മറവിയ്ക്കായ് സമ്മാനിയ്ക്കാൻ ശ്രമിച്ച ചില ഓർമ്മകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു...      എന്നാൽ അവ ഒന്നും എന്നെ വിട്ടു പോയില്ല,      മറക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോഴും അത്‌ പിന്നെയും കൂടുതൽ മിഴിവോടെ ത�

കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ മുഖവുമായി സൂര്യനെ പ്രാപിക്കുമ്പോൾ നിമയുടെ മനം വിങ്ങി.. മനസ്സിലെ ഭാരം കണ്ണുനീരായി ഒഴുക്കി കളയുമ്പോൾ അത് തന്റെ മുഖത്തിനെ ചുട്ടു പൊള്ളിക്കുന്നത് പോലെ..

പാതിയിൽ മുറിഞ്ഞുപോയചില അക്ഷരങ്ങൾ തുന്നിച്ചേർക്കാൻനാം വീണ്ടും സന്ധിക്കുന്ന കാലം വരും. 

ന്താവും ഇപ്പൊ ഇത്ര വലിയ കാര്യം.... മനുഷ്യന്റെ ഉള്ള സമാദാനവും അവൻ കളഞ്ഞു. ന്താവും ഇപ്പൊ.... ആവാം നാളെ അറിയാം... ന്തായാലും മുബിക്കും അമ്മൂനും വിളിച്ചറിയിക്ക. എന്നും കരുതി ഞാൻ അവർക് വിളിച്ച

ആമി എന്തിനും ഏതിനും കൂടെ ഉണ്ട്... ഹിബ വഴക്കിനു വന്നാലും ഇവളാണ് മറുപടി കൊടുക്കുന്നെ.... ഷാനു പിന്നെ ഒന്നും പറയില്ല....