💙നീലതാമര💙 -10

"എങ്ങോട്ടാ "

"കൈലാസത്തിലേക്ക് " ഓട്ടോ ഡ്രൈവർ ചോയ്ച്ചതും അയാൾ മറുപടി പറഞ്ഞു.....

"കല്യാണം കൂടാൻ ആകും അല്ലേ "

"ആഹ് അതേ "ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അയാൾ പറഞ്ഞു...

"അല്ല നിങ്ങളെ മുമ്പ് ഇവിടെ ഒന്നും കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ..... "

"ഞാൻ കുറച്ചു ദൂരത്തു നിന്നാണ്... അവിടുത്തെ അമ്മേടെ അകന്ന ഒരു ബന്ധുവാണ് "

"അതാകും കാണാത്തത്.. "

ഒരു അഞ്ചു മിനിറ്റ്ന്റെ യാത്രക്ക് ഒടുവിൽ ഒരു കവലയിൽ വണ്ടി നിർത്തി... അയാൾ ഒരു സംശയത്തോടെ ഡ്രൈവറെ നോക്കി...

"കല്യാണത്തിന് ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ആണ് ഇവിടെ നിർത്തിയത്.... കല്യാണം പെണ്ണിന്റ വീട്ടിൽ വെച്ചാണ്.. ദേ ആ കാണുന്ന വഴി ആണ്... കല്യാണം അല്ലേ ഈ വേഷത്തിൽ ചെന്നാൽ ശരിയാവില്ല "

അതിന് അയാൾ ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി

"എത്രയായി "

"നാൽപ്പത് "

പോക്കറ്റിൽ നിന്ന് അംമ്പത് രൂപ എടുത്തു കൊടുത്ത് അയാൾ ഡ്രൈവറുടെ ചുമലിൽ തട്ടി മുന്നോട്ട് നടന്നു....

"അതേ ബാക്കി "

"കയ്യിൽ വെച്ചോ " എന്ന് സൗമ്യമായി പറഞ്ഞു വീണ്ടും അയാൾ തിരിഞ്ഞു നടന്നു...

___________®

"താലികെട്ടിക്കോളൂ " തിരുമേനിയുടെ ആക്ഞ്ജ ലഭിച്ചതും ത്രയാക്ഷ് മഞ്ഞചിരടിൽ കോർത്ത താലി വൈകാശിയുടെ കഴുത്തിൽ ചാർത്തി..... എല്ലാവരും പൂക്കൾ അർപ്പിച്ചു അവരെ അനുഗ്രഹിച്ചു.... എല്ലാം കണ്ടതും തിരുമേനിയുടെ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.....

ഭക്ഷണക്കഴിപ്പും ഫോട്ടോഷൂട്ടും എടിപിടി തീർത്തു ഗൃഹപ്രവേശന മുഹൂർത്തം തീരുന്നതിനു മുമ്പ് അവിടെ എത്തണം എന്നുള്ളത് കൊണ്ട് അവർ യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങി...പിറ്റേന്ന് നടക്കാൻ പോവുന്ന റിസപ്ഷനിലേക്ക് എല്ലാവരെയും ക്ഷണിച്ചിട്ടും കൂടെ ആണ് അവർ പിരിഞ്ഞത്....

കൈലാസത്തിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്ന് ത്രയാക്ഷിന്റെ Volvo XC90 കാർ അകത്തേക്കു കയറി.. വീടിന് അത്ര അലങ്കാരം ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും അടുത്ത ബന്ധുക്കൾ കൊണ്ട് വീട് നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.....

ത്രയാക്ഷ് കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി വൈകാശിയുടെ ഭാഗത്തെ ഡോർ തുറന്നു കൊടുത്തു അവളെ പുറത്തേക്ക് ഇറക്കി... അവന്റെ ഓരോ ഭാവങ്ങളും ക്യാമറകണ്ണുകൾ ഒപ്പിയെടുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.....

ആരതി ഉഴിഞ്ഞു ദേവയനി അമ്മ അവരെ അകത്തേക്ക് കൂട്ടി....... ത്രായാഷിന്റെ സ്വഭാവം നന്നായി അറിയുന്നതിനാൽ തന്നെ ആരും അവരെ ചുറ്റും വട്ടമിട്ടു പറക്കാൻ ധൈര്യപ്പെട്ടില്ല... ഒരുക്കണക്കിന് വൈകാശിക്കും അത് ഒരു സമാധാനം ആയിരുന്നു..... മധുരവെപ്പും കുറച്ചു ഫോട്ടോസ് എടുക്കലും ഒക്കെ ആയി നേരം കടന്നു പോയി....

ഫ്രഷ് ആവാൻ വൈകാശി മുറിയിലേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ ഫോണിൽ സംസാരിച്ചു ലാപ്പിൽ കുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ത്രയാഷിനെ ആണ് കാണുന്നത്.. അവനെ കാണാത്ത കോലത്തിൽ അവൾ ഡോർ അടച്ചു തനിക്കായ് വാങ്ങി വെച്ചിരിക്കുന്ന സാരികളിൽ നിന്ന് ഒന്ന് എടുത്തു തിരിഞ്ഞതും തന്നെ തെന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ത്രയാക്ഷ്നെ എന്തേ എന്ന രൂപത്തിൽ പുരികം പൊക്കി...... അവളെ കയ്യിലെ സാരിയേ നോക്കി അവൻ പുച്ഛിച്ചു പറഞ്ഞു

"കത്തി വേഷം "

"എസ്ക്യൂസ് മി "

"താൻ എന്താ വല്ല ഫാൻസി ശോ കോമ്പറ്റിഷന് പോവുന്നുണ്ടോ.. "

"ഹെലോ.. എനിക്ക് താല്പര്യം ഉണ്ടായിട്ടല്ല... താഴെ എന്നെ നോക്കി മാർക്കിടാൻ ഒരുപാട് പേര് കാത്തിരിപ്പുണ്ട്... അതിൽ ഒന്ന് ജയിക്കട്ടെ "

"അല്ലെങ്കിൽ നീ നാട്ടാരെ ബോധിപ്പിച്ചാണല്ലോ ജീവിക്കുന്നെ "

"😒😒"

അവനെ പുച്ഛിച്ചു അവൾ ഫ്രഷ് ആവാൻ കയറി... അവൾ പോവുന്നത് ഒരു ചിരിയോടെ അവൻ നോക്കി നിന്നു.. പെടുന്നനെ കയ്യിലെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തതും ഫോൺ എടുത്തു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി...

"സർ "

"Make sure all is well "

"Everything is smooth "

"Ok good.. then anything "

"Release? "

"I will declare it as soon "

"Ok sir... "

"I will call back...make sure everything is perfect "

ഫോൺ കട്ട് ആക്കി തന്റെ വേഷവും മാറി അവൻ വന്നിരുന്ന മെയിൽസ് ഒക്കെ നോക്കാൻ തുടങ്ങി.... അന്നേരം ഫ്രഷ് ആയി ഇറങ്ങി വന്ന വൈകാശി അവനെ നോക്കി ചുണ്ട് കൊട്ടി...

"ഇങ്ങേർക്ക് ഇതല്ലാതെ വേറെ പണിയില്ലേ.. വല്യ ഒരാൾ... നിനക്ക് ഇത് എന്ത് പറ്റി വൈകാശി.... നീ ഒരുപാട് ആഹ്ലാദിക്കുന്നു..... അതെ.. ഞാൻ അതിര് കടക്കുന്നു... ഇത്പോലെ ഒരു സന്ദർഭത്തിലാണ് എനിക്ക് എന്റെ അമ്മയെ നഷ്ടപെട്ടത്.. വേണ്ട എല്ലാം ഉള്ളിൽ ഒതുക്കണം.. ഇനിയും നഷ്ടക്കണക്കുകൾ കൂട്ടാൻ വയ്യ... "

അവളിൽ മിന്നിമറയുന്ന ഭാവങ്ങൾ നോക്കി നിൽക്കുവായിരുന്നു ത്രയാക്ഷ്.. അവളുടെ ചിന്ത കൈവിട്ടു പോവുന്നുണ്ട് എന്ന് മനസിലായപ്പോ അവൻ അവളുടെ കൈകളിൽ കൈകോർത്തു.. ഞട്ടിതരിച്ചു അവൾ അവനെ നോക്കി...

"ആലോചിച്ചു തീർന്നെങ്കിൽ താഴേക്ക് അങ്ങ് പോവായിരുന്നു "

അവനെ മിഴിച്ചു നോക്കുന്ന അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു താഴേക്ക് ഇറങ്ങി....

"വാ മക്കളെ... ഭക്ഷണം കഴിക്കാം "

ദേവായനി അവരെ വിളിച്ചു ടേബിളിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.... അവരെ

നോക്കി മനസിൽ പുഞ്ചിരിച്ചു ഗണേഷും പുറകെ ചെന്നിരുന്നു.....

എല്ലാവരും ഇരുന്നതോടെ ഇനി പിൻ വീണാൽ പോലും ശബ്ദം കേൾക്കും എന്ന അവസ്ഥയിലായിരുന്നു... ഒരു വശം പറഞ്ഞാൽ ത്രയാക്ഷ് അവിടെ ഇരിക്കുന്നതോണ്ട് ആയിരുന്നു ആ നിശബ്ദത.... ഭക്ഷണം കഴിച്ചു തീർന്നതും വൈകാശിയെ മുത്തശ്ശി അടുക്കളയിലേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ട് പോയി കയ്യിൽ പാൽ ഗ്ലാസ്‌ എടുത്തു കൊടുത്തു മിത്രയോട് മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ട് വിടാൻ പറഞ്ഞു....

"എന്തൊക്കെ നാട്ടുനടപ്പാ ഇത്... "(മിത്ര ആത്മഗതിച്ചത് ആണെങ്കിലും വൈകയും അത് കേട്ടിരുന്നു )

"ശരിയാ... എനിക്കും ബോർ അടിക്കുന്നുണ്ട് "

"ഏട്ടത്തിക്ക് ഇത് കുറച്ചു ദിവസം സഹിച്ചാൽ പോരേ... നിക്ക് ഇവിടുന്ന് ഒരു മോചനം കിട്ടുന്നത് വരെ ഇങ്ങനെ ഓരോന്ന് കണ്ടും പ്രവർത്തിച്ചും നിക്കേണ്ടി വരും "

"അതെന്താ എനിക്കായ് പ്രതേകം കൺസിഡറേഷൻ "

"അപ്പൊ ഏട്ടത്തിക്ക് അറിയില്ലേ "

"എന്തോന്ന് "

"ഏട്ടൻ രണ്ടു ദിവസം കൂടെ ഇവിടെ ഉണ്ടാവൂ "

"അതിന് "(ഇനി എന്നെ വീണ്ടും ദിവാകരഛന്റെ അടുത്ത് കൊണ്ട് വിടുന്ന കാര്യം എങ്ങാനും ആണോ )

"ഏട്ടത്തി... ചേട്ടൻ പോവുമ്പോ എന്തായാലും ഇങ്ങളെയും കൊണ്ട് പോവും.. "

"എന്നയോ.. എന്തിന്... എനിക്ക് ഒന്നും പോവണ്ട "

"അതൊക്കെ അവിടെ പറഞ്ഞാൽ മതി... അപ്പൊ ഗുഡ് നയ്റ്റ്.. ബൈ "

"മിത്രേ "

"അവിടെ ചോദിച്ചോ ഏട്ടത്തി... "അതും പറഞ്ഞു ഇളിച്ചു അവൾ അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി... അത് ശരി എന്നെ കൊണ്ട് തള്ളാൻ ഉള്ള പ്ലാൻ ആണല്ലേ ശരിയാക്കി തരാം......

റൂമിലേക്ക് കയറിയപ്പോൾ നോട്പാടിൽ എന്തൊക്കയോ കുറിച്ച് ഫോണിൽ സംസാരിക്കുന്ന ത്രയാഷിനെയാണ് കാണുന്നത്...

"ടോ... "

അവൻ കേട്ടങ്കിലും അവളെ മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ അവന്റെ പണി തുടർന്നു..

"ടോ നിനക്ക് എന്താ ചെവി കേട്ടൂടെ "

"എനിക്ക് നന്നായി കേൾക്കാം... പക്ഷേ എല്ലാ കൊരക്കും മറുപടി പറയാൻ സമയം എനിക്കില്ല "

"അതിനർത്ഥം ഞാൻ വിളിച്ചത് കൊര ആയിട്ട് ആണല്ലേ ഇങ്ങേര് കണക്കാക്കിയത്.. ശരിയാക്കി തരാം

"താൻ രണ്ടൂസം കഴിഞ്ഞാൽ എന്നെ നാട് കടത്താണെന്ന് കേട്ടല്ലോ.... "

"ആഹ് കേട്ടു... അത് സത്യം തന്നെ "

"ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല... ഞാൻ എങ്ങും വരൂല "

"വരണ്ട "

"ശരിക്കും "

"ആഹന്ന്... നീ വരണ്ട.. ഞാൻ കൊണ്ട് പൊക്കോളാം "

"ദേ എന്നെ വട്ട് കളിപ്പിക്കരുത് "

"അത് ആൾറെഡി ഉണ്ടല്ലോ "

"ടോ താൻ "

"കിടന്നു കാറാതെ കേറി കിടക്കാൻ നോക്ക്... പിന്നെ കൂറ സീരിയലിലെ പോലെ നിലത്ത് കിടക്കാൻ ഒക്കെ പ്ലാൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ പുതപ്പ് തരൂല... ac ഓഫ് ആക്കൂല....പിന്നെ സോഫയിൽ ഉള്ള എന്റെ ഫയലിൽ ഒന്നും തൊട്ട് പോവരുത്... പറഞ്ഞില്ലന്ന് വേണ്ട "

"ദേ കൊറേ ഓവർ ആക്കല്ലേ... ഞാൻ ബെഡിൽ തന്നെ കിടക്കോള്ളു... താൻ വേണെങ്കിൽ നിലത്ത് കിടന്നോ... "അതും പറഞ്ഞു അവൾ

"തനി കാട്ടാളൻ..എന്താ പൂതി " പിറുപിറുത്തു..

"എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ മുഖത്തു നോക്കി പറയണം... "

"അയ്യോ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ.... എന്റെ ഇന്നത്തെ ദിവസം ഒന്ന് ആലോചിച്ചതാ.. "

"പൊന്നേ ഓർമ്മിപ്പിക്കല്ലേ... "

അവൾ കൊഞ്ഞനം കുത്തി ബെഡിന്റ ഓരത്തോട് ചേർന്നു കിടന്നു......ഒരു ചിരിയോടെ അവനും കണ്ണുകൾ അടച്ചു

*തുടരും *

ഒരുപാട് ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷം എഴുതി തുടങ്ങുവാണ്... കാത്തിരിക്കണേ

why my story delayed????

4.7

3400

2 mins

നിവർത്തിക്കേട് കൊണ്ടാണ് സ്റ്റോറി പോസ്റ്റ് ചെയ്യാൻ പറ്റാത്തത്... ഒരു പാർട്ട്‌ ഇപ്പൊ പോസ്റ്റ് ചെയ്താൽ അടുത്തത് എന്നാകും എന്ന് എനിക്ക് പറയാൻ കഴിയില്ല. അതുകൊണ്ട് ഈ എടിപിടി തിരക്ക് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ഞാൻ വരാം... അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ ഇതുപോലെ ലാഗ് അടിപ്പിച്ചു നിങ്ങളെ കൊണ്ട് വായിപ്പിക്കേണ്ടി വരില്ല..... തട്ടിക്കൂട്ടി വേണെങ്കി ഇത് അവസാനിപ്പിക്കാം... പക്ഷേ മനസ്സ് വരുന്നില്ല.കാരണം സ്റ്റോറിയിൽ എന്തൊക്കെ സന്ദർഭങ്ങൾ എങ്ങനെ ഒക്കെ ആശയങ്ങൾ കൂട്ടി കുഴക്കണം എന്നുള്ളതിന്റെ പ്ലാൻ വരെ ഉള്ളിൽ കണ്ടാണ് സ്റ്റോറി എഴുതി തുടങ്ങിയത്. അങ്ങനെ ഉള്ള സ്റ്റോറി എനിക്ക് അത്രപെട്ടന്ന് എന്�