💕കാണാച്ചരട് 💕

    (a family love story )

 

 

         ഭാഗം -10

 

   ✍️Rafeenamujeeb.. 

  =================

 

      " പുറത്തെവിടെയോ തെരുവ് നായ്ക്കൾ അലമുറയിട്ട് കരയുന്നുണ്ട്‌. 

 

   ആ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ദേവ ഉറക്കിൽ നിന്നും ഉണർന്നത്. 

 

    തൊട്ടടുത്ത് കിടക്കുന്ന അച്ഛനെയും അമ്മയെയും അവളൊന്നു  നോക്കി. 

 

    രണ്ടുപേരും നല്ല ഉറക്കത്തിലാണ്. 

  ദേവ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ എഴുന്നേറ്റ് തൊട്ടടുത്ത ജനലരികിലേക്ക് നടന്നു. 

 

     അവിടെ നിന്നു നോക്കിയാൽ ഹോസ്പിറ്റലിനോട് ചേർന്നുള്ള റോഡും കടകളും എല്ലാം കാണാം. 

 

     പകലിന്റെ തിരക്കിൽ നിന്നും രാത്രിയുടെ ഏകാന്തതയിലേക്ക് നാടും നഗരവും ചേക്കേറിയിരിക്കുന്നു.  

 

    കടകമ്പോളങ്ങൾ അടഞ്ഞു കിടക്കുന്നു. വഴിയിൽ പ്രകാശിക്കുന്ന തെരുവ് വിളിക്കുകൾ മാത്രം, ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ വരുന്ന വണ്ടികളൊഴിച്ചാൽ റോഡും വിജനമാണ്. 

 

    പുറത്തെ കാഴ്ചകൾ നോക്കി ദേവ കുറച്ചുസമയം അവിടെ തന്നെ നിന്നു. 

 

     ജാലകത്തിലൂടെ ഒഴുകിയെത്തുന്ന ഇളംകാറ്റ് അവളെ മെല്ലെ തഴുകിത്തലോടി കടന്നുപോകുന്നുണ്ട്. 

  നല്ല തണുപ്പുള്ള കാലാവസ്ഥയാണ്. 

 ശരീരത്തെ തണുപ്പു കീഴടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ ഉടുത്തിരുന്ന ദാവണി കൊണ്ട് ശരീരം ഒന്ന് പുതച്ചു. 

 

    അപ്പോഴാണ് അവൾക്ക് പുറത്ത് തങ്ങൾക്ക് കാവൽ നിൽക്കുന്ന ഗിരിയെ കുറിച്ച് ഓർമ്മ വന്നത്. 

 

    അയാൾ ഉറങ്ങി കാണുമോ..? ഈ തണുപ്പത്ത് അയാൾ എവിടെ കിടന്നിട്ട് ഉണ്ടാവും...? എന്നുള്ള ചിന്തകൾ അവളെ വല്ലാതെ അലട്ടി. 

 

   അവൾ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ കതക് തുറന്നു പുറത്തേക്കിറങ്ങി. 

 പുറത്ത് റൂമിലെ ചുമരിനോട് ചാരി ഒരു ബെഞ്ചിൽ കണ്ണുകളടച്ച് ഇരിക്കുകയാണ് ഗിരി. 

 

    ദേവ ഒരു നിമിഷം അവിടെത്തന്നെ നിന്ന് ഗിരിയെ ഒന്ന് നോക്കി. 

 

    ഉറങ്ങിപ്പോയോ...? അവൾ സംശയത്തോടെ ഗിരിയെ നോക്കി മനസ്സിൽ ചോദിച്ചു. 

 

     അവൾ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ ഗിരിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. 

 

     അവൾ അടുത്തെത്തിയിട്ടും ഗിരി കണ്ണുതുറക്കാതെ ആയപ്പോൾ അവൾ തന്റെ മുഖം അവന്റെ കണ്ണുകളോട് അടുപ്പിച്ചു എന്നിട്ട് അടഞ്ഞുകിടക്കുന്ന അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി. 

 

  അതേ സമയം തന്നെ ഗിരി കണ്ണുകൾ തുറന്നു. 

 

    തന്റെ മുഖത്തിനോട് മുഖം അടുപ്പിച്ചു നിൽക്കുന്ന ദേവയെ കണ്ടതും അവനൊന്നു പകച്ചു പോയി. 

 

    ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ഗിരി കണ്ണു തുറന്നപ്പോൾ ദേവയും ഒന്ന് ഞെട്ടി പെട്ടന്ന് മുഖമെടുത്തു മാറി നിന്നു. 

 

    എന്താ...? ഗിരി ദേവയെ തുറിച്ചു നോക്കിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. 

 

    അതു പിന്നേ ഞാൻ ഉറങ്ങിയോ നോക്കാൻ ദേവ പതിയെ പറഞ്ഞു. 

 

    എന്റെ കണ്ണിൽ കയറിയാണോ ഉറങ്ങിയോ എന്ന് നോക്കുന്നത്...? ഗിരി ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. 

 

    അതു പിന്നെ അനക്കമൊന്നും ഇല്ലാണ്ടായപ്പോൾ..... ദേവ ഒന്ന് നിർത്തി ഗിരിയെ നോക്കി. 

 

    അനക്കമൊന്നും ഇല്ലാതായപ്പോൾ ഞാൻ ചത്തു എന്ന് കരുതിയോ...? 

 

    ഓ... ഞാൻ അങ്ങനെ ഒന്നും വിചാരിച്ചില്ല, ഇവിടെ കിടന്നു തണുപ്പടിച്ചു ഉറങ്ങണ്ട ആ മുറിയിൽ വന്ന് കിടക്കാം എന്ന്‌ പറയാൻ വന്നതാ.. ദേവ മുഖം വീർപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. 

 

    അങ്ങനെ വന്നു മൂടിപ്പുതച്ച് കിടക്കാൻ ഞാൻ സുഖവാസത്തിനു വന്നതല്ല, അങ്ങനെ ഉറങ്ങണമെങ്കിൽ എനിക്ക് എന്റെ വീട്ടിൽ പോയി ഉറങ്ങിക്കൂടെ.. ? ഞാൻ ഏറ്റെടുത്ത ഉത്തരവാദിത്വം ഭംഗിയായി നിർവഹിക്കണം എന്നാണ് എന്റെ ആഗ്രഹം. 

 

      അയ്യോ അതച്ഛൻ പറഞ്ഞത് പോലെ വല്ല മോഷ്ടാക്കളും ആവും അല്ലാതെ ഇത്ര സീരിയസ് ആക്കാനൊന്നും ഇല്ല, ദേവ അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു. 

 

    ഒരു മോഷണം ആണ് വന്ന ആളുടെ ലക്ഷ്യം എങ്കിൽ ഒരിക്കലും അയാൾ ഈ ഹോസ്പിറ്റൽ തിരഞ്ഞെടുക്കില്ല കയ്യിൽ ഇതുപോലുള്ള മാരകായുധങ്ങൾ കൊണ്ടുവരില്ല ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച ഒരു കഠാരയിലേക്ക് നോക്കി ഗിരി പറഞ്ഞു. 

 

    ഇത്.... ആ കഠാരയിലേക്ക് ചൂണ്ടി ദേവ സംശയത്തോടെ ഗിരിയെ നോക്കി. 

 

    ഇത് നിങ്ങളുടെ മുറിയിൽ നിന്നും എനിക്ക് കിട്ടിയതാ അയാൾ ഓടുന്നതിനിടയിൽ വീണുപോയതാവും, 

 

   അപ്പോൾ നിങ്ങൾ പറഞ്ഞു വരുന്നത്...?  ദേവ ഒന്ന് നിർത്തി ഗിരിയെ നോക്കി. 

 

   അതെ, ആരോ ഒരാൾ അല്ലെങ്കിൽ ഒന്നിൽകൂടുതൽ പേർ നിങ്ങൾക്ക് പുറകിലുണ്ട്, ദേവയെ നോക്കി ഗിരി പറഞ്ഞു. 

 

    ദേവ ഒരു നിമിഷം സ്തംഭിച്ചു പോയി. 

 

    എന്തിനെന്നറിയാത്ത ഒരു പേടി തന്നെ വന്ന് പൊതിഞ്ഞത് പോലെ അവൾക്ക്  തോന്നി.

 

    ആ തണുപ്പിലും വിയർത്തുകുളിച്ചു അവൾ.

 

   മുഖത്തെ വിയർപ്പുകണങ്ങൾ ദാവണിയുടെ തുമ്പു കൊണ്ട് മെല്ലെ  ഒപ്പിയെടുത്തു.

 

    താൻ പേടിക്കാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ല, സൂക്ഷിക്കണം അതിനു വേണ്ടിയാണ് പറഞ്ഞത്, നിങ്ങളിൽ ആരെയാണ് അക്രമി ലക്ഷ്യമിട്ടതെന്ന് അറിയില്ല, അനിരുദ്ധൻ സാറിനു  മുൻപേ സംശയം ഉള്ള കാര്യമാണ് ഇത് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ സത്യമാണെങ്കിൽ നിന്റെ രണ്ടു ചേട്ടന്മാർക്ക് സംഭവിച്ചത് വെറുമൊരു ആക്സിഡന്റ് അല്ല, അതൊരു ആസൂത്രിത കൊലപാതകം തന്നെയാണ്. പക്ഷേ ആര് എന്ത് എങ്ങനെ എന്നുള്ള കാര്യങ്ങൾ അവ്യക്തമാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് ഉള്ളിലുള്ള സംശയങ്ങൾ അദ്ദേഹം ആരുമായും ഷെയർ ചെയ്യാത്തത് ഇതിനൊരു തീരുമാനം ഉടനെ ഉണ്ടാക്കണമെന്ന് അദ്ദേഹം എന്നോട് യാചന യോടെയാണ് പറഞ്ഞത്. ഞാൻ അദ്ദേഹത്തിന് വാക്ക് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്, അങ്ങനെ ആരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് ആര് തന്നെ ആയാലും ഞാൻ എല്ലാവർക്കും മുൻപിലും തെളിവ് സഹിതം ആളെ കൊണ്ടുവരും ഇത് ഗിരിയുടെ വാക്കാണ്.

 

    കേട്ടതൊന്നും വിശ്വസിക്കാനാവാതെ ദേവ തളർന്നുപോയി.

 

   അപ്പോൾ തന്റെ ഏട്ടൻ മാരെ ഈ ഭൂമുഖത്തുനിന്ന് ഇല്ലാതാക്കിയതാണോ.,.? ആര്...?  എന്തിനു വേണ്ടി.....? തങ്ങളുടെ സന്തോഷം ഇല്ലാതാക്കിയിട്ട് ആർക്ക് എന്തു നേടാനാണ്...? ദേവയുടെ ഇരു കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞൊഴുകി.

 

    അയ്യോ താൻ കരയാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞതല്ല, താൻ പഠിപ്പുള്ള കുട്ടിയല്ലേ.. ? ഒരു അപകടത്തിലും പെട്ടെന്ന് പോയി ചാടരുത് എന്ന് വിചാരിച്ചു പറഞ്ഞതാ, അസ്വാഭാവികമായി എന്ത് കണ്ടാലും പരിചയമില്ലാത്ത ആരു വന്നു സംസാരിച്ചാലും എന്നെ അറിയിക്കണം, തനിക്ക് ചുറ്റും താനറിയാതെ വീക്ഷിക്കുന്ന പല മുഖങ്ങളും കാണും ഇതൊക്കെ തിരിച്ചറിയാൻ ശ്രമിക്കണം, ഉള്ളിൽ എപ്പോഴും സൂക്ഷ്മത ഉണ്ടായിരിക്കണം അതിനുവേണ്ടിയാണ് ഞാനിതൊക്കെ തന്നോട് പറഞ്ഞത്. ഇങ്ങനെ പേടിച്ചിരുന്നാൽ  ഒരു കാര്യവും നടക്കില്ല, ധൈര്യമായിട്ടിരിക്കണം കൂടെ ഞാനുണ്ട്. ദേവയെ നോക്കി ഗിരി പറഞ്ഞു.

 

     ഗിരിയെ നോക്കി അവൾ ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.

 

    പിന്നീട് കുറച്ചുസമയത്തേക്ക് രണ്ടുപേരും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല.

 

     അങ്കിളിനെ എത്ര കാലമായിട്ടറിയാം ....? ഏറെ നീണ്ടുനിന്ന മൗനത്തിന് വിരാമമിട്ടുകൊണ്ട് ദേവ ഗിരി യോട് ചോദിച്ചു.

 

  സാറിനെ കുഞ്ഞുനാൾ തൊട്ട് അറിയുന്നതാണ്, അച്ഛൻ മരിച്ചശേഷം അമ്മ അദ്ദേഹത്തിന്റെ വീട്ടിലാണ് ജോലിക്ക് പോയിരുന്നത്.

 അമ്മയോടൊപ്പം താനും പോകുമായിരുന്നു. ആ കുഞ്ഞു പയ്യനെ അന്നേ സാർ ശ്രദ്ധിക്കാൻ തുടങ്ങി. അദ്ദേഹം തന്നെ മുൻകൈയ്യെടുത്ത് വിദ്യാഭ്യാസവും നേടിത്തന്നു.

 

     എംകോം ഫസ്റ്റ് റാങ്കിൽ പാസായി.

 ആ സമയത്താണ് അമ്മയുടെ മരണം, മരണം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ശരിയാവില്ല കൊലപാതകം, ജോലി കഴിഞ്ഞു വരുന്ന അമ്മയുടെ കൈയിലുള്ള പണം തട്ടാൻ വേണ്ടി രണ്ടുപേർ വളഞ്ഞിട്ട് ആക്രമിക്കുകയായിരുന്നു. കയ്യിൽ ഒന്നുമില്ല എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞവർ അമ്മയുടെ ശരീരം പിച്ചിച്ചീന്തി.

 അവരുടെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ തെരുവിൽ ഉപേക്ഷിച്ചു.

 

      പഠിച്ച് ഒരു ജോലി സ്വന്തമാക്കി അമ്മയെ പൊന്നുപോലെ നോക്കണം എന്ന മോഹവുമായി നടന്നിരുന്ന ഞാൻ അന്ന് ആദ്യമായി ആയുധം കൈയിലെടുത്തു. എന്റെ അമ്മയെ പിച്ചിച്ചീന്തി ലോകത്തുനിന്നും പറഞ്ഞയച്ചവരെ തുണ്ടം തുണ്ടമായി ഞാൻ വെട്ടിനുറുക്കി. അവരെ ശിക്ഷിക്കുമ്പോൾ എന്റെ കൈ വിറച്ചില്ല ഒരു കുറ്റബോധവും തോന്നിയില്ല, അമ്മ വളർത്തിയ മകനാണ് ഞാൻ അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഒരു പെണ്ണിനേയും ഞാൻ ഇന്നുവരെ വിലകുറച്ചു കണ്ടിട്ടില്ല, പെണ്ണിനെ ഇല്ലാതാക്കിയവരെ വെറുതെ വിട്ടിട്ടും ഇല്ല.

 

  അന്നെന്നെ ശിക്ഷയിൽനിന്ന് രക്ഷിക്കാൻ അനിരുദ്ധൻ സാർ ഒരുപാട് പാടുപെട്ടു, തൊട്ട കേസൊക്കെ വിജയം കണ്ടിട്ടുള്ളത് കൊണ്ടാവും ഞാനും കുറ്റവിമുക്തനായി. 

 പിന്നീട് എന്റെ ജീവിതത്തിന് ഒരു ലക്ഷ്യവും ഇല്ലാതായി, സാറ് നിർബന്ധിച്ച് പല ജോലിയ്ക്കും പറഞ്ഞുവിട്ടു. പക്ഷേ ഒരു വാടക ഗുണ്ടയ്ക്ക് വിശ്വസിച്ച് ആര് ജോലി തരും.

  പിന്നീട് അനിരുദ്ധൻ സാറിന്റെ കൂടെ കൂടി ഒരു വലം കയ്യായി, അതിനിടയ്ക്ക് ഒരുപാട് കേസ് വന്നു. എല്ലാത്തിൽ നിന്നും  സാർ ഊരി കൊണ്ടുവരും, ഈ ലോകത്ത് ഞാൻ ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ അനുസരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത് സാറിനെ  മാത്രമാണ് ഗിരി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

 

  ദേവ ഒരു കൗതുകത്തോടെ കേട്ടിരിക്കുക യായിരുന്നു ഗിരി പറയുന്നതു മുഴുവൻ.

 

     താൻ ആദ്യം കണ്ടപ്പോൾ എന്തൊക്കെയാണ് ഇയാളെക്കുറിച്ച് വിചാരിച്ചത്, പക്ഷേ അടുത്തറിഞ്ഞപ്പോൾ തന്റെ ധാരണകളെല്ലാം തെറ്റായി പോയി എന്ന് മനസ്സിലായി. ശരിക്കും ഗിരി ഒരു അത്ഭുതമായി തോന്നി അവൾക്ക്.

 

    നേരം ഒരുപാടായി താൻ പോയി കിടന്നോ, ഗിരി അവളെ അവിടെ നിന്നും ഉറങ്ങാനായി പറഞ്ഞുവിട്ടു.

 

*********************************************

 

      രാവിലെ അച്ഛന്റെ സംസാരമാണ് അവളെ ഉറക്കിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്.

 

     ഉണർന്നു നോക്കിയപ്പോൾ നകുലേ ട്ടനും അഖിലേട്ടനും റൂമിലുണ്ട്.

 

     ഇപ്പൊ കുറവുണ്ടോ നന്ദയ്ക്ക് നകുലൻ വിശേഷം ചോദിച്ചു അവളുടെ അടുത്തിരുന്നു.

 

     അത് കണ്ടതും അഖിലും അവളോട് കുശലം ചോദിച്ച് അടുത്തേക്ക് വന്നു.

 

    രണ്ടുപേർക്കും ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി അവൾ അച്ഛനെ നോക്കി.

 

     ഒരു ബിസിനസ് മീറ്റിംഗ് ഉണ്ട്, ഇവർ രണ്ടുപേരും പോകാം എന്നാണ് വിചാരിച്ചത്, പക്ഷേ എനിക്കും പോയേ പറ്റൂ ദേവൻ മകളോട് പറഞ്ഞു.

 

   ഇന്ന് ഡിസ്ചാർജ് ആവും നിങ്ങളെ വീട്ടിൽ വിടാൻ ഗിരി ഉണ്ടാവും ദേവൻ പറഞ്ഞപ്പോഴാണ് ദേവയ്ക്ക് ഗിരിയുടെ കാര്യം ഓർമ്മ വന്നത്.

 

    അവൾ ചുറ്റും ഗിരിയെ  ഒന്ന് നോക്കി, ആളെ എങ്ങും കണ്ടില്ല.

 

   അച്ഛാ... ഞാൻ ഇന്നലെ പറഞ്ഞ കാര്യം എന്തായി....? ദേവ അച്ഛനെ നോക്കി ചോദിച്ചു.

 

     അപ്പോഴേക്കും അവിടേക്ക് അനിരുദ്ധൻ സാറും ഗിരിയും വന്നു.

 

     ആഹ്  വന്നോ...? ഞാൻ നിന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു, ദേവൻ അനിരുദ്ധനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

 

     എന്തായി ഞാൻ ഇന്നലെ പറഞ്ഞ കാര്യം, ദേവൻ അത് ചോദിച്ചതും അനിരുദ്ധൻ ഒരു ലെറ്റർ എടുത്തു ദേവന്റെ നേരെ നീട്ടി.

 

    ഞാനല്ല നീ തന്നെ മാനസപുത്രന്  ഐശ്വര്യം ആയിട്ട് അത് കൊടുത്തോ..? ദേവൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

 

    ചുറ്റും കൂടി നിൽക്കുന്നവർ കാര്യം ഒന്നും അറിയാതെ പരസ്പരം നോക്കി.

 

     അനിരുദ്ധൻ ആ ലെറ്റർ ഗിരിയുടെ നേരെ നീട്ടി.

 

      അവൻ സംശയത്തോടെ ലെറ്ററിലേ ക്കും സാറിലേക്കും  മാറി മാറി നോക്കി.

 

   മടിക്കാതെ വാങ്ങിച്ചോ അനിരുദ്ധൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു. 

 

     ഗിരി അത് വാങ്ങി പൊട്ടിച്ച് വായിച്ചു. അവന്റെ മുഖം ഇരുളുന്നത്

 ദേവ ഭീതിയോടെ നോക്കി.

 

 

    തുടരും.... 

 

 

    സ്റ്റോറി ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ടോ....? എന്നെ സ്ഥിരമായി സപ്പോർട്ട് ചെയ്തിരുന്ന പലരും ഇപ്പോൾ ഇല്ല, എല്ലാരും എന്നെ മറക്കാൻ കാരണം എന്റെ മടി തന്നെ ആയിരിക്കും. ഒരുപാട് പേർ ഷെയർ  ചെയ്യുന്നു സേവ് ചെയ്യുന്നു, കമന്റ് ഇടാൻ മാത്രം ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട്, എന്റെ സ്റ്റോറി നല്ലതോ ചീത്തയോ എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നത് നിങ്ങളുടെ വാക്കുകളിലൂടെയാണ്, രണ്ടുവരി എനിക്കായി  കുറിക്കുമ്പോൾ അത് എത്രമാത്രം എന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നു എന്ന് നിങ്ങൾക്കറിയില്ല. എത്ര ബുദ്ധിമുട്ടിയാണ് എഴുതുന്നത്, വായിച്ച് ലൈക്ക് തന്ന്  പോകുന്നവര് എന്തുകൊണ്ട് ഒരു കമന്റ് പറയാൻ മടിക്കുന്നു, ഇമോജി ഇട്ട് ആരും എന്നെ സഹായിക്കേണ്ട, സ്റ്റോറി ഇഷ്ടപ്പെട്ടാലും ഇല്ലെങ്കിലും രണ്ടുവരി നല്ലതാണെങ്കിലും ചീത്ത ആണെങ്കിലും കുറിക്കണം അത് നിങ്ങളുടെ അവകാശം ആണ്. സപ്പോർട്ട് ഉണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ ഡെയിലി പോസ്റ്റും. നല്ലൊരു പാർട്ടുമായി ഞാൻ വീണ്ടും വരാം.

 

     ✍️Rafeenamujeeb..