💔💘പ്രണയതാളം💘💔 Part-1

💔💘പ്രണയതാളം💘💔

Part-1

അമീന.....📝

✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️

"സ്റ്റോപ്പിറ്റ്.....വു ദി ഹെൽ യു ആർ.....വാട്ട്‌ നോൺസെൻസ് ആർ യു ടാല്കിങ്.....ജസ്റ്റ്‌ ഗെറ്റ് ലോസ്റ്റ്‌ ഫ്രം ഹിയർ....."

#..അധ്വിക് ദക്ഷ്യ....ദക്ഷ്യ ഗ്രൂപ്പ്സ് ഓഫ് കമ്പനീസിന്റെ മോസ്റ്റ്‌ ചാർമിങ് ആൻഡ് യങ് ഹെയർ (അവകാശി)......#

അവന്റെ അലർച്ചയിൽ തനിക്ക് മുന്നിലായി നിൽക്കുന്ന ആ മാൻപേടമിഴികൾ വിറകൊണ്ടു..... ആ പെണ്ണുടടൽ ഒരുവേള ഒന്നാകെ ആടിയുലഞ്ഞത് പോലെ അവന്റെ കണ്ണുകളിലെ ക്രോധത്തിൽ തറഞ്ഞ് നിന്ന് പോയി.....

തനിക്ക് മുന്നിലെ വ്യക്തിയുടെ ഭാവമാറ്റം ആ പെണ്മനസിനെ കൊടുക്കാറ്റ് കണക്കെ പിടിച്ചുലച്ചു....നിറഞ്ഞു തുളുമ്പാറായ ഇരു മിഴികൾ അടക്കി ചെറു പുഞ്ചിരി വിരിയിക്കാൻ ശ്രമിച്ചവൾ.... വിശ്വാസം...തനിക്ക് മുന്നിലെ വ്യക്തിയിൽ അവളർപ്പിച്ച വിശ്വാസം....അതൊന്ന് കൊണ്ട് മാത്രം......

നിറം മങ്ങി അങ്ങിങ്ങായി ചെളി പടർന്ന കോട്ടൺ ചുരിധാറിന്റെ ഷാൾ ചുരുട്ടി പിടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു....ആ മനസിന്റെ സങ്കർഷം വിളിച്ചോതുന്ന കണക്കെ ആ മിഴിഗോളങ്ങൾ തെന്നി നീങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു......

ആ വലിഞ്ഞു മുറുകിയ മുഖത്തേക്കായി ഇമചിമ്മാതെ നോക്കിയവൾ വാക്കുകളിൽ വിറയൽ കടന്ന് വാരാനനുവദിക്കാതെ നിന്നെങ്കിലും....അവളെ പരാജയപ്പെടുത്തി ആ വായിൽ നിന്നും വന്ന വാക്കുകൾക്ക് വിറയൽ മെമ്പോടിയായി....

"ദ.....ദക്ഷ്.....നി...നിനക്കെന്നെ.... അ... അറിയില്ലെ... ന്നെ മനസിലായില്ലേ....ആദി... ആദിശ്രീയാ.... നി...നിന്റെ മാത്രം ശ്രീ....ഞാൻ ഓടിയാ വ... വന്നേ...അപ്പിടി മുഷിഞ്ഞു.... നോ.... നോക്കിയേ....ചെളി തെറിച്ചതാ..... അ... അതാ... ന്നെ മനസിലാവാതിരുന്നേ.... നോക്ക്....ദക്ഷ്....."

ന്നു പറഞ് ആ പെൺ ശാളിനാൾ മുഖത്‌ പൊടിഞ്ഞ വിയർപ്പ് തുള്ളികളെ തുടച് മാറ്റാൻ വൃദ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു......

"നോക്ക് ദക്ഷ്..... ഞാൻ ശ്രീയാ.... നിന്റെ..... "

ന്നു പറഞ്ഞു മുഴുമിപ്പിക്കും മുന്നേ അവന്റെ വാക്കുകൾ തീയമ്പു കണക്ക് അവളുടെ ഹൃദത്തിലായി തുളച്ചു കൊണ്ട് വേദന പടർത്തി......

"എന്റെ ശ്രീ..... കൊള്ളാം.....നിന്നെ പോലെയുള്ളവരെയൊക്കെ എനിക്ക് നന്നായിട്ടറിയാം....ഷോപ്പിലൊരു ജോലി തന്നെന്നു കരുതി എന്തും വിളിച്ചു പറയാമെന്നായോ മിസ്സ്‌ ആദിശ്രീ.....യു ആർ ജസ്റ്റ്‌ ആൻ എംപ്ലോയീ ടു മീ.... ഡോണ്ട് എസ്‌പെക്ട് മോർ ആദിശ്രീ......

നിന്റെ ഇപ്പൊഴിങ്ങോട്ടുള്ള വരവ് പോലും എന്ത് ഉദ്ദേശത്തിലാണെന്ന് നന്നായറിയാം..... ദക്ഷ് സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ അവകാശിയോടുള്ള അഭിനിവേശം....."

ന്നുള്ള അവന്റെ വാക്കിൽ പൊള്ളിപ്പിടഞ്ഞു പോയ ആദിശ്രീയുടെ കാലുകൾ നിൽപ്പുറക്കാതെ വിറകൊണ്ടു..... ശ്വാസം വിലങ്ങിയ കണക് തറഞ്ഞു പോയവൾ......

"ദ... ദക്ഷ്.....നീ...യെന്തൊക്കെയാ പറയണേ...ഇങ്ങനെ ഒന്നും പറയാതെ....നിക്ക് അഭിനിവേശം ആണോ.... ഞാൻ... ഞാൻ സ്നേഹിച്ചിട്ടല്ലേയുള്ളൂ.... ന....നമ്മൾ പരസ്പരം സ്നേഹിച്ചതല്ലേ ദക്ഷ്...ഇപ്പൊ എന്തൊക്കെയാ വി.... വിളിച്ചു പറേണെ....സഹിക്കണില്ലട്ടോ നിന്റെ ശ്രീക്ക്......"

ന്നു പറഞ്ഞു കണ്ണ് നിറച്ചവളിൽ നിന്നും മുഖം തിരിച്ചു കൊണ്ട്... ഉച്ചത്തിൽ.....

"സ്റ്റോപ്പിറ്റ് ആദിശ്രീ....

ദിസ്‌ ഈസ്‌ നോട്ട് ദി ടൈം ടു വാച്ച് യുവർ ഡ്രാമ...."

"ദക്ഷ്.... ഇ....ഇങ്ങനെ ഒന്നും പറയാതെ..... ന്നെ പറ്റിക്കാനല്ലേ....നിക്കറിയാം ന്റെ ദക്ഷിയെ....ന്നെ കളിപ്പിക്കുവല്ലേ.....

നോക്ക് ദക്ഷ്....ഞാ... ഞാനൊരു കാര്യം പറയാനാ വന്നത്....നിനക്ക് ഒത്തിരി സന്തോഷമാകും...ന....നമ്മുടെ പ്രണയത്തിന്റെ അടയാ....."

ന്നു പറഞ്ഞു മുഴുമിപ്പിക്കും മുന്നേ കൈ ഉയർത്തി തടഞ്ഞു കൊണ്ട്.....

"ലുക്ക്‌....മിസ്സ്‌ ആദിശ്രീ....

ഐ ഹാവ് നോ ഇന്റെരെസ്റ്റ്‌ ഇൻ ടാല്കിങ് ടു യു..... ആൻഡ് യുവർ കൈൻഡ് ഇൻഫർമേഷൻ.....ശീ ഈസ്‌ മൈ ഫിയോൻസി.....വീ ആർ എൻഗേജ്ഡ് ടുഡേ....ആൻഡ് ഗേറ്റിങ് മാരീഡ് സൂൺ......"

ന്നു പറഞ്ഞു തന്റെ തൊട്ടടുത്ത് നിൽക്കുന്നവളുടെ കയ്യിൽ കൈ കോർക്കവേ.... നിറമിഴിയാലേ നിന്ന ആ പെണ്ണുടൽ വിറച്ചു പോയി......കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ കാതുകൾ കൊട്ടിയടക്കപെട്ട പോലെ തറഞ്ഞു പോയി.....

"ഇ......ഇല്ല... ക.... കള്ളം പറയുവാ..... നിക്കറിയാം.....ന്നെ കളിപ്പിക്കുവാ..... ന്നെ ജീവനാണെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ....ഉപേക്ഷിക്കില്ലെന്ന് പറഞ്ഞില്ലെ....ഇല്ലെ...."

ന്ന് പറഞ്ഞു പൊട്ടികരഞ്ഞവളെ നോക്കിയവൻ......

"സെക്യൂരിറ്റി..... പിടിച്ചു പുറത്താക്കിവളെ......"

ന്ന അലർച്ചയിൽ ആദിശ്രീ സ്തംഭിച്ചു പോയി......

ഒരുവേള അവളുടെ മിഴികൾ അവിടെ കൂടി നിൽക്കുന്ന ആളുകളിലൂടെ തെന്നി നീങ്ങി.....ഒരാശ്രയമെന്നോണം നോക്കിയവരുടെയെല്ലാം തന്നിലേക്കുള്ള അറപ്പോടെയുള്ള നോട്ടം അവളിൽ വേദന പടർത്തി......

അവളുടെ നേതൃഗോളങ്ങൾ ഒരുവേള ദക്ഷിൽ നിന്നും കുറച്ച് മാറിയായി നിൽക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയിലായുടക്കിയ നിമിഷം പ്രതീക്ഷയുടെ വെട്ടം പോലെ ആ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് വികസിച്ചു..... അടുത്ത നിമിഷം അവൾക്കരികിലേക്കായി ഓടിയടുത് കൊണ്ട് ആ കൈയിൽ കടന്നു പിടിച്ചു......

"അമ്മു....നിനക്കറിയില്ലേടാ എന്നെ....നിയെങ്കിലും ഒന്ന് പറയ്‌ അമ്മു.....ന്നെ ഇങ്ങനെ വേദനിപ്പിക്കല്ലേ ന്ന്.....നിക്ക് സഹിക്കണില്ല.... നി.... നിനക്കും അറിയില്ലെ....ഞങ്ങൾ......"

ന്ന് പറഞ്ഞു മുഴുവനാകും മുൻപ് ദക്ഷ്ന്റെ അച്ഛൻ അങ്ങോട്ടായ് കടന്നു വന്നു കൊണ്ട് അമേയ എന്ന അമ്മുവിനോടായ് ചോദിച്ചു.....

"അമ്മു....കുറെ നേരമായി ഞാൻ മൗനം പാലിക്കുന്നു..... ഇനിയും തമാശ അരങ്ങേറാനുള്ള വേദിയല്ലിത്....ഒരു കാര്യം മാത്രം എനിക്കറിഞ്ഞാൽ മതി....ഈ നിൽക്കുന്ന പെൺകുട്ടി പറയുന്നതെല്ലാം സത്യമാണോ.... നിനക്കറിയാമോ ഇവളെ....."

ന്നുള്ള ഘനഗംഭീര്യമായ ചോദ്യത്തിൽ അമ്മുവിന്റെ മിഴികൾ ദക്ഷിൽ ഉടക്കി....അവന്റെ കണ്ണിലെ ഭാവത്തിൽ മിഴികൾ താഴ്ന്നു പോയ അമ്മുവിന്റെ നാവ് പിടിച്ചു കെട്ടിയത് പോലെ നിന്നു......

"പറയ്‌ അമ്മു....നിനക്കറിയാമോ ഈ കുട്ടിയേ....."

ഉച്ചത്തിലുള്ള ആ ചോദ്യത്തിൽ പൊടുന്നനെ തലയുയർത്തിയ അമ്മുവിന്റെ കയ്യിലായി തൊട്ടടുത്തു നിൽക്കുന്ന തന്റെ ഭാവി വരെന്റെ കൈകളുടെ മുറുക്കം കൂടിയതും.... തന്നിലേക്ക് പ്രതീക്ഷയോടെ നീളുന്ന ആ കലങ്ങി മറിഞ്ഞ മിഴികളെ നേരിടാൻ കഴിയാതെ തലകുനിച്ചു കൊണ്ട് അറിയില്ലെന്നുള്ള രീതിയിൽ തലയനക്കിയതും......

ശ്രീ കണ്ണിമ ചിമ്മാൻ പോലും മറന്നുകൊണ്ട് അമ്മുവിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു......

ആ കൂടി നിൽക്കുന്നവരുടെ മുന്നിൽ താനൊരു പരിഹാസമായി മാറുന്നത് ഒരു ഞെട്ടലോടെ ശ്രീ മനസിലാക്കവെ അവളുടെ മിഴികൾ ഒരുവേള ദക്ഷിൽ ഉടക്കി....അവന്റെ അവഗണന അവളെ പാടെ തളർത്തി കളഞ്ഞു.....

തന്നെ ജീവനാണെന്ന് പറഞ്ഞ ദക്ഷ് അല്ലിത്‌.....ഈ ശ്രീയുടെ സ്വന്തമെന്ന് പറഞ്ഞ ദക്ഷ് അല്ല..... മാറി പോയി.... ഒത്തിരി മാറി.....

ന്നുള്ളം മന്ത്രിക്കവേ ഇടറുന്ന കാലടികളോടെ അവനരികിലായി വന്നു നിന്നു കൊണ്ട്....

"അറിയില്ല അല്ലേ...തോറ്റു പോയി ഞാൻ....അപേക്ഷിച്ചതല്ലേ..... അർഹതയില്ലെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ട് ഒഴിഞ്ഞു മാറിയതല്ലേ...പിടിച്ചു വാങ്ങിയതല്ലേ ന്റെ ഉള്ള്...... ഇപ്പൊ ഞാൻ ആരുമല്ലാതായിയല്ലെ...... പണത്തിന് വേണ്ടി വല്യ വീട്ടിലെ ചെക്കനെ കറക്കിയെടുക്കുന്നവളായി അല്ലേ ആദിശ്രീ.....

വൈകി പോയി.... ആ മനസ്സറിയാൻ ഒത്തിരി വൈകി.....അറിഞ്ഞില്ല.... ആ കണ്ണുകളിൽ തെളിഞ്ഞ ഇഷ്ടം എന്നോടായിരുന്നില്ലെന്ന്....എന്റെ ശരീ......"

"ഇനഫ് ശ്രീ.... എന്ത് നോക്കി നിക്കുവാടോ.....പിടിച്ചു പുറത്താക്കിവളെ......"

ന്ന് അവിടെയുള്ള ഗാർഡ്സിനു നേരെ ശബ്ദമുയർത്തിയതും കണ്ണ് നിറച്ചവനെ നോക്കിയ ശ്രീ വിതുമ്പലോടെ....അവന്റെ കവിളോരം കൈ ചേർക്കവേ അവളുടെ കവിളിലായി മറ്റൊരു കൈത്തലം പതിഞ് കഴിഞ്ഞിരുന്നു.....

കവിളിൽ കൈ ചേർത്ത് വെച് മുഖമുയർത്തി നോക്കിയ ശ്രീ ദേഷ്യത്തോടെ നിൽക്കുന്ന ദക്ഷ്ന്റെ അമ്മയെ കണ്ട് മുഖം കുനിച്ചു പോയി.....

"പാവമല്ലെന്ന് കരുതി ഒരു ജോലി തന്നതിന് ഇനിയും അപമാനിച്ചത് മതി.....ഈ നിമിഷം ഇറങ്ങി പൊയ്ക്കോണം ഇവിടെന്ന്..... ന്റെ കുഞ്ഞിന് നിന്നെ അറിയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും എന്ത് നോക്കി നിക്കുവാ നി....ഇതുവരെ ഒരു പെൺകുട്ടിയല്ലേ ന്ന് കരുതി ക്ഷമിച്ചതാ....ഇനിയും ന്റെ മോന്റെ നേരെയുള്ള തെറ്റായ ആരോപണം കേട്ട് നിൽക്കില്ല....മാന്യമായി ജീവിക്കുന്നവരെ അപമാനിക്കാനായി ഓരോന്ന് വന്നോളും.... ആരെയും മനസറിഞ്ഞു സഹായിക്കാൻ പാടില്ല......"

ന്നുള്ള വാക്കിൽ തകർന്ന് പോയിരുന്നു ശ്രീ.....അപ്പോഴേക്കും അങ്ങോട്ട് ഓടി അടുത്ത് സെക്യൂരിറ്റികൾ അവളുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു വലിച്ച് പുറത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയിരുന്നു..... അപ്പോഴും പിന്തിരിഞ്ഞു കൊണ്ട് ശ്രീയുടെ മിഴികൾ അവിടെ ശിലപോലെ നിൽക്കുന്ന ദക്ഷ്ൽ പതിഞ്ഞു നിന്നു.....

പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ട് പോകവേ ഒരുവേള സെക്യൂരിറ്റിയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും കുതറിയോടിയ ശ്രീ ദക്ഷ്ന്ന് മുന്നിലായി നിന്നുകൊണ്ട്..... ഒഴുകിയിറങ്ങിയ കണ്ണുനീർ തുള്ളികളെ പുറം കൈയ്യാൽ തുടച്ചുനീക്കി......

"പോകുവാ ശ്രീ..... ഇനി വരില്ല..... ഞാൻ തോറ്റു പോയി...... ആത്മാർത്ഥമായി സ്നേഹിച്ചത് കൊണ്ടാണെന്ന് തോന്നണു ജീവൻ പോകുന്ന പോലെ...... ശപിക്കില്ല....അ....അത്രയും സ്നേഹിച്ചു പോയി......"

ന്നു പറഞ്ഞ് മുഖത്തായി പാടുപെട്ട് ഒരു പുഞ്ചിരിച്ചു വരുത്തി കൊണ്ട് അടുത്ത നിമിഷം അവന് പ്രതികരിക്കാൻ കഴിയും മുന്നേ അവളുടെ കൈകളാൽ അവന്റെ മുഖം കോരിയെടുത്തു നെറ്റിത്തടത്തിലായി അമർത്തി മുത്തവെ കൺകോണിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി നിർ അടർന്നു വീണു അവന്റെ കവിളിൽ പതിച്ചു......

ആ കണ്ണുനീർ തുള്ളി അവനെ ഒന്നാകെ ചുട്ട് പൊള്ളിച്ചു....തൽഫലമായി അവന്റെ മിഴികൾ ഇറുകെ അടഞ്ഞു......

അടുത്ത നിമിഷം അവനിൽ നിന്നകന്ന് മാറിയവൾ ആരെയും നോക്കാതെ ഒഴുകിയിറങ്ങിയ കണ്ണ് നീരോടെ സ്റ്റേജിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയോടി.....

ഇടറുന്ന കാലുകളാലോടവെ വേച്ച് പോയവൾ ആ ലോണിലായി മുട്ട് കുത്തി വീണ ശ്രീയെ കണ്ട് ദക്ഷ്ന്റെ ഉള്ളിലൊരാന്തലുണ്ടായി.....ഉള്ളം ശ്രീ എന്ന് മന്ത്രിക്കവേ അതിനകമ്പടുയെന്നോണം കൺകോണിലെ നനവ് സമർഥമായി മറച്ചു വെച് ദക്ഷ് കാറ്റ് പോലെ അകത്തേക്ക് കയറി പോയി......

പുറത്തേക്കോടിയിറങ്ങിയ ശ്രീ ആ വലിയ ബാംഗളാവിന് മുന്നിൽ തളർച്ചയോടെ ഇരുന്നു പോയി.......

അവൾക്ക് പുറകിലായ് ആ വലിയ ഗേറ്റ് മുഴക്കത്തോടെ അടഞ്ഞു കഴിഞ്ഞു......

അവളുടെ കലുഷിതമായ മനസ് പോലെ പ്രകൃതിയും കലുഷിതമായി....തൽഫലമായി മഴ അവളെയും നനച്ചു കൊണ്ട് ഭൂമിലേക്കാർത്തലച്ചു പെയ്തിറങ്ങി......

കരഞ്ഞു തളർന്നവൾ ഒരുവിധത്തിൽ എണീറ്റ് നിന്ന് ആ ഇരുട്ടിൽ ദിശയറിയാതെ മുന്നോട്ട് നടന്നു.... ഇനിയങ്ങോട്ടെന്തെന്നറിയാതെ.....

#....ആരോരുമില്ലാതിരുന്ന ആദിശ്രീ....പിന്നീടെപ്പഴോ അധ്വിക് ദക്ഷ് ന്റെ മാത്രം ശ്രീയായി മാറുകയാരുന്നു......ഒഴിഞ്ഞു മാറി നടന്നവളെ സ്നേഹം കൊണ്ട് കീഴടക്കിയവൻ....കൂട്ടിന് അവന്റെ പെങ്ങൾ അമേയ എന്ന അമ്മു..... ദക്ഷ് ഗ്രുപ്സിന്റെ അവകാശികൾ...... കോടികളുടെ അസ്തിയുള്ള അധ്വിക് ദക്ഷിന്റെ അനേകം ഷോപ്പിലെ ഒന്നിലെ കേവലം സെയിൽസ് ഗേളായ ആരുമില്ലാത്ത സ്നേഹത്തണലിലെ അന്തേവാസിയായ ശ്രീയോടുള്ള പ്രണയം.... ഒഴിഞ്ഞു മാറി... അകന്ന് നിന്നു..... എപ്പഴോ ആ ഏട്ടനെയും അനിയത്തിയെയും സ്നേഹിച്ചു തുടങ്ങി.....

ആരോരുമില്ലാത്തവൾ ആ സ്നേഹം ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നെന്ന് പറയുന്നതാകും ശരി...... പ്രണയനാളുകൾ..... ഒരുമിച്ച് കൈകോർത് നടന്ന വഴികൾ.... അതിലെപ്പോഴോ ആ പ്രണയ ചൂടിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നപ്പോൾ കൈവിടില്ലെന്ന വാക്ക്.... വിശ്വാസം ന്റെ പ്രണയത്തോടുള്ള വിശ്വാസം.....

തകർന്നു.... തകർത്തു...... ഷോപ്പിൽ വന്നപ്പോൾ അറിഞ്ഞു ഇന്ന് ന്റെ പ്രാണന്റെ എൻഗേജ്മെന്റ് ആണെന്ന്..... ജീവൻ കയ്യിലെന്തി ഓടിയെടുത്തപ്പോൾ ആ വല്യ വീടിന് മുന്നിലായി അലങ്കരിച്ച സ്റ്റേജിൽ തന്റെ പ്രാണൻ മോതിരമണിയിക്കുന്ന മറ്റൊരു പെൺ വിരൽ..... തകർന്ന് പോയി....ശ്രീ..... തകർത്തു കളഞ്ഞു തന്റെ പ്രണയം.....ആ പ്രണയം തന്നെ ഇന്ന് തെരുവിലിറക്കി.... തിരികെ ഇനി മടക്കം നിക്ക് സാധ്യമല്ല.....

പിഴച്ചവളെ എങ്ങനെ ഉൾകൊള്ളാനാണ്... അതെ പിഴച് പോയി ആദിശ്രീ..... ഇവിടെ വരും വരെ തന്റെ ഉള്ളിലെ വളർന്നു വരുന്ന തുടിപ്പിൻ പ്രണയത്തിന്റെ മെമ്പോടി ഉണ്ടായിരുന്നേൽ.... ഈ നിമിഷം മുതൽ സമൂഹത്തിന്റെ മുന്നിൽ പിഴച്ചവളായി മാറിയിരിക്കുന്നു ആദിശ്രീ.....

സ്നേഹം കൊണ്ട് തോൽപ്പിച്ചവൻ ആ സ്നേഹം കൊണ്ട് തന്നെ തകർത്തു കളഞ്ഞു....ജീവൻ കളയാൻ നിക്ക് കഴിയില്ല....ഈ കുഞ് ജീവനില്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ ഒരുപക്ഷെ......

അവനില്ലേൽ പോലും ഞാൻ സ്നേഹിച്ചത് ആത്മാർത്ഥമായിട്ട് തന്നെയല്ലേ....അപ്പോ ന്റെ കുഞ്ഞ് നിക്ക് പിഴച്ചു കിട്ടിയതല്ല.....ന്റെ ഉള്ളിലെ പ്രണയം കൊണ്ട് വന്ന് ചേർന്നതാണ്....

ധൈവം കരുണ കാണിച്ചു.... ആദ്യമേ അറിയാമായിരുന്നിരിക്കും ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ വേദന ഞാൻ അനുഭവിക്കേണ്ടി വരുമെന്ന്.... ജീവിക്കാനുള്ള പ്രേരണയായി നൽകിയാതാകും ഈ കുഞ്ഞ് ജീവൻ.... അങ്ങനെ ആണെന്ന് വിശ്വസിക്കാനാണ് നിക്കിഷ്ടം.....

ഈ ഭൂമിയിൽ സ്വന്തമെന്ന് പറയാൻ ന്റെ കുഞ്.... ജീവിക്കണം.... എന്റെ കുഞ്ഞിന് വേണ്ടി......

ന്നവൾ മന്ത്രിക്കവേ അവളുടെ കൈവിരലുകൾ തന്റെ വയറിനെ തഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു....

ഇടിച്ചു കുത്തി പെയ്യുന്ന മഴയിൽ അലസമായി നടന്നു ശ്രീ....ഷോപ്പിൽ നിന്ന് തന്റെ ബാഗും എടുത്ത് ആരോടും പറയാതെ അവൾ ആ നനവോടെ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് പോയി.....യാത്ര പറയാനാരുമില്ലാതെ അ ട്രെയിനിലെ തന്റെ സീറ്റിൽ ഇരുപ്പുറപ്പിച്ച ശ്രീയുടെ ഉള്ളം മരവിച്ചു പോയിരുന്നു.....അപ്പോഴും പുതു പ്രതീക്ഷയെന്നോണം അവളുടെ വിരലുകൾ വയറിനെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു......

തനിക്ക് സന്തോഷo മാത്രം നൽകുമെന്ന് സ്വപ്നം കാണാൻ പഠിപ്പിച്ച ആ നഗരം തന്നെ അവസാനം വേദനയിൽ കൊണ്ട് നിർത്തി.....ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ തീചൂളയിൽ ആ പെണ്ണുള്ളം ഉരുകവേ ശ്രീയുമായി ട്രെയിൻ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു........

**********************************************

നീണ്ട 4 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം........

തുടരും.....

ഇഷ്ടപെട്ടാൽ അഭിപ്രായം നീളത്തിൽ പറയണേ.....❤️❤️

💘ആമി💘

💔💘പ്രണയതാളം💘💔 Part-2

4.6

6989

10 mins

💔💘പ്രണയതാളം💘💔 Part-2 അമീന.....📝 ✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️ നീണ്ട 4 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം........ പുലർക്കാല മഞ്ഞുകണങ്ങളാൽ അന്തരീക്ഷമാകെ തണുപ്പ് വ്യാപിക്കവേ അതിനെ കീറിമുറിച്ചു കൊണ്ട് റോഡരികിലായുള്ള ബ്രിക്ക് നടപ്പാതയിലൂടെ ഒരാൾ പതിഞ ചുവടുകളാൽ മുന്നോട്ടോടി കൊണ്ടിരുന്നു..... ബ്ലാക്ക് ട്രാക്ക് പാന്റും വൈറ്റ് ശൂയും വൈറ്റ് ഹൂഡി ഷർട്ട് ക്യാപ് തലയിലായണിഞ്ഞു കൊണ്ട് ആ മഞ്ഞു കണങ്ങളെ വകഞ്ഞു കൊണ്ട് മുന്നോട്ട് ഓടി....... ഓടിയടുത്തവൻ തൊട്ട് മുന്നിലായുള്ള വലിയ ഗേറ്റിന് മുന്നിലായി കിതപ്പിൽ കാൽമുട്ടിൽ കൈകളൂന്നി......കിതപ്പൊന്നടങ്ങവേ അവന് മുന്നിലായി തുറന്ന് വന്ന ആ ഗേ