*SEVEN🧚QUEENS*
          ✍️_jifni_
           Part 38
           
🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️

അവന്റെ ചോദ്യം എന്തെന്നറിയാൻ അവളുടെ ചെവികൾ തിടുക്കം കൂട്ടി. അവനിലേക്ക് ഒന്നൂടെ അടുത്തിരുന്നു അവൾ.

\"അന്ന് നീ പോയിരുന്നില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ നിന്നെ കെട്ടുമായിരിന്നു. അങ്ങനെ സംഭവിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്താകും നിന്റെ തീരുമാനം.\"

അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ അവളുടെ മനസ്സ് ചാഞ്ഞലപ്പെടാൻ തുടങ്ങി.

\"അനൂ പറ...\" അവളുടെ മൗനം അവനെ വേദനിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

\"അങ്ങനെ നടന്നിരുന്നെങ്കിൽ ലോകം കീഴടക്കിയ സന്തോഷം എനിക്ക് ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു.\" എന്നൊക്കെ പറയണം എന്നുണ്ട് എന്നാലും ഞാൻ പറഞ്ഞില്ല. എന്തോ പറയാൻ നിൽകുമ്പോൾ ഒരു പിൻവിളി ഉള്ള പോലെ മനസ്സിൽ നിന്ന്.അതിനപ്പുറം ഇടക്ക് വരുന്ന ആ അജ്ഞാതന്റെ വിളിയും ഭീഷണിയും. അതിപ്പോഴും തുടരുന്നുണ്ട്. ഞാനൊന്ന് ഉള്ള് തുറക്കാൻ വിചാരിച്ചാൽ അപ്പൊ ഇല്ലാതാക്കാൻ കൃത്യം അയാൾ എന്നെ ഇരുട്ടിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടൊ ഫോണിലൂടെയോ ഭീഷണി മുഴകും. ആരോടെങ്കിലും ഇതിനെക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞാൽ റാശിയെയും ആഷിയേയും വെറുതെ വിടില്ലാന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഓരോ നിമിഷവും ഇപ്പൊ ഞാൻ അയാളെ പേടിക്കുന്നുണ്ട്. ആരാണെന്ന് മനസിലാക്കാൻ മാത്രം എനിക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.


\"എന്ത് തീരുമാനമെടുക്കാൻ.. എല്ലം എന്റെ വിധി എന്നതിൽ ജീവിക്കും.\" 

എന്ന് മാത്രം ഞ്ഞാൻ മറുപടി കൊടുത്ത്.


_________________

*റാഷി*

അവളുടെ ആ മറുപടി കേട്ടതും പിന്നെ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. അവൾ പറഞ്ഞതിന് അർഥം ഒരിക്കലും എന്റേതാകാൻ അവൾ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ലാന്ന് അല്ലെ.

വീണ്ടും അവളോട് ചോദിക്കണം എന്നുണ്ട് അവൾ സ്നേഹിച്ചിരുന്നത് ആരായായിരുന്നു. അയാളിപ്പോ എവിടെ എന്നൊക്കെ. പക്ഷെ, അവൾ മറ്റൊരാളെ സ്നേഹിച്ചതിനെ കുറിച്ച് പറയുന്നത് കേൾക്കാനുള്ള ത്രാണി എനിക്കില്ല അത് കൊണ്ടാണ്.


പിന്നീട് അങ്ങോട്ടുള്ള ഞങ്ങളുടെ യാത്ര അധികവും നിശബ്‍ദത നിറഞ്ഞതായിരുന്നു.എപ്പോഴെങ്കിലും അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും എന്തെങ്കിലും സംസാരിച്ചു. അത് അധികവും വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങളായിരുന്നു.

__________________________________

*ജിയ*


പത്ത് ദിവസം നമ്മളെ സെവെൻസിനെയും മ്മളെ കലിപ്പൻ ആഷിയേയും കാണില്ലല്ലോ എന്നോർക്കുമ്പോൾ നല്ല സങ്കടം ഉണ്ട്.


ഞാൻ ആരേയും കാണാതെ ആ കലിപ്പനെ വായിനോക്കുമ്പോ കാണാ എന്നെ കണ്ണുരുട്ടി പേടിപ്പിക്കുന്നെ. പാവല്ലേ എന്ന് വെച്ച് ഞാൻ ശല്യം ചെയ്യാനൊന്നും പോകാറില്ല. അല്ലാതെ അതിന് അറിയാഞ്ഞിട്ടൊന്നും അല്ല. ആരേഴും നിർബന്ധിപ്പിച്ചു നമ്മെ സ്നേഹിപ്പിക്കണ്ടല്ലോ.. ആ സ്നേഹത്തിന് എന്ത് വിലയാണ് ഉണ്ടാകുക. എന്നിരുന്നാലും ആഷിയോടുള്ള എന്റെ മുഹബ്ബത്ത് എനിക്ക് മനസ്സിലിട്ട് നടക്കാലോ. അതിന് ആരുടേയും അനുവാദം വേണ്ടല്ലോ. കാണാൻ കൊതിയാകുമ്പോ... അല്ലെങ്കിൽ മുന്നിൽ നിൽകുമ്പോൾ ഞാൻ പോലും അറിയാതെ എന്റെ കണ്ണുകൾ തേടി പോകാറുണ്ട്. ഒരു നിമിഷം ഞാൻ ചുറ്റുമുള്ളത് എല്ലാം മറന്നു ആ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി നിന്ന് പോകും തിരിച്ചുള്ള നോക്കിപേടിപ്പിക്കൽ കിട്ടിയാൽ ഉടൻ ഞാൻ നല്ല കുട്ടിയാകും. ഇനി 10 ദിവസം ഓർക്കാൻ പോലും വയ്യ.


\"ജിയാ.. നീ എന്താ മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നെ.\"

എന്തൊക്കെ ഓർത്തിരിക്കുന്ന എന്നെ മെഹ്ഫിയാണ് വിളിച്ചേ..


\"ഏയ് ഒന്നുല്യാ...\"

\"അല്ല ഇവളെ.. നീ ഈ പറഞ്ഞ വഴി വെച്ച് നോക്കുമ്പോൾ എന്റേയും നിന്റെയും നിശൂന്റെയും വീടുകൾ തമ്മിൽ വലിയ ദൂരം ഒന്നും ഇല്ല.\"

\"നിങ്ങളെ വീടും ആ ഭാഗത്ത് ആണോ.. ഈ ഭാഗം എനിക്ക് വല്യ പരിജയം ഒന്നുമില്ല. ഉമ്മക്കും ഉപ്പൂപാക്കും പേടിയാ എന്നെ പുറത്ത് വിടാൻ. അന്നത്തെ അപകടത്തിൽ വീടൊക്കെ നഷ്ടപ്പെട്ടപ്പോ ഞങ്ങൾ ഇങ്ങോട്ട് മാറിയെ ആണ്. ഞങ്ങളുടെ സ്വത്തുക്കൾ എല്ലം എന്റെ നാത്തൂന്മാർ എന്ന് പറയുന്ന ആ രണ്ട് മൃഗങ്ങളും കൂടി അനുഭവിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതിൽ നിന്ന് ഒരു തരി മണ്ണ് വിൽക്കാനോ മറ്റൊ അവർക്ക് കഴിയില്ല. അതിന് എല്ലം എന്റെ പേരിൽ ആണ്. അതോണ്ട് എന്നെ കിട്ടിയാൽ അവർ കൊല്ലും അതുറപ്പ. അത് പേടിച്ചിട്ട് ഉമ്മ.\"

ജിയ പറയുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. അവൾക്ക് മുന്നിൽ വെന്തുരുകിയവരുടെ മുഖം മനസ്സിലേക്ക് തെളിഞ്ഞു വന്നത്.

(ജിയയുടെ past പാർട്ട്‌ 8,9 ൽ പറയുന്നുണ്ട്. വ്യക്തമാകാത്തവർ അത് വായിക്കുക )

\"നിന്നെ കൊല്ല അവർ... ഇനി നീ അതോർത്തു പേടിക്കേണ്ട. നിനക്ക് ഞങ്ങൾ 10 ആങ്ങളമാർ ഉണ്ട് ഇപ്പൊ. ആര് കൂടെ ഇല്ലെങ്കിലും നിന്റെ കൂടെ ഞാൻ ഉണ്ടാകും. നിന്റെ രോമത്തിൽ ഒന്ന് തൊടാൻ പോലും ആർക്കും പറ്റില്ല. നീ എന്റെ പെങ്ങള.. അവള്മാരെ എനിക്ക് ഒന്ന് കാണുക തന്നെ വേണം.\"


\"വേണ്ട മെഹ്ഫി... അവർ.... അവർ അപകടകാരികളാ... \"

അവളുടെ തൊണ്ട ഇടറിയിരുന്നു.

\"ഞാൻ അതിലും വലിയ അപകടകാരിയാ..\"

മെഹ്ഫി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എല്ലാവരും ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

\"ന്റ ജിയൂട്ടി പേടിക്കണ്ട. നിനക്ക് ഞങ്ങളൊക്കെ ഇല്ലേ.. നീ ഒന്ന് നീട്ടി വിളിച്ചാൽ ഓടിയെത്തും അടുത്താണ് ഞാൻ.\"
മുന്നിൽ ഇരുന്ന നിഷു പിറകോട്ടു തലയിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

\"നീ ഞങ്ങളെ ക്കൂട്ടത്തിൽ ആദ്യം എന്റെ കൈ പിടിച്ചല്ലേ നിന്റെ കാക്കൂമാരെ പോലെയുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത്. ആ ഞാൻ നിന്നെ തനിച്ചാക്കോ.. ഒരിക്കലും ഇല്ല. നീ സ്ട്രോങ്ങാ.. ഞങ്ങളെ പെങ്ങൾ ഒരിക്കലും വാടാൻ പാടില്ല. നിന്റെ കാക്കുമാർക്കും അത് ഇഷ്ട്ടം അല്ലല്ലോ..\"

മിഥുനും അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. അങ്ങനെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു അവർ ജിയന്റെ വീട്ടിൽ എത്തി.


വലിയ മുറ്റത്ത് ഓടിട്ട ഒരു കുഞ്ഞ് വീട്.
കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി കൊണ്ട് മൂന്നാളും വീടും പരിസരവും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു.

\"ഏക്കർ കണക്കിന് ഭൂസ്വത്തും ലോകമെമ്പാടും ബിസിനെസ്സ് കമ്പനികളും ഫാക്ടറികളും ഉടമയിലുള്ള ഈ രാജകുമാരിയുടെ കൊട്ടാരമാണ് ഇത്.\"



ഞാൻ അവരെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞ്.

\"വീടിന്റെ വലുപ്പത്തിലല്ല കാര്യം. അവിടെ താമസിക്കുന്നവരുടെ മനസ്സുകളുടെ വലുപ്പത്തിലാണ്. അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോൾ നിന്റെ വീട് കൊട്ടാരത്തേക്കാൾ വലുതാണ്.\"

മെഹ്ഫി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എൻറെ തലയിൽ കൊട്ടി പറഞ്ഞു. അതിന് അവന് ഞാൻ 32 പല്ലും കാട്ടി ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊടുത്ത്.

\"അല്ല രാജകുമാരിയെ..ഞങ്ങളെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റാൻ ഉദ്ദേശ്യം ഒന്നുമില്ലേ..\"( നിശൂ )


\"അവളെന്തിന് കേറ്റണം. ഇതിപ്പോ നമ്മളെ കൂടി വീടല്ലേ.. നീ വാടാ..\"

എന്നും പറഞ്ഞു മിഥുൻ ആദ്യം അകത്തേക്ക് കയറി പിറകെ മറ്റുള്ളവരും.


\"ഉമ്മാ.... ഉമ്മാ...\"

അകത്തേക്ക് കയറിയ മിഥുൻ ഹാളിൽ ചെന്ന് വിളിച്ചു കൂവി.

പെട്ടന്ന് ഒരു ആൺ ശബ്ദം അതും ഉമ്മാന്ന് വിളിച്ചത് കേട്ടതും റാബിയ (ജിയന്റെ ഉമ്മ ) അങ്ങോട്ടേക്ക് ഓടി വന്നു.

\"ആരാ...\"

പെട്ടന്ന് അവനെ മനസിലാവാത്തത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

\"മിഥു മോനല്ലേ..\" 

ഒന്നൂടെ അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് റാബിയ ചോദിച്ചു.

 \"അതെ... ഉമ്മാക്ക് എങ്ങനെ മനസ്സിലായി.\"(മിഥുൻ )

\"നിങ്ങളെ ഓരോരുത്തരെയും എനിക്കറിയ. ന്റ കുട്ടിക്ക് വിളിച്ച നിങ്ങളെ ഒക്കെ കുറിച്ചല്ലേ പറയാൻ നേരോള്ളൂ.. ഈ ഉമ്മാക്ക് സുഗാന്ന് പോലും ചോദിക്കാൻ അവൾക്ക് നേരം ഇല്ല ഇപ്പൊ. അല്ല അവളും ബാക്കി ഉള്ളവരും ഒക്കെ എവിടെ.\" 

അങ്ങനെ എല്ലാവരും വന്നു. ഉമ്മനോടും ഉപ്പൂപ്പാനോടും കുറേ നേരം സംസാരിച്ചു ചായയും കുടിച്ചു. ഇവരെ ഒന്നിച്ചു കുറച്ചു നേരം അടുത്ത് കിട്ടിയതു ഉപ്പൂപ്പാക്ക് ആ പഴയ കൊച്ചുമക്കളും ഒത്തുള്ള നിമിഷങ്ങൾ ഓർമ വന്നു. ഇവർ പോകാൻ നേരം ഇനിയും എല്ലാരും കൂടി വരണം എന്ന് ഓർമിപ്പിക്കാൻ ഉപ്പൂപ്പ മറന്നില്ല. ആ സംസാരത്തിനിടയിൽ നിന്ന് മെഹ്ഫി ആ കുടുംബത്തിന്റെ തകർച്ചക്ക് കാരണമായവരെ കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു.തെറ്റ് കണ്ടാൽ പ്രതികരിച്ചു ശീലമുള്ള മെഹ്ഫിയിൽ അത് പ്രതികാരത്തിന്റെ കനൽ പാകി. ജിയക്ക് വേണ്ടി പൊരുതാൻ തന്നെ അവൻ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു.

\"എന്നാ ശാരി ഉപ്പൂപ്പ ഞങ്ങൾ പോയിട്ട് പിന്നെ വരാം. ഉമ്മാ പോട്ടെ ട്ടാ..\" 

അവരോട് ഒന്നൂടെ യാത്ര പറഞ്ഞു അവർ മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

\"മെഹ്ഫി.. മോനെ ഈ ഉമ്മ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ.\" 

ചുറ്റും ജിയ ഇല്ലല്ലോ എന്ന് കണ്ണ് ചുറ്റിച്ചു ഉറപ്പ് വരുത്തി കൊണ്ട് മെഹ്ഫിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.



തുടരും 😁..


എന്നെ ആരും തല്ലി കൊല്ലേണ്ട. ആ കാര്യം എന്താന്ന് അറിയാൻ വെറും 4 ദിവസം കാത്തിരിക്കൂ.. ബുധൻ രാത്രി അറിയാം. In sha allah.*SEVEN🧚QUEENS*
          ✍️_jifni_
           Part 38
           
🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️

അവന്റെ ചോദ്യം എന്തെന്നറിയാൻ അവളുടെ ചെവികൾ തിടുക്കം കൂട്ടി. അവനിലേക്ക് ഒന്നൂടെ അടുത്തിരുന്നു അവൾ.

\"അന്ന് നീ പോയിരുന്നില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ നിന്നെ കെട്ടുമായിരിന്നു. അങ്ങനെ സംഭവിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്താകും നിന്റെ തീരുമാനം.\"

അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ അവളുടെ മനസ്സ് ചാഞ്ഞലപ്പെടാൻ തുടങ്ങി.

\"അനൂ പറ...\" അവളുടെ മൗനം അവനെ വേദനിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

\"അങ്ങനെ നടന്നിരുന്നെങ്കിൽ ലോകം കീഴടക്കിയ സന്തോഷം എനിക്ക് ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു.\" എന്നൊക്കെ പറയണം എന്നുണ്ട് എന്നാലും ഞാൻ പറഞ്ഞില്ല. എന്തോ പറയാൻ നിൽകുമ്പോൾ ഒരു പിൻവിളി ഉള്ള പോലെ മനസ്സിൽ നിന്ന്.അതിനപ്പുറം ഇടക്ക് വരുന്ന ആ അജ്ഞാതന്റെ വിളിയും ഭീഷണിയും. അതിപ്പോഴും തുടരുന്നുണ്ട്. ഞാനൊന്ന് ഉള്ള് തുറക്കാൻ വിചാരിച്ചാൽ അപ്പൊ ഇല്ലാതാക്കാൻ കൃത്യം അയാൾ എന്നെ ഇരുട്ടിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടൊ ഫോണിലൂടെയോ ഭീഷണി മുഴകും. ആരോടെങ്കിലും ഇതിനെക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞാൽ റാശിയെയും ആഷിയേയും വെറുതെ വിടില്ലാന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഓരോ നിമിഷവും ഇപ്പൊ ഞാൻ അയാളെ പേടിക്കുന്നുണ്ട്. ആരാണെന്ന് മനസിലാക്കാൻ മാത്രം എനിക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.


\"എന്ത് തീരുമാനമെടുക്കാൻ.. എല്ലം എന്റെ വിധി എന്നതിൽ ജീവിക്കും.\" 

എന്ന് മാത്രം ഞ്ഞാൻ മറുപടി കൊടുത്ത്.


_________________

*റാഷി*

അവളുടെ ആ മറുപടി കേട്ടതും പിന്നെ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. അവൾ പറഞ്ഞതിന് അർഥം ഒരിക്കലും എന്റേതാകാൻ അവൾ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ലാന്ന് അല്ലെ.

വീണ്ടും അവളോട് ചോദിക്കണം എന്നുണ്ട് അവൾ സ്നേഹിച്ചിരുന്നത് ആരായായിരുന്നു. അയാളിപ്പോ എവിടെ എന്നൊക്കെ. പക്ഷെ, അവൾ മറ്റൊരാളെ സ്നേഹിച്ചതിനെ കുറിച്ച് പറയുന്നത് കേൾക്കാനുള്ള ത്രാണി എനിക്കില്ല അത് കൊണ്ടാണ്.


പിന്നീട് അങ്ങോട്ടുള്ള ഞങ്ങളുടെ യാത്ര അധികവും നിശബ്‍ദത നിറഞ്ഞതായിരുന്നു.എപ്പോഴെങ്കിലും അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും എന്തെങ്കിലും സംസാരിച്ചു. അത് അധികവും വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങളായിരുന്നു.

__________________________________

*ജിയ*


പത്ത് ദിവസം നമ്മളെ സെവെൻസിനെയും മ്മളെ കലിപ്പൻ ആഷിയേയും കാണില്ലല്ലോ എന്നോർക്കുമ്പോൾ നല്ല സങ്കടം ഉണ്ട്.


ഞാൻ ആരേയും കാണാതെ ആ കലിപ്പനെ വായിനോക്കുമ്പോ കാണാ എന്നെ കണ്ണുരുട്ടി പേടിപ്പിക്കുന്നെ. പാവല്ലേ എന്ന് വെച്ച് ഞാൻ ശല്യം ചെയ്യാനൊന്നും പോകാറില്ല. അല്ലാതെ അതിന് അറിയാഞ്ഞിട്ടൊന്നും അല്ല. ആരേഴും നിർബന്ധിപ്പിച്ചു നമ്മെ സ്നേഹിപ്പിക്കണ്ടല്ലോ.. ആ സ്നേഹത്തിന് എന്ത് വിലയാണ് ഉണ്ടാകുക. എന്നിരുന്നാലും ആഷിയോടുള്ള എന്റെ മുഹബ്ബത്ത് എനിക്ക് മനസ്സിലിട്ട് നടക്കാലോ. അതിന് ആരുടേയും അനുവാദം വേണ്ടല്ലോ. കാണാൻ കൊതിയാകുമ്പോ... അല്ലെങ്കിൽ മുന്നിൽ നിൽകുമ്പോൾ ഞാൻ പോലും അറിയാതെ എന്റെ കണ്ണുകൾ തേടി പോകാറുണ്ട്. ഒരു നിമിഷം ഞാൻ ചുറ്റുമുള്ളത് എല്ലാം മറന്നു ആ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി നിന്ന് പോകും തിരിച്ചുള്ള നോക്കിപേടിപ്പിക്കൽ കിട്ടിയാൽ ഉടൻ ഞാൻ നല്ല കുട്ടിയാകും. ഇനി 10 ദിവസം ഓർക്കാൻ പോലും വയ്യ.


\"ജിയാ.. നീ എന്താ മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നെ.\"

എന്തൊക്കെ ഓർത്തിരിക്കുന്ന എന്നെ മെഹ്ഫിയാണ് വിളിച്ചേ..


\"ഏയ് ഒന്നുല്യാ...\"

\"അല്ല ഇവളെ.. നീ ഈ പറഞ്ഞ വഴി വെച്ച് നോക്കുമ്പോൾ എന്റേയും നിന്റെയും നിശൂന്റെയും വീടുകൾ തമ്മിൽ വലിയ ദൂരം ഒന്നും ഇല്ല.\"

\"നിങ്ങളെ വീടും ആ ഭാഗത്ത് ആണോ.. ഈ ഭാഗം എനിക്ക് വല്യ പരിജയം ഒന്നുമില്ല. ഉമ്മക്കും ഉപ്പൂപാക്കും പേടിയാ എന്നെ പുറത്ത് വിടാൻ. അന്നത്തെ അപകടത്തിൽ വീടൊക്കെ നഷ്ടപ്പെട്ടപ്പോ ഞങ്ങൾ ഇങ്ങോട്ട് മാറിയെ ആണ്. ഞങ്ങളുടെ സ്വത്തുക്കൾ എല്ലം എന്റെ നാത്തൂന്മാർ എന്ന് പറയുന്ന ആ രണ്ട് മൃഗങ്ങളും കൂടി അനുഭവിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതിൽ നിന്ന് ഒരു തരി മണ്ണ് വിൽക്കാനോ മറ്റൊ അവർക്ക് കഴിയില്ല. അതിന് എല്ലം എന്റെ പേരിൽ ആണ്. അതോണ്ട് എന്നെ കിട്ടിയാൽ അവർ കൊല്ലും അതുറപ്പ. അത് പേടിച്ചിട്ട് ഉമ്മ.\"

ജിയ പറയുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. അവൾക്ക് മുന്നിൽ വെന്തുരുകിയവരുടെ മുഖം മനസ്സിലേക്ക് തെളിഞ്ഞു വന്നത്.

(ജിയയുടെ past പാർട്ട്‌ 8,9 ൽ പറയുന്നുണ്ട്. വ്യക്തമാകാത്തവർ അത് വായിക്കുക )

\"നിന്നെ കൊല്ല അവർ... ഇനി നീ അതോർത്തു പേടിക്കേണ്ട. നിനക്ക് ഞങ്ങൾ 10 ആങ്ങളമാർ ഉണ്ട് ഇപ്പൊ. ആര് കൂടെ ഇല്ലെങ്കിലും നിന്റെ കൂടെ ഞാൻ ഉണ്ടാകും. നിന്റെ രോമത്തിൽ ഒന്ന് തൊടാൻ പോലും ആർക്കും പറ്റില്ല. നീ എന്റെ പെങ്ങള.. അവള്മാരെ എനിക്ക് ഒന്ന് കാണുക തന്നെ വേണം.\"


\"വേണ്ട മെഹ്ഫി... അവർ.... അവർ അപകടകാരികളാ... \"

അവളുടെ തൊണ്ട ഇടറിയിരുന്നു.

\"ഞാൻ അതിലും വലിയ അപകടകാരിയാ..\"

മെഹ്ഫി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എല്ലാവരും ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

\"ന്റ ജിയൂട്ടി പേടിക്കണ്ട. നിനക്ക് ഞങ്ങളൊക്കെ ഇല്ലേ.. നീ ഒന്ന് നീട്ടി വിളിച്ചാൽ ഓടിയെത്തും അടുത്താണ് ഞാൻ.\"
മുന്നിൽ ഇരുന്ന നിഷു പിറകോട്ടു തലയിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

\"നീ ഞങ്ങളെ ക്കൂട്ടത്തിൽ ആദ്യം എന്റെ കൈ പിടിച്ചല്ലേ നിന്റെ കാക്കൂമാരെ പോലെയുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത്. ആ ഞാൻ നിന്നെ തനിച്ചാക്കോ.. ഒരിക്കലും ഇല്ല. നീ സ്ട്രോങ്ങാ.. ഞങ്ങളെ പെങ്ങൾ ഒരിക്കലും വാടാൻ പാടില്ല. നിന്റെ കാക്കുമാർക്കും അത് ഇഷ്ട്ടം അല്ലല്ലോ..\"

മിഥുനും അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. അങ്ങനെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു അവർ ജിയന്റെ വീട്ടിൽ എത്തി.


വലിയ മുറ്റത്ത് ഓടിട്ട ഒരു കുഞ്ഞ് വീട്.
കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി കൊണ്ട് മൂന്നാളും വീടും പരിസരവും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു.

\"ഏക്കർ കണക്കിന് ഭൂസ്വത്തും ലോകമെമ്പാടും ബിസിനെസ്സ് കമ്പനികളും ഫാക്ടറികളും ഉടമയിലുള്ള ഈ രാജകുമാരിയുടെ കൊട്ടാരമാണ് ഇത്.\"



ഞാൻ അവരെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞ്.

\"വീടിന്റെ വലുപ്പത്തിലല്ല കാര്യം. അവിടെ താമസിക്കുന്നവരുടെ മനസ്സുകളുടെ വലുപ്പത്തിലാണ്. അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോൾ നിന്റെ വീട് കൊട്ടാരത്തേക്കാൾ വലുതാണ്.\"

മെഹ്ഫി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എൻറെ തലയിൽ കൊട്ടി പറഞ്ഞു. അതിന് അവന് ഞാൻ 32 പല്ലും കാട്ടി ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊടുത്ത്.

\"അല്ല രാജകുമാരിയെ..ഞങ്ങളെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റാൻ ഉദ്ദേശ്യം ഒന്നുമില്ലേ..\"( നിശൂ )


\"അവളെന്തിന് കേറ്റണം. ഇതിപ്പോ നമ്മളെ കൂടി വീടല്ലേ.. നീ വാടാ..\"

എന്നും പറഞ്ഞു മിഥുൻ ആദ്യം അകത്തേക്ക് കയറി പിറകെ മറ്റുള്ളവരും.


\"ഉമ്മാ.... ഉമ്മാ...\"

അകത്തേക്ക് കയറിയ മിഥുൻ ഹാളിൽ ചെന്ന് വിളിച്ചു കൂവി.

പെട്ടന്ന് ഒരു ആൺ ശബ്ദം അതും ഉമ്മാന്ന് വിളിച്ചത് കേട്ടതും റാബിയ (ജിയന്റെ ഉമ്മ ) അങ്ങോട്ടേക്ക് ഓടി വന്നു.

\"ആരാ...\"

പെട്ടന്ന് അവനെ മനസിലാവാത്തത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

\"മിഥു മോനല്ലേ..\" 

ഒന്നൂടെ അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് റാബിയ ചോദിച്ചു.

 \"അതെ... ഉമ്മാക്ക് എങ്ങനെ മനസ്സിലായി.\"(മിഥുൻ )

\"നിങ്ങളെ ഓരോരുത്തരെയും എനിക്കറിയ. ന്റ കുട്ടിക്ക് വിളിച്ച നിങ്ങളെ ഒക്കെ കുറിച്ചല്ലേ പറയാൻ നേരോള്ളൂ.. ഈ ഉമ്മാക്ക് സുഗാന്ന് പോലും ചോദിക്കാൻ അവൾക്ക് നേരം ഇല്ല ഇപ്പൊ. അല്ല അവളും ബാക്കി ഉള്ളവരും ഒക്കെ എവിടെ.\" 

അങ്ങനെ എല്ലാവരും വന്നു. ഉമ്മനോടും ഉപ്പൂപ്പാനോടും കുറേ നേരം സംസാരിച്ചു ചായയും കുടിച്ചു. ഇവരെ ഒന്നിച്ചു കുറച്ചു നേരം അടുത്ത് കിട്ടിയതു ഉപ്പൂപ്പാക്ക് ആ പഴയ കൊച്ചുമക്കളും ഒത്തുള്ള നിമിഷങ്ങൾ ഓർമ വന്നു. ഇവർ പോകാൻ നേരം ഇനിയും എല്ലാരും കൂടി വരണം എന്ന് ഓർമിപ്പിക്കാൻ ഉപ്പൂപ്പ മറന്നില്ല. ആ സംസാരത്തിനിടയിൽ നിന്ന് മെഹ്ഫി ആ കുടുംബത്തിന്റെ തകർച്ചക്ക് കാരണമായവരെ കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു.തെറ്റ് കണ്ടാൽ പ്രതികരിച്ചു ശീലമുള്ള മെഹ്ഫിയിൽ അത് പ്രതികാരത്തിന്റെ കനൽ പാകി. ജിയക്ക് വേണ്ടി പൊരുതാൻ തന്നെ അവൻ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു.

\"എന്നാ ശാരി ഉപ്പൂപ്പ ഞങ്ങൾ പോയിട്ട് പിന്നെ വരാം. ഉമ്മാ പോട്ടെ ട്ടാ..\" 

അവരോട് ഒന്നൂടെ യാത്ര പറഞ്ഞു അവർ മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

\"മെഹ്ഫി.. മോനെ ഈ ഉമ്മ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ.\" 

ചുറ്റും ജിയ ഇല്ലല്ലോ എന്ന് കണ്ണ് ചുറ്റിച്ചു ഉറപ്പ് വരുത്തി കൊണ്ട് മെഹ്ഫിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.



തുടരും 😁..


എന്നെ ആരും തല്ലി കൊല്ലേണ്ട. ആ കാര്യം എന്താന്ന് അറിയാൻ വെറും 4 ദിവസം കാത്തിരിക്കൂ.. ബുധൻ രാത്രി അറിയാം. In sha allah.*SEVEN🧚QUEENS*
          ✍️_jifni_
           Part 38
           
🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️

അവന്റെ ചോദ്യം എന്തെന്നറിയാൻ അവളുടെ ചെവികൾ തിടുക്കം കൂട്ടി. അവനിലേക്ക് ഒന്നൂടെ അടുത്തിരുന്നു അവൾ.

\"അന്ന് നീ പോയിരുന്നില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ നിന്നെ കെട്ടുമായിരിന്നു. അങ്ങനെ സംഭവിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്താകും നിന്റെ തീരുമാനം.\"

അവന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ അവളുടെ മനസ്സ് ചാഞ്ഞലപ്പെടാൻ തുടങ്ങി.

\"അനൂ പറ...\" അവളുടെ മൗനം അവനെ വേദനിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

\"അങ്ങനെ നടന്നിരുന്നെങ്കിൽ ലോകം കീഴടക്കിയ സന്തോഷം എനിക്ക് ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു.\" എന്നൊക്കെ പറയണം എന്നുണ്ട് എന്നാലും ഞാൻ പറഞ്ഞില്ല. എന്തോ പറയാൻ നിൽകുമ്പോൾ ഒരു പിൻവിളി ഉള്ള പോലെ മനസ്സിൽ നിന്ന്.അതിനപ്പുറം ഇടക്ക് വരുന്ന ആ അജ്ഞാതന്റെ വിളിയും ഭീഷണിയും. അതിപ്പോഴും തുടരുന്നുണ്ട്. ഞാനൊന്ന് ഉള്ള് തുറക്കാൻ വിചാരിച്ചാൽ അപ്പൊ ഇല്ലാതാക്കാൻ കൃത്യം അയാൾ എന്നെ ഇരുട്ടിലേക്ക് വലിച്ചിട്ടൊ ഫോണിലൂടെയോ ഭീഷണി മുഴകും. ആരോടെങ്കിലും ഇതിനെക്കുറിച്ചു പറഞ്ഞാൽ റാശിയെയും ആഷിയേയും വെറുതെ വിടില്ലാന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഓരോ നിമിഷവും ഇപ്പൊ ഞാൻ അയാളെ പേടിക്കുന്നുണ്ട്. ആരാണെന്ന് മനസിലാക്കാൻ മാത്രം എനിക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.


\"എന്ത് തീരുമാനമെടുക്കാൻ.. എല്ലം എന്റെ വിധി എന്നതിൽ ജീവിക്കും.\" 

എന്ന് മാത്രം ഞ്ഞാൻ മറുപടി കൊടുത്ത്.


_________________

*റാഷി*

അവളുടെ ആ മറുപടി കേട്ടതും പിന്നെ ഒന്നും ചോദിക്കാൻ തോന്നിയില്ല. അവൾ പറഞ്ഞതിന് അർഥം ഒരിക്കലും എന്റേതാകാൻ അവൾ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടില്ലാന്ന് അല്ലെ.

വീണ്ടും അവളോട് ചോദിക്കണം എന്നുണ്ട് അവൾ സ്നേഹിച്ചിരുന്നത് ആരായായിരുന്നു. അയാളിപ്പോ എവിടെ എന്നൊക്കെ. പക്ഷെ, അവൾ മറ്റൊരാളെ സ്നേഹിച്ചതിനെ കുറിച്ച് പറയുന്നത് കേൾക്കാനുള്ള ത്രാണി എനിക്കില്ല അത് കൊണ്ടാണ്.


പിന്നീട് അങ്ങോട്ടുള്ള ഞങ്ങളുടെ യാത്ര അധികവും നിശബ്‍ദത നിറഞ്ഞതായിരുന്നു.എപ്പോഴെങ്കിലും അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും എന്തെങ്കിലും സംസാരിച്ചു. അത് അധികവും വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങളായിരുന്നു.

__________________________________

*ജിയ*


പത്ത് ദിവസം നമ്മളെ സെവെൻസിനെയും മ്മളെ കലിപ്പൻ ആഷിയേയും കാണില്ലല്ലോ എന്നോർക്കുമ്പോൾ നല്ല സങ്കടം ഉണ്ട്.


ഞാൻ ആരേയും കാണാതെ ആ കലിപ്പനെ വായിനോക്കുമ്പോ കാണാ എന്നെ കണ്ണുരുട്ടി പേടിപ്പിക്കുന്നെ. പാവല്ലേ എന്ന് വെച്ച് ഞാൻ ശല്യം ചെയ്യാനൊന്നും പോകാറില്ല. അല്ലാതെ അതിന് അറിയാഞ്ഞിട്ടൊന്നും അല്ല. ആരേഴും നിർബന്ധിപ്പിച്ചു നമ്മെ സ്നേഹിപ്പിക്കണ്ടല്ലോ.. ആ സ്നേഹത്തിന് എന്ത് വിലയാണ് ഉണ്ടാകുക. എന്നിരുന്നാലും ആഷിയോടുള്ള എന്റെ മുഹബ്ബത്ത് എനിക്ക് മനസ്സിലിട്ട് നടക്കാലോ. അതിന് ആരുടേയും അനുവാദം വേണ്ടല്ലോ. കാണാൻ കൊതിയാകുമ്പോ... അല്ലെങ്കിൽ മുന്നിൽ നിൽകുമ്പോൾ ഞാൻ പോലും അറിയാതെ എന്റെ കണ്ണുകൾ തേടി പോകാറുണ്ട്. ഒരു നിമിഷം ഞാൻ ചുറ്റുമുള്ളത് എല്ലാം മറന്നു ആ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി നിന്ന് പോകും തിരിച്ചുള്ള നോക്കിപേടിപ്പിക്കൽ കിട്ടിയാൽ ഉടൻ ഞാൻ നല്ല കുട്ടിയാകും. ഇനി 10 ദിവസം ഓർക്കാൻ പോലും വയ്യ.


\"ജിയാ.. നീ എന്താ മിണ്ടാതെ ഇരിക്കുന്നെ.\"

എന്തൊക്കെ ഓർത്തിരിക്കുന്ന എന്നെ മെഹ്ഫിയാണ് വിളിച്ചേ..


\"ഏയ് ഒന്നുല്യാ...\"

\"അല്ല ഇവളെ.. നീ ഈ പറഞ്ഞ വഴി വെച്ച് നോക്കുമ്പോൾ എന്റേയും നിന്റെയും നിശൂന്റെയും വീടുകൾ തമ്മിൽ വലിയ ദൂരം ഒന്നും ഇല്ല.\"

\"നിങ്ങളെ വീടും ആ ഭാഗത്ത് ആണോ.. ഈ ഭാഗം എനിക്ക് വല്യ പരിജയം ഒന്നുമില്ല. ഉമ്മക്കും ഉപ്പൂപാക്കും പേടിയാ എന്നെ പുറത്ത് വിടാൻ. അന്നത്തെ അപകടത്തിൽ വീടൊക്കെ നഷ്ടപ്പെട്ടപ്പോ ഞങ്ങൾ ഇങ്ങോട്ട് മാറിയെ ആണ്. ഞങ്ങളുടെ സ്വത്തുക്കൾ എല്ലം എന്റെ നാത്തൂന്മാർ എന്ന് പറയുന്ന ആ രണ്ട് മൃഗങ്ങളും കൂടി അനുഭവിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതിൽ നിന്ന് ഒരു തരി മണ്ണ് വിൽക്കാനോ മറ്റൊ അവർക്ക് കഴിയില്ല. അതിന് എല്ലം എന്റെ പേരിൽ ആണ്. അതോണ്ട് എന്നെ കിട്ടിയാൽ അവർ കൊല്ലും അതുറപ്പ. അത് പേടിച്ചിട്ട് ഉമ്മ.\"

ജിയ പറയുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു. അവൾക്ക് മുന്നിൽ വെന്തുരുകിയവരുടെ മുഖം മനസ്സിലേക്ക് തെളിഞ്ഞു വന്നത്.

(ജിയയുടെ past പാർട്ട്‌ 8,9 ൽ പറയുന്നുണ്ട്. വ്യക്തമാകാത്തവർ അത് വായിക്കുക )

\"നിന്നെ കൊല്ല അവർ... ഇനി നീ അതോർത്തു പേടിക്കേണ്ട. നിനക്ക് ഞങ്ങൾ 10 ആങ്ങളമാർ ഉണ്ട് ഇപ്പൊ. ആര് കൂടെ ഇല്ലെങ്കിലും നിന്റെ കൂടെ ഞാൻ ഉണ്ടാകും. നിന്റെ രോമത്തിൽ ഒന്ന് തൊടാൻ പോലും ആർക്കും പറ്റില്ല. നീ എന്റെ പെങ്ങള.. അവള്മാരെ എനിക്ക് ഒന്ന് കാണുക തന്നെ വേണം.\"


\"വേണ്ട മെഹ്ഫി... അവർ.... അവർ അപകടകാരികളാ... \"

അവളുടെ തൊണ്ട ഇടറിയിരുന്നു.

\"ഞാൻ അതിലും വലിയ അപകടകാരിയാ..\"

മെഹ്ഫി അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എല്ലാവരും ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

\"ന്റ ജിയൂട്ടി പേടിക്കണ്ട. നിനക്ക് ഞങ്ങളൊക്കെ ഇല്ലേ.. നീ ഒന്ന് നീട്ടി വിളിച്ചാൽ ഓടിയെത്തും അടുത്താണ് ഞാൻ.\"
മുന്നിൽ ഇരുന്ന നിഷു പിറകോട്ടു തലയിട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

\"നീ ഞങ്ങളെ ക്കൂട്ടത്തിൽ ആദ്യം എന്റെ കൈ പിടിച്ചല്ലേ നിന്റെ കാക്കൂമാരെ പോലെയുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞത്. ആ ഞാൻ നിന്നെ തനിച്ചാക്കോ.. ഒരിക്കലും ഇല്ല. നീ സ്ട്രോങ്ങാ.. ഞങ്ങളെ പെങ്ങൾ ഒരിക്കലും വാടാൻ പാടില്ല. നിന്റെ കാക്കുമാർക്കും അത് ഇഷ്ട്ടം അല്ലല്ലോ..\"

മിഥുനും അവളെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. അങ്ങനെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു അവർ ജിയന്റെ വീട്ടിൽ എത്തി.


വലിയ മുറ്റത്ത് ഓടിട്ട ഒരു കുഞ്ഞ് വീട്.
കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി കൊണ്ട് മൂന്നാളും വീടും പരിസരവും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു.

\"ഏക്കർ കണക്കിന് ഭൂസ്വത്തും ലോകമെമ്പാടും ബിസിനെസ്സ് കമ്പനികളും ഫാക്ടറികളും ഉടമയിലുള്ള ഈ രാജകുമാരിയുടെ കൊട്ടാരമാണ് ഇത്.\"



ഞാൻ അവരെ നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞ്.

\"വീടിന്റെ വലുപ്പത്തിലല്ല കാര്യം. അവിടെ താമസിക്കുന്നവരുടെ മനസ്സുകളുടെ വലുപ്പത്തിലാണ്. അങ്ങനെ നോക്കുമ്പോൾ നിന്റെ വീട് കൊട്ടാരത്തേക്കാൾ വലുതാണ്.\"

മെഹ്ഫി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് എൻറെ തലയിൽ കൊട്ടി പറഞ്ഞു. അതിന് അവന് ഞാൻ 32 പല്ലും കാട്ടി ഒന്ന് ചിരിച്ചു കൊടുത്ത്.

\"അല്ല രാജകുമാരിയെ..ഞങ്ങളെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറ്റാൻ ഉദ്ദേശ്യം ഒന്നുമില്ലേ..\"( നിശൂ )


\"അവളെന്തിന് കേറ്റണം. ഇതിപ്പോ നമ്മളെ കൂടി വീടല്ലേ.. നീ വാടാ..\"

എന്നും പറഞ്ഞു മിഥുൻ ആദ്യം അകത്തേക്ക് കയറി പിറകെ മറ്റുള്ളവരും.


\"ഉമ്മാ.... ഉമ്മാ...\"

അകത്തേക്ക് കയറിയ മിഥുൻ ഹാളിൽ ചെന്ന് വിളിച്ചു കൂവി.

പെട്ടന്ന് ഒരു ആൺ ശബ്ദം അതും ഉമ്മാന്ന് വിളിച്ചത് കേട്ടതും റാബിയ (ജിയന്റെ ഉമ്മ ) അങ്ങോട്ടേക്ക് ഓടി വന്നു.

\"ആരാ...\"

പെട്ടന്ന് അവനെ മനസിലാവാത്തത് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

\"മിഥു മോനല്ലേ..\" 

ഒന്നൂടെ അവനെ നോക്കി കൊണ്ട് റാബിയ ചോദിച്ചു.

 \"അതെ... ഉമ്മാക്ക് എങ്ങനെ മനസ്സിലായി.\"(മിഥുൻ )

\"നിങ്ങളെ ഓരോരുത്തരെയും എനിക്കറിയ. ന്റ കുട്ടിക്ക് വിളിച്ച നിങ്ങളെ ഒക്കെ കുറിച്ചല്ലേ പറയാൻ നേരോള്ളൂ.. ഈ ഉമ്മാക്ക് സുഗാന്ന് പോലും ചോദിക്കാൻ അവൾക്ക് നേരം ഇല്ല ഇപ്പൊ. അല്ല അവളും ബാക്കി ഉള്ളവരും ഒക്കെ എവിടെ.\" 

അങ്ങനെ എല്ലാവരും വന്നു. ഉമ്മനോടും ഉപ്പൂപ്പാനോടും കുറേ നേരം സംസാരിച്ചു ചായയും കുടിച്ചു. ഇവരെ ഒന്നിച്ചു കുറച്ചു നേരം അടുത്ത് കിട്ടിയതു ഉപ്പൂപ്പാക്ക് ആ പഴയ കൊച്ചുമക്കളും ഒത്തുള്ള നിമിഷങ്ങൾ ഓർമ വന്നു. ഇവർ പോകാൻ നേരം ഇനിയും എല്ലാരും കൂടി വരണം എന്ന് ഓർമിപ്പിക്കാൻ ഉപ്പൂപ്പ മറന്നില്ല. ആ സംസാരത്തിനിടയിൽ നിന്ന് മെഹ്ഫി ആ കുടുംബത്തിന്റെ തകർച്ചക്ക് കാരണമായവരെ കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു.തെറ്റ് കണ്ടാൽ പ്രതികരിച്ചു ശീലമുള്ള മെഹ്ഫിയിൽ അത് പ്രതികാരത്തിന്റെ കനൽ പാകി. ജിയക്ക് വേണ്ടി പൊരുതാൻ തന്നെ അവൻ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചിരുന്നു.

\"എന്നാ ശാരി ഉപ്പൂപ്പ ഞങ്ങൾ പോയിട്ട് പിന്നെ വരാം. ഉമ്മാ പോട്ടെ ട്ടാ..\" 

അവരോട് ഒന്നൂടെ യാത്ര പറഞ്ഞു അവർ മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

\"മെഹ്ഫി.. മോനെ ഈ ഉമ്മ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടെ.\" 

ചുറ്റും ജിയ ഇല്ലല്ലോ എന്ന് കണ്ണ് ചുറ്റിച്ചു ഉറപ്പ് വരുത്തി കൊണ്ട് മെഹ്ഫിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.



തുടരും 😁..


എന്നെ ആരും തല്ലി കൊല്ലേണ്ട. ആ കാര്യം എന്താന്ന് അറിയാൻ വെറും 4 ദിവസം കാത്തിരിക്കൂ.. ബുധൻ രാത്രി അറിയാം. In sha allah.