💖പുനർവിവാഹം💖(6)

          (Short story)

 

✍️ Aami

 

 

ആരവങ്ങളും ആഘോഷങ്ങളും നിറഞ്ഞു നിൽകെ കൊട്ടും കുരവയുമായി മണ്ഡപത്തിൽ ആയിരങ്ങളെ സാക്ഷിയാക്കി ഒരിക്കൽ കൂടി *അഭിമന്യു* ആ ആലില താലി തന്റെ പ്രിയതമ  *അശ്വതി* യുടെ കഴുത്തിൽ അണിയിച്ചു. വീണ്ടുമൊരു *പുനർവിവാഹം*.

 

 തന്റേതാണ് അവൾ എന്ന്  തെളിയിക്കുന്ന സിന്ദൂരം അവൻ തള്ളവിരലും ചൂണ്ടുവിരലും കൂട്ടിപ്പിടിച്ചു എടുത്തു കൊണ്ട് അവളുടെ സീമന്തരേഖയിൽ ചാർത്തി. രണ്ട് പേരുടെ മനസ്സും ശരീരവും ഒരുപോലെ തണുത്തത് പോലെ തോന്നി അവർക്ക്.

 

 അന്ന് നടന്ന വിവാഹത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന എല്ലാ എതിർപ്പുകൾക്കും  വിപരിതമായി ഇന്ന് അബിക്ക് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരനുഭൂതി ഉടലെടുത്തിരുന്നു. അത് ചെറു പുഞ്ചിരിയായി അവന്റെ മുഖത്ത് പ്രതിധ്വനിച്ചു.

 

 തന്റെ മാറോട് ചേർന്നു കിടക്കുന്ന ആ കുഞ്ഞു താലി അവൾ കയ്യിലെടുത്തു. ഇന്ന് നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെയും പ്രണയത്തോടെയും  തന്റെ അഭിയട്ടേൻ തനിക്ക് അണിയിച്ച താലി കാൺകെ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഈറനണിഞ്ഞു. അതറിഞ്ഞെന്നോണം അബി അവളുടെ കയ്യിന്മേൽ കൈ എടുത്ത് വെച്ച് കൊണ്ട് അവളെ നോക്കി കണ്ണുകൾ അടച്ചു  കാണിച്ചു. ചെറു ചിരിയാലെ അവന്റെ സ്നേഹസ്പർശം സ്വീകരിച്ചു കൊണ്ടവൾ അവന്റെ കൈവിരലുകൾക്കിടയിൽ കൈകോർത്തുപിടിച്ച് എഴുന്നേറ്റു.

 

അന്ന് അനിഷ്ട്ടത്തോടെ ഫോട്ടോയിക്ക് പോസ് ചെയ്തിരുന്ന അബിയേട്ടൻ ഇന്ന് തന്നെ പ്രണയത്തോടെ ഉറ്റുനോക്കി ഒരുപാട് റൊമാന്റിക്ക് പോസിൽ നിന്ന് ഫോട്ടോസ് എടുത്തു അതവളിൽ ആശ്ചര്യം നിറച്ചു ഒപ്പം അവന്റെ നോട്ടം കണ്ടവൾക്ക് ചടപ്പ് തോന്നി.

 

 അവന്റെ കണ്ണുകളിലെ കാന്തശക്തിയെ സഹിക്കവയ്യാതെ അവൾ കണ്ണ് വെട്ടിക്കുമ്പോൾ അവൻ കുസൃതിയോടെ അവളെ നോക്കി നിന്നു, അവനും അറിഞ്ഞിരുന്നു അവളിലെ വികാരത്തെ. 

 

ഈ കാഴ്ച്ച കൺകുളിർകെ കണ്ട് നിൽക്കുന്ന അബിയുടേയും അച്ചുവിന്റെയും അച്ഛനുമമ്മയും മതിവരുവോളം അവരെ നോക്കി നിന്നു. സന്തോഷം കൊണ്ട് അവരുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. അവരുടെ മനസ്സിൽ ആ പഴയ ഓർമ്മകൾ പാറി നടന്നു.

 

                         ###########

 

 

ബോധം മറഞ്ഞ് വീണു പോയ അച്ചു പിറ്റേന്ന് ഉണരുമ്പോൾ അവൾ ആ ഹോസ്റ്റിപ്പിറ്റലിലെ തന്നെ ഒരു റൂമിൽ ആയിരുന്നു. അടുത്ത് അച്ഛനും അമ്മയും അങ്കിളും ആന്റിയും ഒക്കെ ഇരിപ്പുണ്ട്. അവൾ എല്ലാവരെയും ഒന്ന് നോക്കിയതിന് ശേഷം ഇന്നലത്തെ കാര്യങ്ങൾ ചിന്തിച്ചു. പെട്ടെന്ന് ഇന്നലെ ഉണ്ടായ സംഭവങ്ങൾ ഓർത്തു കൊണ്ടവൾ ഞെട്ടിപ്പിടഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റു.

 

" അച്ഛാ.. അബിയേട്ടൻ... അബിയേട്ടൻ എവിടെ.." തന്റെ അച്ചനെ പിടിച്ചു കുലുക്കി അവൾ ചോദിച്ചു

 

"അബി ഐ സി യു വിൽ ആണ് മോളെ.. മോൾ ഇപ്പൊ അവിടെ കിടക്ക് വയ്യാത്തത് അല്ലെ" അഭിമന്യുവിന്റെ അച്ചനായിരുന്നു അതിന് മറുപടി നൽകിയത്.

 

"എനിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല  അങ്കിൾ എനിക്ക് അബിയേട്ടനെ കണ്ട മതി.. ഞാൻ നോക്കി വരാ.." പറഞ്ഞു എഴുന്നേൽക്കാൻ പോയതും അവളുടെ അച്ഛൻ തടഞ്ഞു

 

" ഐ സി യുവിൽ ആണ് അങ്ങോട്ട് ആരെയും കടത്തിവിടില്ല ഇത് വരെ ഞങ്ങൾ പോലും കണ്ടിട്ടില്ല. മോള് ഇവിടെ കിടക്ക് ക്ഷീണം ഉണ്ടാവും ഫുഡ് ഒക്കെ കഴിച്ച് ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആവുമ്പോഴേക്കും അബിക്ക് ബോധം വരും..അപ്പൊ നമ്മുക്ക് പോയി കാണാം"

 

" ഇല്ല എനിക്കെന്റെ അബിയേട്ടനെ കണ്ടെ പറ്റു.." പറഞ്ഞവൾ കൈയിൽ കുത്തി വെച്ചിരുന്ന ഗ്ലൂക്കോസ് ട്രിപ് പറിച്ചു കളഞ്ഞു കൊണ്ട് അവിടെ നിന്ന് ഐ സി വിനു മുന്നിലക്ക് ഓടി. അവളെ പിടിച്ചു നിർത്താൻ കഴിയാതെ അവരും പിന്നാലെ പോയി. ഐ സി യു വിന് മുന്നിൽ എത്തിയതും ഒരു നഴ്സ് പുറത്തേക്ക് വരുന്നത് കണ്ടു.

 

"സിസ്റ്റർ എനിക്ക് എന്റെ അഭിയേട്ടനെ കാണണം.. ഞാൻ ഒന്ന് കേറി .."

 

" ഐ സി യുവിൽ ഇപ്പൊ ആരെയും കയറ്റാൻ പാടില്ലെന്ന ഡോക്ടർ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്.. ബോധം വന്നാൽ റൂമിലേക്ക് മാറ്റിയ ശേഷം കാണാം"

 

" ഇല്ല എനിക്ക് കാണണം.. പ്ലീസ്റ്റ് സിസ്റ്റർ എനിക്ക് ഒരു തവണ കാണാൻ സമ്മതിച്ചാൽ മതി" പറഞ്ഞവൾ വാശി പിടിച്ചു..

 

"എന്താ ഇവിടെ." അപ്പോഴേക്കും ഡോക്ടർ അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു

 

"ഡോക്ടർ ഈ കുട്ടിക്ക് ഹസ്ബന്റിനെ കാണണം പറഞ്ഞ് ബഹളം വെക്കുവാ.." നഴ്സ് അച്ചുവിനെ ചൂണ്ടികാണിച്ചു ഡോക്ട്ടറോട് പറഞ്ഞു.

 

"എന്താ അശ്വതി താൻ കൊച്ച് കുട്ടികളെ പോലെ ഇങ്ങനെ വാശി പിടിച്ചാലോ.. ഏഹ്"

 

"ഡോക്ട്ടർ മോള് ഇന്നലെ മുതൽ വെള്ളം പോലും കുടിച്ചിട്ടില്ല അവനെ കണ്ടിട്ടെ വല്ലതും കഴിക്കു എന്ന വാശിയില..അവളെ ഒന്ന് കാണാൻ അനുവദിച്ചുടെ" അബിയുടെ അച്ഛനാണ് അത് പറഞ്ഞത്.

 

" ഓക്കെ.. ഓക്കെ.. അഭിമന്യുവിനെ കണ്ട ശേഷം ഫുഡ് കഴിക്കും എങ്കിൽ ..അശ്വതിക്ക് കയറി ഹസ്ബന്റിനെ കാണാം"

 

" താങ്ക്സ് ഡോക്ടർ" പറഞ്ഞവൾ ഐ സി യുവിൽ കയറാൻ നിന്നതും

 

" ഫൈവ് മിനിറ്റ്സ്, അതിൽ കൂടുതൽ അവിടെ നിൽക്കാൻ പാടില്ല ഓക്കെ" പറഞ്ഞു ഡോക്ടർ പോയി..

 

അവൾ പതിയെ ഡോർ തുറന്ന് അകത്ത് കയറി അബി കിടക്കുന്നിടത്ത് എത്തിയതും അവനെ കണ്ടവൾ കരയാൻ തുടങ്ങി.. യന്ത്രങ്ങൾക്കിടയിൽ ശരീരത്താകെ വയറുകൾ ചുറ്റി പിടഞ്ഞു കിടക്കുന്ന അബിയെ കണ്ടതും അവളുടെ നെഞ്ചിൽ വല്ലാത്തൊരു ഭാരം തോന്നി. അവന്റെ തലയിൽ വലിയൊരു കെട്ടുണ്ട് ഒരു കൈയ്യിൽ പ്ലാസ്റ്റർ ഇട്ടിരിക്കുന്നു രണ്ടു കാലുകളും വാടിയ പൂന്തണ്ട് പോലെ തളർന്നു കിടക്കുന്നുണ്ട്. അവൾ പതിയെ നടന്ന്  അവന്റെ അടുത്തായി ഇരുന്നു. ഒരു കൈ കൊണ്ട് അവന്റെ കൈയ്യുടെ മുകളിൽ പിടിച്ചു മറു കൈ എടുത്ത് അവന്റെ കളിൽ മെല്ലെ തലോടി ഒലിച്ചിറങ്ങിയ കണ്ണുനീർ അവന്റെ കൈയ്യിൽ ചെന്ന് പതിഞ്ഞതും.. കൺപീലികളിൽ ചലനം കൊണ്ടു കൈവിരലുകൾ പതിയെ ചലിച്ചു... അതറിഞ്ഞതും അവൾ കണ്ണ് വിടർത്തി അവനെ നോക്കി..

 

" അ.. അബിയേട്ടാ..." പ്രത്യേകിച്ച് മാറ്റമൊന്നും ഉണ്ടാവാത്തത് അവളിൽ നിരാശ പടർത്തി. കുറച്ച് നേരം കൂടി അവിടിരുന്ന ശേഷം അവൾ പുറത്തിറങ്ങി.

 

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും നിർബന്ധിച്ച് അവൾക്ക് ഫുഡ് കൊടുത്തു..പിറ്റേന്ന് അബിക്ക് ബോധം വന്നു അവനെ റൂമിലേക്ക് മാറ്റി ഇടക്ക് കണ്ണ് തുറന്ന് നോക്കും എന്നല്ലാതെ അവൻ ഒന്നു മിണ്ടിയില്ല...അവന്റെ മാനസികനില ശരിയല്ലാത്തതിനാൽ എല്ലാരും അവനെ ശ്രദ്ധയോടെ നോക്കിയത്. കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾക്കു ശേഷം അവനെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് വന്നു അങ്ങനെ ഏറെ ദിവസങ്ങൾ കടന്ന് പോയി... അവന്റെ മനസ്സിന്റെ നില തരണം ചെയ്യുന്നതിന് ആയുർവേദ ചികത്സ തുടങ്ങി... അച്ചു തന്നെയാണ് മുൻ കൈ എടുത്ത് അവന്റെ എല്ലാ കാര്യങ്ങൾ നോക്കിയത്.. അതിനിടയിൽ ഡിവോഴ്സിനെപ്പറ്റി ആരും ചിന്തിച്ചതേയില്ല.. ഏത് നേരവും അവന്റെ ഒപ്പം ഇരിക്കും അവന്റെ ഓരോ ചലനങ്ങളും നിരീക്ഷക്കും അവനിലെ ചെറിയ മാറ്റങ്ങൾ പോലും അവളിൽ സന്തോഷം നിറച്ചു. പതിയെ അച്ചു വെച്ചു നീട്ടുന്ന ഫുഡ് അവൻ വാ തുറന്ന് കഴിക്കാൻ തുടങ്ങി. പതിയെ ചിന്താശക്തി ഓരോന്നും തിരികെ വന്നു. അപ്പോഴേക്കും പഴയ ഓർമ്മകൾ അവനെ ശെരിക്കും ഭ്രാന്തനാക്കിയിരുന്നു... പിന്നീട് അവൻ വയലന്റ് ആവാൻ തുടങ്ങി.. അവന്റെ മനസ്സിന് സഹിക്കാൻ ആവാത്ത ഓർമ്മകൾ ആയിരുന്നു എല്ലാം അതുകൊണ്ട് തന്നെ ചിന്തയിൽ കഴിഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ മിന്നിമറയുമ്പോൾ അവൻ അലറി വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി... അച്ചു കൊടുക്കുന്ന ഫുഡ് തട്ടിതെറിപ്പിച്ചു... ചലനമറ്റു കിടക്കുന്ന കാല് അവന് കൂടുതൽ അരോചകമായി തോന്നി.. ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കുന്ന ഓർമ്മകളിൽ അവൻ അലറിവിളിക്കുമ്പോൾ അച്ചു നിസ്സഹായ ആയി നിറകണ്ണുകളോടെ നിന്നെ ഒള്ളു.  ആയുർവേദ ചികിത്സയുടെ ഭാഗമായി അവനെ ഒരു മാസം ഹോസ്പ്പിറ്റലിലേക്ക് മാറ്റി... അവനിൽ അതിന്റെ മാറ്റം കണ്ട് തുടങ്ങി... അവൻ പതിയെ എല്ലാവരെയും തിരിച്ചറിഞ്ഞു ദേഷ്യം ഒക്കെ മാറി സാധരണ നിലയിലായി.. അച്ചു അത്രയും നാൾ അവനെ പോയി കണ്ടുവരും എന്നല്ലാതെ അവളെ അവിടെ നിൽക്കാൻ അച്ചുവിന്റെയും അബിയുടേയും അച്ഛനും അമ്മയും സമ്മദിച്ചില്ല നിലതെറ്റി അവൻ വല്ലതും അവളെ ചെയ്തു പോകും എന്നവർ ഭയന്നിരുന്നു അങ്ങനെയായിരുന്നു അവന്റെ പെരുമാറ്റം.. ഇന്നവൻ പൂർണ്ണമായും മാറി കാലിലെ തളർച്ച ഒഴിച്ചാൽ അവൻ പഴയ അഭിമന്യു ആണ്... ബെഡിലെ കിടക്കലിന് അറുതി വന്നു അവൻ വീൽ ചെയറിൽ ഇരിക്കൽ ആയി... അവനെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് പോന്നു... അച്ചു തന്നെ അവന്റെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും പിന്നെയും നോക്കി... എല്ലാരോടും നല്ല രീതിയിൽ ആയിരുന്നു പെരുമാറ്റം എന്നാലും അച്ചു അരികിൽ വരുന്നത് അവന് അരോചകമായി തോന്നി.... ദേഷ്യമോ വെറുപ്പോ അവന് അവളോട് തോന്നിയില്ല മറിച്ച് കുറ്റബോധം ആയിരുന്നു താൻ കാരണം അവളുടെ ജീവിതവും ഇങ്ങനെ ആയല്ലോ എന്നത് അവനിൽ ഒരു നീറ്റൽ പടർത്തി.. അവൾ അടുത്ത് വരുമ്പോൾ ഇഷ്ടക്കേട് കാട്ടി തുടങ്ങി അങ്ങനെ എങ്കിലും അവൾ തന്നെ വിട്ട് പോയി മറ്റൊരു ജീവിതം തുടങ്ങട്ടെ എന്നവൻ കരുതി.. ഒരു ദിവസം അവന് കുളിക്കാൻ വേണ്ടി അവൾ വാഷ് റൂമിലേക്ക് കൊണ്ട് പോവാൻ ഒരുങ്ങിയതും അവൻ തടഞ്ഞു.

 

"നീ ഇത് എന്താ ചെയ്യുന്നേ..."

 

"എന്താ ചെയ്യുന്നതെന്ന് കണ്ടുടെ അഭിയട്ടേന്... കുളിക്കാൻ പോവ"

 

"അതിന് നീ എന്തിനാ വരുന്നത് എന്നാ ചോദിച്ചത്"

 

" ഞാൻ വരാണ്ട് പിന്നെ തനിയെ പോയി കുളിക്കോ ഏട്ടൻ.. ഞാൻ തന്നെയാ കഴിഞ്ഞ ആറുമാസവും ഇതെല്ലാം ചെയ്തെ.. ഒരു മാസം ആയിട്ടുള്ളു.. ഹോസ്പിറ്റലിലെ ചികിത്സക്ക് പോയിട്ട്" അവൾ പറഞ്ഞ് നിർത്തിയതും അവൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇവളായിരുന്നോ എന്റെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കിയത്... വെറുപ്പ് മാത്രേ കുട്ടിയിട്ടുള്ളു പിന്നെയും എന്തിനാ ഇവൾ എന്നെ ഇങ്ങനെ സ്നേഹിക്കുന്നെ.. അന്ന് തന്നോട് കാണ്ടിച്ച അനിഷ്ടം പോലും ഇപ്പൊ ഇല്ല സ്നേഹത്തോടെ മാത്രേ പെരുമാറുന്നുള്ളു അവൻ ഓർത്തിരുന്നു പോയി... അവളുടെ വിളിയാണ് അവനെ ഓർമ്മകളിൽ നിന്ന് ഉണർത്തിയത്.

 

"ഹലോ..എന്ത് ആലോചിച്ച് ഇരിക്കാ.. ഒരു ദിവസം കുളിച്ചില്ലെങ്കിലെ മടിപിടിക്കും അതോണ്ട് കുളിക്കാൻ നോക്കാം" പറഞ്ഞു പോകാൻ നിന്നതും

 

" ഏയ്.. നി അമ്മയെ വിളിക്ക് അമ്മ വരു എന്നെ കുളിക്കാൻ ആക്കാൻ" അവൾ മുഖം കൂർപ്പിച്ചു അവനെ നോക്കി കൂട്ടതലൊന്നും പറയാൻ നിൽക്കാതെ അവനെ ഉന്തിതള്ളി വാഷ് റൂമിൽ കൊണ്ട് പോയി.. അവൻ ഒരു പാട് അലറിവിളിച്ചെങ്കിലും അച്ചു വകവെച്ചതേയില്ല.. കുളിച്ച് കഴിഞ്ഞ് വന്നതും ഉള്ളതിൽ നല്ല ഷർട്ട് അണിയിച്ചു.. അവനെ കണ്ണാടിയുടെ മുമ്പിൽ ഇരുത്തി തല ചീകി കൊടുത്തു അവൻ കൈ തട്ടി എറിഞ്ഞങ്കിലും അവൾ അത് വെക്കാതെ വീണ്ടും ഓരോന്ന് ചെയ്തു.. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഫുഡ് ആയി വന്നതും

 

" അതെ എന്റെ കൈയ്യിക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നൂല്ല ഞാൻ കഴിച്ചോളാം" പറഞ്ഞ് ഫുഡ് പ്ലേറ്റ് തട്ടിപ്പറിച്ചു.. അവൾ അവൻ കഴിക്കുന്നത് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.. താടിയും മുടിയും വളർന്ന് ആകെ ഒരു കോലം ആയിട്ടുണ്ട്.. ശരീരം ആകെ മെലിഞ്ഞൊട്ടിയിരിക്കുന്നു എന്ന് അവളോർത്തു... പാതി കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞതും ഫുഡ് തരിപ്പിൽ കയറി അവൻ ചുമക്കാൻ തുടങ്ങി.. അവൾ വെള്ളം എടുത്ത് അവന് പിടിച്ചു കൊടുത്തു.. അവൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി മതി എന്ന് കയ്യുയർത്തി കാട്ടി...

 

"എനിക്ക് ഫുഡ് മതി "പറഞ്ഞ് ഫുഡ് പ്ലേറ്റ് അവന് നീട്ടി...

 

" അയ്യടാ..എന്റെ ആന്റി കഷ്ടപ്പെട്ട് ഉണ്ടാക്കുന്ന ഫുഡാണ്... അത് വേസ്റ്റാക്കാൻ  ഉള്ളതല്ല.... മര്യാദിക്ക് കഴിച്ചോ"

 

"നീ എന്താ എന്നെ ഭീക്ഷണിപ്പെടുത്താണോ.. എനിക്ക് വേണ്ട പറഞ്ഞില്ലേ.." 

 

" അതേ.. അതേന്ന് കൂട്ടിക്കേ ഭീക്ഷണി തന്നെയാണ്... അതോണ്ട്...കഴിച്ചേ പറ്റു" പറഞ്ഞു അവൾ പ്ലേറ്റ് വാങ്ങി അവന് വായിൽ വെച്ച് കൊടുത്തു. അവൻ ഒരു പാട് വിസമ്മതിച്ചെങ്കിലും അച്ചുവിന്റെ വാശിക്ക് മുന്നിൽ തോറ്റുപോയി.. നിസ്സഹായതയോടെ അത് മുഴുവൻ കഴിച്ചു.. വെള്ളം കൊടുത്ത് അവൾ എണീറ്റു..പെട്ടെന്ന് കുനിഞ്ഞ് നിന്നു അവന്റെ കവിളിൽ ഒരു കിസ്സ് കൊടുത്തു കൊണ്ടവൾ പുറത്തേക്ക് ഓടി...

 

" ടീ..." അവൻ ചീറി വിളിച്ചെങ്കിലും അവൾ ഓടിപ്പോയിരുന്നു..

 

രാത്രി അവൾ വന്ന് അവന് മരുന്ന് കൊടുത്തു വീൽ ചെയറിൽ നിന്നവനെ പിടിച്ച് എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു ബെഡിലേക്ക് കിടത്തി... അവളും അവന്റെ അരികിലായി കിടന്നു.. മരുന്ന് കഴിച്ചതിന്റെ ഊക്കിൽ അവൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഉറക്കിലക്ക് വഴുതി വീണിരുന്നു. അവൻ ഉറങ്ങിയതറിഞ്ഞ് അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിലായി തല ചായ്ച്ചു കിടന്നു... വല്ലത്തൊരു സന്തോഷം തോന്നി അവൾക്ക്..അവളും എപ്പൊഴോ ഉറക്കിലേക്ക് വീണിരുന്നു..

 

തുടരും..