ഈ സമയം ഭദ്ര ഉമ്മറത്തുതന്നെയിരുന്ന് പുറത്തേക്കും നോക്കിയിരിക്കുകയായിരുന്നു... സമയം പോയിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു... എപ്പോഴോ കരഞ്ഞുതളർന്നവൾ ഉമ്മറത്തെ നിലത്ത് കിടന്നുറങ്ങി... അന്നേരും പുറത്തെവിടേയോ കാലൻകോഴി കൂവുന്നുണ്ടായിരുന്നു... പുലർച്ചെ ആരുടേയോ വിളി കേട്ടാണ് തളർന്നുറങ്ങിയ ഭദ്ര ഞെട്ടിയുണർന്നത്... മുറ്റത്ത് നിൽക്കുന്ന രവീന്ദ്രനേയും മോഹനനേയും കണ്ട് അവൾ പെട്ടന്നെഴുന്നേറ്റു... അവൾ ചുറ്റും നോക്കി... തന്റെ അച്ഛൻ ആ കൂട്ടത്തിലുണ്ടോ എന്നായിരുന്നു അവൾ തിരഞ്ഞത്... എന്നാൽ ശിവദാസനെ കാണാതെ അവൾ അവരെ നോക്കി... \"അച്ഛൻ... എന്റെ അച്ഛൻ എവിടെ... \"അവൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു... രവീന്ദ�