യാദവിനെ കാണാൻ വന്നതായിരുന്നു വിശ്വനാഥൻ.."യദു... നമ്മളുടെ പിന്നിൽ ആരോ ഉണ്ട്.. അവനാണ് നമ്മൾക്കെതിരെ കരുക്കൾ നീക്കുന്നത്....""ഹ്മ്മ്..അറിയാം.. അത് ആരെന്ന് കണ്ടെത്താനുള്ള ശ്??

"അങ്ങനെ എത്രപേർ തുടർന്നത് അച്ഛൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്? " ദേഷ്യം വന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു.. ഉള്ളിലെ വിങ്ങലെല്ലാം സ്ഫോടനമായി പുറത്തേക്ക് വരാൻ വെമ്പൽ കൊള്ളുന്നു... ഇനിയും പ്രതികരിച്ചില്ലെങ്കിൽ �

"ശരിയാണ്... നീ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്... ഇതെല്ലാം നീ എങ്ങനെയറിഞ്ഞു എന്നെനിക്കറിയില്ല... അറിയണമെന്നുമില്ല...  പക്ഷേ നീ പറഞ്ഞത് സത്യമാണ്... അയാളോടുള്ള പകയാണ് എന്നെ ഇവിടെ എത്

തുടർച്ചയായ മെസ്സേജിൻ്റെ ശബ്ദം കേട്ടുകൊണ്ടാണ് കണ്ണുകൾ പതിയെ വലിച്ചു തുറന്ന് അവൾ ഫോൺ എടുത്തത്. കൊറോണയുടെ വിലക്കുകൾ കാരണം ഇപ്പോഴും കോളജ് തുറന്നിട്ട് ഇല്ല

വിരലുകൾ തൂലികയെ ചുംബിക്കുന്നു. അക്ഷരങ്ങൾ അരുവിയായ് ഒഴുകുന്നു. കടലാസിൽ മഷി പടരുന്നു. നീ അർത്ഥമില്ലാത്തൊരു കവിതയാകുന്നു. ഞാനോ ഉള്ളു നീറുന്നൊരു കവിയും.