നിദ്രയിൽ തഴുകി ഉണർത്തുന്ന
നീലമിഴികളിലെ പ്രണയത്തിനായി
ഇനിയും എത്രനാൾ
കാത്തിരിക്കണം...?
തെക്കിനിയിലെ ജാലകവാതിൽ തുറക്കേ....
പാലപൂവുകൾ തൻ സുഗന്ധയാമത്തിൽ
മുങ്ങി......
ഇനിയും എത്ര പൗർണമിരാവുകൾ
നിനക്കായി എണ്ണി തീർക്കണം...?
നിലാവിൽ വിരിയും വെള്ളാമ്പലുകൾ തൻ സൗന്ദര്യത്തിൽ ലയിച്ചു....
നിൻ മാറിൽ ചാഞ്ഞു മയങ്ങാൻ ഇനിയും എത്രനാൾ
കാത്തിരിക്കണം.....?
എൻ മൗന നിവേദ്യമാം അർച്ചനയിൽ
കാവിലെ മൺചിരാതുകൾ മിഴിതുറക്കുമീ സന്ധ്യയിൽ.....
വിഷ്ണു തൻ ശയ്യയാം അനന്തനെ
സാക്ഷിയാക്കി .....
എന്നാണു നീ എൻ സീമന്തo
കുങ്കുമപൂവിനാൽ ചുമപ്പിച്ചീടുന്നത്...?
മഞ്ചാടിമണികൾക്കു ഇടയിൽ
നിദ്രയിൽ ആണ്ടുപോയ
ആ നൂപുരധ്വനികളെ....
നിൻ അണിവിരലാൽ എൻ കാൽപാദങ്ങളിൽ അണിയിച്ചിടാൻ ....
ഇനിയും എത്രനാൾ
കാത്തിരിക്കണം.....?
എൻ നാസികതുമ്പിലെ വൈരക്കൽ
മൂക്കുത്തി......
ഇന്നു അണിയാതെ സൂക്ഷിക്കുകയാണ്.....
നിൻ അധരങ്ങൾക്ക് മാത്രമായി
രുചിച്ചീടാൻ....
നീയാം പ്രണയത്തിൻ ആഴിയിൽ
വരും ജന്മമെങ്കിലും
ഒന്നായി തീരാൻ കാത്തിരിക്കാo....
ഒരിക്കലും സ്വന്തം ആകില്ല എന്നു അറിയാം .....
എങ്കിലും കാത്തിരിക്കും......