\"അതിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ല... ഞാൻ ഉണ്ടാക്കിയതിൽ രണ്ടുശതമാനം ഞാൻ മാറ്റിവെച്ചിട്ടുണ്ട്.. എനിക്കും എന്റെ സൃഹുത്തിനും ബിസിനസ്‌ തുടങ്ങാൻ വേണ്ടി...ഞങ്ങൾക്ക് ബിസിനസ്‌ തുടങ്ങാൻ ആരുടെയും സഹായം വേണ്ട..\" ഇത് പറഞ്ഞ് ബാലൻ അകത്തേക്ക് കേറി വന്നു.. പിന്നാലെ വന്ന വാസുദേവനും കല്യാണിയും അകത്തു ഇരിക്കുന്നവരെ കണ്ടതും ഞെട്ടി....

തുടർന്ന് വായിക്കുക...

ഒരുനിമിഷമെങ്കിലും കല്ലു ഭയപ്പെട്ടിരുന്നു തന്നെ തന്റെ സഹോദരങ്ങൾ തിരിച്ചറിയുമോ എന്ന്...പക്ഷേ അവളെ ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ടാണ്

മഹിയുടെ ശബ്‍ദം ഉയർന്നത്..

\"ബാലാ...എവിടെ നിന്നും വന്നവർക്ക്  നീ എന്തിനാ ബിസിനസ്‌ തുടങ്ങി കൊടുക്കുന്നത്...അതിന് മാത്രം ആരാ ഇവർ നിന്റെ.\"

\"എവിടെ നിന്നും വന്നവർ\" എന്നത് മാത്രമാണ് ആ നിമിഷം കല്ലുവിന്റെ കാതിൽ അലയടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത്...

കല്ലുവിന്റെ മാനസിക അവസ്ഥ മനസിലാക്കി വാസുദേവൻ അവളുടെ കൈവിരലുകളിൽ

തന്റെ കൈ ചേർത്തു... എന്നാൽ ജാനിയുടെ മനസിൽ കല്ലുവിനെ മഹിയും സഹദേവനും തിരിച്ചറിയുമോ എന്ന ഭയം ആണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്..

\"നിങ്ങൾക്ക് ഇവർ എവിടെ നിന്നും വന്നവർ ആയിരിക്കാം... പക്ഷേ എനിക്കും ജാനിക്കും അങ്ങനെയല്ല...കർമം കൊണ്ട് സഹോദരങ്ങൾ ആയവരാണ് ഇവരും..ഇവർക്ക് എന്തെങ്കിലും സങ്കടം വന്നാൽ അത് എന്നെ കൂടി ബാധിക്കുന്ന ഒന്നാണ്.. കാരണം ഇന്ന് ഞാൻ ആരെക്കാളും സ്നേഹിക്കുന്നത്, ഈ നിൽക്കുന്നവരെ ആണ്..അവർക്ക് വേണ്ടി എന്ത് സഹായങ്ങളും ചെയ്ത് കൊടുക്കാൻ ആരുടെയും സഹായം ആവശ്യമില്ല...\"

\"ബാലാ... നീ ഇപ്പോ തള്ളി പറഞ്ഞത് സ്വന്തം സഹോദരങ്ങളെ ആണ്...ഈ നിമിഷത്തെ ഓർത്ത് സങ്കടപ്പെടും...\"

\"മഹിയേട്ടൻ പറഞ്ഞത് നേരാ.. പക്ഷേ ഞാൻ സങ്കടപ്പെടുന്നതിനേക്കാൾ നിങ്ങൾ ഈ നിമിഷം ഓർത്ത് സങ്കടപ്പെടും..പിന്നെ കുറ്റബോധം തോന്നി ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ തോന്നിയാൽ ഒരുനിമിഷം പോലും വൈകാതെ ഇവിടേക്ക് എത്തണം നിങ്ങൾ...\"

\"അതിനിനി ഞങ്ങൾ ഈ പടി ചവിട്ടില്ല...\"

\"ഹ്മ്മ്...\"

സഹദേവനും മഹിയും ഏതോക്കെയോ

പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതൊന്നും തന്നെ ബാധിക്കാത്ത നിലയിലാണ് ബാലൻ നിന്നത്...മനസിലെ വേദന പുറത്ത് വരാതെയിരിക്കാൻ അവൻ ഒരുപാട് ശ്രമിച്ചു..അവർ പറയുന്ന ഓരോ വാക്കുകളും അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ വരുത്താൻ തുടങ്ങി....അവൻ മറുപടി പറയുമ്പോൾ അവന്റെ ശബ്ദം ഇടറാതെ ഇരിക്കാൻ അവൻ ശ്രമിച്ചു...പക്ഷേ ഇടക്ക് അവന്റെ ശബ്ദം ഇടറി പോയിരുന്നു...

മഹിയും സഹദേവനും പോയി കഴിഞ്ഞതും

അവർ പോകുന്നതുവരെ കല്ലു അടക്കി നിർത്തിയ കണ്ണീർ  ഒഴുകാൻ

തുടങ്ങിയിരുന്നു.. ആരോടും ഒന്നും മിണ്ടാതെ

തന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി.. തൊട്ട് പിന്നാലെ

വാസുവും അകത്തേക്ക് കേറിപോയി...

റൂമിലെത്തുമ്പോ വാസു കരയുന്നത് ജനാലയുടെ അരികിൽ നിന്നും കരയുന്ന

കല്ലുവിനെ ആണ്...

\"കല്ലുസ്...\"

\"കല്ലുസ്...\"

\"ഏട്ടാ... എന്റെ മഹിയേട്ടനും സഹദേവനേട്ടനും പറഞ്ഞത് കേട്ടോ... ഞാൻ എവിടെ നിന്നും വലിഞ്ഞു കയറിവന്നവൾ

ആണെന്ന്...\"

\"ഞാൻ കാരണം ബാലേട്ടനെയും മഹിയേട്ടനും സഹദേവട്ടനും  വാക്കുകൾ കൊണ്ട് വേദനിപ്പിച്ചു...നമ്മൾക്ക് എന്താ ഇങ്ങനെ വേദനകൾ മാത്രം തരുന്നത്...\"

\"ഇപ്പോ തോന്ന നമ്മൾക്ക് ഈ നാട്ടിലേക്ക്

വരണ്ട ആയിരുന്നുവെന്ന്..\"

\"കല്യാണി...ഒന്ന് നിർത്തുന്നുണ്ടോ...

കുറേയായി കേൾക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്...നീ ഒരു കാര്യം മനസിലാക്കണം,

വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം തന്റെ അനിയത്തിയാണ് മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നതെന്ന്

അവർ തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല...\"

\"എനിക്കറിയാം വാസുവേട്ടാ.. പക്ഷേ മഹിയേട്ടൻ ബാലേട്ടനോട് പറഞ്ഞത് കേട്ടോ...അവർക്ക് ഇങ്ങനെയൊരു സഹോദരൻ ഇല്ലെന്ന്.അത് കേട്ടപ്പോ എന്റെ

നെഞ്ചം ആണ് വേദനിച്ചത്...ഇന്ന് ഞാൻ കണ്ടു ആ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയിരിക്കുന്നത്... ബാലേട്ടൻ മുമ്പ് കരഞ്ഞത്  ജീവൻ വെടിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന തന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കണ്ടപ്പോളാണ്...അന്ന് നിന്റെ കൂടെ മരണം വരെ ഉണ്ടാകും എന്ന് പറഞ്ഞവരാണ് ഒരുനിമിഷത്തെ ദേഷ്യം കൊണ്ട് അല്ലേ ഇനി ഞങ്ങൾക്ക് സഹോദരൻ അല്ല എന്ന് മഹി പറഞ്ഞത്...എന്റെ ബാലേട്ടന്റെ മനസ് ഇപ്പോ ഒരുപാട് വേദനിക്കുന്നുണ്ടാവും...\"

ഓരോന്നും പറഞ്ഞ് കരയുന്ന കല്ലുവിനെ എങ്ങനെ ആശ്വാസിപ്പിക്കണം എന്നറിയാതെ

വാസു അവളെ തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തുപിടിച്ചു... അവളുടെ സങ്കടം തീരുന്നതുവരെ അവളെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് നിർത്തി.. കരച്ചിൽ കുറയുന്നത് മനസിലായതും വാസു അവളെ തന്നിൽ നിന്നും അടർത്തി മാറ്റി അവിടെയുള്ള കിടക്കയിൽ ഇരുത്തിയ ശേഷം അവളുടെ മുന്നിൽ മുട്ടുകുത്തി നിന്നു...

\"കല്ലു..നീ ഇങ്ങനെ കരയരുത്.. ഇന്ന് മഹിയേട്ടനും സഹദേവേട്ടനും പറഞ്ഞത് അപ്പോളേത്തെ ദേഷ്യത്തിലാണ്... അവർ വരും ഇവിടേക്ക്...\"

\"അവർ ഉറപ്പായിട്ടും വരുമോ നമ്മളെ കാണാൻ.. മരിക്കുന്നതിനുമുൻപ് ഏട്ടന്മാരുടെ കൂടെ ജീവിക്കണം....ഇത്രനാളും മനസിൽ സൂക്ഷിച്ച സ്നേഹം ഏട്ടന്മാർക്ക് വേണ്ടുവോളം കൊടുക്കണം...\"

\"നീ ആഗ്രഹിച്ചപോലെ എല്ലാം നടക്കും..നീ നോക്കിക്കോ അധികം വൈകാതെ നമ്മൾ എല്ലാവരും ഒന്നിക്കും....\"

\"ഹ്മ്മ്.. ആ നിമിഷത്തിനുവേണ്ടിയാ ഞാൻ

കാത്തിരിക്കുന്നത്...\"

\"ഹ്മ്മ്...വാസുവേട്ടാ...നമ്മൾക്ക് എപ്പോളാ 

എന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കാണാൻ പറ്റുക....\"

\"അറിയില്ല.. കല്ലു...എനിക്കുമുണ്ട് ആഗ്രഹം

അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കാണണം എന്ന്..

പക്ഷേ നമ്മൾ ചെല്ലുമ്പോ അവർ സ്വീകരിക്കുമോ...\"

\"അറിയില്ല... വാസുവേട്ടാ..എന്തായാലും നമ്മൾക്ക് പോകണം അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കാണാൻ..ഇനിയെങ്കിലും നമ്മൾ ഒന്നിച്ചതിന്റെ യഥാർത്ഥ കാരണം എല്ലാവരും അറിയണം...\"

\"അത് വേണോ.. കല്ലു..സത്യങ്ങൾ അറിയുമ്പോ അവർക്ക് സഹിക്കാൻ

കഴിഞ്ഞുവെന്ന് വരില്ല...\"

\"ഇനിയെത്രനാൾ നമ്മൾ എല്ലാവരിലും നിന്നും

മറച്ചു പിടിക്കും...\"

\"കല്ലു, നിനക്ക് അറിഞ്ഞുകൂടെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും...നമ്മൾ സത്യങ്ങൾ ആരുടെയെങ്കിലും അടുത്ത് പറഞ്ഞാൽ ആ നിമിഷം തന്നെ നമ്മളുടെ ശത്രുക്കൾ

തിരിച്ചറിയും...പിന്നീട് എന്താ സംഭവിക്കുകയെന്ന് നിനക്കറിയില്ലേ...\"

\"അറിയാം.. വാസുവേട്ടാ.. പക്ഷേ എപ്പോളെങ്കിലും നമ്മൾ ആരും പറയാതെ തന്നെ നമ്മളുടെ വീട്ടുകാർ മനസിലാക്കിയാൽ...\"

\"അവർ ചോദിക്കും എന്താ ഇതൊക്കെ തുറന്ന് പറയാതെ ഇരുന്നത് എന്ന്.. \"

\"എന്തായാലും വാസുവേട്ടാ...ഒരു കാര്യം പറയാം സത്യങ്ങൾ എല്ലാം ഒരുനാൾ പുറത്ത് വരും...\"

\"ഹ്മ്മ്..\"വാസു മൂളികൊണ്ട് അവളെ തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തി കിടത്തിയശേഷം അവളുടെ സിന്ദൂരചുവപ്പിൽ ഒരു ചെറുചുംബനം നൽകി...

ഇതേസമയം ബാലന്റെ റൂമിൽ...

കിടക്കയിൽ മലർന്നു കിടക്കുകയാണ് ബാലൻ.. കരഞ്ഞതിന്റെ പാട് അവന്റെ മുഖത്ത് ഉണ്ടായി...തന്റെ അരികിൽ കിടക്കുന്ന ബാലനെ നോക്കി ജാനി കിടന്നു...

അവളുടെ കൈവിരലുകൾ ബാലന്റെ മുടിയിഴങ്ങളിൽ തലോടി കൊണ്ടിരുന്നു...

അവന്റെ മുഖത്ത് നിന്നും കണ്ണ് എടുക്കാതെ

മനസിൽ പറഞ്ഞു...

   \"എന്തിനാ ബാലേട്ടാ,ഏട്ടന്മാരിൽ നിന്നും ആ സത്യം മറച്ചു പിടിക്കുന്നത്... ഇനിയെങ്കിലും

ആ സത്യം തുറന്ന് പറഞ്ഞുകൂടേ..\"

\"എന്തിന് ആ സത്യം തുറന്ന് പറയണം... ആ സത്യം നമ്മളുടെ മനസിൽ കിടക്കട്ടെ...എപ്പോളെങ്കിലും ആരും പറയാതെ തന്നെ ആ സത്യം പുറത്ത് വരും...\"

ബാലൻ പറഞ്ഞതുകേട്ട് ജാനി ഞെട്ടിയെങ്കിലും അവൾ ബാലന്റെ മുഖം തനിക്ക് നേരെ ആക്കി...

\"ഏട്ടൻ.. അപ്പോ ഉറങ്ങിയില്ലേ...\"

\"ഇല്ലടി... ഉറക്കം വന്നില്ല...\"

\"അപ്പോ ഞാൻ വരുമ്പോ കണ്ണ് അടച്ചു കിടക്കുന്നത് ആണലോ കണ്ടത്...\"

\"ഹ്മ്മ്.. ഏട്ടന്മാർ പറഞ്ഞതൊന്നും മനസിൽ നിന്നും പോകുന്നില്ല.. അതാ കണ്ണ് അടച്ചു കിടന്നത്...\"

\"ഹ്മ്മ്...\"

\"ബാലേട്ടാ.. ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ... മഹിയേട്ടൻ അല്ലെങ്കിൽ സഹദേവേട്ടൻ

കല്ലുവിനെയും വാസുവിനെയും തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകുമോ....\"

\"അറിയില്ല.. എന്റെ വിശ്വാസം അവർ പരസ്പരം തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ട് ഉണ്ടാവില്ല.. തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കിൽ അവർ കല്ലു എന്ന് വിളിച്ച് അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചനെ...\"

\"ഹ്മ്മ്... അല്ല ഇനി എപ്പോളെങ്കിലും നമ്മളുടെ കൂടെ കല്ലുവും ഉണ്ടെന്ന് മഹിയേട്ടനും സഹദേവേട്ടനും അറിഞ്ഞാലുണ്ടാകുന്ന ഭവിക്ഷത്ത് ഓർക്കുമ്പോ ചെറിയ ഭയം...\"

\"എന്തിന് അവർ നമ്മളുടെ കൂടെ ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞാൽ നമ്മളോട് ദേഷ്യം തോന്നും.. കുറച്ചുനാൾ കഴിയുമ്പോ നമ്മളോട്

സംസാരിക്കാൻ വരും...\"

\"ഹ്മ്മ്.. എല്ലാം നല്ലതുപോലെ സംഭവിച്ചാൽ മതിയായിരുന്നു...\"

\"ഹ്മ്മ്മ് \"

\"ബാലേട്ടാ...എന്തായി സ്ഥലം കാണാൻ പോയിട്ട്...\"

\"കുഴപ്പമില്ല സ്ഥലം കണ്ടിട്ട്...എന്തായാലും

ചെറിയ സ്ഥാപനം ആണ് തുടങ്ങാൻ

വിചാരിക്കുന്നത്..ആദ്യം ചെറു ബിസിനസ്‌ തുടങ്ങി വെക്കുന്നു...പിന്നീട് നമ്മളുടെ നാല് മക്കളും പിന്നെ നീയും കല്ലുവും ആ ബിസിനസിന്റെ ഭാഗം ആകണം...\"

\"ശിവയോ...\"

\"ശിവയെ നന്നായി പഠിപ്പിക്കണം... അവനൊരു നല്ല നിലയിൽ എത്തിയാൽ നമ്മളുടെ പേരിലുള്ള  ബിസിനസ്‌ എല്ലാം ശിവയെ ഏൽപ്പിക്കണം...അവൻ വേണം

നമ്മളുടെ സ്വത്തുക്കൾ കാത്തു സൂക്ഷിക്കാൻ...\"

\"ഹ്മ്മ്... എല്ലാം ആഗ്രഹിച്ചതുപോലെ നടന്ന മതിയായിരുന്നു...\"

\"നടക്കും..\"

\"അല്ല ബാലേട്ടാ എന്ത് ബിസിനസ്‌ ആണ് തുടങ്ങാൻ വിചാരിക്കുന്നത്.. \"

\"ഒരു ചെറിയ സ്റ്റേഷനറി കടയാണ് തുടങ്ങാൻ വിചാരിക്കുന്നത്..നമ്മളുടെ പരിചയത്തിൽ വീട്ടിൽ വെറുതെ ഇരിക്കുന്നവർ ഉണ്ടാക്കുന്ന വെറൈറ്റി ഫുഡ്‌സ് മറ്റുള്ളവരിലേക്ക് എത്തിക്കുന്ന ഒരു ബിസിനസ്‌.. ആദ്യം നമ്മളുടെ വീടിന്റെ ചുട്ടുപാടിലാണ് വിൽക്കുക...ഓർഡർ അനുസരിച്ച് ഓരോ സ്ഥലത്തും ഞാൻ അല്ലെങ്കിൽ വാസു

കൊണ്ടുപോയി കൊടുക്കും...\"

\"ബാലേട്ടാ... നിങ്ങൾ രണ്ടുപേർ മാത്രമാണ് ഫുഡ്‌ കൊടുക്കാൻ പോകുന്നുന്നത് ശരിയാകുമോ...നിങ്ങളുടെ ആരോഗ്യം ശ്രദ്ധിക്കണ്ടേ...\"

\"അതൊക്കെ എനിക്കറിയാം ജാനി ..ഒരു മാസം ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും കൂടി പോകും.. എന്നിട്ട് നമ്മളുടെ ബിസിനസ്‌ ഒരു മാസം കൊണ്ട് പച്ചപ്പിടിച്ചാൽ പഠിച്ചിട്ടും ജോലി കിട്ടാത്തവർക്ക് നമ്മളുടെ കമ്പനിയിൽ ജോലി കൊടുക്കും...\"

\"ഹ്മ്മ്...\"

\"പിന്നെ അതുമാത്രമല്ല,നമ്മളുടെ കമ്പനിയിലേക്ക് എന്റെ പരിചയത്തിലുള്ളവർ വെറൈറ്റി ഫുഡ്സ് എത്തിക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്...\"

\"അല്ല...ബാലേട്ടാ,ഞാനൊരു ആഗ്രഹം പറഞ്ഞോട്ടെ...\"

\"എന്താ ജാനി നിനക്ക് പറയാനുള്ളത്...\"

\"എനിക്ക് പറയാനുള്ളത് നമ്മളുടെയിടയിൽ

ഒരു നേരത്തെ ഭക്ഷണത്തിന് വേണ്ടി

ബുദ്ധിമുട്ട് നേരിടുന്നവർ ഉണ്ട്...അവർക്കായി

നമ്മൾക്ക് ഫുഡ്‌ എത്തിച്ചുകൂടെ... അവർക്ക് നമ്മൾ ഫുഡ്‌ എത്തിച്ചാൽ നമ്മളുടെ മനസിൽ ആശ്വാസം തോന്നും..ഒരു നേരത്തെ

ഭക്ഷണം വിശക്കുന്നവർക്ക് നൽകിയതിനെ ഓർത്ത്...\"

\"നീ പറഞ്ഞത് നേരാണ്..എന്റെ മനസിലും

അങ്ങനെയൊരു ലക്ഷ്യമുണ്ട്...ആ ലക്ഷ്യം

മുന്നിൽ കണ്ടുകൊണ്ടാണ് ഞാനും വാസുവും കൂടി ഒരു ഫുഡ്‌ കോർട്ട് തുടങ്ങാൻ തീരുമാനിച്ചത്...\"

\"ഹ്മ്മ്... അപ്പോൾ അളിയൻസ് എല്ലാം

തീരുമാനിച്ചുവല്ലേ.. \"

\"അതേല്ലോ...\" ഇതുപറഞ്ഞ് ജാനിയുടെ

കവിളിൽ പിച്ചി...

രാത്രിയിൽ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ഇരിക്കുമ്പോളും തങ്ങളുടെ മക്കൾ ഇന്ന് നടന്നത് ഒന്നും അറിയാതെയിരിക്കാൻ

കല്ലുവും ബാലനും ശ്രദ്ധിച്ചു...

ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞതും ബാലന്റെ അരികിലേക്ക് കല്ലു വന്നു...തന്റെ അരികിൽ

ആരോ വന്നു നിൽക്കുന്നവെന്ന് മനസിലായതും അവളെ നോക്കാതെ നിന്നു...

\"ബാലേട്ടാ.. എനിക്കൊരു ആഗ്രഹം ഉണ്ട്.. \"

എന്താണെന്ന് രീതിയിൽ അവളെ നോക്കി ഒറ്റ പുരികം പൊക്കി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു...തന്നോട് പറയാതെ ചോദിച്ചതാണെന്ന് മനസിലായതും

കല്ലു പറയാൻ തുടങ്ങി...

     \"അന്ന് വാസുദേവിന്റെ കൂടെ പോകുന്നത് മുമ്പ് കണ്ടതാണ് എന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും... ഈ നിമിഷം വരെ എന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കാണാതെ ജീവിച്ചുവെന്ന് തന്നെ എനിക്കറിയില്ല... പക്ഷേ ഇപ്പോ എനിക്ക് അവരെ കാണാൻ

തോന്നുന്നുണ്ട്..എന്നെ അവരെ കാണിക്കാൻ

കൊണ്ടുപോകുമോ...\"

ബാലൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടതും അവൾ വീണ്ടും തുടർന്നു...

\"ഇനിയും അവരെ കാണാൻ ചെന്നില്ലയെങ്കിൽ ഞാൻ അവരോട് ചെയ്യുന്ന

ഒരിക്കലും ക്ഷമിക്കാൻ കഴിയാത്ത തെറ്റായി മാറും... ഇത്രനാളും അച്ഛനിൽ നിന്നും

അമ്മയിൽ നിന്നും അകന്ന് നിന്ന് എനിക്ക്

മതിയായി...ഇനിയുള്ള നാളുകളിൽ എനിക്കും

വാസുവേട്ടനും മക്കൾക്കും കൂടെ എന്റെ

അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും കൂടെ ജീവിക്കണം എനിക്ക്...\"

\"നിന്റെ ആഗ്രഹം എന്തായാലും നടക്കട്ടെ...

നിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും എവിടെ ആണെന്ന്

അറിയണോ നിനക്ക്...\"

\"ഹ്മ്മ്.. എന്ന നമ്മൾ എല്ലാവരും കൂടി നാളെ

അവിടേക്ക് പോകും... അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കാണാൻ...\'

\"വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം ഞങ്ങളെ കാണുമ്പോൾ ദേഷ്യപ്പെടുമായിരിക്കും

എന്നാലും അവരോട് അങ്ങനെയെങ്കിലും

സംസാരിക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് ഓർക്കുമ്പോ

മനസിൽ ഒത്തിരി സന്തോഷം തോന്നുന്നുണ്ട്..\"

\"ഹ്മ്മ്... എന്തായാലും നീ പോയി ഉറങ്ങൂ. നാളെ നേരത്തെ പോകാനുള്ളതാ അവിടേക്ക്..\"

\"ഹ്മ്മ്...\"

വാസുവിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും കല്ലു അവന്റെ അരികിലേക്ക് ചെന്നു...ആകാശത്തേക്ക് 

നോക്കിനിൽക്കുന്ന ബാലനെ കണ്ടാണ്

ജാനി അവന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നതും അവനൊരു പൊട്ടി കരച്ചിലൂടെ അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു...

\"എന്താ... ബാലേട്ടാ.. കരയുന്നത്...\"

\"അതുപിന്നെ... അവൾക്ക് അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കാണണമെന്ന്...\"

\"ബാലേട്ടാ...\"

\"അതേടി അവൾക്ക് അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞു.. നാളെ

പോകാമെന്നു വാക്ക് കൊടുത്തു ഞാൻ...\"

\"എന്തിനാ അവൾക്ക് വാക്ക് കൊടുക്കാൻ പോയത്.. അവരുടെ ഇപ്പോളെത്തെ ആരോഗ്യം കാണുമ്പോൾ കല്ലുവിന്

സഹിക്കാൻ കഴിയുമോ...\"

\"അറിയില്ലടോ..എന്തായാലും നമ്മൾക്ക് നാളെ പോകാം അവിടേക്ക്.. ഇനിയും പോകാൻ നേരം വൈകിയാൽ നമ്മൾക്ക്  നമ്മളുടെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും നക്ഷ്ടപ്പെട്ടുവെന്ന് വരാം...അതുകൊണ്ട് നാളെ തന്നെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോകൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു...\"

\"എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്..നമ്മളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും തിരികെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വരുമെന്ന്...പഴയപോലെ എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചു

ഒരു വീട്ടിൽ തന്നെ താമസിക്കും...\"

\"ഹ്മ്മ്..\"

കിടക്കുമ്പോളും കല്ലുവിന്റെ മനസിൽ തന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ആയിരുന്നു...പലപ്പോളും

അവരെ കാണാൻ തോന്നുമ്പോളെല്ലാം അകലെ നിന്നും അവരെ കാണാനായി വരാറുണ്ട്.. അവരെ കാണുമ്പോളെല്ലാം മനസിൽ ചെറിയ ആശ്വാസം തോന്നാറുണ്ട്...

അവരുടെ ആരോഗ്യം മോശമായി എന്ന്

അറിഞ്ഞപ്പോൾ രാത്രി തന്നെ ആശുപത്രിയിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടിരുന്നു അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കാണാൻ വേണ്ടി...ഐ സി യുവിൽ ബോധമില്ലാതെ

കിടക്കുന്ന അച്ഛനെയും അമ്മയെയും ആണ്

കണ്ടത്...ഡോക്ടറിനോട് അവരുടെ ആരോഗ്യത്തെ പറ്റി തിരക്കിയാണ് ആശുപത്രിയിൽ നിന്നും മടങ്ങിയത്..

തങ്ങളുടെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും 

എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ തങ്ങളെ അറിയിക്കണം എന്ന് പറഞ്ഞാണ് അവരുടെ

അരികിൽ നിന്നും മടങ്ങി വന്നത്...പിന്നീട് ആ ഡോക്ടർ വഴി അറിഞ്ഞിരുന്നു തങ്ങളുടെ

അച്ഛനെയും അമ്മയെയും മറ്റൊരു ആയുർവേദ ആശുപത്രിയിൽ ആക്കിയതും

സഹദേവനും മഹിയേട്ടനും കൂടി അവരെ ആശുപത്രിയിൽ ആക്കി തിരികെ മടങ്ങിയെന്നതും അറിഞ്ഞു...അന്ന് മുതൽ അച്ഛനും അമ്മക്കും കാവൽ ആയി ആ ഡോക്ടർ ഉണ്ടായി....

ഓരോന്നും ആലോചിച്ചിരുന്നതുകൊണ്ട് നേരം പോയത് ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല കല്ലു.. വാസുദേവിന്റെ സ്വരം കേട്ടപ്പോളാണ് അവൾക്ക് മനസിലായത് താൻ ഓരോന്നും

ആലോചിച്ചു ഇത്രനേരം ഇരിക്കുകയായിരുന്നുവെന്ന്...വാസുദേവൻ എന്തെന്ന് ചോദിച്ചതും അവളൊരു ചമ്മിയ ചിരി ചിരിച്ചു...

ഇതേസമയം ബാലൻ നാളെ എന്ത് സംഭവിക്കുമെന്ന് അറിയാതെ കിടക്കുകയായിരുന്നു.. തന്റെ അരികെ, തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന ജാനിയെ കണ്ടതും

അവളോട് പുരികം പൊക്കികൊണ്ട് എന്തെന്ന്

ചോദിച്ചു.. ഒന്നുമില്ല എന്ന രീതിയിൽ തലയാട്ടി..

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ എല്ലാവരും കൂടി അമ്പലത്തിലേക്ക് പോയതിനുശേഷം സഞ്ജീവനം എന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് പോയി... പ്രകൃതി രമണിയമായ സ്ഥലത്താണ് ആയുർവേദ ആശുപത്രിയിൽ നിൽക്കുന്നത്...കാറിൽ നിന്നിറങ്ങുന്നതിനു മുമ്പ് ബാലൻ കല്ലുവിനോട് ഇപ്പോളെത്തെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും ആരോഗ്യത്തെ പറ്റി പറഞ്ഞതും അവളുടെ മുഖത്തൊരു മാറ്റവും ഇല്ലായിരുന്നു..എല്ലാം അറിയാം എന്ന മനോഭാവത്തിലാണ് കല്ലു ബാലന്റെ മുന്നിൽ നിന്നത്.. വാസുദേവിന്റെ സ്വരം കേട്ടപ്പോളാണ്

ഇവരും ആശുപത്രിയുടെ അകത്തേക്ക് കേറിയത്.. ഇവരെയൊക്കെ സ്വീകരിക്കാൻ  കല്ലുവിന്റെ അമ്മയെയും അച്ഛനെയും നോക്കിയ ഡോക്ടറും

അവരുടെ കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നു...

കല്ലുവിനെ കണ്ടതും ഡോക്ടർ അവളുടെ

അരികിലേക്ക് ചെന്നു...

\"ഡോക്ടർ, എന്റെ അച്ഛനും അമ്മക്കും

എങ്ങനെയുണ്ട് ഇപ്പോ...\"

\"നോക്ക് മിസ്സ്‌ കല്യാണി... നിനക്ക് തന്നെ

വാക്ക് ഞാൻ പാലിച്ചു..നിന്റെ അച്ഛനും

അമ്മയും പൂർണമായും ആരോഗ്യം വീണ്ടെടുത്തു...\"

\"ഹ്മ്മ്...\"

\"എന്തായാലും നിങ്ങൾ വന്നത് നന്നായി..

ഞാൻ നിങ്ങളെ വിളിക്കാൻ പോകുകയായിരുന്നു.. അപ്പോളേക്കും 

നിങ്ങൾ വന്നു..\"

\"എന്താ ഡോക്ടർ,വല്ല സീരിയസ് മാറ്റർ

പറയാൻ ആണോ വിളിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചത്...\" അതുവരെ മിണ്ടാതെ നിന്ന ബാലൻ ഡോക്ടറോട് ചോദിച്ചു....

\"അതോ.. നിങ്ങളുടെ അച്ഛനെയും അമ്മയേയും ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്യുന്നത് ഇന്ന് തന്നെയാ.. ഞാൻ അവരുടെ ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്യുന്ന കാര്യം ഫോണിൽ കൂടി വിളിച്ചു പറയാൻ തുടങ്ങുമ്പോളേക്കും നിങ്ങൾ ഇവിടേക്ക്

എത്തി...\"

\"ഹ്മ്മ്...\"

ഡോക്ടറിനോട് കല്ലുവും ബാലനും

വർത്തമാനം പറഞ്ഞകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോളാണ് ജാനി അവിടെത്തെ സ്റ്റാഫിന്റെ കൂടെ വരുന്ന

അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കണ്ടത്...

ജാനി പറഞ്ഞതുകേട്ടതും എല്ലാവരും അവരെ

നോക്കി...മുമ്പത്തെക്കാളും ഏറെ മാറിയിട്ടുണ്ട്..

ബാലനെ കണ്ടതും ദേവനാരായണൻ മോനെ എന്ന് വിളിച്ച് അവന്റെ അരികിലേക്ക് ചെന്നു...അവനെ തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു..

\"മോനെ.. നിനക്ക് സുഖാണോ.. എവിടെ എന്റെ മഹിയും സച്ചുവും...\"

ദേവനാരായണന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും എന്ത്

പറയണമെന്നറിയാതെ ബാലൻ നിന്നു...

ബാലന്റെ മാനസികാവസ്ഥ എന്തെന്ന്

മനസിലായതും ദേവനുള്ള മറുപടി കൊടുത്തത് ജാനി ആണ്...ജാനിയെ കണ്ടതും സുകുമാരി അവളുടെ അടുത്തേക്ക്

വന്ന് അവളുടെ മുടിയിൽ തലോടി...

അപ്പോളാണ് ദേവനാരായണനും സുകുമാരിയും കല്ലുവിനെയും വാസുവിനെയും കണ്ടത്...

വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം തന്റെ മകളെ കണ്ട് ദേവനും സുകുമാരിയും തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല...

അച്ഛനും അമ്മയും തന്നെ തിരിച്ചറിയാത്തതുകൊണ്ട് അവിടെനിന്നും

നടക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോളാണ് കല്ലുവിന്റെ 

കൈയിൽ സുകുമാരി പിടിച്ചത്...

ഒരുനിമിഷത്തെ മൗനത്തിനുശേഷം സുകുമാരി കല്ലുവിന്റെ പേര് വിളിച്ചതും 

അവൾ അമ്മയെന്ന് വിളിച്ച് അവളെ ആഞ്ഞുപുണർന്നു...വാസുദേവിനെ ദേവൻ കണ്ടതും അവന്റെ അരികിൽ ചെന്നു നിന്നു....

കുറച്ചുനേരം അവനെ നോക്കിയശേഷം ദേവൻ അവനോട് സംസാരിക്കാൻ  തുടങ്ങി...

\"മോനെ... നിനക്ക് സുഖല്ലേ...ഇത്രനാൾ എവിടെ ആയിരുന്നു.. എന്നെയൊന്ന് കാണാൻ വരുമായിരുന്നില്ലേ... എന്തിനാ.. എന്തിനാ..ഞങ്ങളിൽ നിന്നും അകന്നത്?

ഒരിക്കലെങ്കിലും ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക്

വരാമായിരുന്നില്ലേ...\"

\"അച്ഛാ...കല്ലു എന്നോട് പലപ്പോളും അച്ഛനെ കാണാൻ പോകാം എന്ന് പറഞ്ഞതാ.. പക്ഷേ ചില കാരണങ്ങളാൽ ഞങ്ങൾക്ക് അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കാണാൻ വരാൻ പറ്റില്ല..ഞങ്ങളോട് ദേഷ്യം തോന്നരുത് അച്ഛാ.. കാണാൻ വരാത്തതിൽ...\"

\"എന്റെ മക്കളോട് ഞാൻ എങ്ങനെയാ ദേഷ്യപ്പെടുക... എനിക്ക് വയ്യാതെ വന്നപ്പോ

നീയല്ലേ എന്റെ അരികിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത്... ആരെങ്കിലും കാണുമെന്ന് ഭയന്ന് നീ വേഗം ആശുപത്രിയിൽ നിന്നും പോകാറില്ലേ... ഉറക്കത്തിനിടയിലും നിന്റെയും കല്ലുവിന്റെയും സാമിപ്യം ഞാൻ അറിയാറുണ്ട്..എന്റെ സ്വന്തം ആൺമക്കൾ നോക്കുന്നതിനേക്കാൾ നീ ഞങ്ങളെ നോക്കി..

ഈ കാരണങ്ങളാൽ ഞാനെന്തിന് നിന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടണം...ആരെക്കാളും എനിക്ക് പ്രധാനം നിങ്ങളാണ്...\"

\"ദേവച്ചാ..അപ്പോ ഞങ്ങളോ \" ജാനിയും ബാലനും പരിഭവം നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു...ഇവർക്ക് മറുപടി ദേവനും

സുകുമാരിയും ഒന്നിച്ചാണ് കൊടുത്തത്...

ഡോക്ടറിനോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് അവർ വീട്ടിലേക്ക് യാത്രയായി... തിരികെ വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ ദേവനും

സുകുമാരിയും വാസുദേവിനോടും കല്ലുവിനോടും വിശേഷങ്ങൾ ചോദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..ഓരോന്നും 

ചോദിക്കുമ്പോളും കല്ലുയാണ് അച്ഛനും

അമ്മയക്കുമുള്ള മറുപടി കൊടുത്തത്...

വീട്ടിലെത്തിയതും ജാനി അച്ഛനെയും

അമ്മയെയും കൂട്ടി അവരുടെ റൂമിലേക്ക്

ചെന്നു...ആ റൂം കണ്ടതും ദേവന്റെയും സുകുമാരിയുടെയും മുഖം വിടർന്നു....

\"ഇത്...\"

\"ഇവിടേക്ക് കല്ലുവും വാസുദേവനും

വന്നപ്പോൾ ചെയ്തതാണ്.. അവർക്ക് ആയിരുന്നു.. ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹം..

തന്റെ കുടുംബത്തിലെ എല്ലാവരുടെയും കൂടെയുള്ള ചിത്രം ഈ റൂമിൽ ഇതുപോലെ

ഫ്രെയിം ചെയ്ത് വെക്കണമെന്ന്...\"

\"ഹ്മ്മ്... എന്തായാലും എന്റെയും ഇവളുടെയും ആഗ്രഹങ്ങളൊന്നും ഒന്നും മറന്നിട്ടില്ല

എന്ന് ഓർക്കുമ്പോ മനസിൽ ഒരുപാട് സന്തോഷം തോന്നുന്നുണ്ട്.\" ദേവൻ തന്റെ കണ്ണീർ തുടച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞത് കേട്ട് സുകുമാരിയും ജാനിയും മനസ് നിറഞ്ഞ്

ചിരിച്ചു...

പിന്നീട് മുതിർവർ എല്ലാവരും ഇരുന്ന് വർത്താനം പറയുക ആയിരുന്നു...കല്ലു സമാരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അവളുടെ ശ്രദ്ധ

തന്റെ അച്ഛനിലും അമ്മയിലും ആയിരുന്നു..

മുമ്പത്തേക്കാളും ഒരുപാട് മാറ്റം വന്നിട്ടുണ്ട്, തന്റെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും...

തങ്ങളെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന കല്ലുവിനെ

കണ്ടതും ദേവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക്

പോയിയിരുന്നു...

തന്റെ മാതാപിതാക്കളുടെ സന്തോഷം നോക്കികാണുക ആയിരുന്നു മിഥുവും

അമ്മുവും ദേവയും ശിവയും....

\"ചേച്ചിമാരെ...നമ്മളുടെ അച്ഛന്റെയും

അമ്മയുടെയും സന്തോഷം കണ്ടോ...\"

\"ഹ്മ്മ്... \" അമ്മു

\"അകലം കൂടുന്തോറും പരസ്പരമുള്ള സ്നേഹവും കൂടും...\" മിഥു...

\"ഒരുനിമിഷത്തെ ചേർത്തുപിടിക്കൽ മതി പരിഭവങ്ങളെല്ലാം മാറാൻ...\" ദേവ പറഞ്ഞതുകേട്ട് മിഥുവും അമ്മുവും ശിവയും ഞെട്ടി...ഇവരുടെ മുഖഭാവം കണ്ടതും

ദേവ പറഞ്ഞുതുടങ്ങി...

   \"എത്രയൊക്കെ അകറ്റി നിർത്തിയാലും, അല്ലെങ്കിൽ ആരോടുയെങ്കിലും വെറുപ്പ് കാണിച്ചാലും ഒരു സമയം കഴിയുന്നതുകൂടി ആ വെറുപ്പ് മാറി സ്നേത്തിന്റെ വെളിച്ചം മനസിൽ

തെളിയും... പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് വെറുത്തതിനെക്കാൾ ഉപരി നെഞ്ചോട്

ചേർത്തുപിടിക്കും...\"

\"സ്നേഹത്തിന് ഒരു മാജിക്‌ ഉണ്ട്... ആ മാജിക്‌ എന്തെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞാൽ നമ്മൾക്ക് മനസ് തുറന്ന് മറ്റുള്ളവരെ സ്നേഹിക്കാൻ പറ്റും...ആ മാജിക്‌ തിരിച്ചറിയാത്തവരാണ് കപടസ്നേഹത്തോടെ നമ്മളോട് പെരുമാറുന്നത്...\"

\"ജീവിതത്തിൽ നമ്മൾക്ക് ഈശ്വരൻ തന്നിട്ടുള്ള ഏറ്റവും വലിയ സമ്മാനമാണ്

ആത്മാർത്ഥത നിറഞ്ഞ സ്നേഹം...ചെറിയവർ എന്നോ വലിയവർ എന്നോ ഇല്ലാതെ പരസ്പരം സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയണം..\"

\"ഹ്മ്മ്...\" എന്റെ ദേവേച്ചി സാഹിത്യം പറയുന്നത് നിർത്തുമോ...ശിവയുടെ പറച്ചിൽ കേട്ടതും അവർ എല്ലാവരും ചിരിച്ചുപോയി...

തങ്ങളെ നോക്കി നിൽക്കുന്നവരെ കണ്ടതും പിള്ളേർസെറ്റ് എല്ലാവരും അവരുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി...

മിഥു വരാന്തയിൽ നിൽക്കുക ആയിരുന്നു അപ്പോളാണ് അമ്മുവും ദേവയും അവളുടെ അരികിലേക്ക് വന്നത്..

\"എന്താ ചേച്ചി ഞങ്ങളോട് വരാൻ പറഞ്ഞത്...\"അമ്മു 

\"ഞാൻ നിങ്ങളെ വിളിപ്പിച്ചത് ഒരു കാര്യം ചോദിക്കാൻ വേണ്ടിയാ...\" മിഥു

\"എന്ത് കാര്യമാണ് ചേച്ചിക്ക് ചോദിക്കാനുള്ളത് ...\" ദേവ..

\"എനിക്ക് അറിയേണ്ടത് ഒരു കാര്യം മാത്രം...\"

മിഥു 

\"എന്ത് കാര്യം...\" ദേവയും അമ്മുവും ഒരേസ്വരത്തിൽ ചോദിച്ചു....

\"അതിനുമുമ്പ് എനിക്ക് നിങ്ങളോട് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്...എന്നിട്ട് എന്റെ കാര്യം പറയാം....\" മിഥു 

\"ഹ്മ്മ്...\" അമ്മു

\"ചേച്ചി പറ...\" ദേവ

\"എനിക്ക് രഞ്ജി സാറിനെ ഇഷ്ടമാണ്

പരസ്പരം ഇഷ്ടം തുറന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്... കോളേജിൽ വെച്ച്...രഞ്ജിയേട്ടൻ ഇവിടേക്ക് വരാൻ വാശി പിടിക്കുന്നുണ്ട്...\" മിഥു

\"ചേച്ചി ചേട്ടനോട് വരാൻ പറ വീട്ടിലേക്ക്\" അമ്മു

\"രഞ്ജിയേട്ടനോട്‌ ഞാൻ ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ആൾ സമ്മതിച്ചില്ല...

കാരണം രഞ്ജിയേട്ടന് ഒരു നിർബദ്ധമുണ്ട്.\" മിഥു

\"എന്ത് നിർബന്ധം...\" ദേവ

\"എന്റെയും രഞ്ജിയേട്ടന്റെയും വിവാഹം 

കഴിഞ്ഞ് രണ്ടു വർഷം തികയുബോളേക്കും

നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരും അഗ്നിയുടെയും മനുവിന്റെയും ഭാര്യമാരായി വരണം എന്നത് ആണ് രഞ്ജിയേട്ടന്റെ ആഗ്രഹം ...\" മിഥു

പറഞ്ഞതുകേട്ട് ദേവയും അമ്മുവും ഞെട്ടി...

\"ചേച്ചി എന്താ പറഞ്ഞതെന്ന് വല്ല ബോധമുണ്ടോ...\" അമ്മു

\"ഞാൻ ബോധത്തോടെ ആണ് പറഞ്ഞത്..

രഞ്ജിയേട്ടന്റെ ആഗ്രഹം തന്നെയാണ് എന്റെയും ആഗ്രഹം...നമ്മൾ മൂന്നുപേരും ഒരു വീട്ടിൽ നിൽക്കുന്നതല്ലേ നല്ലത്...പിന്നെ നിങ്ങൾക്ക് അഗ്നിയെയും മനുവിനെയും

ഇഷ്ടമാണെന്ന് അറിയാം.. നിങ്ങളുടെ കണ്ണിൽ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട് അഗ്നിയോടും 

മനുവിനോടുമുള്ള നിങ്ങളുടെ പ്രണയം...\"മിഥു പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും മിഥു തല താഴ്ത്തി നിൽക്കുന്ന ദേവയെ ആണ് കണ്ടത്...മിഥുവിനെ തലയുർത്തി നോക്കിയതും അവളുടെ നോട്ടത്തിന്റെ

അർത്ഥം മനസിലാക്കി പറഞ്ഞു തുടങ്ങി...

  \"മിഥുചേച്ചി...അഗ്നിക്ക് എന്നോടുള്ള

ഇഷ്ടം തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ചു വർഷങ്ങൾ

ആയിട്ടുണ്ട്.. കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ

നമ്മൾ ആദ്യമായി കണ്ട ദിവസം മുതലേ

അഗ്നി എന്നെ പ്രണയിക്കാൻ തുടങ്ങിയതാ...

ഇടക്ക് അഗ്നി എന്നെ കാണാൻ വരാറുണ്ട്...

എന്റെ കാര്യത്തിൽ അഗ്നി സ്വാർത്ഥൻ

ആണ്...എന്നെ ആരെങ്കിലും വേദനിപ്പിച്ചാൽ

അഗ്നി അസുരൻ ആകും...അവൻ ചെകുത്താൻ ആയാൽ എനിക്ക്

മാത്രമേ അവനെ ദേവൻ ആക്കാൻ കഴിയുള്ളൂ...\"

ദേവ പറഞ്ഞതുകേട്ട് മിഥുവും അമ്മുവും ഒരു നിമിഷം ഞെട്ടി....

\"നീ എന്താ പറയുന്നത്...\" മിഥു

\"നിനക്ക് എങ്ങനെ അവനെ പറ്റി അറിയാം...\" അമ്മു

അമ്മുവും മിഥുവും പറഞ്ഞതും അവർക്ക് മറുപടി  ചിരിയിൽ ഒതുക്കി....മിഥു വീണ്ടും

പറയാൻ പറഞ്ഞ് ദേഷ്യപ്പെട്ടപ്പോ ദേവ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.....

   അന്ന് ആ ടൂറിനു പോകാൻ ഇഷ്ടമായില്ലായിരുന്നു..പക്ഷേ എന്തോ കൊണ്ടോ അച്ഛനും അമ്മയും എന്നെ ടൂറിനു

വിട്ടു....വാഗമണിലെത്തിയതും എന്റെ ഹൃദയം വേഗത്തിൽ മിടിക്കാൻ തുടങ്ങി.. എന്റെ ഹൃദയം വേഗത്തിൽ മിടിക്കുന്നത് എന്തുകൊണ്ട് ആണെന്ന് ഞാൻ ആലോചിച്ചു.. അപ്പോളാണ് എന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവനെ കണ്ടത്...

അവന്റെ കണ്ണുകളും ചിരിയും എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ പതിച്ചു...അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോ ഞാൻ അവനിലേക്ക് മാത്രമായി

ചുരുങ്ങുകയാണ് ചെയ്തത്...ആരോ മനസിലിരുന്ന് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു നിന്റെ പാതി ആണെന്ന്....അഗ്നി ഇല്ലാതെ ഞാൻ

ഒന്നുമല്ല എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ ദിവസങ്ങൾ

ആയിരുന്നു... ഓരോ നിമിഷവും അവനെ

കാണാൻ എന്റെയുളളം ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു..

ഇടക്ക് സ്കൂളിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ എന്റെ

ഹൃദയം വേഗത്തിൽ മിടിക്കാൻ തുടങ്ങും... ആ നിമിഷങ്ങളിൽ ഞാൻ മനസിലാക്കിരുന്നു

അഗ്നി എന്റെ കൂടെയുണ്ടെന്ന്...ഒരുദിവസം ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞ് ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടക്കുമ്പോളാണ് കുറച്ചുപേർ എന്നെ

ശല്യം ചെയ്യാൻ വന്നത്... ഞാൻ വേഗത്തിൽ

നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും പിന്നിൽ ആരുടെയും

അനക്കം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോ കണ്ടത് അവരെ

തല്ലുന്ന അഗ്നിയെ ആണ്....അവന്റെ തല്ല്

കൊണ്ട് കിടക്കുന്നവരെ ആണ് ഞാൻ കണ്ടത്..പിന്നെയും അവരെ തല്ലാൻ

തുടങ്ങിയതും, ഞാൻ അവനെ ദേവേട്ടാ എന്ന്

വിളിച്ചപ്പോളാണ് അവന്റെ ദേഷ്യസ്വഭാവം മാറിയത്...ഞാൻ വിളിച്ചതും അവൻ എന്നെ നോക്കിയതും അവന്റെ മുഖം ശാന്തമാകുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു..പിന്നിട് എന്റെ

അരികിൽ വന്ന് എന്നെയും കൂട്ടി ആർക്കും

മനസിലാവാത്ത ഒരു മരച്ചുവട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി..

എന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിനോ ചോദിക്കുന്നതിനോ മുമ്പ് അവനെന്റെ ചുണ്ടുകൾ കവർന്നിരുന്നു....ഞാനവനെ

തടയാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു...പക്ഷേ

അവന്റെ ചുംബനത്തിന്റെ ശക്തിയാൽ ഞാനവനെ തടയുന്നത് നിന്നു...പിന്നീട് എന്തോ ഓർത്തപോലെ ഞാൻ അവനെ എന്നിൽ നിന്ന് തള്ളിമാറ്റി....അപ്പോളാണ് അവൻ എന്താ ചെയ്തത് എന്നുള്ള ബോധം വന്നത്...

എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞെട്ടിയെങ്കിലും എന്റെ മനസിൽ സന്തോഷം തോന്നി...അവൻ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ മതിയായിരുന്നു എനിക്ക്

മുന്നോട്ട് ജീവിക്കാൻ...

\"പക്ഷേ ഞാൻ അഡ്മിഷൻ കിട്ടി കോളേജിലെത്തിയതും ഞാൻ കണ്ടത് മറ്റൊരു അഗ്നിയെ ആണ്....\"

\"അല്ലടി.. എനിക്കൊരു സംശയം..\"അമ്മു

\"എനിക്ക് മനസിലായി..അഗ്നിയെ ഇത്രയുമധികം സ്നേഹിക്കുന്ന നീ എന്തിന്

ഗോകുലിനോട് ഇഷ്ടം പറഞ്ഞു....\" അമ്മു

\"അമ്മുവിന്റെ സംശയം തന്നെയാ എനിക്കുള്ളത്...\" മിഥു

\"ഹ്മ്മ്.. രണ്ടുപേർക്കുള്ള ഉത്തരം തരേണ്ടത് ഞാനല്ല.. അതിനുള്ള ഉത്തരം തരേണ്ടത്

മറ്റൊരാൾ ആണ്...\" ദേവ പറഞ്ഞ് അവിടെ നിന്നും പോയി...

അവൾ പറഞ്ഞതിന്റെ അർത്ഥം എന്താണ്

എന്ന് ഓർത്ത് അവിടെ നിന്നു...

\"ചേച്ചി... അഗ്നിയെ അവൾ ഇത്രയുമധികം

സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അവനോടുള്ള പ്രണയം എന്താ ദേവ തുറന്ന് പറയാത്തത്...\"

\"അതിനുള്ള ഉത്തരം ഇത്രയുമുള്ളൂ...അവളുടെ മനസിൽ അവൾ വളരെ പാവപെട്ട വീട്ടിലെ കുട്ടി ആണെന്നാണ് അവളുടെ വിചാരം... അതേ കാരണത്താൽ ആണ് അവൾ അവനിൽ നിന്നും അകന്ന് 

നിൽക്കുന്നത്....പക്ഷേ അവൾക്ക് അറിയാത്തൊരു കാര്യമുണ്ട്... അഗ്നിയിൽ അവകാശമുള്ളത് അവൾക്ക് മാത്രമാണ്... എന്തൊക്കെ വന്നാലും അഗ്നിയുടെ പെണ്ണ് ദേവ ആയിരിക്കും....\"

ഇത് പറഞ്ഞ് മിഥു റൂമിലേക്ക് പോയി.. പിന്നീട്

എന്തോ ആലോചിച്ചതുപോലെ അമ്മുവും

അവളുടെ പിന്നാലെ പോയി...

ഇതേസമയം അഗ്നിയും രഞ്ജിയും ഇതേ കാര്യം തന്നെയാണ് പറഞ്ഞത്...തന്റെ പാതിയുടെ കൂടെ ഒന്നിച്ചുള്ള ജീവിതം സ്വപ്നം

കണ്ട് ഇവരും ഉറക്കത്തിലായി....

രാവിലെ രഞ്ജിയുടെ ശബ്‍ദം കേട്ടാണ് അഗ്നി എണീറ്റത്... ഫോണിലെ സമയം നോക്കിയതും അഗ്നി രഞ്ജിയോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടു...

\'നീ എന്തിനാടാ.എന്നെ നേരത്തെ വിളിച്ചത്..\"

\"മോൻ മറന്നുപോയോ ഇന്ന് നിന്റെ ജന്മദിനം

ആണെന്ന്...\"

\"സോറി രഞ്ജിയേട്ടാ...ഞാൻ ആ കാര്യം മറന്നുപോയി...\"

\"നീ വേഗം റെഡി ആയി വാ.. നമ്മൾക്ക് അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകണ്ടേ... തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ അമ്മ ദേഷ്യപ്പെടും നിന്നോട്...\"

രഞ്ജി അമ്മ എന്ന് പറഞ്ഞതും അഗ്നിയുടെ

മുഖം വാടി...

\"അതേ.. ബർത്ത്ഡേ കാരൻ കരയാതെ വാ... അമ്പലത്തിലേക്ക് പോയി വന്നിട്ട് വേണം

എനിക്ക് മിഥുവിനെ കാണാൻ പോകാൻ...\"

\"ഹ്മ്മ്.. ചേട്ടന് മിഥുവിനെ കല്യാണം കഴിച്ചൂടെ.എന്തിനാ ഇനിയും വൈകിക്കുന്നത്...\"

\"മിഥുവിനെ കാണാൻ പോകുന്നത് ചില കാര്യങ്ങൾ പറയാൻ വേണ്ടിയാ..

എന്തായാലും ആ കാര്യങ്ങൾ അവൾ അറിയുമ്പോ അവളെടുക്കുന്ന തീരുമാനം ആയിരിക്കും എന്റേതും.. പക്ഷേ

അവളെ വിട്ടുകളഞ്ഞ് മറ്റൊരു പെണ്ണിനെ സ്വീകരിക്കില്ല ഞാൻ...\"

രഞ്ജി ഇത് പറഞ്ഞ് അവന്റെ റൂമിലേക്ക് പോയി...

\"ഇന്നെങ്കിലും എനിക്ക് ദേവയുടെ ആ പഴയ

അഗ്നി ആയി മാറണം...\" എന്ന് ഓർത്ത് കൊണ്ട് അവൻ ഫ്രഷ് ആവാൻ ചെന്നു...

ഫ്രഷായി വന്നതും രഞ്ജിത്തിനെ നോക്കി

ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകി...

അമ്പലത്തിൽ എത്തിയപ്പോൾ കണ്ടു ശ്രീക്കോവിലിന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കുന്ന മിഥുവിനെയും ദേവയെയും... ഇവരും പരസ്പരം ചിരി കൊടുത്ത് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നുനിന്നു...

നാല് പേരും പ്രാർത്ഥിച്ചത് ഒരേ കാര്യമാണ്...

തങ്ങളുടെ പ്രണയം സഫലമാകണം എന്ന്...

നാലുപേരിനെയും ഒരുമിച്ചു കണ്ടതും പൂജാരി

അവരോട് പറഞ്ഞു...

\"നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിച്ചതുപോലെ എല്ലാം മംഗലം ആയി നടക്കും..\" ഇത്രയും പറഞ്ഞ് പൂജാരി  രണ്ടുപേർക്കും ചന്ദനം കൊടുത്തു...

മിഥു തന്റെ കൈയിലുണ്ടായിരുന്ന ചന്ദനത്തിൽ നിന്നും കുറച്ചു എടുത്ത് രഞ്ജിത്തിന്റെ നെറ്റിയിൽ തൊട്ടുകൊടുത്തു...

അഗ്നി തന്റെ നേരെ നിൽക്കുന്ന ദേവയുടെ നെറ്റിയോട് നെറ്റി ചേർത്തു...തന്നിൽ നിന്നും അകന്ന് മാറിയ അഗ്നിയുടെ നെറ്റിയിലെ

ചന്ദനം കണ്ടതും ദേവയുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചെറുച്ചിരി സ്ഥാനം പിടിച്ചു...അഗ്നി കാണുന്നതിന് മുമ്പ് ആ ചിരി മറയ്ക്കാൻ

ശ്രമിച്ചുവെങ്കിലും അഗ്നി അവളുടെ പുഞ്ചിരി കണ്ടു...

തൊഴതു കഴിഞ്ഞ് അമ്പലത്തിൽ നിന്നും പോകുന്നതിനു മുമ്പ് മിഥുവും ദേവയും

കണ്ടിരുന്നു.. തങ്ങളെ നോക്കിനിൽക്കുന്ന രഞ്ജിയെയും അഗ്നിയെയും... രഞ്ജിയെ

കണ്ടതും മിഥു ദേവയോട് പറഞ്ഞ് അവന്റെ അടുത്തേക്ക് അഗ്നി ദേവയുടെ അടുത്തേക്കും വന്നു...

\"എന്താ..രഞ്ജിയേട്ടാ... എന്നെ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞത്...\"

\"മിഥു ഞാൻ പറയുന്നത് നീ ശ്രദ്ധിച്ചു കേൾക്കണം.. എല്ലാം പറഞ്ഞ് കഴിയുമ്പോൾ നീ എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടരുത്...\"

\"ആദ്യം രഞ്ജിയേട്ടൻ പറയാനുള്ളത് പറ... എന്നിട്ട് തീരുമാനിക്കാം ദേഷ്യപ്പെടണോ വേണ്ടയോ എന്ന്...\"

\"ഹ്മ്മ്മ്...\"

\"മിഥില... ഞാൻ നീ വിചാരിക്കുന്നത് പോലെ പാവപ്പെട്ടവൻ അല്ല.\"

\"എനിക്കറിയാം.. SSB കോളേജിന്റെ ഓണർസിൽ ഒരാൾ ആണെന്ന് അറിയാം.. പിന്നെ തനിക്ക് ഒരുപാട് ബിസിനസ്‌ ഉണ്ടെന്നുമറിയാം...ദി ഗ്രേറ്റ്‌ ബിസിനസ്‌ മാൻ രഞ്ജിത് മഹാദേവൻ...ധാരാളം തവണ ബിസിനസ്‌ അവാർഡ് നേടിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഒരിക്കൽപോലും അവാർഡ് നേരിൽ വാങ്ങാൻ പോയിട്ടില്ല.. തന്നെ കുറച്ചു ആരും അറിയരുത് എന്ന് നിർബന്ധമുള്ളതുകൊണ്ട്

ഇതുവരേക്കും തന്റെ ഒരു ഇന്റർവ്യു പോലും ആർക്കും കൊടുത്തിട്ടില്ല...\"

\"നിനക്കെങ്ങനെ ഇതൊക്കെ അറിയാം...\"

\"എന്റെ മുറചെക്കനെ പറ്റി  എനിക്ക് അറിയണ്ടേ.. ചിലത് കൃഷ്ണ പറഞ്ഞു തന്നു...\"

\"ഹ്മ്മ്... ഞാനെങ്ങനെ നിന്റെ മുറച്ചെക്കൻ ആണെന്ന് മനസിലായി...\"

\"അതോ ഒരിക്കൽ ഒരു പതിമൂന്ന്  വയസുള്ള

ആൺകുട്ടി പത്തു വയസ് കാരിയോട് ഒരു

കാര്യം പറഞ്ഞ് അവൻ എനിക്കരു ലോക്കട്ടുള്ള ഒരു മാല തന്നു...ആ മാല കളയാതെ ഞാൻ സൂക്ഷിച്ചുവെച്ചു...വർഷങ്ങൾക്കു നിന്നെ ആ കോളേജിൽ വെച്ച് കണ്ടപ്പോ വളരെയധികം സന്തോഷം തോന്നി.. ഞാനാദ്യം ശ്രദ്ധിച്ചത് നിന്റെ കഴുത്തിൽ ആ മാലയുണ്ടോ എന്നാണ്..പക്ഷേ ആ മാല കാണാത്തതുകൊണ്ട് ഞാൻ കരുതി നീ എന്നെ മറന്നു കാണണം എന്ന്...ഒരുദിവസം

പ്രതീക്ഷിക്കാതെയാണ് നിന്റെ കഴുത്തിൽ

ആ മാല കണ്ടത്...അപ്പോളാണ് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞത് നീ എന്റെ രഞ്ജുവേട്ടൻ ആണെന്ന്..\"

\"ഹ്മ്മ്.. അപ്പോ എന്താ ഭാവി തീരുമാനം.. എന്റെ പെണ്ണായി മംഗലത്തു വീട്ടിലേക്ക്

വലതുകാൽ വെച്ച് കേറാൻ നിനക്ക് സമ്മതം ആണോ...\"

രഞ്ജിത്തിന് ഒരു പുഞ്ചിരി നൽകികൊണ്ട് അവൾ അവന്റെ കൂടെ ചേർന്നുനിന്നു

അപ്പോളാണ് പരസ്പരം കൈ ചേർത്ത് പിടിച്ചു വരുന്ന അഗ്നിയെയും ദേവയെയും രഞ്ജിയും മിഥുവും കണ്ടത്...

\"എന്താ.. ഞാൻ കാണുന്നത്.. നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഇത്രപെട്ടെന്ന് ഒന്നിച്ചൊ...\" രഞ്ജി

\"അല്ല..നിങ്ങളെങ്ങനെ ഒന്നിച്ചു...\" മിഥു

\"ഞങ്ങളുടെയിടയിൽ ചെറിയ പിണക്കം ഉണ്ടായിരുന്നു.. ആ പിണക്കം മാറ്റിയത് ഇപ്പോളാണ്...\" മിഥുവിനും രഞ്ജിക്കും മറുപടി

കൊടുത്തത് അഗ്നിയാണ്..

\"മിഥു ചേച്ചിയോട് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്...\"

അഗ്നി മിഥുവിനെ വിളിച്ചു കൂട്ടികൊണ്ടുപോയി..

\"നീ എന്തിനാ എന്നെ മാറ്റി നിർത്തി സംസാരിക്കുന്നത്...\"

\"ചേച്ചി രഞ്ജി ആയിട്ടുള്ള വിവാഹത്തിന് ഉടനെ സമ്മതിക്കണം.. ഇനിയും നിങ്ങളുടെ വിവാഹം വൈകിക്കാൻ പാടില്ല...\"

\"അഗ്നി ഒന്നുകൊണ്ട് പേടിക്കണ്ട.. അധികം വൈകാതെ തന്നെ രഞ്ജിയുടെയും എന്റെയും വിവാഹം ഉണ്ടാകും...ഇനിയും കാത്തിരിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ല....\"

ഇതേസമയം രഞ്ജിത്തും ദേവയും വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുകയാണ്...

\"ദേവ.. നിന്നോട് എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയില്ല.. പക്ഷേ ഒന്ന് മാത്രം പറയാം.. നിന്നെ അഗ്നി ജീവന് തുല്യം പ്രണയിക്കുന്നുണ്ട്.. ഇനിയും നീ അവനിൽ നിന്നും അകന്ന് നിൽക്കരുത്...\"

\"രഞ്ജിയേട്ടന് ഒരു കാര്യം അറിയുമോ.. എനിക്ക് അഗ്നി എന്റെ ജീവിതമാണ്...അഗ്നി ഇല്ലാതെ ഞാനുണ്ടാകുമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ ഏട്ടന്...അഗ്നി എന്റെ അരികിൽ ഉള്ളപ്പോ അവന്റെ മാത്രം പെണ്ണായി മാറുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്..പക്ഷേ അവനിൽ നിന്നും ഞാൻ അകന്ന് നിൽക്കുന്നതിന്റെ കാരണം.. എന്നെപോലെ പാവപെട്ട വീട്ടിലെ പെണ്ണിനെ എങ്ങനെ അഗ്നിയുടെ വീട്ടുകാർ സ്വീകരിക്കും എന്നുള്ള ഭയമാണ് എന്റെ മനസിൽ..ഞാനും അഗ്നിയും ഒന്നിച്ചാൽ നിങ്ങളുടെ ബന്ധുക്കൾ പറഞ്ഞ് ഉണ്ടാക്കും ഞാൻ അവന്റെ സ്വത്തുക്കൾ കണ്ടിട്ട് ആണ് പ്രണയിച്ചത് എന്ന്... അത് കേൾക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് സങ്കടം വരും..എന്റെ സങ്കടം കണ്ട് അവൻ അവരോട് ദേഷ്യപ്പെടും...ആ ദേഷ്യപ്പെടൽ വഴക്ക് ആയി മാറും.. അതാ അഗ്നിയേട്ടനിൽ നിന്നും 

അകന്ന് നിൽക്കുന്നത്....\"

\"ഹ്മ്മ്...ദേവ.. ഒരു കാര്യം കൂടി ചോദിച്ചോട്ടെ ഞാൻ..അഗ്നി നിനക്കുവേണ്ടി കാത്തിരുന്നാൽ നീ അവനെ തേടിവരുമോ...\"

\"രഞ്ജിയേട്ടാ...എന്നെ കാത്തിരിക്കും എന്ന് ഉറപ്പ്  ഉണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ അവനെ തേടി വന്നിരിക്കും...\"

\"നിന്നെ കാണാതെ അവൻ ദിവസങ്ങൾ തള്ളി നീക്കുമെന്ന് നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ..\"

\"ഇല്ല..എവിടെയായാലും എന്നെ തേടി വരും അഗ്നി...\"

ഇതുപറഞ്ഞ് തീരുമ്പോളേക്കും അഗ്നിയും മിഥുവും രഞ്ജിയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി...

മിഥുവിനോടും ദേവയോടും യാത്ര പറഞ്ഞ്

ഇവരും അവിടെ നിന്നും പോയി...

ബൈക്കിൽ പോകുമ്പോളും രഞ്ജി ദേവ

പറഞ്ഞതെല്ലാം അഗ്നിയെ കേൾപ്പിച്ചു....

എല്ലാം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും അഗ്നി ഒന്നും മിണ്ടില്ല...

തിരികെ വീട്ടിലെത്തിയ മിഥുവും ദേവയും കാണുന്നത് തന്നോട് പിണങ്ങിയിരിക്കുന്ന

അമ്മുവിനെ ആണ്...

\"എന്താണ് അമ്മുസേ...\" എന്ന് പറഞ്ഞ് മിഥു

അവളുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് ഇരുന്നു...

\"എന്നോട് മിണ്ടണ്ട.. നിങ്ങൾ അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകുന്ന കാര്യം എന്നോട് പറഞ്ഞോ...\" അമ്മു മിഥുവിന്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റി...

\"ഡി.. നിന്നെ എത്രതവണ അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകാൻ വിളിച്ചു.. അപ്പോൾ നീ എന്താ പറഞ്ഞത് കുറച്ചുനേരം കൂടി കിടക്കട്ടെ എന്ന്.

നീ എണീക്കാതെ വന്നപ്പോളാണ് ഞാനും ചേച്ചിയും കൂടി അമ്പലത്തിലേക്ക് പോയത്...\"ദേവ പറഞ്ഞതും അമ്മു ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഇരുന്നു..

മൂവരും റൂമിലേക്ക് ചെന്നു...കോളേജിലേക്ക് പോകാൻ റെഡി ആയി... കോളേജിലെത്തിയപ്പോൾ കണ്ടു പാർക്കിംഗ് ഏരിയയിൽ ബൈക്കിൽ ചാരി ഇരിക്കുന്ന ശിവയെയും കാർത്തിയെയും.അമ്മുവും ദേവയും ഇവരുടെ അടുത്ത് ചെന്ന് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി...ദേവയുടെ മുഖത്തെ തെളിച്ചകുറവ് കണ്ടതും കാർത്തിക് അവളെ കൂട്ടി നടക്കാൻ തുടങ്ങി..

\"എന്താടാ...നിനക്ക് പറ്റിയത്.. \"

\"കാർത്തി... നിനക്കറിയില്ലേ എന്റെ ആഗ്രഹം...\"

\"ഹ്മ്മ്... നീ പറഞ്ഞ് വരുന്നത് എനിക്ക് മനസിലായി...\"

\"നീ ആഗ്രഹിച്ചതുപോലെ ഒരു മിനി ബിസിനസ്‌ നമ്മൾ സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്യും ഉടനെ

അതിനുള്ളതെല്ലാം ഞാൻ റെഡി ആക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ട്.....\"

\"ഹ്മ്മ്...\"

\"ഇപ്പോ എന്റെ ദേവൂസിനു സന്തോഷമായോ...\"

\"ഹ്മ്മ്മ്..\"

\"വായോ.. നമ്മളെ കാത്ത് അമ്മുവും ശിവയും നിൽക്കുന്നുണ്ടാവും... വേഗം അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെല്ലാം അല്ലെങ്കിൽ രണ്ടും നമ്മളുടെ അടുത്തേക്ക് വരും....

\"ഹ്മ്മ്...\"  ഇവരും നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോ തന്നെ കണ്ടു.. തങ്ങളുടെ നേരെ വരുന്ന അമ്മുവിനെയും കൃഷ്ണയെയും ശിവയെയും....എല്ലാവരും നടക്കുമ്പോ കണ്ടു തങ്ങളുടെ നേരെ വരുന്ന സിദ്ധുവിനെയും

മനുവിനെയും...ഇവർക്കും ഒരു ചിരി സമ്മാനിച്ചു നാൽവർ സംഘം ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോയി...

കോളേജിൽ നിന്നും മടങ്ങിയ മനുവും സിദ്ധുവും കൃഷ്‌ണയും രഞ്ജിയും വന്നതുകൂടി അഗ്നിയുടെ ബർത്തഡേ ആഘോഷിക്കാൻ രഞ്ജിത്തിന്റെ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് ആണ് ചെന്നത്...

അഗ്നിക്ക് തന്റെ അമ്മയും അച്ഛനും കൂടെയില്ലാത്തതുകൊണ്ട് ചെറിയ വിഷമം ഉണ്ടായി... ആ വിഷമം പുറത്ത് കാണിക്കാതെ

അവൻ ആഘോഷത്തിൽ പങ്ക് ചേർന്നു...

ഇതേസമയം മംഗലത്തു വീട്ടിലേക്ക്

മഹിയും സഹദേവനും വന്നു...ഇവരുടെയും മുഖത്ത് ദേഷ്യത്താൽ വലിഞ്ഞു മുറുകിയിരുന്നു...തങ്ങളുടെ പാതികൾക്ക് എന്ത് പറ്റി എന്നറിയാതെ മഹിതയും സുധയും അവരുടെ അടുത്ത് ചെന്നു ഇരുന്നു.. തങ്ങളുടെ അരികിൽ ഇരിക്കുന്ന ഭാര്യമാരെ കണ്ടിട്ടും കാണാത്തപോലെ ഇവരും ഇരുന്നു...

\"എന്താ ഏട്ടന്മാരുടെ മുഖത്തൊരു വാട്ടം.\" മഹിത

\"രാവിലെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കൂട്ടികൊണ്ട് വരുമെന്ന് പറഞ്ഞ് പോയതല്ലേ... പിന്നെ എന്ത് പറ്റി...\" സുധ

മഹിതയും സുധയുടെയും ചോദ്യങ്ങൾ കേട്ട് മഹി പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കാണാൻ വേണ്ടിയാണ് ഞാനും സഹദേവനും കൂടി ആശുപത്രിയിലേക്ക് പോയത് .. അച്ഛനും അമ്മയും ബാലന്റെ കൂടെ ആശുപത്രിയിൽ നിന്നും പോയി എന്നറിഞ്ഞതും സഹദേവനും എനിക്കും ദേഷ്യം തോന്നി..അവനെ കാണാൻ പോകാൻ തോന്നിയെങ്കിലും ബാലനോട് പറഞ്ഞ വാക്കിനെ ഓർത്ത് അവർ അവിടേക്ക് പോകാതെ നേരെ വന്നത് ഇങ്ങോട്ട് ആണ്...

\"എവിടെക്കാ ... മഹിയേട്ടാ.. അച്ഛനെയും അമ്മയെയും ബാലൻ കൊണ്ടുപോയത് ...\" മഹിത

\"അവിടെനിന്നും അവരെ ബാലൻ അവന്റെ

വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി...\" മഹി

\"എന്തായാലും നിങ്ങൾ ബാലന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകണമായിരുന്നു.. അവിടേക്ക്

പോകാതെ ഇവിടേക്ക് വന്നത് ശരിയായില്ല...\"സുധ പറഞ്ഞതിനോട് മഹിതയും യോജിച്ചു...

\"എന്തിന്... ഞാനവനോട് അവിടേക്ക് വരില്ല എന്ന് പറഞ്ഞാണ് അവന്റെ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയത്...\" സഹദേവൻ

\"ദേവേട്ടൻ എന്താ പറഞ്ഞത്...\" സുധ

\"അന്ന് അഗ്നിയുടെ ജാതകം നോക്കി മടങ്ങും വഴി ഞങ്ങൾ ബാലനെ കാണാൻ പോയി..

അവിടെവെച്ചു ചെറിയ വഴക്ക് ഉണ്ടായപ്പോ

എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് ഞങ്ങൾ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി...\" മഹി

\"നിങ്ങൾ ചെയ്‍തത് ശരിയായില്ല. ഒന്ന് അവരെ പോയി കണ്ടിട്ട് വരാമായിരുന്നു..അവർ എന്താ വിചാരിക്കുക എന്ന് അറിയുമോ.\" സുധ 

\"അവളുടെ അഭിപ്രായം തന്നെയാ എനിക്കും.. ഏട്ടന്മാർക്ക് ഒന്ന് പോയി കണ്ടിട്ട് വരാമായിരുന്നു അച്ഛനെയും അമ്മയെയും ...\" മഹിത 

\"നിങ്ങൾ ഒന്ന് നിർത്തുന്നുണ്ടോ... നിങ്ങൾക്ക് ഇപ്പോ എന്താ വേണ്ടത്... \" സഹദേവൻ

\"നമ്മൾക്ക് ബാലന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകണം... പറ്റുമെങ്കിൽ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവരണം...\" മഹിത 

\"നാളെ തന്നെ ബാലന്റെ വീട്ടിലേക്ക് എല്ലാവർക്കും പോകാം....\" മഹി ഇത് പറഞ്ഞ് തന്റെ റൂമിലോട്ട് പോയി... മഹി പോയതിന് പിന്നാലെ ദേഷ്യത്തോടെ സഹദേവനും പോയി...

\"നിനക്ക് ഉറപ്പുണ്ടോ..അവർ വരും എന്ന്...\"

\"എനിക്ക് ഉറപ്പില്ല...\"

\"മഹിത.. പിന്നെ എന്തിനാ അങ്ങോട്ടേക്ക് പോകുന്നത്....\"

\"സുധേ ...എന്റെ മനസ് പറയുന്നത് നമ്മൾക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ടവർ ബാലുവിന്റെ വീട്ടിൽ ഉണ്ട്...

അവരെ കാണാൻ വേണ്ടിയാണ് ഞാൻ ബാലുവിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാമെന്നു പറഞ്ഞത്..\"

\"മഹിതെ...അവിടെയുള്ളവർ നമ്മൾക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ടവർ അല്ലേ..പിന്നെ അവർ അല്ലാതെ ആരാ അവിടെയുള്ളത്...\"

\"മഹിയേട്ടൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടതല്ലേ സുധേ നീ....ബാലുവിന്റെ വീട്ടിൽ അവന്റെയൊരു സൃഹുത്തും ഭാര്യയും ഉണ്ടെന്ന്....\"

\"ഹ്മ്മ്...\"

\"എന്റെ ഊഹം ശരിയാണെങ്കിൽ ആ സൃഹുത്തും ഭാര്യയും ആയിരിക്കും നമ്മൾക്ക്

വേണ്ടപ്പെട്ടവർ...\"

\"ദേ മഹിതെ ഓരോന്നും പറയാതെ ഇരിക്കുന്നുണ്ടോ...\"

\"ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യമാണെന്ന് നിങ്ങൾ വിശ്വസിക്കും...\"

റൂമിൽ നിന്നും മഹിത എന്ന  സഹദേവിന്റെ സ്വരം കേട്ടതും മഹിത സുധയോട് പറഞ്ഞ്

റൂമിലേക്ക് പോയി...

\"ഡി... ബാലന്റെ വീട്ടിൽ നിനക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ടവർ ആരാടി ഉള്ളത്...\"

\"അറിയില്ല... പക്ഷേ എനിക്ക് ഉറപ്പ് ആണ്

നമ്മൾക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ടവർ ആരോ അവിടെയുണ്ട്...\"

\"നീ വെറുതെ ഓരോന്നും പറഞ്ഞ് ഉണ്ടാക്കണ്ട..നമ്മൾക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ടവർ ആരും ബാലന്റെ വീട്ടിൽ ഇല്ല...\"

\"നിങ്ങളൊക്കെ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും

എന്റെ തീരുമാനത്തിൽ ഉറച്ചു നിൽക്കും...\"

\"നിന്റെ വിശ്വാസം നിന്നെ രക്ഷിക്കട്ടെ... എന്തായാലും നാളെ ബാലുവിന്റെ വീട്ടിലേക്ക്

പോകുമ്പോൾ അറിയാം... നീ പറഞ്ഞതിൽ വല്ല സത്യമുണ്ടോ എന്ന്...\"

\"ഹ്മ്മ്....\"

\"ഏട്ടാ.. ഇന്ന് അഗ്നിയുടെ ബർത്തഡേ ആണ്..നമ്മൾക്ക് അവനെ പോയി കണ്ടാലോ...\"

\"എന്തിന്... അവൻ ഈ വീട്ടിൽ നിന്നും പോയ നാൾ മുതൽ അവന് എന്റെ മനസിൽ സ്ഥാനമില്ല...അവൻ അവന്റെ പ്രണയത്തെ എന്ന് ആണോ വേണ്ടെന്ന് വെക്കുക.ആ ദിവസം മാത്രമേ അവനെ ഈ വീട്ടിലേക്ക് ഞാൻ വിളിക്കുള്ളൂ.. പിന്നെ നിനക്ക് അവനെ കാണണം എന്നുണ്ടെങ്കിൽ പോയി കണ്ടോ...

സ്വന്തം മകനെ അമ്മയിൽ നിന്നും അകറ്റാൻ മാത്രം ഞാൻ അത്രയും മനസാക്ഷി ഇല്ലാത്തവൻ അല്ല...അവനെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു കൊണ്ടുവരാൻ ആണ് മനസിലെ ആഗ്രഹം എങ്കിൽ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വരണമെന്നില്ല...\"

\"ഹ്മ്മ്...എന്തിനാ സ്വന്തം മകനെ അകറ്റി നിർത്തുന്നത്...\"

\"സ്റ്റോപ്പ്‌ ഇറ്റ്... ഞാനവനെ അകറ്റി നിർത്തുന്നതിന്റെ കാരണം നിന്നെ ബോധിപ്പിക്കണ്ട കാര്യമില്ല...\"

സഹദേവൻ ദേഷ്യപ്പെട്ട് ഇറങ്ങിപോയതും മഹിത നിലത്തേക്ക് ഇരുന്ന് മുഖം പൊത്തി കരഞ്ഞു...

സഹദേവൻ നേരെ പോയത് തന്റെ തറവാട്ടിലേക്ക് ആണ്...തങ്ങൾ ജനിച്ചു വളർന്ന വീട്ടിലേക്ക്...പെട്ടാണ് സഹദേവിന്റെ തോളിൽ കൈസ്പർശം അറിഞ്ഞത്....തന്റെ അടുത്ത് നിൽക്കുന്ന മഹിയെ കണ്ടതും സഹദേവൻ വരണ്ട ചിരി നൽകി...

\"എന്തിനാ... ഒറ്റക്ക് ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നത്... എന്നെയൊന്ന് വിളിക്കാമായിരുന്നില്ലേ വരുമ്പോ...\"

\"നീ റൂമിലായിരുന്നു... അതാ നിന്നെ വിളിക്കാതെ ഞാൻ വണ്ടിയെടുത്ത് ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നത്...

\"ഹ്മ്മ്... അല്ല.. നാളെ ബാലന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോണം..അച്ഛനോടും അമ്മയോടും കൂടെ വരാൻ പറ്റുമോ എന്ന് ചോദിക്കണം...\"

\"അവർ വന്നില്ലെങ്കിലോ...\"

\"അറിയില്ല.. അവർക്ക് അവരുടെ കൂടെ നിൽക്കാൻ ആണ് ഇഷ്ടമെങ്കിൽ ഞാൻ ശല്യം ചെയ്യാൻ ചെല്ലില്ല...\"

\"ഹ്മ്മ്...\"

\"നമ്മൾക്ക് തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാം..കുറേ ആയില്ലേ വന്നിട്ട്...അവിടെ മഹിത കരഞ്ഞു ഇരിക്കുന്നുണ്ടാവും...\"

\"മഹി.. അതിനുമുൻപ് എനിക്ക് കല്ലുവിന്റെ

റൂമിലേക്ക് കേറണം.. കുറച്ചുനേരം അവളുടെ റൂമിൽ ഇരിക്കണം...\"

\"എനിക്കറിയാം.. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ താക്കോൽ കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്....\"

ഇത് പറഞ്ഞതും സഹദേവൻ വെളുക്കെ ചിരിച്ചു കൊടുത്തു...

അവന്റെ കൈയിൽ നിന്നും താക്കോൽ വാങ്ങി സഹദേവൻ വീടിന്റെ വാതിൽ തുറന്ന് 

അകത്തേക്ക് കേറി. തൊട്ട് പിന്നാലെ മഹിയും.. കല്ലുവിന്റെ റൂമിൽ ചെന്നതും സഹദേവിന്റെ കൈയിൽ നിന്നും കാറിന്റെ കീ നിലത്തേക്ക് വീണു...കീ എടുക്കാൻ വേണ്ടി നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നതും അവന്റെ കണ്ണിൽ

ഒരു ഇരുമ്പ് പെട്ടി കണ്ടതും അവൻ അത് തുറന്ന് നോക്കി...അതിലെ പേപ്പറുകൾ ഓരോന്നും എടുത്ത് വായിക്കാൻ തുടങ്ങി... ഒരു പേപ്പർ കണ്ടതും മഹി എന്ന് വിളിച്ചു അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു...

തന്റെ നേരെ വരുന്ന സഹദേവിനെ കണ്ടതും മഹി ആകുലതയോടെ അവന്റെ അരികിലേക്ക് ഓടി...സഹദേവിന്റെ കൈയിലുള്ള പേപ്പർ അവൻ വായിച്ചു നോക്കിയതും മഹി ഞെട്ടി...

\"ദേവയേട്ടാ...\"

\"മഹി... ഇത്രനാളും.. നമ്മൾ കരുതിയിരുന്നത്

തെറ്റ് ആയിരുന്നോ...\"

\"അറിയില്ല.. ഏട്ടാ.. നമ്മളോട് ശത്രുത ആർക്കാ ഉള്ളത് ദേവേട്ടാ...\"

\"അറിയില്ല... എന്തായാലും നമ്മൾക്ക് കല്ലുവിന്റെ സൃഹുത്തുക്കൾ ആരെങ്കിലും ജീവനോടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ കല്ലുവിന് ശത്രുക്കൾ ഉണ്ടെന്ന് അവരോട് തിരക്കാം..\"

\"ഇപ്പോ അറിഞ്ഞത് നമ്മളുടെയുള്ളിൽ തന്നെ വെച്ചാൽ മതി..ആരോടും പറയാൻ പോകണ്ട... ഇതിലെ കാര്യത്തെ പറ്റി പൂർണമായ ധാരണ വന്നതിന് ശേഷം നമ്മൾക്ക് ബാലനോട് ചോദിക്കാം...\"

\"ദേവേട്ടാ..നമ്മളെ പിരിച്ചത് ആര് ആണെങ്കിലും വെറുതെ വിടാൻ പാടില്ല... \"

\"അതിനുമുമ്പ് കല്യാണിയും വാസുദേവും എവിടെ ആണെന്ന് അറിയണം...അവർ സൂക്ഷിതർ ആണെന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തിയതിന് ശേഷം മതി നമ്മൾ കളത്തിലേക്ക് ഇറുങ്ങുന്നത്....പക്ഷേ അതിനുമുമ്പ് നമ്മളുടെ ഭാര്യമാരെയും മക്കളിനെയും അഗ്നിയുടെ

അരികിലേക്ക് ആക്കണം...എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട് അവൻ ജീവനോടെ ഉള്ളപ്പോ അവനെ മറികടന്ന് ആരും അവരെ തൊടില്ല എന്നുറപ്പുണ്ട് എനിക്ക്.. \"

\"മഹി.. പിന്നെ നമ്മളുടെ കൂടെ നമ്മളുടെ കൂട്ടത്തിലെ മൂന്നാമൻ കൂടി വേണം..അവൻ കൂടി ഉണ്ടെങ്കിലേ നമ്മൾക്ക് പ്ലാൻ ചെയ്യാൻ പറ്റുള്ളൂ.. ഇപ്പോ തന്നെ അവനെ വിളിച്ചു വരാൻ പറ...\"

\"ഓക്കെ...\" എന്ന് പറഞ്ഞ് മഹി തന്റെ ഫോണിൽ വിശ്വ എന്നെഴുതിയ നമ്പറിൽ വിളിച്ചു....അവിടെനിന്നും പോസറ്റീവ് മറുപടി

ലഭിച്ചതും മഹിയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു...

മഹിയുടെ മുഖഭാവം മനസിലായതും സഹദേവന്റെ മുഖത്തും ചിരി തെളിഞ്ഞു....

ഇതേസമയം വിശ്വ തന്റെ ആത്മാർത്ഥ സൃഹുത്തിനോട്‌ തനിക്ക് വന്ന കോളിനെ പറ്റി പറഞ്ഞു...

\"എന്നിട്ട് എന്താ നിന്റെ തീരുമാനം...\"

\"ഞാൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു..എന്റെ കൂടെ നീയും ഉണ്ടാകും... ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ശത്രുവിനെ കണ്ടെത്താനുള്ള ശ്രമം നമ്മൾ തുടങ്ങുക ആണ്.\"

\"നാളെ.. രാവിലെ അവരെ കാണാൻ പോകണം.. നാളെ തന്നെ എല്ലാം തീരുമാനിക്കണം.. ഞാനും നീയും പോകുന്നത് ഒരു ബിസിനസ്‌ കാര്യത്തിന് ആണെന്ന് മാത്രം

നമ്മളുടെ ഭാര്യമാരും മക്കളും അറിഞ്ഞ മതി...\"

വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം ആ നാലുപേരും ഒന്നിക്കുക ആണ്...തങ്ങളുടെ ശത്രുവിനെ കണ്ടെത്താനും ആ ശത്രുവിനെ ഇല്ലാതെയാക്കാനും വേണ്ടി...

തങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിലെ കല്യാണദിവസം നടന്ന കാര്യങ്ങൾ പുറത്ത് വരുമെന്ന് അറിയാതെ കല്ലുവും വാസുദേവും ഉറങ്ങി...

എന്നാൽ മഹിതക്കും സുധക്കും ഒരു തരം ഭയം വന്ന് മൂടാൻ തുടങ്ങി.. സുധ മഹിയെ

വിളിക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോളേക്കും സഹദേവിന്റെയും മഹിയുടെയും വണ്ടികൾ വീടിന്റെ മുറ്റത്ത് വന്നു നിന്നു...

സഹദേവൻ വന്നയുടനെ തിരക്കിയത് ആദിയെ ആണ്...അപ്പോളാണ് തന്നെ നോക്കി നിക്കുന്ന ആദിയെ കണ്ടതും അവനെ വിളിച്ചു തങ്ങളുടെ ഓഫീസ് റൂമിലേക്ക് പോയി... മൂവരുടെയും ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഓഫീസ് റൂമിലേക്കുള്ള പോക്ക് കണ്ടതും സുധയും മഹിതയും പ്രിയയും പരസ്പരം നോക്കി..

ഓഫീസ് റൂമിൽ ഇരുന്ന് തങ്ങൾ ഇന്നറിഞ്ഞ കാര്യം ആദിയോട് പറയുക ആണ് മഹിയും ദേവനും... എല്ലാം കേട്ടതും ആദി ടെൻഷനോടെ അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന ചെയറിൽ ഇരുന്നു...

\"അച്ഛാ... നമ്മൾക്ക് ഈ കാര്യം അഗ്നിയോടും രഞ്ജിയോടും പറയാം.. ഇപ്പോ നമ്മൾ എല്ലാവരും ഒന്നിച്ചു നിൽക്കുന്നതാണ് നല്ലത്...\"

\"ദേവേട്ടാ.. ആദി പറഞ്ഞതിൽ കാര്യമുണ്ട്... രഞ്ജിയും അഗ്നിയും ഇപ്പോ ഇവിടെ നിൽക്കുന്നതാണ് നല്ലത്...\"

\"ആദി.. നാളെ ചെന്ന് അഗ്നിയോടും രഞ്ജിത്തിനോടും വീട്ടിലേക്ക് വരാൻ പറയണം...\"

\"ഉം..\"

\"അല്ല.. അച്ഛാ.. കല്യാണിയമ്മയെ കണ്ടെത്താൻ ശ്രമിക്കണ്ടേ...\"

\"എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്... കല്യാണി നമ്മളുടെ

അരികിൽ ഉണ്ട്.. അവൾ സേഫ് ആയിരിക്കും.. ഞങ്ങളുടെ പെങ്ങൾ പുലികുട്ടിയാണ്...\"

\"എന്ത്... കല്യാണിയമ്മ പുലി കുട്ടി ആണെന്നോ...\"

\"അതേടാ.. ആദി...\"

\"എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലാവുന്നില്ല...\"

ആദി പറഞ്ഞതും സഹദേവൻ ബാക്കിയുള്ളവരെ കൂടി വിളിച്ചു കൊണ്ടുവന്നു...

\"നിങ്ങളെ വിളിച്ചു വരുത്തിയത് കല്യാണിയെ പറ്റി പറയാൻ ആണ്...\"മഹി

അൽപം നേരം കഴിഞ്ഞതും സഹദേവൻ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി...

\"കല്യാണി ഞങ്ങളുടെ കല്ലു... ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിലെ റാണി അവൾ ആണ്...തറവാട്ടിലെ ഞങ്ങളുടെ എല്ലാവരുടെയും പുലികുട്ടി..ഞങ്ങളുടെ അച്ഛൻ കളരി പഠിപ്പിക്കുന്ന ആളാണ്.. കല്ലുവിന്റെ നിർബന്ധം പ്രകാരം അച്ഛൻ അവളെ പഠിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി..വളരെ ചുരുങ്ങിയ ദിവസം കൊണ്ട് കല്ലു കളരി പഠിച്ചു...കളരി പഠിക്കാൻ വരുന്നവർക്ക് അതിശയം ആണ് തോന്നിയത്...\"

ഇടക്ക് മഹി കേറി പറയാൻ തുടങ്ങി..

\"അവൾ കളരി പഠിച്ചുവെങ്കിലും ആരുടെ നേർക്കും അവൾ കളരിയുടെ രീതികൾ പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല...പക്ഷേ ഒരുദിവസം അവൾ ആരോയോ അടിച്ചുവെന്ന് കേട്ടു.. അന്ന് ഞാനും ദേവട്ടനും കൂടി അവളോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടു... അതിനുശേഷം അവൾ ഞങ്ങളോട് അധികം മിണ്ടാറില്ല..പിന്നീട് ബാലന്റെ കൂടെ ആയിരുന്നു അവൾ...ആ സമയത്താണ് അവൾക്ക് ഒരു കല്യാണ ആലോചന വന്നത്...ഞങ്ങൾ അവളോട്

ഒന്നും ചോദിക്കാതെ ആ കല്യാണ ആലോചന ആയി മുന്നോട്ട് പോയി... അപ്പോളൊക്കെ അവളുടെ മുഖത്ത് ഭയമോ സങ്കടമോ എന്ന് മനസിലാവാത്ത വികാരം ആണ് ഉണ്ടായിരുന്നത്...അവളോട് ഞാൻ ചോദിച്ചുവെങ്കിലും ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവൾ എണിറ്റു പോയി... പിന്നീട് അവൾ വാസുദേവിന്റെ കൂടെ ഒളിച്ചോടി എന്ന വാർത്ത ആണ് കേട്ടത്..\"

\"മഹിയേട്ടൻ പറഞ്ഞതിൽ ചില തിരുത്തുക്കൾ ഉണ്ട്...\" സുധ എണിറ്റു പറഞ്ഞു..

\"അന്ന് അവൾ അടി ഉണ്ടാക്കിയത് എനിക്ക് വേണ്ടിയാണ്..\"

\"വാട്ട്‌....\" മഹിയും ദേവനും ഞെട്ടികൊണ്ട് ചോദിച്ചു....

\"അതേ ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യമാണ്...\"

\"സുധ.. അന്ന് നീ കരഞ്ഞ് ഓടിവന്നത് ഇത് പറയാൻ ആണോ...\" മഹിത അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു...

\"അന്ന് കല്ലു അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകുക ആണെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് എന്തോ അവളെ ഒറ്റക്ക് വിടാൻ തോന്നിയില്ല.. അതാ ഞാൻ അവളുടെ കൂടെ അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകുമ്പോ കണ്ടു ആൽത്തറയിൽ ഇരിക്കുന്നവനെ..അവന്റെ നോട്ടം കണ്ടതും എനിക്ക് എന്തോ പോലെ ആയി.. അവൻ എന്റെ കൈയിൽ കേറിപ്പിടിച്ചതും ഞാൻ ആ കൈ തട്ടിമാറ്റാൻ നോക്കിയെങ്കിലും എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല...എന്റെ കരയുന്ന മുഖം കണ്ടപ്പോ കല്ലുവിന് സഹിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല... അവനോട് വിടാൻ പറഞ്ഞുവെങ്കിലും അവൻ എന്റെ കൈ മുറുകെ പിടിച്ചു....കല്ലുവിന് അത് കണ്ടതും അവൾ അവന്റെ കരണം നോക്കി ഒന്ന് പൊട്ടിച്ചു...അവനു അടി കിട്ടിയതും കല്ലുവിന്റെ നേരെ അവൻ കൈ ഉയർത്തിയത് കണ്ടതും കല്ലുവും ഞാനും കണ്ണടച്ച് നിന്നു...കുറച്ചുനേരം കഴിഞ്ഞ് ഞാനും അവളും നോക്കുമ്പോ കണ്ടത് അവനെ തടഞ്ഞു നിർത്തിയ വാസുദേവിനെ ആണ്...എന്നോടും കല്ലുവിനോടും പോകാൻ പറഞ്ഞു..അന്ന് വൈകിട്ട് മഹിയേട്ടനും ദേവട്ടനും കല്ലുവിനെ തല്ലിയപ്പോളാണ് ഞാനും അവളും തിരിച്ചറിഞ്ഞത് അയാൾ ദേവേട്ടന്റെ കൂട്ടുകാരൻ ആണെന്ന്...പിന്നീട് ദേവേട്ടൻ അയാളെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നപ്പോ  കല്ലുവിന്റെ നേർക്കുള്ള അയാളുടെ നോട്ടം എനിക്ക് എന്തോ തോന്നി...

പിന്നീട് അയാൾ കല്ലുവിന്റെ പിന്നാലെ ആയി...എനിക്ക് ആരോട് പറയണമെന്നറിയാതെ പകച്ചു നിന്നപ്പോളാണ് വാസുവിനെ കണ്ടതും, ഞാൻ അവളെ എങ്ങനെയെങ്കിലും അയാളിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കണമെന്ന് പറഞ്ഞുവെങ്കിലും വാസുദേവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പോയി... പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് അയാളുടെ ശല്യം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് ഞാനും അവളും സമദാനിച്ചു..പക്ഷേ ആ സമദാനം ഇല്ലാതെയാക്കിയത് അയാൾ കല്ലുവിനെ വിവാഹം ചെയ്യാൻ സമ്മതം ആണെന്ന് പറഞ്ഞ നിമിഷം ആണ്.. അന്ന് ആ രാത്രി മുഴുവൻ കല്ലു കരഞ്ഞു തീർത്തു...പിന്നീട് എങ്ങനെ അയാൾ ആയിട്ടുള്ള കല്യാണം മുടക്കാൻ എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് ഓർത്ത് ഓരോ നിമിഷവും തള്ളി നീക്കുകയായിരുന്നു കല്ലു..ഒടുവിൽ കല്ലുവിന്റെ മുഖത്തെ മാറ്റം ബാലു കണ്ടതും കല്ലുവിന് എല്ലാം ബാലുവിനോട് തുറന്ന് പറഞ്ഞു..ബാലുവിനും ഒരു ഐഡിയ കിട്ടിയില്ല. ഏട്ടന്മാർ ആഗ്രഹിച്ചപോലെ അയാളെ കല്യാണം കഴിക്കാൻ അവൾ തയാർ ആയി.. പക്ഷേ കല്യാണദിവസത്തിന്റെ തലേന്ന് നടന്നത്

മറ്റൊന്ന് ആണ്...\"

\"എന്ത് സംഭവിച്ചു ...\" മഹി

\"അന്ന് കല്യാണി എന്നോട് പറഞ്ഞു ബാലുവേട്ടന്റെ കൂടെ അമ്പലത്തിലേക്ക് പോകുക ആണ് എന്ന്..ഇവരും പോയതുമുതൽ മനസിൽ വല്ലാത്തൊരു ഭാരം മനസിൽ കടന്നു വന്നു... എനിക്ക് എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ നിൽക്കുമ്പോളാണ് വാസുദേവിന്റെ കൂട്ടുകാരൻ വന്നത്..അയാൾ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ ഞെട്ടി....

\"അയാൾ എന്താ പറഞ്ഞത് \" മഹി

സുധ ആ ദിവസം ഓർത്ത് എടുത്ത് പറയാൻ തുടങ്ങി...

\"ആരാ.. മനസിലായില്ല.. എന്ത് വേണം...\"

\"ഞാൻ വാസുവിന്റെ സൃഹുത്താണ്..ഞാൻ വന്നത് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ആണ്...\"

\"എന്ത് കാര്യം...\"

\"വാസുദേവൻ ഇവിടുത്തെ കല്യാണിയെ കൂട്ടികൊണ്ട് പോയി.. അമ്പലത്തിലേക്ക് എന്നോട് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ കണ്ടത് കല്ലുവിന്റെ കഴുത്തിൽ താലി കെട്ടി കൊടുക്കുന്ന വാസുവിനെ ആണ്.\"

\"അപ്പോ ബാലേട്ടനോ..\"

\"ഞാൻ അവരുടെ കൂടെ ബാലുവിനെ കണ്ടില്ല... വാസുദേവൻ കല്യാണിയെ കൂട്ടി ഈ നാട്ടിൽ നിന്നും പോയി...\"

\"എന്താടാ നീ പറഞ്ഞത്..അവർ എവിടേക്ക്

പോയി എന്ന്...\"

\"എനിക്കറിയില്ല... എന്തായാലും അവർ സൂക്ഷിതർ ആയിരിക്കും...\" ഇത്ര പറഞ്ഞ്

അയാൾ പോയി..കുറച്ചുദൂരം പോയതിനുശേഷം അയാൾ എന്നെ കൂട്ടി പോയതും മുന്നിലെ കാഴ്ച കണ്ട് ഞാൻ ഞെട്ടി....ചോരയിൽ കുളിച്ചു കിടക്കുന്ന എന്റെ ബാലനെ ആണ്...അന്ന് ഞാനും വാസുവിന്റെ സൃഹുത്തും കൂടി അവനെ ആശുപത്രിയിലെത്തിച്ചു...എന്നോട് അയാൾ വീട്ടിലേക്ക് പറഞ്ഞു വിട്ടു...പിന്നീട് ഞാൻ കേട്ട കഥ എന്നെ തകർത്തു കളഞ്ഞു... സത്യം എന്തെന്ന് മഹിയേട്ടനോടും ദേവേട്ടനോടും പറയാൻ പല തവണ വന്നതാ പക്ഷേ അയാൾ നിങ്ങളുടെ കൂടെ തന്നെ ഉള്ളതുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞതൊന്നും വിശ്വസിക്കില്ല എന്ന് മനസിലാക്കിയതും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല...ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞ് ഒരു ലെറ്റർ നമ്മളുടെ വീട്ടിലേക്ക് വന്നില്ലേ. \"

\"ഹ്മ്മ്... അത് നിന്റെ ഏതോ സൃഹുത്തു അയച്ചത് എന്നല്ലേ നീ പറഞ്ഞത്...\" മഹിത എന്തോ ഓർത്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു...

\"അതേ.. ആ ലെറ്റർ അയച്ചത് കല്യാണി  ആണ്...അവൾ അന്ന് ഉണ്ടായത് എന്നോട് പറഞ്ഞു പിന്നെ ഒരു കാര്യം കൂടി പറഞ്ഞു 

യഥാർത്ഥത്തിൽ നടന്നത് ആരും അറിയരുത് എന്ന്... ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞാൽ തങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിന് ഭീഷണി ആണെന്ന് അവൾ ആ ലെറ്ററിലൂടെ അവൾ പറഞ്ഞു..പിന്നീട് ഇടക്ക് മാത്രമേ കത്ത് അയക്കുള്ളൂ എന്നും വാസുദേവിന്റെ കൂടെ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കുന്നുവെന്നും ആ കത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു...അത് കണ്ടതും എന്റെ മനസിൽ സമദാനം തോന്നി.. തിരികെ മറുപടി കത്തിൽ അവൾ പോയതിനുശേഷം നടന്ന കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു...പിന്നീട് ഒരു കാര്യം ഞാൻ നിർബന്ധം ആയിട്ടും പറഞ്ഞു.. ഇനി കത്ത് അയക്കരുത് എന്ന്..അവൾ അയച്ച കത്ത് ആരെങ്കിലും കാണുന്നതിന് മുമ്പ് കത്തിച്ചു കളഞ്ഞു...ഞാൻ പറഞ്ഞതുകേട്ട് അവൾ പിന്നീട് കത്ത് അയച്ചില്ല..ദേവേട്ടന്റെ കൂട്ടുകാരൻ വീട്ടിൽ നിന്നും പോയപ്പോളാണ് മനസിൽ സന്തോഷം തോന്നിയെങ്കിലും അയാളെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റാത്തതിൽ ചെറിയ ദേഷ്യം എനിക്ക് ഉണ്ടായി... പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് കാത്തിരിപ്പ് ആയിരുന്നു അയാളുടെ യഥാർത്ഥ മുഖം ദേവേട്ടൻ തിരിച്ചറിയാൻ വേണ്ടി..\"

\"ഒന്നും ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ... എന്റെ അനിയത്തിയെ ഞാൻ... വേദനിപ്പിച്ചില്ലേ. അവൾ എന്നോട് ക്ഷമിക്കുമോ....\" ദേവന്റെ കണ്ണീർ നിലത്തേക്ക് പതിച്ചു..

അവന്റെ ഇങ്ങനെയുള്ള ഭാവം ആദ്യമായിട്ട് ആണ് എല്ലാവരും കണ്ടത്...

\"ദേവേട്ടാ...ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞാൽ എങ്ങനെയാ ശരിയാവുക.. കഴിഞ്ഞതിനെ പറ്റി ഓർക്കണ്ട.. അവൾക്ക് ഏട്ടനോട് മാത്രമല്ല എന്നോടുമുണ്ടാവും ദേഷ്യം.. ഞാനും അവളെ വേദനിപ്പിച്ചില്ലേ...\"

ദേവേട്ടാ...ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞാൽ എങ്ങനെയാ ശരിയാവുക.. കഴിഞ്ഞതിനെ പറ്റി ഓർക്കണ്ട.. അവൾക്ക് ഏട്ടനോട് മാത്രമല്ല എന്നോടുമുണ്ടാവും ദേഷ്യം.. ഞാനും അവളെ വേദനിപ്പിച്ചില്ലേ...\" മഹി പറഞ്ഞു...

\"അല്ല... ഇനി എന്താ അച്ഛന്മാരുടെ പ്ലാൻ...\" ആദിയും പ്രിയയും ചോദിച്ചു...

\'എന്റെ മക്കളെ... ഇവർ എന്ത് ചെയ്യുകയെന്ന് ആർക്കുമറിയില്ല...പണ്ടത്തെ കില്ലാടികൾ ആണ് ഈ രണ്ടെണ്ണവും... \" മഹിത ഒരേസ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു....

മഹിതയുടെ പറച്ചിൽ കേട്ട് ആദിയുടെയും പ്രിയയുടെയും കണ്ണ് തള്ളി...

\"കണ്ണ് മിഴിച്ചു നോക്കണ്ട... ബിസിനസ്‌ തുടങ്ങിയ സമയത്ത് ഞങ്ങളെ അറ്റാക്ക് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അന്ന് ഇവരെ കൊല്ലാൻ വേണ്ടി വന്നവർക്ക് കൊടുത്ത അടിയുണ്ടല്ലോ എന്റെ പൊന്നോ എന്റെയും ദേ ഈ നിൽക്കുന്നവളുടെയും കിളികൾ എല്ലാം പറന്നുപോയി...\"  

സുധ പറഞ്ഞതും കേട്ടതും മഹിയുടെയും ദേവന്റെയും മുഖത്ത് ഒരു ചെറുച്ചിരി തെളിഞ്ഞു... അതേ നിമിഷം തന്നെയാണ് അവരുടെ മുഖത്ത് ദേഷ്യം തെളിഞ്ഞത്...

കുറച്ചുനേരം അവരുടെയിടയിൽ മൗനം സ്ഥാനം പിടിച്ചു..മഹിയുടെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്ന ശബ്‍ദം കേട്ടതും അവൻ ഫോൺ എടുത്ത് നോക്കി.... ഫോൺ ഡിസ്പ്ലേയിൽ തെളിഞ്ഞ പേര് കണ്ട് അവന്റെ മുഖം വലിഞ്ഞു മുറുകി...

മഹിയുടെ മുഖം ഭാവം കണ്ടതും ദേവൻ എന്തെന്ന് ചോദിപ്പോൾ മഹി തന്റെ ഫോൺ എടുത്ത് അവനു കാണിച്ചു കൊടുത്തു.

അതിലെ പേര് കണ്ടതും ദേവൻ തന്റെ ദേഷ്യം കടിച്ചമർത്തി ഫോൺ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു...

\"ഹലോ...ദേവാ... എന്തൊക്കെയുണ്ട് വിശേഷം... നിനക്ക് സുഖല്ലേ...\"

\"അതേടോ.. നിനക്കോ...\"

\"I am ഫൈൻ.. ഞാനിപ്പോ വിളിച്ചത് ഒരു ഗുഡ് ന്യൂസ്‌ പറയാൻ ആണ്....\"

\"എന്ത് ന്യൂസ്‌ ...\"

\"ഞാൻ നാട്ടിലേക്ക് വരാൻ തീരുമാനിച്ചു...\"

\"വാട്ട്‌...\"  ദേവൻ ഞെട്ടികൊണ്ട് ചോദിച്ചു..

\"അതേടോ.. കുറേനാൾക്കുശേഷം ഞാൻ നാട്ടിലേക്ക് വരുന്നു.. നാട്ടിലെ കമ്പനിയിൽ ചെറിയ പ്രശ്നം.. അത് സോൾവ് ചെയ്യാൻ വേണ്ടിയാണ് ഞാനിപ്പോ വരുന്നത്...\"

\"ഹ്മ്മ്... എപ്പോളാ വരുക..\"

\"ഒരു ആഴ്ചത്തിനുള്ളിൽ എത്തും...\"

\"ഹ്മ്മ്... \"

\"അപ്പോ നാട്ടിൽ വരുമ്പോ കാണാം നമ്മൾക്ക്...\"

\"ഹ്മ്മ്...\"

എന്നാൽ ഈ സംസാരം മറ്റൊരു സ്ഥലത്ത് നിന്നും കേട്ട അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ പക ജ്വലിച്ചു...തന്റെ സന്തോഷം ഇല്ലാതെയാക്കിയവൻ നാട്ടിലേക്ക് വരുന്നുവെന്ന് അറിഞ്ഞതും സഹദേവിനെ പോലെ അയാളും കാത്തിരുന്നു ഒരു അവസരത്തിനുവേണ്ടി ...

ആ രാത്രിയിൽ തങ്ങളുടെ ശത്രു ആരെന്ന് അറിഞ്ഞതും മഹിയും ദേവനും വിശ്വയും ഉറങ്ങി. എന്നാൽ ഇതേസമയം തന്റെ യഥാർത്ഥ മുഖം ദേവനും മഹിയും തിരിച്ചറിഞ്ഞുവെന്ന് അറിയാതെ അയാൾ ഒരു സ്ത്രീയിൽ പടർന്നുകേറി കൊണ്ടിരുന്നു...ആ നിമിഷം അയാളുടെ മനസിൽ തെളിഞ്ഞത് ഒരു പതിനേട്ട് വയസുള്ള ഒരു പെൺകുട്ടിയെ ആണ്..ആ പെൺകുട്ടിയെ ഓർത്ത് അയാൾ ആ സ്ത്രീയിൽ തന്റെ അഭിനിവേശം തീർത്തു....കുറച്ചുനേരം കഴിഞ്ഞതും അയാൾ ആ സ്ത്രീയുടെ നേർക്ക് കുറച്ചു പണം എറിഞ്ഞു കൊടുത്തശേഷം അയാൾ ആ സ്ത്രീയുടെ അടുത്ത് നിന്നും പോയി... ആ സ്ത്രീയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീർ ഒഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു..

അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന പുതപ്പ് എടുത്ത്  തന്റെ ദേഹത്തോട് ചേർത്തു... അവൾ  ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി..അയാളുടെ കൂടെയുള്ള ജീവിതം...

ദത്തൻ... തന്റെ പ്രണയം...ആരോടും പറയാതെ ഞാൻ കൊണ്ടുനടന്ന ഇഷ്ടം.. അയാളും അച്ഛനും അമ്മയും തന്നെ ദത്തനു വേണ്ടി ആലോചിച്ചപ്പോ മനസിൽ ഒരുപാട് സന്തോഷം തോന്നി..പക്ഷേ ആ സന്തോഷം അധികം നാൾ നീണ്ട് നിന്നില്ല.. കല്യാണരാത്രിയിൽ ഒരു ദയയും കൂടാതെ എന്നെ ദ്രോഹിച്ചു... പിന്നിടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ എന്നോടുള്ള ദ്രോഹം കൂടിക്കൂടി വന്നു.. ഒടുവിൽഎന്റെ വീട്ടിൽ എന്റെ മുഖത്തെ വാട്ടം കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് എന്ത് പറ്റി എന്ന് വീട്ടുകാർ ചോദിച്ചപ്പോ അതിനുള്ള മറുപടി ദത്തൻ ആണ് പറഞ്ഞത്..എന്റെയും അവന്റെയും വീട്ടുകാരുടെ മുന്നിൽ നല്ല നല്ല ഭാര്യഭർത്താവ് ആയി അഭിനയിച്ചു.. കാത്തിരിപ്പിനോടുവിൽ കുഞ്ഞു  ഉണ്ടായപ്പോ കുറച്ചുനാൾ എന്നോട് സ്നേഹത്തോടെ സംസാരിച്ചു...എന്റെ മൂന്ന് മക്കളിൽ ഒരാൾ ഏഴിൽ പഠിക്കുന്ന സമയത്ത്  അവനെ ദത്തന്റെ വീട്ടിൽ ആക്കിയതിനുശേഷം എന്നെയും രണ്ടുമക്കളിനെയും അയാൾ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു... രാവിലെ സ്നേഹനിധിയായ ഭർത്താവ്.. രാത്രിയിൽ കാലൻ ആയി മാറുന്ന സ്വഭാവം...എല്ലാം അവസാനിപ്പിച്ചു നാട്ടിലേക്ക് പോകാൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോ അയാൾ സമ്മതിച്ചില്ല. പകരം എന്റെ മകനെ കൊല്ലുമെന്ന് പറഞ്ഞ് തന്നെ ഭീഷണിപെടുത്തുക ആണ് ചെയ്തത്

ജീവിതം മടുത്തു തുടങ്ങിയ സമയത്താണ് ദത്തട്ടന്റെ  അമ്മയുടെ കോൾ വന്നത്...അമ്മ പറഞ്ഞതുകേട്ട് ഞാൻ തകർന്നു പോയി... അയാൾ ഒരാൾ കാരണം എന്റെ മകൻ നശിച്ചുപോയി എന്നറിഞ്ഞതും ഞാൻ അയാളോട് ദേഷ്യപ്പെട്ടു... അതിന് മറുപടിയായി അയാൾ ഒരു ദയയും കൂടാതെ അയാൾ എന്നിൽ പടർന്നു കേറി..അയാൾ ദേഷ്യം തീർത്തത് എന്നിൽ മുറിപാടുകൾ ഉണ്ടാക്കിയാണ്...എല്ലാം കഴിഞ്ഞതും അയാൾ എനിക്ക് കുറച്ചുപണം തരുന്ന സമയത്തു അയാൾ പറഞ്ഞ വാക്കുകളാൽ എന്നിലെ സ്ത്രീയെ,ഭാര്യയെ അമ്മയെ അയാൾ ആ രാത്രി കൊണ്ട് കൊന്നു... ഇന്ന് മരിച്ചതിന് തുല്യമാണ് ഞാൻ

ആത്മാർത്ഥമായി സ്നേഹിച്ചവനിൽ നിന്നും കിട്ടിയ മുറിവ് മനസിൽ ആണ് വന്ന് പതിച്ചത്...ദത്തിനെ പ്രണയിച്ചതിനെക്കാൾ ഞാനിന്ന് അവനെ വെറുക്കുന്നു...

വാതിലിൽ തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടപ്പോളാണ് അവൾ സ്വബോധത്തിലേക്ക് വന്നത്.. തന്റെ അടുത്തേക്ക് വരുന്നവനെ കണ്ടതും അവളുടെ മുഖത്ത് ഭയം സ്ഥാനം പിടിച്ചുവെങ്കിലും അവൾ ചോദിക്കാൻ തുടങ്ങി...

\"എന്തിനാ ദത്തയേട്ടൻ എന്നെ വേദനിപ്പിക്കുന്നത്.. ഞാൻ എന്ത് തെറ്റാ ചെയ്തത്...\"

\"ഹാ... ഹ... ഹാ.. നീ എന്താ എന്നെ പറ്റി കരുതിയത്... നിന്റെ സ്വത്തുക്കൾ കണ്ടാണ് ഞാൻ നിന്നെ വിവാഹം ചെയ്തത്...അല്ലാതെ നിന്നെ പ്രണയിക്കുന്നത് കൊണ്ടല്ല... നിനക്കൊരു കാര്യം അറിയുമോ... നിന്റെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കൊന്നത് ഞാനാ..നിന്റെ പേരിലുള്ള സ്വത്തുക്കൾ

എഴുതി തരാൻ പറഞ്ഞപ്പോ നിന്റെ അച്ഛൻ സമ്മതിച്ചില്ല.. ഒടുവിൽ ഞാൻ എന്റെ കൈകൊണ്ട് അയാളെ കൊന്നു..നീ എനിക്ക് ആരുമല്ല...നിനക്ക് ഞാൻ ചാർത്തി തരുന്ന പട്ടം എന്തെന്ന് നിനക്കറിയുമോ...\"

\"നീ ചേരിയിൽ താമസിക്കുന്ന സ്ത്രീകൾ ഇല്ലേ അവർക്ക് തുല്യമാണ്... \"

ദത്തൻ പറഞ്ഞതും അവന്റെ മുഖത്ത് അവളുടെ അടി വീണു...

\"നീ വിവാഹം ആലോചിച്ചു വന്നപ്പോ ഞാൻ ഒത്തിരി സന്തോഷിച്ചു... കാരണം എന്റെ പ്രണയം എനിക്ക് കിട്ടിയെന്ന് ഓർത്തു..പക്ഷേ  കല്യാണം കഴിഞ്ഞ രാത്രിയിൽ എന്നെ സ്വന്തമാക്കുമ്പോ നീ വിളിച്ചത് മറ്റൊരു സ്ത്രീയുടെ പേരാണ്...അന്ന് ഞാൻ തകർന്നു..പിന്നിടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ ഞാൻ തേടിയത് നിന്റെ കണ്ണിൽ എന്നോടുള്ള പ്രണയത്തെ ആണ്..ഒരിക്കൽ പോലും നിന്റെ കണ്ണിൽ എന്നോടുള്ള പ്രണയം കണ്ടില്ല... ഓരോ നിമിഷവും എന്നെ മറ്റൊരു സ്ത്രീയുടെ പേര് വിളിക്കുമ്പോ എന്നെ കൊല്ലാതെ കൊല്ലുക ആണ് ചെയ്തത്..ഈ നിമിഷം വരെ എനിക്കൊരു പ്രതീക്ഷ ഉണ്ടായിരുന്നു നീ എന്നെ പ്രണയിക്കുമെന്ന്.. പക്ഷേ നീ ഇപ്പോ വാക്ക് ഉണ്ടല്ലോ എന്നെ അപമാനിച്ചതിനു തുല്യമാണ്...നിന്നെ പ്രണയിച്ചതിൽ ഇപ്പോ എനിക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നുന്നു...\"

\"നിർത്ത് എനിക്ക് ഒന്നും കേൾക്കണ്ട... നിനക്ക് ഇനി എന്നിൽ നിന്നും മോചനം ലഭിക്കില്ല..\"

\"അല്ലെങ്കിലും മരിച്ചതിനു തുല്യം ജീവിക്കുന്ന എനിക്ക് എന്തിനാ നിന്നിൽ നിന്നും മോചനം ആഗ്രഹിക്കുന്നത്..നീ കാരണം എനിക്ക് നക്ഷ്ടമായത് ഒരു അമ്മ തന്റെ മകന് കൊടുക്കണ്ട സ്നേഹം ആണ്.. നീ ഒരാൾ കാരണം എന്റെ മകൻ നശിച്ചു.

ഒരിക്കലെങ്കിലും എന്നെ അവന്റെ അരികിൽ എത്തിച്ചിരുന്നുവെങ്കിൽ നമ്മളുടെ മകൻ അവന്റെ അച്ഛനെ പോലെ

ആകില്ലയായിരുന്നു...\"

\"ഊർമിള നിർത്തുന്നുണ്ടോ നീ... ഇനി എനിക്കൊന്നും കേൾക്കണ്ട... നമ്മൾ എല്ലാവരും ഉടനെ കേരളത്തിലേക്ക് പോകും...\" ഇത് പറഞ്ഞ് ദത്തൻ കാട്ടുപോലെ പുറത്തേക്ക് പോയി...

മണിക്കൂറുകൾക്ക് ശേഷമാണ് ദത്തൻ തിരികെ വന്നത്... ശാന്തമായി ഉറങ്ങുന്ന ഊർമിളയെ കണ്ടതും അവന്റെ മനസ് വേദനിക്കുന്നത് അവൻ മനസിലാക്കി

അവളുടെ മുഖത്തെ പാട് കണ്ടപ്പോ അവൻപോലുമറിയാതെ ആ പാടിൽ തൊടാൻ തുടങ്ങിയതും പെട്ടന്ന് അവൾ കണ്ണ് തുറന്നു..തന്റെ അടുത്ത് കിടക്കുന്ന ദത്തിനെ കണ്ടതും അവൾക്ക് ഭയം തോന്നി... എന്തെങ്കിലും പ്രവർത്തിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ദത്തൻ അവളെ തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടു... പെട്ടന്നുള്ള അവന്റെ പ്രവർത്തി അവളുടെ മനസിൽ ദേഷ്യം നുറുങ്ങിപൊന്തി..

അവനോട്  സംസാരിച്ചശേഷം അവന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റി അവൾ ദേഷ്യത്തിൽ  അവന്റെ അടുത്ത് നിന്നും എണിറ്റു മറ്റൊരു റൂമിലേക്ക് പോയി.....അവൾ പോയതും അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും ചെറിയ കണ്ണീർ തുള്ളികളായി താഴേക്ക് പതിച്ചു...

അവൻ തന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഇതുവരെ സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങൾ ഓർത്ത് കിടന്നു..ഊർമിള ദത്തന്റെ കണ്ണിൽ കണ്ട ഭാവം എന്തെന്ന് ഓർത്താണ് കിടന്നത്...

അപ്പോളും ഇവരും അറിഞ്ഞില്ല... കാലം തങ്ങൾക്ക് വീണ്ടും ഒരു പ്രണയകാലം കൊണ്ടുവന്നു തരുമെന്ന്...ആ പ്രണയകാലം അധികം വിദൂരമല്ല എന്ന്..

ഇതേ സമയം ബാൽക്കണിയിൽ രണ്ടുപേർ തന്റെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും ജീവിതത്തിൽ സന്തോഷത്തിന്റെ നാളുകൾ വരണമെന്ന് ഇവരും ആഗ്രഹിച്ചു... കാരണം ഒരിക്കൽ പോലും അമ്മ സന്തോഷിക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടില്ല...

\"ഗഗയേട്ടാ.. നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ നമ്മളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും മാറുമെന്ന്..\"

\"എനിക്കറിയില്ല ഗാനവ്...\"

\"നമ്മൾ ഉടനെ ഒന്നും ചെയ്തില്ലയെങ്കിൽ

നമ്മൾക്ക് അച്ഛൻ അല്ലെങ്കിൽ അമ്മയെ നക്ഷ്ടപ്പെടും... അതുകൊണ്ട് ഉടനെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യണം....\"

\"ഗനു നീ ഒന്നുകൊണ്ടും പേടിക്കണ്ട അച്ഛനും അമ്മയും നാട്ടിലേക്ക് പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു...നാട്ടിലെത്തിയാൽ നമ്മൾ അച്ഛന്റെ മനസിൽ അമ്മയോടുള്ള ഇഷ്ടം ഉണ്ടാക്കണം...\"

\"എങ്ങനെ...\"

\"അറിയില്ല... \"

\"ഹ്മ്മ്...\"

\"എനിക്ക് എന്തോ പേടി.. അരുതാത്തത് എന്തോ സംഭവിക്കും എന്ന്...\"ഗനു ചെറിയ ടെൻഷനോടെ പറഞ്ഞു....

\"ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല... നീ വെറുതെ ടെൻഷൻ അടിക്കരുത്... നമ്മൾക്ക് ഈ യാത്ര വളരെ പ്രധാനപെട്ടത് ആണ്.. നമ്മളുടെ അനിയന്റെ കാര്യത്തിൽ തീരുമാനം ആക്കണം.. ഇനി നേരം വൈകി കൂടെ.. എന്നും അവനെ പറ്റി കംപ്ലയിന്റ്പറയൽ ആണ് നാട്ടിലെ അവന്റെ ക്ലാസ്സിലെ കുട്ടിക്ക് പറയാനുള്ളത്...\"

\"നമ്മൾ ഉടനെ തിരിക്കണം... അച്ഛനും അമ്മയും നാട്ടിൽ എത്തതിന് മുമ്പ് നമ്മൾക്ക് എത്തണം... അവനോട് അച്ഛനും അമ്മയും വരുന്ന കാര്യം പറയണം....\'

\"ഹ്മ്മ്..\"

ഗാനവും ഗഗനും കൂടി കുറച്ചുനേരം സംസാരിച്ച ശേഷം കിടക്കാൻ പോയി....

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ഗനുവും ഗഗനും എണിറ്റു വരുമ്പോ കണ്ടത് ഡനിംഗ്  ടേബിളിൽ ഭക്ഷണം എടുത്ത് വെക്കുന്ന  അമ്മയെ ആണ്..കരഞ്ഞതിന്റെയും അടി കൊണ്ട പാടുകളും ആ മുഖത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു...

തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചു നിൽക്കുന്ന മക്കളെ കണ്ടതും

അവർക്കായി ഒരു നോവ് കലർന്ന ചിരി നൽകി..അപ്പോളാണ് റൂമിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വരുന്ന ദത്തനെ കണ്ടതും അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവനു ഭക്ഷണം വിളമ്പി കൊടുത്തു... അവൻ വന്ന് കഴിക്കാൻ ഇരുന്നതും ഊർമിളയുടെ മനസിൽ സന്തോഷം തോന്നി, പക്ഷേ അവളുടെ മനസ് പൂർണമായും സന്തോഷിക്കാൻ പറ്റിയ അവസ്ഥയിൽ അല്ലായിരുന്നു...

തന്റെ അച്ഛന്റെ മാറ്റം ഗഗനിൽ പല സംശയം ഉണ്ടാക്കി... നിശബ്‍ദയെ ഭേദിച്ച് ഗഗൻ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി...

\"അച്ഛാ അമ്മ ഞാനും ഗനുവും കൂടി നാട്ടിലേക്ക് പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു.. എന്റെ സൃഹുത്തുക്കൾ എല്ലാവരും ഒന്നിച്ച് ഒരു ട്രിപ്പ്‌ പ്ലാൻ ചെയ്യുന്നുണ്ട്.... അപ്പോ അവർ എനിക്ക് മെസ്സേജ് അയച്ചിരുന്നു ഞാൻ നാട്ടിലെത്തിയാൽ ഉടനെ ട്രിപ്പ്‌ പോകും...\"

ഗഗൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട ഭാവം നടിക്കാതെ ദത്തൻ എണിറ്റു കൈ കഴുകാൻ പോയപ്പോൾ ഗഗന് സങ്കടമായി...

\"ഗഗാ... നീ നാട്ടിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ ഗനുവിനെയും കൂട്ടികൊണ്ട് പൊക്കോ.... ഞാനും അമ്മയും അധികം വൈകാതെ നാട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെടും... ഇനിയുള്ള നാളുകളിൽ നാട്ടിൽ നിൽക്കാൻ ആണ് പ്ലാൻ...എനിക്ക് എന്തോ ഇനിയുള്ള നാളുകളിൽ നാട്ടിൽ നിൽക്കാൻ ആണ് എന്റെ തീരുമാനം.. ഇവിടെത്തെ ബിസിനസ്‌ ഞാൻ മറ്റൊരു കമ്പനിയുമായി ഹാൻഡ്ഓവർ ചെയ്യാൻ തീരുമാനിച്ചു...

ഇനിയുള്ള നാട്ടിലെ ബിസിനസ്‌ നോക്കി നടത്തണം...പിന്നെ നാട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രപോലും പലതും തീരുമാനിച്ചാണ്....\" ഇതുപറഞ്ഞ് അയാൾ തന്റെ ഫോണും കാറിന്റെ താക്കോൽ എടുത്ത് അയാൾ പോയതും ഗഗനും ഗനുവും ഊർമിളയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി...ഇവരുടെ മുഖം മനസിലാക്കിയെന്നപോലെ അവൾ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

\" എന്റെ മക്കൾ സമദാനത്തോടെ പോയിട്ട് വാ... നിങ്ങളുടെ അച്ഛൻ എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല എനിക്കുറപ്പുണ്ട്..എനിക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ എന്നെ ഓർത്ത് സങ്കടപ്പെടണ്ട....പക്ഷേ എന്റെ മകൻ ഗൗതത്തെ നിങ്ങൾ മാറ്റിയെടുക്കണം.. കാരണം അവൻ വലിയ തെറ്റ് ചെയ്ത കാര്യം നിങ്ങൾക്കറിയില്ലേ.. അവനെ പറഞ്ഞ് മനസിലാക്കണം.നിങ്ങൾ നാട്ടിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോ.... \"

\"നോക്കാം.. മമ്മ ഞാൻ ഗഗൻ പോയാൽ ഞാനുണ്ടാവില്ല ഗൗതത്തിന്റെ കൂടെ.. ഞാൻ ശ്രമിക്കാം അവനെ മാറ്റിയെടുക്കാൻ... അവൻ ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ കേൾക്കുമോ എന്നറിയില്ല.. എന്നാലും ഞാൻ ട്രൈ ചെയ്യും അവനെ നേർവഴിക്ക് നയിക്കാൻ...\"

\"ഹ്മ്മ്.. എന്ന മക്കൾ ചെല്ല് ഓഫീസിലേക്ക്..രണ്ട് പേരിനെയും ഓഫീസിൽ കാണാതെയാകുമ്പോ അച്ഛൻ ഇങ്ങോട്ട് വരും

അതോണ്ട് മക്കൾ വേഗം ചെല്ലാൻ നോക്ക്...\" ഊർമിള പറഞ്ഞതുകേട്ട് ഗഗനും  ഗാനവും യാത്ര പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങി...

ഓഫീസിലെത്തുമ്പോ ഗഗനും ഗാനവും കണ്ടത് ക്യാമ്പിനിൽ എന്തോ ആലോചിച്ചിരിക്കുന്ന ദത്തിനെ ആണ്... അച്ഛനെ ശല്യം ചെയ്യാതെ ഇവരും തങ്ങളുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി...

കല്ലു.. തന്റെ പ്രണയം..അന്ന് അവളുടെ ചേച്ചിയെ കേറിപ്പിടിച്ചതിന് അവളെന്നെ തല്ലി... ആ ദേഷ്യത്തിൽ അവളെ എങ്ങനെ ദ്രോഹിക്കാം എന്ന് ചിന്തിച്ചപ്പോളാണ് അവളുടെ ചേട്ടൻ അവൾക്ക് വിവാഹം ആലോചിക്കുന്നുവെന്ന് പറഞ്ഞത്..ആദ്യം കേട്ടപ്പോ ഞെട്ടിയെങ്കിലും ഇതാ നല്ല അവസരം എന്ന് ഓർത്ത് അവനോട് ഞാനെന്റെ ഇഷ്ടം പറഞ്ഞു..ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവന്റെ മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.. അവൾക്ക് ഞാനുമായുള്ള വിവാഹത്തിന് ഇഷ്ടമല്ല എന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോ അവളെ മാത്രമേ വിവാഹം ചെയ്യുള്ളൂ എന്ന വാശിയായി...ആ വാശിയിൽ അവളെ ചെന്ന് കണ്ട് തന്നോടുള്ള വിവാഹത്തിന് സമ്മതം ആണെന്ന് പറയാൻ പറഞ്ഞുവെങ്കിലും അവൾ പറഞ്ഞതുകേട്ട് അവളെ കൊല്ലാൻ തോന്നിയെനിക്ക്.. അന്ന് അവൾ എന്നെ അപമാനിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നതും അവളുടെ കരണം നോക്കി ഒരെണ്ണം കൊടുത്തു...

അവൾ അടികൊണ്ട കവിളിൽ കൈ ചേർത്ത് എന്നെ ദേഷ്യത്തോടെ നോക്കി അവൾ അവിടെ നിന്നും പോയി...പിന്നീട് ഞാൻ അവളെ കാണാൻ പോയില്ല.. ഒടുവിൽ കല്യാണ തലേന്ന് അവളെ ശരീരം കൊണ്ട് സ്വന്തമാക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.. അവളെ ബലം ഉപയോഗിച്ച് കൊണ്ടുപോകാൻ തുടങ്ങുമ്പോളാണ് ആരോ എന്നെ ചവിട്ടി വീഴ്ത്തിയത്...മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നവരെ കണ്ടതും പൂർവാധികം ശക്തിയോടെ എന്റെയുള്ളിലെ ദേഷ്യം വന്നു.. പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് അടിപിടിയായി.. ഒടുവിൽ ആരോ വരുന്നുണ്ടെന്ന് മനസിലായതും ഞാനും എന്റയോപ്പം വന്നവരും ബാലനെ അവിടെ ഇട്ടിട്ട് ഓടി..പിന്നീട് ഞാൻ മറ്റൊരു സ്ഥലത്ത് രണ്ടുദിവസം താമസിച്ചു.. ബാലന് ബോധം തെളിഞ്ഞവെന്ന് മനസിലായതും തന്റെ പേര് പറയുമെന്ന് കരുതിയെങ്കിലും അവൻ എന്റെ പേര് പറയാത്തതിൽ മനസിൽ ആശ്വാസമായിരുന്നു... ഞാനുണ്ടാക്കിയ കള്ളകഥ വിശ്വസിച്ചു ബാലനെ സഹദേവനും മഹിയും അകറ്റി നിർത്തി... പിന്നീട് സഹദേവനോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് എന്റെ അമ്മ വീട്ടിലേക്ക് പോയി... അവിടെ വെച്ചാണ് ഞാൻ ഊർമിളയെ കണ്ടത്...അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും അവളെ ഇഷ്ടപെട്ടതും അവർ എനിക്കുവേണ്ടി കല്യാണം ആലോചിച്ചു.. ആദ്യം കല്യാണത്തിനു സമ്മതിച്ചില്ലയെങ്കിലും അവളുടെ സ്വത്തുക്കൾ കണ്ടപ്പോ അച്ഛനോടും അമ്മയോടും സമ്മതം പറഞ്ഞു...

രണ്ട് ആഴ്ച കൊണ്ട് വിവാഹം നടന്നു..അവളെ സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയില്ല എന്ന് മനസിലായതും അവളെ ദ്രോഹിക്കാൻ തുടങ്ങി... പക്ഷേ എന്റെ കണക്കുകൾ തെറ്റിച്ച് അവൾ എന്റെ കൂടെ നിന്നു...

വിവാഹം കഴിഞ്ഞ നാൾ മുതൽ കഴിഞ്ഞ ദിവസം വരെ അവളെ വേദനിപ്പിച്ചു...അവൾ തന്നെ പ്രണയിക്കുന്നുവെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ മനസിൽ അവളെ ദ്രോഹിച്ചതിൽ കുറ്റബോധം തോന്നി..തിരികെ വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ കണ്ടു ഡയറി പിടിച്ച് കിടക്കുന്ന ഊർമിയെ.. അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും ഡയറിയെടുത്ത്  നോക്കിയപ്പോ എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും ധാരധാരയായി കണ്ണീർ ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി...അവളുടെ മുഖത്ത് തലോടാൻ തുടങ്ങിയപ്പോളാണ് അവൾ കൈമാറ്റിയതും ഞാൻ അവളെ തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അവളെ വലിച്ചു ഇട്ടപ്പോൾ ഞാൻ കേട്ടു അവളുടെ ഹൃദയതാളം... അവളുടെ ഹൃദയതാളം കേട്ട് കിടക്കുമ്പോളാണ് ദേഷ്യത്തോടെ അവൾ എണിറ്റുപോയി...

ഇന്ന് രാവിലെ ബ്രേക്ക്‌ഫാസ്റ്റ് വിളബിവെച്ചപ്പോ അവളെ സങ്കടപ്പെടുത്താൻ തോന്നിയില്ല..ഞാൻ കഴിക്കുമ്പോ കണ്ടത് എന്നെ ഒളികണ്ണാലെ നോക്കുന്നവളെ ആണ്.. ആ കാഴ്ച്ച മനസിൽ ആഴത്തിൽ പതിച്ചു....ഗഗൻ പറഞ്ഞതുകേട്ട് മനസിൽ ഒത്തിരി സന്തോഷം തോന്നിയെങ്കിലും അത് പുറത്ത് കാട്ടാതെ ഇരുന്നു...ഞാൻ അവനോട് സമ്മതം പറഞ്ഞതും മൂവരും എന്നെ നോക്കി.. അവരുടെ നോട്ടം കണ്ടതും ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഓഫീസിലേക്ക് വന്നു...

ഫോൺ അടിക്കുന്ന ശബ്‍ദം കേട്ടപ്പോളാണ് ദത്തൻ ഓർമയിൽ നിന്നും തിരികെ വന്നത്... ഡിസ്പ്ലേയിൽ തെളിഞ്ഞ പേര് കണ്ടതും ദത്തന്റെ മനസിൽ ടെൻഷൻ വരാൻ തുടങ്ങി.. അവൻ ടെൻഷനോടെ ആ കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു.. മറുഭാഗത്തു നിന്നും

കേട്ട വാർത്ത അവന്റെ കാതുകൾക്ക് വിശ്വസിക്കാനായില്ല...

\"എന്താ നീ പറഞ്ഞത്..\"

\"ഞാൻ പറഞ്ഞത് നേരാ.. അവൾ ആരോഗ്യം വീണ്ടെടുത്തു... അവൾ ആദ്യം തിരക്കിയത് നിന്നെ ആണ്.. അവൾക്ക് നിന്നെയൊന്ന് കാണണമെന്ന്...\"

\"ഓക്കേ.. ഞാൻ വരുന്നുണ്ട് നാട്ടിലേക്ക് അപ്പോ കാണാം.. നീ ഒരു ഉപകാരം ചെയ്യുമോ അവൾക്ക് ഫോൺ കൊടുക്കുമോ...\"

\"ഹ്മ്മ്..\"

\"ഹലോ..\"

\"ഹലോ.. ഏട്ടാ...\"

\"ഹലോ... സുഖല്ലേ നിനക്ക്...\"

\"ഏട്ടാ.. എനിക്ക് എന്റെ ചേട്ടനെ കാണാൻ തോനുന്നു.. എന്നെ അവന്റെ അരികിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുമോ...\"

\"കൊണ്ടുപോകാം... ഞാൻ നാട്ടിൽ വന്നതിനുശേഷം...നീ ഇപ്പോ ഡോക്ടറിന്റെ കൈയിൽ ഫോൺ കൊടുക്ക്...\"

ഇതുകേട്ടതും അവൾ തന്റെ കൈയിലെ ഫോൺ ഡോക്ർക്ക് കൊടുത്തു..

\"ഹലോ.. ദത്താ..\"

\"ഹ്മ്മ്...\"

\"എനിക്കൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്... \"

\"എനിക്ക് മനസിലായി....\"

\"കൊല്ലാൻ വേണ്ടിയാ ഞാൻ അവിടേക്ക് പോയത്... പക്ഷേ ഞാൻ അവിടെ ചെല്ലുമ്പോ കണ്ടത് കത്തി കൊണ്ട് കുത്തേറ്റ് മരണത്തോട് മലയടിക്കുന്ന ധന്യയെ ആണ്... അവളെ കോരിയെടുത്ത് ആശുപത്രിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ ആണ്

തീരുമാനിച്ചുവെങ്കിലും അവളുടെ പിന്നാലെ ശത്രു ഉണ്ടെന്ന് മനസിലാക്കിയാണ് ഞാൻ അവളേം കൂട്ടി നിന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നത്...\"

\"എനിക്കൊരു സംശയം ധന്യയെ കൊല്ലാൻ നോക്കിയത് ആര് ആയിരിക്കും....\"

\"ധന്യയുടെ ചേട്ടൻ കരുതിയിരിക്കുന്നത് അവളെ കൊന്നത് ഞാൻ ആണെന്ന് ആണ്..നാട്ടിൽ ചെല്ലുമ്പോ അവളെ എനിക്ക് അവന്റെ മുന്നിൽ കൊണ്ടുപോയി നിർത്തണം....എന്നിട്ട് പറയണം അവനോട് നിന്റെ പെങ്ങൾ മരിച്ചിട്ടില്ല എന്ന്...\"

\"ദത്താ... നമ്മളുടെ ശരിക്കുള്ള ശത്രു ആരാ...\"

\"അറിയില്ല...\"

\"ഹ്മ്മ്.. നീ വേഗം നാട്ടിലേക്ക് എത്തണം...\"

\"ഞാൻ ടിക്കറ്റ് ബുക്ക്‌ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.

നാട്ടിലേക്ക് സൊ അടുത്ത ആഴ്ച ഞാൻ നാട്ടിലെത്തും...എന്നിട്ട് വേണം ചില കാര്യങ്ങളിൽ തീരുമാനം എടുക്കണം....\"

\"എന്തിനും ഞാൻ ഉണ്ടാകും...\" എന്ന് ഡോക്ർ പറഞ്ഞ് കോൾ കട്ടാക്കി...

പെന്റിങ് ഫയൽസ് നോക്കിയശേഷം വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു...

ദത്തൻ വീട്ടിലേക്ക് ചെന്നപ്പോ കാണുന്നത് പഴയ ആൽബം ചേർത്ത് പിടിച്ച് ഉറങ്ങുന്നവളെ ആണ്...അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും ആൽബം വാങ്ങി മേശയിൽ വെച്ചു...അവളുടെ അടുത്ത്

കിടന്നു.. ഉറക്കത്തിൽ ഇടയിൽ അവൾ ദത്തിന്റെ നെഞ്ചിൽ തലവെച്ചു കിടന്നു..

അവളുടെ സാമിപ്യം കൊണ്ട് തന്റെ മനസിലെ ആകുലതയെല്ലാം മറഞ്ഞു പോകുന്നുണ്ടെന്ന് മനസിലാക്കിയതും അവൻ അവളെ ഒന്നുകൂടി ചേർത്തുപിടിച്ച്, നെറ്റിയിൽ ഒരു ചുംബനം കൊടുത്തു...

കണ്ണ് തുറന്ന് അവൾ നോക്കുമ്പോ കണ്ടത് തന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് കിടക്കുന്നവനെ ആണ്.. അവൾ അവനെ ഇമ്മചിമാതെ നോക്കി കൊണ്ട് അവൾ അവന്റെ മീശയിലും താടിയിലും ഓരോന്നും കാണിക്കാൻ തുടങ്ങി.. അവൻ എണീക്കാൻ പോകുന്നുവെന്ന് മനസിലായതും അവൾ വേഗം തന്നെ എണിറ്റു താഴേക്ക് ചെന്നു...

അവൾ പോയതും ദത്തൻ കണ്ണ് തുറന്നു..അവൻ ചിരിയോടെ അവൾ ഇപ്പോ ചെയ്ത കുറുമ്പ് ഓർത്ത് തലയിണയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കിടന്നു...

അടുക്കളയിൽ നിൽക്കുമ്പോ ഊർമി ചിന്തിച്ചതും താൻ ഇപ്പോ അവന്റെ മീശയിൽ കാട്ടിയത് ആണ്... വർഷങ്ങൾക്കുശേഷം താൻ ഒരു നിമിഷം എങ്കിലും ആ പഴയ ഊർമിളയായി മാറി...ഉറക്കത്തിൽ നിന്നും എണിറ്റു വരുമ്പോ ദത്തൻ കണ്ടത് എന്തോ ആലോചിച്ചു നിൽക്കുന്നവളെ ആണ്.. അവളുടെ അരികിൽ ചെന്നുനിന്നു.. അവന്റെ കൈകൾ അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ പതിഞ്ഞു... നിന്ന നിൽപ്പിൽ അവൾ ഉയർന്നുപൊങ്ങി... അവളെ സ്റ്റാമ്പിൽ ഇരുത്തി അവളിലേക്ക് കൂടുതലായി അടുത്തു...അവളുടെ ചുണ്ടിലേക്ക് തന്റെ ചുണ്ട് ചേർത്ത് നുകരാൻ തുടങ്ങി..അവൾ അവനെ തടയാൻ തുടങ്ങുമ്പോളേക്കും അവൻ അവളുടെ കൈകളെ പിടിച്ചു....

\"ദത്തയേട്ടാ....\"

\"മിള... ഒന്നുകൂടി വിളിക്കുമോ....\"

\"ദത്തയേട്ടാ\" എന്ന് ഊർമിള വിളിച്ചതും അവൻ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ചിത്രം വരച്ചുകൊടുക്കുമ്പോളും അവന്റെ ഒരു കൈ അവളുടെ ഇടുപ്പിൽ ചലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.....ചുണ്ടിൽ രക്തചുവ് അറിഞ്ഞപ്പോളാണ് ദത്തൻ അവളിൽ നിന്നും അകന്നുനിന്നു.. അവൾ തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു....

\"ഇപ്പോ എന്നെ സ്നേഹിച്ചത് ഇന്നലെ പറഞ്ഞതുപോലെയാണോ...\"

ദത്തൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവളിൽ നിന്ന് അകന്ന് അകത്തേക്ക് പോയി...

സോഫയിൽ ദത്തൻ ഇരിക്കുമ്പോളും അവന്റെ മനസിൽ നിറയെ കുറ്റബോധം ആയിരുന്നു...

ഒരിക്കലെങ്കിലും അവളെ സ്നേഹത്തോടെ ചേർത്ത് പിടിച്ചിരുന്നുവെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ മനസ് വേദനിക്കില്ലയായിരുന്നു.. പലപ്പോളും

അവളുടെ കണ്ണീർ കാണുന്നത് ഒരു ഹരം ആയി മാറി...പിന്നീട് ആ കണ്ണീർ കാണാൻ വേണ്ടി അവളോട് ദേഷ്യപ്പെട്ട് സംസാരിച്ചു... അവളുടെ സൃഹുത്തുക്കളുടെ മുന്നിൽ വെച്ച്

അപമാനിച്ചപ്പോൾ അവൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് പോയത്...

വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് അടിച്ചു.. അവൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് എന്തിനാ എന്നെ തല്ലിയത് എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ഞാനവളോട് മറുപടി പറഞ്ഞില്ല....കാരണം അവളെ ഞാൻ എന്റെ ആരും ആയി കണ്ടില്ല.

പിറ്റേന്ന് രാവിലെ അവൾ എന്നോട് ഒന്നും പറയാതെ ഒരു സ്ഥലത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ അവളെ കാണാതെ എനിക്ക് സങ്കടമോ ദേഷ്യമോ വന്നത്... അപ്പോൾ തന്നെ അവളെ കൂട്ടി വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു...

അവൾ എന്തൊക്കെയോ ചോദിക്കുന്നുവെങ്കിലും അതിന് മറുപടി ആയി അവളോട് അസഭ്യമായ ഭാഷയിൽ സംസാരിക്കുക ആണ് ചെയ്തത്...

പിന്നീടാണ് അവളെ ഒരു സ്ഥലത്തേക്കും വിടാതെ വീട്ടിൽ തന്നെ ഇരുത്തി..

അവൾ നാലമത് അമ്മ ആയപ്പോൾ അവൾ ഒത്തിരി സന്തോഷിച്ചിരുന്നു.. പക്ഷേ താൻ കാരണം അവൾക്ക് ആ കുഞ്ഞിനെ നക്ഷ്ടമായി.. അപ്പോളും അവളുടെ കണ്ണീർ കണ്ടില്ലയെന്നു നടിച്ചു..

തന്നോട് പോലും ഒന്നും സംസാരിക്കാറില്ല അവൾ..തങ്ങളുടെ മൂന്ന് മക്കളെ നോക്കാനും അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല... രണ്ടുവർഷത്തോളം അവൾ ആരെയും തിരിച്ചറിയാതെ റൂമിൽ കഴിച്ചു കൂട്ടി...അവളുടെ കൂടെ ഒരിക്കൽ പോലും ഇരുന്നില്ല..കാരണം ആ നിമിഷങ്ങളിൽ തനിക്ക് വലുത് ബിസിനസ്‌ ആയിരുന്നു..തന്റെ സാമിപ്യം അരികിൽ ഇല്ലെന്ന് മനസിലായപ്പോൾ അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ സംസാരിച്ചു.. അന്നാണ് അവൾ വീണ്ടും ആരോഗ്യം വീണ്ടെടുത്തത്....

പലപ്പോളും സ്വന്തം അമ്മ ഊർമിയുടെ കൂടെ സമയം ചിലവഴിക്കാൻ പറഞ്ഞുവെങ്കിലും തന്റെ ചിപ് ഈഗോ കാരണം സമ്മതിച്ചില്ല.. പിന്നീട് അവളുടെ വീട്ടിൽ നിന്നും ചോദ്യങ്ങൾ വന്നപ്പോളാണ് അവളേം രണ്ടുമക്കളിനെയും കൂട്ടി ദുബായിയിലോട്ട് വന്നത്...അവൾ അറിയാതെ നാട്ടിലേക്ക് ചെന്ന് താൻ ആണ് അവളുടെ മാതാപിതാക്കളെ കൊന്നത്.... അവളുടെ മാതാപിതാക്കളുടെ മരണം കൊലപാതക ആണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഉതിർന്ന കണ്ണീർ തന്നെ കൊല്ലതെ

കൊന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്...

താൻ കാരണം അവൾക്ക് ഉണ്ടായ വേദനകൾക്ക് പകരം അവളെ സ്നേഹം കൊണ്ട് മൂടണം... പ്രണയത്തിന്റെ നാളുകൾ അവൾക്ക് സമ്മാനിക്കണം...അവൾക്ക് വേണ്ടി  ഹൃദയം തുടിക്കാൻ തുടങ്ങിയാൽ അവളെ പ്രണയം കൊണ്ട് മൂടണം...

അടുക്കളയിൽ നിൽക്കുന്നുവെങ്കിലും ഊർമിള ആലോചിച്ചതും ഇതേ കാര്യമാണ്..

ഓഫീസിൽ നിന്നും നാട്ടിലേക്ക് പോകാൻ വന്ന ഗനുവും ഗഗനും കണ്ടത് എന്തോ ആലോചിച്ചു ഇരിക്കുന്ന മാതാപിതാക്കളെ ആണ്...

\"അച്ഛാ....\" ഗനുവിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും ദത്തൻ ബോധത്തിലേക്ക് വന്നത്..

\"അമ്മ....\" ഗഗൻ അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചുവിളിച്ചു

\"എന്താ രണ്ടുപേർക്കും ആലോചിക്കാനുളളത് ഇത്രനേരം...\" ഗനു

\"അത്.. ഞങ്ങൾ പണ്ടത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഓർത്ത് ഇരുന്നതാ...\"  ഊർമിള പറയുന്നതിനൊപ്പം ദത്തനും പറഞ്ഞു.. ഇവരും പരസ്പരം  നോക്കിയെങ്കിലും പെട്ടന്ന് തന്നെ ഇവരും മുഖം തിരിച്ചു കളഞ്ഞു

ഇവരും മുഖം തിരിച്ചുവെങ്കിലും ഇവരുടെയും മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു...

ദത്തനും ഊർമിളയും ഒരുമിച്ചു പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞെട്ടിയെങ്കിലും എന്തോ ഓർത്തപോലെ ഗഗനും ഗാനവും പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു...

\"അച്ഛാ അമ്മ ഞങ്ങൾ കുറച്ചുനേരം കഴിഞ്ഞാൽ നാട്ടിലേക്ക് പോകുക ആണ്.. \" ഗനു

\"ഞങ്ങളുടെ യാത്രയിൽ യാതൊരു കുഴപ്പം ഉണ്ടാകാതെയിരിക്കാൻ പ്രാർത്ഥിക്കണേ...\" ഗഗൻ

\"നിങ്ങൾ പോയിട്ട് വാ മക്കളെ.. ഞങ്ങളുടെ അനുഗ്രഹം എപ്പോളും നിങ്ങളുടെ കൂടെ ഉണ്ടാകും...\" അവൾ ഗനുവിന്റെയും ഗഗന്റെയും കവിളിൽ തലോടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു...

ഗഗൻ അച്ഛന്റെ അനുഗ്രം വാങ്ങിയ ശേഷം തന്റെ ഡ്രസ്സുകൾ പാക്ക് ചെയ്യാൻ വേണ്ടി റൂമിലേക്ക് ചെന്നു.. തന്റെ ഫോൺ എടുത്ത് ആർക്കോ മെസ്സേജ് അയച്ചു...

ഗഗന്റെ മെസ്സേജ് കണ്ടതും രഞ്ജിത്തിന്റെ മുഖം പൂർണ ചന്ദ്രനെ പോലെ തെളിഞ്ഞു

തിരികെ മറുപടി യെസ് എന്ന് മാത്രം അയച്ചു...

ഇതേസമയം നാട്ടിൽ തന്റെ ഓഫീസിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു രഞ്ജിത്.. രഞ്ജിത്തിന്റെ കൂടെ അഗ്നി ഉണ്ടായിരുന്നു...

\"എന്തായി... നമ്മൾ പ്രതീക്ഷിച്ചപോലെ എല്ലാം നടക്കുന്നുണ്ട്. അപ്പോ അധികം വൈകാതെ ദത്തനും ഭാര്യയും നാട്ടിലേക്ക് വരുമല്ലേ.. എന്തായാലും കുറച്ചുനാൾ ഇവരും തന്റെ മക്കളുടെ കൂടെ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കട്ടെ, ആ സന്തോഷത്തിനോടുവിൽ അവർക്ക് ആ സമ്മാനം കൊടുക്കണം...\"

\"അഗ്നി...നമ്മൾ ചെയ്യാൻ പോകുന്നത്

ഒരിക്കൽക്കൂടി ആലോചിച്ചിട്ട് മതിയില്ലേ...\"

\"എന്തിന് സ്വന്തം അനിയത്തിയുടെ പ്രായമുള്ളവളെ പീഡിപ്പിച്ചവനെ വെറുതെ വിടണം എന്ന് ആണോ രഞ്ജിയേട്ടൻ പറഞ്ഞുവരുന്നത്...\"

\"ഒരിക്കലും ഞാൻ അങ്ങനെ ഉദ്ദേശിച്ചല്ല പറഞ്ഞത്.. ആദ്യം നമ്മൾ നോക്കണ്ടത് പ്രവീണിന്റെ പെങ്ങളെ കണ്ടുപിടിക്കുക എന്നാണ്..അവളെ കണ്ടെത്തിട്ട് മതി എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നത് \"

\"അറിയാം...അവളെ രക്ഷിച്ചതിനു ശേഷമേ ഞാൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുള്ളൂ

അതിനുമുൻപ് ഇന്റർകോളേജ് പ്രോഗ്രാം ഇല്ലേ.. അന്ന് പ്രവീണിനും ഗൗതത്തിനും ഒരു സ്‌മോൾ പണി കൊടുക്കണം... എന്നാലേ എനിക്ക് സന്തോഷമാവുള്ളൂ....\"

\"വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ് നിങ്ങളോട് കാണിച്ച അതേ ചതിയാണോ നീ അവരോട്  കാണിക്കാൻ പോകുന്നത്...\" ഇത് കേട്ടതും അഗ്നി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.. അവന്റെ പുഞ്ചിരിയുടെ അർത്ഥം എന്തെന്ന് മനസിലാവാതെ രഞ്ജി അവിടെയിരുന്നു..

അപ്പോളാണ് വാതിൽ തുറന്ന് വരുന്ന മനുവിനെ കണ്ടത്... അവന്റെ മുഖത്തെ ടെൻഷൻ കണ്ടതും അഗ്നിയുടെ മനസിൽ ടെൻഷൻ നിഴലിച്ചു..

\"എന്താ... മനു സീരിയസ് കാര്യം പറയാൻ ആണോ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്...\" രഞ്ജി

\"എന്താടാ വല്ല പ്രശ്നം ഉണ്ടായോ...\"അഗ്നി 

\"ചെറുതായി..\" ഇത് പറഞ്ഞ് മനു വീട്ടിൽ നടന്നതെല്ലാം പറഞ്ഞു..

\"ഹ്മ്മ്...\" അഗ്നി& രഞ്ജിത്

\"നീ ഇപ്പോ വന്നത് ഞങ്ങളെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകാൻ ആണല്ലേ നീ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്...\" അഗ്നി പറഞ്ഞതും മനു ചിരിച്ചു...

\"ഞങ്ങൾ വരാം അതിനു മുമ്പ് ചില കാര്യങ്ങൾ ചെയ്ത് തീർക്കാനുണ്ട്..സൊ മൂന്ന് ദിവസങ്ങൾക്കുശേഷം ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ ഉണ്ടാകും.. നീ ഇപ്പോ വീട്ടിലേക്ക് പോയിക്കോ...\"

\"ഹ്മ്മ്....എന്തായാലും വരണം നിങ്ങൾ.. വരാതെയിരിക്കരുത്...\" ഇത്രയും പറഞ്ഞ് മനു ഇവരുടെ അടുത്ത് നിന്നും പോയി...

\"അഗ്നി..നീ എന്താ അവനോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്...\"

\"എനിക്ക് ചില കാര്യങ്ങൾ ചെയ്ത് തീർത്തിട്ട് 

മാത്രമേ ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് വരുള്ളൂ... അതിനു മുമ്പ് രഞ്ജിയേട്ടൻ വീട്ടിലേക്ക് പോകണം.\"

\"നിന്നെ എന്റെ കൂടെ കാണാതെയാകുമ്പോൾ നിന്റെ അമ്മ ചോദിക്കില്ലേ.. നീ എവിടെ ആണെന്ന്... അപ്പോ ഞാൻ എന്ത് പറയും...\"

\"ഞാൻ ഒരു അത്യാവശ്യകാര്യത്തിന് വേണ്ടി പോയിരിക്കുവാ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി... \"

\"എന്തായാലും ഞാൻ പറഞ്ഞു നോക്കാം... \"

\"ഹ്മ്മ്... അപ്പോ ശരി ഞാൻ ഇറങ്ങുക ആണ്.. നീ നാളെ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റന്നാൾ വീട്ടിലേക്ക് പോയാൽ മതി... \"

\"ഓക്കെ... എടാ ശ്രദ്ധിച്ചു പോകണേ.നിന്നെ കാത്ത് നിന്റെ പെണ്ണും അമ്മയും ഉണ്ടെന്ന് മറക്കരുത്....\"

\"ഞാനെങ്ങനെ അവരെ മറക്കും...എനിക്ക് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കുന്ന അമ്മയും എന്റെ പെണ്ണും കൂടെയുള്ളപ്പോ എനിക്ക് ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല....\"

\"ഹ്മ്മ്..\"

\"അപ്പോ ശരി ഞാൻ ഇറങ്ങുന്നു... ഗഗനും ഗനുവും വീട്ടിലെത്തുമ്പോൾ എനിക്ക് മെസ്സേജ് അയക്കണേ... പിന്നെ ഗഗനോട് എന്നെ വിളിക്കാൻ പറയണം...\"

\"ഓക്കേ ഡാ... നീ പോകുന്നത് എന്തിന് ആണെന്ന് അറിയില്ല.. പക്ഷേ നീ ചെയ്യാൻ പോകുന്ന കാര്യത്തിൽ വിജയം നിന്റെ കൂടെ ആയിരിക്കണം...\"

\"എനിക്ക് ഉറപ്പില്ല..ഞാൻ പോകുന്നത് മരണത്തിലേക്ക് ആണ്..\" അഗ്നി മനസിൽ ചിന്തിച്ചു...

രഞ്ജിത്ത് വിളിച്ചപ്പോളാണ് അഗ്നി ചിന്തയിൽ നിന്നും തിരികെ വന്നത്...

രഞ്ജിത്തിനോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് അഗ്നി ഇറങ്ങി..

പാതിദൂരം പിന്നിട്ടതും ഒരു ഇന്നോവ കാർ അവന്റെ കാറിനു മുന്നിലായി  നിർത്തി...അതിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുന്ന അലോക്കിനെ കണ്ടതും അഗ്നി ചെറു ചിരിയോടെ തന്റെ കാറിന്റെ മുന്നിൽ കൈകെട്ടി നിന്നു... അലോക് അഗ്നിയുടെ കാറിൽ കേറിയതും അഗ്നി കാർ സ്റ്റാർട്ട്‌ ആക്കി.... കുറച്ചുനേരത്തെ മൗനത്തിനുശേഷം അഗ്നി സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി....

\"എന്തായി പോയ കാര്യം...\"

\"നമ്മൾ കരുതുന്നപോലെ അല്ല കാര്യങ്ങൾ... ശത്രുക്കൾ വളരെ ശക്തരാണ്...നീ പറഞ്ഞതുപോലെ പ്രവീണും ഗൗതവും 

എന്നും പോകുന്നത് ഗൗതത്തിന്റെ ഗസ്റ്റ് ഹൗസിലേക്ക് ആണ്...എന്റെ ഊഹം ശരിയാണെങ്കിൽ അവളെ ആ ഗസ്റ്റ് ഹൗസിൽ

താമസിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടാകും.... ഞാനിത് പറയാൻ കാരണം ഗൗതത്തിന് ഇങ്ങനയൊരു ഗസ്റ്റ് ഹൗസ് ഉള്ള കാര്യം ആർക്കുമറിയില്ല.....\"

\"വാട്ട്‌....ഗസ്റ്റ് ഹൗസ് ഉള്ളത് ആർക്കുമറിയില്ലേ... അപ്പോ...\"

\"അതേ അഗ്നി ഗൗതത്തിന്റെയും പ്രവീണിന്റെയും വിട്ടുകാർക്ക് അറിയില്ല

ഇങ്ങനെയൊരു ഗസ്റ്റ് ഹൗസ് ഉള്ള കാര്യം...പ്രവീണിന്റെ ഓണർഷിപ്പിൽ ഉള്ളതാണ് ഇവരുടെ ഗസ്റ്റ് ഹൗസ്....\"

\"ഗസ്റ്റ് ഹൗസ് പണിയാനുള്ള ക്യാഷ് അപ്പോ എങ്ങനെ കിട്ടി ....\"

അഗ്നി ചോദിച്ചതിന് അലോക് പറഞ്ഞ മറുപടി കേട്ട്  അഗ്നി ഞെട്ടി.......

തുടരും.......