ഭാനുവിന്റെ ഇടം കൈ മെല്ലെ മെല്ലെയാണ് ഉയർന്നത്...അത് ചെറുതായി വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു...പൊതുവേ എപ്പോഴും ശാന്തനായി ഒരു ചിരിയോടെ കാണപ്പെടുന്ന ചിരാഗിന്റെ കോപത്താൽ ചുവന്നു വിറയ്ക്കുന്ന മുഖം അവൾക്കുള്ളിൽ വല്ലാത്ത ഭയം നിറച്ചിരുന്നു ....ഭാനുവിന്റെ തണുത്ത കൈത്തലം തോളിലമർന്നപ്പോഴാണ് താനെവിടെയാണെന്ന് പോലും ചിരാഗിന് ബോധം വന്നത്... അവനിരു കണ്ണുകളും മുറുക്കിയടച്ചു... അത്രയും നേരം കോപമായിരുന്നെങ്കിൽ ആ നിമിഷം അസഹ്യമായ ഹൃദയവേദനയിൽ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ വിതുമ്പുകയാണുണ്ടായത്... കണ്ണുകൾക്കിരുവശവും അവന്റെ കണ്ണുനീർ ഒഴുകിയിറങ്ങുമ്പോൾ ആ കാഴ്ചയിൽ ഭാനുവിന്റെ ഉള്ളവും പിടഞ
