💕കാണാച്ചരട് 💕

     (a family love story)

 

   

        ഭാഗം -05

 

   

       ✍️Rafeenamujeeb.. 

      ===================

 

 

         "  നമ്മൾ വിചാരിച്ചത് പോലെയല്ല അവർ നല്ല ചേട്ടൻ മാരാ. 

 കുളികഴിഞ്ഞ് ബാത്റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിവരുന്ന ആമിയെ നോക്കി അപ്പു പറഞ്ഞു. 

 

     പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ  മനസ്സിലാകാതെ ആമീ അവളെ സംശയത്തോടെ നോക്കി. 

 

     നമ്മളെ രാവിലെ റാഗിംഗ് ചെയ്യാൻ  നോക്കിയില്ലേ ആ ചേട്ടന്മാരെ കുറിച്ചാണ് അപ്പു പറയുന്നത്, അശ്വതി അവളെ പിന്താങ്ങിക്കൊണ്ട് രംഗത്തെത്തി. 

 

     അതിന് ഞാൻ അവരെ പറ്റി മോശമായി ഒന്നും വിചാരിച്ചില്ല ല്ലോ....? രണ്ടുപേരെയും ഒന്ന് നോക്കി ആമി പറഞ്ഞു. 

 

     നീ വിചാരിച്ച് കാണില്ല പക്ഷേ ഞാൻ വിചാരിച്ചിരുന്നു ഒക്കെ ദുഷ്ട കൂട്ടങ്ങൾ ആണെന്ന്, അതൊക്കെ മാറി കേട്ടോ നീ വീണപ്പോൾ അവരുടെ പേടി ഒന്ന് കാണേണ്ടതായിരുന്നു. 

 

     നിനക്ക് പൂ തന്നിട്ട് പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞില്ലേ..? ആ ചേട്ടന്റെ പേര് ആകാശ്, കൂട്ടത്തിൽ കുറച്ചു വിവരദോഷി ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് ആകാശാണ്,  പൂ കൊടുക്കാൻ പറഞ്ഞ ചേട്ടൻ അരവിന്ദ്, പിന്നെയുള്ള ചേട്ടൻ ആദിത്യൻ എന്ന ആദി, പിന്നെ ജിജോ തോമസ്, അൻഷാദ് അലി ഇവർ അഞ്ചുപേരും കൂട്ട് ആണെങ്കിലും അരവിന്ദും ആദിയും  തമ്മിൽ ഇവരേക്കാൾ ഒന്നുകൂടി അടുപ്പമുണ്ട്, കൂട്ടത്തിൽ അരവിന്ദൻ ആണ് നാണം കുണുങ്ങി, പക്ഷേ കാൽപന്ത് കളിയിൽ  കേമനാണ്, പന്ത് കണ്ടാൽ അവൻ  സ്വയം മറക്കും, ഒരുപാട് മത്സരത്തിൽ ജയിച്ചു  കപ്പ് നേടിയതാണ്, കോളേജ് ടീമിലെ ക്യാപ്റ്റൻ അപർണ എല്ലാവരെയും കുറിച്ച് വിശദമായിത്തന്നെ ആമിക്ക് പറഞ്ഞുകേൾപ്പിച്ചു. 

 

     അപ്പോൾ അയാളാണ് എന്റെ തലയ്ക്ക് നോക്കി ഗോളടിച്ചത് അല്ലേ..? ആമി രണ്ടിനേയും നോക്കി ചോദിച്ചു. 

 

     അത് അയാൾ അറിയാതെ ചെയ്തതല്ലേ..? അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് അങ്ങനെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല അത്രയ്ക്ക് പാവമാണ് ആള്.. 

 

   ഓഹോ.., ആമി രണ്ട് കൈയും എളിയിൽ കുത്തി രണ്ടുപേരെയും ഒന്നു മാറി മാറി  നോക്കി. 

 

   നീയെന്താ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നത്..? അവളുടെ നോട്ടം കണ്ട് അശ്വതി ചോദിച്ചു. 

 

    ഒന്നുമില്ല, ഞാൻ വന്നു പെട്ടത് ഒരു കോഴിക്കൂട്ടിലാണല്ലോ എന്നോർത്ത് നിന്ന് പോയതാണ്..

 ആമി പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞതും അപർണ്ണ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന ടവ്വൽ അവൾക്ക് നേരെ എറിഞ്ഞു. 

 

   രാത്രി ഏറെ വൈകിയാണ് മൂന്നുപേരും ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണത്. 

 

   ഒരുപാട് വിശേഷങ്ങൾ പങ്കുവെച്ചും കളിച്ചും ചിരിച്ചും മൂന്നുപേരും ഒരുപാട് അടുത്തു. 

 

    രാവിലെ വാതിലിൽ ശക്തമായ മുട്ട് കേട്ടാണ് ആമി കണ്ണ് തുറന്നത്. 

 

   ബാക്കി രണ്ടെണ്ണം പോത്തുപോലെ കിടന്നുറങ്ങുകയാണ്, ശക്തമായ തട്ട് കേട്ടിട്ട് ഒന്നും ഇവർ  ഉണർന്നിട്ടില്ല, അപ്പു അവളുടെ കാല് ആമിയുടെ ദേഹത്ത് ഇട്ടിട്ടുണ്ട്, അശ്വതി കൈയും, രണ്ടാൾക്കും  ഒരു ചവിട്ടു കൊടുത്തു  ആമി വാതിലിനടുത്തേക്ക് നീങ്ങി. 

 

     അവരെ ഒന്നു നോക്കി ആമി കതക് തുറന്നു മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ആളുകളെ കണ്ട് അവൾ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി. 

 

    ഹോസ്റ്റൽ മൊത്തം ഉണ്ട്, വാർഡനും മറ്റു കുട്ടികളും ഇതിപ്പോ എന്താ സംഭവം അവൾ അത്ഭുതത്തോടെ എല്ലാവരെയും നോക്കി. 

 

   അവൾ മിഴിച്ചു നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു അച്ചുവും അപർണയും അവൾക്കരികിലേക്ക് വന്നു. മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ആളുകളെ കണ്ട് അവരും  ഞെട്ടി മൂന്നുപേരും സംശയത്തോടെ പരസ്പരം നോക്കി. 

 

      മോളെ... 

 

      ജാനകിയുടെ കരഞ്ഞു കൊണ്ടുള്ള വിളിയാണ് ആമിയേ ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്. 

 

    കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളോടെ തന്നെ നോക്കുന്ന അമ്മ, 

 അവൾ ചുറ്റും ഒന്ന് നോക്കി, പരിചയമില്ലാത്ത സ്ഥലം കയ്യിൽ ഇട്ടിരിക്കുന്ന ഡ്രിപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ മനസ്സിലായി  താൻ ഇപ്പോൾ ഒരു ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണെന്ന്. 

 

    എന്താടാ, എന്താ പറ്റിയത് എന്റെ കുഞ്ഞിന് ജാനകി അവളുടെ കവിളിൽ വാൽസല്യത്തോടെ തഴുകി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. 

 

     അമ്മയുടെ കൈ തന്റെ മുഖത്ത് അമർത്തി വെച്ചുകൊണ്ട് ആമി പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. 

 

     ഇതുപോലെ എന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഒന്ന് തലോടാനുള്ള ഭാഗ്യം എനിക്ക് ഉണ്ടായില്ലല്ലോ അമ്മേ അവൾ തേങ്ങലോടെ പറയുന്നത് കേട്ട് ജാനകിയുടെ ഉള്ളൊന്നു പിടഞ്ഞു. 

 

    നാശം നിനക്ക് ഏതുനേരവും തന്തയില്ലാത്ത  ആ കുഞ്ഞിന്റെ ഓർമ  മാത്രമേയുള്ളോ...?  അവർക്ക് കഴിക്കാനുള്ള ആഹാരവുമായി ആ മുറിയിലേക്ക് വന്ന രാഘവൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു. 

 

    മതിയേട്ടാ അവളും ഒരു അമ്മയാണ്, പ്രസവിച്ചിട്ട് മണിക്കൂറുകൾ കഴിഞ്ഞിട്ടേയുള്ളൂ സ്വന്തം കുഞ്ഞിനെ കാണാൻ പോലും ഭാഗ്യം ഇല്ലാത്ത ഒരു അമ്മ, മറ്റാർക്ക് അവളെ മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും എനിക്ക് മനസ്സിലാകും, ഞാൻ ഒരു അമ്മയാണ് ഒരു സ്ത്രീയാണ് എന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ ഉള്ളു പിടയുന്നത് എനിക്കറിയാൻ പറ്റും ജാനകി നുരഞ്ഞുവന്ന അമർഷം ഒതുക്കി രാഘവനോട് പറഞ്ഞു. 

 

     അതെ നീ അമ്മയാണ്, അവളും അമ്മയാണ് നിങ്ങൾ സ്ത്രീകളാണ്.. നിങ്ങൾക്ക് മാത്രമേ എല്ലാം ചെയ്യാൻ പറ്റൂ, നിങ്ങൾക്ക് എന്തും ആകാം കരയാം ചിരിക്കാം ഞങ്ങൾ ആണുങ്ങൾക്ക് അതൊന്നും പാടില്ല, നീ ഒരു അമ്മയല്ലേ..? ഒരു അച്ഛന്റെ വേദന നീ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ടോ..? സ്വന്തം ചിറകിൻ കീഴിൽ പൊന്നുപോലെ വളർത്തിയ മകൾ ഒരുപാട് സ്വപ്നങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു അവൾ വളരുന്നതിനനുസരിച്ച് എന്തു കുറവാണ് അവൾക്ക് വരുത്തിയത്, സ്വന്തം ആഗ്രഹം പോലെ തന്നെയല്ലേ അവൾ പഠിക്കാനായി പോയതും കൈകളിൽനിന്ന് ഒന്നയച്ചു വിട്ടപ്പോൾ നിറവയറുമായി തിരികെവന്ന് മകളെ എതിരേറ്റ അച്ഛന്റെ മനസ്സ് ഒന്ന് ഓർത്തു നോക്കൂ, താനിതുവരെ കെട്ടിപ്പൊക്കിയ അഭിമാനത്തിനു മുകളിലാണ് ഇവൾ താണ്ഡവമാടിയത്, ഇവളെ വിശ്വസിച്ചു നടന്ന എന്നെയാണ് ഇവൾ ചതിച്ചത്, രായ്ക്കുരാമാനം സ്വന്തം മകളെയും കൊണ്ട് നാടുവിടേണ്ടിവന്ന ഒരു അച്ഛനെക്കുറിച്ച് നീ ഓർത്തിട്ടുണ്ടോ സ്നേഹിച്ചു പോയി എന്ന തെറ്റ് കൊണ്ട് സ്വന്തം അച്ഛനെ കരിവാരി തേച്ചവളാണ് ഇവൾ അച്ഛന്റെ മനസ്സ് പിടയുന്നത് നീ എപ്പോഴെങ്കിലും അറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ ജാനകി, അമ്മയാണ് മകളുടെ വേദന അറിയുന്നുണ്ട് എന്റെ നൊമ്പര എപ്പോഴെങ്കിലും നീ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ടോ...? കുറ്റപ്പെടുത്താൻ എല്ലാവരും ഉണ്ടാകും ആർക്കും അറിയില്ല എന്റെ ചങ്ക് പിടയുന്നത്, രാഘവൻ ഉള്ളിൽ തികട്ടി വന്ന സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു  രണ്ടുപേരെയും ഒന്നു നോക്കി അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിപ്പോയി. 

 

    ആമി ഒന്നും മിണ്ടാതെ കണ്ണുകളടച്ചു കിടന്നു, ശരിയാണ് അച്ഛൻ പറഞ്ഞതെല്ലാം ശരിയാണ് എല്ലാം തന്റെ തെറ്റാണ്, ആ തെറ്റിനുള്ള ശിക്ഷ അനുഭവിച്ചത് തന്റെ കുഞ്ഞും അവൾ  തേങ്ങൽ അടക്കാൻ പാടുപെട്ടു. 

 

    ജാനകി നിസ്സഹായയായി അവിടെനിന്നു, കുറച്ച് മാസങ്ങളായി അച്ഛനും മക്കൾക്കും ഇടയിൽ താൻ  ഈ അവസ്ഥയിൽ നിൽക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്, തന്റെ വേദനയ്ക്ക് മാത്രം ശമനമില്ല, തന്റെ നോവ് ആരും കാണുന്നതും ഇല്ല. 

 ആമിക്കരികിലായി ജാനകിയും മൗനമായി ഇരുന്നു,. 

 

*******************************************

 

     രണ്ട് കുഞ്ഞുങ്ങളെയും തന്റെ കയ്യിലെടുത്ത്  ദേവ ഓടാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് ഒരുപാട് നേരമായി. 

  

    വിശപ്പും ദാഹവും തന്നെ വല്ലാതെ ആക്രമിക്കുന്നുണ്ട്, കാലുകൾക്ക്  ബലം ഇല്ലാതാവാൻ തുടങ്ങി. 

 

    തളർന്നിരുന്നിട്ട്  ഒരു കാര്യവുമില്ല ഇവിടെ നിന്നും എത്രയും വേഗം രക്ഷപ്പെടണം ആ ചിന്ത ഒന്ന് മാത്രമാണ് അവളെ മുൻപോട്ടു നയിച്ചത്. 

 

     റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ എത്തി കിട്ടിയ ട്രെയിനിൽ കയറി പറ്റുമ്പോൾ അവളിൽ നേരിയ ഒരു ആശ്വാസം ഉണ്ടായി. 

 

    കയ്യിലുള്ള എണ്ണിപെറുക്കിയ കാശിന് കുഞ്ഞിന് പാലും അല്ലിക്ക് കഴിക്കാൻ രണ്ട് ദോശയും വാങ്ങി, അതിൽ കൂടുതൽ വാങ്ങാനുള്ള പണം കൈയ്യിൽ ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അവൾ പൈപ്പ് വെള്ളം കൊണ്ട് വിശപ്പടക്കി. 

 

    ട്രെയിൻ മുന്നോട്ടു ചലിച്ചപ്പോഴാണ് അവൾക്ക് സമാധാനമുണ്ടായത്. 

 

   വിശപ്പ് ഒന്ന് ശമിച്ചത് കൊണ്ടാകാം രണ്ടു മക്കളും ഉറക്കത്തിലേക്ക് വീണു. 

 

    രണ്ടുപേരെയും തന്റെ മാറോട് ചേർത്ത് പുറം കാഴ്ചകളിലേക്ക് നോക്കി ദേവയിരുന്നു. 

 

    എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഈ നാട് വിട്ടാൽ മതി, തന്നെ അറിയാത്ത ഏതെങ്കിലും ഒരു നാട്ടിൽ അല്ലിയുമൊത്ത് സ്വസ്ഥമായ ഒരു ജീവിതം മാത്രം മതി തനിക്ക്. 

  ഇപ്പൊ അവൾക്കൊരു അനിയനെയും കിട്ടിയിരിക്കുന്നു. 

 

    എവിടെ എത്തി പെടുമെന്നോ എങ്ങനെ ജീവിക്കുമെന്നോ അറിയില്ല

 എങ്കിലും ഈ നാട്ടിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെട്ട ആശ്വാസം അവളുടെ മുഖത്തുണ്ട്. നാളെ എന്ത് എന്നറിയില്ലെങ്കിലും പൊരുതാനുള്ള മനസ്സ് അവൾക്കുണ്ട്. 

 

   തനിക്ക് വന്ന അവസ്ഥ തന്റെ മക്കൾക്ക് വരാൻ പാടില്ല, അതിനു  താൻ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ സമ്മതിക്കില്ല. 

 

   ഒരുപാട് സൗഭാഗ്യത്തിൽ പിറന്നതാണ് താൻ, തന്റെ  മകൾക്ക് ആ ഭാഗ്യമില്ല എങ്കിലും തന്റെ ഗതി അവൾക്ക് വരാൻ താൻ സമ്മതിക്കില്ല അവൾ അല്ലിയെ  ഒന്നു നോക്കിക്കൊണ്ട് നെടുവീർപ്പിട്ടു. 

 

    കാളിയാർ മഠത്തിലെ ഇളമുറ തമ്പുരാട്ടി ദേവനന്ദ, ദേവനാരായണന്റെയും  സുഭദ്ര തമ്പുരാട്ടിയുടെയും ഇളയമകൾ, 

 മൂന്നു മക്കൾക്ക് ജന്മം നൽകി എങ്കിലും ഇന്ന് ജീവനോടെ ഇരിക്കുന്നത് ദേവനന്ദ മാത്രം, അവർക്കുണ്ടായ രണ്ടു ആണ്മക്കളെയും കാലം കവർന്നെടുത്തു. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ദേവനന്ദ എല്ലാവർക്കും പ്രിയപ്പെട്ടവൾ ആയിരുന്നു, തന്റെ അച്ഛൻ പെങ്ങമ്മാർ ആയ ദേവകിയുടെയും  ദാക്ഷായണിയുടെയും കുടുംബവും അവർക്കൊപ്പം തന്നെയായിരുന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നത്, എല്ലാവർക്കും പ്രിയപ്പെട്ടവൾ ആയിരുന്നു ദേവനന്ദ. 

 കാണാൻ ഒരുപാട് സുന്ദരിയും. 

 

    ദേവകിയുടെ മകൻ നകുലന്റെയും ദാക്ഷായണിയുടെ മകൻ അഖിലിന്റെയും മുറപ്പെണ്ണ്. കാണാൻ സുന്ദരി.. 

 

    രണ്ട് അപ്പച്ചി മാർക്കും അവളെ മരുമകൾ ആക്കാൻ ഒരുപാട് ആഗ്രഹം ആണെങ്കിലും മകളുടെ ഇഷ്ടത്തിനൊത്തെ എന്തും ചെയ്യുകയുള്ളൂ എന്ന് ആദ്യമേ തന്റെ പെങ്ങന്മാരോട് ദേവൻ പറഞ്ഞിരുന്നു. 

 

      കാളിയാർ മഠത്തിൽ ഒരു ഉത്സവം പോലെയാണ് അവളുടെ പതിനെട്ടാമത്തെ പിറന്നാളാഘോഷിച്ചത്.. 

 

    പുലർച്ചെ തന്നെ ആ വീട് ഒരുങ്ങി അവളുടെ പിറന്നാൾ ആഘോഷത്തിനുവേണ്ടി. 

 

    രാവിലെ കുളിച്ചൊരുങ്ങി അതിസുന്ദരിയായി ദേവനന്ദ അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകാനൊരുങ്ങി. 

 

    കൂട്ടിനായി വലിയ അപ്പച്ചിയുടെ മകൾ ശ്വേതയും ചെറിയ അപ്പച്ചിയുടെ മക്കളായ അരുണിമയും ആരോഹിയുമുണ്ട്. 

 

    നാലുപേർക്കും ഏകദേശം ഒരേ പ്രായമാണ്, നാല് പേരും കൂടി കളിയും ചിരിയുമായി അമ്പലത്തിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു. മുൻപിലേക്ക് വരുന്ന ദുരന്തമറിയാതെ..... 

 

 

 തുടരും.... 

 

 

 

 ലൈക്കും കുറവാണ് , അപ്പൊ ഉള്ള താൽപര്യവും പോവുകയാണ് സ്റ്റോറി സൂപ്പർ ആണ് എന്ന് എല്ലാവരും പറയുന്നു അങ്ങനെയെങ്കിൽ അർഹിക്കുന്ന അംഗീകാരം കിട്ടുന്നില്ല, ഒരുപാട് സങ്കടം ഉണ്ട് സേവ് ചെയ്യുന്നവരും ഷെയർ ചെയ്യുന്നവരും ലൈക്ക് അടിക്കുന്നില്ല എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം, പിന്നെ ഒത്തിരി പേര് വായിക്കുന്നുണ്ട് ഒരു ലൈക്ക് ബട്ടൺ പോലും അമർത്താതെ, എന്റെ വായനക്കാരെ ഒരിക്കലും ഞാൻ നിരാശരാക്കില്ല, സപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നവർക്ക് വേണ്ടി സ്റ്റോറി  തുടരുകതന്നെ ചെയ്യും അടുത്ത പാർട്ടുമായി വീണ്ടും കാണാം. 

 

   ✍️Rafeenamujeeb..