*🔥 Acp അരുന്ധതി ദേവി IPS 🔥*

     By_jifni_
     പാർട്ട്‌ 6

copyright work-
This work ( *🔥 Acp അരുന്ധതി ദേവി IPS 🔥* ) is protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957 (14 of 1957) and should not be used in full or part without the creater's (_jifni_)prior permission 
              
        •••••••••••••••••••••••••••••••

"അത് ഇത് ഞാൻ നീ ന, ക, താ..." എന്നൊന്നും പറഞ്ഞാ ങ്ക് മനസിലാവില്ല വാ തുറന്ന് പറ... ന്നെ വെറുതെ ചൂട് പിടിപ്പിക്കല്ലേ.... " (ദേവി )

"എടി ..... ഞാൻ ഇന്നലെ ദീപൂനെ കണ്ട്..."(അവൾ )

"എന്ത്.... എങ്ങനെ എവിടെ വെച്ച്....?" കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാതെ ദേവി അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്ന്.

"അത്... ഞാൻ അവനെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയി കണ്ട് 😁"(അവൾ )

"ഡീ പെണ്ണെ നിനക്ക് ന്താ വട്ടാ..... ആരും കാണാതെ ഇവിടെ ഈ കാട്ടിൽ ഇത്രെയും ബുദ്ധിമുട്ടി നിന്നെ താമസിക്കാൻ മനുഷ്യൻ പെടുന്ന ഒരു പാട്. അപ്പൊ അവൾ കാമുകനെ കാണാൻ നടക്കാണ്., ന്നട്ട് അവനോട് സംസാരിച്ചാ ഇജ്ജ്?"(ദേവി )

"ങ്ക് ന്റ കാമുകനെ കാണാൻ തോന്നി ഞാൻ പോയി കണ്ട്.. ഡീ ഞാൻ ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടെടി, അതാ പെട്ടന്ന് അവനെ പോയി" കണ്ടത്."(അവൾ )

"എന്താണാവോ ന്റ പ്രിയപ്പെട്ടവൽ കണ്ടത്."(ദേവി )

"അതൊക്കെ പറയാ... ആദ്യം നീ വന്ന പാടെ നില്കാതെ ഇവിടെ ഇരിക്ക്." എന്നും പറഞ്ഞു ആ പെണ്ണ് ദേവിക്ക് നേരെ ചെയർ നീക്കി.

ദേവി കയ്യിലെ തൊപ്പി അവിടെ ഉള്ള കുഞ്ഞു മേശയിൽ വെച്ച് ആ ചെയറിൽ ഇരിന്നു.
ആ പെണ്ണ് അവൾക്കടുത്തും ഇരുന്ന്.

"ഞാനില്ലേ.... കണ്ടത്... ദീപൂന്റെ അരികിലേക്ക് ഒരു പെൺകുട്ടി വരുന്നതും അവൾക്ക് അവനോട് പ്രേമം തോന്നുന്നതും അവൾ പിന്നെ സ്ഥിരം ഹോസ്പിറ്റലിൽ അവനെ കാണാൻ വരുന്നത് ഒകെ..."(അവൾ )

അത് കേട്ടപ്പോ ദേവിക്ക് ചിരിയാണ് വന്നത്.
അവളങ്ങട്ട് പൊട്ടി ചിരിച്ചു

"അവിടെ ഏതെങ്കിലും പെൺകുട്ടികൾ അവന്റെ പിറകെ ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്കാൻ പോയതാണോ നീ...."(ദേവി )

"Aa😁.. പക്ഷെ അവിടെ ആരും സംശയാസ്പതമായി ആരും ഇല്ലായിരുന്നു. പാവം ന്റ ദീപൂനെ ഞൻ വെറുതെ സംശയിച്ചു."(അവൾ )

"പ്രേമം മൂത്ത് പ്രാന്തായാ ഇങ്ങനെ ഒകെ ഉണ്ടാകും.... ന്റ ദീപൂന് നിന്നെ പോലെ ഒന്നിനെ ആണല്ലോ ദൈവം കൊടുത്തെ... എത്ര എത്ര സുന്ദരികൾ ഒരു ദിവസം അവന്റെ മുന്നിൽ വരുന്നുണ്ട്. എന്നിട്ട് അവൻ പറ്റിയതോ നിന്നെ....ഇതാണ് പറയുന്നേ വരാനുള്ളത് വഴിയിൽ താങ്ങില്ലാന്ന്."(ദേവി )

"പോടി.. അനക് അസൂയെ എന്നെ പോലെ ആവാൻ പറ്റാത്തതിന്. ദീപൂന്റെ ഭാഗ്യമാണ് ഞാൻ "(അവൾ )

"സമ്മദിച്ചു.. എന്നിട്ട് അവൻ നിന്നെ കണ്ടില്ലേ...."(ദേവി ")

"കണ്ടു... പക്ഷെ ഞാൻ ഹിജാബ് ഇട്ടത് കൊണ്ട് എന്നെ മനസിലായില്ല. അവനെ മാത്രമല്ല അനൂനെയും നീതൂനെയും കണ്ട്. നിനക്ക് സുഖമില്ല എന്ന് അവരുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. അതാ ഇന്ന് നിന്നോട് ഇവിടെ വരാൻ പറഞ്ഞത്. നിനക്ക് കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ..."(അവൾ )

"ന്റ *ആയിശൂ...* നിന്നെ ഒക്കെ വേണ്ട പണി എന്തിക്കെയോ ജോലികൾ ഇട്ടേറിഞ്ഞാ ഞാൻ ഇവിടെ വന്നത്. എന്തെങ്കിലും അത്യാവിശ്യം കാണും എന്ന് കരുതി നീ വിളിച്ചപ്പോ...., പിന്നെ ദീപു ഇപ്പോഴും രാത്രികളിൽ നിന്നെ ഓർത്ത് കരയാറാടി... സഹിക്കുന്നില്ല അത് കാണുമ്പോ..എല്ലാം പറയട്ടെ എന്ന് കരുതും പിന്നെ നിന്റെ ജീവൻ ഉണ്ടാകോ എന്നോർക്കുമ്പോ വേണ്ടാന്ന് വെക്കും ." (ദേവി )

അത് കേട്ടപ്പോ ആയിഷുവിന് ഉള്ളിലെ പ്രണയിനി ഉണർന്നിരുന്നു.

"ഡീ.. ന്റ ദീപു,നീതു, അനു അവർ ഞാൻ മരിചെന്ന ധാരണയിൽ എത്ര മാത്രം സങ്കടപെടുന്നുണ്ടാകും... ഇനി ഒരിക്കെ ഞാൻ മുന്നിൽ വന്നു നിൽകുമ്പോൾ അവർ എന്നെ വിശ്വസിക്കോ... മറഞ്ഞു നിന്നതിനു എന്നോട് ക്ഷമിക്കോ... അതോ നമ്മളെ രണ്ട് പേരെയും..."

അവൾ പറഞ്ഞു മുഴുവിക്കും മുമ്പ് ദേവി ആ സംസാരം നിർത്തിച്ചു .

"ആയിശൂ... അതൊന്നും ഇപ്പൊ ആലോചിക്കണ്ട.. അവർക്ക് നമ്മളെ മനസിലായില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ആർക്കാ ഞമ്മളെ മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്ക. അവർ എല്ലാം ക്ഷമിക്കും. അവരുടെ മുമ്പിൽ ഞമ്മൾ പോകണമെങ്കിൽ ആദ്യം ആ ബാസ്കാരനെ ഇല്ലാതെ ആകണം.. അവനും അവന്റെ ഫാമിലിയും എന്ന് ഇല്ലാതെ ആകുന്നോ അന്നേ നമുക്ക് വിശ്രമം ഒള്ളൂ...."(ദേവി )

"അരുത് മോളെ.... അവന്റെ കുടുംബത്തെ ഒന്നും ചെയ്യരുത്... അവൻ.... അവൻ മാത്രാ " അതും പറഞ്ഞു ഒരു 85 വയസ്സ് പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ഒരു വൃദ്ധൻ കയറി വന്നു.

"ഉപ്പാപ്പയോ.... ഉപ്പാപ്പ എവിടെ പോയതാ... ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ പുറത്തൊന്നും പോകരുത് എന്ന്."(ദേവി )

"അത് മോളെ ഞാൻ വീടിന്റെ പിന്നാമ്പുറത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു. കുറച്ചു കാറ്റ് കൊള്ളാൻ ഇറങ്ങിയതാ.... കുന്നിന്റെ അടിവാരത്ത് കൂടി ആദിവാസികൾ പോകുന്നത് കാണും ചെയ്യാ... മനുഷ്യ കുഞ്ഞായിട്ട് ഇവിടെ അവരെ മാത്രം കാണാൻ പറ്റുന്നൊള്ളൂ..."(അയാൾ )

"അതികം ഒന്നും പുറത്ത് പോകരുത്.... ആ ബാസ്കരന്റെ ആളുകൾ എവിടെയും ഉണ്ടാകാം..., അവനെയും ഫാമിലിയെയും എന്ന് ഇല്ലാണ്ടാകുന്നോ അന്നേ ഇനി നിങ്ങളെ എനിക്ക് സ്വതന്ത്ര ആകാൻ പറ്റൂ... "(ദേവി )

"മോളെ... വേണ്ട അവന്റെ കുടുംബം എന്ന് പറയുമ്പോ എന്റെ മകളും പേരമക്കളും ആണ്. അവരെ ഒന്നും ചെയ്യണ്ട.... ഒരു ഹിന്ദുവിന്റെ കൂടെ പോയ മകളെ ഏതൊരു പിതാവും തള്ളി പറയും. ഞാനും അതെ ആദ്യം ചെയ്‌തുള്ളൂ... പിന്നെ എന്റെ മകളെ ഇഷ്ട്ടം അതാണെങ്കിൽ അത് നടക്കട്ടെ എന്ന് കരുതി അവരെ അംഗീകരിച്ചു., എന്റെ കോടികണക്കിന് സ്വത്തുകളുടെ അവകാശികൾ ഒന്ന് ആയിശൂന്റെ ഉപ്പയും മറ്റൊന്ന് ബാസ്കരന്റെ ഭാര്യയും മാത്രമായിരുന്നു.സാവകാശം ആയിശൂന്റെ ഉപ്പ ഹാരിസിനും എനിക്കും മനസിലായി ബാസ്കരൻ എന്റെ മകളെ സ്നേഹിച്ചത് സ്വത്തിന് വേണ്ടി മാത്രം ആണെന്നും അവൻ വേറെ ഭാര്യ ഉണ്ടെന്നും, എന്റെ മകൾ ഒരു പാവം ആയത് കൊണ്ട് ഒന്നും തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല. അതറിഞ്ഞ ഞാൻ എന്റെ സ്വത്തുകൾ മുഴുവൻ ഹാരിസിന്റെ പേരിൽ എഴുതാൻ തീരുമാനിച്ചു അതാ അവൻ എന്റെ മകനെയും അവന്റെ ഭാര്യയെയും കൊന്നത്. അത് പോലും ന്റ മകൾക്ക് അറീല. ആയിഷൂനെ കൂടി കൊന്നാൽ മാത്രമേ അവർക്ക് എല്ലാം സ്വത്തുകളും കിട്ടുക ഒള്ളൂ... അങ്ങനെ അവൻ രണ്ട് വയസ്സുകാരി ആയിഷൂനെതിരെ നീങ്ങി. അതറിഞ്ഞ ഞാൻ കുറെ ദൂരം വന്നു അവളെ സ്നേഹ ദീരം എന്ന ആശ്രമത്തിൽ ആക്കിയത്. പക്ഷെ വർഷങ്ങൾക്കിപ്പുറം അവർ ആ സ്വത്തുകളുടെ രജിട്രേഷൻ എന്റെ പേരിൽ നിന്ന് അവന്റെ പേരിലേക്ക് നടത്താൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോ അവർ അറിഞ്ഞു സ്നേഹ ദീരം ആശ്രമത്തിലുള്ള ആയിഷ മേഹെക് ന്റെ പേരിലാണ് എല്ലാം സ്വത്തുകളും എന്ന് അതോടെ അവർ എന്നെ എന്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറക്കി വിട്ട് വീട് അവർ കൈകലാക്കി. ഞാൻ എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ അവിടെ നിന്നിറങ്ങി. പിന്നീട് എന്റെ ഒരു സ്വത്തിലും എന്നെ തൊടാൻ സമ്മതിച്ചില്ല . എന്റെ മകൾക്ക് അത് നോക്കി നിൽക്കാനാ കഴിഞ്ഞോള്ളൂ . എന്നാലും സ്വത്തുകൾ ആയിഷുവിൽ നിന്ന് ഇവരുടേത് ആകണമെങ്കിൽ ഇവൾ മരിക്കണം അതിന് വേണ്ടി ഇവളെ അവർ കണ്ടെത്തുകയും കൊല്ലാൻ ശ്രേമിക്കുകയും ചെയ്ത്. അന്ന് നിങ്ങൾ രണ്ട് പേരും എവിടെ നിന്നോ വരുമ്പോൾ ഉണ്ടായ ആ അപകടം അവർ പ്ലാൻ ചെയ്തത് ആയിരിന്നു. ഇനിയും അവർ അതിന് ശ്രെമിക്കും എന്ന് കരുതിയാ ഞാൻ നിങ്ങളുടെ അടുത്ത് വന്നു എല്ലാം തുറന്ന് പറഞ്ഞത്. "(അയാൾ )

"അന്ന് ഉപ്പാപ്പാക് എല്ലാം വന്നു പറയാൻ തോന്നിയത് നന്നായി. അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾ രണ്ട് പേരെയും അവർ ഇല്ലാതെ ആകുമായിരുന്നു.."(ദേവി )

"മക്കളെ കൂട്ടുകാരോട് ആയിഷു എവിടെ ആണെന്നാ പറഞ്ഞത്...?"(അയാൾ )

"അത് ഉപ്പാപ്പാ.... ഇത്രീം കാലം അനാഥ ആയ ഇവളുടെ ഉപ്പാപ്പാ വന്നു അവരുടെ കൂടെ ആണ് അവൾ എന്ന് പറയാൻ ഒക്കില്ല. ആ നിമിഷം ഇവളെ കാണണം എന്നവർ വാശി പിടിക്കും. ആയിഷ ഞങ്ങളിൽ ഒരാളാണെന്ന് ബാസ്കരന് നന്നായി അറിയാം. അത് കൊണ്ട് അവർ ഇവളെ കാണാൻ വരുന്നത് ഒകെ അപകടമായത് കൊണ്ട് അന്നത്തെ ആ അപകടത്തിൽ ഇവൾ മരിച്ചെന്നും ഇവളുടെ ശവശരീരം കുറച്ചു ഗുണ്ടകൾ വന്നു കൊണ്ട് പോയി എന്നും ആ അപകടം നടത്തിയവർ പ്ലാൻ ചെയ്ത് നടത്തിയ അപകടമാണെന്നും ആയിശൂ ശരിക്കും അനാഥാ ആയിരുന്നില്ല അവൾക്ക് കുറെ സ്വത്തുകൾ ഉണ്ടായിനെന്നും അതിന് വേണ്ടി അവളുടെ ബന്ധുക്കൾ അവളെ കൊന്നത് ആണെന്നും ഞൻ പറഞ്ഞു."(ദേവി )

"അപ്പൊ അവർ എന്താ പറഞ്ഞെ..."(അയാൾ )

"അവർക്ക് സ്വത്തുകൾ ഒന്നും ഇല്ലാതെ ആയിഷൂനെ മതിയല്ലോ ഒകെ അവര്ക് കൊടുത്ത് ആയിഷൂന്റെ ജീവൻ വാങ്ങാമായിരുന്നല്ലോ... ആദ്യം ഇതൊന്നും അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു. ഇപ്പൊ എല്ലാർകും ഒറ്റ വിചാരം ഒള്ളൂ അവളെ കൊന്നവരെ കൊല്ലണം എന്ന്."(ദേവി )

"അത് ബാസ്കരനാണ് എന്ന് അവർക്കറിയോ ഡീ..."(ആയിഷു )

"ഇല്ല അവർക്കറിയില്ല... അന്ന് നീ ഉപ്പാപ്പന്റെ കൂടെ ഇങ്ങോട്ട് പോന്നപ്പോ ഉപ്പാപ്പാ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലല്ലോ നിന്റെ അമ്മായിന്റെ ഭർത്താവിന്റെ പേര്. എന്താ ഉണ്ടായത് എന്ന് മാത്രമല്ലേ അന്ന് പറഞ്ഞോള്ളൂ... നീ ആശ്രമത്തിൽ എത്തിയതും നിന്നെ കൊല്ലാൻ വന്നത് അമ്മായിന്റെ ഭർത്താവാണെന്നും അതാരന്ന് ഞാൻ പോലും പിന്നെ അന്വേഷിച്ചിട്ടല്ലേ അറിഞ്ഞത്."(ദേവി )

"ഞാൻ അന്നത്‌ പറയാഞ്ഞത് മോൾടെ സുരക്ഷ ഓർത്തിട്ടാണ്. കാരണം അയാൾ അത്രക്കും ദുഷ്ട്ടാനാണ്. ന്റ മോനെയും മരുമോളെയും വിഷം കൊടുത്ത് കൊന്നവൻ. ന്റ മോളും മക്കളും പാവ..."(അയാൾ )

*"Stop it "* (ദേവി )

*മക്കളും പാവാ* ആ വാക്ക് വീണ്ടും വീണ്ടും കേൾക്കുന്ന പോലെ അവൾക്ക് തോന്നി.

*"പാവം ആയിട്ടാണോ തന്റെ പ്രായം ഉള്ള ഒരു പെണ്ണിനെ അവളുടെ അച്ഛന്റെ മുന്നിലിട്ട് ഏട്ടൻക്ക് പിച്ചി ചീത്താൻ കൊടുത്തതും അതിന് ശേഷം അച്ഛനെയും മകളെയും കൊന്നതും. പാവം പച്ച പാവം ആയത് കൊണ്ടാവും അല്ലെ..."* ദേവിയുടെ കണ്ണ് അഗ്നി കേട്ട ആയിരുന്നു. അവളുടെ ശബ്ദം ആ മലമുകളിൽ പ്രതിദ്വനിച്ചു..... അവൾ പറഞ്ഞ പോലെ വീണ്ടും കേട്ടു. എഗോ ആയി ആ ശബ്ദം വീണ്ടും എല്ലാരുടെയും കാതുകളിൽ മുയങ്ങി.

"എന്താ... എന്താ ദേവൂ നീ പറയുന്നേ...." (ആയിഷു )

ദേവി അന്ന് നടന്നതെല്ലാം അവരോട് പറഞ്ഞു. ടീച്ചർ പറഞ്ഞതാണെന്നും പറഞ്ഞു. അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും അവിടെ ഉയർന്നത് ആ വൃദ്ധന്റെ ശബ്ദം ആയിരുന്നു.
  ശക്തിയില്ലാത്ത അയാളുടെ ശബ്ദത്തിന് അപ്പൊ ദേവിയേക്കാൾ ത്രീവ്രത ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇന്ന് വരെ ആ വൃദ്ധൻ ഇത്ര ധീരതയോടെ സംസാരിക്കുന്നത് ആരും കേട്ടിട്ടില്ല.

തുടരും........ 🔥

അഭിപ്രായം ഒന്നും ഇല്ലാട്ടാ... ങ്ക് സങ്കടാവുന്നുണ്ട്.

💞വരികളുടെ പ്രണയിനി💞