©️copy right work-this work protected in accordance with section 45 of the copy right act 1957 (14 of 1957)and should not used in full or part with the creators (krishnapriya )prior permission........


ഡി പെണ്ണെ..... ഇനീം വരാനായില്ലേ.
നേരെത്രയായി ഞാനിവിടെ കാത്തു കെട്ടി കിടക്കുന്നു.
ലേഖ എന്താ കരുതാ??? ഒരു നല്ല ദിവസായിട്ട് അങ്ങഡ് ചെന്നില്ലാച്ചാൽ......

അമ്മയുടെ വിളി മുറപോലെ കേൾക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും എന്തോ പോകാനൊരു മടി തോന്നി..
എടുത്ത് വെച്ച സാരി ഞൊറിഞ്ഞിടുക്കുമ്പോൾ പതിവില്ലാത്ത വെപ്രാളം മനസ് കാണിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

വരുന്നില്ലെന്നെങ്ങാനും പറഞ്ഞാൽ അമ്മ പിന്നെ ഭദ്രകാളി ആവും.
അതോർത്തപ്പോൾ പിന്നെ ഒരു വിധം സാരി വാരി ചുറ്റി അമ്മയ്ക്ക് പുറകെ വീട് പൂട്ടി ഇറങ്ങി.

ഞാനാരെണെന്നല്ലേ....... ""സ്വാതി "".... സ്വാതിലക്ഷ്മി.
അച്ഛൻ സന്തോഷിന്റേം അമ്മ ലതികയുടേം അരുമ സന്താനം.
അമ്മയാണ് സ്വാതി എന്ന പേര് ഇടണമെന്ന് വാശി പിടിച്ചത്. അച്ഛന് ലക്ഷ്മി എന്ന പേരിനോടായിരുന്നു പ്രിയം. അച്ഛന്റെ അമ്മയുടെ പേരാണ്.
ഒടുവിൽ രണ്ടും ചേർത്ത് സ്വാതിലക്ഷ്മി എന്ന പേരിട്ടു.


ആലോചിച്ചു നിക്കാണ്ട് വരണുണ്ടോ നീയ്.
അങ്ങഡ് ചെല്ലുമ്പോൾ താമസിച്ചതിനു അച്ഛന്റെ വായിന്നു വരുന്നത് നീയങ്ങു കേട്ടോണം.
മണിക്കൂറെത്രയാ ഒന്ന് ഒരുങ്ങാൻ.
എന്നിട്ടോ നേരെ ചൊവ്വേ ഒരു പൊട്ട് കൂടി കുത്തിട്ടില്ല.

അമ്മയുടെ മുറുമുറുപ് കേട്ടപ്പോൾ ചിരിയാണ് വന്നത്.


അമ്മയ്ക്ക് നെറ്റിയിൽ കുത്താൻ മുഴുത്ത കറുത്ത വട്ടപോട്ട് തന്നെ വേണം.
അതുപോലെ താനും കുത്തണം.
കാത്തിലും കഴുത്തിലും ഒന്നുമിടാതെ വീട്ടിൽ പോലും നിർത്തില്ല.
കറുത്ത കുഞ്ഞി വട്ടപൊട്ടുകൾ എന്നും തനിക്കു പ്രിയമുള്ളവയായിരുന്നു.
അമ്മയുടെ കണ്ണു വെട്ടിച്ചു അച്ഛനോടൊപ്പം ഉത്സവപറമ്പുകളിലെ കടകളിൽ കേറിയിറങ്ങിയിരുന്നത് ഇത് വാങ്ങിക്കാനാണ്.

ഓരോന്നോർത്ത് സ്ഥലമെത്തിയതറിഞ്ഞില്ല.
ഇതാണ് ചിപ്പയുടെ വീട്. ശെരിക്കുള്ള പേര് ശില്പ എന്റെ എക്കാലത്തെയും ആത്മമിത്രം.
ഇന്നവളുടെ നിശ്ചയമാണ്. അതിനാണ് രാവിലെ ഞങ്ങളെല്ലാം കുറ്റീം പറിച്ചു വന്നേക്കുന്നത്.

എന്തിനാണ് ഒരേയൊരു കൂട്ടുകാരിയുടെ നിശ്ചയത്തിന് പോകാൻ മടി കാണിച്ചിരുന്നതെന്നാൽ അതിനു വലിയൊരു കാരണമുണ്ട്. അത് പിന്നീട് പറയാം.


ചിപ്പയുടെ അച്ഛൻ മോഹൻ അങ്കിളും എന്റെ അച്ഛനും സുഹൃത്തുക്കൾ ആണ്.
ആ സൗഹൃദം പതിയെ ഞങ്ങളുടെ അമ്മമാരിലേക്കും ഞങ്ങളിലേക്കും പടർന്നു.
ഒറ്റവാക്കിൽ ഒരു കുടുംബം പോലെ.

ഇടയ്ക്ക് ചില പ്രേശ്നങ്ങൾ വന്നെങ്കിലും ഇന്നും അതെ ആത്മാർത്ഥതയോടെ പോകുന്നു.

ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞ പല പ്രേശ്നങ്ങൾക്കും കാരണക്കാരനായ വ്യക്തിയാണ് ആ വരുന്നത്.

മാറ്റാരുമല്ല ചിപ്പയുടെ ചേട്ടൻ.... """ശരത് മോഹൻ """.


ആരോടോ ചിരിച്ചു സംസാരിച്ചു നടന്നു വരുന്നതിന്നിടയിൽ പടിക്കലേക്ക് കണ്ണു തെറ്റിയപ്പോഴാണ് എന്നെ കാണുന്നത്.
പെട്ടെന്ന് മുഖഭാവം മാറിയെങ്കിലും ഞാനയാളെ കണ്ടില്ലെന്ന മട്ടിൽ അമ്മയ്‌ക്കൊപ്പം അകത്തേക്ക് നടന്നു.

ഞങ്ങൾക്കടുത്തെത്തി അമ്മയെ നോക്കിയൊന്ന് ചിരിച്ചെന്ന് വരുത്തി ആള് എങ്ങോട്ടോ പോയി. അപ്പോഴും എന്നെ ഒന്ന് നോക്കിയത് കൂടിയില്ല.
ഉള്ളിൽ നുരഞ്ഞു പൊന്തിയ സങ്കടത്തിനെ കടിച്ചമർത്തി നടന്നു.

ലേഖ ആന്റിയെ കണ്ടപ്പോൾ അമ്മ എന്നെ ആലുവ മണപ്പുറത് വെച്ച് കണ്ട പരിചയം പോലും കാണിക്കാതെ ആന്റിക്കൊപ്പം പോയി. ഏതൊക്കെയോ കുറെ ബന്ധുക്കളാൽ തിങ്ങി നിറഞ്ഞ വീട്ടിൽ വല്ലത്തൊരു അസ്വസ്ഥത എന്നെ കാർന്നുതിന്നുമ്പോഴും ഞാൻ തിരഞ്ഞതവളെയാണ്..... എന്റെ ചങ്കിനെ.
എന്നെ മനസിലാക്കൻ കഴിവുള്ളവളാണ്..... മറ്റാരേക്കാളും എന്നെയും എന്റെ സങ്കടങ്ങളെയും അറിയാവുന്നവൾ.
അവളെയൊന്നു മുഖം കാണിച്ചു എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഇവിടുന്ന് പോകണമെന്ന് മനസ് അലമുറയിട്ടുകൊണ്ടേയിരുന്നു.

അവളെ അന്വഷിച്ചു ചെല്ലുമ്പോൾ അവളുടെ മുറിയിൽ സകല വാനരപടകളും ഉണ്ട്. അവളുടെ കസിൻസ്..
എന്നെക്കണ്ടതും ആ പിള്ളേരൊക്കെ എന്നെ വളഞ്ഞിട്ട് വിശേഷം ചോദിക്കലായി.
ദയനീയമായി ചിപ്പയെ നോക്കിയപ്പോൾ അവളോരൊന്നും പറഞ്ഞു എല്ലാത്തിനേം മുറിക് പുറത്താക്കി.
എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു കട്ടിലിലേക്കിരുത്തി.

സ്വാതി.....
ഡി... നിനക്കെന്തു പറ്റി???
ഏട്ടനെ കണ്ടോ അതാണോ ഈ സങ്കടത്തിന്റെ കാരണം?????
പറയ്.....

അവളുടെ ചോദ്യങ്ങൾക്കുള്ള ഉത്തരം എന്റെ കയ്യിലില്ലാരുന്നു......
ആണോ അതാണോ എനിക്കി വിഷമം.
ഒരിയ്ക്കൽ പ്രാണനെ പോലെ സ്നേഹിച്ചൊരുവനെ ഇന്ന് അന്യനായി കാണേണ്ടി വന്നതിലുള്ള വേദനയാണോ??

നിർവികരമായി അവളെയൊന്ന് നോക്കി പോകാനൊരുങ്ങുമ്പോൾ ആരോ എന്റെ സാരി തുമ്പിൽ പിടിച്ചു വലിക്കുന്നു.

തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു എന്നെ നോക്കി നിഷ്കളങ്കമായി ചിരിക്കുന്ന ഒരു കുഞ്ഞിലായി എന്റെ കാഴ്ച്ച തറഞ്ഞു നിന്നു.

സംശയപ്പൂർവം ചിപ്പയെ നോക്കുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളും ഞങ്ങളെ രണ്ടാളേം അത്ഭുതപൂർവ്വം നോക്കുകയായിരുന്നു.


ചിപ്പ...... ഈ കുഞ്ഞു??????

ഏട്ടന്റെ മോളാടി..... ശ്രാവണി.
ശ്രീക്കുട്ടി ന്ന് വിളിക്കും .

ഞെട്ടിപ്പകച്ചവളെ നോക്കുമ്പോൾ അവളും ആ പഴയ ഓർമകളിലാണെന്ന് തോന്നി.

"""""എടി...... ചിപ്പേ.
നിക്കും ശരത്തേട്ടനും ആദ്യം ഒരു മോള് മതി.
പേരൊക്കെ ഞാൻ കണ്ടുവെച്ചിട്ടുണ്ട്.
ശ്രാവണി..... ശ്രാവണി ശരത് മോഹൻ...
വീട്ടിൽ ശ്രീക്കുട്ടിയെന്ന് വിളിക്കാം.

എന്റെ പെണ്ണെ.....
ഏട്ടനോടിതുവരെ ഇഷ്ടം പോലും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. അപ്പഴാ ജനിക്കാത്ത കൊച്ചിന്റെ പേരിടീൽ.

ഞാൻ പറയും. ഏട്ടനെ കെട്ടുകേം ചെയ്യും.
നീ നോക്കിക്കോ.....""""""

അന്നങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും ഒരിക്കലും നടക്കാത്തൊരു പാഴ്മോഹമായി അത് മാറുമെന്ന് ഒരിക്കലും കരുതിയില്ല.


ശ്രാവണി.... ശരത്തേട്ടന്റെ മകൾ.

മനസുരുവിടുമ്പോൾ ഇനിയൊരിക്കലും സ്വന്തമാവില്ലാത്ത പ്രാണന്റെ ഓർമകളിൽ തങ്ങി നിൽക്കുകയായിരുന്നു മനസപ്പോൾ.........




(തുടരും)


ഒരു കുഞ്ഞു കഥയാണ്. അധികം പാർട്ടുകളില്ല. ഉടനെ തീരും.