Aksharathalukal

❤️നിലാവിന്റെ പ്രണയിനി ❤️ - 42

പാർട്ട് 42




\" എന്നേ കുറേ  തിരഞ്ഞല്ലേ... എന്നോട് അഭി പറഞ്ഞു... എന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നിയോ ചാരു...\" ( വരുൺ )


\" എന്തൊക്കെയാണ് ഈ പറയുന്നത്... എനിക്കൊന്നും....\"


\" താൻ  എന്താ കരുതിയത്.. ഞാൻ  വഴക്കിടാൻ വന്നത് ആണെന്നോ... ഇത്ര നേരം മിണ്ടാതെ ഇരുന്നത് എങ്ങനെ ആണെന്ന് എനിക്കെ അറിയൂ... എല്ലാം ഒന്ന് ഒതുങ്ങിയിട്ട്  സംസാരിക്കാം എന്ന് കരുതിയപ്പോൾ നീ ഉണ്ട് ബാഗും തൂക്കി വരുന്നു... പിന്നെ ഞാൻ എന്താ ചെയ്യേണ്ടത്... കുറച്ചു  കലിപ്പിട്ടു ഒന്ന് സെറ്റ് ആയതാ... നിന്റെ മുന്നിൽ വാൽ മുറിഞ്ഞു നിൽക്കാതെ ഇരിക്കാൻ. അല്ലേൽ  ഇത്രയും നാൾ  ഞാൻ മാറി നിന്നതിനു  നീ എന്നേ വെള്ളം കുടിപ്പിക്കും എന്ന് എനിക്കു അറിയാം 😌...😁😁😁\"  ( വരുൺ )


അത് ശെരി മൊത്തം ആക്ടിങ് ആർന്നല്ലേ...ശെരിയാക്കി തരാം...


✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

\" അഭി പറഞ്ഞത്  വിവാഹത്തിന് മുൻപ് ഉള്ള കാര്യം അല്ലേ... അതു കഴിഞ്ഞു... ഞാൻ  ഇപ്പോൾ ഒരാളുടെ ഭാര്യയാണ്.  അതുകൊണ്ടു എനിക്കു കഴിഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കാൻ തീരെ താല്പര്യം ഇല്ല \"


\" ഓഹോ... അങ്ങനെ ആണ് അപ്പോൾ കാര്യങ്ങൾ... ഓക്കേ... സംസാരിക്കേണ്ട...\"  ( വരുൺ )


🙄🙄🙄 ന്റെ കൃഷ്ണൻകുട്ട്യേ....ഓവർ ബിൽഡ് അപ് ആയോ 🤔.... അങ്ങനെ പറയണ്ടാർന്നു... അല്ലെങ്കിൽ വേണ്ട... അങ്ങനെ തന്നെ ഇരിക്കട്ടെ കാര്യങ്ങൾ... അല്ലെങ്കിൽ  മുന്നോട്ടു ഉള്ള തീരുമാനങ്ങൾ എങ്ങനെ ആണെന്ന് അറിയാതെ ഒരു പ്രതീക്ഷ വയ്ക്കേണ്ട...


എന്റെ സംസാരം കേട്ടു വരുണിന് ഒത്തിരി വിഷമം ആയെന്നു തോന്നുന്നു... ആള് പയ്യെ റൂമിൽ നിന്ന്  ഇറങ്ങി പോകുവാണ്....

ആകേ തകർന്ന ഒരു നിമിഷം... ഒന്ന് ഓടി ചെന്നു ചേർന്നു നിൽക്കണം എന്ന് ഉണ്ട്... ആ നെഞ്ചോടു ചേർന്നു നെഞ്ചിടിപ്പിന്റെ താളം അറിയണം എന്ന് ഉണ്ട്... കാത്തിരുന്നു  ഒന്ന്  കണ്ടിട്ടു  ഉള്ള്  തുറന്നു ഒന്ന്  സംസാരിക്കാൻ പോലും പറ്റാത്ത അവസ്ഥ ആണല്ലോ... ഇങ്ങനെ പരീക്ഷിക്കാൻ മാത്രം എന്ത് തെറ്റാ കണ്ണാ ഞാൻ നിന്നോട് ചെയ്തത്... 😞😞😞 


പെട്ടെന്നു ആരോ എന്റെ  അടുത്തേക്ക് വന്നു..ആരാ എന്നു നോക്കുന്നതിനു മുൻപേ എന്നേ ചേർത്തു പിടിച്ചു..🫂 പക്ഷെ ആളെ മനസിലാക്കാൻ എനിക്ക് കൂടുതൽ സമയം ഒന്നും വേണ്ടി വന്നില്ല...വരുൺ 🥰🥰🥰 എന്റെ മനസറിഞ്ഞ പോലെ എന്നേ ഇറുകെ പുണർന്നു... വരുണിന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കേട്ടു ഞാൻ നിന്നു...  പെട്ടെന്നു വരുൺ എന്റെ മുഖം കൈക്കുള്ളിൽ ആക്കി...വരുണിന്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കാനാവാതെ  ഞാൻ  കണ്ണുകൾ അടച്ചു... പെട്ടെന്നു വരുൺ എന്റെ ചുണ്ടുകൾ സ്വന്തമാക്കി...പെട്ടെന്നുള്ള ഞെട്ടലിൽ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ നിന്നു... പയ്യെ ഞാനും എല്ലാം മറന്നു ഞങ്ങളുടെ മാത്രം ലോകത്തേക്ക്  പോയി... കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ശ്വാസം എടുക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടു തോന്നിയതും ഞാൻ വരുണിനെ തള്ളി മാറ്റി...മുഖത്ത് നോക്കാൻ ഒരു ചമ്മൽ അതു കണ്ടു കൊണ്ടാവും വരുൺ എന്റെ മുഖം വരുണിന്റെ മുഖത്തിനു നേരെ പിടിച്ചു. 


\" നീ ഇത്ര ദിവസം ഇവിടെ എങ്ങനെയായിരുന്നു  എന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടു തന്നെയാണ്  ഞാൻ വന്നിരിക്കുന്നത്... അതിനിടയിൽ  ചുമ്മാ ഷോ കാണിക്കാൻ നിന്നാൽ ഉണ്ടല്ലോ  എന്റെ കൈയ്യിൽ നിന്നു കുറേ വാങ്ങിക്കൂട്ടും നീ... ചാരു... നീ  ഇത്രയും  നാളും എന്നേ തിരഞ്ഞാണ് നീ നടന്നത്... നിന്റെ  മനസ്സിൽ ഞാൻ ഇല്ല എന്ന് ഇനി നീ പറയണ്ട... നിനക്കു എന്നോടുള്ള  പ്രണയം എത്രയാണ്  എന്നു ഇപ്പോൾ നിന്റെ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ കണ്ടത് ആണ്... കൂടുതൽ ഒന്നും നീ ആലോചിക്കേണ്ട... ഇപ്പോഴത്തെ ഈ പ്രശ്നങ്ങൾ എല്ലാം ഒന്ന്  ഒതുങ്ങട്ടെ... എന്നിട്ടാവാം  ബാക്കി.... ഇനിയും ഷോ ഉണ്ടേൽ  ഇതാവും 😘😘😘 എന്റെ മറുപടി... 😉😉😉  കേട്ടോ മോളെ മരംകേറി 😁😁😁 \"  ( വരുൺ )

എന്നും പറഞ്ഞു വരുൺ റൂമിൽ നിന്നു പോയി.


😬😬😬 ഹോ... എത്ര പറഞ്ഞാലും കേൾക്കില്ല... ഇത്തിരി കണ്ട്രോൾ ഒക്കെ വേണ്ടേ എന്റെ ചാരു... ഇതിപ്പോ... എല്ലാം  കയ്യിൽ നിന്നു പോയില്ലേ... അതെങ്ങനാ  ഒട്ടും കണ്ട്രോൾ ഇല്ലാത്ത ആളെ അല്ലേ ഫുൾ ടൈം കൂടെ കൊണ്ട് നടക്കുന്നെ... എന്റെ  കണ്ണാ... നിനക്കോ കണ്ട്രോൾ ഇല്ലാ... എനിക്കെങ്കിലും അത് തന്നൂടെ... ഇതിപ്പോ ചമ്മി നാറിയില്ലേ...


🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁


കുറച്ചു നേരം ആ ചമ്മൽ മാറ്റാൻ റൂമിൽ തന്നെ നിന്നു... കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ  സരിഗേച്ചി വന്നു വിളിച്ചു... ഞാൻ ചേച്ചിടെ കൂടെ താഴേക്ക് ചെന്നപ്പോൾ നല്ല ചർച്ചയിൽ ആണ് എല്ലാവരും... ഞാൻ  വരുണിനെ  ഒന്ന് നോക്കി... വരുൺ എന്നേ നോക്കി 😉 കണ്ണിറുക്കി കാണിച്ചു.. പിന്നെ ഞാൻ ആ ഭാഗത്തേക്ക്‌ നോക്കാതെ നിന്നു...


\" ചാരു... ഞങ്ങൾ  നിങ്ങളുടെ കാര്യത്തിൽ ഒരു തീരുമാനം എടുത്തിട്ടുണ്ട്... ഈ കേസും കാര്യങ്ങളും ഒക്കെ ഒന്ന് ഒതുങ്ങിയിട്ട്  നിങ്ങളുടെ കല്യാണം... അതുവരെ മോള്  ഇവിടെ  നിൽക്കുന്നോ അതോ വീട്ടിൽ പോകുന്നോ???\"  ( വിശ്വനാഥ്)


ഞാൻ  എന്ത്  പറയണം എന്ന് അറിയാതെ  നിന്നു...  അപ്പോ വിവേക്കേട്ടൻ  എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.


\" അഭിയുടെ കാര്യം ഓർത്താണ് ഈ സങ്കടം എങ്കിൽ   അത് വേണ്ട... അവനും അനിയത്തിയും സേഫ് ആണ്... നീ എന്താ കരുതിയെ ആരും  അറിയാതെ ഓരോന്നു ചെയ്യാൻ നിനക്ക് മാത്രേ പറ്റു എന്നോ... ഞങ്ങൾക്കും പറ്റും കേട്ടോ അതൊക്കെ \"  ( വിവേക് )


വിവേക്കേട്ടൻ പറഞ്ഞത് എന്താ എന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ വിവേക്കേട്ടന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി...


\" നീ  ജോലിക്ക്  വേണ്ടി മാത്രം ആണോ  എറണാകുളത്തേക്ക്  വന്നത് \"  ( വരുൺ )


ന്റെ കൃഷ്ണാ.... ഏട്ടൻ എന്താ ഇങ്ങനെ ഒരു ചോദ്യം... എനിക്ക് എന്തോ ഒരു പണി വരുന്നുണ്ട്...


\" അല്ലാതെ പിന്നെ എന്തിനാ വരുന്നേ...\"


\"അല്ലാതെ ആരെയും അന്വേഷിക്കാൻ വന്നത് അല്ല അല്ലേ\".  ( വിവേക് )


\" അന്വേഷിക്കാനോ... ഞാനോ 😳 ഏട്ടൻ എന്തൊക്കെയാണു ഈ പറയുന്നെ \"


\" ഓഹോ... അപ്പോൾ പിന്നെ നീ എന്തിനാ  വരുണിനെ അന്വേഷിച്ചു നടന്നത് \"  ( വിവേക്)


\" വരുണിനെ അന്വേഷിച്ചെന്നോ. വരുൺ  ഓഫിൽ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ... പിന്നെ ഞാൻ എന്തിനാ അന്വേഷിക്കുന്നേ..\"


\" മുഖം അത് അല്ലാത്തത് കൊണ്ട് അല്ലേ നിനക്കു മനസിലാക്കാഞ്ഞത്... പഴയ ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോൾ നിനക്ക്  വേഗം മനസിലായല്ലോ... \" ( വിവേക് )


ന്റെ കൃഷ്ണാ... പെട്ടല്ലോ... ഇനി ഇപ്പോൾ എന്താ ചെയ്യാ... ഇത് ഇങ്ങനെ ആണ് ഏട്ടൻ അറിഞ്ഞത്... എനിക്കും കിച്ചേട്ടനും മീനുവിനും മാത്രം അറിയുന്ന കാര്യം വിവേക്കേട്ടൻ എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു... ഇതുവരെ ആരെയും അറിയിക്കാതെ  കൊണ്ട് നടന്നത് ആണ്... അച്ഛനും അമ്മയും അറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് കാര്യം ഇല്ല... ഇത്രയും നാൾ ഇത് മറച്ചു വെച്ചിട്ട് ആണ്  ഞാൻ  ഈ കല്യാണം കഴിച്ചത് എന്ന് അറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ എന്താ ഉണ്ടാവാ... എന്റെ  കണ്ണാ  എന്നേ ഇങ്ങനെ നീ പരീക്ഷിക്കല്ലേ... 


\" ചാരു എന്താ നീ ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിൽക്കുന്നത് \"  ( വിവേക്)


\" എങ്ങനെ മിണ്ടാനാണ് വിവേക്... ആരും അറിയാതെ ഓരോന്ന് ചെയ്തിട്ടു പിടിക്കപ്പെട്ടതിന്റെ  ചമ്മൽ ആണ്..\"  ( സരിഗ )


\" ആ...അത് ശെരിയാണ്... ആരെയും അറിയിക്കാതെ  കുറേ കൊല്ലങ്ങളായി  മനസ്സിൽ കൊണ്ട് നടന്നത്  ഞങ്ങൾ എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു  എന്നാവും ചിന്തിക്കുന്നത്.. വരുണിന് ആക്സിഡന്റ്‌ ആയതിനു ശേഷം കിച്ചു എന്നേ കാണാൻ വന്നിരുന്നു...  അവൻ പറഞ്ഞു ഞാൻ അറിഞ്ഞു നിങ്ങളുടെ കാര്യം... പക്ഷെ അന്ന് വരുണിന്  ഒന്നും ഓർമ ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥയിൽ പിന്നെ എനിക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ലാരുന്നു.... അവൻ നോർമൽ ലൈഫിലേക്ക് വന്നതിനു ശേഷം  തീരുമാനിക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു ഞങ്ങൾ പിരിഞ്ഞു... പിന്നീട്  നീ അവിടെ ജോലിക്ക് കേറിയതും  നിങ്ങളെ രണ്ടു പേരെയും അടുപ്പിച്ചതും  ഒക്കെ  ഞങ്ങളുടെ പ്ലാൻ ആയിരുന്നു. അതു മാരേജ് വരെ കൃത്യമായി കൊണ്ടെത്തിച്ചു ഞാനും കിച്ചുവും... പക്ഷെ ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു കാര്യത്തിൽ  തെറ്റ് പറ്റി... നിങ്ങൾ പരസ്പരം ഇത്രയും ആഴത്തിൽ പ്രണയിച്ചിരുന്നു എന്നു ഞാൻ കരുതിയില്ല... മാരേജിനു ശേഷവും നിങ്ങൾ നല്ല സുഹൃത്തുക്കളായി  കഴിയുന്നത് ആണ് കണ്ടത്... പിന്നെ നിന്നെ അതാണ് നീ അന്വേഷിക്കുന്നവൻ എന്ന് അറിയിക്കാം എന്ന് കരുതി ഇരിക്കുമ്പോൾ ആണ് നീ ആയിട്ടു എല്ലാം കണ്ടുപിടിക്കുന്നത്... ഇനി ഇപ്പോൾ എന്താ നിങ്ങളുടെ വിവാഹം നടത്തുക തന്നെ... കൂടുതൽ ഒന്നും ചെയ്യാൻ ഇല്ല... പിന്നെ ഈ കാര്യം എല്ലാം  ഇവിടെ എല്ലാവർക്കും അറിയാം... അതുകൊണ്ട് ഈ വാല് മുറിഞ്ഞ പോലെ ഉള്ള നിൽപ്പ് വേണ്ട 😂 \"  ( വിവേക് )



😳😳😳 എടാ ദുഷ്ട്ടൻ കിച്ചേട്ടാ... കൂടെ  നിന്നു പണി തന്നു അല്ലേ... അയ്യേ ഇതുവരെ ആരെയും അറിയിക്കാതെ കൊണ്ട് നടന്നത് എല്ലാരും അറിഞ്ഞോ... മാരേജിനു  ഞാൻ അനുഭവിച്ച വേദന അത് എനിക്ക് മാത്രമേ അറിയൂ... എല്ലാരും കൂടി എന്നെ പറ്റിക്കേർന്നോ.... അല്ല ഈ മാരേജ് നടന്നിരുന്നില്ല എങ്കിൽ  വരുണിനെ എനിക്ക് നഷ്ട്ടപെട്ടേനെ... എല്ലാം നല്ല രീതിയിൽ നടന്നല്ലോ... അത് തന്നെ ആശ്വാസം... എന്നാലും ഞാൻ ഇനി എല്ലാരുടെയും മുഖത്ത് എങ്ങനെ നോക്കും...  ഭൂമി  തുരന്ന് പാതാളത്തിലേക്ക്  പോകാൻ പറ്റിയിരുന്നെങ്കിൽ എത്ര നന്നായിരുന്നു...

\" വിവി... മതിയെടാ.. ഇനി അതും പറഞ്ഞു കളിയാക്കേണ്ട... എല്ലാം നല്ല രീതിയിൽ അവസാനിച്ചല്ലോ... അത് മതി... ചാരു, മോള്  ഇവിടെ  നിൽക്കുന്നോ അതോ..\" ( രാധിക )


\" ഞാൻ... വീട്ടിലേക്ക്  പൊയ്ക്കോളാം... \"


\" എന്നാൽ അങ്ങനെ ആവട്ടെ  മോളെ... \"
( രാധിക )


എല്ലാരും  ഒരുമിച്ചു ഭക്ഷണം കഴിച്ചു പിരിഞ്ഞു... വീട്ടിൽ വന്ന ഉടനെ ഞാൻ റൂമിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു... എല്ലാരേയും ഫേസ് ചെയ്യാൻ ഒരു മടി... രാത്രി ഭക്ഷണവും കഴിച്ചില്ല... എല്ലാരും ഉറങ്ങിയ ശേഷം  ബാൽക്കണിയിലെ  ഊഞ്ഞാലിൽ  ചെന്നിരുന്നു... നിലാവ് നോക്കി  കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു... ഇന്ന്  പതിവില്ലാത്ത ഒരു തിളക്കം തോന്നുന്നു... രാവിലെ വരുണിനെ കണ്ടത് ഓർത്തപ്പോൾ  എന്തോ വല്ലാത്ത ഒരു സങ്കടം... ഒന്ന്  മനസറിഞ്ഞു കാണാൻ പോലും പറ്റിയില്ല... ഒരൊന്ന് ആലോചിച്ചു അവിടെ ഇരുന്നു ഉറങ്ങിപ്പോയി... എന്തോ ശബ്‌ദം കേട്ടു ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റ്  നോക്കുമ്പോൾ ഉണ്ട് വരുൺ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നു...😳😳😳 ഞാൻ  കണ്ണ് നല്ലപോലെ തിരുമ്മി ഒന്നു കൂടെ നോക്കി...😳😳😳 അല്ല...സ്വപ്നം അല്ല... വരുൺ ദേ എന്റെ മുന്നിൽ...


( തുടരും )

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

തീരാറായിട്ടോ  നമ്മുടെ സ്റ്റോറി... ഇനി എങ്കിലും  ഒന്ന് അഭിപ്രായം പറഞ്ഞൂടെ പിള്ളേരെ 🥴

❤️ നിലാവിന്റെ പ്രണയിനി ❤️ - 43

❤️ നിലാവിന്റെ പ്രണയിനി ❤️ - 43

3.5
2566

പാർട്ട് - 43 എല്ലാരും  ഒരുമിച്ചു ഭക്ഷണം കഴിച്ചു പിരിഞ്ഞു... വീട്ടിൽ വന്ന ഉടനെ ഞാൻ റൂമിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു... എല്ലാരേയും ഫേസ് ചെയ്യാൻ ഒരു മടി... രാത്രി ഭക്ഷണവും കഴിച്ചില്ല... എല്ലാരും ഉറങ്ങിയ ശേഷം  ബാൽക്കണിയിലെ  ഊഞ്ഞാലിൽ  ചെന്നിരുന്നു... നിലാവ് നോക്കി  കുറച്ചു നേരം ഇരുന്നു... ഇന്ന്  പതിവില്ലാത്ത ഒരു തിളക്കം തോന്നുന്നു... രാവിലെ വരുണിനെ കണ്ടത് ഓർത്തപ്പോൾ  എന്തോ വല്ലാത്ത ഒരു സങ്കടം... ഒന്ന്  മനസറിഞ്ഞു കാണാൻ പോലും പറ്റിയില്ല... ഒരൊന്ന് ആലോചിച്ചു അവിടെ ഇരുന്നു ഉറങ്ങിപ്പോയി... എന്തോ ശബ്‌ദം കേട്ടു ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റ്  നോക്കുമ്പോൾ ഉണ്ട് വരുൺ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന