\" വേദ്.. ഇനി നീ എന്റെ റാണിയമ്മേയെയും ജയ് അച്ഛനെയും പറ്റി എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ എന്റെ സ്വഭാവം അറിയും...
അതുകൊണ്ട് ഈ നിമിഷം തന്നെ അദിതിക്കും 
നവീനും ഈ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങാം
ഒരിക്കൽപോലും ഈ വീടിന്റെ പടി നിങ്ങൾ ചവിട്ടി പോകരുത്... \"

ഋഷി പറഞ്ഞ് നിർത്തിയതും അവന്റെ 
കരണത്ത് അടി കിട്ടിയിരുന്നു...അവൻ തലയുർത്തി നോക്കിയതും തന്റെ മുമ്പിൽ 
നിൽക്കുന്നവളെ കണ്ടതും ഋഷി ഞെട്ടി... എന്തിനു റാണിപോലും ആ വൃക്തിയെ കണ്ട് ഞെട്ടി.. 

തുടർന്ന് വായിക്കുക...

\" സീതേ നീ \" ഋഷി അത് പറഞ്ഞ് അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന കസേരയിൽ ഇരിക്കാൻ പോയിയെങ്കിലും അവൾ അവനെ തടഞ്ഞു...

\" ഋഷി.. നീയിപ്പോ പറഞ്ഞതിന് നിനക്ക് ഇത് തന്നില്ലയെങ്കിൽ ഞാനെങ്ങനെ നിന്റെ സൃഹുത്തായി മാറും...നീ അപമാനിച്ചത് സ്വന്തം അമ്മയായിരുന്നു.. എന്നെങ്കിലും നീ നിന്റെ അമ്മയെ തിരിച്ചറിയും.. അന്ന് നീ സ്വന്തം അമ്മയെ തേടി വരും...അതുവരെ നിന്റെ അമ്മ എന്റെ അമ്മയായിരിക്കും കർമം കൊണ്ട്... \"

അൽപ്പസമയം ഇവരുടെയിടയിൽ മൗനം സ്ഥാനം പിടിച്ചു... സീത ആദിയുടെ മുന്നിൽ പോയി നിന്നു...

\" ആദിയച്ചാ.. അദിതിയമ്മയെ ഞാൻ കൊണ്ടുപോവാ.. ഇനിയുള്ള നാളുകൾ ടീച്ചർ എന്റെ കൂടെ നിൽക്കും.. ആദിയച്ഛനും ആദിതി ടീച്ചർക്കും പരസ്പരം കാണാൻ തോന്നുമ്പോ 
എന്നെയൊന്ന് വിളിച്ചമതി..ഏത് രാത്രിയായാലും ആദിതി ടീച്ചറെ ആദി സാറിന്റെ അടുത്ത് എത്തിച്ചിരിക്കും... \"

പിന്നെയൊന്നും മിണ്ടാതെ സീത അദിതിയെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് പുറത്തേക്ക് നടന്നു...

\" ഞാനും അമ്മയും വന്നത്.. കുറച്ചുദിവസമെങ്കിലും ഇവിടെ നിൽക്കണമെന്ന് കരുതിയാ..ഇനിയൊരിക്കലും 
ഈ പടി ഞാനുമെന്റെ അമ്മയും കടക്കില്ല...
ഇപ്പോ വന്നത് ചില കാര്യങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടിയാ... റാണി മാഡം വലിയ അപകടത്തിലേക്കാണ് സ്വയം ചെന്ന് ചാടുന്നത്.. സ്വന്തം ജീവൻ പോലും നക്ഷ്ടപ്പെടാൻ സാധ്യത ഉണ്ട്... ഇപ്പോ ഋഷിയേട്ടനായി കല്യാണം ആലോചിച്ചവളുടെ അച്ഛനെയും അമ്മയെയും ഒന്ന് സൂക്ഷിക്കുന്നത് നല്ലതാ.. ഋഷിയേട്ടാ.. നിങ്ങൾ എന്നെങ്കിലും ഒരു ദിവസം ഇന്നത്തെ രാത്രി അമ്മയോട് പറഞ്ഞത് ഓർത്ത് നിന്റെ കണ്ണ് 
നിറയും... \"

ഇത്ര പറഞ്ഞ് നവീൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു...
ആദി സങ്കടത്തോടെ എല്ലാവരെയും നോക്കിയശേഷം ബാൽക്കണിയിലേക്ക് നടന്നു.. ആ രാത്രിയിൽ പെയ്യുന്ന മഴയെപ്പോലെ ആദി പൊട്ടി കരഞ്ഞു...

ഇതേസമയം  റാണിയുടെ റൂമിൽ...

റാണി അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടക്കുകയായിരുന്നു.. അവളുടെ മനസിൽ കുറച്ചു മുമ്പ് നടന്ന കാര്യങ്ങളായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്...

അത് മനസിലേക്ക് കടന്നു വരുംതോറും അവളുടെ മുഖം ദേഷ്യത്താൽ ചുവന്നു...

\" റാണി \"

\" എന്താ ജയ് .. \" അവൾ വർദ്ധിച്ച ദേഷ്യത്തോടെ ആണ് അവനെ വിളിച്ചത്...

\" നമ്മളുടെ മകൾ എവിടെയായിരിക്കും ...  അവളോട് നമ്മൾ ചെയ്തത് വലിയ തെറ്റ് ആണല്ലേ .. ഇനി അവൾ നമ്മളുടെ മുമ്പിലേക്ക് വന്നാലും നമ്മളെ അവൾ സ്വീകരിക്കില്ല .. കാരണം നമ്മൾ അവളോട് ചെയ്തത് ഒരിക്കലും അവൾക്ക്   ക്ഷമിക്കാൻ  പറ്റാത്ത  തെറ്റാണ് ... നമ്മളുടെ  പ്രൊഫഷൻ മുന്നോട്ട്  പോവാൻ  വേണ്ടി  നമ്മളുടെ  മകളെ  എവിടേക്കോ കൊണ്ടുപോയി   കളഞ്ഞു .. അവളിപ്പോ  ജീവനോടെ  ഉണ്ടോ  എന്നറിയില്ല  ..നമ്മൾ  എടുത്ത  തീരുമാനം  തെറ്റായിരുന്നു  റാണി   ... \"

ജയ്  പറഞ്ഞതും  റാണി  ഒന്നും  മിണ്ടാതെ  ജനൽ  അരികെ  പോയി  നിന്നു ... പുറത്തേക്ക്  നോക്കി  നിൽക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും  അവളുടെ  മനസിൽ  ഋഷിയെ  പറ്റിയുള്ള  ചിന്തകൾ  ആയിരുന്നു  ഉണ്ടായിരുന്നത്  . കാരണം  അവൾക്ക്  ആരെക്കാളും  വലുത്  ഋഷി  ആയിരുന്നു 

\" ജയ്  .. ഋഷി  എന്നിൽ  നിന്നും  അകന്ന്  പോകുമോ  .. എനിക്ക്  എന്തോ  ഭയം  പോലെ   .. ആരെക്കാളും  വലുത്  എനിക്ക്  എന്റെ  ഋഷിയാണ്  .. അവൻ  എന്നിൽ  നിന്നും  അകലാൻ  തുടങ്ങിയാൽ  എനിക്ക്  എന്റെ  ജീവൻ  പോകുന്നപോലെയാ  തോന്നുന്നത്  .. എന്തായാലും  എങ്ങനെയായാലും  ആരെ  കൊന്നിട്ട്  ആണെങ്കിലും  ഋഷിയെ  എന്ത് E കൂടെ  നിർത്തിയിരിക്കും  .. കാരണം  എനിക്ക്  വലുത്  എന്റെ  ഋഷിയാണ്  ... \"

\" റാണി  അപ്പോ  നമ്മളുടെ  മകളോ  ???? \"

അവൻ ചോദിച്ചതും അവൾ പുച്ഛത്തോടെ അവനെ നോക്കി ...

\" നമ്മളുടെ  മകൾ  തിരികെ  വന്നാലും  അവളെ  ഞാൻ   സ്വീകരിക്കില്ല  .. \"

റാണിയുടെ  സ്വരം  ജയയുടെ  കാതുകളിലിൽ  ആരോ  അടിച്ചപ്പോലെ തോന്നി  ..

\" റാണി  നീ പറഞ്ഞത് എന്ത് ആണെന്ന് വല ചിന്തയുണ്ടോ  \"

അവൻ ഇത്  അത്രമേൽ  ആർദ്രമായിട്ടാണ്  അവളോട്  ചോദിച്ചത് ...

\" അതേ  ഞാൻ  താനെ  എന്തേ വിശ്വസിക്കാൻ  പറ്റുന്നില്ലേ  ... എനിക്ക്  വലുത്  ഋഷിയാണ്  .. ഞാൻ  ഈ   ലോകത്ത്  എന്റെ ജീവന് തുല്യം   സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ  അതെന്റെ  ഋഷിയെയാണ്  ... അവന്റെ  സ്ഥാനത്തേക്ക്  ആര്  വന്നാലും  ഞാൻ  ആത്മാർത്ഥമായി സ്നേഹിക്കില്ല  .... \"

\" റാണി  നീ  ഇങ്ങനെ  സ്വാർത്ഥ  ആവരുത്  .. നിന്റെ  മകൻ  നിവേദിനെ  അദിതി തട്ടിയെടുക്കുമ്പോ  നിനക്ക്  ഒരു  അമ്മയുടെ  വേദന  എന്ത്  ആണെന്ന്  നീ  അന്ന് തിരിച്ചറിയും  ... നീ  ഇപ്പോ  പറഞ്ഞത്  ഓർക്കുമ്പോ    നിന്റെ   കണ്ണിൽ  നിന്നും  രക്ത കണ്ണീർ  ഒഴുകും \"

അപ്പോളും  ഇവരും  തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല  .. തങ്ങൾ  വലിയയൊരു   അപകടത്തിൽ  ആണെന്നും .. ആ അപകടത്തിൽ നിന്നും തങ്ങളുടെ മകൾ വരുമെന്നും ...
________________________________________

ഇതേ  സമയം  രുദ്രനും  സീതയും  നവീനും  അദിതിയെ  ആശ്വസിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു . .  ആ നിമിഷങ്ങളിൽ സീതയുടെയും  രുദ്രന്റെയും  മനസ് ദുഖത്താൽ  വേദനിക്കുകയായിരുന്നു  .  കാരണം  അദിതി  ടീച്ചർക്ക്  ഇങ്ങനെയൊരു  അവസ്ഥ  വന്നതെന്ന്  ഓർക്കുമ്പോ . 

\" രുദ്രേട്ടാ സീതേച്ചി  \"

നവീൻ  വിളിച്ചതും  എന്തെന്ന   ഭാവത്തിൽ   നോക്കിയവനെ  ...

\" സീതേച്ചിയും  രുദ്രേട്ടനും  എന്തിനാ  കരയുന്നത്  .. നമ്മൾ  എന്തിനാണ്  ചെന്നതെന്ന്  മാളിയേക്കൽ  വീട്ടിലെ  എല്ലാവരും   തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട് .. ഇനിയും  തമ്പിയുടെ  മകളായിട്ട്  ഋഷിയെട്ടന്റെ  കല്യാണം  നടത്താൻ  ആണ്  പ്ലാൻ  എങ്കിൽ  തടയണ്ട  .. \"

നവീൻ  പറഞ്ഞത്  കേട്ട്  ഇവരും  വിശ്വാസം  വരാതെ  ഇരുന്നു ..കാരണം  നവീൻ  തങ്ങളെ  കുറ്റം  പറയും  എന്നായിരുന്നു  സീതയും രുദ്രനും കരുതിയത്  ..  അവരുടെ മൗനം മനസ്സിലാക്കിയതും അവൻ  വീണ്ടും പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി  

\" നിങ്ങൾ  നോക്കിക്കോ  എന്റെ  അമ്മയെ  വേദനിപ്പിച്ച  റാണിയെയും  ഋഷിയെയും  ഞാൻ  വെറുതെ  വിടില്ല  ... അവർ  എന്റെ  അമ്മ കരഞ്ഞതിനേക്കാൾ  ഉറക്കെ  കരയും  \"

അവന്റെ  വാക്കുകൾക്ക്  വല്ലാതെ  മൂർച്ച  ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്ന്  ഇവരും  അറിഞ്ഞു  ..  എന്നാൽ  അദിതി  മാത്രം  മറ്റൊരു  ലോകത്തായിരുന്നു  .. അവളുടെ  മനസിനെ  ഇന്ന് ഉണ്ടായ   സംഭവങ്ങളെല്ലാം  അവളെ  വല്ലാതെ  തളർത്തി... അദിതിയുടെ മാനസികാവസ്ഥ മനസിലായതും സീത അവളെ റൂമിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി കിടത്തി.. 

\"നവീൻ  നീ   എടുത്ത്   ഒന്നും  ചെയ്യരുത്  .. നീ  എടുത്തുചാടി  എന്തെങ്കിലും  ചെയ്താൽ അത് നിന്റെ അമ്മയ്ക്ക് ആയിരിക്കും ദോഷം ചെയ്യുക .. അതുകൊണ്ട് ഓരോ കാര്യങ്ങളും ചെയ്യുന്നതിന് മുമ്പ് നന്നായി ആലോച്ചിച്ചിട്ട് വേണം എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ \"

രുദ്രൻ പറഞ്ഞതും നവീൻ അവനെ നോക്കി ..

\" രുദ്രയേട്ടാ ..  എന്റെ അമ്മയെ വേദനിപ്പിച്ചത് എന്റെ സഹോദരൻ ആണ് .. എന്റെ അമ്മയുടെ മനസിൽ ഉണ്ടാക്കിയ മുറിവ് മാറണമെങ്കിൽ എന്റെ അമ്മയെ വേദനിപ്പിച്ച രീതിയിൽ തന്നെ , അല്ലെങ്കിൽ അവർക്ക് വേദനിക്കുന്ന രീതിയിൽ എന്തെങ്കിലും ചെയ്തിരിക്കും ഞാൻ ... \"

അവന്റെ വാക്കുകളിലെ ദേഷ്യം മനസ്സിലായതും രുദ്രൻ പിന്നെയൊന്നും പറയാൻ പോയില്ല ..

\" രുദ്രാ ... നവീൻ ഒന്ന് ഇങ്ങോട്ട് വരുമോ  \"

സീതയുടെ  കരച്ചിലോടെയുള്ള സ്വരം  കേട്ടതും  ഇവരും  അവളുടെ  അടുത്തേക്ക് ചെന്നു .. 

അവിടെ  കണ്ട  കാഴ്ച്ച  നവീനിനെ  തകർത്തു  ...

ഒരു  പൊട്ടി  കരച്ചിലൂടെ  ഇന്ദ്രന്റെ  തോളിലേക്ക്   അവൻ  ചാഞ്ഞു  ..

പിന്നെ  ഒട്ടും  താമസിപ്പിക്കാതെ  രുദ്രൻ  അദിതിയെ  കൈയിൽ  കോരിയെടുത്തു  കാറിന്റെ  അടുത്തേക്ക്  നടന്നു  ... തൊട്ട്   പിന്നാലെ  നവീനും  സീതയും 

കാറിൽ  യാത്ര  ചെയ്യുമ്പോളും  നവീൻ  അമ്മയെ  വിളിച്ചു  കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു  ...

ഇടക്ക്  അദിതിയെ  നോക്കുമ്പോളും  സീതയുടെ  കണ്ണുകൾ  നിറയാൻ  തുടങ്ങിയിരുന്നു ...

ഏറെ നേരത്തെ    യാത്രക്കുശേഷം ഇന്ദ്രൻ ഗ്രൂപ്പ് ഓഫ്  ഹോസ്പിറ്റൽസ്  എന്ന മൾട്ടി സ്പെഷ്യലിറ്റി   ഹോസ്പിറ്റിലേക്ക്  സീതയുടെ  കാർ എത്തിയതും  വേഗത്തിൽ തന്നെ രുദ്രൻ   അവരെ  അത്യാഹിത ഭാഗത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി  ...  

__________________________________

ഉറക്കത്തിലായിരുന്ന  ആദിയുടെ നെഞ്ചം  വേഗത്തിൽ  മിടിക്കാൻ  തുടങ്ങിയിരുന്നു  .. അവൻ  ഉറക്കത്തിൽ  നിന്നും  എണീറ്റുവെങ്കിലും  അവനു നെഞ്ചം  വേഗത്തിൽ  മിടിക്കുന്നതിന്റെ  കാരണം  എന്തെന്ന്  മനസിലായില്ല  ... അവൻ  എന്തോ ഓർത്തപ്പോലെ  അദിതിയുടെ  ഫോണിലേക്ക് വിളിച്ചുവെങ്കിലും  അവനാ  കോൾ  അറ്റൻഡ്  ചെയ്യുന്നില്ല  എന്ന് മനസിലായതും   അവൻ  നവീന്റെ  ഫോണിലേക്ക്  വിളിച്ചുവെങ്കിലും  സ്വിച്ച്ഓഫ്  എന്ന്  പറയുന്നത്  കേട്ടതും  അവന്റെയുള്ളിൽ  എന്തോ  ഭയം  തോന്നാൻ  തുടങ്ങി ...

അവൻ  പലതവണ  ഇവരുടെയും  ഫോണിൽ  വിളിച്ചുവെങ്കിലും  കോൾ  എടുക്കാതെ  വന്നപ്പോ  അവന്റെയുള്ളിലെ  ഭയം  അവനെ  കീഴ്പ്പെടുത്തി  .. അദിതിയുടെ  വീട്ടിലേക്ക്  പോയാലോ  എന്ന്  ചിന്തിച്ചുവെങ്കിലും  പിന്നെ  എന്തോ  ഓർത്തപ്പോലെ  അവൻ  ഉറക്കത്തിലേക്ക്   വഴുതി വീണുവെങ്കിലും അവനു ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല  ... 
പിറ്റേന്ന്  രാവിലെ  ഉറക്കത്തിൽ  നിന്നും  എണീറ്റപ്പോളാണ്   ഒരുപാട്  നേരം  ഉറങ്ങിയെന്ന് അവന്  മനസിലായത്  .. പിന്നെ  പെട്ടന്ന്  ഫ്രഷായതിനു ശേഷം  അവൻ  അദിതിയുടെ  വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു ...
അച്ഛൻ  പോകുന്നത്  എവിടേക്ക്  ആണെന്ന്   മനസ്സിലായതും  ഋഷിയുടെ  മുഖത്ത്  ഒരു തരം  പുച്ഛവും  ദേഷ്യവും  സ്ഥാനം  പിടിച്ചു  ...  അകത്തേക്ക് കേറുമ്പോളാണ് ആദി പോകുന്നത്  നോക്കി  നിൽക്കുകയായിരുന്ന  ലക്ഷ്മിയെ  കണ്ടതും  അവൻ  ലക്ഷ്മിയുടെ  അടുത്തേക്ക്  ചെന്നു ...

\" ചെറിയമ്മേ  .. അച്ഛൻ  എവിടേക്ക്  പോയതാ  രാവിലെ തന്നെ  \" തന്റെ മനസിലെ സംശയം ശരിയാണോ എന്നറിയാൻ വേണ്ടിയാണ് ഋഷി ഇങ്ങനെ ചോദിച്ചത് 

\" അറിയില്ലടോ  .. എന്തോ  ടെൻഷൻ  അച്ഛനെ  അലട്ടുന്നുണ്ട് .. ഇനി  ആ  ടെൻഷൻ  മാറണമെങ്കിൽ  അച്ഛന്  നിന്റെ  അമ്മയെ  കണ്ടാലേ  ആ  മനസ്  ശാന്തം ആവുള്ളൂ  ... \"

\"എനിക്ക് ഇപ്പോളും   മനസിൽ  ആവാത്തത്  അച്ഛൻ  എന്തിനാ  അമ്മയെ  തേടിപോകുന്നത്  .. അച്ഛന്റെ  കൂടെ  നിൽക്കാൻ  അമ്മക്ക്  എന്ത്  യോഗ്യത  ആണ് ഉള്ളത്   .. അച്ഛൻ  എന്തിനാ  വേണ്ടാത്ത  ഒരാളുടെ  പുറകെ  നടക്കുന്നത്  ..
ഒരുമാതിരി  പൂവാലനെ  പോലെ  \"

അവൻ  പറഞ്ഞതും  ചെറു  പുച്ഛത്തോടെ ചിരിച്ച ശേഷം പറഞ്ഞു തുടങ്ങി   ...

\" നിനക്ക്  നിന്റെ   അച്ഛനെയും  അമ്മയെയും   മനസിലാക്കിയിട്ടില്ല  ... അവരെ  മനസിലാക്കിയിരുന്നുവെങ്കിൽ  ഒരിക്കലും  നീ  ഇങ്ങനെ  പറയില്ലയായിരുന്നു  .. നിന്റെ  അച്ഛന്റെയും  അമ്മയുടെയും  പ്രണയത്തിന്റെ  കഥ  നീ അറിയണം  .. ആ  നിമിഷം  നിന്റെയുള്ളിലെ  ഈഗോ  എല്ലാം  മാറും  \"

\" പിന്നെ  എനിക്ക്  അതിന്റെ  ആവശ്യം   ഒന്നൂല്ല്യാ  .. എന്റെ  മരണം  വരെ  അമ്മയെ  ഞാൻ  സ്നേഹിക്കില്ല  .. ഇനി  ആരൊക്കെ  എന്തൊക്കെ  ചെയ്താലും  എന്റെ  തീരുമാനത്തിൽ  നിന്നും  മാറ്റം  ഉണ്ടാവില്ല  ...\"

\" നീ  ഇപ്പോ  ഇത്  പറയും  ... നീ  ഈ  പറഞ്ഞത്  മാറ്റി  പറയേണ്ടി വരുന്ന  ദിവസം  വരും  ...\"

അവൾ  പറഞ്ഞ്  നിർത്തിയതും  ഋഷിയുടെ  പിന്നിൽ  നിൽക്കുന്നവളെ  കണ്ടതും   അവൾ  ഒന്നും  മിണ്ടാതെ  നിന്നു ..

\" എന്താ  ലക്ഷ്മി , പറഞ്ഞത്  നിർത്തികളഞ്ഞത്  ... എന്നെ  മറികടന്ന്  ഈ  നിൽക്കുന്നവൻ  ഒന്നും  ചെയ്യില്ല എന്ന്   എനിക്കറിയാം  .. അതോണ്ട്  നീ  ആവശ്യമില്ലാത്ത  കാര്യങ്ങളൊന്നും  അവനോട്  പറയണ്ട  നീ എപ്പോളെങ്കിലും  ഇങ്ങനെ  പറഞ്ഞുവെന്ന്  ഞാനറിഞ്ഞത്  നിന്റെ  സ്ഥാനം  ഈ  വീടിന്റെ  പുറത്തായിരിക്കും  .. അതോണ്ട്  നീ  ആവശ്യമില്ലാത്ത   കാര്യങ്ങളൊന്നും  തിരക്കണ്ട  .. \"

റാണി  പറഞ്ഞതും  അവൾ  ഒന്നും  മിണ്ടാതെ  അവളുടെ  റൂമിലേക്ക്  പോയി ..
എന്നാൽ റാണി  അവസാനം  പറഞ്ഞ  കാര്യങ്ങളുടെ   പൊരുൾ  ആലോചിച്ചു  നിൽക്കുകയായിരുന്നു  ഋഷി 

\"  ഋഷി  ..  നീ  എന്ന  കോളേജിലേക്ക്  \" റാണി  വിളിച്ചപ്പോളാണ്  അവൻ  ആലോചനകളെല്ലാം  നിർത്തിയത്  ...\" 

\" ഞാൻ  അധികം  വൈകാതെ  തന്നെ  ഓഫീസിൽ   ജോയിൻ  ചെയ്യാം  .. കൃത്യമായി  പറഞ്ഞാൽ  ഓണം  കഴിഞ്ഞ്  വരുന്ന  ആദ്യ  വർക്കിംഗ്  ഡേ  തന്നെ  ... കോളേജിന്റെ  എംഡി ആയി  ചാർജ്  എടുക്കുന്നതിനു മുമ്പ്  ചില   കാര്യങ്ങൾ  ചെയ്ത് തീർക്കാൻ ഉണ്ട് .. അതോണ്ടാ ഞാൻ കുറച്ചുസമയം ചോദിച്ചത്  \"

\" ഹ്മ്മ്  \"


പിന്നെയും  ഇവരും  എന്തൊക്കെയോ  സംസാരിച്ചു  .. അതിൽ പ്രധാനമായിട്ടും  അവന്റെ  കല്യാണത്തിന്  പറ്റിയുള്ള  കാര്യങ്ങളായിരുന്നു  ...

__________________

ഇതേസമയം അനന്തന്റെ റൂമിൽ ...

\"എന്റെ ലക്ഷ്മി  നീ  എന്തിനാ  അവനോട്  അങ്ങനെ  പറയാൻ പോയത്.നിനക്കറിയാലോ അവളുടെ സ്വഭാവം  .. ദേഷ്യം  വന്നാൽ  എന്തും  ചെയ്യാൻ  മടിക്കാത്തവളാണ്  \"

\" എന്റെ  നന്ദേട്ടാ .. പേടി തോന്നുന്നുണ്ടോ  റാണി  എന്നെ  എന്തെങ്കിലും  ചെയ്യുമെന്ന് \"

അവൾ  ചോദിച്ചതും  ഒരുനിമിഷം  അവനൊന്ന്  പതറി  ... പെട്ടന്ന്  തന്നെ  അവൻ  അവളുടെ  കൈകൾ പിന്നിലാക്കി ലോക്ക് ആക്കി ...

\" എടി  .. മോളെ  .. എന്നെ  ശരിക്കും  അറിയാലോ  നിനക്ക്  .. ഞാനൊരു  കാര്യം  വേണ്ടെന്ന്  പറഞ്ഞാൽ  നീ  അത്  വേണ്ടെന്ന്  വെക്കണം  .. അല്ലാതെ  ആ  കാര്യത്തിന്റെ  പിന്നാലെ  നടക്കുകയല്ല  വേണ്ടത്  ... നീ  റാണിയുടെ  കാര്യത്തിൽ  ഇടപെടരുത്  .. \"

\" ഓഹ് ഞാൻ  അന്ന്  മറന്ന്  പോയി  ... നിങ്ങളുടെ  ദൈവം  ആണലോ  റാണി  .. റാണിയെ പറ്റി പറയുമ്പോൾ  ഈ  നെഞ്ചം  ആണലോ  വേദനിക്കുന്നതെന്ന്  ഒരുനിമിഷം  ഞാൻ  ഓർത്തില്ല  .. \"

ഇത്  പറഞ്ഞ് അവൾ  തന്റെ  ബാഗ്  എടുത്ത്  പുറത്തേക്ക്  നടന്നു  .. തൊട്ട്  പിന്നാലെ  അവനും  ...

ഇതേസമയം  വേദ്  വരുണിൽ നിന്നും അറിഞ്ഞ  കാര്യങ്ങൾ  ഓർത്ത്  സങ്കടപ്പെട്ട്  ഇരിക്കുകയായിരുന്നു  അവൻ  ... അവൻ  ഡ്രസ്സ്  മാറി  വരുമ്പോ  കണ്ടു  സ്നേഹത്തോടെ  ഋഷിക്ക്  ഭക്ഷണം  കൊടുക്കുന്ന  റാണിയെ  ... അവരെ  ഒന്ന്  നോക്കിയ  ശേഷം  വണ്ടി  എടുത്ത്  ആശുപത്രിയിലേക്ക്  യാത്രയായി  .. വണ്ടി  ഓടിക്കുമ്പോളും  അവന്റെ പ്രാർത്ഥന അദിതിയമ്മക്ക് ഒന്നും  സംഭവിക്കരുത്  എന്നായിരുന്നു  ...  വണ്ടി ഓടിക്കുമ്പോ കണ്ണീരിനാൽ അവന്റെ കാഴ്ച്ച മങ്ങി ..    പല തവണ  വണ്ടി  കൈയിൽ നിന്നും വഴുതി  പോയിയെങ്കിലും  എങ്ങനെയൊക്കരയോ  അവൻ  വണ്ടി  ബാലൻസ്  ചെയ്ത്  ഓടിച്ചു ..ഏകദേശം  രണ്ടു  മണിക്കൂറുകൾക്കുശേഷം  അവൻ  ആശുപത്രിയിൽ  എത്തിച്ചേർന്നു ...  വണ്ടി പാർക്ക് ചെയ്ത് വരുമ്പോളാണ് ആശുപത്രിയുടെ  മുന്നിൽ  ഫോണിലൂടെ  സംസാരിക്കുന്ന  വരുണിനെ  കണ്ടതും  അവന്റെ  അടുത്തേക്ക്  ചെന്നു  .കോൾ  കട്ട്  ആയതും  അകത്തേക്ക്  കേറാൻ  തിരിഞ്ഞപ്പോളാണ്  തന്റെ  അരികിൽ  നിൽക്കുന്ന  വേദിനെ  കണ്ടതും  ഒരു   പൊട്ടിക്കരച്ചിലൂടെ വരുൺ  അവനെ  കെട്ടിപിടിച്ചു  

തുടരും ...................