പാതിരാനേരത്തു കണ്ട സ്വപ്നത്തിനാൽ
മാറത്തടിച്ചതാ കേഴുന്നു പൊൻമകൻ:
\" എന്നെ വിടേണ്ടച്ഛാ കേരള ദേശത്തു
ബിരുദങ്ങൾ നല്കുന്ന കോളേജിലൊന്നിലും;

 ശുദ്ധകൊലയാളികൾ റാഗിങ്ങിനായിട്ടു
മൂത്രം കുടിപ്പിക്കാൻ, കാത്തിരിപ്പുണ്ടച്ഛാ!
 അന്തക വിത്തുപോൽ മുറ്റിത്തഴയ്ക്കുന്നു
പാർട്ടികളടവെച്ച മുട്ട വിരിഞ്ഞവർ!
കണ്ഠം ഞെരിച്ചവർ കൊന്നിട്ടു തൂക്കിടും
ആത്മഹത്യക്കുറിപ്പെഴുതി വെപ്പിച്ചിടും\"

കട്ടിലിൽ നിന്നതാ താഴത്തു വീഴുന്നു
ചുഴലിദീനത്തിന്റെ ലക്ഷണം കാട്ടുന്നു.

വെള്ളം തളിച്ചങ്ങു ബോധം വരുത്തിയാ
അമ്മ മന്ത്രിക്കുന്നു, പുത്രന്റെ കാതതിൽ;

\" ഇല്ലില്ല മക്കളേ ഭൂമി പിളർന്നാലും
കേരളത്തിന്നുള്ളിൽ നേടേണ്ടയഡ്മിഷൻ!

ഒന്നും പഠിക്കാത്ത മണ്ടനാണെങ്കിലും
ജീവിച്ചിരിക്കുകിൽ അമ്മയ്ക്കതാഹ്ലാദം.
മക്കളെയക്രമം നേർവഴിയാക്കിയ
കശ്മലനേതാക്കൾ വാഴുന്നു മണ്ണിതിൽ!
കടലിന്റെയക്കരെ ചൈത്താന്റെ കോട്ടയിൽ
പോയിപ്പഠിച്ചാലും വേണ്ടില്ല കുട്ടികൾ.\"

അഞ്ചെട്ടു വർഷങ്ങൾ മുന്നോട്ടു ചെല്ലുമ്പോൾ,
നമ്മൾക്കു കണ്ടിടാം മിക്ക ക്യാമ്പസ്സിലും 
രക്തം രുചിക്കുന്ന നായ്ക്കളും മാനുഷ
രൂപംധരിച്ചുള്ള വേതാള വർഗവും!

പാമ്പിന്റെ കുഞ്ഞിനെ പാലൂട്ടി രക്ഷിക്കാൻ 
എന്തൊരു ദുർവിധി അമ്മ മലയാളമേ?
എന്തിനാണിങ്ങനെ സർവകൊലാശാല
കുട്ടിഭൂതങ്ങൾക്കു കൂത്താടി നില്ക്കുവാൻ?