(ഇന്നലെ ഒരു ക്രിസ്മസ് ആഘോഷത്തിൽ പങ്കെടുത്തു. വർദ്ധിച്ച കൗതുകത്തോടെ ബലൂണുകൾ വീർപ്പിച്ച് വേദി അലങ്കരിച്ച കുട്ടികൾ, ആഘോഷത്തിനുശേഷം ആ ബലൂണുകൾ പൊട്ടിച്ചു രസിക്കുന്ന കാഴ്ചയിൽ നിന്ന് ഈ കവിത പിറക്കുന്നു.)

മേളപ്പറമ്പിലെ വർണ ബലൂണുകൾ 
ഉള്ളിത്തിലാനന്ദത്തിരയായി മാറുന്നു!
ശിശുവായി, ബാലനായോടിക്കളിച്ച നാൾ
പിന്നിട്ട പ്രാരാബ്ദ ജീവിത യാത്രയിൽ;
മേളപ്പറമ്പിലെ വർണബലൂണുകൾ
കൗതുകക്കാഴ്ചയായ്, ആനന്ദ വർഷമായ്!

ഓരോ ബലൂണുകൾ പൊട്ടുന്ന നേരവും
ഉള്ളുഞെട്ടുന്നു, മനസ്സു നോവുന്നു!
കൊച്ചു ദു:ഖത്തിന്റെ ഈയ്യൽച്ചിറകുകൾ
കാറ്റിൽക്കൊഴിഞ്ഞു പറന്നു പതിക്കുന്നു!

ഇന്നലെക്കണ്ടൊരു ആഘോഷ വേളയിൽ
ബാല്യങ്ങൾ മോഹിപ്പു വർണ ബലൂണുകൾ,
തട്ടിക്കളിക്കുവാൻ, ഞെക്കിക്കശക്കുവാൻ
തമ്മിൽപ്പയറ്റുവാൻ
മത്സരിച്ചോരോന്നും പൊട്ടിച്ചു പൊട്ടിച്ചു
ഉന്മാദമേറിച്ചിരിച്ചു രസിക്കുവാൻ!

പൊട്ടുന്ന ശബ്ദത്തിൽ അലറിച്ചിരിച്ച
ബാല്യങ്ങളെ,
ഊന്നുവടിയൂന്നി ഞാൻ നോക്കി നില്ക്കുമ്പോൾ; 
ഏതോ വിഷാദത്തിൻ മുൾമുനയെന്നുടെ
ഉള്ളിന്റെയുള്ളിനെ കുത്തിനോവിക്കുന്നു!