നിന്റെ ജനനി ത്തൻ വേദനയാം അശ്രുക്കൾ അവഗണിച്ചുവോ നീ? ഒരായുസ്സ് നിന്നെ വഹിക്കേണ്ട ചിത്തം നോവിച്ചുവോ നീ? നീ പിച്ചവച്ചൊരു നാളിൽ നിന്നെ പുണർന്ന ശരീരം നിലക്കാൻ നീ കൊതിക്കുന്നതെന്തേ? വാടിപ്പോയ പുഷ്പം പോലെ ഉണങ്ങി കരിഞ്ഞ മരച്ചില്ല പോലെ മരവിച്ച മനസ്സുമായി നിന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നു നിന്നമ്മ......