പുഴ വേനലിൽ ചത്തും വർഷത്തിൽ പെരുത്തും നീ, എൻ മനം പോലെ!

സ്നേഹിചില്ല എങ്കിലും അവളെ വേദനിപ്പിക്കാതെ ഇരിക്കാം ആയിരുന്നു.........അതിനും തനിക്ക് പറ്റിയില്ല................! ഓരോന്നും ഓർകെ കുറ്റ ബോധം കൂടി.........! മനസ്സ് വല്ലാതെ പിടച്ചു.........ഉള്ളം നീറുന്നു........!അവളോട് �

Part -1തിരുമേനി........ഒരു പുഷ്പാഞ്ചലിരുദ്രനാഥ്‌വർമ്മ തിരുവാതിര നക്ഷത്രം........പുഷ്പാഞ്ജലിക്ക് പറഞ്ഞിട്ട് സാവത്രി എന്ന ആ സ്ത്രീ കോവിലിലെ പ്രതിഷ്ഠ യായ ഭദ്ര കാളിയെ തൊഴുതു........

അപ്പോഴേക്കും പഴയസ്ഥാനത്ത് വീണ്ടും റാം പ്രത്യക്ഷനായത് അനുപമ ശ്രദ്ദിച്ചു. “ഡീ... നീ അവനെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്ക്...” അനുപമയ്ക്ക് മറുപടിയായി ബിസ്മി പരുങ്ങി; “ഏ... അത്... വേണോ...” അലക്ഷ്യമാ�

കാവലിന്റെ ആൾരൂപമാണ് അച്ഛൻ. ഈ കവിത എല്ലാ അച്ഛൻമാർക്കും സമർപ്പിക്കുന്നു.