഭദ്രയത് കണ്ടത്... സ്റ്റാന്റിലേക്ക് കയറിവന്??