Part--17


(Sera)

അവൾ എന്നെ ദയനീയമായി നോക്കി..

ഞാൻ അവൾക്ക് കണ്ണുകളടച്ചു കാണിച്ചു.

Aleena come with me--miss

മിസ്സ്‌ അവൾക്ക് ബ്ലഡ്‌ കൊടുക്കാൻ പറ്റില്ല..

അതെന്താ പറ്റാത്തത്..--മിസ്സ്‌

അത്..

എന്ത് പറയണം എന്നറിയാതെ ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി..സ്റ്റുഡന്റ്സും പേഷ്യന്റ്സും എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുവാണ്..

എന്താണ് സെറ താൻ വെറുതെ കളിക്കുവാണോ.. അവിടെ ഒരു പേഷ്യന്റ് ബ്ലഡ്‌ ന്ന് വേണ്ടി നിൽക്കുമ്പോൾ അല്ല ഇങ്ങനെ ബീഹെവ് ചെയ്യേണ്ടത്,, കുറച്ചു റെസ്പോൺസിബിലിറ്റി ഒക്കെ വേണം --മിസ്സ്‌

അതും പറഞ്ഞു മിസ്സ്‌ എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കി അവളെ കൈപിടിച്ചു കൊണ്ട് പോയി..

അവളുടെ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ എന്റെ കണ്ണുകളെയും ഈറനാക്കി..

ഞാൻ അവളുടെ പിന്നാലെ പോയി.. പക്ഷെ അവളെ റൂമിലേക്ക് കയറ്റിയിരുന്നു..

ഞാൻ പുറത്ത് നിന്നു.. ടെൻഷൻ കാരണം എനിക്ക് കരച്ചിൽ എല്ലാം വന്നിരുന്നു.. എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ ഞാൻ അവിടെ തലയ്ക്കു താങ്ങു കൊടുത്തു ഇരുന്നുപോയി..

ഒരു പത്തു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഡോർ തുറക്കുന്നതും ആരോ ഓടി വന്നു എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീഴുന്നതും ഞാൻ കണ്ടു..
അത് അല്ലുവാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ എനിക്ക് കൂടുതൽ സമയം വേണ്ടി വന്നില്ല..

അവൾക്ക് പിന്നാലെ മിസ്സും വന്നു,, എന്തെല്ലാമോ പറഞ്ഞു.. എന്നാൽ എന്റെ ഉള്ളിൽ അല്ലുവിന് എന്ത് സംഭവിച്ചു എന്ന് മാത്രമായിരുന്നു ചിന്ത..

അവിടെ അപ്പോഴേക്കും കുറച്ചു കുട്ടികളും നഴ്സും പെഷ്യന്റ്സും എല്ലാം വന്നിരുന്നു..

അവരൊക്കെ അല്ലുവിനെ വെറുപ്പോടെ നോക്കിയിരുന്നു, കാരണം എന്തെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല.. അപ്പോഴാണ് മിസ്സിന്റെ നാവിൽ നിന്ന് അത് കേട്ടത്..

ഒരു പെഷ്യന്റിന്ന് ബ്ലഡ്‌ കൊടുക്കാൻ ഒന്നും കഴിയാത്ത ഇവളെയൊക്കെ ആരാ mbbs ന്ന് കൊടുന്നു ചേർത്തത്..മനസ്സിൽ കാരുണ്യം ഉള്ളവർക്ക് പറഞ്ഞ പണിയ ഇതൊക്കെ..--മിസ്സ്‌

അത് കേട്ടതും ഉള്ളിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന സങ്കടം എല്ലാം പോയി പകരം എന്നിൽ ദേഷ്യം നിറഞ്ഞു..

ഞാൻ അവരെ അടുത്തേക്ക് പോകാൻ നിന്നതും അല്ലു എന്നെ നിറമിഴികളോടെ വേണ്ട എന്ന് യാചന രൂപേനെ തലയാട്ടി..

ഞാൻ അവളെയും കൊണ്ട് നേരെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോയി..

ആ വാർത്ത കോളേജിലും ഹോസ്പിറ്റലിലും ഉള്ളവരെല്ലാം അറിഞ്ഞു..

അവർക്ക് മുന്നിൽ അല്ലു മനസാക്ഷി ഇല്ലാത്തവൾ ആയി..

കുത്തുവാക്കുകൾ പറഞ്ഞു സീനിയർസ് ഒക്കെ അവളെ വേദനിപ്പിച്ചപ്പോൾ ചോദിക്കാൻ ചെന്ന എന്നെ അവൾ തടഞ്ഞു...

അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഒരു ദിവസം ക്ലാസ് എടുക്കുന്നതിനിടയിൽ ബ്ലഡിനെ കുറിച് പറയേണ്ടി വന്നു, അപ്പോൾ മിസ്സ്‌ അവളെ ഊന്നികൊണ്ട് ഓരോന്നു പറഞ്ഞു.. അതിനെല്ലാം കൂട്ട് പിടിച്ചു ക്ലാസ്സ്‌ മുഴുവനും അവളെ കളിയാക്കിയപ്പോൾ അത് വരെ ഉള്ളിൽ അടക്കിയ ദേഷ്യം ഞാൻ ടീച്ചറിന് നേരെ തീർത്തു..ആ ദേഷ്യത്തിൽ ഞാൻ എന്തെല്ലാമോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു ക്ലാസിൽ നിന്നിറങ്ങി.. കൂടെ അല്ലുവും..

എന്തിനാടാ അങ്ങനെ ഒക്കെ പറയാൻ പോയേ,, ഞാൻ കാരണം നീയും --അല്ലു

നിർത്ത് അല്ലു.. മിസ്സ്‌ കാരണം ആണ് ഇത്രയൊക്കെ ഉണ്ടായത്.. മിസ് ഒരു വാക്ക് 
ചോദിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ഇത്രക്ക് പ്രശനം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.. അതും പോരാഞ്ഞിട്ട് കുത്തി നോവിക്കുവാ..

കുഞ്ഞി..--അല്ലു

വിതുമ്പലോടെ അവൾ വിളിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു..

പിന്നെ ക്ലാസിലെ ലീഡർ വഴി എന്നെ പ്രിൻപൽ വിളിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞു..

അവളെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് പറഞ്ഞു വിട്ടു ഞാൻ ഓഫീസ് ലക്ഷ്യം വെച്ച് നടന്നു..

May i..

Yes,Come in--പ്രിൻസി

ഉള്ളിലേക്ക് കയറിയതും സൈഡിൽ തന്നെ ആ miss ഇരിപ്പുണ്ട്..

സർ എന്നോട് കാര്യങ്ങൾ ചോദിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.. അല്ലുവിന്റെ കാര്യം അറിയുന്നത് കൊണ്ട് സർ അത് അത്ര കാര്യം ആക്കിയില്ല..

എന്നോട് ക്ലാസിലേക്ക് പോവാൻ പറഞ്ഞു..

പിന്നെ മിസ്സിന്റെ ഭാഗത്തു നിന്ന് വല്യ പ്രശ്നം ഉണ്ടായില്ല.. സ്റ്റുഡന്റസ് പറയുന്നത് പിന്നെ അവൾക്ക് വല്യ സങ്കടം ഉണ്ടാക്കിയില്ല.. പതിയെ ആ കാര്യം സ്റ്റുഡന്റ്സും വിട്ടു..

കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ കൂടെ വല്യ പ്രശനം ഇല്ലാതെ കടന്നു പോയി..

അങ്ങനെ ഇരിക്കെയാണ് കോളേജ് ഗ്രൂപ്പിൽ ആ വാർത്ത വന്നത്,,

അല്ലുവിന്റെ പിക് വെച്ച് അവൾ എയ്ഡ്‌സ് രോഗി ആണെന്ന വാർത്ത കാട്ടുത്തീ പോലെ കോളേജ് മുഴുവൻ പരന്നു..

അവൾക്ക് സങ്കടം ആവുമോ എന്നായിരുന്നു എന്റെ പേടി..

പക്ഷെ എന്നെ ഞെട്ടിച്ചത് അവളുടെ പ്രതികരണം ആയിരുന്നു...

ഞാനും കരുതുവായിരുന്നു ഇതെന്താ ആരും അറിയാത്തെ എന്ന്.. ഇപ്പൊ ആശ്വാസം ആയി,, ഇനിപ്പോ എല്ലാർക്കും ധൈര്യം ആയി എന്നോട് ബ്ലഡ്‌ ഒക്കെ ചോദിക്കാല്ലോ..--അല്ലു

അതും പറഞ്ഞു അവൾ പൊട്ടിച്ചിരിക്കുവാണ്..

ഞാൻ വാ പൊളിച്ചു അവളെ നോക്കി നിന്നു പോയി..

എന്താടി നോക്കുന്നെ..

നിനക്ക് ഒരു കുഴപ്പവും ഇല്ലേ..

എന്തിന്.. അതൊരു പച്ചയായ സത്യം അല്ലെ.. പോയി ഉറങ്ങാൻ നോക്കടി, നാളെ ക്ലാസ്സ്‌ ഉള്ളതാ --അല്ലു

അതും പറഞ്ഞു കിടക്കുന്നവളെ ഞാൻ നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ നോക്കി.. പിന്നെ അവളെ കൂടെ ചെന്ന് കിടന്നു..

പിറ്റേന്ന് കോളേജിൽ എത്തിയപ്പോൾ ഞങ്ങളെ വരവേറ്റത് ഒരു കൂട്ടം വിദ്യാർത്ഥികളാണ്..

(തുടരും)