💞മറന്നിട്ടുമെന്തിനോ💞-(36)

Part 36

കിച്ചു ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ആയുവിന്റെ കയ്യിൽ മോതിരം അണിയിച്ചു. അവൾ തിരിച്ചും. അവൻ അവളെ തന്നോട് ചേർത്ത് പിടിച്ച് നെറുകയിൽ മുത്തി.

എല്ലാവരും മനസ്സ് നിറഞ്ഞു സന്തോഷിച്ചു.

ഇതെല്ലാം കണ്ട് കണ്ണ് നിറച്ച് നിന്ന ആശ്വതിയെ ആരും കണ്ടില്ലാ. അവൾടെ കണ്ണുകൾ ആയുവിനെ ചേർത്ത് പിടിച്ചിരിക്കുന്ന കിച്ചുവിൽ ആയിരിന്നു. അവൾക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത സങ്കടവും ദേഷ്യവും തോന്നി.

💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞

എല്ലാം കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് പോകാൻ വേണ്ടി നിന്നപ്പോളാണ് കിച്ചു കണ്ണനോട് പറഞ്ഞത്.

ടാ... എനിക്ക് ആയുനോട് കുറച്ച് നേരം സംസാരിക്കണം. (കിച്ചു )

എന്തോ... എങ്ങനെ.... (കണ്ണൻ )

എനിക്ക് ആയുനോട് സംസാരിക്കണമെന്ന്. (കിച്ചു )

അയ്യടാ.... മോനെ, ആ പൂതിയങ്ങ് മനസ്സിൽ വെച്ചാ മതി. നിന്റെ കയ്യിലിരിപ്പ് വെച്ച് എന്റെ പെങ്ങളെ നിന്റടുത്തു ഒറ്റക്ക് നിർത്തിയാൽ ശെരിയാവില്ല.

പിന്നെ ആയുവിനെ ഒന്ന് ഇരുത്തി നോക്കിയിട്ട് കണ്ണൻ തുടർന്നു.

പിന്നെ ഇവളും ഒട്ടും മോശം അല്ലാ. (കണ്ണൻ )

അതിന് ആയു ഒന്ന് ഇളിച്ചു കൊടുത്തിട്ട് കണ്ണ് ചിമ്മി ചിമ്മി കാണിച്ച് ഞാനോ എന്ന എക്സ്പ്രഷൻ ഇട്ട് കണ്ണനെ നോക്കി നിന്നു.

നിന്നെ തന്നെയാ. (കണ്ണൻ )

ആണല്ലേ..😁 (ആയു)

ഒരു പത്തു മിനിറ്റ് തരും അതിനുള്ളിൽ വേഗം വന്നോണം രണ്ടും.(കണ്ണൻ)

ഇവരൊക്കെ എന്റെ റൂമിൽ കാണും കിച്ചേട്ടാ. നിങ്ങൾ അങ്ങോട്ട് വന്നേക്ക്. (അനു )

എല്ലാവരും പോയെന്ന് ഉറപ്പായതിന് ശേഷം കിച്ചു ആയുവിനോട്‌ ചേർന്ന് നിന്നു.

എന്താ ഏട്ടാ... (ആയു )

അവൾ സംശയ രൂപേണ അവനെ നോക്കി.

അവൻ ഒന്നും തന്നെ സംസാരിച്ചില്ല. അവൾടെ മുഖത്തേക്ക് ദൃഷ്ടിയൂന്നി നിന്നു. ഏറെ നേരത്തെ നിശബ്ദതക്ക് ശേഷം കിച്ചു ആയുവിനോട് ചോദിച്ചു.

നിനക്ക് സങ്കടായോ ആയൂട്ടി. (കിച്ചു )

എന്തിന്. (ആയു )

ഇന്ന് ഞാൻ അവളെ ബൈക്കിൽ കൊണ്ട് പോയതിനു.

കിച്ചു പ്രയാസപ്പെട്ട് അവളോട് ചോദിച്ചു.

സങ്കടം ആയോന്ന് ചോദിച്ചാൽ ചെറുതായി സങ്കടം വന്നു. പിന്നുണ്ടല്ലോ...... ദേ ഈ ഹൃദയത്തിൽ ഞാൻ മാത്രേ ഉള്ളെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. അവിടെ വേറെ ആർക്കും എന്റെ സ്ഥാനം കൊടുക്കില്ല എന്നും.

അവന്റെ ഹൃദയ ഭാഗത്ത്‌ ചൂണ്ടുവിരൽ കൊണ്ട് കുത്തിയവൾ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

ഓഹോ.... അങ്ങനെ ആര് പറഞ്ഞു കുഞ്ഞൂസേ.... (കിച്ചു )

അവനും ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ അവളോട് ചോദിച്ചു. എന്നിട്ടവൾടെ മുഖത്തേക്ക് മുഖം താഴ്ത്തി. അവൾ ഒരു പിടച്ചിലോടെ അവനെ തട്ടി മാറ്റി ഓടി.

അയ്യടാ മോനെ.... ഇനി അത് വേണ്ടാട്ടോ.

ഓടുന്നതിനിടയിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവന്റെ കണ്ണിൽ കുസൃതി നിറഞ്ഞു. ഒരു ചിരിയോടെ അവനും അവൾടെ പുറകെ എല്ലാവരുടെ അടുത്തേക്കും പോയി.

💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢

ആയു അനുവിന്റെ റൂമിൽ എത്തിയപ്പോൾ എല്ലാവരും നാളത്തെ പരുപാടിയുടെ ചർച്ചയിൽ ആയിരുന്നു.

ആഹാ കുഞ്ഞി വന്നോ അവൻ എന്തേ... (കണ്ണൻ)

ഞാൻ ഇവിടെയുണ്ട്. (കിച്ചു )

അതും പറഞ്ഞ് കിച്ചു കണ്ണന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നിരുന്നു.

എന്നാ നമ്മൾക്ക് വീട്ടിലേക്ക് പോവാം. രാവിലെ എഴുനേൽക്കാൻ ഉള്ളതല്ലേ. (ആദി)

രാവിലെ എന്താ. (കിച്ചു )

അമ്പലത്തിൽ പോവണം കിച്ചേട്ടാ. (അനു )

ഓഹ്... ശെരിയാ ഞാൻ അതങ്ങ് മറന്നു. അത് പോട്ടെ നിങ്ങളൊക്കെ എങ്ങനെയാ വന്നത്🙄. (കിച്ചു )

കിച്ചുവിന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് എല്ലാവരുടെ ചുണ്ടിലും ഒരു കള്ള ചിരി മോട്ടിട്ടു.

അതൊക്കെ വന്നു മോനെ. (നീലു)

ഉവ്വ്... എന്തോ ഉടായിപ്പ് ആണെന്ന് മനസ്സിലായി. അത് നിങ്ങളുടെ എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് എഴുതി വെച്ചിട്ടുണ്ട്. (കിച്ചു )

ഒന്ന് പോടാ... ഉടായിപ്പ് ആണെന്ന് പോലു. നിനക്ക് ഈ കണ്ട സർപ്രൈസ് ഒക്കെ തന്ന ഞങ്ങളെ പറഞ്ഞാൽ മതി. അതിനിടക്ക് നിന്റെ ആ മുറപ്പെണ്ണെന്ന് പറയുന്ന പിശാശ്ശിന്റെ കണ്ണ് വെട്ടിച്ച് ഇതിനകത്ത് കയറിയ പാട് ഞങ്ങൾക്കെ അറിയൂ. (കണ്ണൻ)

മതി കഥ പറഞ്ഞത്. നമ്മൾക്ക് വീട്ടിലേക്ക് പോവാം. ഇപ്പോൾ തന്നെ ലേറ്റ് ആയി. രാവിലെ എനിക്ക് ഓഫീസിൽ പോവാൻ ഉള്ളതാ.

ഇതും പറഞ്ഞ് അർജുൻ റൂമിന് വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി. അതിന് പുറകെ ഓരോരുത്തരായി ഇറങ്ങി. അനുവും കിച്ചുവും അവർക്ക് മെയിൻ ഡോർ തുറന്ന് കൊടുത്തു. അങ്ങനെ എല്ലാവരും കണ്ണന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.

വീട്ടിൽ എത്തി എല്ലാവരും അവരവരുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി. രാവിലെ എഴുന്നേൽക്കണ്ടത് കാരണം എല്ലാവരും നിദ്രയെ പുൽകി.

💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢

നിർത്താതെയുള്ള ഫോണിന്റെ റിംഗ് കേട്ടാണ് നീലു ഉറക്കത്തിൽ നിന്നുണർന്നത്. സമയം നോക്കിയപ്പോൾ 3:30 ആകുന്നതെ ഉള്ളൂ. അല്പം മുഷിച്ചിലോടെയാണ് ഫോൺ എടുത്ത് നോക്കിയത്. നോക്കിയപ്പോൾ നീരജ് ആണ്. അവൾടെ മനസ്സിലൂടെ ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി. ആർക്കേലും വയ്യായ്ക വല്ലതും ആണോ എന്നതാണ് മനസ്സിലൂടെ പെട്ടെന്ന് കടന്ന് പോയത്.

ഫോണിന്റെ റിംഗ് കേട്ട് അപ്പോഴേക്കും അർജുനും എഴുന്നേറ്റു. ഫോണും കയ്യിൽ പിടിച്ചിരുന്നു ആലോചിക്കുന്ന നീലുവിനെ കണ്ട് അവൻ അവളോടായി ചോദിച്ചു.

എന്ത് പറ്റിയെടോ. ആരാ വിളിച്ചത്.

ഏട്ടാ നീരൂട്ടൻ ആണ് വിളിച്ചത്. കാൾ എടുക്കാൻ പോയപ്പോഴേക്കും കട്ട്‌ ആയി പോയി.

താൻ തിരിച്ച് വിളിച്ച് നോക്കെടോ.

ഏട്ടാ ഇനി ആർക്കേലും വയ്യായ്ക വല്ലതും,..

അവൾ പറഞ്ഞ് പൂർത്തിയാക്കും മുൻപ് തന്നെ അർജുൻ പറഞ്ഞു.

താൻ ആദ്യം അവനെ വിളിക്കെടോ. അല്ലാതെ വെറുതെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു കൂട്ടാതെ.

അവളൊന്ന് തലയാട്ടി നീരജിനെ വിളിക്കാൻ ഡയൽ ചെയ്യാൻ പോയപ്പോഴേക്കും അവന്റെ കാൾ വന്നു. ഒന്ന് ദീർഘമായി നിശ്വസിച്ച് അവൾ കാൾ എടുത്തു.

ചേച്ചിപ്പെണ്ണേ..... (നീരജ് )

എന്താടാ ഈ നേരത്ത്. അവിടെ ആർക്കേലും എന്തേലും... (നീലു)

എന്റെ പൊന്ന് ചേച്ചി ആർക്കും കുഴപ്പം ഒന്നൂല്ല. ഞാനിപ്പോൾ ചേച്ചിടെ വീടിന് മുന്നിലുണ്ട്. ആദ്യം നീ വന്ന് ഡോർ തുറക്ക്. എന്നിട്ട് ബാക്കി പറയാം. (നീരജ്)

അവൾ അർജുനോടും കാര്യം പറഞ്ഞു. പിന്നെ രണ്ട് പേരും താഴെ പോയി ഡോർ തുറന്ന് കൊടുത്തു. അപ്പോൾ കണ്ട കാഴ്ച ഒരു ക്യാരി ബാഗും ഇട്ട് മുന്നിൽ ചിരിച്ചോണ്ട് നിൽക്കുന്ന നീരജിനെ ആണ്.

എന്ത് പറ്റി നീരൂട്ടാ... നീ ആകെ കോലം കെട്ടല്ലോ.

അവനേം വിളിച്ച് അകത്തേക്ക് കേറുന്നതിനിടയിൽ നീലു ചോദിച്ചു.

എന്റെ പൊന്ന് ചേച്ചിപ്പെണ്ണേ എനിക്ക് ഇന്നലെ എറണാകുളത്തു വെച്ചൊരു സെമിനാർ ഉണ്ടെന്ന് ഞാൻ വിളിച്ചപ്പോൾ നിന്നോട് പറഞ്ഞതല്ലേ. സെമിനാർ ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ച് പാലക്കാടേക്ക് പോകാനുള്ള ടിക്കറ്റ് ബുക്ക്‌ ചെയ്ത ബസ് മിസ്സ്‌ ആയി പോയി. അങ്ങനെ പെട്ട് പോയി. അവസാനം ഇങ്ങോട്ടേക്കുള്ള ബസിൽ കേറി. ഇവിടെ എത്തിയപ്പോൾ ഒത്തിരി ലേറ്റ് ആയെടി. പിന്നെ സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്നൊരു ഓട്ടോ വിളിച്ച് ഇങ്ങ് പോന്നു. പിന്നെ ആരെയും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കണ്ടെന്ന് കരുതിയാണ് നിന്നെ ഫോണിൽ വിളിച്ചത്. (നീരജ് )

എന്റെ ചെക്കാ നിനക്ക് അജുവേട്ടനെ വിളിച്ചാൽ പോരാരുന്നോ. ഏട്ടൻ നിന്നെ ബസ് സ്റ്റാൻഡിൽ നിന്ന് കൂട്ടാൻ വരില്ലേ.

നീലു അവന്റെ കയ്യിൽ ചെറുതായി നുള്ളിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

ഔ... നിക്ക് വേദനിച്ചെടി ചേച്ചി.... (നീരജ് )

അയ്യടാ... പോയി വേഗം ഫ്രഷ് ആയി വേം വാ ഞാൻ നിനക്ക് കഴിക്കാൻ വല്ലതും എടുക്കാം. (നീലു)

വേണ്ട ചേച്ചി എനിക്ക് വിശപ്പില്ല. എനിക്കൊന്ന് കുളിച്ചിട്ട് കിടന്നാൽ മതി നല്ല ക്ഷീണം ഉണ്ട്. (നീരജ്)

അളിയൻ വാ. ഞാൻ മുകളിലുള്ള റൂം തുറന്ന് തരാം. (അജു )

നീരജിനെ റൂമിലാക്കി അവർ തിരികെ പോയി. പിന്നെ അവൻ പോയി ഫ്രഷ് ആയി വന്ന് കിടന്നു. അപ്പോഴേക്കും മനസ്സിൽ ഓർമ്മകൾ തിരയിളക്കം സൃഷ്ടിച്ചിരുന്നു. അതിന്റെ പ്രതിഭലനം എന്ന പോൽ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു.

ഒത്തിരി ആശിച്ചു മോഹിച്ച ജീവിതം കൈപിടിയിൽ നിന്ന് നഷ്ടമായി പോയവർക്കറിയാം ആ സങ്കടം. ആ ഒരു അവസ്ഥയിലൂടെ താൻ കടന്ന് പോകാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ചധികം നാൾ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അവളെ മറക്കാൻ ശ്രെമിക്കും തോറും അവൾ കൂടുതൽ ആഴത്തിൽ മനസ്സിൽ പതിയുകയാണ്. തനിക്ക് അവൾടെ ഓർമ്മകളിൽ നിന്ന് ഇനിയൊരു മോചനം ഇല്ലെന്ന് അവൻ വേദനയോടെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അപ്പോഴും അവന്റെ മിഴികളിൽ നിന്ന് നീർമുത്തുകൾ പൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. താൻ ആരെ കുറിച്ച് ഓർത്താണോ ഓരോ നിമിഷവും ഉരുകി തീർക്കുന്നത് ആ ഒരുവൾടെ മനസ്സിലെ പ്രണയത്തിനു മറ്റൊരു മുഖം ആണെന്നോർക്കെ അവന് സങ്കടം തോന്നി.

ഇതൊന്നും അറിയാതെ ഒരു ഭിത്തിക്കപ്പുറം അവൾ സുഖനിദ്രയിലായിരുന്നു.

തുടരും.........

💞മറന്നിട്ടുമെന്തിനോ💞-(37)

4.6

3683

8 mins

Part 37 നീരജിനെ റൂമിലാക്കി അവർ തിരികെ പോയി. പിന്നെ അവൻ പോയി ഫ്രഷ് ആയി വന്ന് കിടന്നു. അപ്പോഴേക്കും മനസ്സിൽ ഓർമ്മകൾ തിരയിളക്കം സൃഷ്ടിച്ചിരുന്നു. അതിന്റെ പ്രതിഭലനം എന്ന പോൽ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു. ഒത്തിരി ആശിച്ചു മോഹിച്ച ജീവിതം കൈപിടിയിൽ നിന്ന് നഷ്ടമായി പോയവർക്കറിയാം ആ സങ്കടം. ആ ഒരു അവസ്ഥയിലൂടെ താൻ കടന്ന് പോകാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ചധികം നാൾ കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അവളെ മറക്കാൻ ശ്രെമിക്കും തോറും അവൾ കൂടുതൽ ആഴത്തിൽ മനസ്സിൽ പതിയുകയാണ്. തനിക്ക് അവൾടെ ഓർമ്മകളിൽ നിന്ന് ഇനിയൊരു മോചനം ഇല്ലെന്ന് അവൻ വേദനയോടെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അപ്പോഴും അവന്റെ മിഴികളിൽ നിന്ന് ന