ഭാഗം 55
©️Copyright of this -work is protected in accordance with the section 45 of the copyright act 1957 (14 of 1957) and should not used in full or part without the creator (മഴയുടെ പ്രണയിനി )/Arya Nidheesh prior permission
ബാലൻ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ അമർത്തി തുടച് അമ്മു ബാലനെ നോക്കി...
എന്റെ ശ്രീയേട്ടൻ എന്തിനാ മാമേ..... ആരാ എന്റെ ശ്രീയേട്ടനെ.....
വിതുമ്പലിനിടയിൽ പാതിയിൽ മുറിഞ്ഞ വാക്കുകൾ കേൾക്കെ നോവോടെ അയാൽ അവളെ ചേർത്തുപിടിച്ചു.......
മോൾക്ക് ചിന്തിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറം ആണ് മോളെ ഇതിന് പിന്നിലെ കളികൾ അത് ഇന്നും ഇന്നലെയും അല്ല വർഷങ്ങൾ പഴക്കം ഉണ്ട്......
മാമേ.......
ഞാൻ പറയാം ഒക്കെ പറയാം.....
ഒന്ന് ദീർഘമായി ശ്വസിച്ചായാൾ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.....
പാലക്കാട് ജില്ലയിലെ വെള്ളായണി എന്ന് ഗ്രാമത്തിലെ ആക്കാലത്തെ ജന്മിമാരിൽ ഒരാൾ ആയിരുന്നു ശ്രീശൈലം തറവാട്ടിലെ വിശ്വസേനൻ.... ശ്രീയുടെ അച്ചാച്ചൻ......
ഭാര്യ വസുന്ദര രണ്ട് മക്കൾ വിശ്വാദേവനും വിശ്വാനാഥാനും മിനിട്ടുകൾ വ്യത്യസത്തിൽ ജനിച്ച കാണാൻ ഒരേ പോലെ ഉള്ള ചന്ദ്രസേനന്റെ പ്രീയപ്പെട്ട ആൺമക്കൾ....
പണവും പ്രതാപവും ആവോളം ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിലും എല്ലാവരോടും വിനയത്തോടെ മാത്രം പെരുമാറിയിരുന്നതുകൊണ്ട് തന്നെ സേനൻ എല്ലാവർക്കും പ്രീയപെട്ടവൻ ആയിരുന്നു....ജാതിക്കും മതത്തിനും സമ്പത്തിനും മുകളിൽ സ്നേഹത്തിന് വില കല്പിച്ചിരുന്ന ഒരു ഉറുമ്പിനെ പോലും നോവിക്കാത്ത ഒരു ശുദ്ധത്മാവ്.....
ലണ്ടനിൽ പഠനം പൂർത്തിയാക്കി മക്കൾ തിരികെ വന്നപ്പോ ഏക്കർ കണക്കിന് വരുന്ന കൃഷിയിടങ്ങളും മാറ്റ് സ്ഥാപനങ്ങളും നടത്തിപ്പാവകാശം രണ്ടായി തിരിച്ച് രണ്ടു മക്കളെയും ഏല്പിച്ചു .....
അച്ഛന്റെ തനി പകർപ്പായിരുന്നു വിശ്വാനാഥൻ.... സൗമ്യമായ സ്വഭാവവും സ്നേഹവും അസാമാന്യ ബുദ്ധിയും കരുതും ഒത്തിണങ്ങിയ ആണൊരുത്തൻ....
എന്നാൽ വിശ്വാദേവൻ നേർ വിപരീതവും കള്ളും കഞ്ചാവും ആയി കുത്തഴിഞ്ഞ ജീവിതം....
അങ്ങനെ ആണ് ഒരിക്കൽ അമ്പലത്തിൽ വെച്ച് നാഥൻ എന്റെ ദേവി മോളെ കാണുന്നത് ആദ്യ കാഴ്ച്ചയിൽ തന്നെ അവന് അവളെ ഇഷ്ട്ടമായി. അവൻ തന്റെ ഇഷ്ടം തുറന്നു പറഞ്ഞപ്പോ അവൾ അത് നിരസിച്ചു അവരുടെ വയലിലെ വെറും കൂലിവേലക്കാരന്റെ മകൾക്ക് അതിനുള്ള യോഗ്യത ഇല്ല എന്നായിരുന്നു അവളുടെ മറുപടി....
ദിവസങ്ങൾ കൊഴിഞ്ഞുപോയി വീട്ടിൽ രണ്ടു മക്കൾക്കും ഒരുമിച്ച് വിവാഹം നോക്കി തുടങ്ങിയപ്പോ നാഥൻ തന്റെ ഇഷ്ടം അച്ഛനോട് തുറന്ന് പറഞ്ഞു.....
ഒരു പൊട്ടിത്തെറി പ്രതീക്ഷിച്ചിടത്ത് എല്ലാരേയും അത്ഭുദ്ധപ്പെടുത്തികൊണ്ട് ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്കുക മാത്രമാണ് അദ്ദേഹം ചെയ്തത്.....
പിനീട് ഒക്കെ പെട്ടന്നായിരുന്നു ഒരേ പന്തലിൽ രണ്ട് മുഹൂർത്തത്തിൽ ഇരുവരുടെയും വിവാഹം.
പിന്നെ അങ്ങോട്ട് സന്തോഷത്തിന്റെ കാലം ആയിരുന്നു കൊട്ടാരം പോലുള്ള 16 കെട്ടിലെ പാട്ടുമെത്തയിൽ കിടന്നു ശീലിച്ചവൻ ഒരു പരാതിയും ഇല്ലാതെ നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ കഷ്ടിച്ച് രണ്ടു മുറി മാത്രം ഉള്ള ഞങ്ങളുടെ കുഞ്ഞ് വീട്ടിൽ വന്ന് നിൽക്കുന്നത് ഞങ്ങൾക്ക് എന്നും അത്ഭുതം ആയിരുന്നു....
നന്നായി പഠിക്കുമായിരുന്നു ദേവപ്രഭ എന്നാ എന്റെ ദേവി നാഥൻ അവളെ പ്രഭയെന്നാണ് വിളിക്കാറ് പ്രീഡിഗ്രി നല്ല മാർക്കോട് പാസായിട്ടും തുടർ പഠനത്തിന് നിവർത്തി ഇല്ലാതെ പഠനം നിർത്തി എന്നറിഞ്ഞ നാഥൻ അവളെ തുടർന്നു പഠിപ്പിച്ചു അച്ഛനായിരുന്നു അതിന് മുൻകൈ എടുത്തത്.....
അങ്ങനെ നാളുകൾ നീങ്ങി സ്നേഹത്തോടെ സന്തോഷത്തോടെ അവർ ജീവിച്ചു ദേവിയുടെ പഠനം കഴിയുന്ന വരെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ വേണ്ട എന്നായിരുന്നു നാഥന്റെ തീരുമാനം ദേവി അതിനോട് എതിർത്തേങ്കിലും നാഥൻ സമ്മതിച്ചില്ല.....അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആദ്യം ഗർഭം ധരിച്ചത് വിശ്വദേവന്റെ ഭാര്യ ജയപ്രഭ ആയിരുന്നു.....
തുടർപഠനം പൂർത്തിയായ ദേവിയെ നാഥൻ ഓഫീസ് കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ പഠിപ്പിച്ചു നാഥന്റെ കൂടെ ദേവിയും ചേർന്നത്തോടെ ബിസ്സിനെസ്സുകൾ വളരാൻ തുടങ്ങി എന്നാൽ ഈ സമയത്തിനുള്ളിൽ ഏൽപ്പിച്ചതിൽ ഭൂരിഭാഗം ദേവൻ ദൂർത്തടിച്ചു തീർത്തിരുന്നു അത് മനസ്സിലാക്കിയ വിശ്വൻ എല്ലാം നാഥന്റെ പേരിൽ എഴുതി വേച്ചു.സ്വത്തുക്കൾ ഒക്കെ നാഥന്റെ പേരിൽ ആണെങ്കിലും മാസാമാസം നല്ലൊരു തുക ദേവനും ജയക്കും ദേവിനും ചിലവിനു കൊടുക്കാണം എന്ന് ധാരണയായി.
ആയിടക്ക് ദേവി ഗർഭിണി ആയി. വീട്ടിലെ മൂത്ത മരുമകൾ ആയിട്ടും തനിക്ക് ഒന്നിലും ഒരാവകാശവും ഇല്ല എന്നത് ജയക്കും അവരോട് വൈരാഗ്യം ഉണ്ടാക്കി നാഥന് കുഞ്ഞുങ്ങൾ ഉണ്ടാകാതെ വന്നാൽ ഒക്കെ തന്റെ മകന് വന്ന് ചേരും എന്ന് അറിയാവുന്ന ദേവൻ ആ കുഞ്ഞിനെ ഇല്ലാതാക്കാൻ ജയയോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു....
ദേവി കാല് തെന്നി വീഴാൻ പടിക്കെട്ടിൽ എണ്ണ ഒഴിച്ചു എന്നാൽ വിശ്വൻ അത് കണ്ടു.... ഒരു താകീത്തിൽ അത് നിന്നു പിനീടും അതുപോലെ ഒരുപാട് സംഭവങ്ങൾ ആവർത്തിച്ചപ്പോ ദേവിയെയും കൂട്ടി മാറി താമസിക്കാൻ നാഥൻ തീരുമാനിച്ചു....
ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാത്ത അവർ അവിടെ നിന്ന് പോകാൻ വിശ്വൻ സമ്മതിച്ചില്ല പകരം ദേവനെയും കുടുംബത്തെയും തറവാട്ടിൽ നിന്നും പുറത്താക്കി....
അച്ഛൻ തറവാട്ടിൽനിന്നും പുറത്താക്കി എങ്കിലും അവർക്ക് ചിലവിനു വേണ്ട തുക മുടങ്ങാതെ നാഥൻ എത്തിച്ചുകൊടുത്തു. ശ്രീദേവിനെ ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു ദേവിക്ക് അതുകൊണ്ട് തന്നെ എല്ലാ മാസവും അവന് വേണ്ടതൊക്കെ ദേവി വാങ്ങി കൊടുത്തിരുന്നു..
ശ്രീനാഥ് ജനിച്ചു 3 മാസം കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് എന്റെ അച്ഛന്റെ മരണം അതോടെ ഞാൻ ഒറ്റപ്പെട്ടു പോകും എന്ന് പറഞ്ഞു നാഥൻ എന്നെ തറവാട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി ഞാൻ ഒരുപാട് എതിർത്തു എന്നാൽ ഒടുവിൽ അവന്റെ വാശിക്ക് മുന്നിൽ കീഴടങ്ങേണ്ടി വന്നു....
ശ്രീക്കു രണ്ടര വയസ്സ് ഉള്ളപ്പോൾ ആണ് തൃശൂർ ഒരു ബിസ്സിനെസ്സ് ആവശ്യത്തിന് ദേവിക്കും നാഥനും വിശ്വനും പോകേണ്ടി വന്നത് ശ്രീയെ കൊണ്ടുപോകാൻ തീരുമാനിച്ചു എങ്കിലും അവന് കടുത്ത പനി ആയിരുന്നതിനാൽ എന്നെ ഏൽപ്പിച്ചു പോയി.... അന്നാണ് എന്റെ ദേവിയെയും നാഥനെയും ഞാൻ അവസാനം ആയി കാണുന്നത് ആ യാത്ര കഴിഞ്ഞ് തീരികെ എത്തിയത് വെള്ളപുതപ്പിച്ച മൂന്ന് ശരീരങ്ങൾ ആയിരുന്നു....
കൃത്യമായി പ്ലാൻ ചെയ്ത ഒരു ആക്സിഡന്റ് എന്നാൽ ശ്രീ ആ കൂട്ടത്തിൽ ഇല്ലാതിരുന്നത് അവർക്ക് ഒരു പരാജയം ആയിരുന്നു. അതോടെ അത്രയും നാൾ പോരുവിളിയോടെ നിന്നവൾ അടുത്തു തുടങ്ങി അതാണ് എന്നിൽ സംശയം നിറച്ചത് ഒരിക്കൽ ദേവനു വന്ന ഒരു കാൾ അതിൽ അവർ തമ്മിലുള്ള സംസാരത്തിൽ നിന്നും ഒക്കെ അറിഞ്ഞ ഞാൻ ഇനി അവന്റെ ലക്ഷ്യം ശ്രീ ആണെന്ന് തോന്നിയത്തും ശ്രീയെയും കൊണ്ട് ഇറങ്ങാൻ തീരുമാനം എടുത്തു എന്നാൽ എനിക്ക് ആശ്വാസം നൽകുന്ന വാർത്തയും ആയാണ് അന്ന് കുടുംബവക്കീൽ വന്നത് സ്വത്തുകൾ ഒക്കെ വിശ്വൻ ശ്രീയുടെ പേരിൽ ആക്കിയിരുന്നു 20 വയസ്സ് വരെ അതിന്റെ നടത്തിപ്പ് മാത്രമാണ് നാഥനുണ്ടായിരുന്നത്....
അതോടെ ദേവന്റെ കണക്ക്കൂട്ടലുകൾ തെറ്റി എന്നാൽ വൈകാതെ അതിനും അവൻ ഒരു വഴി കണ്ടു പിടിച്ചു അതിനായി അവന്റെ സ്വാധീനം ഉപയോഗിച്ച് സ്വത്ത് ഞാൻ തട്ടിയെടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു എന്ന് വരുത്തിതീർത്തു എന്നെ ജയിലിൽ ആക്കി അവിടെ നിന്നും 3 വർഷം കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ ഇറങ്ങുമ്പോ ദേവൻ അവരെയും കൊണ്ട് അവിടുന്ന് മാറിയിരുന്നു ശ്രീയെ എല്ലാം അറിയിക്കാൻ അവർക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ അന്വേഷണം തുടങ്ങിയത് അറിഞ്ഞ ദേവൻ എന്നെ കൊല്ലാൻ ഗുണ്ടകളെ അയച്ചു അങ്ങനെ ആണ് എന്നെ പ്രഭാകർ കാണുന്നതും ഞാൻ അവിടെ എത്തുന്നതും.....
പിനീട് നീണ്ട 15 വർഷം ഒരേ കിടപ്പ് ഓരോ നിമിഷവും എന്റെ ഉള്ളിൽ ശ്രീ മാത്രം ആയിരുന്നു.. അവന് എന്താ പറ്റിയെ എങ്ങനെ ജീവിക്കുന്നു സുഖം ആയിരിക്കുമോ അങ്ങനെ ഒരുപാട് ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾ...
യുവിയിലും കാശിയിലും ഞാൻ കണ്ടത് എന്റെ ശ്രീയേ ആയിരുന്നു ഭദ്രയിൽ എന്റെ ദേവിയെയും അതുകൊണ്ടാവും എല്ലാരോടും ഒരു പ്രതേകഅടുപ്പം ഉണ്ടായത്....
ആരോഗ്യം വീണ്ടെടുത്തു തുടങ്ങിയപ്പോ പിന്നെ ഒരുതരം വാശി ആയിരുന്നു എങ്ങനെയും എഴുന്നേറ്റു നടക്കാനുള്ള വാശി ആ മനസ്സ് കൊണ്ടാവാം കൈകൾ ചലിച്ചു തുടങ്ങി 3 മാസത്തിനുള്ളിൽ ഞാൻ എഴുന്നേറ്റു നടന്നു....
സംസാര ശേഷിയും തിരികെ കിട്ടിയതോടെ ശ്രീയെ കണ്ടുപിടിക്കാൻ ആണ് ശ്രമിച്ചത് എന്നാൽ നാട്ടിൽ പോകണം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ ഇത്തിരി നാൾ കൂടേ റെസ്റ്റ് എടുത്ത് പോയാമതി എന്നായിരുന്നു പ്രഭാകറിന്റെ അഭിപ്രായം ബാക്കി ഉള്ളവരും അതിനോട് യോജിച്ചു എന്നാൽ എന്റെ യുവി എന്നിലെ വീർപ്പുമുട്ടൽ അവൻ ആണ് മനസ്സിലാക്കിയത് എന്നോട് തിരക്കിയപ്പോ ഞാൻ ഒക്കെ അവനോട് പറഞ്ഞു....
അവൻ തന്നെയാണ് ആരോടും ഒന്നും പറയണ്ട എന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞത് പിന്നെ അങ്ങോട്ട് അവൻ പോയ യാത്രകൾ ഒക്കെ എനിക്കുവേണ്ടി ആയിരുന്നു...... ശ്രീയെ തിരഞ്ഞു നടന്ന് ഒടുവിൽ അവൻ അവരെ കണ്ടുപിടിച്ചു......
തുടരും.......
നിങ്ങൾ നന്നാവൂല്ലാ പിള്ളേരെ നിങ്ങൾക്ക് എന്നോട് ഒരു സ്നേഹവും ഇല്ല ഞാൻ ഇങ്ങനെ കിടന്ന് ഇരന്നാലും നിങ്ങൾ കമെന്റ് ചെയൂല എന്റെ ലിപിയിലെ പിള്ളേരെ കണ്ട് പടിക്ക് അവർക്ക് ആത്മാർത്ഥത ഉണ്ട് ഞാൻ പറയാതെ തന്നെ 20+ കമന്റ് കിട്ടാറുണ്ട് അതുകൊണ്ട് നിങ്ങളോട് ഞാൻ പിണക്കാ 😔😔