കൊടും വനത്തിനു ഒത്ത നടുക്ക് ആയിട്ടുള്ള 
ശിവക്ഷേത്രം..... ഒരുപാട് കടമ്പകൾ കടന്നെ ആ ശിവ സന്നിധിയിൽ എത്താൻ സാധിക്കുകയുള്ളൂ ..


അതിനെ സംരക്ഷിക്കാൻ ഇചാതാരികൾ ആയ നിരവധി വന്യ മൃഗങ്ങൾ..... 

ശിവക്ഷേത്രതെയും അവിടുത്തെ കോടികൾ വിലമതിക്കുന്ന പുരാതനമായ വളരെ അധികം മാന്ത്രിക ശക്തി ഉള്ള ആ തിളങ്ങുന്ന വജ്ര കല്ലിനെയും ഒരു മനുഷ്യനെയും സ്പർശിക്കാൻ അനുവദിക്കാതെ ആ മൃഗങ്ങൾ അതിനു കാവൽ നിൽക്കുന്നു.....


കാടിനു നടുവിൽ ഉള്ള മൺപാതയിലൂടെ ഒരു വിചിത്രമായ  വാഹനം  പൊടി പറത്തി കാട്ടിനുള്ളിലെ ക്ക് ചലിച്ചു....


അതിൻ്റെ ഉള്ളിൽ ആയി  7 യുവാക്കളും 2 യുവതികളും ആണ് ഉണ്ടായിരുന്നത് .. 


അവരുടെ കൈകളിൽ ഒക്കെ വിചിത്രമായ ആയുധങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നു... 


കാവൽക്കാർ ആയാ മൃഗങ്ങൾ എല്ലാം അത് കണ്ട് അന്തിച്ചു.... 
എല്ലാവരും മനുഷ്യ രൂപം പൂണ്ട് അവരെ തടയാൻ ശ്രമിച്ചു...


എന്നാൽ ലഹരിയിൽ ആറാദിയിരുന്ന അവർ കയ്യിലെ യന്ത്രത്തിൽ നിന്ന്  വെടി ഉത്തിർത് അവരെ ഒക്കെ നിഷ്പ്രയാസം കൊലപ്പെടുത്തി...


അവരെ ഒക്കെ കടന്ന് ആ വാഹനം മുന്നോട്ട്  കുതിച്ചു...


മനുഷ്യ രൂപത്തിൽ മരിച്ച ആ ജീവികൾ അതിൻ്റെ യഥാർത്ഥ രൂപത്തിലേക്ക് മാറുന്നത് അവർ കണ്ടില്ല....


ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് ഉള്ള വഴി നീളെ അവർ എല്ലാത്തിനെയും കൊന്നു മുന്നേറി ...


അന്നാദ്യമായി ഒരു മനുഷ്യൻ ആ പുണ്യമായ ക്ഷേത്രത്തിൽ കാലു കുത്തി....



പ്രകൃതി അതിൻ്റെ രൗദ്രഭാവം പൂണ്ടിരിക്കുന്നു... 
രാത്രിയുടെ കാഠിന്യം വർധിച്ചിരുക്കുന്നു...  ആരോടോ ഉള്ള രോഷം കാറ്റ് ഭൂമിയിലെ മരങ്ങളെ പിഴുത് എറിഞ്ഞ് ശമിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു...
പ്രിയപ്പെട്ടവലുടെ വേർപാടിൻ്റെ  സമയം അടുക്കും തോറും മഴയുടെ ശക്തി വാർധികുന്നു....


വന്നവർ അമ്പലത്തിനു അകത്തേക്ക് കടന്നു ..


ആഞ്ഞ് വീശുന്ന കാറ്റ് കാരണം വിളക്കുകൾ ഒക്കെ കെട്ടണഞ്ഞിരുന്നു... 


അവർ അവിടം മുഴുവൻ പല രീതിയിൽ നശിപ്പിച്ചു... 


അത് തടയാൻ എന്നോണം ഒരു കടുവയും ചെന്നയയും അങ്ങോട്ട് എത്തിയിരുന്നു....


കാവൽക്കാരിൽ ഏറ്റവും ശക്ത അവർ ആയിരുന്നു....



ഉറക്കെ ഘർജിച്ച് കൊണ്ട് കടുവ കൂട്ടത്തിൽ ഒരുത്തൻ്റെ ദേഹത്തേക്ക് ചാടി വീണു .... 

അയാളെ ദാരുണമായി കൊന്നു കളഞ്ഞു ...
ചെന്നയായും അതിലെ പെണ്കുട്ടികളെ ഇല്ലാതാക്കി...

പല പ്രാവിശ്യം വെടി കൊണ്ട് മരിക്കാൻ ആയപ്പോഴും  അ രണ്ട് മൃഗങ്ങൾ അതിൽ 8 പേരെ ഇല്ലാതാക്കിയിരുന്നു ....  

ഒമ്പതാമൻ വളരെ സമർത്ഥമായി അവിടുത്തെ വജ്രകല്ല് സ്വന്തമാക്കി ...
അതിൻ്റെ ശക്തിയാൽ അയാൽ അവിടുന്ന് രക്ഷപെട്ടു ....


മഴയുടെയും കാറ്റിനെയും ഒക്കെ രൗദ്രത കുറഞ്ഞ വന്നു.... തൻ്റെ പ്രിയ പാലകർക്കായ് ആകാശം കണ്ണീർ പൊഴിച്ചു....

പാതി ജീവനോടെ കിടന്നിരുന്ന ചെന്നയയുടെ മരണം കടുവ ദയനീയമായി നോക്കി നിന്നു ..

പതിയെ മനുഷ്യ രൂപത്തിലേക്ക് മാറിയ ആ കടുവ   ശിവലിംഗത്തിൻ്റെ താഴെ വന്ന് കണ്ണടച്ച് പ്രാർത്ഥിച്ചു.....


എൻ്റെ മഹാദേവ..... 
എൻ്റെ  തുടക്കവും ഒടുക്കവും അങ്ങിൽ ഒത്തുങ്ങിയതിൽ  ഈ പ്രിയ ഭക്ത സന്തോഷവതിയാണ്........


അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് രണ്ട് ഇറ്റ് കണ്ണുനീർ ഉറ്റ് വീണു...


പതിയെ അവളും മരണത്തെ പുൽകി.....

പൊടുന്നനെ അമ്പലത്തിലെ മണികൾ ഒക്കെ മുഴങ്ങി...കാറ്റ് ആഞ്ഞ് വീശി.... പൊടികൾ അന്തരീക്ഷത്തിൽ ഉയർന്ന പൊങ്ങി....

മുഴകത്തോടെ ഒരു ശബ്ദം അവിടം ആകെ മുഴങ്ങി....


""... ഇനി ഒരു ജന്മം നിനക്ക് ഉണ്ടെങ്കിൽ അതിൽ നി അനന്തം ആയിരിക്കും.. എൻ്റെ പ്രിയപെട്ട മാന്ത്രിക കല്ലിനും അവകാശി നി മാത്രം ആയിരിക്കും..... .. "....

എന്ന് അനുഗ്രഹ വാക്കുകളോടെ ആ ശബ്ദം ഇല്ലാതായി .....


അവിടം ആകെ ഒരു പ്രകാശം നിറഞ്ഞു ..പതുകെ പതുകെ ആ ക്ഷേത്രത്തിൻ്റെ പുറം ഭാഗം എല്ലാം പൊളിഞ്ഞ് വീണു ......