കാറിൽ കയറിയ ശ്രയ ഒന്ന് ധീർക്കമായി നിശ്വസിച്ചുകൊണ്ടു സീറ്റിലേക്ക് ചാരി ഇരുന്നു. 

\"ഞാൻ വരാൻ ലേറ്റ് ആയോ?\", ഡാനി അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും ബാഗ് വാങ്ങിച്ചു ബാക്‌സീറ്റിലോട്ടു ഇട്ടുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

\"ഇല്ല ഡെന്നിച്ച. കറക്റ്റ് സമയം ആണ്. ഞാൻ ഇപ്പോൾ കഴിഞ്ഞു ഇറങ്ങിയതേയുള്ളു.\"

\"നീ ശരിക്കും ടൈയേർഡ് ആണ്. ഇന്ന് ഇനി വീട്ടിൽ പോയി പഠിക്കാൻ ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞു ഇരിക്കരുത്. കിടന്നു ഉറങ്ങി ക്ഷീണം മാറ്റണം കേട്ടല്ലോ.\", ഇച്ചിരി ഗൗരവത്തിൽ തന്നെ ഡാനി പറഞ്ഞു അല്ലെങ്കിൽ അവൾ കേൾക്കില്ല എന്ന് അവനു അറിയാം. അവൾ ഡാനിയെ ഒന്ന് നോക്കി.

\"എന്താടി നോക്കുന്നെ. അവളുടെ കോലം കണ്ടില്ലേ. ഹോസ്പിറ്റൽ മൊത്തത്തിൽ ഇന്ന് നീ ആണോ മാനേജ് ചെയ്‌തേ?\"

\"ഞാനൊരു ഡോക്ടർ ആണ്...എനിക്ക്...\"

\"നിനക്കൊരു കുന്തവും ഇല്ല. ആ ഗോപിയിട്ടു നിന്നക്ക് പണി തരുന്നത് ഞാൻ അറിയുന്നില്ല എന്നാണോ?\"

ശ്രയ അവനെ ചെറുതായി ഒരു ഞെട്ടലോടെ നോക്കി. 

\"നോക്കണ്ട. നീ എന്തിനാ അങ്ങേർക്കു ഇങ്ങനെ വളം വെച്ചുകൊടുക്കുന്നെ. ബാക്കി നിൻടെ കൂടെ ഉള്ള റെസിഡെന്റ്റ്സ് ഇല്ലാത്ത പണിയാണ് നിനക്ക്. മനഃപൂർവം ടാർഗറ്റ് ചെയ്യുവാണെന്നു അരിയാഹാരം തിന്നുന്ന ആർക്കും മനസിലാവും. നീ ആയിട്ട് നിറുത്തിച്ച അയാളുടെ ആരോഗ്യത്തിനു നല്ലതു. ഇനി സർവം സഹ കളിക്കാനാണു നിൻടെ പരിപാടി എങ്കിൽ നിൻടെ ഡെന്നിച്ചൻ ഇറങ്ങി അങ്ങ് മെയ്യും. അറിയാലോ എന്നെ?\"

\"അങ്ങനൊന്നും അല്ല ഡെന്നിച്ച.\"

\"എങ്ങാനൊന്നും അല്ല എന്ന്?\"

\"എന്തിനാ എന്നോട് ദേഷ്യപെടുന്ന?\", അവളുടെ മുഖം പരിഭവം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു. അവളുടെ ആ മുഖം കണ്ടിട്ട് ഡാനിക്ക് ചിരിയും അതേ സമയം വാത്സല്യവും തോന്നി.

\"ഓക്കേ..ഓക്കേ..ഞാൻ നിറുത്തി.\", അവൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കാറെടുത്തു.

അവൾ മുഖം വീർപ്പിച്ചുകൊണ്ടു പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു. കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ അവളുടെ ഫോണിലേക്കു ഒരു കാൾ വന്നു. ഫോണിൽ ആമിയുടെ പേര് കണ്ടതും അവളുടെ മുഖം വിടർന്നു.

വീഡിയോ കാൾ ഓൺ ആയതും തെളിഞ്ഞു വന്നതു ആമിയുടെ മടിയിൽ മുഖം വീർപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന റിച്ചുകുട്ടൻ ആണ്. അവൻടെ മുഖം കണ്ടതും അവളുടെ മനസിലേക്ക് ഓടി വന്നതു ആമി രാവിലെ പറഞ്ഞ കാര്യം ആയിരുന്നു.\"

\"ശ്രയ ആൻറ്റിയോട് ഞാൻ പിണക്കവ. എന്നോട് മിണ്ടണ്ട. എന്നെ വിളിക്കാതിരുന്ന എന്താ?\"

\"അയ്യോ റിച്ചുകുട്ടൻ ശ്രയ ആൻറ്റിയോട് പിണങ്ങല്ലേ. ആൻറ്റിക്ക് വിഷമം ആവും.\", എന്തോ അത് പറയുമ്പോഴേക്കും അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

റിച്ചുകുട്ടൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ദൂരേക്ക് നോക്കി ഇരുന്നു. അത് കണ്ടപ്പോൾ അവളുടെ ഉള്ളിൽ എന്തോ ഭാരം വന്നു നിറയുന്നതുപോലെ അവൾക്കു തോന്നി. തന്നോട് ഈ ലോകത്തു ആത്മാർത്ഥമായി തിരിച്ചു സ്നേഹം അല്ലാതെ ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ സ്നേഹിക്കുന്ന വിരലിൽ എണ്ണാവുന്നവരിൽ ഒരാൾ ആയിരുന്നു റിച്ചുക്കുട്ടൻ. അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകി.

ഇടയ്ക്കു ഇടംകണ്ണിട്ടു സ്ക്രീനിലേക്ക് നോക്കിയ റിച്ചുകുട്ടൻ അവൾ കരയുന്നതു കണ്ടു പെട്ടെന്ന് ഞെട്ടി.

\"ശ്രയ ആൻറ്റി കരയുവാ? അയ്യേ ഇത്രെയും ഉള്ളോ ആൻറ്റി. റിച്ചുക്കുട്ടൻ എങ്ങനെയാ ശ്രയ ആൻറ്റിയുമായി  പിണങ്ങുന്നതു. വിളിക്കാതിരുന്നപ്പോൾ വിഷമം വന്നു. പക്ഷേ വിളിച്ചപ്പോൾ പോയി.\", അവൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് മനോഹരമായൊരു ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു. ഒരു കളങ്കവും ഇല്ലാത്ത ചിരി. സ്നേഹം മാത്രം നിറഞ്ഞ ചിരി.

\"ശ്രയ, നീ എന്തിനാടി കരഞ്ഞേ? ഇവൻറ്റെ പിണക്കം ഇത്രെയും ഒക്കെ ഉള്ളു.\", ആമി ഫോൺ അവൾക്കു നേരെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

\"ഒന്നുമില്ല ആമി. പെട്ടെന്ന് എന്തോ വിഷമം വന്നു ആമി. എന്തായാലും അവൻ ഓക്കേ ആയല്ലോ. അത് മതി.\", അവൾ ചെറിയ ചമ്മലോടെ ചമ്മലോടെ കണ്ണീർ തുടച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

\"അവൻ ഡബിൾ ഓക്കേ ആണ്. നീ ടെൻഷൻ അടിക്കേണ്ട. ഞങ്ങൾ ഇവിടെ ബീച്ചിൽ ഇരിക്കുവാ. സാമും എബിയും ഐസ് ക്രീം വാങ്ങിക്കാൻ അങ്ങോട്ട് പോയി.\"

\"ഓ\"

\"എന്താ സാം അങ്ങോട്ട് വരാനോ? ശ്രയ ഞാൻ നിന്നെ പിന്നെ വിളിക്കാം. ഡാനിയേലിനോടും അന്വേഷണം പറ കേട്ടോ. ബൈ. റിച്ചു ഡാ ആൻറ്റിയോട് ബൈ പറ.\"

\"ബൈ ആൻറ്റി. കരയല്ലേ കേട്ടോ.\", അവൻ വലിയ ആളുകൾ പറയുന്നപോലെ പറഞ്ഞു.

\"ബൈ റിച്ചുകുട്ട. ഇല്ല ആൻറ്റി കരയില്ല. ബൈ ആമി.\"

\"ഞാൻ എബിയെ കല്യാണം കഴിക്കുന്നതിനോട് ഡെന്നിച്ചൻടെ അഭിപ്രായം എന്താ?\", കാൾ കട്ട് ചെയ്തതും അവൾ ഡാനിയോട് ചോദിച്ചു.

\"എന്ത്?\", അവളുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ചോദ്യത്തിൽ അവൻ അവളെ ഞെട്ടലോടെ നോക്കി.

\"ഞാൻ അർത്തുങ്കൽ വീട്ടിൽ എബിൻ സക്കറിയയെ വിവാഹം ചെയ്യുന്നതിനെ കുറിച്ച് ടെന്നിച്ചൻടെ അഭിപ്രായം എന്താണെന്നു? 

അവൾ വീണ്ടും ചോദ്യം ആവർത്തിച്ചതും ഡാനി കാർ സൈഡിലേക്ക് ഒതുക്കിയിരുന്നു. അവൾ ഹോസ്പിറ്റലിൽ വെച്ചുണ്ടായ കാര്യം അവനോടു പറഞ്ഞു. കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾ ആ കാറിനുള്ളിൽ മൗനം തളം കെട്ടി.

\"എന്താ ഇഷ്ടമല്ലേ ഡെന്നിച്ചനു?\", അവൻടെ മൗനം കണ്ടു അവൾ ചെറിയ ആകുലതയോടു ചോദിച്ചു.

\"എന്ത് ഇഷ്ടക്കുറവ് ശ്രീ. അർത്തുങ്കൽ ഗ്രൂപ്പിനെയും വീട്ടുകാരെയും എബിയെയും കുറിച്ച് ഒരു മോശം അഭിപ്രായം ഞാൻ ഇതുവരെ കേട്ടിട്ടില്ല. അങ്ങനെയുള്ള ഒരു കുടുംബത്തിലോട്ടു നീ പോകുന്നതിൽ എനിക്ക് സന്തോഷം മാത്രമേ ഉള്ളു. പക്ഷെ..\"

\"ഒരു രണ്ടാം കേട്ടാണ് എന്നതാണോ ആ പക്ഷെയുടെ കാരണം?\"

\"തീർച്ചയായും. പക്ഷേ അത് നീ വിചാരിക്കുന്ന പോലെ അവൻ ഒരു രണ്ടാം കെട്ടുകാരൻ ആണെന്ന് ഉള്ളത് കൊണ്ടല്ല. നമ്മൾ ആ കാലത്തിൽ നിന്നും ഒക്കെ വണ്ടി കേറി കഴിഞ്ഞില്ലേ ശ്രീ?\"

\"പിന്നെ?\"

\"റിച്ചുകുട്ടൻ\"

അവൾ അവനെ സംശയത്തോടെ നോക്കി.

\" നീ ഈ വിവാഹത്തോടെ ആ വീട്ടിലേക്കു കടന്നു ചെല്ലാൻ പോകുന്നത് ഒരു ഭാര്യ ആയിട്ട് മാത്രമല്ല ഒരു അമ്മ ആയിട്ട് കൂടിയാണ്. ആൻഡ് ഇറ്റ് ഈസ് ആൻ ഇമ്പോർടൻറ്റ് റെസ്പോൺസിബിലിറ്റി. എനിക്ക് അറിയാം നിനക്ക് എത്രത്തോളം റിച്ചുകുട്ടനെ ഇഷ്ട്ടം ആണെന്ന്. പക്ഷെ ഫോൺ വിളിച്ചു സുഖവിവരം അന്വേഷിക്കുന്നതുപോലെയോ ചോക്ലേറ്റ് വാങ്ങിച്ചു കൊടുക്കുന്നതുപോലെയോ അല്ല അവൻടെ അമ്മ ആയി ചെല്ലുക എന്നത്. സൊ, അവനോടു തോന്നുന്ന എമ്പതിയുടെ പുറത്തു ഈ വിവാഹത്തിന് സമ്മതിക്കരുത്. എബിയുമായിട്ടും അവനും ആയിട്ട് ഉള്ള ഒരു ലൈഫ് നിനക്ക് ഇഷ്ട്ടം ആണോ എന്ന് ചിന്തിച്ചിട്ട് വേണം ഈ ഡിസിഷൻ എടുക്കാൻ. നീ റിച്ചുക്കുട്ടനെ മാത്രം ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് അവരുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നു ചെന്നാൽ പിന്നീട് നിനക്ക് എബിയുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ടു പോകാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ അത് നിങ്ങളെ മൂന്നു പേരെയും ബാധിക്കും. സൊ റാഷ് ആയിട്ട് ഒരു തീരുമാനം എടുക്കരുത്. ഞാൻ പറഞ്ഞത് മനസിലായോ നിനക്ക്?\", അവനെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന അവളെ നോക്കി ഡാനിയേൽ ചോദിച്ചു.

\"ഹ്മ്മ്. മനസിലായി ഡെന്നിച്ച.\"

\"ഇതെല്ലാം ആലോചിച്ചു വേണം തീരുമാനം എടുക്കാൻ. അതിനു വേണ്ടിയാണ് ഞാൻ ഇതൊക്കെ നിന്നോട് പറഞ്ഞത്. അല്ലാതെ നിന്നെ പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ അല്ല. നിൻടെ തീരുമാനം വിവാഹവുമായിട്ടു മുന്നോട്ടു പോവാൻ ആണെങ്കിൽ, നിൻടെ ഡെന്നിച്ചൻ പൂർണ്ണ സന്തോഷത്തോടെ നടത്തി തരും ഈ വിവാഹം. അതോർത്തു നീ ടെൻഷൻ അടിക്കേണ്ട.\", അവൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവളുടെ തലയിൽ വാത്സല്യത്തോടെ തലോടി. അവൾ മറുപടി ആയി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

 

വീട്ടിൽ എത്തിയതും ശ്രയ ഫ്രഷ് ആയി വന്നു അമ്മച്ചിക്ക് മരുന്ന് എടുത്തു കൊടുത്തു. കുറച്ചു നേരം അമ്മച്ചിയുമായി സംസാരിച്ചിരുന്നു. അമ്മച്ചിക്ക് അവൾ തന്നെ എല്ലാ ദിവസവും രാത്രിയിലെ മരുന്ന് എടുത്ത് കൊടുക്കണം എന്ന് നിർബന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു. കൊടുക്കാൻ പോയ് കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ അമ്മച്ചിയും കൊച്ചുമോളും കൂടെ അന്നത്തെ വിശേഷം പറച്ചിലാണ്. ആ കുറച്ചു നിമിഷങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി ആണ് ആ പാവം ആ ശാട്ട്യം പിടിക്കുന്നത് എന്ന് അവൾക്കു അറിയാമായിരുന്നു. ആ വീട്ടിൽ പ്രതേകിച്ചു ഡെന്നിച്ചൻ ഇല്ലാതിരുന്ന കഴിഞ്ഞ ചില വർഷങ്ങളിൽ അമ്മച്ചിക്കു ശ്രയയും, ശ്രയക്കു അമ്മച്ചിയും മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.

\"അമ്മച്ചി എങ്കിൽ ഞാൻ പോയി കിടക്കട്ടെ?\"

\"ശരി മോളെ. പിന്നെ എനിക്ക് ആ ഡാനിയേലിനെ അത്ര വിശ്വാസം പോരാ. മോളെ ചതിക്കുവാണെങ്കിലോ? സൂക്ഷിക്കണം.\", അവളുടെ കവിളിലൂടെ വിറയാർന്ന കയ്യാൽ തലോടിക്കൊണ്ട് അവർ പറഞ്ഞു. 

\"അമ്മച്ചി പേടിക്കണ്ട. ഞാൻ എല്ലാം ശ്രദ്ധിച്ചേ ചെയ്യുള്ളു.\", അവൾ അവരുടെ നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മ നൽകിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഡെന്നിച്ചനും താനുമായി ഉള്ള ബന്ധത്തിൻടെ ആഴം തങ്ങൾക്കു മാത്രം അറിയാവുന്ന ഒരു കാര്യം ആയിരുന്നു. ഇപ്പോഴു ഈ പ്ലാനിനെ കുറിച്ചൊന്നും അമ്മച്ചിയുമായിട്ടു സംസാരം വേണ്ട എന്ന് ഞാനും ഡെന്നിച്ചനും തീരുമാനിച്ചിരുന്നു. കാരണം, ഈ വീട്ടിലെ ചുമരുകൾക്കുപോലും കാതുകൾ ഉണ്ട്. എല്ലാം ഒന്ന് കലങ്ങി തെളിഞ്ഞിട്ടു വേണം സന്തോഷത്തോടെ അമ്മച്ചിയോടു പറയാൻ. അമ്മച്ചിക്കു സ്വന്തമല്ലെങ്കിലും സ്വന്തക്കാരെക്കാൾ സ്നേഹിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു കൊച്ചുമോൻ കൂടി ഉണ്ട് എന്ന്. ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൾ ഓർത്തുകൊണ്ട് ആ മുറി വിട്ടു ഇറങ്ങി.

ഡെന്നിച്ചൻ പറഞ്ഞതുപോലെ അവൾ ആഹാരം നേരുത്തെ കഴിച്ചിട്ട് വന്നു കിടന്നു. പക്ഷേ ഉറക്കം മാത്രം വന്നില്ല. ശരിരത്തിൻടെ ക്ഷീണത്തെക്കാൾ പതിന്മടങ്ങ് ശക്തം ആയിരുന്നു മനസിൽ ചിന്തകൾ നിറച്ച സങ്കർഷം. ആമിയുടെ ആവശ്യവും ഡെന്നിച്ചൻ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങളും എല്ലാം അവളുടെ ഉള്ളിൽ അലയടിച്ചു. 

ഇങ്ങു അർത്തുങ്കൽ വീട്ടിൽ എബിയുടെ അവസ്ഥയും മറിച്ചായിരുന്നില്ല. തൻടെ മടിയിൽ ഇരുന്നു ഉറങ്ങുന്ന റിച്ചുക്കുട്ടൻടെ മുടി ഇഴകളിലൂടെ വിരലുകൾ ഓടിച്ചു കൊണ്ട് അവനും ചിന്തകളാൽ കലുഷതമായ മനസുമായി ഇരുന്നു.

തുടരും...