ജാനി ... നീ ... പോവാണോ ...
മഹി വിഷമത്തോടെ ചോദിച്ചു.

ഓഫീസിൽ ഒരു എമർജൻസി , എന്നോട് വരാൻ പറ്റുമോന്ന് ചോദിച്ചു. ഒരാഴ്ചത്തെ കാര്യമെയുള്ളൂ , അപ്പോഴെക്കും ഞാൻ തിരികെ വരും. പിന്നെ അമ്മു അവിടെ ഒറ്റയ്ക്കാ ... അവളുടെ കാര്യം ശെരിയാക്കണം.....
ജാനി പറഞ്ഞു.

അമ്മുവോ ... അതാരാ ...
മഹി സംശയതോടെ ചോദിച്ചു.

ചില കാര്യങ്ങൾ നല്ലത്തിനാവും എന്ന് പറയില്ലേ ... അതുപോലെ , നമ്മൾ പിരിഞ്ഞതുകൊണ്ട് മാത്രമാണ് എനിക്ക് അവളെ കിട്ടിയത്. എന്റെ സ്വന്തം അനിയത്തികുട്ടി, അമ്മു എന്ന അമ്യത .

ജാനി സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.

എനിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലാവുന്നില്ലാ ...നീയൊന്ന് തെളിച്ച് പറ ജാനീ ...

ഈ വെളുപ്പാൻ കാലത്ത് തെളിച്ച് പറയാനൊന്നും നേരില്ല , മഹി. ഇനിയിപ്പോ എന്തായാലും  ഞാൻ വരുമ്പോൾ അമ്മുവിനെ തനിച്ചവിടെ നിർത്താൻ പറ്റില്ല.

അല്ലാ ... ജാനീ , നീയിപ്പോ ലീവിൽ ആണോ ...

ലീവിലാണ് ... രണ്ട് മാസം ലീവുണ്ട്. അത് കഴിഞ്ഞാൽ ...
ജാനി പറയുന്നത് പെട്ടെന്ന് നിർത്തി കൊണ്ട് മഹിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

ലീവ് കഴിഞ്ഞാൽ നീ തിരിച്ച് പോവുന്നില്ല. ഇനി റിസൈൻ ചെയ്തിട്ട് വന്നാൽ മതി.

അവളുടെ നോട്ടത്തിന്റെ ഉദ്ദേശം മനസ്സിലായ പോലെ മഹി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്നുകൊണ്ട് ജാനിയുടെ കവിളിൽ കൈവച്ച് കണ്ണിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു.

ഇല്ലെങ്കിലോ... ജാനി കളിയോടെ ചോദിച്ചു.

മഹി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഒന്നും കൂടി നീങ്ങി നിന്നു. മഹിയുടെ ശ്വാസം മുഖത്ത് തട്ടിയപ്പോൾ ജാനിയുടെ ശരീരം വിറച്ചു.

ഇല്ലേ... മഹി ചോദിച്ചു.

ങും ... ജാനി ഒന്ന് മൂളി.

റീമേരേജിനുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ ചെയ്യട്ടെ ...

ങും ... ജാനി വീണ്ടും മൂളി. അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് മഹിക്ക് വ്യക്തമായി കേൾക്കാം. ജാനിക്ക് ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വരുന്നുണ്ടായിരുന്നുല്ല.

ജാനി മഹിയെ തട്ടി മാറ്റി മുറിയിൽ നിന്നിറങ്ങി ഓടി.

ജാനി ഫ്രഷായി അടുക്കളയിൽ എത്തിയപ്പോഴെക്കും അവിടെ ജാനിയുടെ അമ്മയും ലക്ഷ്മിയും ഉണ്ടായിരുന്നു.

രണ്ടു പേരും നല്ല കുശലം പറച്ചലിലാണ്. ലക്ഷ്മി സാമ്പാർ ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ട്. അമ്മ കറിക്ക് പച്ചക്കറി കരിയുന്നുണ്ട്.

മോള് ... എണീറ്റോ ...
അടുക്കള വാതിക്കൽ എന്തോ ആലോചിച്ചു നിൽക്കുന്ന ജാനിയെ കണ്ട് ലക്ഷ്മി ചോദിച്ചു. അപ്പോഴാണ് ജാനിയുടെ അമ്മ , ഗായത്രി വാതിലിനടുത്ത് നിൽക്കുന്ന ജാനിയെ കണ്ടത്.

ഒന്നൂല്ല, ചേച്ചി. നിങ്ങളുടെ സംസാരം കേട്ട് നിന്നതാ ... അല്ലാ ... ഇന്ന് എന്താ സ്‌പെഷ്യൽ ...

ജാനി ടർക്കി ഉപയോഗിച്ച് മുടി കയറ്റി കെട്ടിവെച്ച് കൊണ്ട് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടക്കുന്നതിന് ഇടയിൽ ചോദിച്ചു.

ഇഡലി, സാമ്പാർ പിന്നെ ചട്ട്ണി ... ലക്ഷ്മി പറഞ്ഞു.

കേൾക്കുമ്പോ തന്നെ കൊതിയാവുന്നു. എത്ര കാലായി ഇതൊക്കെ കഴിച്ചിട്ട് ...

ജാനി അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അടുക്കളയിൽ അവരെ സഹായിക്കാനായി കൂടെ കൂടി.

ജാനി... നീയി ചായ അച്ഛന് കൊണ്ട് കൊടുക്ക്...
ജാനിയുടെ കൈയിലേക്ക് കപ്പ് കൊടുത്തു കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു.

ജാനി ...
അപ്പോഴാണ് മഹിയുടെ വിളി . മഹിയുടെ വിളി കേട്ടപ്പോൾ ലക്ഷ്മി ജാനിയുടെ കൈയിലേക്ക് മറ്റൊരു കോഫി കപ്പ് കൂടി കൊടുത്തു.

ജാനി അതുമായി ഹാളിലേക്ക് പോയി. ആദ്യം അച്ഛന് ചായ കൊടുത്ത ശേഷം മഹിക്ക് കോഫി കൊടുത്തു.

ജാനി, നീ ലഗ്ഗേജ് പാക്ക് ചെയ്തോ...
തിരികെ അടുക്കളയിലേക്ക് പോവാൻ നിൽക്കുന്ന ജാനിയോട് മഹി ചോദിച്ചു.

ഇല്ല, മഹി . പാക്ക് ചെയ്യണം. എന്തേ ...?
ജാനി ചോദിച്ചു.

ലഗ്ഗേജോ ... അവിടേക്ക് വന്ന ഗായത്രി ജാനിയോടും മഹിയോടുമായി ചോദിച്ചു.

അമ്മേ ... അത് പിന്നെ ... ഇന്ന് വൈകീട്ടത്തെ ഫ്ലൈറ്റിൽ ഞാൻ ലണ്ടനിലേക്ക് തിരിച്ച് പോവും.

മഹി ഉത്തരം നൽക്കുന്നതിനു മുൻപ് ജാനി പറഞ്ഞു.

എന്താ ജാനീ ... നീയീ പറയണേ ...
നിങ്ങൾ രണ്ടും ആളെ കളിയാക്കാണോ ... പ്രിയ പറഞ്ഞതിൽ തെറ്റൊന്നും ഇല്ലാ ...
ഗായത്രിക്ക് നന്നായി ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ഗായത്രി, നീ ഈ ചാടി കടിക്കണ സ്വഭാവം ഒന്ന് നിർത്തോ ... ആദ്യം അവൾക്ക് പറയാന്നുള്ളത് ഒന്ന് കേൾക്ക് ...

മഹാദേവൻ ഗായത്രിയോട് പറഞ്ഞു.

അപ്പോഴെക്കും സിത്തുവും ഗൗതവും കുളിച്ച് ഫ്രഷായി താഴെക്ക് വന്നു. പിന്നെ അവരെല്ലാവരും കൂടി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.

എല്ലാം കഴിഞ്ഞ്  ജാനി ലഗ്ഗേജ് എടുത്ത് വെച്ചു. മുറിയിലെ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്ന് താഴെ ഗാർഡനിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ജാനി അവിടെ സംസാരിച്ചിരിക്കുന്ന അമ്മയെയും അച്ഛനെയും കണ്ടു. പിന്നെ അവൾ നേരെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി. അവിടെ അവർക്കടുത്തായി ഇരുന്നു.

എവിടെ നിന്ന് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങും എന്ന സംശയത്തിലാണ് ജാനി.

അച്ഛാ ... അമ്മേ ... എനിക്ക് സംസാരിക്കണം.
ജാനി അനുവാദത്തിനായി അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

അവർ തലയാട്ടിയതും ജാനിയുടെ ഓർമ വർഷങ്ങൾ പിറകോട് പോയി. അവൾ ഒന്നൊന്നായി അവർക്ക് മുന്നിൽ വിശദീകരിച്ചു. ഇടയ്ക്കിടെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന കണ്ണുനീർ മത്സരിച്ചു തുടയ്ക്കുന്നുണ്ട്.

ഇന്നലെ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ പറയുമ്പോഴെക്കും അവൾ തളർന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു. ജാനിയുടെ അമ്മയുടെയും അച്ഛന്റെയും അവസ്ഥ മറിച്ചല്ലായിരുന്നു. അവർ രണ്ടു പേരും ജാനിയെ ചേർത്തു പിടിച്ചു. അവൾക്ക് താങ്ങായി ഇനിയെന്നും കൂടെ ഉണ്ടാവുമെന്ന ഉറപ്പ് നൽകി കൊണ്ട് . ആ ചേർത്ത് പിടിക്കൽ ജാനിക്ക് ഒത്തിരി ആശ്വാസമായി തോന്നി.

ഗായത്രിക്കും മഹാദേവനും വല്ലാത്ത ഭാരം പോലെ തോന്നി, മനസ്സിന്റെ ഭാരം. ഒരിക്കൽ പോലും അവളെ മനസ്സിലാക്കിയല്ല, അവളെ കേൾക്കാൻ ഒരവസരം നൽകിയില്ല. ഇപ്പോൾ മനസ്സ് നിറയെ കുറ്റബോധമാണ്. ഇനി ഒരിക്കലും ജാനിയെ തനിച്ചാക്കില്ലെന്ന് അവർ മനസ്സിൽ തീരുമാനിച്ചു.

ഇതെല്ലാം കണ്ടു നിന്നിരുന്ന മഹിയുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞൊഴുകി. അവൻ അവർ കാണാതെ പിന്തിരിഞ്ഞു നടന്നു.

ഇപ്പോൾ ആ വീടും വീട്ടിൽ ഉള്ളവരുടെ മനസ്സും തികച്ചും ശാന്തമാണ്.

ഗായത്രിയും മഹാദേവനും അവളെ തടഞ്ഞില്ല. വിഷമം തീരുന്നത് വരെ കരഞ്ഞോട്ടെ എന്ന് അവരും വിചാരിച്ചു. മനസ്സിൽ ഇത്രയും വർഷം ആരെയും അറിയിക്കാതെ സൂക്ഷിച്ചു വെച്ച സങ്കടത്തിന്റെ പേമാരിയാണ് ഇപ്പോൾ കണ്ണുകളിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നത്.

കുറെ നേരം അവരങ്ങനെ ഇരുന്നു. സ്വയം മനസ്സൊന്ന് ശാന്തമായന്ന് തോന്നിയപ്പോൾ ജാനി എഴുന്നേറ്റ് നേരെയിരുന്നു.

മോളെ , ജാനി ... നീ ഇപ്പോ തിരിച്ച് എന്തിനാ പോവുന്നേ ...

ഗായത്രി സങ്കോച്ചത്തോടെ ചോദിച്ചു. മഹാദേവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ജാനിക്ക് മനസ്സിലായി അച്ഛനും ഉത്തരത്തിനായി കാത്തിരിക്കുകയാണ്.

അമ്മേ, ഞാനിപ്പോൾ ലണ്ടനിലെ ഒരു സോഫറ്റ്വെയർ കമ്പനിയിലാണ് ജോലി ചെയ്യുന്നത്. സിത്തുവിനും ഗൗതമിനും കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവരുടെ വെക്കേഷൻ നോക്കി രണ്ട് മാസം ലീവെടുത്ത് വന്നതാണ്. ഇപ്പോൾ ഒരു എമർജൻസി , പോവാതെ പറ്റില്ല.

അപ്പോ നീ ഇനി അവിടെ തന്നെ തുടരാൻ ആണോ തീരുമാനം .... ഈ പ്രാവശ്യം ചോദ്യം മഹാദേവന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നായിരുന്നു.

ഇല്ലച്ഛാ , പോയി വരുമ്പോൾ ജോലി റിസൈൻ ചെയ്ത് വരണം. എന്നിട്ട് നിങ്ങൾ എല്ലാവരുടെയും കൂടെ പഴയ പോലെ അടിച്ചു പൊളിക്കണം.പിന്നെ അമ്മുവിന്റെ കാര്യത്തിൽ തീരുമാനമാക്കണം. അതിനെല്ലാം മുൻപ് ചെയ്ത് തീർക്കാൻ കുറച്ചധികമുണ്ട്....
എന്തൊക്കയോ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ജാനി പറഞ്ഞു.

അമ്മു ... ആരാ, ആ കുട്ടി ...? 
ഗായത്രി ചോദിച്ചു.

ജാനി മറുപടി പറയാൻ തുടങ്ങിയതും
സിത്തുവും ഗൗതവും അങ്ങോട് വന്നു. പിന്നെ അവരുടെ കളിചിരിയും കുഞ്ഞു പിണക്കങ്ങളും ഇണക്കങ്ങളുമായി സമയം പോയി. അവർ അമ്മുവിന്റെ കാര്യം മറന്നു അല്ലെങ്കിൽ ഇനി അതിനെ കുറിച്ചുള്ള സംസാരം പിന്നെയാവമെന്ന് വിചാരിച്ചു കാണും .

വൈകീട്ടാണ് ജാനിക്ക് ഫ്ലൈറ്റ്. എല്ലാം എടുത്ത് വെച്ചില്ലേന്ന് നോക്കാനായി മുറിയിലേക്ക് പോവുമ്പോഴാണ് ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നും മഹിയുടെയും ഗൗതമിന്റെയും സംസാരം കേട്ടത്. എങ്കിൽ പിന്നെ അവിടം വരെ ഒന്ന് പോയിട്ട് വരാമെന്ന് വിചാരിച്ചു ജാനി.

എന്നാൽ കാൽ എടുത്ത് വെച്ചതും ഗൗതമിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അവളുടെ കാലുകൾ നിശ്ചലമായി. മഹിയുടെ മറുപടി കേൾക്കാനായി അവൾ അവിടെ തന്നെ മറഞ്ഞു നിന്നു.

പപ്പാ, നിങ്ങൾ ഇന്നലെ സോനാന്റിയെ കാണാൻ ആണോ പോയെ..... ഗൗതം ചോദിച്ചു.

അതെ ...നിനക്ക് എങ്ങനെ മനസ്സിലായി ... മഹി സംശയത്തോടെ ഗൗതമിനെ നോക്കി.

അത് ഞാൻ ... അന്ന് അമ്മ പപ്പയോട് സംസാരിക്കുന്നത് ഞാൻ കേട്ടിരുന്നു. പപ്പാ ... അന്ന് നിങ്ങളുടെ ഡിവോഴ്സിനുള്ള കാരണം ചോദിച്ചില്ലേ ... അത് ... അത് ... ഞാൻ കേട്ടിരുന്നു.

ഗൗതം അല്പം മടിയോടെയാണ് പറഞ്ഞത്. എന്നാൽ ഗൗതമിന്റെ വാക്കുകൾ മഹിയിൽ ഉണ്ടാക്കിയ ആഗാധം ചെറുതല്ലായിരുന്നു. ഗൗതം അതിനെ എങ്ങനെ എടുത്ത് കാണുമെന്നാണ് മഹിയുടെ ഏറ്റവും വലിയ ടെൻഷൻ.

പപ്പാ ... പപ്പാ ... ഗൗതം വേറെ ലോകത്തെന്ന പോലെ നിൽക്കുന്ന മഹിയെ തട്ടി വിളിച്ചു.

പപ്പാ അങ്ങനെ ഒരിക്കലും ചെയ്യില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം. അതോണ്ട് അല്ലേ , ഞാൻ ഇതിനെ കുറിച്ച് മുൻപ് ചോദിക്കാത്തിരുന്നത്. സോനാന്റിയെ എനിക്കറിയാം. അമ്മ പോയതിനു ശേഷം സോനാന്റി ഇവിടെ വരുമ്പോൾ ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ട് .അവരുടെ സ്വഭാവത്തിലുള്ള മാറ്റം.

മഹിയുടെ ചിന്ത മനസ്സിലാക്കിയെന്ന പോലെ ഗൗതം പറഞ്ഞു. മഹിക്ക് ഒരുപാട് സന്തോഷം തോന്നി. കാരണം ഒരിക്കലും ഗൗതം ഇതെല്ലാം മനസ്സിലാക്കുമെന്ന് മഹി കരുതിയിരുന്നില്ല. അവനെ എങ്ങനെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കും എന്ന ചിന്തയില്ലായിരുന്നു മഹി. 

മഹി ഗൗതമിനെ ചേർത്തു പിടിച്ചു. ഗൗതമിനും സന്തോഷമായി.

എനിക്ക് അങ്ങോട് വരാമോ ...... ജാനിയൊന്ന് ചുമച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു. അച്ഛന്റെയും മോന്റെയും സ്നേഹം കണ്ട് ജാനിയുടെ കണ്ണും നിറഞ്ഞിരുന്നു. ജാനിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടാണ് മഹിയും ഗൗതവും തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത്.

മഹി ഗൗതമിനെ തന്നിൽ നിന്നും വേർപ്പെടുത്താതെ തന്നെ ജാനിക്ക് നേരെ കൈനീട്ടി. ജാനിയും ആ കൈകളിൽ ചേർന്നു. ഇത് കണ്ടു വന്ന സിതാരയും അവരുടെ കൂടെ ചേർന്നു.   പഴയ സ്നേഹവും സന്തോഷവും ആ കുടുംബത്തിൽ തിരിച്ചു വന്നു.


🌼  🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 🌼 


എയർപോർട്ടിലേക്ക് പോവാൻ നിൽക്കുന്ന സമയം ഫോൺ എടുത്ത് നോക്കിയപ്പോഴാണ് ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫ് ആയിരുന്നെന്ന് ജാനിക്ക് മനസ്സിലായിത്.

ഫോൺ ഓൺ ആക്കിയത്തും നോട്ടിഫിക്കേഷന്റെ മഴയായിരുന്നു. മിസ്ഡ് കോൾസും, കുറെ മേസേജുകളും ... അമ്മുവിനെ ഇപ്പോ തിരിച്ചു വിളിച്ചാൽ അവൾ കരച്ചിൽ തുടങ്ങുമെന്ന് ഉറപ്പാണ്. നല്ല ടെൻഷനിലാവും അമ്മു. ഇനി ദേവിനെ വിളിക്കുക ആണെങ്കിൽ ചീത്ത ഉറപ്പാണ്. ഇനിയിപ്പോ വിളിക്കാനും കാര്യങ്ങൾ പറയാനും ആശ്വാസിപ്പിക്കാനൊന്നും സമയവുമില്ല.

അതുകൊണ്ട് ജാനി തത്കാലം അമ്മുവിന് , ഇവിടെ കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ലെന്നും ഓഫീസിൽ ഒരു എമർജൻസി കാരണം ഞാൻ തിരിച്ച് വരുകയാണെന്നും , ബാക്കിയെല്ലാം അവിടെ വന്നിട്ട് പറയാമെന്നും മേസേജ് ഇട്ടു. പിന്നീട് ദേവിനെ വിളിക്കാമെന്ന് വിചാരിച്ചു.

ലഗ്ഗേജ് എല്ലാം സെർവെന്റ് താഴെ കൊണ്ടുവന്ന് വെച്ചിരുന്നു. എല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോൾ ജാനിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. ഒരിക്കലും ഇങ്ങനെ ഒരു തിരിച്ചു പോക്ക് ജാനി പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല. ഈ ദിവസങ്ങൾ അവളുടെ ജീവിതത്തിൽ വരുത്തിയ മാറ്റം വളരെ വലുതാണ്. നിനച്ചിരിക്കാതെ കിട്ടിയ സന്തോഷത്തിന്റെ ദിനങ്ങൾ .

അമ്മീ ... സിത്തു ഓടി വന്ന് ജാനിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു. നല്ല കരച്ചിലാണവൾ. അമ്മീ ... പോവണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് .... കരച്ചിൽ നിർത്തുന്നതിനും ജാനിയെ വിടുന്നതിനും സിത്തുവിന് ഉദ്ദേശമില്ല.

സിത്തു ...ഇങ്ങോട് നോക്ക് .... ജാനി സിത്തുവിന്റെ മുഖം ഉയർത്തി .... അമ്മ പെട്ടെന്ന് വരില്ലേ ... അമ്മേടെ സിത്തൂന് അമ്മയെ വിശ്വാസില്ലേ ... ജാനിക്കും സങ്കടം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു വിധത്തിൽ അവൾ സിത്തുവിനെ ആശ്വാസിപ്പിച്ചു.

ഗൗതവും ഏകദേശം കരച്ചിലിന്റെ വക്കിൽ എത്തിയിരുന്നു. അവൾ അവനെ കെട്ടിപിടിച്ച് നെറുകയിൽ ഒരു മുത്തം നൽക്കി. ജാനി ലക്ഷ്മിയോടും യാത്ര പറഞ്ഞു.

അമ്മേ ... അച്ഛാ ...ഞാൻ പോയിട്ട് വരാം ... ജാനി പറഞ്ഞപ്പോൾ ഗായത്രി അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് ആശ്വാസിപ്പിച്ചു.

ഞാൻ വരുന്നത് വരെ നിങ്ങൾ ഇവിടെ ഉണ്ടാവില്ലേ ... സിത്തുവിനെയും ഗൗതമിനെയും ഇവിടെ തനിച്ചു നിർത്താൻ ഇപ്പോൾ എനിക്ക് ധൈര്യമില്ലാ ..... ജാനി മറുപടിക്കായി അവരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

ഞങ്ങൾ ഇവിടെ ഉണ്ടാവും ജാനി ... നീ ധൈര്യായിട്ട് പോയി വാ .... മഹാദേവൻ അവൾക്ക് ഉറപ്പ് നൽകി.

ജാനി എല്ലാവരോടും യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി. പോവുമ്പോൾ രാമേട്ടനോട് യാത്ര പറയാൻ അവൾ മറന്നില്ല. പോയിട്ട് വേഗം വായോ... എന്ന് പറഞ്ഞ് രാമേട്ടൻ തന്റെ കണ്ണുനീരിനെ മറിച്ചു. സ്വന്തം മകളെ പോലെയാണ് രാമേട്ടന് ജാനി. ഇനിയും ആ കുട്ടിയുടെ ജീവിതത്തിൽ പ്രശ്നങ്ങൾ ഒന്നും ഉണ്ടാവല്ലേന്ന് രാമേട്ടൻ പ്രാർത്ഥിച്ചു.

മഹി മാത്രമാണ് എയർപോർട്ടിലേക്ക് വരുന്നത്. യാത്രയിൽ ഉടനീളം രണ്ടു പേർക്കും ഇടയിൽ  മൗനമായിരുന്നു.
എയർപോർട്ടിൽ എത്തി ജാനി ചെക്ക് ഇൻനിലേക്ക് പോവാൻ നിൽക്കുമ്പോൾ മഹിയെ പോവട്ടെ എന്ന രീതിയിൽ നോക്കി. മഹി കണ്ണ് കൊണ്ട് തന്നെ അവൾക്ക് അനുവാദം നൽകി.

ജാനി മുന്നോട് നടന്നു. മഹി അവൾ പോവുന്നതും നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ട്. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് അവൻ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ നിന്നപ്പോഴാണ് മഹിയെന്നൊരു വിളി കേട്ടത്.

തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ജാനി ഓടി വരുന്നുണ്ട്. അവൾ ഓടി വന്ന് മഹിയെ കെട്ടി പിടിച്ചു. മഹിയാകെ സ്തംഭിച്ചു പോയി. എന്ത് പറയണമെന്നോ ചെയ്യണമെന്നോ അറിയാത്ത അവസ്ഥ ... ചുറ്റുമുള്ള ആൾക്കാർ അവരെ നോക്കുന്നുണ്ട്.

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ജാനി സോറിയെന്ന് പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞ് നടന്നു. അവൾ തന്റെ കണ്ണുനീർ ഒപ്പിയെടുത്തു.


🌼തുടരും🌼


സോറി ... വൈകി ....ഞാനൊരു ട്രിപ്പ് പോയെക്കുവായിരുന്നു ....

Happy vishu ❤️🥰