🍂: PART -4

     

         ✒️: Minna

 

 ©copyright protected    

_____________________________°

 

 

 

"ഞാൻ പറഞ്ഞതിന് നീ ഇതുവരെ ഒരു മറുപടി പറഞ്ഞില്ല "

 

"അച്ഛമ്മേ നിങ്ങൾ അയാൾ പറഞ്ഞത് ഇപ്പോഴും വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ടോ "

 

"ഞാൻ ചോദിച്ചതിന് മറുപടി ഇതല്ലല്ലോ.. "

 

"അത്‌ ഞാൻ പറയാം.. അതിന് മുമ്പ്.. do you believe in such kind of Superstition? "

 

"അത് നിനക്ക് ഒരു അന്തവിശ്വാസം ആണെങ്കിലും എനിക്ക് എന്റെ കൊച്ചുമകന്റെ കാര്യത്തിൽ ഒരു റിസ്ക് എടുക്കാൻ താല്പര്യമില്ല... പിന്നെ അന്തവിശ്വാസം ആണോ അല്ലയോ എന്ന് നിനക്ക് നിന്റെ ജീവിതത്തിലൂടെ മനസിലാകും "

 

"എനിക്ക് അറിയില്ല അച്ഛമ്മേ... ഇതുവരെ എന്നെ അടുത്ത് അറിയാത്ത ഒരു പെൺകുട്ടിയെ ഞാൻ എങ്ങനെ വിവാഹം കഴിക്കും.. അറ്റ്ലീസ്റ്റ് അവളെ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ.. അതുംപോകട്ടെ അവൾ എന്തിന് ഈ കല്യാണത്തിന് സമ്മതിച്ചു എന്നാണ് എനിക്ക് മനസിലാവാത്തത്. "

 

"അവൾ സമ്മതിച്ചു എന്നത് ആലോചിച്ചു സമാധാനിക്ക്... "

 

"അച്ഛമ്മ ഇത്രക്ക് ഇന്ട്രെസ്റ് ഉണ്ട് എങ്കിൽ u can proceed it...I WILL MARRY HER.... But I have one condition "

 

അവൻ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും ദേവായനി അവനെ നോക്കി... 

 

"വിവാഹം കഴിഞ്ഞു എന്ന് കരുതി ഞാൻ എന്റെ ലൈഫിൽ ഒരു ചേഞ്ച്‌ഉം വരുത്തില്ല... ഞാൻ ഇതുവരെ എങ്ങനെ ആയിരുന്നു അതുപോലെ ആകും... ഞാൻ പറഞ്ഞു വരുന്നത് അച്ഛമ്മക്ക് മനസിലാവുന്നുണ്ട് എന്നാണ് എന്റെ വിശ്വാസം..... "

 

"എനിക്ക് മനസിലാവുന്നുണ്ട്... എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്.. അവൾക്ക് അത് മനസിലാക്കാൻ കഴിയും എന്ന്.. ഇത്ര നീ പറഞ്ഞ സ്ഥിതിക്ക് ഞാൻ വേറെ ഒരു കാര്യം കൂടെ ഓർമിപ്പിക്കാം "

 

അവൻ നെറ്റിചുളിച്ചു കൊണ്ട് നോക്കി.. 

 

"നിനക്ക് നിന്റെ കരിയർ ഇതുവരെ എങ്ങനെ ആണോ അതുപോലെ കൊണ്ടുപോവാം.. പക്ഷേ She should be where you are....പിന്നെ ബാച്ച്ലർ പോലെ ലിമിറ്റ് ഇല്ലാതെ നടക്കുന്നപോലെ Don't cross the upper limit.. "

 

എന്തൊക്കയോ കണക്ക് കൂട്ടി അവൻ സമ്മതം അറിയിച്ചു.. 

 

 "നിനക്ക് വേറെ എന്തെങ്കിലും അറിയാൻ ഉണ്ടോ"

 

"Nop "

 

"Are you sure "

 

 "Ya...  I trust you.... "

 

അതും പറഞ്ഞു അച്ഛമ്മയുടെ നെറുകിൽ ഒന്ന് മുത്തി ഗുഡ് നൈറ്റ്‌ വിഷ് ചെയ്തു പുറത്തിറങ്ങി... മുറിക്കുള്ളിൽ ദേവായനി ആശ്വാസത്തോടെ ഒന്ന് നെടുവീർപ്പിട്ടു..... ത്രയാക്ഷ് ഈ കാര്യങ്ങളിൽ ഒന്നും താല്പര്യം  കാണിക്കുന്ന  ഒരു വെക്തി അല്ലാത്തതിനാൽ ഈ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു അവനെ കൺവീൻസ് ചെയ്യാൻ കഴിയും എന്നവർ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല... പക്ഷേ എതിർപ്പുകൾ പറയാത്തതിനാൽ സന്തോഷം ഉണ്ടെങ്കിലും എന്തോ ഒന്ന് എന്നെ പിന്നോട്ട് വലിക്കുന്നു.... 

 

_________________®

 

തന്റെ മുറിയിൽ കയറിയ ത്രയാക്ഷ്ന് അവളെ കുറിച്ച് ആയിരുന്നു ചിന്ത... എന്നെ കാണാതെ സംസാരിക്കാതെ എങ്ങനെ അവൾ സമ്മതിച്ചു.... ഫെയിം ആണ് കാരണം എങ്കിൽ ഞാൻ എന്റെ മുഖം പബ്ലിക്നുമുമ്പിൽ റിവീൽ ചെയ്തിട്ടില്ല... പിന്നെ എങ്ങനെ.. 

എത്തും പിടിയും കിട്ടാത്ത കുറേ ചിന്തകൾ അവന്റെ ഉള്ളിലൂടെ കടന്നു പോയികൊണ്ടിരുന്നു.... 

 

ഒടുവിൽ താൻ എന്തിന് വിവാഹത്തിന് സമ്മതിച്ചു എന്ന ചിന്തയും കടന്നു വന്നു.. ഞാൻ പോലും അറിഞ്ഞിട്ടില്ലായിരുന്നു സമ്മതം പറഞ്ഞത്.. ആരോ ഉള്ളിൽ നിന്ന് പറയുന്നത് പോലെ... അവളെ വിവാഹം കഴിച്ചില്ലെങ്കിൽ ഇവിടെ ഇരിപ്പുള്ള ഏതെങ്കിലും ഒന്നിനെ കെട്ടേണ്ടി വരും എന്നറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് ഇത് തന്നെ ആണ് നല്ലത് എന്നാശ്വസിച്ചു അവൻ ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു 

 

________________®

 

"എന്താ അച്ഛ അവിടെ ഒരു വെട്ടം ഒക്കെ "

 

"ആഹ്.. അത്‌ പുതിയ താമസക്കാരൻ ആണ്... "

 

"രാത്രി ആണല്ലോ വരവ്.. എന്താ അങ്ങനെ "

 

"എനിക്കും അതാ അങ്ങട്ട് മനസിലാവാത്തത് നേരം പന്ത്രണ്ട്നോട്‌ അടുത്തു..ആഹ് വല്ല തിരക്ക് കാരണം ആകും... മോൾ അകത്തേക്ക് ചെല്ല് നാളെ  കാലത്ത് തന്നെ യാത്ര പോവേണ്ടത് അല്ലേ.... "

 

"മ്മ്.. അച്ഛൻ അതികം ഇവിടെ ഇരുന്നു മഞ്ഞു കൊള്ളേണ്ട വാ അകത്തേക്ക് പോവാം "

 

അവൾ അയാളെയും കൂട്ടി അകത്തേക്ക് പോവുമ്പോഴും അവളെ നോക്കി അപ്പുറം രണ്ടു കണ്ണുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു... 

 

 

____________________®

 

"നീയും അച്ഛമ്മയെ പോലെ ഇതിൽ ഒക്കെ വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ടോ.. ഓരോരോ ഡ്രാമകൾ  "

 

"ഇയാൾക്ക് ഡ്രാമ ആയി തോന്നിയേക്കാം.. പക്ഷേ ഞാൻ ഇതിൽ എല്ലാം വിശ്വാസം വെച്ച് പുലർത്തുന്ന ഒരു വ്യക്തിയാണ്... "

 

അതും പറഞ്ഞവൾ കാർ സീറ്റിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.. 

 

കാലത്ത് മൂന്നു മണിക്ക് തന്നെ കൈലാസത്തിലെ കാർ അവളുടെ വീട്ടുപടിക്കൽ എത്തിയിരുന്നു... അന്നേരം ആകുമ്പോഴേക്കും അവർ എത്തും എന്നറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ വൈകാശി കറുപ്പ് കരയുള്ള ഒരു സെറ്റ് സാരി ഉടുത്തു മുടി അയെടുത്തു കെട്ടി വെച്ചിരുന്നു.. കുഞ്ഞി കറുപ്പ് പൊട്ട് മാത്രം മുഖത്തു... ഇടത് കയ്യിൽ ഒരു ബ്ലാക്ക് വാച്.. കാതിൽ ഒരു കറുത്ത സ്റ്റഡ്ഡ്.. ഇതായിരുന്നു അവളുടെ ഒരുക്കം... തിരിച്ചു എത്താൻ മൂന്നു ദിവസം എടുക്കും എന്നറിയാവുന്നത് കൊണ്ട് തന്റെ കയ്യിൽ നല്ലത് എന്ന് തോന്നിക്കുന്ന നാല് സാരിയും അവൾ കയ്യിൽ കരുതിയിരുന്നു... "നിങ്ങൾ വരുമ്പോഴേക്കും വിവാഹത്തിന് മുഹൂർത്തം കുറിച്ചിരിക്കും *എന്നും കൂടെ ദേവായനിയമ്മ സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു... സമ്മതമർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി  യാത്ര പറഞ്ഞു ഇറങ്ങുമ്പോഴും അവളുടെ ഉള്ളിൽ തങ്ങളെ ഉറ്റു നോക്കുന്ന രണ്ടു ചുവന്ന കണ്ണുകൾ ആയിരുന്നു അവളുടെ മനസ്സിൽ.. അവളുടെ ഉള്ളിൽ എന്തോ ഒരു ഭയം തിങ്ങി നിറഞ്ഞു... 

 

"ഹലോ.. "

 

ത്രയാക്ഷ്ന്റെ ശബ്ദം ആണ് എന്നെ ഓർമ്മകളിൽ നിന്ന് ഉണർത്തിയത്... 

 

"നിനക്ക് വഴി അറിയോ "

 

"ഇല്ല.. "

 

"ഓ ഷിറ്റ്.."

 

" ഗൂഗിൾ മാപ്പ് നോക്കണം "

 

"അതിൽ നോക്കിയിട്ട് വഴി കാട്ടിലൂടെ ആണ്.. വണ്ടി ഒന്നും പോവില്ല..... രാവിലെ ആയാൽ പോലും അതിനുള്ളിൽ ഇരുട്ട് നിറഞ്ഞത് പോലെ ആണ്... "

 

"ഹെലോ... ആ വഴിയേ അങ്ങോട്ട് ഒള്ളു.. നല്ലത് പോലെ നടക്കാൻ ഉണ്ട് അങ്ങോട്ട്... പിന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ലാതെ ഒന്നും അങ്ങോട്ട് പ്രവേശിക്കരുത്... നാഗദേവന്മാർ വസിക്കുന്ന ഇടമാണ്.. സർപ്പശാപം കൂടെ ആയാൽ തികഞ്ഞു "

 

"പിന്നെ.. ഓരോ അന്തവിശ്വാസങ്ങൾ... "

 

"കൊള്ളുമ്പോൾ പഠിച്ചോളും "

 

"എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ "

 

"ഇല്ലേ.. എന്നാ വണ്ടി സൈഡ് ആക്കി ഇറങ്ങല്ലേ എന്ന് ചോദിച്ചതാ...... "

 

വണ്ടിയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി കയ്യിൽ കരുതിയ ട്രാവൽ ബാഗ് തോളിൽ ഇട്ട് മുന്നോട്ട് നടന്നു.....

 

"നീ ഈ കോലത്തിൽ ആണോ ഇത് കയറാൻ വരുന്നത് "

 

"അതേ ഈ കോലത്തിന് എന്താ കുഴപ്പം "

 

"ഇത് ഉടുത്തു അവിടെയും ഇവിടെയും തട്ടിതടഞ്ഞു വീണാൽ അവിടെ കിടക്കേണ്ടി വരും...വണ്ടിയുടെ അകത്തു കയറി ഡ്രസ്സ്‌ മാറി വരാൻ നോക്ക്..  "

 

". വേഷം മാറി പോകാൻ ഞാൻ ബ്രേക്ക്‌ ഡാൻസിനല്ല പോകുന്നെ ദൈവസന്നിധിയിലേക്ക് ആണ്... "

 

"തുടങ്ങി ഓരോ പുരാണങ്ങൾ .... എന്നേ കൊണ്ട് കൂടുതൽ ഒന്നും പറയിപ്പിക്കാതെ വരാൻ നോക്ക്.. എത്രെയും പെട്ടന്ന് ഇവിടുന്ന് തിരിച്ചു പോകണം... "

 

വൈകാശി സാരി ആയതിനാൽ നടക്കാൻ നല്ല ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നി.. അവന്റെ പുറകിൽ അവളും അവളെ കൊണ്ട് ആവും വിധം വേഗത്തിൽ നടന്നു...

 

 ഇതേസമയം ഇവരെ പിന്തുടർന്ന് വരുന്ന 

കരിനാഗത്തെ അവർ കണ്ടതേയില്ല. 

 

               *തുടരും *

 

എന്തരോ എന്തോ.... വല്ലതും മനസിലാവുന്നുണ്ടോ...കഥയുടെ പോക്ക് ഇഷ്ടം ആവുന്നുണ്ട് എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നു...