💞* പെയ്തൊഴിയാതെ *💞 - 10

💞* പെയ്തൊഴിയാതെ*💞

(BROKEN HEART )

ഭാഗം -10

✍️Rafeenamujeeb (ഏക )

======================

"ഇളവെയിൽ ജനാലയുടെ വിടവിലൂടെ മുഖത്തേക്കടിച്ചപ്പോൾ കാലിൽക്കിടന്ന പുതപ്പ് വലിച്ച് തലവഴിമൂടി ഒന്നൂകൂടി ചുരുണ്ടുകിടന്നു ദാസൻ.

പെട്ടന്നാണ് ചന്തിയിലെന്തോ കൊള്ളിയാൻ മിന്നിയത് പോലെ ഒരു

വേദന കേറിയത്, പുളഞ്ഞുപോയി അവൻ. ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് ചുറ്റും നോക്കിയപ്പോൾ വടയക്ഷിയെപോലെ കയ്യിലൊരു ചൂരലും പിടിച്ച് മുമ്പിൽ നിൽക്കുന്നു വൈഷ്ണവി.

ദൈവമേ ഇന്നലെ കുടിച്ചു പൂസായി ഞാൻ ഇവളുടെ വീട്ടിലാണോ വന്ന് കിടന്നത്.

അവൻ തലയിൽ കൈവെച്ചോർത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് ചുറ്റും നോക്കി.

അല്ലല്ലോ ഇതെന്റെ വീട് തന്നെയാണല്ലോ, പിന്നെന്തിനാ ഈ പൂതനയിപ്പോൾ എന്നെ തല്ലിയത്.

ടീ എന്താ നിനക്ക് വേണ്ടത് എന്തിനായിപ്പോ എന്നെ തല്ലിയത്

ദാസൻ ദേഷ്യത്തോടെ അതും ചോദിച്ചവളുടെയെടുത്തേക്ക് വന്നതും കയ്യിലിരുന്ന ചൂരൽ അവളാഞ്ഞു വീശി.

പ്രതീക്ഷിക്കാതെയുള്ള അടിയായത് കൊണ്ട് ദാസനത് തടുക്കാൻ സാധിച്ചില്ല, കൃത്യം കൈത്തണ്ടയിൽ തന്നെ അടികൊണ്ടു.

ആഹ് അമ്മേ അവൻ വേദനകൊണ്ട് പുളഞ്ഞു പോയി.

കണ്ണിൽ നിന്നും പൊന്നീച്ച വരെ പറന്നുപോയി.

ടീ നിനക്കെന്താ ടീ ഭ്രാന്തായോ എന്തിനാ എന്നെയടിച്ചത്, എന്താ നിനക്ക് വേണ്ടത് ദാസൻ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.

അതേടാ എനിക്ക് ഭ്രാന്തുതന്നെയാ, എനിക്ക് വേണ്ടത് നിന്റെ ജീവൻ ന്താ തരോ...? വൈഷ്ണവിയും ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ഭ്രാന്താണേൽ പോയി ചങ്ങലയ്ക്കിട് എന്റെ നെഞ്ചത്തോട്ട് ഉണ്ടാക്കാൻ വരണ്ട. അവനും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല.

വന്നാൽ നീ എന്തോ ചെയ്യും..? അവൾ അവനോടു വീണ്ടും കയർത്തു.

ഞാൻ പലതും ചെയ്യും, എന്റെ വീട്ടിൽ കയറി വന്നെന്നോടുടക്കാൻ നിൽക്കണ്ട, ദാസനാരാണെന്ന് നീ ശരിക്കുമറിയും.

ഓഹോ എന്നാൽ അതറിഞ്ഞിട്ട് തന്നെ കാര്യം എന്ന് പറയലും കയ്യിലുള്ള ചൂരൽ വച്ച് ദാസനെ തലങ്ങും വിലങ്ങുമവളടിച്ചു.

അവൻ വേദന കൊണ്ട് പുളഞ്ഞ് അയ്യോ അമ്മാ എന്നലറിക്കരഞ്ഞു.

നിനക്ക് ഇത് എന്തിന്റെ കേടാ കൊച്ചേ... സ്കൂളിൽ കുട്ടികളെ തല്ലുന്ന പോലെ ഇങ്ങനെ തല്ലാതെ നീ കാര്യം പറ..?

വൈഷുവിന്റെയടി കൈകൾ കൊണ്ട് തടയുന്നതിനിടയിൽ ദാസൻ ചോദിച്ചു.

കാര്യം നിനക്കറിയില്ല അല്ലേ..? ഇന്നലെ രാത്രി ഞാൻ നിങ്ങളോട് എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞിരുന്നോ..?

അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി ചോദിച്ചു.

അപ്പോഴാണ് അവന് കാര്യം മനസ്സിലായത്, ഈ വടയക്ഷി ഇവിടെ കിടന്നുറഞ്ഞുതുള്ളുന്നതിന്റെ കാര്യം.

എനിക്ക് വരാൻ സൗകര്യമില്ല, നീ എന്ത് ചെയ്യും...? അവൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

കിട്ടിയതൊന്നും നിനക്ക് മതിയായില്ലേ...? അവൾ അവനെ തല്ലാനായി വീണ്ടും ചൂരലുയർത്തിയതും അവൻ അയ്യോ വേണ്ട എന്നും പറഞ്ഞ് ഇരുകൈകൾ കൊണ്ടു തടയുന്നത് പോലെ നിന്നു.

വേണ്ടെങ്കിൽ മര്യാദയ്ക്ക് ഞാൻ പറയുന്നതുപോലെ ചെയ്യ്,പത്തുമിനുട്ടിനുള്ളിൽ റെഡിയായി പുറത്തേക്ക് വാ..

ദാസൻ അവൾ പറഞ്ഞത് കേൾക്കാത്തത് പോലെ ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു നിന്നു.

അപ്പോഴാണ് വാതിലിന് മറവിൽ മറ്റൊരു തല കണ്ടത്, അനന്ദുവിന്റെ, ശരീരം നന്നായി തടവുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ മനസ്സിലായി അവനും നല്ലപോലെ അടി കിട്ടിയിട്ടുണ്ടെന്ന്.

വൈഷു പുറകിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു അനന്ദുവിനീയൊന്ന് നോക്കിയതും അവൻ അവർക്കരികിലേക്ക് വന്നു.

ഞാൻ പുറത്തു നിൽക്കാം വേഗം കൂട്ടുകാരനെയും വിളിച്ച് എന്റെ അടുത്തേക്ക് വാ, അനന്ദുവിനെ നോക്കിയത് പറഞ്ഞവൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻ നിന്നു.

ഒന്നു നിന്ന് ശേഷം തിരികെ വന്ന് ദാസന്റെ കയ്യിൽ ഒരു കവർ കൊടുത്തു, ഇത് ഇട്ടാൽ മതി എന്നുപറഞ്ഞ് അവൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

വേഗം റെഡിയായിക്കോ അല്ലെങ്കിൽ അവൾ ഇനിയും വരും, പറയുന്നത് അനുസരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്, എനിക്കും കിട്ടിനല്ലപോലെ ശരീരം തടവിക്കൊണ്ട് അനന്ദു പറഞ്ഞു , അവൾ തന്ന ഡ്രസ്സാണ് ഇതും താൻ ഇട്ടിരിക്കുന്ന ഡ്രസ്സ് ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് അനന്തു പറഞ്ഞു.

അവൾക്ക് എന്താടാ ഭ്രാന്തായോ....? എവിടേക്കാണ് നമ്മളെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് പോകുന്നത്. ഇങ്ങനെ ഒരുങ്ങി കെട്ടി ആരുടെ അമ്മയ്ക്ക് പെണ്ണുകാണാനാണ് പോകുന്നത് ദാസൻ ദേഷ്യത്തോടെ അനന്ദുവിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു.

എനിക്ക് ആ സംശയം ഇല്ലാതില്ല ആനന്ദവും അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

എന്ത് സംശയം...? ദാസൻ അവനെ നോക്കി സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

പെണ്ണുകാണാനാണോ നമ്മളെ വിളിച്ചോണ്ട് പോകുന്നതെന്ന്, ഇത്ര നല്ല ഡ്രസ്സൊക്കെ തന്ന് നമ്മളെ ഒരുക്കി കൊണ്ടു പോകുന്നത് അവളുടെ വല്ല കൂട്ടുകാരികളെയും അവൾ നമ്മുടെ കാര്യം പറഞ്ഞു മോഹിപ്പിച്ചു കാണും, അതാവും അവൾ നമ്മളെ വിളിച്ചു കൊണ്ടു പോകുന്നത്.

ശരിക്കും ഇനി പെണ്ണ് കാണാൻ തന്നെയാകുമോ...?

ആയിരിക്കും, അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെന്തിനാ അവൾ നമുക്ക് നല്ല ഡ്രസ്സൊക്കെ എടുത്തു തന്നത്.

ശേ ഇത്ര പെട്ടെന്നോ..? ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു, ദാസൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

കാര്യം അവളുടെ കൂട്ടുകാരിയൊക്കെയാവും, പക്ഷേ എനിക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ നോ പറയും, എന്റെ സങ്കല്പത്തിൽ ഒരാളുണ്ട് അതുപോലൊരു കുട്ടിയെയല്ലാതെ ഞാൻ കല്യാണം കഴിക്കില്ല അനന്തു നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു.

എന്തായാലും നീ വേഗം ഒരുങ്ങി വാ, അല്ലെങ്കിൽ ആ വടയക്ഷിക ഇങ്ങോട്ട് കയറി വരും അനന്ദു പറയുന്നത് കേട്ട് ദാസൻ വേഗം റെഡിയായി.

രണ്ടുപേരും വരുന്നതും നോക്കി വൈഷു ഉമ്മറത്ത് തന്നെയിരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

രണ്ടാളും വന്നതും അവരെയും കൊണ്ട് അവൾ ഇറങ്ങാൻ നിന്നു.

അവരെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ദാസന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയേയും കണ്ടപ്പോൾ അവരുടെ അനുഗ്രഹം വാങ്ങി വരാൻ ദാസനോടവൾ പറഞ്ഞു.

ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ഇത് അതുതന്നെ പെണ്ണുകാണാൻ അനന്ദു രഹസ്യമായി ദാസന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു.

ദാസൻ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും അനുഗ്രഹം വാങ്ങി,

അവർ സന്തോഷത്തോടെ മകനെ അനുഗ്രഹിച്ചു.

പാടവരമ്പത്തൂടെ നടന്നുപോകുമ്പോൾ അവർ മൂന്നുപേരും പരസ്പരമൊന്നും സംസാരിച്ചില്ല.

റോഡിലെത്തിയതും വൈഷു അവരുടെ രണ്ടുപേരുടെയും ഫോൺ വാങ്ങി സ്വിച്ച് ഓഫ് ആക്കി ബാഗിൽ വെച്ചു.

അതുവഴി വന്ന ഒരു ഓട്ടോയ്ക്ക് കൈകാണിച്ചു നിർത്തി മൂന്നുപേരും അതിൽ കയറി.

വൈഷു പറഞ്ഞുകൊടുത്ത റോഡിലൂടെ ഓട്ടോകാരൻ വണ്ടി വിട്ടു.

കുറച്ചു ദൂരം ചെന്നതും ഒരു വലിയ കെട്ടിടത്തിനു മുൻപിൽ ഓട്ടോ നിന്നു.

ഓട്ടോകാരന് ക്യാശ് കൊടുത്തു വൈഷു ആദ്യം ഇറങ്ങി, കൂടെ അനന്ദുവും ദാസനും.

രണ്ടുപേരും ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ ചുറ്റുമൊന്നു നോക്കി.

ആ കെട്ടിടത്തിനു മുൻപിലുള്ള വലിയ ഗേറ്റിനരികിലെത്തിയതും സെക്യൂരിറ്റിക്കാരൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവർക്ക് ഗേറ്റ് തുറന്നു കൊടുത്തു.

അങ്കിൾ വന്നിട്ടുണ്ടോ..? അവൾ അയാളോട് ചോദിച്ചു.

വന്നിട്ട് കുറച്ചധികം സമയമായി, മോളു വന്നാൽ ക്യാബിനിലേക്ക് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അയാൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ മറുപടി നൽകി.

അയാൾക്ക് ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി വൈഷു അവരെയും വിളിച്ച് ബിൽഡിങ്ങിലേക്ക് കയറി.

ഓഫീസ് എന്നു തോന്നിക്കുന്ന ഒരു റൂമിലെത്തിയതും അവൾ കതകിലൊന്ന് പതുക്കെ മുട്ടി.

അകത്തു നിന്ന് ആരോ എസ് പറഞ്ഞതും അവൾ അവരെയും വിളിച്ചു റൂമിലേക്ക് കയറി.

പ്രായം അമ്പതിനോടടുത്ത വെളുത്തു തടിച്ച ഒരാൾ, നര വന്നു തുടങ്ങിയ മുടി കറുപ്പിച്ചതാണെന്ന് കണ്ടാലറിയാം, കയ്യിലെ വാച്ചും സ്വർണ്ണ തിളക്കമുള്ള ചെയിനും അയാളുടെ പ്രൗഢി വിളിച്ചോതി.

അയാൾ മൂന്നുപേരെയും ഒന്നു നോക്കി വൈഷുവിനെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.

മുമ്പിലിരിക്കുന്ന ചെയറിലേക്ക് ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു.

മൂന്നുപേരും അയാൾക്കു മുൻപിലായി ഇരുന്നു.

കാര്യമൊന്നും മനസ്സിലാകാതെ അനന്ദുവും ദാസനും പരസ്പരം നോക്കി.

അങ്കിൾ ഒരുപാട് സമയമായോ കാത്തിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്, വൈഷു അയാളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.

എനിക്ക് അത്യാവശ്യമായി ഒരിടംവരെ പോകാനുണ്ടായിരുന്നു മോൾ വരും എന്ന് പറഞ്ഞതുകൊണ്ട് മാത്രമാണ് ഇത്രനേരം നിന്നത് എന്താ ഇത്ര വൈകിയത് പറഞ്ഞ സമയം എപ്പോഴേ കഴിഞ്ഞല്ലോ...?

കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ രണ്ടിനെയും കുത്തിപ്പൊക്കി വരാൻ സമയമെടുത്തു.

അതെനിക്കു മനസ്സിലായി ഇതാണല്ലേ പറഞ്ഞ കക്ഷികൾ, അയാൾ ദാസനെയും അനന്ദുവിനെയും നോക്കിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

അതെ ഇത് അനന്ദേട്ടൻ ഇത് ദാസേട്ടൻ രണ്ടുപേരെയും ചൂണ്ടിയവൾ പറഞ്ഞു.

കാര്യങ്ങളൊക്കെ മോള് പറഞ്ഞു കാണുമല്ലോ..? ഇന്നുമുതൽ ആരംഭിക്കുകയല്ലേ..? അയാൾ വൈഷുവിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു.

ഇന്നു തന്നെ തുടങ്ങണം അതിനുമുമ്പ് ഞാൻ പറഞ്ഞ ഫയൽ എവിടെ...? വൈഷു ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ അയാൾ ഡ്രോ തുറന്നു അതിൽ നിന്നും ഒരു ഫയൽ വൈഷുവിന് നേരെ നീട്ടി.

അവൾ അതൊന്നു കണ്ണോടിച്ച് അനന്ദുവിന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്ത് അതിൽ ഒപ്പിടാൻ പറഞ്ഞു.

അനന്തു ഒന്നു മടിച്ചെങ്കിലും പിന്നെ അവളുടെ നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ താനെ ഒപ്പിട്ടു, ഇംഗ്ലീഷിൽ എഴുതിയത് കൊണ്ട് ഒന്നും വായിക്കാൻ അറിയില്ല.

ദാസൻ ഒപ്പിടാൻ മടിച്ചെങ്കിലും വൈഷു നിർബന്ധിച്ച് അവനെക്കൊണ്ട് ഒപ്പിടീപ്പിച്ചു.

രണ്ടുപേരും ഒപ്പിട്ടതും അവൾ അവരെയും വിളിച്ച് ആ റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.

അവർ ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ അവളെ നോക്കി.

അദ്ദേഹം എന്റെ ഫ്രണ്ട് അഞ്ജലിയുടെ അച്ഛനാണ്, എന്റെ അടുത്ത സുഹൃത്താണവൾ.ഇത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഓഫീസ് ആണ് വൈഷു പറയുന്നത് കേട്ട് അവർ പരസ്പരം ഒന്ന് നോക്കി.

ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല എന്ന് അവരുടെ നോട്ടം കണ്ടാൽ അറിയാം.

സംശയിക്കേണ്ട, ഇതാണ് ഇനി നിങ്ങൾ ജോലി ചെയ്യാൻ പോകുന്ന സ്ഥലം, ഇവിടെ എക്സ്പോർട്ട് ഇമ്പോർട്ടുംഒക്കെയുണ്ട്,രണ്ടുപേർക്കും ഇതിനകത്തും പുറത്തും ജോലിയുണ്ടാകും, ചിലപ്പോൾ ഇവിടെയുള്ള വണ്ടികളിൽ ഡ്രൈവറായിട്ടും പോകേണ്ടിവരും, തരക്കേടില്ലാത്ത ശമ്പളം ഇവർ തരും, എല്ലാം ഞാൻ പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഇന്ന് തന്നെ രണ്ടാളും ജോലിയിൽ കയറണം.

അവൾ പറയുന്നത് കേട്ടതും രണ്ടാളും കിളി പോയത് പോലെ ഒരു നിൽപ്പ്.

ഞങ്ങൾക്ക് ജോലിയോ...? രണ്ടാളും പരസ്പരം നോക്കി ഒരേ ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു.

അതെന്താ നിങ്ങൾക്ക് ജോലി പാടില്ലേ...? അതിനുള്ള ആരോഗ്യം നിങ്ങൾക്കില്ലേ അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.

ഞങ്ങൾ ജോലി ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത് ഞങ്ങളുടെ നിലക്കും വിലക്കും യോജിച്ച ജോലിയേ ചെയ്യൂ ഡ്രൈവർ പണിക്കൊന്നും ഞങ്ങളെ കിട്ടില്ല ദാസൻ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു.

എങ്കിൽ ചെല്ല് പത്താംക്ലാസ് തോറ്റ നിങ്ങൾക്ക് കളക്ടർ ഉദ്യോഗം പറഞ്ഞുവെച്ചിട്ടുണ്ട്, അവളും വിട്ടുകൊടുത്തില്ല

നീ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും കാര്യമില്ല വൈഷു, ഈ ജോലി ചെയ്യാൻ ഞങ്ങളെ കിട്ടില്ല, നീ നേരത്തെ തല്ലിയപ്പോൾ കൊണ്ട് നിന്നത് ഒരുപാട് കാലം നീ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നുള്ള ഒരു പരിഗണന ഉള്ളതുകൊണ്ട് മാത്രമാണ്, എന്നുവിചാരിച്ച് ഞങ്ങളുടെ സ്വകാര്യതയിൽ കയറി ഇടപെടാനുള്ള അധികാരം ഞങ്ങൾ ആർക്കും കൊടുത്തിട്ടില്ല, ഈ ജോലി ഞങ്ങൾ ചെയ്യും എന്ന് നീ സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിക്കണ്ട, ദാസൻ ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു.

നിങ്ങൾ ഈ ജോലി ചെയ്യും അല്ലെങ്കിൽ പോയി ജയിലിൽ കിടന്നോ, അവൾ പുച്ഛത്തോടെ അവരെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

ജയിലിലോ അതെന്തിനാ...? അനന്ദു സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.

രണ്ടുപേരും കുറച്ചു മുമ്പ് ഒപ്പിട്ടു കൊടുത്തില്ലേ, അതിൽ എന്തൊക്കെയാ എഴുതിപ്പിടിപ്പിച്ചതെന്നറിയോ..? നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഈ കമ്പനിക്കുവേണ്ടി കമ്പനി പറയുന്ന എല്ലാ ജോലിയും ഒരുവർഷം ചെയ്യാം എന്നുള്ള ഉടമ്പടിയിൽ ആണ് നിങ്ങൾ രണ്ടാളും ഒപ്പിട്ടത് ഇനി അതിൽ നിന്നും പിന്മാറിയാൽ കമ്പനി മുതലാളിക്ക് എന്ത് നടപടി വേണമെങ്കിലും സ്വീകരിക്കാം, ആയാൾ പറയുന്ന എന്തു നഷ്ടപരിഹാരവും നിങ്ങൾ കൊടുക്കേണ്ടിവരും അതിനൊക്കെ തയ്യാറാണെങ്കിൽ മാത്രം രണ്ടുപേർക്കും ഇവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങാം, അല്ലെങ്കിൽ ഒരു വർഷം ഇവിടെ ജോലി ചെയ്യേണ്ടിവരും.

എന്തു വേണമെങ്കിലും നിങ്ങൾക്ക് തീരുമാനിക്കാം, ഞാൻ ഇനി ഒന്നിലും ഇടപെടുന്നില്ല, രണ്ടുപേരെയും ഒന്നു നോക്കി വൈഷു അവിടെ തന്നെ നിന്നു.

രണ്ടുപേരും അവൾ പറയുന്നതൊക്കെ കേട്ട് മിഴിച്ചു നിന്നു.

തീരുമാനം പതിയെ മതി ആലോചിച്ചശേഷം, ഞാൻ എന്തായാലും കോളേജിലേക്ക് പോകട്ടെ ഇന്ന് ഹാഫ് ഡേ ലീവ് പറഞ്ഞ താ, ഇനി വൈകിയാൽ ശരിയാവില്ല, ബാഗിൽ നിന്നും കുറച്ചു കാശെടുത്ത് അനന്ദുവിനെ ഏൽപ്പിച്ച ശേഷം അവൾ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി.

രണ്ടുപേരും അവൾ പോകുന്നത് നിസ്സഹായതയോടെ നോക്കി നിന്നു.

ആദ്യമായി സ്കൂളിൽ ചേർത്ത കുട്ടികളെ വിട്ടു പോകുന്ന അമ്മമാരെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന കുട്ടികളെ പോലെ.

കുറച്ചുസമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അവർക്ക് ധരിക്കാനുള്ള യൂണിഫോം ആയി ഒരാൾ വന്നു, മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ അതും വാങ്ങി അവർ ജോലിയിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.

തുടരും..

✍️Rafeenamujeeb(ഏക )

💞* പെയ്തൊഴിയാതെ*💞 - 11

4.8

9132

7 mins

💞* പെയ്തൊഴിയാതെ*💞 (BROKEN HEART ) ഭാഗം -11 ✍️Rafeenamujeeb(ഏക ) ===================== " കോളേജിലേക്ക് പോകുന്ന ബസ്സിൽ പതിവിലും കൂടുതൽ തിരക്കുണ്ടായിരുന്നു അന്ന്. ശ്വാസം വിടാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല, ഇടക്കിടക്കുള്ള ഡ്രൈവറുടെ പെട്ടന്നുള്ള ബ്രേക്ക് പിടുത്തത്തിൽ എല്ലായെണ്ണവും മുൻപിലേക്ക് പോയിവീഴും, ഇതയാൾ മനപ്പൂർവ്വം ചെയ്യുന്നതാണോ എന്നൊരു സംശയം ഇല്ലാതില്ല, കാലൻ ഇരിപ്പ് കണ്ടാൽ തോന്നും റോക്കറ്റാണ് ഓടിക്കുന്നതെന്ന് കൃപ മനസ്സാലെ അയാളെ പ്രാകി. പിന്നെ അടുത്ത അവതാരം അതിലെ കണ്ടക�