സമയം മുന്നോട്ട് പോയ്കൊണ്ടിരുന്നു, കണ്ണീർ തൊഴാതെ അവരുടെ  കുടുംബം പ്രാർത്ഥനയോടെ പുറത്ത് കാത്തുനിന്നു.

പുറത്ത് മഴ  നല്ല ശക്തിയായി പെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു .  Icu വിന് മുന്നിൽ  കരഞ്ഞു തളർന്ന അവസ്ഥയിൽ രണ്ടു കുടുംബവും .

അവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ നിന്നും ഒരു പെൺകുട്ടി  അവിടെ നിന്നും മെല്ലെ നടന്നു  അടുത്തുള്ള ജനാലക്കരികിലേക്ക് പോകുന്നു , ഒരു കാലിന് ചെറിയ മുടന്തുള്ള കുട്ടിയായിരുന്നു അവൾ . നടന്നു  നീങ്ങിയ  അവൾ  പെട്ടന്ന് വീഴാൻ തുടങ്ങുന്നു.  അത് കണ്ടുകൊണ്ട് അത് വഴി വന്ന സിസ്റ്റർ ചാരു, ആ പെൺകുട്ടിയെ വേഗം ചെന്ന്  പിടിച്ചു പതിയെ അടുത്തുള്ള ഒരു ചെയറിലേക്ക് ഇരുത്തുന്നു .

ആ കുട്ടി ആകെ അവശയായിരുന്നു.  കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ, അത് കണ്ട് ചാരു ആ കുട്ടിയോടായി ചോദിച്ചു 

\"എന്തുപറ്റി, മുഖമൊക്ക വാടി  വല്ലാണ്ടിരിക്കുന്നു,  ഭക്ഷണം ഒന്നും കഴിച്ചില്ലേ,\"

അവൾ ആ ചോദ്യത്തിന് മുന്നിൽ മൗനം പാലിച്ചു. 

അത് കണ്ട് ചാരു അവിടെ അടുത്തായി വെച്ചിരുന്ന വെള്ളമെടുത്ത് ആ പെൺകുട്ടിക്ക് നേരെ നീട്ടുന്നു.

\"ഇതാ ഇയ്യാള് ഇത് കുടിക്ക് \"

പക്ഷേ അവളത് കുടിക്കാൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല, സിസ്റ്റർ വീണ്ടും അവളെ നിർബന്ധിച്ചു. 

\"വേണ്ട സിസ്റ്റർ...
എനിക് ഒന്നും അങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങില്ല  അവന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടിട്ട്.......
അവനെന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ.......\"

അങ്ങനെ ഇടറിയ സ്വരത്തിൽ അവൾ എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു . 

\"ഹേയ്,  ഇങ്ങനെ തളരാൻ പാടില്ല. ദൈവത്തോട് പ്രാർത്ഥിക്ക്, അവൻ വിചാരിച്ചാൽ ഇതൊക്കെ
നിസാരമല്ലേ. \"

\"മം..., അതേ......,
ഇനി അതേ ഉള്ളു  ഏക മാർഗമെന്ന് 
അറിയാം, മുറുകെ പിടിച്ചിട്ടുമുണ്ട്. പക്ഷേ....,
മറിച്ചെന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ...... \"

എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ പൊട്ടി കരയാൻ തുടങ്ങി .  അത് കണ്ട് സിസ്റ്റർ അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

\"ഇയ്യാളുടെ ആരാ, അത്.....
താൻ......, 
താൻ സ്നേഹിക്കുന്ന പയ്യനാണോ \"

അവൾ  പതിയെ തല കുലിക്കി അതെ  യെന്ന് സമ്മതിച്ചു.

\"അപ്പോൾ....,
കൂടെയുള്ള കുട്ടിയോ.\"

\"അത്......,
അത്  അവൻ സ്നേഹിക്കുന്ന കുട്ടിയാണ്.\"

അത് പറഞ്ഞതിന് ശേഷം കണ്ണുകൾ തുടച്ചു അവൾ മുഖം ഒപോസിറ്റ് സൈഡിലേക്ക് തിരിച്ചു.
ഉള്ളിലെ സങ്കടം പിടിച്ചു നിർത്താൻ ശ്രേമിചെങ്കിലും,  പക്ഷേ അതിനു കഴിയാതെ അവൾ വീണ്ടും  പൊട്ടി കരയാൻ തുടങ്ങി.

അത് കണ്ട്  ചാരു തോളിൽ തട്ടി ഒന്ന് ആശ്വസിപ്പിച്ചതിനു ശേഷം  മറ്റൊന്നും ചോദിക്കാൻ നിൽക്കാതെ,   ആ കുട്ടി പറഞ്ഞതിൽ ഒന്ന് കൺഫ്യൂസ്ഡ് ആയി അവിടെ നിന്നും   എഴുനേറ്റ് പോകുന്നു. 

അവൾ അവിടെ നിന്നും പോയതിനു ശേഷവും  ആ കുട്ടി  അവിടെ ഇരുന്ന് കരയുന്നുണ്ടയിരുന്നു.   അല്പ സമയം കഴിഞ്ഞു കണ്ണുകൾ തുടച്ച് അവൾ  ആ കസേരയിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റ് ജനാലയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി നിന്നു.

ആ സമയം പുറത്ത് മഴ നല്ല തകൃതിയായി പെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു.    ഇരുണ്ട പ്രകൃതി  രാത്രിയുടെ പ്രതീതിയായിരുന്നു പ്രകൃതിക്ക്. വലിയ ഒച്ചയോടെ മഴതുള്ളികൾ  മര ചില്ലകളിലെ  ഇലകളിലൂടെ  താഴേക്ക് പതിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

താഴെക്ക്‌ വീഴുന്ന വെള്ളം വേഗതയിൽ തന്റെ സ്ഥാനം തേടി പല വഴികളിലൂടെ പൊയ്കൊണ്ടിരുന്നു .  ആ കാഴ്ച്ചകൾ   കണ്ടുനിന്ന അവളുടെ മനസ്സ്  ആ പ്രകൃതിയുടെ അഴങ്ങളിലേക്ക്  ഇറങ്ങി ചെല്ലാൻ തുടങ്ങി. 
 
കുഞ്ഞു നാളിൽ  അവനുമൊത്ത് കളിച്ചതും, സ്കൂളിൾ പോയതും, അങ്ങനെ അങ്ങനെ അവനുമൊത്തുള്ള  ആ നല്ല, നല്ല നിമിഷങ്ങൾ അവളുടെ  മനസ്സിലൂടെ   കടന്ന്  പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ആ സമയമാണ് പെട്ടെന്ന് ഒരു ഒച്ച കേട്ട് അവൾ ആ ചിന്തയിൽ നിന്നും ഉണർന്നത്. 

\"അമ്മേ......,  അമ്മേ......\"
ആ വിളികേട്ട് അവൾ അങ്ങോട്ടേക്ക് വേഗത്തിൽ ചെന്നു. 

\"അയ്യോ  അമ്മേ ......,
അമ്മേ ., എന്തുപറ്റി.....\"

\"അറിയില്ല ചേച്ചി...
അമ്മ പെട്ടെന്ന് വീഴുകയായിരുന്നു. \"

അവർ വേഗം അവരെ ക്യാഷ്വാലിറ്റിയിലേക്ക്  കൊണ്ടുപോയി.
ഡോക്ടർ വന്ന് പരിശോധിച്ചു.

\"പേടിക്കണ്ട ബിപി ലോ ആയതാണ്. \"

അങ്ങനെ ട്രിപ്പ്‌ ഒക്കെ കൊടുത്തതിനു ശേഷം ഡോക്ടർ പോയി കഴിഞ് അവൾ അവർക്കൊപ്പം അവിടെ ഇരുന്നു. അവരുടെ തലയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു . 

അമ്മേ...., 
അവനൊന്നും സംഭവിക്കില്ല, കർത്താവ്   നമ്മളെ അങ്ങനെ  കൈ വിടില്ല.

ട്രിപ്പൊക്കെ കഴിഞ്ഞു പതിയെ അവർക്ക്‌ ബോധം വരുന്നു.  ബോധം വന്നയുടൻ മകന്റെ കാര്യം ഓർത്തു ആ  അമ്മ വീണ്ടും സങ്കടപ്പെടാൻ തുടങ്ങി .  അവൾ അവളെക്കൊണ്ട് ആകുന്ന വിധത്തിൽ ആ അമ്മയെ സമാധാന പെടുത്തുന്നു.

ആ സമയമാണ് ഓപ്പറേഷന് വേണ്ട ക്യാഷ് സംഘടിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെ ഫ്രണ്ട്‌സ് അവിടേക്ക് വരുന്നത്. 

\"ആന്റിക്ക്‌ എങ്ങനെയുണ്ട് \"

\"ഇപ്പോൾ,  കുഴപ്പമില്ല, 
എന്തായി ക്യാഷ് ഫുൾ അടച്ചോ.\"

\"ഇല്ല, പകുതി അടച്ചു, ബാക്കി ഉടനെ അടക്കണം, ഞങ്ങൾ നോക്കിയിട്ട് ഇനി ഒരു മാർഗ്ഗവുമില്ല,  വാസു അണ്ണന്റ കയ്യിൽ നിന്നും ക്യാഷ് വാങ്ങാമെന്ന് വിചാരിച്ചാൽ അങ്ങേര് എന്തെങ്കിലും ഈട് ചോദിക്കും, ഞങ്ങളുടെ  കയ്യിൽ ഒന്നുമില്ല.  ഈ അവസ്ഥയിൽ അങ്കിലിനോട് ചോദിക്കാൻ എനിക്കൊരു
മടി, താനൊന്ന് ചോദിക്കോ \"

\"അത്......,
അങ്കിളിനോട് എങ്ങനെ ചോദിക്കുമെന്ന് അറിയാതെ മടിച്ചു നിന്ന അവൾ, പെട്ടെന്ന്   അവളുടെ കഴുത്തിൽ കിടന്ന ചെയിൻ ഊരി കൊടുക്കുന്നു.

\"തല്ക്കാലം ഇത്  കൊണ്ട്  പോയി വിൽക്കുകയോ, പണയം വെക്കുകയോ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യ്.

\"ശെരി....\"

മാലയുമായി  അവർ അവിടെ നിന്നും പോകാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ അവളുടെ അച്ഛൻ അവിടേക്ക് വരുന്നു.

\"ആ മാല അങ്ങ് കൊടുത്തേക്ക്, ക്യാഷ്  ഞാൻ കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്. \"

അത് കേട്ടപ്പോൾ അവർക്ക് സമാധാനം ആകുന്നു.   ക്യാഷ്,  കൗണ്ടറിൽ അടക്കുന്നതിന്  വേണ്ടി  അദ്ദേഹം അവരുടെ കയ്യിൽ ഏൽപ്പിക്കുന്നു.
അത് കണ്ട് സന്തോഷ മാകുന്നുണ്ടെങ്കിലും, അവൾ അപ്പനോട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു. 

\"മോളെ.....,
നിനക്ക് ഈ അപ്പനോട് ദേഷ്യമാണോ, \"

അവൾ അത് കേട്ടിട്ടും ഒന്നും മിണ്ടാതെ നിന്നു. 

\" ആ സമയം നിന്റെ സങ്കടം കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടതെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു. ഇങ്ങനെയൊക്കെ  സംഭവിക്കുമെന്ന് കരുതിയില്ല
ഞാൻ.......\"

അദ്ദേഹം കൈകൾ കൂപ്പി മകളോട് മാപ്പ് പറഞ്ഞു 

\"നീ ഈ അപ്പനോട് ക്ഷമിക്ക്..\"

\"എന്താ, അപ്പ ഇത്...\"

അവൾ ആ കൈകൾ പിടിച്ചു താഴ്ത്തുന്നു.

\"ഞാൻ ക്ഷമിച്ചാൽ എല്ലാം തീരുമോ, 
അവന്റെ ഈ അവസ്ഥക്ക് കാരണക്കാരൻ അപ്പൻ ഒരാളാണ് മാത്രമാണ്.  

അറിഞ്ഞുകൊണ്ടല്ലെങ്കിലും ഞാനും ഒരു കാരണക്കാരിയാണ്.  അവന് എന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ പിന്നെ, ഞാനും.....\"

അവളത് പറഞ്ഞു മുഴുവിപ്പിക്കുമുൻപേ 

\" മോളെ.....,
നീ വിഷമിക്കാതിരിക്ക്,  അവനൊന്നും
സംഭവിക്കില്ല,. \"

അദ്ദേഹം അവളെ മാറോട്  അടുപ്പിച്ചു സമാധാനിപ്പിച്ചു. 

കുറച്ചു മണിക്കൂറുകൾക്ക് ശേഷം...


ഓപ്പറേഷൻ  കഴിഞ്ഞു  ഡോക്ടർ icu വിന് പുറത്തേക് വന്നു.

\"ഓപ്പറേഷൻ കഴിഞ്ഞു, തല്ക്കാലം  പേടിക്കാനില്ല. \"

ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവന്റ വീട്ടുകാർക്കും, സുഹൃത്തുക്കൾക്കും ചെറിയ രീതിയിൽ മനസ്സിന് സമാധാനം കിട്ടുന്നു. 

                   തുടരും......