🐍നാഗകന്യക 🐍 പാർട്ട്‌ 13

🐍നാഗകന്യക 🐍

പാർട്ട്‌ :-13

ഇതേ സമയം രുദ്രനും ആദിയും ശിവ പാർവതിമാരുടെ ആരാധനയിൽ ആയിരുന്നു...

തന്റെ ശക്തികൾ തന്റെ പ്രണയം അവക്ക് ബലം നല്കുന്നതിനോട് ഒപ്പം..

രുദ്രനിൽ നിന്ന് കണ്ണിരും ഒഴുകി കൊണ്ടേയിരുന്നു...

ആദി പക്ഷേ വളരെ സന്തോഷത്തിൽ ആയിരുന്നു.. തന്റെ പ്രണയത്തെ കാണാൻ പോകുന്ന സന്തോഷത്തിൽ...

പ്രകൃതി.... ഇരുളിലേക്ക് മാഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരുന്നു..

പുതിയൊരു പ്രഭാതത്തിന്റെ ജനനത്തിന് വഴിയൊരുക്കി കൊണ്ട്..

💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢

പ്രഭാതത്തിന്റെ കിരൺങ്ങൾ മുഖത്ത് പതിച്ചപ്പോൾ എല്ലാദിവസത്തിൽ നിന്നും ശിവക്ക് എന്തോ അസ്വാസ്ഥത

തോന്നിയിരുന്നു...

കണ്ണുകൾ തിരുമ്മി കൊണ്ട് എഴുനേറ്റ് അപ്പോ തന്നെ കണ്ടത് ജനാലയോട് ചേർന്നായി നിലത്ത് ഇരുന്ന മന്ത്രം ജപം നടത്തുന്ന രുദ്രനെയാണ്...

ഓരോ തവണ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ മന്ത്രത്തിന് ഒപ്പം ചലിക്കുമ്പോഴും അവന്റെ ശരീരം ഒന്നുകൂടി തിളങ്ങുന്ന പോലെ തോന്നി...

കുളിച്ച് ഡ്രസ്സ്‌ ഒക്കെ മാറിയ ശേഷം രുദ്രനെ ഒന്നും കൂടി നോക്കിട്ട് ശിവ പൂജാമുറിയിൽ കേറി ഒന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു...

വല്യച്ചൻ പറഞ്ഞപോലെ ശിവ മന്ത്രം ചൊല്ലാൻ ആരംഭിക്കും മുൻപ് രുദ്രനെ കാണാൻ അവള് റൂമിലേക്ക് ചെന്നു.

അവന്റെ അടുത്തായി തന്നെ അവളും ഇരുന്നു... കാതോർത്ത് കൊണ്ട് അവന്റെ മന്ത്രം കണ്ട് പിടിക്കാൻ ഒരു ശ്രമം നടത്തി അവള്..

പക്ഷേ ആ ശ്രമം പാഴായി പോവുകയും ചെയ്തു..

രുദ്രനെ ഒന്നും കൂടി നോക്കിട്ട് ശിവ വേഗം പൂജാമുറിയിലേക്ക് നടന്നു...

വല്യച്ചന് അടുത്ത് ആയിട്ട് ഉള്ള പീഠത്തിൽ അവളും ഇരുന്നു.

ഒരു നുള് പുഷ്പം വിഗ്രഹത്തിൽ അർപ്പിച്ചിട്ട് ..

പഞ്ചാക്ഷരി ചൊല്ലാൻ തുടങ്ങി ഈണത്തിൽ അത്രയും മനോഹരമായി..

പതിയെ തുടങ്ങിയ ശബ്ദം ഉച്ചത്തിൽ ആവുന്നത് അവള് പോലും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല...

""""ഓം നമഃ ശിവായ ശിവായ നമഃ ഓം

ഓം നമഃ ശിവായ ശിവായ നമഃ ഓം

നാഗേന്ദ്രഹാരായ ത്രിലോചനായ

ഭസ്മാങ്ഗരാഗായ മഹേശ്വരായ |

നിത്യായ ശുദ്ധായ ദിഗമ്ബരായ

തസ്മൈ “ന” കാരായ നമഃ ശിവായ || ||

മന്ദാകിനീ സലില ചന്ദന ചര്ചിതായ

നന്ദീശ്വര പ്രമഥനാഥ മഹേശ്വരായ |

മന്ദാര മുഖ്യ ബഹുപുഷ്പ സുപൂജിതായ

തസ്മൈ “മ” കാരായ നമഃ ശിവായ || ||

ശിവായ ഗൗരീ വദനാബ്ജ ബൃന്ദ

സൂര്യായ ദക്ഷാധ്വര നാശകായ |

ശ്രീ നീലകണ്ഠായ വൃഷഭധ്വജായ

തസ്മൈ “ശി” കാരായ നമഃ ശിവായ || ||

വശിഷ്ഠ കുമ്ഭോദ്ഭവ ഗൗതമാര്യ

മുനീന്ദ്ര ദേവാര്ചിത ശേഖരായ |

ചന്ദ്രാര്ക വൈശ്വാനര ലോചനായ

തസ്മൈ “വ” കാരായ നമഃ ശിവായ || ||

യജ്ഞ സ്വരൂപായ ജടാധരായ

പിനാക ഹസ്തായ സനാതനായ |

ദിവ്യായ ദേവായ ദിഗമ്ബരായ

തസ്മൈ “യ” കാരായ നമഃ ശിവായ || ||

പഞ്ചാക്ഷരമിദം പുണ്യം യഃ പഠേച്ഛിവ സന്നിധൗ |

ശിവലോകമവാപ്നോതി ശിവേന സഹ മോദതേ ||""" ( കടപ്പാട് :- ഗൂഗിൾ, യൂട്യൂബ് )

( സ്റ്റോറിയിൽ കൊടുക്കാൻ പാടുണ്ടോ എന്ന് അറിയില്ല... പക്ഷേ കൊടുക്കാതെ ഇരിക്കാൻ തോന്നില്ല..

മൈൻഡ് ഒന്ന് റീലാക്സ് ആവണം എങ്കിൽ ഹെഡ് സെറ്റും വെച്ച് ഫുൾ വോളിയത്തിൽ കേട്ടാൽ നല്ലതാണ്...)

സമയം മുന്നോട്ട് നീങ്ങി... വിശപ്പും ദാഹവും മറന്ന് ശിവ ആ മന്ത്രത്തിൽ തന്നെ അലിഞ്ഞ് ചേർന്നിരുന്നു...

പക്ഷേ ആർക്കും കാണാൻ കഴിയാത്ത രീതിയിൽ.. അവളുടെ ശരീരത്തിലും സ്വർണ നിർത്തിൽ ഉള്ള വരകൾ വന്ന് കൊണ്ടേയിരുന്നു...

സൂര്യ ഭഗവാൻ മടങ്ങി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു...

വല്യച്ഛന്റെ നിർദേശം പ്രകാരം... മന്ത്രജപം മുടക്കാതെ തന്നെ ശിവ കാവിലേക്ക് നീങ്ങി വിളക്ക് വെക്കാൻ ആയിട്ട്....

ശിവയുടെ ജനനം സമയത്ത് തന്നെ കാവിലെ നാഗങ്ങൾ അവൾക്ക് അടുത്തേക്ക് എത്തി ചേർന്നിരുന്നു..

പക്ഷേ അവർ മൂലം ഉണ്ടാകാൻ സാധ്യത ഉള്ള ആപത്തുകളെ തടയുന്നതിന് വേണ്ടി ശിവയുടെ ജനനത്തിന് കാരണം ആയ ആ സത്യം അറിയാത്തത് കൊണ്ടും ആ രാത്രി തന്നെ ശിവയെ കാവിലെ നാഗങ്ങൾക്ക് കാണിക്കാൻ മഹേദ്രൻ അവളെയും കൊണ്ട് കാവിലേക്ക് നീങ്ങി...

പക്ഷേ അവളെ ഉള്ളിലേക്ക് കടത്താൻ അയാൾക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല...

പ്രശനം വെച്ച് നോക്കിയപ്പോൾ അവളുടെ 18 വയസ്സിലെ അമവാസി നാളിൽ വേണം ശിവ കാവിലേക്ക് പ്രേവേശിക്കാൻ എന്ന് കണ്ടു..

കാരണം അറിയില്ലെങ്കിലും അതിൽ പറഞ്ഞപോലെ അവൾക്ക് പ്രവേശനം നിഷേധിച്ചു..

പക്ഷേ ഇന്ന് അവള് അവിടേക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നു...

എല്ലാവരും അവൾക്ക് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു..

6 മണി ആയിട്ടെ ഒള്ളു പക്ഷേ പ്രകൃതിയെ ഇരുട്ട് വിഴുങ്ങിയിരിക്കുന്നു..

മാനത്ത് എന്നും കാണുന്ന ചന്ദ്രൻ ഇല്ല...

എങ്ങനെ കാണാൻ അഹങ്കാരം കൂടിട്ട് കിട്ടിയ ശിക്ഷ അല്ലേ അനുഭവിക്കട്ടെ...

അമാവസിയെ കുറിച്ച് ഉള്ള കഥകൾ മനസ്സിൽ ആലോചിച്ച് കൊണ്ട് ശിവ കാവിലേക്ക് നടുന്നു.

പ്രകൃതി അവളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നിരുന്നു അവള് നടുക്കുന്ന ഇടത്ത് മാത്രം വരുന്ന പ്രകാശത്തെ...

കാവിൽ പ്രേവേശിച്ചതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ ആർക്കോ വേണ്ടി തിരിഞ്ഞു..

പക്ഷേ നിരാശ മാത്രം ഫലം... കല്ല് വിളിക്കിൽ തിരി തെളിയിച്ചുകൊണ്ട് ശിവ തറവാട്ടിലേക്ക് തന്നെ നടന്നു.

ശിവ കാവിൽ എത്തിയതും ആദി തന്റെ ധ്യാനത്തിൽ നിന്ന് ഉണർനിരുന്നു.

അവള് തന്നെയാണ് നോക്കുന്നത് എന്ന് അറിഞ്ഞവൻ മറഞ്ഞ് നിന്ന് കൊണ്ട് അവളെ നോക്കി അവളുടെ തേജസിനെ അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തെ..

ശിവ അവിടെന്ന് മടങ്ങിയതിന് ഒപ്പം അവനും അവൾക്ക് പിന്നാലെ തന്നെ പോയി.

ശിവ പൂജാമുറിയിലേക്ക് പോയപ്പോ ആദി പോയത് മഹേദ്രന്റെ അടുത്തേക്കാണ്...

കുളിമുറിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയ മഹേദ്രൻ കാണുന്നത്...

തന്റെ മുറിയുടെ അത്രയും വലുപ്പത്തിൽ ഉയർന്ന് നിൽക്കുന്ന നാഗത്തെയാണ്...

അതിന്റെ തലയിൽ ആയി തിളങ്ങുന്ന ചെറിയ കീരടം കണ്ടതും മഹേദ്രൻ വേഗം തന്നെ തന്റെ ശിരസ്സ് കുനിച്ച് കൊണ്ട് മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്നു...

"നാഗരാജാവിന് അടിയന്റെ വക നമസ്കാരം.

അദ്ദേഹത്തിന്റെ പെരുമാറ്റത്തിൽ തൃപ്ത്തൻ ആയപ്പോൾ തന്നെ ആദി തന്റെ മനുഷ്യ രൂപം സ്വികരിച്ചു...

"നാളെ ഉച്ചയോടെ ഞാൻ ഇവിടെ ഉണ്ടാവും ഈ രൂപത്തിൽ ശിവ എനിക്ക് സ്വന്തം ആവുന്നത് വരെയും...

എനിക്ക് ഇവിടെ മനുഷ്യരൂപത്തിൽ കഴിയാനുള്ള സൗകര്യം നീ ചെയ്ത് തരണം..."

"അങ്ങ് പറയുന്ന പോലെ.."

"മ്മ്..."

പെട്ടന്ന് തന്നെ വന്ന പുക മറയിൽ ആദി അപ്രതീക്ഷമായി..

ആദി പോയതും അദ്ദേഹം വേഗം തന്നെ തന്റെ കുടുംബത്തിലെ അഗംങ്ങളോട് തന്റെ സുഹൃത്തിന്റെ മകൻ നാളെ വരും എന്ന് അറിയിച്ചു..

രുദ്രനും നാളെ വരുമെന്നതിനാൽ ശ്രീയും പറഞ്ഞു തന്റെ സുഹൃത്ത് നാളെ വരുമെന്ന്... സ്വന്തം അളിയന് ഇങ്ങനെലും ഹെല്പ് ചെയണ്ടെ എന്നാണ് വേണി അവനെ നോക്കിപ്പോ അവൻ പറഞ്ഞത്..

രാത്രി അതിന്റെ തീവ്രതയോടെ തന്നെ ഇരുട്ടിൽ മുങ്ങി...

എല്ലാവരും ഉറങ്ങിയിരുന്നു.. മഹേദ്രനും തന്റെ കുട്ടിയെ രക്ഷിക്കണേ എന്ന പ്രാർത്ഥനയോടെ.

പ്രാർത്ഥനയിൽ ആയിരുന്നു ശിവക്ക് എന്തൊക്കെയോ ആസ്വാസ്ഥത തോന്നി അപ്പോഴാണ് അവള് കണ്ണ് തുറന്ന് നോക്കുന്നത്...

പൂജാമുറിയിൽ ആയിരുന്ന താൻ ഇപ്പോൾ ഉള്ളത്

തറവാടിന്റെ മുറ്റത്ത് ആണ് എന്നത് അവളിൽ ഞെട്ടൽ ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു.

പോരാതെ തനിക്ക്‌ ചുറ്റും തല കുമ്പിട്ട് നിക്കുന്ന അനേകായിരം നാഗങ്ങൾ...

അവക്ക് എല്ലാം പുറകിൽ ആകാശ വിതാനത്തിൽ കറുത്ത ചിറകുകളായി മുഖം കാണാൻ കഴിയാത്ത രീതിൽ നിൽക്കുന്ന ഒരു നാഗവും...

അവനിൽ ആയിരുന്നു അവളുടെ നോട്ടം ചെന്ന് എത്തിയത്...

അവൾക്കും അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെല്ലാൻ തോന്നി പക്ഷേ പറ്റുന്നില്ല.

സ്വപ്നം ആണെന്ന് വിചാരിച്ച് അവള് കണ്ണുകൾ അടച്ചുകൊണ്ട് വീണ്ടും തുറന്നു..

അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് ആ നിമിഷം പുറത്തേക്ക് വന്ന അഗ്നി അവിടെ ഉള്ള മാവിനെ ഭക്ഷിച്ചിരുന്നു...

ഇത് ഇപ്പോ എവിടുന്നാ തീ എന്ന പോലെ അവള് ഇടുപ്പിന് കൈയ് കൊടുത്തപ്പോ കൈയ് വഴുതി പോകുന്നു.

അവള് തന്റെ നെഞ്ചിന് താഴെക്ക് നോക്കിപ്പോ അവള് ഉറക്കെ കരഞ്ഞു

തന്റെ രൂപത്തിൽ വന്ന് മാറ്റം അവൾക്ക് അംഗികരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല..

"ഞാൻ... എങ്ങനെ പാ... പാമ്പ് ആയി..."

അവള് വീണ്ടും കരഞ്ഞു ഉറക്കെ തന്നെ എല്ലാം ലോകവും കേൾക്കുമാർ തന്നെ അവള് കരഞ്ഞു...

അവളുടെ വേദന സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ രുദ്രൻ തന്റെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു... ചെവികൾ കൊട്ടിയടച്ചു..

ആദി പക്ഷേ ഇതൊന്നും അറിയാതെ സുഖനിദ്രയിൽ ആയിരുന്നു.. അല്ല അവൻ മയങ്ങി പോയി... അവൻ കാത്തിരുന്ന നിമിഷം അവൻ സമാനിക്കാൻ നാഗരാജാവ് ഒരുക്കും അല്ലായിരുന്നു... കാരണവും കൂടാതെ തന്റെ പ്രജ കൊന്നതിന് ഉള്ള ശിക്ഷ..

ശിവക്ക് മുൻപിൽ ഒരു പ്രഭാവലയം രൂപപെട്ടും.. അതിന്റെ പ്രകാശം താങ്ങാൻ കഴിയാതെ എല്ലാവരും കണ്ണുകൾ അടച്ചു.... ശിവ പോലും...

""ഇതാണ് നിന്റെ സത്യം...

ഇതിൽ സങ്കടപെടാതെ ഇതുമായി പൊരുത്തപെടുക...

നിന്റെ സത്യം ഇതാണ്..

നിന്റെ ഭൂതകാലം നിനക്ക് മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷമായി കൊണ്ടേയിരിക്കും..

സത്യങ്ങളെ അറിയാൻ നീ തയാറാവുക...

നിന്റെ ക്രോധത്തെ നിയന്ത്രിക്കുക..

നിന്റെ ശക്തികളെ നന്മക്ക് വേണ്ടി പ്രയോഗിക്കുക...

മംഗളങ്ങൾ ഉണ്ടാവട്ടെ...."

ആ ശബ്ദം അകന്ന് പോവുന്നതിന് ഒപ്പം ആ പ്രകാശവും ഇല്ലാതായി..

നാഗങ്ങൾ അവിടെ നിന്ന് മടങ്ങി പോയി...

അവള് തന്റെ രൂപത്തെ നോക്കി....

സങ്കടം നിറഞ്ഞ മുഖത്ത് രുദ്രനെ ഓർക്കേ സന്തോഷം നിറഞ്ഞു..

അവള് ആ സന്തോഷത്തിൽ തന്നെ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു..

"രുദ്ര ഞാൻ എന്റെ സത്യം അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ഞാനും നിന്നെ പോലെ ഒരു നാഗമാണ്

ഇപ്പോഴും ഞാൻ നിന്നെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു..

ഞാൻ അറിയാത്ത നിന്റെ സത്യം പറഞ്ഞ് തന്നാലും രുദ്ര..."

കുറച്ച് മുൻപ് വരെ അവള് നോക്കി നിന്നിരുന്ന ചിറകുകൾ ഉള്ള നാഗം പതിയെ ചിറകുകൾ വിടർത്തി.. അവൾക്ക് ചുറ്റും പറന്നു...

അവളെയും കൈയികളിൽ എന്തി ആകാശത്തേക്ക് പറന്ന് ഉയർന്നു....

മേഘ കുട്ടങ്ങളിൽ അവളെ ഇരുത്തി കൊണ്ട്...

അവൻ തന്റെ ചിറകുകൾ വിടർത്തി...

കറുത്ത ചിറകുകളുടെ അറ്റത്തായിട്ട് വലിയ നഖങ്ങൾ രൂപപെട്ടു..

വെള്ളിയും കറുപ്പും കലർന്ന ആ പാമ്പിന്റെ രൂപത്തിൽ നിന്ന് രുദ്രൻ തന്റെ മനുഷ്യ രൂപത്തിലേക്ക് മാറി...

ശിവ നോക്കി കാണുകയായിരുന്നു അവനിൽ വന്ന മാറ്റത്തെ....

പക്ഷേ അവന്റെ നെഞ്ചിലെ ശിവ ചിത്രം മാത്രം അന്നത്തേക്കാളും നന്നായിട്ട് തിളങ്ങുന്നു..

"ഇതാണ് ശിവ നീ അറിയാത്ത എന്റെ രൂപം..

ശിവ ഭഗവാനിൽ നിന്ന് കിട്ടിയ ശക്തി

എന്റെ പ്രയതന്ഫലം ആയി കിട്ടിയ ശക്തി...

പിന്നെ എന്റെ അച്ഛന്റെ ആശിർവാദം..

അസുര ഗുരുവിൽ നിന്ന് കിട്ടിയ ശക്തി..

അസുര വശംത്തിൽ ജനിച്ചതിന്റെ ഗുണം..

എല്ലാത്തിനും ഉപരി ഞാൻ അനുഭവിച്ച

വേദന

എന്റെ പ്രതികാരം ..

ഭൂമിയിൽ ഞാൻ പടുത്ത് ഉയർത്തിയ

എന്റെ സാമ്രാജ്യം അവ നൽകിയതാണ് എനിക്ക് ഈ രൂപം..

എന്നെ നിനക്ക് ഈ രൂപത്തിൽ സ്‌നേഹിക്കാൻ കഴിയുമോ ശിവ.....

"നിന്റെ രൂപത്തെ അല്ല രുദ്ര ഞാൻ സ്‌നേഹിച്ചത് നിന്റെ ശക്തിയെയും അല്ല..

നിന്റെ നിസ്വാർത്ഥമായ പ്രണയത്തെ നിന്റെ സ്‌നേഹത്തെയാണ്..

അവ ഇന്നും എനിക്ക് അടിമയാണ്...

എന്റെ ഹൃദയം നിനക്കും..

ഞാൻ സ്‌നേഹിക്കുന്നു ഒരുപാട് ഒരുപാട്..."

രുദ്രന്റെ നെഞ്ചിൽ ചേർന്ന് കൊണ്ട് ശിവ അവന്റെ നെറ്റിയിൽ അരുമയായി മൂത്തം നൽകി...

രുദ്രൻ അവളെ തന്റെ ചിറകിനാൽ പൊതിഞ്ഞ് പിടിച്ചു..

ശിവ മയങ്ങി എന്ന് ഉറപ്പ് ആയപ്പോ തന്നെ അവളെ കൈകളിൽ കോരി അവൻ അവളുടെ റൂമിലേക്ക് പറന്ന് കൊണ്ട് താഴ്ന്നു.. അവളെ ബെണ്ടിൽ കിടത്തി കൊണ്ട് അവനും മയങ്ങി...

തുടരും...

✍️ ചെമ്പരത്തി

🐍നാഗകന്യക🐍 പാർട്ട്‌ :-14

4.8

4440

7 mins

🐍നാഗകന്യക 🐍 പാർട്ട്‌ :-14 രുദ്രന്റെ നെഞ്ചിൽ ചേർന്ന് കൊണ്ട് ശിവ അവന്റെ നെറ്റിയിൽ അരുമയായി മൂത്തം നൽകി... രുദ്രൻ അവളെ തന്റെ ചിറകിനാൽ പൊതിഞ്ഞ് പിടിച്ചു.. ശിവ മയങ്ങി എന്ന് ഉറപ്പ് ആയപ്പോ തന്നെ അവളെ കൈകളിൽ കോരി അവൻ അവളുടെ റൂമിലേക്ക് പറന്ന് കൊണ്ട് താഴ്ന്നു.. അവളെ ബെണ്ടിൽ കിടത്തി കൊണ്ട് അവനും മയങ്ങി... 🔹✴️🔹✴️🔹✴️🔹✴️🔹✴️🔹✴️🔹 ''മോളെ ശിവ..... എഴുന്നേറ്റെ... ഇത് എന്ത് ഉറക്കം ആണ് മോളെ സമയം 11 മണി കഴിഞ്ഞു... ഇനിയും ഏഴുനെറ്റിലെൽ ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരും .. " " എന്തിനാ ഗൗരി നീ വെറുതെ ഇങ്ങനെ ഒച്ച വെക്കുന്നെ.. &nb