*🖤ഭൂമിയും സൂര്യനും 🖤*

By_jifni_
     പാർട്ട്‌ 3

copyright work-
This work ( *🖤ഭൂമിയും സൂര്യനും🖤* ) is protected in accordance wixth sectio 45 of the copyright act 1957 (14 of 1957) and should not be used in full or part without the creater's ( *_jifni_* )prior permission 
             

´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´

"ഇന്ന് വരെ ഞാൻ ഏട്ടനോട് കള്ളം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ... പിന്നെന്തിനാ ഇങ്ങനെ... എന്താണെങ്കിലും ചോദിച്ചോ... ഞാൻ സത്യേ പറയൂ..."(ഞാൻ )

"അത് മോളെ..

"പറ.."(ഞാൻ )

"അത് അത് പിന്നെ.. മോൾക് ശരിക്കും സൂര്യനോട് പ്രണയമാണോ..."(അഭി )


അഭി പ്രേതീക്ഷയോടെ അവളെ നോക്കി.
°പ്രണയമല്ല ഏട്ടാ സൗഹൃദം സാഹോദര്യം കളികൂട്ടുകാരൻ ഇങ്ങനെ ഉള്ള ഇഷ്ട്ടങ്ങളാണ് ° എന്നവൾ പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന ആശയിൽ.

പക്ഷെ അവളുടെ മറുപടി അവനെ പാടെ തളർത്തി. പ്രതീക്ഷയെല്ലാം വെറുതെയായി

"പ്രണയമല്ല എന്റെ പ്രാണനാണ് സൂര്യേട്ടൻ. എന്നെങ്കിലുമൊരിക്കെ കണ്ട് മുട്ടും എന്റെ പ്രണയം സാഫല്യമാകുമെന്ന പ്രതീക്ഷയിലാണ് എന്റെ ഓരോ പുലരിയും.." ഞാൻ അത് പറഞ്ഞു കണ്ണുകൾ പുറത്തേക്ക് പായിച്ചു..

അപ്പോഴാണ് ഏട്ടൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചത്.

"അവൻ കോളേജിൽ വന്നിരുന്നോ എന്നെങ്കിലും അവനെ കണ്ടിട്ടും നീ ഞങ്ങളിൽ നിന്ന് ഒളിച്ചു വെക്കാണോ.. "(അഭി അവന്റെ ഉള്ളിലുള്ളത് ചോദിച്ചു.)

"ഏയ്.. ഇത് വരെ കാണാൻ പോയിട്ട് ആ നാട്ടിലെ ആരിൽ നിന്നും അങ്ങനെ ഒരു വ്യക്തിയെ കുറിച്ച് പോലും എനിക്ക് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല. ഏട്ടൻ പറഞ്ഞ പോലെ ഞാൻ എന്നും അന്വേഷിക്കാറുണ്ട്.പക്ഷെ ഒരു വിവരവും കിട്ടീയിട്ടില്ല."(ഞാൻ )

"ഇനി അവൻ വന്നില്ലെങ്കിലോ.... മോൾക് മറ്റൊരു കുടുംബ ജീവിതം വേണ്ടേ..."(അഭി )

"വേണ്ടാ.... അങ്ങനെ ഒന്ന് തീരുമാനിച്ചാൽ ഈ ഞാൻ ജീവനോടെ ഉണ്ടാകുമോ എന്ന് ആലോചിക്കണം." എടുത്തടിച്ച പോലെ ആയിരുന്നു എന്റെ മറുപടി.

പിന്നെ ഏട്ടൻ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല. ഞാനും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. മൗനം ഞങ്ങൾക്കിടയിൽ തടം കെട്ടി. ആ മൗനം ഞങ്ങളെ രണ്ട് പേരെയും വല്ലാതെ കീറി മുറിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. വാ തോരാതെ വർത്തമാനം പറഞ്ഞാണ് സാധാരണ ഞാനും ഏട്ടനും യാത്ര ചെയ്യാറ്. പക്ഷെ ഇന്നെനിക് ഒന്നും സംസാരിക്കാനാവുന്നില്ല. ഞാൻ പുറത്തെ കാഴ്ചകളിലേക്ക് ശ്രദ്ധ കൊളുത്തി.

"ഇറങ്ങാൻ ഉദ്ദേശ്യം ഇല്ലെ... പോയിട്ട് എനിക്ക് വേറെ പണിയണ്ട് "(അഭി)


ഏട്ടന്റെ ശബ്ദം കാതിൽ പതിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഇപ്പൊ എവിടെയാണ് നില്കുന്നത് എന്ന ബോധം വന്നത്. ഹോസ്റ്റൽ മുന്നിൽ കാർ നിർത്തിയിട്ടുണ്ട്

"ഇവിടെ എത്തിയല്ലേ... ഞാൻ മറ്റെന്തോ ചിന്തിച്ചിരുന്നു പോയി." എന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി..

"എടി പൊട്ടി വീട്ടിലല്ല എന്ന ബോധം ഉണ്ടായിക്കോട്ടെ എന്നും. എന്ത് ആവിശ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും വിളിച്ചോണ്ടി.. ആരോടും തല്ല് കൂടാനൊന്നും പോണ്ട.." അഭി പൈപ്പ് തുറന്നിട്ട പോലെ അവൾക് ഓരോ ഉപദേശങ്ങൾ കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങി.

"എന്റെ പൊന്നേട്ടാ ഇത് എല്ലാ പ്രാവിശ്യവും കേൾക്കുന്നെ അല്ലെ. ഇതൊക്കെ എനിക്ക് മനപാഠമായ കാര്യങ്ങളാണ്." എന്ന് പറഞ്ഞു നന്നായി ഇളിച്ചു കൊടുത്ത്... ഇളി പിന്നെ എപ്പോയും ഫ്രീ ആണല്ലോ..


"ഹാ എന്നിട്ട് എന്റെ പെങ്ങളുട്ടി എന്നെങ്കിലും ഇതൊക്കെ അനുസരിക്കാറുണ്ടോ..."(അഭിയേട്ടൻ )

"അത് പിന്നെ അനുസരണ ശീലം കൂടിയ കൂട്ടത്തിലല്ലേ ഞാൻ അത് കൊണ്ടാ..."(ഞാൻ )

"അതെനിക്കറിയാം... മോൾ പോകാൻ നോക്ക്. ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങാൻ അധിക ടൈം ഇല്ല."(അഭി )

"Ok sir.... എന്നാ പിന്നെ ഈ പെങ്ങൾ അങ്ങട്ട് പോകാട്ടാ... " എന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഹോസ്റ്റലിന്റെ അകത്തേക്ക് കയറി പോയി.

ഒരു മനുഷ്യകുട്ടി പോയിട്ട് ഉറുമ്പ്കുട്ടിയെ പോലും കാണുന്നില്ല...

"ഭൂമിഗ.. താൻ ക്ലാസ്സിന് പോയില്ലേ.." (ഹോസ്റ്റൽ mam ആണ് അത് വന്ന് ചോദിച്ചത്. കാണുമ്പോ ഇത്തിരി ചൂടത്തിയൊക്കെ പോലെ തോന്നുമെങ്കിലും റാണിമാം ഹോസ്റ്റലിലെ എല്ലാവരുടെയും പ്രിയങ്കരിയാ... സ്നേഹം കൊണ്ടും വാത്സല്യം കൊണ്ടും കപട ദേഷ്യം കൊണ്ടും എല്ലാവരുടെയും മനസ്സിൽ കേറി കൂടിയിട്ടുണ്ട്..

"ഞാൻ ബാഗ് വെക്കാൻ വന്നേ ആണ്. ഇപ്പൊ പോകും."

"എന്നാ വേഗം പോകാൻ നോക്ക് കുട്ടിയെ.."(mam )

ആ... എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ റൂമിൽ പോയി ബാഗ് വെച്ച് ഒരഞ്ചു മിനിറ്റ് അവിടെ കിടന്നു. ഏതായാലും വഴികി പിന്നെ പ്പോ ന്താ ഒന്ന് കിടന്നാൽ 😁. അങ്ങനെ ക്ഷീണം ഒക്കെ മാറ്റി ബുക്കും എടുത്ത് കോളേജിലേക്ക് വിട്ടു.

കോളജിന്റെ അടുത്തെത്തിയതും ലക്ഷണം കണ്ടിട്ട് എനിക്ക് ഉറപ്പായി ക്ലാസ് തുടങ്ങീട്ടുണ്ടെന്ന്.ആരാണാവോ ഈ പിരീഡ്. എന്തായാലും എന്റെ കഷ്ട്ടകാലം അല്ലാതെന്ത്.

എന്തായാലും late ആയി വഴക്ക് ഉറപ്പാണ്. അപ്പൊ പിന്നെ നമ്മൾ നേരെ കാന്റീനിലേക്ക് വിട്ടു.

"രാകവേട്ട ഒരു ചൂട് ചായയും വടയും " (ഞാൻ )

"ഇപ്പൊ എടുക..., നാട്ടിന്ന് ഇന്ന് വരാണല്ലേ..."(രാകവ് )

"അതേ.."(ഞാൻ)


"എന്നും late ആയിട്ടെന്നേ ആണല്ലോ വരവ്... എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കെ നേരത്തെ കാലത്ത് വന്നൂടെ..."(രാകവ് )

"ആഗ്രഹണ്ട് ചേട്ടാ... പക്ഷെ മനസ്സ് സമ്മദിക്കണ്ടേ..."(ഞാൻ )


'ഹ്മ്മ് " എന്ന് പറഞ്ഞു തലയാട്ടി കോണ്ട് രാകവേട്ടൻ ചായ കൊണ്ടന്നു തന്നു. ഞാൻ ചായയും വടയും അകത്താക്കി കാശും കൊടുത്ത് ക്ലാസ്സിലേക്ക് ഓടി.
ഓട്ടം എന്ന് വെച്ചാൽ p t ഉഷ പോലും രണ്ടാമതാകുന്ന ഓട്ടം.
നിങ്ങൾ കരുതും നേരം വഴികും എന്നറിഞ്ഞിട്ടും ചായ ഒക്കെ കുടിക്കാൻ പോയ ഞാൻ എന്തിന് ഈ ഓട്ടം ഓടണം എന്ന്. അതെന്തിനാന്നറിയോ...?
ഈ ഓട്ടം ഓടിയ ക്ലാസ്സിൽ ഉള്ള ടീച്ചറുടെ വായയിൽ നിന്ന് മാത്രം ചീത്ത കേട്ടാൽ മതി. പതിയെ നടന്നാൽ എല്ലാ ക്ലാസ്സിലെ ടീച്ചേഴ്സും എന്നെ കാണും. കോളേജിലെ നല്ല കുട്ടി ആയതിനാലും സ്ഥിരം ഓഫീസ് സ്റ്റാഫ് റൂം gust ആയതിയാനാലും എല്ലാ അധ്യാപകർക്കും എന്നെ അറിയാം. അപ്പൊ കാണുന്നവർക്കൊക്കെ late ആയതിന്റെ കാരണം അറിയേണ്ടി വരും. പിന്നെ ഒരു കൊട്ട ഉപേദേശവും ഉണ്ടാകും.വെറുതെ അത് കെട്ട് ചെവിയെ ബുദ്ധിമുട്ടിക്കണ്ടല്ലോ.. അത് കൊണ്ട് ഓടിയതാണ്.

ആ ഓട്ടം പിന്നെ നിർത്തിയത് മൂന്നാം നിലയിലെ നാലാമത്തെ ക്ലാസ്സിന് മുന്നിലാണ്. അതാണ് എന്റെ ക്ലാസ്സ്‌. ക്ലാസ്സിന്റെ മുമ്പിൽ ചെന്ന് സെഡൻ ബ്രേക്ക് ഇട്ടതും ക്ലാസ്സിൽ ക്ലാസ്സെടുക്കുന്ന ആളെ കണ്ട് ഞാൻ രണ്ടടി പിറകോട്ട് വെച്ച്.


🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤
 ( *വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തിയ അഭി.* )

"എന്താ മോനെ നിന്റെ മുഖം വല്ലാണ്ടിരിക്കുന്നു. അവൾ കുറച്ചു day കഴിഞ്ഞാൽ തിരിച്ചു വരില്ലേ പിന്നെന്താ..."
എന്റെ മുഖം വാടിയത് കണ്ട് അച്ഛമ്മയാണ് ചോദിച്ചത്..
ഞാൻ വന്ന് അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോ തന്നെ അമ്മയും അച്ഛനും അച്ഛമ്മയും അച്ചാച്ഛനും കൂടി ചായ കുടിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു. ഞാൻ ആരോടും ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ സോഫയിൽ പോയി ഇരുന്നു. അത് കണ്ടിട്ടാവണം അച്ഛമ്മ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്..

"അത് അച്ഛമ്മേ ഒന്നും ഇല്ല." ഞാൻ അത് പറഞ്ഞു പെട്ടന്ന് എണീറ്റു പോകാൻ തുടങ്ങി പക്ഷെ അമ്മ കയ്യോടെ പൊക്കി.
മക്കളുടെ മുഖമൊന്ന് വാടിയാൽ പെറ്റവയറിനറിയുമല്ലോ..

"എന്താടാ... പോയ പോലെ അല്ലല്ലോ നിന്റെ മുഖം."(കോണിപടി കയറാൻ നിന്ന എന്നെ പിടിച്ചു വെച്ച് കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു.)

"അത്.. ഞമ്മളെ ഭൂമിയാകെ മാറി പോയി. അവൾക് ഇനി സൂര്യനില്ലാതെ പറ്റില്ല. ഞാൻ ഇന്നും അവളോട് സംസാരിച്ചു. അവൾക് ഉള്ളത് നമ്മൾ കരുതും പോലെ വെറും ആരാധന ഒന്നും അല്ല അച്ഛാ... അവൾക് അവനല്ലാതെ മറ്റാരെ നമ്മൾ നൽകിയാലും അവൾ ഹാപ്പിയാവില്ല.."(അത് പറയുമ്പോ എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.)

"മോനെ.... അവൾ സൂര്യനുള്ളതാന്ന് ഞങ്ങൾ അവൾക് ഒരു വയസ്സാകും മുമ്പ് പറഞ്ഞിരുന്ന കാര്യമാണ്, അത് അവളുടെ മനസ്സും എങ്ങനെയോ അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു .. പക്ഷെ അതിന്റെ ഇടക്ക് വിധിയുടെ കള്ളകളിക്ക് ഇരയാവേണ്ടി വന്നില്ലേ....,"(അച്ഛാച്ചൻ.)

"ഇനി എന്താ നമ്മൾ ചെയ്യാ..., അവളെ ഇങ്ങനെ സങ്കടപ്പെടുത്താൻ എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല."(ഞാൻ )

"അവൾ സങ്കടപെടുന്നത് നിനക്ക് എന്നല്ല ആർക്കും സഹിക്കില്ല... ആ സങ്കടം മാറ്റാൻ വേണ്ടി നമ്മൾ എത്രത്തോളം കഷ്ടപ്പെട്ട് വല്യ ഉപകാരവും ഉണ്ടായോ....,നമുക്ക് അവൾക് അനുയോജ്യമായ നല്ല ഒരു ചെക്കനെ കണ്ടത്തി ഉടനെ വിവാഹം നടത്തണം.പതിയെ അവൾ എല്ലാം മറന്നോളും."(അച്ഛൻ )

"അതൊക്കെ അച്ഛന്റെ വെറും തോന്നലാണ്.. സൂര്യനെ നമ്മൾ അവൾക് നൽകിയില്ലന്നെ അവൾ കരുതൂ അതോടെ നമ്മളെയും അവൾ വെറുക്കും ശപിക്കും നമ്മളെ ഇട്ടേച് വരെ പോകാൻ സാധ്യത ഉണ്ട്. അവൾക്ക് അത്രക്ക് ഇഷ്ട്ടാ സൂര്യനെ.."(ഞാൻ )

"എനിക്കറിയാം... പക്ഷെ സത്യങ്ങൾ പറയാനാവില്ലല്ലോ... ഇനി അവളോട് പറഞ്ഞാൽ എന്റെ മോൾ പൂർണമായും തളർന്നു പോകും. ചിലപ്പോ അവളെ ഏതെങ്കിലും ഭ്രാന്ത് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയി കാണേണ്ട അവസ്ഥ വരും എനിക്ക്. എനിക്കാവില്ല എന്റെ മോളെ തളർത്തി കളയാൻ. എന്റെ മുന്നിൽ ഒരിക്കലും അവൾ തളർന്നിരിക്കാൻ ഞാൻ സമ്മദിക്കില്ല. അവൾ അറിയണ്ട ഒന്നും... പഴയ ആ ദേഷ്യമാണെന്ന് മാത്രം അവൾ അറിഞ്ഞാൽ മതി....."

തുടരും 💜


Cmnt വന്നാലേ nxt part വരോള്ളൂ ട്ടാ 😁തെറ്റുകൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ ഒന്ന് ക്ഷമിക്കണം ട്ടോ പെട്ടന്ന് എഴുതിയെ ആണ് 💜