💘 *ഹൃദയം കവർന്ന പെണ്ണ്* ❣️

------------💞------------💞---------
 

✍🏻Han.....

Part-23
 

അവരുടെ ബാക്കിൽ നിന്നും ശബ്ദം കേട്ടു....

❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️

ശബ്ദം കേട്ടതും എല്ലാവരും ബാക്കിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ " ഞാൻ കൊടുക്കാം അവൾക്ക് ബ്ലെഡ്ഡ്..."എന്നും പറഞ്ഞു ഒരാൾ മുന്നിലേക്ക് വന്നു ....
അതും പറഞ്ഞു മുന്നിലേക്ക് വരുന്നയാളെ  കണ്ടതും " *jk*" എന്ന്  കാക്കുവിന്റെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു......
Jk പറഞ്ഞതു കേട്ടു അപ്പോൾ  എല്ലാവരുടേയും കണ്ണുകളിൽ jkയോടുള്ള നന്ദിയായിരുന്നുവെങ്കിൽ കാക്കുവിൻ്റെ കൺകളിൽ മാത്രം സഹതാപമോ അതോ കുറ്റബോധമോ എന്തെന്ന് നിർവചിക്കാൻ പറ്റാത്ത ഒന്നായിരുന്നു......

"എന്ന സിസ്റ്റർ ഇവനെ ബ്ലെഡ് എടുക്കാൻ കൊണ്ടുപോയിക്കോളൂ....."(ഡോക്ടർ)
 

സിസ്റ്ററോടൊപ്പം പോകുമ്പോൾ jk നിറകണ്ണുകളോടെ കാക്കുവിനെയൊന്നു നോക്കി.....🥺.... അത് കണ്ട് കാക്കുവിന് *തന്റെ കുഞ്ഞു പെങ്ങളേയും  എടുത്ത് ചേർത്തു പിടിച്ചു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളുമായി തങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടിവരുന്ന ആ എട്ടു വയസുകാരനെ യാണ്* ഓർമ്മ വന്നത്...
*അന്നും ഇന്നും ഈ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയതു അവൾക്കു വേണ്ടിയാണ് ആ  നീലകണ്ണുള്ള കിച്ചന്റെ    സ്വന്തം കുഞ്ഞു  പെങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി*.....
ICU വിൻ ഡോർ തുറന്നതും കാക്കു ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർന്ന് മുന്നിലേക്ക് നോക്കി..... ICUവിൽ നിന്നും ഒരു നെഴ്സ്  പുറത്തേക്ക് വന്നു റാസിക്കു നേരെ ഒരു പൊതി നീട്ടി കൊണ്ട് അവളുടെ ഓർണമെൻസാണെന്നു പറഞ്ഞു....റാസിയതു വാങ്ങി അതിലേക്കൊന്നു നോക്കിയ ശേഷം നോട്ടം തെറ്റിക്കാൻ നിന്നതും പെട്ടെന്ന് എന്തോ കണ്ണിലുടക്കിയതു പോലെ ഞെട്ടികൊണ്ട് അതിലേക്കു തന്നെ നോക്കിയതിനു പിന്നെ കാക്കുവിനേയും നോക്കി....😳😨.... പക്ഷേ കാക്കുവത് നേരത്തെ പ്രതീക്ഷിച്ചെന്നെപൊലെ  റാസിയെ നോക്കിയൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു.....☺️....

റാസി അവളുടെ ഓർണമെൻസിൽ നിന്നും ഒരു റിങ്ങെടുത്ത്  കാക്കുവിനു നേരെ ചെന്നു.....

"ഇതിന്റെ അർത്ഥമെന്താ.....അന്നവളാണ് എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചത്.... എന്നിട്ട് ഇപ്പോഴും engagementൻ ഞാനണിയിച്ചു  കൊടുത്ത റിങ്ങ്   അവളിട്ടു നടക്കുന്നതെന്തിനാ....."(റാസി)

"നിനക്കവൾ ജീവനാണെന്നതു പോലെ അവൾക്ക് നീയും ജീവനായതുകൊണ്ട്.....💘"(കാക്കു)

കാക്കു പറഞ്ഞതു കേട്ടു അവൻ ഒരു മരവിപ്പോടെ കാക്കുവിനെ  നോക്കി....

"നിങ്ങൾക്ക് രണ്ടുപേർക്കും രണ്ടുപേരേയും ഇഷ്ടമാണ്.... വിധിയെ പോലും തോൽപ്പിച്ച് പിരിഞ്ഞിട്ടും നിങ്ങൾ രണ്ടു പേരും ഒന്നു കാണാതെ ഒന്നു മിണ്ടാതെ സ്നേഹിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.... പക്ഷേ നിങ്ങൾക്കു പിന്നിൽ കളിക്കുന്നവരെ നിങ്ങളറിഞ്ഞില്ല......"(എന്ന് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി അന്ന് നടന്നതും എല്ലാ കാര്യങ്ങളും റാസിക്കു പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.....)

ഇതെല്ലാം കേട്ട്  റാസി ഒരു മരവിപ്പോടെ നിലത്തു മുട്ടു കുത്തിയിരുന്നു....
 

മണിക്കൂറുകൾ കടന്നുപോയി.... അവനോട് ഒന്നു വാഷ് റൂമിൽ പോയി മുഖം കഴുകാനൊക്കെ എല്ലാവരും പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവന്റെ കണ്ണു നിറഞ്ഞൊഴുക എന്നല്ലാതെ ഒന്നു പ്രതികരിക്ക പോലും ചെയ്യാതെ അവിടെയിരുന്നു.....

മണിക്കൂറുകൾ നീണ്ട കാത്തിരിപ്പിനൊടുവിൽ ഡോക്ടർ  പുറത്തേക്ക് വന്നതും എല്ലാവരും ഡോക്ടറുടെ അടുത്തേക്കു പോയി.... പക്ഷേ ഡോക്ടർ അവർക്കിടയിൽ റാസിയെ തിരഞ്ഞു.....അവനെ കാണാതായപ്പോൾ ചുറ്റുമൊന്നു നോക്കി....അപ്പോ  അവൻ ഒരു മൂലയിലിരിക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്... അപ്പോഴും കവിളിലൂടെ കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ ഒഴുകി ഇറങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു...... ഡോക്ടർ അവന്റെയടുത്തേക്ക് പോയി ഷോൾഡറിൽ കൈവെച്ചതും ഡോക്ടറെ അവനൊന്നു നോക്കിയെന്നല്ലാതെ വേറെയൊന്നും ചെയതില്ല.... ഡോക്ടർ ഒരു ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ട് അവനോടായി പറഞ്ഞു....

"ഓപ്രേഷൻ കഴിഞ്ഞു..... success ആണു... ദൈവം നിങ്ങളുടെ കൂടെയുണ്ട്..... അവളിപ്പോ അപകട നില തരണം ചെയ്തു..... തലയ്ക്ക് പരിക്കുള്ളതിനാൽ അവൾ കണ്ണു തുറന്നാലേ ഇനിയെന്തെങ്കിലും പറയാനാകൂ...... ഒന്നു കയറി കണ്ടോ....."(ഡോക്ടർ)
 

ഡോക്ടർ പറയുന്നതെല്ലാം കേട്ടുനിന്നു അവസാനം ഡോക്ടറോഡൊന്നും മിണ്ടാതെ icu വിനുള്ളിലേക്ക് കയറിപ്പോയി.....
ICUവിനുള്ളിൽ അനേകം വയറുകൾക്കിടയിൽ കിടക്കുന്ന അനുവിനെ കണ്ടതും അവന് അവനെ തന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ പറ്റാത്തതു പോലെ... അവനവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു നെറുകിലൊന്നു മുത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.....
 

"നിന്നെയിങ്ങനെ കാണുമ്പോൾ ഒന്നും വേണ്ടിയില്ലായിരുനെന്ന് തോനിപ്പോകാ..... ഞാൻ കാരാണമാണോ നിനക്കിങ്ങനെ പറ്റിയതെന്ന് എന്റെ മനസ് പറയുന്ന പോലെ....വാപ്പി അപ്പോഴേ പറഞ്ഞതാ ഇതെല്ലാം റിസ്കാണെന്നു ഞാനതു കേട്ടില്ല.....നിനക്കിങ്ങനെ പറ്റുമെന്ന് കരുതിയില്ല..... ഒന്നു കണ്ണു തുറക്കെടി...... പറ്റണില്ല നിന്നെയിങ്ങനെ കാണാൻ"

(അതും പറഞ്ഞു ഒന്നു നിർത്തി അവളുടെ തലയിൽ തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു......)

"ഞാൻ നിനക്കൊരു വാക്ക് തരാണു.....നീ കണ്ണു തുറക്കുമ്പോൾ നീ ഈ ലോകത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആഗ്രഹിച്ചതു നിനക്കു ലഭിച്ചിരിക്കും....ഇതെന്റെ വാക്കാ....."

(എന്തോ തീരുമാനിച്ചു ഉറപ്പിച്ച പോലെ അനുവിന്റെ നെറ്റിയിൽ ഒന്നൂടെ മുത്തി ICU വിൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ആരേയും ശ്രദ്ധിക്കാതെ വണ്ടിയെടുത്ത് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നും പോയി......

❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️❣️

(2 ദിവസത്തിനു ശേഷം......)

എല്ലാവരും ഒരേ കാത്തിരിപ്പാണ് ICUവിൻ പുറത്ത് അനുവിന് ബോധം വരുന്നതും കാത്തു....... മനസ്സറിഞ്ഞു ഒന്നു എല്ലാവരും സംസാരിച്ചിട്ട് രണ്ടു ദിവസമായി.....റാസിയാണെങ്കിൽ ആരോടൊന്നും മിണ്ടില്ല എപ്പോഴും ഒരേ ഇരിപ്പായിരിക്കും....എടക്ക് എന്തോ ഓർത്തെന്നപോലെ  അവന്റെ കണ്ണു നിറയും ..... പെട്ടെന്ന് ഡോക്ടർ ICU വിൻ ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തേക്ക് വന്നു റാസിയുടെ അടുത്തുചെന്ന് അവന്റെ തോളിൽ കൈ ഇട്ടു എല്ലാവരോടുമായി ഒന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞ് അവസാനം അവനോടായി പറഞ്ഞു....

"നിങ്ങളുടെ കാത്തിരിപ്പവസാനിച്ചു....അവൾ കണ്ണുതുറന്നു...നിന്റെ പെണ്ണ് കണ്ണു തുറന്നു.... ദൈവം കൈവിടില്ലടോ..... കുറച്ചു നേരമായി ബോധം വീണിട്ടു.... പോയി കണ്ടോ...."

അതു കേട്ടതും റാസി ഡോക്ടറെ ഹഗ് ചെയ്തു thanks പറഞ്ഞു.... ഡോക്ടർ അവനെ തട്ടികൊണ്ട് "പോയി കണ്ടോ....."എന്നു  പുഞ്ചിരിച്ചു പറഞ്ഞു........
അവൻ ഡോക്ടറിൽ നിന്നും വിട്ടു നിന്നു ICU വിൻ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി.....ഉള്ളിലെത്തിയ റാസി അവൾ കണ്ണടച്ചു കിടക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്......എന്തു കൊണ്ടോ അവന്റെ ഹൃദയം   വല്ലാതെ മിടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു..... അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി വിറയാർന്ന കൈകൾ കൊണ്ട് അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു അവൻ ആർദ്രമായി വിളിച്ചു.....

"മെന്നൂസേ..............."

ആരുടേയോ  സാമിപ്യം അറിഞ്ഞപോലെ അനു കണ്ണു ഒന്നു പ്രയാസപ്പെട്ടു തുറന്നു റാസിയെ  നോക്കി നെറ്റി ചുളിച്ചു....... കണ്ണു തുറന്നതു കണ്ട് അവൻ അവളുടെ കൈയിലെ പിടിയൊന്നുകൂടെ മുറുക്കി  കണ്ണ് നിറച്ചു അവളെ നോക്കി....

"ആരാ............"(അനു)
 

                      തുടരും........

(