\"എന്താടാ...,
  ഒരു ഒച്ച കേട്ടത്  \"

\"ആക്‌സിഡന്റ് ആണെന്ന് തോന്നുന്നു. \"
വാ, നോക്കാം..\"

അവർ അവിടേക്ക് ചെന്ന് നോക്കുമ്പോൾ കാണുന്നത് റിച്ചുവിന്റ ബൈക്ക് ആക്‌സിൻഡന്റ് ആയി കിടക്കുന്നതാണ്. 

\"എടാ ഇത് റിച്ചുവിന്റ ബൈക്കല്ലേ...\"

\"ശെരിയാണല്ലോ \"

രക്തത്തിൽ കുളിച്ചു കിടക്കുകയായിരുന്ന റിച്ചുവിനെ കണ്ട് കുട്ടുകാർ അലറി വിളിക്കുന്നു.

\" റിച്ചു... റിച്ചു...\"

\"  നിങ്ങൾ വേഗം ആളെ, വേഗം ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിക്കാൻ നോക്ക് \"

ഓടിക്കൂടിയവരിൽ ചിലർ  ഒരു വണ്ടി പിടിക്കുകയും അവർ   അവനെയും എടുത്തുകൊണ്ട്  വേഗം   ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോകുന്നു.

ആ സമയം അവിടേക്ക്   വരുന്ന 
 ദിയയും, കൂട്ടുകാരും അപ്പോഴാണ്    റിച്ചുവിന്റ ബൈക്ക്  ആയിരുന്നു ആക്‌സിഡന്റ് ആയതെന്ന്
അറിയുന്നത് .

അവർ അവിടേക്ക് വരുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ റിച്ചുവിനെയും കൂട്ടി  അവന്റ കുട്ടുകാർ അവിടെ നിന്നും പോയിരുന്നു.

\" ഫർസു...,
നീ വേഗം അമലിനോട്
വണ്ടിയെടുക്കാൻ പറയ്.... \"

ദിയയുടെ കുട്ടുകാർ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോകുന്നതിന് വേണ്ടി  അവർ വന്ന കാർ പാർക്ക്‌ ചെയ്തിരുന്ന ഇടത്തേക്   പോകുന്നു. എന്നാൽ ദിയ  അവർക്കൊപ്പം പോകാതെ, അവിടെ തന്നെ നിൽക്കുന്നു. 

ആ സമയം അവിടെ കൂടിയ നിന്ന ആളുകൾ  പരസ്പരം പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

\"പയ്യൻ തീർന്നന്നെ തോന്നുന്നത്, രക്ഷപ്പെടുമെന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല \"

\" അതേ...,
അമ്മാതിരിയുള്ള ഇടിയായിരുന്നില്ലേ \"

\" ആ ഇടിച്ചവനു ഒരു കൂസലുമില്ല, നിൽക്കുന്നത് കണ്ടില്ലേ.. \"

അവരൊക്കെ പറയുന്നത്  കേട്ട് ആകെ തകർന്ന അവസ്ഥയിൽ ദിയ അവിടെ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.


  അന്നേരമാണ് ആ വണ്ടി ഓടിച്ചിരുന്ന ആളെ  അവൾ കാണുന്നത് .
ആളെ കാണുമ്പോൾ ദിയ വീണ്ടും ഷോക്ക് ആകുന്നു .  കുറച്ചു ദിവസം മുൻപ് തന്റെ വീട്ടിൽ വെച്ച് അയ്യാളെ കണ്ടത് അവൾ ഓർക്കുന്നു. 

അന്നേരം അവളുടെ   മനസ്സിലൂടെ തന്റെ   വീട്ടിലെ ഡ്രൈവർ അന്ന് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ കടന്നു പോകുന്നു . 

!  \"മോളുടെ പപ്പയെ നിങ്ങളെക്കാളും നന്നായി എനിക്കെ അറിയൂ. 
അ പയ്യനെ മോളായിട്ട് കുരുതി കൊടുക്കരുത്,  ഒരു കുടുബത്തിന്റെ താങ്ങാവും അവൻ.

പയ്യൻ തീർന്നെന്നാ തോന്നുന്നേ...\"

ഒരു മുഴക്കം പോലെ അവളുടെ തലച്ചോറിലേക്ക്  അവരുടെ വാക്കുകൾ ഇരച്ചു കയറിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

തല വെട്ടി മുറിക്കുന്നത് പോലുള്ള
വേദന. വേദന കൊണ്ട് അവൾ രണ്ടു കയ്യും തലയിൽ വെയ്ച്ചു അലറി വിളിക്കുന്നു.

\"ആ......\"

അവളുടെ ഒച്ച കേട്ട്  അവിടെ നിന്നവരൊക്കെയും  അവളെ തന്നെ നോക്കുന്നു, എന്നാൽ അതൊന്നും ശ്രെദ്ധിക്കാതെ  കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ അവിടെ നിന്നും നടന്നു
നീങ്ങി.....

! എടൊ....,
എനിക്കൊന്നും സംഭവിക്കില്ല, 
താൻ നോക്കിക്കോ തന്റെ പപ്പാ എന്നെ സ്വീകരിക്കും. \"  !

റിച്ചു പറഞ്ഞ പല കാര്യങ്ങളും അവളുടെ മനസ്സിലൂടെ കടന്ന് പോയ്ക്കോണ്ടിരുന്നു.
അങ്ങനെ ഓരോന്നും ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ പതിയെ അവിടെ നിന്നും നടന്നു മുന്നോട്ട് പോയി .., 

അതേ സമയം പാർക്ക്‌ ചെയ്ത  കാറുമെടുത്തു വന്ന കുട്ടുകാർ ദിയയെ അവിടെ തിരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.  

\"അവളെ   ഇവിടെ കാണുന്നില്ലല്ലോ.
അവൾ എവിടെപ്പോയി,\"

\"ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ,\"

\"നീ അങ്ങോട്ടേക്ക് പോന്നപ്പോൾ അവളെക്കൂടി കുട്ടായിരുന്നില്ലേ
അഞ്ചു.\"

\"ഞാൻ ഫോണിലായിരുന്നു, അന്നേരം ഞാൻ ശ്രേദ്ധിച്ചില്ലടാ.... \"

ദിയ ഓരോന്നും ആലോചിച്ചു  റോഡിലൂടെ കുറച്ചധികം ദൂരം നടന്നിരുന്നു .  ആകെ സമതല തെറ്റിയ അവസ്ഥയിലായിരുന്നു ദിയ.


ദിയയെ കാണുന്ന കുട്ടുകാർ അവളെ വിളിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും ദിയ അതൊന്നും കേൾക്കാതെ മുന്നോട്ട് നടന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.

\"ദിയ.... ദിയ.......\"

പെട്ടെന്നായിരുന്നു   ദിയയുടെ ഭാഗത്തുനിന്നും അങ്ങനൊരു അറ്റംപ്റ്റ്.  ആരും അത് പ്രേതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല .

അടുത്ത റോഡിലേക്ക് ക്രോസ്സ് ചെയ്ത അവൾ മുന്നിലേക്ക് ചീറി പാഞ്ഞു വന്ന  ഒരു ബസിന്  മുന്നിലേക്ക്  എടുത്തു ചാടുന്നു .

അത് കണ്ട്  അവളുടെ കുട്ടുകാർ
ഒരേ സ്വരത്തിൽ വിളിക്കുന്നു.

\"ദിയ..........\"


ഒരു നിമിഷം അവിടെ നിന്നവരൊക്കെയും കാതുകൾ പൊത്തി നിലവിളിചിച്ചു.


ദിയയുടെ കൂട്ടുകാർ അലറി വിളിച്ചു കരയാൻ തുടങ്ങി.  അപ്പോഴേക്കും  അവിടെക്കും ആളുകൾ ഓടി കൂടാൻ തുടങ്ങി.

അവർ വേഗം അവളെയും എടുത്തു   ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോകുന്നു.
റിച്ചുവിനെ കൊണ്ടുപോയ അതേ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് തന്നെയായിരുന്നു  ദിയയെയും അവർ കൊണ്ടുപോയത് . 

വിവരമറിഞ്ഞു റിച്ചുവിന്റെയും, ദിയയുടേയും വീട്ടുകാർ അവിടേക്കു എത്തുന്നു.



ആറു  മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം.......
(പ്രെസന്റ്.........)

ഇരുണ്ട് മൂടി വന്ന വലിയൊരു കാർമേഘം മഴയായി പെയ്‌തു തോർന്നു.
അവിടെ അങ്ങിങായി ഇലകളിലും, മരച്ചില്ലകളിലും  മറ്റും തങ്ങിനിന്ന മഴത്തുള്ളികൾ താഴേക്ക് വീഴുന്നു കൊണ്ടിരിന്നു .

ഇതൊക്കെ കണ്ടു ചെയറിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു റിച്ചു. ആൻ അവനുനേരെ ഒരു കപ്പ് ചായ നീട്ടി.

\"എടാ   റിച്ചു ഇതാ.....,
ഇത് കുടിക്ക്. \"

\"താങ്ക്സ്....,
ഇപ്പോൾ വിചാരിച്ചതേയുള്ളു ഒരു  ചായ കിട്ടിയെങ്കിലെന്ന്. 

\" നല്ലൊരു മഴയായിരുന്നു അല്ലേ ടാ..\"

\"അതേ..., \"

അവർ സംസാരിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അവിടേക്ക്  അനിന്റെ അപ്പൻ
ജോസഫ്    വരുന്നു.

\'എന്താ മോളെ ...... \" 

\"ഏയ് ഒന്നുമില്ല,
ഞങ്ങൾ വെറുതെ ഓരോന്നു സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു.

\"മോളെ അപ്പനോരു കപ്പ് കാപ്പി
എടുത്തേ.... \"


\" ശെരി.... \"

ആൻ കാപ്പി എടുക്കാനായി അടുക്കളയിലേക്ക് ചെല്ലുന്നു.

\"  അങ്കിൾ ദിയ കുറിച്ച് എന്തെങ്കിലും വിവരം  കിട്ടിയോ...... \"

\" അത്, 
ഞാൻ  പറഞ്ഞല്ലോ മോനെ  അവർ ഇവിടുന്ന് പോയെന്നല്ലാതെ  എവിടേക്കാണ് പോയതെന്ന് ആർക്കും
ഒരറിവും ഇല്ല.

പിന്നെ   നീ പറഞ്ഞതനുസരിച്ചു അവളുടെ നാട്ടിലും നിന്റെ കുട്ടുകാർ  അന്നെഷിച്ചു അവിടെയും അവരില്ല  \"

ജോസഫ് പറഞ്ഞത് കേട്ട് റിച്ചുവിന്റെ മുഖം സങ്കടത്തിലും, നിരാശയിലുമാകുന്നു. 

\"നീ വിഷമിക്കേണ്ട,  
  നിന്റെ കുട്ടുകാർ അന്നെഷിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ. \"

ജോസഫ് റിച്ചുവിന് ആത്മവിശ്വാസം നൽകുന്നു.

ജോസഫും  ആനിന്റെ അടുത്തേക്ക്  വരുന്നു. റിച്ചുവിനോട് പറഞ്ഞതിനെ കുറിച്ച് ആൻ അപ്പനോട്  ചോദിക്കുന്നു . 

\"അപ്പൻ ഇത്ര ക്രൂരനാകരുത്.
  എത്ര നാൾ ഇങ്ങനെ  അവനോട് കള്ളം പറയും \"

\"എന്നാ പിന്നെ എന്റെ മോള് ചെന്ന്  അവനോട് സത്യം പറയ്,\"

\"ഇങ്ങനെയാണ് കാര്യങ്ങളുടെ പോക്കെങ്കിൽ ഞാൻ അത് പറയും. എത്ര നാൾ ഇങ്ങനെ എല്ലാം മറച്ചു വെക്കും. എനിക്ക് വയ്യ അവനെ ഇങ്ങനെ കള്ളം പറഞ്ഞു പറ്റിക്കാൻ. 


\"നീ മണ്ടത്തരമൊന്നും കാണിക്കല്ലേ മോളെ, ഇത്രയും നാൾ നമ്മൾ പിടിച്ചു നിന്നില്ലേ...., 
ഇനി കുറച്ചു ദിവസം കൂടി   ഇങ്ങനെ പോട്ടെ  ...,  അപ്പോഴേക്കും അവൻ പതിയെ അവളെ  മറക്കും    .\"


\"അപ്പനെന്താ കരുതിയെ, ഇങ്ങനെ കുറച്ചുനാൾ മാറി നിന്നാൽ അവൻ അവളെ മറക്കുമെന്നോ. 
എന്നാൽ അപ്പന് തെറ്റി, 

ബോധം വീണ് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൻ ആദ്യം ചോദിച്ചത് അവളെ കുറിച്ചാണ്, അത് അപ്പ മറക്കരുത്.

പിന്നെ.....,
അവനെന്നും ഇങ്ങനെ വീട്ടിനുള്ളിൽ ഇരിക്കാൻ പോകുന്നില്ല. 
സത്യങ്ങൾ അറിയുമ്പോൾ അവൻ എങ്ങനെ പ്രതികരിക്കുമെന്ന് എനിക്ക് തന്നെ അറിയില്ല. \"

\"നീ അതൊന്നുമോർത്തു വിഷമിക്കണ്ട, അതൊക്കെ നമുക്ക്  വരുന്നടത്തു
വെച്ചു കാണാം...\"

അപ്പൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ആൻ മനസ്സിൽ ചിന്തിക്കുന്നു 

! അപ്പന് അങ്ങനെ പറയാം, സത്യങ്ങൾ അറിയുമ്പോൾ ഞാനും കൂടെ ചേർന്ന്  ചതിച്ചെന്ന് അവൻ കരുതു....
കർത്താവെ.....,
അവനോട് ഒന്നും തുറന്നു പറയാനും എനിക് കഴിയുന്നില്ലല്ലോ. !


ദിവസങ്ങൾ  കടന്നു പോകുന്നു......



റിച്ചു പതിയെ പുറത്തോട്ടൊക്കെ നടന്നു തുടങ്ങുന്നു. അങ്ങനെയിരിക്കെ 
ഒരു ദിവസം പുറത്തേക്ക്  പോയിട്ട് വരാമെന്ന് പറഞ്ഞു വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങിയ റിച്ചു  ആരോടും പറയാതെ  ദിയ താമസിച്ചിരുന്ന വീട്ടിലേക്ക്‌ വരുന്നു.  

ആ വീട്  ഗേറ്റിന് പുറത്തു നിന്നും പൂട്ടിയിരിക്കുകയായിരുന്നു.
അത് കണ്ട് റിച്ചു മനസ്സിൽ കരുതുന്നു.

! അപ്പോൾ അവരൊക്കെ പറഞ്ഞത് നേരായിരുന്നു അവൾ ഇവിടുന്ന് പോയി....!

ആ വീട്ടിനു മുന്നിലെ ഗേറ്റിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് എന്തോ ആലോചിച്ചു നിൽക്കുന്ന റിച്ചുവിനെ കണ്ട് ഒരാൾ അവന്റ അടുത്തേക്ക്  വന്ന് തോളിൽ തട്ടുന്നു. 
     
                                   തുടരും........