💫💫 ഗാന്ധർവ്വം 💫💫 ഭാഗം 3 💛🧡💛🧡💛🧡💛🧡💛🧡💛🧡💛🧡💛🧡💛🧡

 അനു കണ്ണുതുറന്നപ്പോൾ കിടന്നിരുന്നത് അവളുടെ മുറിയിൽ ആയിരുന്നു ചുറ്റും തറവാട്ടിലെ എല്ലാവരും ഉണ്ടായിരുന്നു ചാരു അനുവിനെ താങ്ങി പിടിച്ചിരുത്തി.

 എന്താ മോളെ എന്തുപറ്റി എന്റെ കുട്ടിക്ക്.        ( മുത്തശ്ശി ).

 മുത്തശ്ശി അത് ഞാൻ വിളക്ക് വെക്കാൻ പോയപ്പോൾ പാലയുടെ ചുവട്ടിൽ ആരോ 🥺
( അനു ).

 ചേച്ചി നിനക്ക് വട്ടാ ഇന്ന് മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞതൊക്കെ ഓർത്ത് അങ്ങോട്ട് ചെന്നപ്പോൾ തോന്നിയതായിരിക്കും
 ( കണ്ണൻ ).

 ഇല്ല ഞാൻ കണ്ടതാ ഒരാൾ തിരിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് ( അനു ).

 എന്റെ ദേവി എന്താ ഇത് ( മുത്തശ്ശി ).

 അമ്മേ അനുമോൾ എന്തെങ്കിലും കണ്ട് പേടിച്ച് ആയിരിക്കും ഡോക്ടർ പറഞ്ഞില്ലേ കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലെന്ന് ബിപി കുറഞ്ഞത
( രേവതി).

 എന്റെ മോള് കിടന്നോ ഇങ്ങോട്ട് കഞ്ഞി എടുക്കാം ചാരു ( മുത്തശ്ശി ).

 എന്താ അമ്മേ ( ചാരു ).

 നീ അനുവിന്റെ കൂടെ കാണണം കേട്ടോ         ( മുത്തശ്ശി ).

 Mm.

 കണ്ണനും രേവതിയും മുത്തശ്ശിയും പുറത്തേക്ക് പോയി മുറിയിൽ ചാരുവും അനുവും മാത്രമായി.

 ഡോക്ടർ വന്നായിരുന്നോ?

 വന്നായിരുന്നു മഹേഷ് ഏട്ടൻ വിളിച്ചു.

എന്നിട്ട് ചെറിയച്ഛൻ എവിടെ?

 മഹേഷ് ചേട്ടനും അച്ഛനും പുറത്തു ഇരിപ്പുണ്ട്.

 എന്നെ ആരാ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ട് കിടത്തിയത്.

 സമയം കഴിഞ്ഞിട്ടും നിന്നെ കാണാത്തതുകൊണ്ട് ഞാനും കണ്ണനും ആണ് അങ്ങോട്ട് നോക്കിയത് അപ്പൊ കണ്ടു നീ  വെട്ടിയിട്ട ചക്ക പോലെ കിടക്കുന്നത്, ഞങ്ങളാ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടുവന്നത് .നി സത്യായിട്ടും എന്തെങ്കിലും കണ്ടോ.

 കണ്ട ടീ എന്നെ ഒന്നു വിശ്വസിക്കൂ ഞാൻ കണ്ടു ഗന്ധർവനെ.

 പിന്നെ ഗന്ധർവൻ തേങ്ങ ഒന്നു പോ പെണ്ണേ എനിക്ക് അടുക്കളയിൽ നൂറുകൂട്ടം പണിയുണ്ട് ഞാൻ പോവാ.

 ചാരു മുറിയുടെ പുറത്തേക്കിറങ്ങി പിന്നെ രണ്ടു ദിവസം അനു കാവിൽ വിളക്ക് തെളിയിക്കാൻ പോയിരുന്നില്ല അനുവിന് പകരം മുത്തശ്ശി കണ്ണനെ ആണ് അയക്കുന്നത് ഓരോ നിമിഷവും അനുവിന്റെ മനസ്സിൽ ഗന്ധർവ്വൻ എന്ന ചിന്ത മാത്രമായി മൂന്നു ദിവസത്തിനു ശേഷം അനു കാവിൽ ഓട്ട പോകാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു മുത്തശ്ശിയോട് പറഞ്ഞു അവൾ കുറച്ചു നേരത്തെ തന്നെ കാവിലേക്ക് നടന്നു നാഗ തറയിൽ വിളക്ക് തെളിയിച്ച ശേഷം അവൾ പാല ചുവട്ടിലേക്ക് നടന്നു പേടിച്ച് പോലെ അവിടെ ആരും ഇല്ലായിരുന്നു അവൾ ഗന്ധർവ്വ ശില്പത്തിന് മുന്നിൽ തിരികൊളുത്തി കണ്ണുകളടച്ചു പ്രാർത്ഥിച്ചു.

 എന്നാലും എന്റെ ഗന്ധർവാ ഞാൻ നന്നായി പേടിച്ചുപോയി കേട്ടോ അതാണ് അന്ന് അങ്ങനെയൊക്കെ ഉണ്ടായത്.....

 താൻ എന്നെ അങ്ങ് പേടിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞല്ലോ......................

 പെട്ടെന്നൊരു പുരുഷ ശബ്ദം കേട്ടാണ് അനു കണ്ണുതുറന്നത്.

 ആരാ ആരാ ഇത്..... ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ ആരാ എന്ന്🥺..

 അപ്പൊ വിചാരിച്ചപോലെ ഒരു പാവം മാത്രമല്ല അല്ലേ ലേശം കുറുമ്പും കയ്യിലുണ്ട്.......

 വീണ്ടും ശബ്ദം കേട്ടു തുടങ്ങി അനുവിനെ ആകെ വെട്ടി വിയർത്തിരുന്നു പാലയുടെ പുറകിൽ നിന്നാണ് ശബ്ദം വരുന്നതെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി പാലയുടെ പുറകിൽ ഒരാൾ ഉണ്ടെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി പക്ഷേ അവൾക്ക് കാണാൻ സാധിച്ചിരുന്നില്ല കാരണം അത്രയ്ക്ക് വലിയ ഒരു പാല ആയിരുന്നു അത് ആകാശംമുട്ടെ വളർന്നുനിൽക്കുന്ന ശിഖരങ്ങളുള്ള പാലാ അവിടെ ആകെ ഇരുട്ട് പരന്നിരുന്നു അനു കൊളുത്തിവെച്ച ദൈവത്തിന്റെ പ്രകാശം മാത്രമേ ഉള്ളായിരുന്നു. പാലയുടെ പുറകിലേക്ക് നടക്കാൻ അനുവിന്റെ മനസ്സ് മന്ത്രിക്കുന്നു ഉണ്ടെങ്കിലും അവളുടെ കാലുകൾ ചലിച്ചില്ല.

 എന്താടോ താൻ ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ....

 ഗന്ധർവ്വൻ അല്ലേ????

 ഗന്ധർവനോ ഞാനോ.

 എനിക്കറിയാം ആണെന്ന്.

 എന്നാ ശരി ആണെങ്കിൽ ആണ്.

 ഇങ്ങോട്ട് വരുമോ എനിക്കൊന്നു കാണാനാ?

 എന്തിനാ എന്നെ കണ്ടിട്ട് അന്നത്തെപ്പോലെ ബോധംകെട്ട് വീഴാൻ ആണോ?

 അല്ല എന്നാലും.

 Mm ശരി വരാം.

 പാല മരത്തിനു പുറകിൽ നിന്നുള്ള ശബ്ദം നിലച്ചു കരിയിലയിൽ ചവിട്ടി ആരോ നടന്നു വരുന്ന ശബ്ദം അനുവിന് കേൾക്കാമായിരുന്നു അവിടമാകെ പാല പൂത്ത മണം നിറഞ്ഞു അവളുടെ മുകളിലേക്ക് പാലപ്പൂക്കൾ പൊഴിഞ്ഞു വീഴുകയായിരുന്നു വിളക്കിന്റെ പ്രകാശത്തിൽ അവൾ കണ്ടു പാല മരത്തിനു പുറകിൽ നിന്ന് ഒരാൾ മുൻപോട്ടു വരുന്നത്.

തുടരും.....