💜ഏകപക്ഷീയം... 💕

\"പ്രവ്യ... \"
ബുക്കിലെന്തോ കുത്തി കുറിക്കുമ്പോഴായിരുന്നു ശ്രീയുടെ വിളികേട്ടത്. പെടുന്നനെ ബുക്കടച്ചു നോക്കിയതും വാതിൽക്കൽ അവൾ ഉണ്ടായിരുന്നു....
\"ശ്രീ...\"
\"എന്തിനായിരുന്നെടി... ഞാനദ്യേ പറഞ്ഞതല്ലേ എല്ലാം....\"
അവൾ എനിക്ക് നേരെ ചോദ്യശരമയച്ചതും ഞാൻ പതിയെ പുഞ്ചിരിച്ചു....

\"അഭിരാം...
അവൻ....\"

\"ശ്ശ്!!!..
അമ്മ...\"
ഞാനവളെ വായടച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു...

രണ്ട് പാടത്തിന്റെ നടുവിലുള്ള റോഡിളിലോടെ കൈകൾ അയച്ചു നടക്കുമ്പോൾ ഇളം തെന്നൽ അവളിലൂടെ കടന്ന് പോയിട്ടും മനസ് ആശാന്തമായി എരിഞ്ഞുകോണ്ടിരുന്നു

\"അഭിരാം.....
പണ്ട് സ്കൂളിൽ പഠിക്കുന്ന സമയത്താണ് അവനെയാദ്യമായി കാണുന്നത്... കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ ഏഴിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ....

ആദ്യത്തെ അപരിചിതത്വം പെട്ടെന്ന് മാറി. അഭിരാം പിന്നീട് അഭിയായി മാറിയത് എപ്പോഴണെന്ന് ഓർക്കുന്നില്ലെങ്കിലും വളരെ പെട്ടെന്നായിരുന്നു എന്ന് അറിയാം....
പിന്നെ പതിയെ എപ്പോഴോ എന്റെ മനസിന്റെ ഒരു കോണിൽ സ്ഥിരമായൊരു മുറി അവൻ പാകപ്പെടുത്തി.

അന്നേ അവന് മറ്റൊരു പ്രേമം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതൊന്നും എന്നെയോ എന്റെ സ്നേഹത്തെയോ ബാധിച്ചിരുന്നില്ല, അത് വളരെ പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഒരു തേപ്പിൽ ചെന്ന് കലാശിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു....

അന്ന് അവനോടൊപ്പം ഞാനുണ്ടായിരുന്നു. അവന്റെ മുഖമൊന്നു വാടിയാൽ, ഉള്ളൊന്ന് പിടഞ്ഞാൽ,അതെങ്ങനെ എങ്കിലും ഞാനറിയുമായിരുന്നു....
പക്ഷെ അവനെന്നെ കുറിച്ചെന്നെങ്കിലും ചിന്തിച്ചിട്ടുണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ എനിക്കറിയില്ല.... അല്ല ഇല്ല എന്ന് തന്നെ പറയേണ്ടി വരും..

കാലങ്ങൾ കടന്നുപോകും തോറും എന്റെ ലോകം അഭിരാം എന്ന വൃത്തത്തിന്റെ ഉള്ളിൽ മാത്രമായി ചുരുങ്ങി തുടങ്ങി. സ്വപ്നലോകത്തിലെ സഞ്ചാരിയായിരുന്നു പ്രവ്യ അഭിരാമിന്റെ സ്വപ്നത്തിലെ സന്തത സഹചാരിയായി മാത്രം ഒതുങ്ങി....

പത്ത് കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങളിരുവരും ഇരുദ്രുവങ്ങളിലായി, പക്ഷെ അവനെ ഓർക്കാതെ അവന്റെ ഓൺലൈൻ സ്റ്റാറ്റസ് നോക്കാതെ ഒരു ദിവസം പോലും കടന്നു പോവുകയില്ലായിരുന്നു....

കോളേജ് എത്തിയപ്പോഴേക്കും അവനെന്നിൽ നിന്നൊരുപാട് ദൂരെത്തെത്തിയിരുന്നു.

ഇടയ്ക്ക് വർഷത്തിലൊരിക്കൽ പിറന്നാൾ ദിവസം വന്നെത്തുന്ന ഒരു മെസ്സേജായി അവൻ ഒതുങ്ങി എങ്കിലും, ഇടയ്ക്ക് ഇടെ മാറുന്ന അവന്റെ ചിത്രങ്ങൾ എന്റെ ഫോൺ ഗാലറിയിലെ സ്ഥിരതാമസക്കാരായി...

സ്കൂളും കോളേജും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു പിന്നീട് ഒന്ന് രണ്ട് തവണ മാത്രമേ ഞങ്ങൾ കണ്ടു മുട്ടിയൊള്ളു, കണ്ട സമയത്തൊക്കെ ഞാനെന്റെ ഇഷ്ടം പറയാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്നെങ്കിലും കഴിഞ്ഞില്ല...

അതിന്റെ പ്രധാന കാരണം, അക്കാര്യം എടുത്തിട്ടപ്പോൾ അവനിൽ നിന്നുണ്ടായ താത്പര്യമില്ലായ്മ തന്നെ ആയിരുന്നു.

അതിന് ശേഷം പിന്നീട് അവൻ എന്നേ വിളിച്ചിട്ടില്ല. ഞാൻ മെസ്സേജ് ഇട്ടിട്ടും അവൻ വല്യ കാര്യമായ പ്രതികരണങ്ങൾ ഒന്നും തന്നതുമില്ല....
ഇടയ്ക്ക് ഇപ്പോഴോ അവൻ കമ്മിറ്റഡ് ആയെന്ന് ഒരു പൊതു സുഹൃത്ത് വഴി അറിഞ്ഞു. പക്ഷെ അപ്പോഴുമെന്റെ ഉള്ളിൽ ഒരു പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നു.....
ആ പ്രതീക്ഷയാണ് കഴിഞ്ഞ ദിവസമസ്തമിച്ചത്.....

പതിവില്ലാതെ പഴേ സ്കൂൾ ഗ്രൂപ്പിൽ നിന്ന് ബഹളം കേട്ടാണ് ചെന്ന് നോക്കിയത്. നോക്കുമ്പോൾ ആരുടെയോ കല്യാണക്കാര്യമാണ് ചർച്ച വിഷയം....

പെട്ടെന്ന് ഒരു ഫോട്ടോയും ഒപ്പം ഒരു വോയിസും വന്നു,അതും അവന്റെ നമ്പറിൽ നിന്ന്. ഇടനെഞ്ചു പിടഞ്ഞു, കണ്ണുകൾ കരുകരുക്കുന്നത് പോലെ...

അൽപ്പം വിറച്ചു കൊണ്ടെങ്കിലും എന്റെ കൈകൾ ചലിച്ചു.
\"അപ്പോൾ എന്റെ കല്യാണം ആണ് ഈ വരുന്ന മൈ 26ന്... എല്ലാവരെയും കാണാൻ ഞാൻ വരുന്നുണ്ട് അതിന് മുന്നേ എല്ലാരേയും അറിയിക്കുവാൻ ഒന്നിട്ടേന്നെ ഉള്ളു....\".
വോയിസ്‌ തീർന്നതും എന്റെ കൈയിൽ നിന്ന് ഫോൺ താഴേക്ക് ഊർന്നു വീണതും ഒരുപോലെ ആയിരുന്നു....

ഹൃദയം ഒറ്റയടിക്ക് നൂറു കഷണങ്ങളായി മുറിഞ്ഞു പോയി അവിടെ പാറക്കല്ല് എടുത്ത് വെച്ചപോലൊരു തോന്നൽ....

ആർത്തലച്ചു തലയണ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും ശ്രീ ഓടി എത്തിയിരുന്നു...
താഴെ വീണ് ചിതറി തെറിച്ച ഫോണിൽ നിന്ന് അപ്പോഴും മെസ്സേജുകൾ തുരുതുരെ വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.....

താൻ കണ്ട സ്വപ്‌നങ്ങൾ മുഴുവൻ തകർന്നടിയുന്നവന്റെ, ശരീരം വിട്ടകലുന്ന പ്രാണന്റെ വേദന എല്ലാം അന്ന് ഞാൻ അനുഭവിച്ചറിഞ്ഞു....

ആ ഇരുപ്പ് രാത്രി മുഴുവൻ നീണ്ടു... പിറ്റേന്നു ആരോടും ഒന്നും പറയാതെ നാട്ടിൽ നിന്ന് നേരെ കൊച്ചിയിലേക്ക് തിരിച്ചു.
നാട്ടിൽ നിന്നാൽ അവൻ തേടിയെത്തുമെന്ന് ഉറപ്പായിരുന്നു...

തിരിച്ചു കൊച്ചിലെത്തിയിട്ടും മനസ് അന്നത്തെ ആ 1:25ൽ തന്നെ കുടുങ്ങി കിടക്കുകയായിരുന്നു....
ജോലിക്കിടയിൽ പലപ്പോഴായി മനസിന്റെ നിയന്ത്രണം വിട്ട് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു പോയിരുന്നു.....
ശരീരം മൊത്തം കാരിരുമ്പു തറച്ചു കേറുന്ന വേദനയോടെ വീണ്ടും ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി....

അങ്ങനെ ഇരിക്കെയാണ് ഒരു ദിവസം ജോലിക്കിടയിൽ ആരോ ഒരു വിസിറ്റർ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ നാട്ടിൽ നിന്നാരെങ്കിലുമാവുമെന്ന് കരുതി ചെന്നതും പ്രതീക്ഷകളെ എല്ലാം അട്ടി മറിച്ചുകൊണ്ട് അവനായിരുന്നു....
\" അഭിരാം \"
ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രിച്ചു....
ഇടിവെട്ടേറ്റത് പോലെ നിൽക്കുമ്പോഴാണ് ചുണ്ടിൽ മനോഹര്മായൊരു പുഞ്ചിരി ചാർത്തി അവനെന്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നത്....

\" കല്യാണം ആണ്... \".
ആവി പാറുന്ന ചായക്കരികിൽ നിരവകാരിതയോടെ ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് അവനത് പറഞ്ഞത്....
അവന്റെ വായിൽ നിന്ന് അങ്ങനെ കേട്ടതും തറച്ചിരുന്ന മുള്ളുകൾ എല്ലാം ശരീരത്തിന്റെ ഓരോ ഭാഗത്തിലൂടെ ആഴ്ന്നിറങ്ങി ഹൃദ്യത്തിലേക്ക് തറച്ചു കേറിയതുപോലെ...
\"ഞാൻ..
ഞാനറിഞ്ഞിരുന്നു...\"
എങ്ങനെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു....

\"മെസ്സേജ് ഒന്നും വരാതിരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ കരുതി നീ അറിഞ്ഞില്ലെന്നു...\". ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു....

വീണ്ടും മൗനം...

\" അല്ല ഇത്രയും നാൾ കാണാനും മിണ്ടാനും വരാത്തവൻ പെട്ടെന്ന് കല്യാണം വിളിക്കുവാൻ മാത്രം വന്നതെന്തിനാ എന്ന് ചോദിക്കുന്നില്ലേ?? \"
കണ്ണീരിന്റെ ചവിട്ടു പടികേറി നിൽക്കുന്നവൾ എന്ത് മറുപടി പറയുവാനാണ്....

\" ഞാനിപ്പോ എറണാകുളത്തു ഒരു ഐടി കമ്പനിയിൽ ആണ്... \"

\"അപ്പോൾ നിന്റെ പാഷനോ..... മ്യൂസിക് .\"

\"ഓഹ്...
നീ അതോർക്കുന്നുണ്ടോ??\"
ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു....

\"ജീവിതം പഷൻ മാത്രമല്ലല്ലോ.... ജീവിതം മുന്നോട്ട് പോകുന്നതനുസരിച്ചു നമുക്കും മാറേണ്ടി വരില്ലേ...\"
ഒരു ദീർഘനിശ്വാസത്തോടെ അവൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി എന്നേ നോക്കി...

\"പക്ഷെ നീ ഒട്ടും മാറിയിട്ടില്ല...
ആ പഴേ വണ്ണോം... സ്വഭാവവും..\"
കരച്ചിൽ തോണ്ടക്കുഴി വരെ എത്തി നിൽക്കുമ്പോൾ അത് പിടിച്ചുനിർത്തി പതിയെ പുഞ്ചിരിക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചു....

\" കാത്തിരിപ്പ് തീർന്നെല്ലോ....
ഇനിയെന്താ പ്ലാൻ... \".
പെട്ടെന്ന് അവന്റെ വായിൽ നിന്ന് അങ്ങനെ കേട്ടതും ഞാൻ അക്ഷരർദ്ധത്തിൽ ഞെട്ടിപ്പോയി.....

\" നീ ഇങ്ങനെ വീർപ്പു മുട്ടാതെ.... എനിക്ക്... എനിക്കെല്ലാം അറിയാമായിരുന്നു... \"
ഞാൻ പകപ്പോടെ അവനെ നോക്കി...
ആ നിമിഷം ഭൂമി പിളർന്നു അന്തർദാഹം ചെയ്തു പോകാൻ ഞാൻ വല്ലാതെ ആഗ്രഹിച്ചു പോയി...

\" എല്ലാ വൺസൈഡ് ലവും അറിയാതെ അല്ലടി കടന്ന് പോകുന്നത്...
ചിലതൊക്കെ അറിഞ്ഞിട്ടും അറിയുന്നില്ലെന്ന് നടിക്കുന്നതാണ്....\".
അപ്പോഴേക്കും പിടിച്ചുവെച്ചതിൽ നിന്ന് പിടിവിട്ട് ഒരിറ്റ് കണ്ണുനീർ കവിളിലൂടെ ഒലിചിറങ്ങി...

\" എനിക്ക് അറിയാം നിനക്കെന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നുമെന്ന്... പക്ഷെ എനിക്ക് നേരത്തെ തന്നെ എല്ലാം അറിയാമായിരുന്നു നിന്റെ ഇഷ്ടത്തെ കുറിച്ച്.... മിണ്ടിയില്ലെന്നേ ഉള്ളു... സത്യം പറഞ്ഞാൽ എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു എങ്ങനെയാ നിന്നോടിത്തിനെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കുക എന്ന്... അതാ ഇത്രേം നാളും ഞാൻ.....

ഇനി നിന്നോടൊരിക്കലെങ്കിലും ഇഷ്ടം തോന്നിയിട്ടില്ലേ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ.... തോന്നിയിരുന്നു ഇടയ്ക്ക് എപ്പോഴോ പക്ഷെ അതൊരിക്കലും പ്രണയം ആയിരുന്നില്ല....
ഇപ്പോ ദേവു... അല്ല ദേവഗായത്രി...അതാണ് അവളുടെ പേര്....

അവളോട് കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളാണ് പറഞ്ഞത്... ഇനിയും മിണ്ടാതിരിക്കരുത്, അങ്ങനെ ചെയ്താൽ ഒരുപക്ഷെ അത് നിന്നോട് ചെയ്യുന്ന ഏറ്റോം വലിയ ക്രൂരത ആവുമെന്ന്....

സോറി പ്രവി.... ഞാൻ.. ഞാനിതെല്ലാം നേരത്തെ പറയേണ്ടിരുന്നതാണ്... നിനക്ക് ആശ ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോഴേ എന്റെ ഭാഗം പറയണമായിരുന്നു പക്ഷെ... നിന്നെപ്പോലൊരു ഫ്രണ്ടിനെ നഷ്ടപ്പെടുത്തണം എന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ....
എനിക്കായില്ല...
എന്റെ മുഖം നോക്കി മനസ്സറിയുന്ന നിന്നെ പോലൊരു ഫ്രണ്ടിനെ ഈ കാരണത്താൽ നഷ്ടപ്പെടുത്തിയാൽ....
എനിക്കറിയില്ല പ്രവി നിന്നോടെന്താണ് പറയേണ്ടത് ന്ന്.... ആം വെരി സോറി.... \"

എല്ലാം കേട്ട് എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ കണ്ണുകൾ ധാരധാരയായി കൊഴിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു...
എന്റെ കരച്ചില് കണ്ട് അവനും ഭയന്നെന്ന് തോന്നുന്നു പിന്നീടൊന്നും മിണ്ടിയില്ല....

എനിക്കും എന്നെ എത്രയും നാൾ കുരങ്ങ് കളിപ്പിച്ചവനോട് മറ്റൊന്നും പറയുവാനില്ലായിരുന്നു....

അവടെ നിന്ന് യാത്രപറയാതെ ഇറങ്ങുമ്പോൾ ഇടനെഞ്ചു കലങ്ങി മറയുന്ന രക്തം കണ്ണുനീരായി പുറം തള്ളപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.....

അന്ന് പിന്നീട് ഓഫീസിലേക്ക് പോയില്ല...
നേരെ ഫ്ലാറ്റിലേക്കാണ് പോയത്... ഒത്തിരി കരഞ്ഞു... ഒത്തിരി നിലവിളിച്ചു....
ആരോടും പറയാനില്ലാതെ, ആ നാല് ചുവരുകൾ അവളുടെ കരച്ചിൽ നിസ്സഹായതയോടെ നോക്കി നിന്നു.....

നേരം കടന്നു പോയി....
ഫോണിൽ ആരുടെയോ മെസ്സേജ് വന്നശബ്ദം കേട്ടതും വ്യർദ്ധമായ പ്രതീക്ഷയോടെ ഞാനോടി ചെന്നു ഫോണെടുത്തു...
ഗ്രൂപ്പിൽ നിന്ന് ആണെന്ന് കണ്ടതും എക്സിറ്റ് അവൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾ അറിയാതെ കൈ തട്ടി അതോപ്പൺ ആയി...

അവന്റെയും അവളുടെയും ഫോട്ടോ....
ചിതറിയ ചില്ലിലൂടെ ചിരിച്ച മുഖമായി നിൽക്കുന്ന കമിതാക്കൾ..
ഒന്നേ നോക്കിയൊള്ളു... പിന്നീട് കാഴ്ചമറഞ്ഞു....

\'എന്ത് ചെയ്തിട്ട ഭഗവാനെ എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് നീ ഇവനെ അയച്ചത്...
ഇതുപോലെ വേദനിപ്പിക്കുവാനോ...?
ജീവനോളം സ്നേഹിച്ചതല്ലേ ഞാനവനെ...
നിഴലു പോലെ വിശ്വസിച്ചതല്ലേ... എന്നിട്ടും......
എന്തിനാ എന്നോട് ഇങ്ങനെ ചെയ്തേ...\'
പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു,
കരഞ്ഞു കരഞ്ഞു കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണീർ പോലും വരാതെയായി...

ഇന്ന്, താൻ പ്രാണനോളം സ്നേഹിച്ച വ്യക്തിയിൽ നിന്ന് അവൻ മറ്റൊരുവൾക്ക് പൂർണ്ണമായി വഴങ്ങിയിരിക്കുന്നു എന്ന തരത്തിലെ സംസാരം കേൾക്കാക്കൻ ഒരാളും ആഗ്രഹിക്കില്ല എന്നാൽ അത് കെട്ടവളുടെ വേദന അത് അനിർവചനീയമാണ്...

വേണ്ടെന്ന് എത്രപറഞ്ഞിട്ടും മനസ് അനുവദിച്ചില്ല, ഫോൺ എടുത്തു അയച്ച ഫോട്ടോ ഒന്നുടെ നോക്കി...

\'അതേ അവള് സുന്ദരിയാണ്
ഭംഗിയുള്ള കണ്ണുകൾ, നീണ്ട മുടിയിഴകൾ, അവനൊപ്പം പൊക്കമുണ്ട്...
അവന്റെ സങ്കൽപ്പതിനനുസരിച്ചുള്ള പെൺകുട്ടി....

ചുമ്മാതാണോ എന്നേ നോക്കാതിരുന്നേ... ഈ പോണ്ണതടി, ഭംഗിയില്ല,നീളമുള്ള മുടിയില്ല
അവന് വേണ്ട ഒന്നും എനിക്കില്ല....
ഞാൻ വെറും വേസ്റ്റ് ആണ്.....\'
അതോർക്കേ ഇടനെഞ്ചു വീണ്ടും പിടഞ്ഞു
കണ്ണുകൾനിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു.......

പെട്ടനാണ് ശ്രീ മുറിയിലേക്ക് കടന്നു വന്നത്...
അവള് വന്ന് തൊട്ടടുത്തിരുന്നു പതിയെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി...

\" നീ എന്തിനടി പെണ്ണെ നിന്നെ വേണ്ടാത്തവന് വേണ്ടി ഇങ്ങനെ മോങ്ങുന്നേ??....
അവന് നിന്നെ വിധിച്ചിട്ടില്ലെടി.....\"
അവളാശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു...

പ്രണയത്തിന്റെ വേദന ഹൃദയത്തിലാണ്...
ഹൃദയത്തിന്റെ പ്രേശ്നങ്ങൾ നേരായവൻ അത് തന്നെ വിചാരിക്കണം....

കണ്ണുകളടച്ചാൽ അവന്റെയും അവളുടെയും മുഖം....

\"എല്ലാം അറിയാമായിരുന്നെങ്കി ഇത്രെയും നാൾ എന്നേ ആശിപ്പിക്കണം ആയിരുന്നോ..?\"
ഹൃദയം പൊട്ടിക്കരയുമ്പോൾ ചോദ്യം തൊണ്ടക്കുഴിയിൽ കുരുങ്ങി നിന്നു.....

പ്രണയം അതൊരു വല്ലാത്ത അനുഭവം ആണ്.. അതൊരിക്കലും രണ്ടോ മൂന്നോ വാക്കിൽ വിവരിക്കുവാൻ സാധിക്കില്ല....
അനുഭവിച്ചു തന്നെ അറിയണം...
പ്രണയത്തിലെ തന്നെ ഏറ്റോം മനോഹരമായ ഒരു സബ് ഡിവിഷൻ ആണ് ഏകപക്ഷീയമായ പ്രണയം....
അവടെ രണ്ടു പേരില്ല...
രണ്ടുപേരുടെ വാഗ്ദാനങ്ങളില്ല,സത്യങ്ങളില്ല,നിബന്ധനകളില്ല...
തേനോലിക്കുന്ന വാക്കുകളില്ല,കയ്പ്പ് നിറഞ്ഞ വഴക്കുകളില്ല...

ഉള്ളതത്രയും നമ്മളും നമ്മുടെ ചിന്തകളും ഇഷ്ടങ്ങളും.....
അവടെ തേനോലിക്കുന്ന സ്വപ്നങ്ങളാണ്, നമ്മള് സ്വയം നൽകുന്ന വാക്കുകളാണ്...
അവിടെ നമ്മള് നമ്മളോട് തന്നെയാണ് വഴക്കിടുന്നതും, സമാധാനിപ്പിക്കുന്നതും........

ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ മറുത്തൊന്നും ആഗ്രഹിക്കാതെ വെറുതെ ഒരാളോട് തോന്നുന്ന ഒരിഷ്ടം, ഒരു പരിമിതികൾക്കും ബാധകമല്ലാത്ത, ഒരുത്തരത്തിലുള്ള നിർബന്ധങ്ങളും ഇല്ലത്ത പൂർണ്ണമായും സ്നേഹത്തിന് കീഴ്പ്പെട്ടു കിടക്കുന്ന ഒരു മനോഹരവികാരം.. അതാണ് ഏകപക്ഷീയമായ പ്രണയം....

ഞാനും അങ്ങനെ ഒരാളെ പ്രണയിച്ചിരുന്നു. അയാളറിയാതെ,അയാളോട് പറയാതെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു,ആത്മാർഥമായി...
പക്ഷെ അയാള് മറ്റൊരുവൾക്ക് സ്വന്തമായപ്പോൾ സഹിക്കുവാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെനിക്ക്....

അതാണ് ഈ പ്രണയത്തിന്റെ പ്രശ്നം... എത്ര മനസ് തുറന്ന് സ്നേഹിച്ചാലും പ്രതിഫലം വേദനയാണ്......

ഇന്നയാളുടെ വിവാഹമാണ്...
ഉള്ളിൽ നെഞ്ച് പൊട്ടുന്ന വേദനയുണ്ട്.. പക്ഷെ എനിക്ക് അയാളെ പിടിച്ചുവെയ്ക്കാൻ കഴിയില്ല...
നാളെ പൂർണ്ണമായും മറ്റൊരുവൾടെതായ ഒരുവനെ സ്നേഹിച്ചു വെറുതെ വീണ്ടും മുള്ളിൽ കുത്തി കീറുന്നതിലും നല്ലത്, അയാളെ മനസ്സിൽ നിന്ന് ഒഴിച്ച് തത്കാലിക വേദന സഹായിക്കുന്നതാണ് നല്ലതെന്ന് ഞാൻ മനസിലാക്കുന്നു.....

അതിനാൽ തന്നെ അവന്റെ വിവാഹത്തിന് ഞാനുണ്ട്...
അവൻ ഇന്ന് എന്റെ കണ്മുന്നിലൂടെ മറ്റൊരുവൾടെതായി മാറും....
ഇനിയൊരിക്കലും എനിക്കെന്റെ ഇഷ്ടം പറയാൻ കഴിയില്ല, ഒന്നിക്കുവാനും...

പകൽ സ്വപ്നങ്ങൾക്കും, വ്യർത്ഥ വിചാരങ്ങൾക്കും ഇന്ന് മുതൽ എന്നേക്കുമായി ഞാൻ വിടപറയുന്നു....
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ എന്റേതായി ഞാൻ കണ്ടിരുന്ന അഭിരാമിന് എന്റെ എല്ലാവിധ വിവാഹ മംഗളാശംസകളും....

ഇനി അവന്റെ ഓർമകൾ പേറുന്ന ഈ പുസ്തകം അഗ്നിയുടെ പുത്രിയാവാൻ പോവുകയാണ്....
അഭിരാമിന്റെ ഓർമകളുടെ എല്ലാ സ്‌മൃതികളും ഇതോടെ ഇവിടെ തീർന്നിടട്ടെ...

അത്രെയും എഴുതി അവൾ ആ പുസ്തകം അടച്ചു....
തീയിൽ വരണ്ടുണങ്ങി ഭസ്മമാവുന്ന ആ പുസ്തകം നോക്കി നിന്നതിനു ശേഷമാണ് ഞാനവിടെ നിന്ന് മാറിയത്....

ഇതോടെ എല്ലാ ഓർമകൾക്കും ഒരു വിരാമം വന്നു ചേരട്ടെ....

💕സമാപ്തം...💜

Aksharathalukal

💜ഏകപക്ഷീയം... 💕

നാലു പെണ്ണുങ്ങൾ ❤️🥰

ഏപ്രിൽ ആദ്യവാരത്തിൽ " എൻ " കണിക്കൊന്ന

വിഷ്ണുവേദ

എന്റെ മാത്രം സ്വന്തം❤️ 2

പ്രണയാർദ്രം 8