Part--24


അവനെയും അവന്റെ സാമ്രാജ്യത്തെയും വേരോടെ പിഴുതെറിയാൻ അവൻ വീണ്ടും ഡിപ്പാർട്മെന്റിൽ കയറി..

കമ്മീഷണർ കാർത്തിക് ശങ്കർ കൂടെ തന്നെ ci സക്കറിയ ജോർജും..

അവന്റെ ഇല്ലീഗൽ ബിസിനസുകളെ കുറിചന്വേഷിക്കാൻ ഗവണ്മെന്റ് അവരെ നിയോഗിച്ചു..

ബിനാമി പേരുകളിലും അവന്റെ കീഴിലും നടത്തുന്ന ഓരോ കെട്ടിടങ്ങളിലും സ്ഥാപനങ്ങളിലും അവർ റൈഡുകൾ നടത്തി,, ചിലത് ഒക്കെ അപ്പോഴന്നെ സീൽ വെച്ചു..

അവന്റെ തോന്നിവാസങ്ങൾക്ക് കൂട്ട് നിൽക്കുന്ന ബിസിനസ്സുകാരെയും ഡോക്ടർസിനെയും അങ്ങനെ പല ഉദ്യോഗങ്ങളിൽ ഉള്ളവരെയും അറസ്റ്റ് ചെയ്തു..

ഒടുവിൽ അവർ AJ മാൻഷനിലും എത്തി..

മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ആ രണ്ടുപേരെ കാണേ അവനൊന്നു പതറി,, എന്നാൽ അവരുടെ മുഖത്തു അപ്പോൾ തെളിഞ്ഞു നിന്നത് അവനോടുള്ള പക അതുമാത്രമായിരുന്നു..

പ്രശസ്ത ബിസിനസ്‌ മാനേ കയ്യിൽ വിലങ്ങുവെച്ചു കൊണ്ടുപോകുന്നത് ലോകം മുഴുവൻ കണ്ടു....

അപമാനഭാരത്താൽ അവന്റെ തല കുനിഞ്ഞു..

അവന്റെ തോന്നിവാസങ്ങളും അവൻ ചെയ്തുകൂട്ടിയ അതിക്രമങ്ങളും കാണേ അവൻ കാരണം ജീവിതം നശിച്ചവരുടെയും അവൻ കൊന്നൊടുക്കിയവരുടെ പ്രിയപെട്ടവരും വീട്ടുകാരും ജനങ്ങളും മുഴുവൻ അവൻക്കെതിരെ പ്രകമ്പനം സൃഷ്ടിച്ചു..

അവനെ കസ്റ്റടിയിൽ എടുത്തു.. അവൻക്കു അനുകൂലമായി വാദിക്കാൻ ആരും തെയ്യാറായില്ല..

കാരണം തെളിവുകളെല്ലാം അവനെതിരായിരുന്നു..അവനെ രക്ഷിക്കാൻ ഒരു കള്ളത്തെളിവിനും സാധിക്കില്ല,, അത്രയും ശക്തമായ തെളിവുകളാണ് ലോകം മുഴുവൻ കണ്ടത്..

രണ്ടു ദിവസത്തിന്ന് ശേഷമാണ് അവനെ കോടതിയിൽ ഹാജറാക്കുന്നത്..

അതു വരെ അവൻ പോലീസ് കസ്റ്റഡിയിലായിരുന്നു..അവനെ ഒരു റൂമിൽ ചെയറിൽ വിലങ്ങുവെച്ചിരിക്കുവായിരുന്നു..

അവന്റെ അന്ത്യം അടുത്തിരിക്കുവാണെന്ന സത്യം അവൻ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു..അപ്പോഴും അവനിൽ കുറ്റബോധത്തേക്കാൾ തന്റെ ജീവിതവും സാമ്രാജ്യവും ഇല്ലാതാക്കിയവനോടുള്ള പക  അതുമാത്രായിരുന്നു തെളിഞ്ഞു നിന്നത്..

ആ ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞ മുറിയിലേക്ക് പ്രകാശം പരത്തികൊണ്ട് ആ രണ്ടുപേർ കടന്നു വന്നു..

കമ്മീഷണർ കാർത്തിയും ci സക്കറിയയും,, അവരെ കാണേ അവന്റെ മുഖം കോപത്താൽ വലിഞ്ഞുമുറുകി..

എടൊ സക്കറിയ,, താൻ അറിഞ്ഞോടാ the ഗ്രേറ്റ്‌ ബിസിനസ്‌ man ആൽബിൻ ജോൺ കുര്യൻ ഇന്ന് അറിയപ്പെടുന്നത് എന്ത് പേരിലാണെന്ന്...--കാർത്തിക് 

അതു പിന്നെ അറിയാതെ സാറേ,, വീഡിയോ അടക്കം അല്ലെ നമ്മൾ കണ്ടത്..--സക്കറിയ 

അതും പറഞ്ഞു അവർ അവനെ പുച്ഛിച്ചു ചിരിച്ചു...

നീയൊന്നും വല്ലാതെ നെഗളിക്കണ്ട,, ഞാന് പുറത്തിറങ്ങിയാൽ തീരാവുന്നതേ നീയൊക്കെ ഉള്ളൂ..

അതു പറഞ്ഞത് മാത്രമേ അവനു ഓർമ ഉള്ളൂ..

അവന്റെ നെഞ്ചുംകൂട് നോക്കി ഒറ്റചവിട്ടായിരുന്നു കാർത്തി..

ആ ചവിട്ടിൽ അവനും ചെയറും അപ്പാടെ മറിഞ്ഞു വീണു..

വീണ്ടും അവന്റെ നെഞ്ചുംകൂട് നോക്കി ചവിട്ടുന്ന കാർത്തിയെ സക്കറിയ പിടിച്ചു മാറ്റി.. അപ്പോൾ അവനിൽ തെളിഞ്ഞു നിന്നത് തന്റെ ഭാര്യയെയും കുഞ്ഞിനേയും ഇല്ലാതാക്കിയവനോടുള്ള പക അതു മാത്രമായിരുന്നു..

നീ എന്താട നായെ പറഞ്ഞെ.. നീ പുറത്തിറങ്ങിയാൽ ഞങ്ങളെ ഇല്ലാണ്ടാക്കുവെന്നോ..--കാർത്തി 

ദൈവം തമ്പുരാൻ വിചാരിച്ചാൽ പോലും നീ ഒന്നും ഇനി പുറം ലോകം കാണില്ല..--സക്കറിയ 

നീ തെറ്റുകൾ ചെയ്തപ്പോൾ,, നിന്റെ സ്വാർത്ഥതക്ക് വേണ്ടി ഓരോ ജീവനുകൾ നീ ഇല്ലാതാക്കിയപ്പോൾ നീ ഒരു കാര്യം മറന്നു.
നാളെ നിനക്കും അതെ അവസ്ഥ വരുമെന്ന്.. കെട്ടിട്ടില്ലേ ദുഷ്ടരെ ദൈവം പനപോലെ വളർത്തും,,ശേഷം ഇതാ നിന്റെ ഈ അവസ്ഥ ഇല്ലേ അങ്ങനെയാവും ദൈവം അവർക്കു മറുപടി കൊടുക്കുന്നെ..--കാർത്തിക്

പിന്നെ നീയെന്തോ ഒന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ,, നീ പുറത്തിറങ്ങിയാൽ ഞങ്ങളെ ഇല്ലാണ്ടാക്കുവെന്നോ മറ്റോ.. ഇനി നിനക്ക് ഒരു ജീവിതം ഇല്ല മിസ്റ്റർ AJ.. നിന്റെ പതനം അതുഎത്തികഴിഞ്ഞു..

അതിനു മുമ്പ് നിനക്കറിയണ്ടേ നീ ഈ അവസ്ഥയിൽ എത്തിയത് എങ്ങനെയെന്നും ഞങ്ങൾ വീണ്ടും നിനക്കെതിരെ ഉയർന്നെഴുന്നേൽക്കുവാനും കാരണം ആരാണെന്ന്..

നീ കാരണം അവർക്ക് നഷ്ടമായത് എന്താണെന്ന്.. അതറിയണം നീ,,അതുകഴിഞ്ഞു മാത്രമേ ഏത് കോടതിക്കും നിന്നെ വിട്ടുകൊടുക്കുകയുള്ളു --സക്കറിയ

അവരുടെ വാക്കുകൾ അവനിൽ ഭയം സൃഷ്ടിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു..

അതും പറഞ്ഞു അവർ രണ്ടുപേരും ആ റൂം പൂട്ടി പുറത്തേക്കിറങ്ങി..

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ആ റൂം തുറന്നത് സക്കറിയയായിരുന്നു...

അവനു ഒരു തുള്ളി വെള്ളം കൊടുക്കാനായിരുന്നു അവൻ വന്നത്..വിശപ്പിന്റെ വില അവനെ അറിയിക്കണമെന്ന് അവർക്ക് തോന്നി.. കാരണം ഒരു നേരത്തെ പട്ടിണിപാവങ്ങളുടെ ഒരു നേരത്തെ അന്നത്തിനു വരെ അവൻ വിലപേശിയതാണ്.. അവനും അറിയണം വിശപ്പിന്റെ രുചി..അതുകൊണ്ട് തന്നെ ദാഹം മുഴുവൻ മാറാനുള്ള വെള്ളം പോലും അവൻക്ക് സക്കറിയ നൽകിയില്ല..

വെള്ളം കൊടുത്തതിനു ശേഷം അവനെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് അവൻ മുറിയടച്ചു പുറത്തേക്കു പോയി..

പിന്നെ ആ മുറി തുറക്കുന്നത് അന്ന് വൈകുന്നേരമായിരുന്നു..

ചെയറിൽ അവശയായി കിടക്കുന്ന അവനെ കാണേ കാർത്തിക് സക്കറിയയെ ഒന്ന് നോക്കി..

അവൻ കയ്യിലിയുണ്ടായിരുന്ന വെള്ളം മുഴുവൻ അവന്റെ മുഖത്തേക്കൊഴിച്ചു..

ഞെട്ടി കണ്ണുകൾതുറന്ന അവൻ മുന്നിലുള്ള കാർത്തിക്കിന്റെയും സക്കറിയയുടെയും കൂടെയുള്ള രണ്ട് വ്യക്തികളെ കണ്ട് അമ്പരന്ന് നോക്കി നിന്നു..

എന്നാൽ അവരിൽ തെളിഞ്ഞു നിന്നത് ഒരു വിജയച്ചിരിയായിരുന്നു...


(തുടരും)