Aksharathalukal

പൊൻപുലരി

 
പ്രണയവസന്തത്തിൻ നിറചാർത്തിൽ
ചെന്താമരപുഷ്പമായ് വിരിഞ്ഞനീ
ഉദയസൂര്യന്റെ വെയിൽനാളമേറ്റു
പുളകിതയാകാൻ കൊതിച്ച
പ്രണയപുഷ്പമാണ് നീ.
 
കാതങ്ങൾഅകലെയായിരുന്നാലും നിൻ
മനംകവർന്നെടുത്ത്
കനവുകളുറങ്ങുന്ന തീരത്ത്
ദിവ്യാനുരാഗത്തിന്റെ 
നിശ്വാസഗോപുരങ്ങളിൽ തളിരിലകളിൽ
പ്രണയാർദ്രമാം എഴുതിയകാവ്യങ്ങൾ 
നിൻ സ്വപ്നങ്ങളോ.
 
സാന്ത്വനത്തിന്റെ സ്നേഹസ്പർശത്തിൽ
തലകളുയർത്തി കടലിന്റെ
ആരവമറിയാതെ മന്ദമായ്ഒഴുകുന്ന
പുഴയുടെ നിശബ്ദതയിൽ നീല വാനത്തു
തോഴനായ് വന്നതാര്.
അരുമക്കിളികൾ കൂടണഞ്ഞു നീലവാനം
ചെമ്പട്ടണിയുമ്പോൾ പകലുകൾവിടചൊല്ലി
സന്ധ്യയെവരവേൽക്കുമ്പോൾ
വിരഹാർദ്രയായ് മുഖംതാഴ്ത്തിടുന്നു.
 
നിന്റെ മോഹങ്ങൾക്കു ചിറകുനൽകി
തിരമാലകളിൽ വട്ടമിട്ടുപറന്നു
സായന്തനത്തിന്റെ രക്തശോഭയിൽ
അസ്തമയസൂര്യനോ ടൊപ്പം കടലിന്റെ
അഗാധമാം നീലിമയിൽ മുങ്ങിനീരാടി
വീണ്ടുമൊരു സുപ്രഭാതത്തിൽ
ഉദയസൂര്യനോടൊപ്പം
പ്രഭാതപുഷ്പമായ് വിരിയേണം.