സന്ധ്യമയങ്ങും നേരം കിളികൾ എല്ലാം അവയുടെ കൂട്ടി ചേക്കേറി.
കാവിൽ ആകെ ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു പടർന്നുപന്തലിച്ച ഏഴിലം പാല അവൾക്ക് മേലായി പാലപ്പൂക്കൾ ചൊരിഞ്ഞു തന്റെ മുന്നിലേക്ക് വരാൻ പോകുന്നത് ആരാണെന്ന് അറിയാനുള്ള ആകാംക്ഷ ഇല്ലായിരുന്നു
അനു ഇരുട്ട് തങ്ങിനിന്ന ഏഴിലം പാലയുടെ ചോട്ടിൽ തെളിയിച്ച വിളക്കിന്റെ പ്രകാശത്തിൽ അയാൾ നിൽക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടു വെള്ള ഷർട്ടും മുണ്ടുമാണ് വേഷം കവിളിലെ നുണക്കുഴി തെളിഞ്ഞു കാണാമായിരുന്നു അയാൾ അനുവിന്റെ മുന്നിലേക്ക് വന്നു.

 താൻ എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത് കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് പറഞ്ഞു വിളിച്ചു വരുത്തിയിട്ട് ഒന്നും മിണ്ടല്ലേ?

 അത് ഗന്ധർവ്വൻ.

 ഗന്ധർവനോ?

 Mm എനിക്കറിയാം ഗന്ധർവൻ ആണെന്ന് ഏഴിലം പാലയുടെ ചുവട്ടിൽ തറവാട്ടിലെ പെൺകുട്ടിയുമായി പ്രണയിച്ച ഗന്ധർവ്വൻ ഒടുവിൽ അവൾ മരണത്തിന് കീഴടങ്ങിയപ്പോൾ സംഹാര താണ്ഡവമാടിയ അവളുടെ പ്രണയം.

 അപ്പോൾ കുട്ടിക്ക് ഗന്ധർവനെ ഭയങ്കര ഇഷ്ടമാണോ?

 ഇഷ്ടമാണോ എന്ന് ചോദിച്ച ഇത്രയും കാലം ഇവിടെ നിന്നിട്ട് ഞാൻ ഈ ശില്പം വെറുമൊരു കെട്ടുകഥയാണെന്ന് വിചാരിച്ചത് പക്ഷേ മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞു കഥ കേട്ടപ്പോൾ ആദ്യം ഒരു കെട്ടുകഥയാണെന്നു തോന്നി പക്ഷേ ഞാൻ അപ്പൊ വിചാരിച്ചില്ല ആ കെട്ടുകഥ ഇപ്പോൾ എന്റെ മുന്നിൽ വന്നു നിൽക്കുമെന്ന്.

 Oo തന്റെ പേരെന്താ?

 അനു.

 ഗന്ധർവൻ ആണെന്നറിയാം എന്നാലും ഗന്ധർവ്വൻ മാർക്ക് പേര് കാണില്ലേ?

 ഉണ്ട് പറയാം എന്റെ പേര് ദേവൻ.

 ദേവൻ ഞാൻ ദേവേട്ടാ എന്ന് വിളിച്ചോട്ടെ?

താൻ വിളിച്ചോ 🥰.

 അനു............................

 തറവാട്ടിൽ നിന്ന് ചാരു വിളിക്കുന്ന ശബ്ദം അനു കേട്ടു.

 തന്നെ ആരോ വിളിക്കുന്നുണ്ട് പൊക്കോ ഇനി ഇവിടെ നിന്നാൽ ശരിയാവില്ല.

 Mm.

 ഡോ താൻ നാളെ വരുമോ?

 വരണോ?

 വരണം തനിക്കായി ഞാനിവിടെ നാളെ കാത്തിരിക്കും ഇതേ സമയത്ത് 🥰.

 ദേവനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു ശേഷം അനു തറവാട്ടിലേക്ക് ചെന്നു ഉമ്മറത്തു മുത്തശ്ശിയും ചാരും ഉണ്ടായിരുന്നു മുത്തശ്ശി രാമനാമജപം ചൊല്ലുകയായിരുന്നു.

 എന്താടി ഇത്ര താമസിച്ചത്? ( ചാരു ).

അത് ഞാൻ പ്രാർത്ഥിച്ച് നിന്ന് സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല ( അനു )

 ഞാൻ വിചാരിച്ചു അന്നത്തെപ്പോലെ ബോധം പോയെന്ന് ( ചാരു ).

 അനു മോളെ ഇങ്ങു വാ ( മുത്തശ്ശി ).

രാമനാമജപം ചൊല്ലി കൊണ്ടിരുന്ന മുത്തശ്ശി അനുവിന് അടുത്തുവിളിച്ചു.

 എന്താ മുത്തശ്ശി? ( അനു ).

 എന്താ എന്റെ കുട്ടി താമസിച്ചത് ( മുത്തശ്ശി ).    

അത് ഞാനവിടെ പ്രാർത്ഥിച്ചു നിന്ന് സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല ( അനു ).

 അസമയം മോളെ നാഗ കാവിലെ ആണെങ്കിലും മുത്തശ്ശിക്ക് പേടിയില്ല കാവലിന് നാഗത്താൻമാർ ഉണ്ട് പക്ഷേ ഗന്ധർവ്വ ശില്പത്തിന് അടുത്ത് പേടിയാ മുത്തശ്ശിക്ക് എന്റെ മോൾക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റുമോ എന്ന് 🥺( മുത്തശ്ശി ).

 എന്റെ മുത്തശ്ശി ഞാൻ എവിടെ പോകാനാ.   ( അനു ).

 അമ്മേ അമ്മയ്ക്ക് രാത്രി കഞ്ഞി മതിയോ?  ( ചാരു ).

 മതി മതി ( മുത്തശ്ശി ).

 അവർ അകത്തേക്ക് നടന്നു പിറ്റേന്ന് സന്ധ്യ ആവാനുള്ള കാത്തിരിപ്പിലായിരുന്നു അനു പകൽ എങ്ങനെയാണ് തള്ളി നീക്കിയതെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായില്ല ഓരോ നിമിഷവും ഓരോ യുഗങ്ങൾ പോലെ കടന്നുപോകുന്നതായി അവൾക്കു തോന്നി സന്ധ്യക്ക് വിളക്ക് വെക്കാൻ അവൾ കുറച്ചു നേരത്തെ ഇറങ്ങി അവിടെ ചെന്നപ്പോൾ ദേവൻ ഇല്ലായിരുന്നു കുറച്ചു നേരത്തെ അകമ അവൻ വന്നു.

 താൻ നേരത്തെ എത്തി ആയിരുന്നോ?

 Mm എന്താ താമസിച്ചത്?

 അത് താൻ എന്നും ഈ സമയത്ത് അല്ല വരുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞില്ല ഇന്ന് നേരത്തെ വരുമെന്ന്.

 Mm എനിക്ക് നേരത്തെ പോണം മുത്തശ്ശി സമ്മതിക്കുന്നില്ല കാവിൽ നിൽക്കാൻ ഗന്ധർവനെ മുത്തശ്ശിക്ക് പേടിയാണെന്ന്.

ഗന്ധർവനെ പേടിക്കുന്ന മുത്തശ്ശിയുടെ കൊച്ചുമോൾക്ക് കൂട്ടായി കിട്ടിയിരിക്കുന്നത് ഒരു ഗന്ധർവനെ തന്നെയാണല്ലോ.

 ഞാൻ പോകട്ടെ നേരം ഒരുപാടായ.

 വന്നിട്ട് കുറച്ചുനേരം പോലും ആയില്ലല്ലോ.

ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ മുത്തശ്ശി സമ്മതിക്കില്ല.

എന്നാൽ താൻ ഒരു കാര്യം ചെയ്യ് രാത്രി ഒരു 12 മണി കഴിഞ്ഞ് കാവിൽ വരുമോ.

 ഞാനോ രാത്രി 12 മണി കഴിഞ്ഞോ എനിക്ക് പേടിയാ.

 എന്തിനാണ് പേടിക്കുന്നത് ഞാൻ ഇവിടെ കാണാം താൻ വരണം.

 അനുവിനെ നോക്കി പറഞ്ഞശേഷം ദേവൻ ഇരുട്ടിലേക്ക് മാഞ്ഞു തിരിച്ച് തറവാട്ടിൽ എത്തിയ അനു അത്താഴം കഴിച്ച ശേഷം നേരെ മുറിയിലേക്ക് പോയി സമയം 10 മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു പോകണോ വേണ്ടയോ എന്ന ചിന്തയിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു അനു വീട്ടിലെ ജോലി എല്ലാം തീർത്തശേഷം ചാരുവും അയ്യപ്പനും തറവാടി നോട് അടുത്തുള്ള വീട്ടിലേക്കും പോയി ക്ലോക്കിൽ 11:00 അടിച്ചു അനു വേഗം തന്നെ കുളിമുറിയിലേക്ക് കയറി കുളിച്ചു വന്നു ഒരു ദാവണി ഇട്ടു കാതിൽ രണ്ടു ജിമിക്കി കളും കഴുത്തിൽ പാലക്ക മാലയും ധരിച്ചു ഈറൻ മുടി വെറുതെ അയച്ചിട്ടും കൃത്യം 12 മണി ആയപ്പോൾ അവൾ വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തേക്കിറങ്ങി പുറത്ത് ആരുമില്ലെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തി അവൾ തറവാടിന് മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി കാവിലേക്ക് നടന്നു നിലാവുള്ള ഒരു രാത്രിയായിരുന്നു അന്ന് മാനത്ത് പൂർണ്ണചന്ദ്രൻ ഉദിച്ചു നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവൾ കാവിലേക്ക് കാലെടുത്തു കാലെടുത്തുവെച്ചു എവിടെനിന്നോ പട്ടികൾ ഓളി ഇടുനുണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ മനസ്സിൽ കൂടെ ഭയം അരിച്ചിറങ്ങി ആകാശംമുട്ടെ വളർന്നുനിൽക്കുന്ന ഏഴിലംപാല നിന്നും പൂക്കൾ താഴേക്ക് വർഷിച്ചു ആ പാലം നിറയെ പൂക്കൾ ആയിരുന്നു പൂർണഗർഭിണിയായ അമ്മ തന്റെ കുഞ്ഞിനെ ഉദരത്തിൽ തങ്ങിനിൽക്കുന്ന പോലെ ഏഴിലംപാല നിന്നു അവിടമാകെ പാലക്കളുടെ ഗന്ധം പരന്നു കാറ്റിൽ അഴിച്ചിട്ട മുടി ഈറനോടെ പറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവൾ കയ്യിൽ കരുതിയിരുന്ന തീപ്പെട്ടി ഉപയോഗിച്ച് കാവിലെ വിളക്ക് തെളിയിച്ചു അവിടമാകെ സ്വർണ്ണ നിറത്തിൽ തിളങ്ങി ഈ സമയം അനുവിനെ പുറകിൽ ഒരാളുണ്ടായിരുന്നു അവളെ ശ്രദ്ധിച്ചു.

തുടരും........

 ടൈം കിട്ടുമ്പോൾ ബാക്കി ഇടാം കേട്ടോ