ആണ്ടുകൾ ഓർമ്മതൻ ചെപ്പു തുറക്കുമ്പോൾഎന്നും പറന്നെത്തും ആ നനത്ത സ്മരണകൾഉമ്മറത്തിണ്ണയിലിരുന്നു വിജനമാം വീഥിയിലെശൂന്യമാം കാഴ്ചകൾ കാണുന്നവൃദ്ധനാം പിതാവിൻ മുഖംഎന്നുമെൻ സ്മൃതിയിലൂടെ ഒഴുകിയെത്തുന്നതു കാലചക്രമോ?വേദാന്ത പുരാണ കഥകൾ എന്നും മന്ദ്രമധുരമായി ഉരുവിടുന്ന വിജ്ഞാനകോശമേഅങ്ങയുടെ സ്മൃതി മണ്ഡപം എത്രയോ ചിത്രം !അനീതിയെതുടച്ചുനീക്കാൻ ശ്രമിച്ചത് നന്മതൻ കാൽവെപ്പോടെഅന്ധവിശ്വാസത്തെ എതിർക്കാൻ ശ്രമിച്ചതു ദൃഢമാം പോരാട്ടത്തോടെവാച്ചിലെ സൂചിയിൽ കണ്ണും നട്ടു മക്കളെ കാത്തിരിക്കുന്നഎൻ പതിതൻ പിതാവിൻനന്മകൾകുറിക്കാൻ വാക്കുകൾ ഇല്ലമൂവന്തിയുടെ മുഴക്കത്ത