🍂: PART -3

     

         ✒️: Minna

 

 ©copyright protected    

_____________________________°

 

 

 

 

ദിവാകരന്റെ വീടിന് മുമ്പിൽ കൈലാസത്തെ തമ്പുരാട്ടിയുടെ കാർ ചെന്നു നിന്നു....എല്ലാതും വീട്ടു പടിക്കലേക്ക് എത്തിക്കുന്ന   അവർക്ക് ഇത് പതിവില്ലാത്ത കാര്യം ആയതിനാൽ തന്നെ എല്ലാവരും അങ്ങോട്ട്‌ തന്നെ നോക്കി നിൽപ്പുണ്ട്..... 

 

വീടിനോട് ചേർന്നുള്ള തെങ്ങിന് തടം തുറക്കുന്ന തിരക്കിലുള്ള ദിവാകരൻ കൈലാസത്തെ വണ്ടി കണ്ടതും  തലയിലെ തോർത്ത്‌ ഊരി അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു... 

 

"ദിവാകര"

 

"ദേവായനി അമ്മ.... "

 

"ഒരുപാട് ആയല്ലോ നിന്നെ കണ്ടിട്ട് "

 

"ഒരു മാസം മുമ്പ് അവിടെ ഞാൻ തോട്ടത്തിലെ പണിക്കു വന്നിരുന്നു.. അന്ന് അമ്മ നാട്ടിൽ ആയിരുന്നു എന്ന കേട്ടത്... "

 

"ആഹ് ഞാൻ നാട്ടിലേക്ക് പോയിരുന്നു.. "

 

"തോട്ടത്തിൽ വല്ല പണിക്കും ആയിരുന്നു എങ്കിൽ ആരെങ്കിലോടും പറഞ്ഞു വിട്ടാൽ പോരായിരുന്നോ.. ഇങ്ങോട്ട് വരേണ്ട കാര്യം ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ "

 

"ചിലത് നേരിട്ട് സംസാരിക്കേണ്ടത് നേരിട്ട് തന്നെ സംസാരിക്കണം ദിവാകരാ.... "

 

"എന്താ അമ്മേ പ്രേത്യേകിച്ചു "

 

"നമുക്ക് ഒന്ന് ഇരുന്നു സംസാരിക്കാം "

 

"ആയിക്കോട്ടെ.. കോലായിലേക്ക് ഇരിക്കാം.. സൗകര്യം ഒക്കെ കുറവാകും... "

 

"ദിവാകര... എന്നോട് വേണോ ഈ സംസാരം "

 

"ശാലി ഇത് ആരാ വന്നിരിക്കുന്നത് എന്ന് നോക്ക്... "

 

ഉമ്മറത്തു നിന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞതും ഒരു നിറം മങ്ങിയ സാരിയുടെ തലപ്പിൽ കൈ തൊത്തി ഒരു സ്ത്രീ കടന്നിവന്നു... ദേവായനിയമ്മയെ കണ്ടതും അവരിൽ ഞട്ടൽ ഉണ്ടായി... വല്ല അത്ഭുതം ആണോ ഇവിടെ നടക്കുന്നത് എന്ന് കരുതി അവർ മുറ്റത്തേക്ക് നോക്കി.. വീടിന്റെ വെളിയിൽ കാണുന്ന തലകൾ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ മനസിലായി അത് അവരുടെ തോന്നലല്ലെന്ന്.. അപ്പോൾ അങ്ങേ അറ്റം ബവ്യതയോടെ അവർ നമസ്കാരം പറഞ്ഞു.. ശേഷം കുടിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും കൊണ്ടുവരാൻ പറഞ്ഞു അവർ പടിവാതിൽക്കൽ നിന്നു... 

 

"ദിവാകര... ഞാൻ വന്നത് ഒരു ആലോചനയായിട്ടാണ്..."

 

അവർ പരസ്പരം നോക്കി ദേവായനിയമ്മയിലേക്ക് നോട്ടം തിരിച്ചു.. 

 

" എന്റെ പേരക്കുട്ടി ത്രയാക്ഷ്ന് വേണ്ടി ഇവിടുത്തെ വൈകാശി മോളെ ചോദിക്കാനാണ് ഇങ്ങോട്ട് വന്ന എന്റെ ഉദ്ദേശം "

 

"അത് അമ്മേ അങ്ങോട്ട് ഒക്കെ "

 

"ദിവാകര.... നിനക്ക് ഒരു അച്ഛൻ എന്ന നിലക്ക് അവനെ പറ്റിയും കുടുംബത്തെ പറ്റിയും അന്വേഷിക്കാം... അവിടെ സാമ്പത്തികം ഒരു ഘടന ആവരുത് എന്ന് മാത്രം.... "

 

 

അയാൾ ഒന്നും പറയാതെ ആലോചനയിൽ ഇരുന്നു.. അപ്പോഴേക്കും വൈകാശി കുടിക്കാൻ മോര് ആയി അങ്ങോട്ട്‌ കടന്നു വന്നു.... അവളെ കണ്ടതും ദേവായനിയമ്മയുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു... അവൾ ശാലിനി എന്ന വളർത്തമ്മയുടെ കയ്യിൽ സ്റ്റീൽ ഗ്ലാസ് കൊടുത്തു പിന്തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങിയതും ദേവായനി അവളെ വിളിച്ചു.... 

 

"വൈക മോൾക്ക് ഇന്ന് സ്കൂൾ ഇല്ലേ "

 

"ഇന്ന് ശനി അല്ലേ അമ്മേ.... ഇന്നും നാളെയും അവധിയാണ്... സ്പെഷ്യൽ ക്ലാസ്സ്‌ എടുത്താലേ ക്ലാസ്സ്‌ ഉണ്ടാവൂ "

 

"ഓ അത് ഞാൻ അങ്ങ് വിട്ടു... അച്ഛനോട് ഒരുകാര്യം സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്... മോൾടെ അഭിപ്രായം കൂടെ പറഞ്ഞു നമുക്ക് ഇത് അങ്ങ് ഉറപ്പിക്കാം... എന്താ ദിവാകര.. "

 

"അങ്ങനെ ആവട്ടെ.. അവളോട്‌ കൂടെ ചോദിച്ചു ഞാൻ വൈകുന്നേരം വിവരം അറിയിക്കാം... "

 

"ആഹ് എത്രെയും പെട്ടെന്ന് ആയാൽ കൂടുതൽ സന്തോഷം "

 

അതും പറഞ്ഞു വൈകാശിയോട് പ്രേത്യേകം യാത്ര പറഞ്ഞു അവർ ഇറങ്ങി.. അതുവരെ പൊങ്ങി നിന്നിരുന്ന തല ഓരോന്ന് താഴ്ന്നു പോയി....... 

 

വീട്ടിൽ ചർച്ചകൾ ഉയർന്നു... ദിവാകരൻ വൈകാശിയോട് അഭിപ്രായം ചോദിച്ചു.. അവിടെ അവൾക്ക് പ്രതേകിച്ചു അഭിപ്രായം ഒന്നും ഇല്ലാത്തതിനാൽ അവരുടെ ഇഷ്ടങ്ങൾക്ക് വിട്ടുകൊടുത്തു... ശാലിനിയമ്മക്ക് വീട്ടിലേക്ക് വരുന്ന പ്രശസ്തിയും നാട്ടിൽ കിട്ടുന്ന ആദരവും ആലോചിച്ചു അവർ നിലത്ത് ഒന്നും അല്ലായിരുന്നു... ദിവാകരന്റെ മൂന്നു മരുമക്കളിൽ രണ്ട് പേർക്ക് വരാൻ പോകുന്ന പ്രശസ്തി ആലോചിക്കുമ്പോൾ സന്തോഷം ഉണ്ടെങ്കിലും അവൾ പോയാൽ വീട്ടിൽ തങ്ങളിലേക്ക് വരുന്ന ജോലി ഭാരം അവരെ ദുഃഖത്തിലാഴ്ത്തി... ചിലരിൽ ചിലവിന്റെ ഒരു പങ്ക് വഹിച്ചിരുന്നത് നഷ്ടപ്പെടുന്നത് ഓർത്ത് ആവലാതി ആയി... പക്ഷേ ഇത് കൂടുതൽ സന്തോഷം നൽകിയത് ദിവാകരനും അവിടുത്തെ ഇളയ മരുമകൾ അഞ്ജലിക്കുമാണ്.... വർഷം അഞ്ചാണെങ്കിലും അവൾ അയാൾക്ക് മകളായിരുന്നു... തളർന്ന് നിൽക്കുമ്പോൾ ഒരു തണലായിരുന്നു... അഞ്ജലിക്ക് തന്റെ കൂടപ്പിറപ്പിന് ഒരു ജീവിതം കിട്ടുന്നതിൽ സന്തോഷം ആയിരുന്നു...... പക്ഷേ ഒരു വികാരവും ഇല്ലാതെ വൈകാശിയുടെ മനസ്സ് കടന്നുപ്പോയി.... 

 

ദിവാകരന് സങ്കടം ഉണ്ടെങ്കിലും മകൾക്കായി നല്ല ജീവിതം മുന്നിൽ കിടക്കുമ്പോൾ അയാൾ കൂടുതൽ ഒന്നും ചിന്തിച്ചില്ല... സമ്മതം അറിയിക്കാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു.... വിളിച്ചു പറയുന്നത് ഉചിതമല്ലന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ട് നേരിട്ട് പോയി പറയാം എന്ന തീരുമാനത്തിൽ എത്തി..... 

 

സന്ധ്യ നേരത്ത് അച്ഛൻ ഇനി അങ്ങോട്ട് പോവേണ്ടന്ന് വൈകാശിയുടെ നിർബന്ധ പ്രകാരം അങ്ങോട്ട് പോയില്ല.... ഇന്നേരം ദേവായനിയമ്മ ആകെ വെപ്രാളം പിടിച്ചോണ്ട് ആയിരുന്നു..... എന്താകും തീരുമാനം എന്ന് അറിയാത്തത്തിൽ അവർ കൂടുതൽ ടെൻഷൻ അടിച്ചു... പണം കൊടുത്തോ ഭീഷണിപെടുത്തിയോ അല്ല ഇത് നേടേണ്ടത് എന്ന് അവർക്ക് അറിയാം.. ഒരു പാളിച്ച കാരണം തന്റെ കൊച്ചുമകന്റെ ജീവിതം തകരാൻ അവർ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നില്ല.....

 

 

പതിവ് പോലെ വൈകാശി അന്നും അമ്പലത്തിൽ പോയി.... നടയിൽ നിന്ന് തന്റെ പതിവ് പ്രാർത്ഥനകൾ ആരംഭിച്ചു... വിവാഹക്കാര്യം അവളുടെ ചിന്തകളിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന് വേണം പറയാൻ... പ്രസാദം നൽകാൻ ശാന്തി വന്നപ്പോൾ 

 

"ആഹ് വൈകാശി കുഞ്ഞിന്റെ പ്രാർത്ഥന കഴിഞ്ഞോ "

 

"ഇന്നേക്കുള്ളത് ആയി... ഇനി നാളെ ആക്കാം എന്ന് വെച്ചു "

 

"ഹഹഹ..ദ മോളുടെ ജാതകം... ഇന്നലെ കൊണ്ട് തരാൻ പറ്റിയില്ല... .." 

 

"അത് സാരമില്ല... തിരുമേനി എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടോ "

 

"അത് ഇന്നലെ തെളിഞ്ഞില്ലേ.. അതല്ലേ വിവാഹക്കാര്യം അവിടെ എത്തിയത് "

 

"എനിക്ക് അങ്ങോട്ട് "

 

"കൈലാസത്തിലെ കൊച്ചുമകൻ.... രാജ ഭരണം ആയിരുന്നു ഇന്നാട്ടിൽ എങ്കിൽ കിരീടം വെക്കേണ്ട രാജകുമാരൻ ത്രയാക്ഷ്... അവന്റെ ജാതകം ഒരുവൾ ആയെ ചേരൂ എന്ന് ദൈവ നിശ്ചയം ആണ്... ആ ജാതകം ആണ് മോൾടെ... ഇപ്പൊ മനസ്സിലായോ "

 

"എങ്കിലും.. "

 

"പെട്ടന്ന് വിവാഹം വേണ്ടിവരും എന്നൊക്കെ വല്യ തിരുമേനി പറയുന്നത് കേട്ടൂ.. എന്തോ വലിയ തടസ്സം ആ കുഞ്ഞിന് ഉണ്ടേലോ... അത് പ്രതിരോധിക്കാൻ അവന്റെ പാതിയും കൂടെ വേണം... എല്ലാം നല്ലതിന്.. ദ പ്രസാദം പിടിക്ക്യ.. ഞാൻ അങ്ങോട്ട് ചെല്ലട്ടെ "

 

തിരുമേനി അതും പറഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടന്നു... അവളും ഓരോ ചിന്തകളായി അമ്പലത്തിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി നടന്നു.... 

വഴിയിലെ മുറുമുറുപ്പ്  നിറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ നാട്ടിൽ അത് പാട്ടായി എന്നവൾക്ക് മനസിലായി... എല്ലാം ദൈവനിശ്ചയത്തിന് വിട്ടുകൊടുത്തു അവൾ അവളുടെ തിരക്കുകളിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.... 

 

_________®

 

*ത്രയാക്ഷ് വരുന്ന ദിവസം *

 

 

ഉച്ചക്ക് ഒരുമണിയോടെ അവൻ വീട്ടിൽ എത്തും എന്നറിഞ്ഞതിനെ തുടർന്ന് കൈലാസം അതിനുള്ള ഒരുക്കത്തിൽ ആണ്... ഭക്ഷണം തയ്യാറാക്കിയും സ്വീകരിക്കാൻ എന്നപോലെ എല്ലാവരും ഉമ്മറത്തു തന്നെ നിൽപ്പുണ്ട്... ഗണേഷ് ത്രയാക്ഷിന്റെ അച്ഛൻ മാറിയിട്ട് ആണെങ്കിലും അവനെ കാത്തന്നപ്പോൽ മാറിനിൽപ്പുണ്ട്.... 

 

കാത്തിരിപ്പിനോടുവിൽ  കൈലാസത്തിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്നു ഒരു Volvo XC90 കാർ വന്നുനിന്നു... അതിൽ നിന്ന്  farfetch ന്റെ വൈറ്റ് sneakers ഷൂസ് അണിഞ്ഞ കാലുകൾ പുറത്തേക്ക് വന്നു.. ഒരു ലൈറ്റ് ബ്ലു സ്ക്രാച് പാന്റ്സും ഒരു ലൈറ്റ് യെല്ലോ ടീഷർട് അണിഞ്ഞു ഒരു സുമുഖനായ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി..... 

 

അയാൾ അവിടെ ഒന്ന് ചുറ്റും വീക്ഷിച്ചു.. ഇല്ല ഒരു മാറ്റവും ഇല്ല... എല്ലാം പഴയത് പോലത്തന്നെ.... അവൻ നെടുവീർപ്പിട്ട് കയ്യിലുള്ള ഫോൺ പോക്കറ്റിലേക്ക് തിരുകി അച്ഛമ്മയെ ഇറുകെ പുണർന്നു... 

 

"സ്റ്റിൽ യങ് ആണല്ലോ അച്ചൂസേ "

 

"കള്ളതെമ്മാടി.... വാ അകത്തേക്ക് ഇരിക്ക് എന്നിട്ട് ആകാം ബാക്കി ഒക്കെ.. "

 

അവൻ അവരോടപ്പം ആരെയും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അകത്തേക്ക് കയറി.... വിശേഷങ്ങൾ ചോദിച്ചു അരിഞ്ഞു അവൻ ഫ്രഷ് ഭക്ഷണം കഴിച്ചു അച്ഛമ്മയുടെ മുറിയിലേക്ക് കയറി.... അവിടെ അവനെ കാത്തന്നപ്പോൽ അച്ഛമ്മയും ഇരിപ്പുണ്ട്... 

 

 

*തുടരും *

 

അങ്ങനെ ത്രയാക്ഷ് നാട്ടിൽ എത്തിയിട്ടുണ്ടേ..... തെറ്റുകൾ ഒക്കെ തിരുത്തി വായിക്കണേ... നാളെ സ്റ്റോറി ഉണ്ടാവില്ലട്ടോ..