3. സിതാര

   മരുന്നുകളുടെ തീഷ്ണ ഗന്ധം മൂക്കിലടിച്ചു കയറിയപ്പോഴാണ് ഞാൻ കണ്ണുകൾ തുറന്നത്.
ആശുപത്രിയിലാണ്. കയ്യിൽ ട്രിപ്പ്‌ ഇട്ടിട്ടൊണ്ട്. അടുത്തരെയും കാണുന്നുമില്ല. സൈഡിലെ ചെയറിൽ ബാഗ് ഇരിപ്പോണ്ട്. വീട്ടിലെക്ക് വിളിക്കാമെന്ന് കരുതി അതെത്തിയെടുക്കാൻ നോക്കുമ്പോഴേക്കും ആരോ ഡോർ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറിയിരുന്നു.
നേരെ നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടു കയ്യിൽ മരുന്നുകളുമായ് വരുന്ന അച്ഛനെ.

എന്നെ കണ്ടപ്പോഴേ ഓടിയെത്തി. സീതു നിനക്ക് കുഴപ്പമൊന്നുമില്ലല്ലോ അല്ലെ.
നീയൊന്നും കഴിച്ചില്ലേ ഇന്ന്???
ഒരച്ഛന്റെ ആവലാതിയും സ്നേഹവും ഉണ്ടായിരുന്നതിൽ.
ഞാനൊന്നും മിണ്ടിയില്ല. അച്ഛനോടെന്തു കള്ളം പറയാനാണ്?
പറഞ്ഞാലും നിമിഷനേരം കൊണ്ടത് പൊക്കും. വല്ലാത്തൊരു കഴിവാണതിൽ അച്ഛന്.
കുറച്ചു നേരം തലതാഴ്ത്തിയിരുന്നു, പതിയെ തലപൊക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത് കൂർപ്പിച്ചു നോക്കണ അച്ഛനെയാണ്. ഒരു ചമ്മിയ ചിരി ചിരിച്ചു. അതിൽ വീഴുവോ ആവോ??
ഏറ്റുന്ന് തോന്നണു. മുഖത്തെ ഗൗരവം മാഞ്ഞു പതിവ് ചിരി വന്നു.
എന്തായാലും അമ്മയോട് പറയാൻ നിൽക്കണ്ട. നീയൊന്ന് വീണുന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടൊള്, കഴിക്കാഞ്ഞിട്ടാന്നറിഞ്ഞാൽ അവൾ നിന്നെ പപ്പടം വറുക്കണ പോലെ വറുക്കും. പറഞ്ഞില്ലാന്നു വേണ്ട.

മ്മ്.
അച്ഛാ.....
അച്ഛനെങ്ങനെ അറിഞ്ഞു. ഞാനിവിടെ......

അതോ അതാ കുട്ടിയാ വിളിച്ചേ. നിന്നെയിവിടെ എത്തിച്ച....
കുറച്ചു മുൻപാ പോയത്.

അല്ല അപ്പൊ ഫോൺ നമ്പർ????
അതെങ്ങനെ കിട്ടി ആൾക്?
എനിക്ക് ബോധമില്ലാരുന്നല്ലോ 

അച്ഛൻ പോക്കറ്റിൽ നിന്നുമെന്റെ id കാർഡ് കയ്യിലേക്ക് തന്നു.
ഓ അപ്പൊ ഇതാണ നമ്പർ വന്ന വഴി. മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട് തിരിഞ്ഞതും കയ്യിലെ മുറിവ് തട്ടി വല്ലാണ്ട് നീറ്റലെടുത്ത്.
വേദന വഴിപോകാത്ത ആളാ. അതോണ്ട് കണ്ണിൽ നിന്നൊക്കെ കുടു കുടാ വെള്ളം ചാടി.
കാലിലും മുറിവുണ്ട്. മുറിവൊക്കെ വെച്ചു കെട്ടിയെങ്കിലും നല്ല വേദന. ബോധം പോയപ്പോൾ ചെയ്തത് നന്നായി. ഇല്ലേൽ ഞാൻ കാറി അലമ്പാക്കിയെനേം.
അച്ഛൻ എന്നെ എഴുന്നെല്കാൻ സഹായിച്ചു. ഡിസ്ചാർജ് ആയതിനാൽ അമ്മാവനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിരുന്നു. അമ്മാവനും എത്തി രണ്ടാളും കൂടി ഒരുവിധം കാറിൽ പിടിച്ചു കയറ്റി. പോകും വഴി തട്ടുകടേന്ന് ദോശ വാങ്ങിതന്നു, അമ്മാവന്റെ വക.

വീട്ടിലെത്തിയപ്പോഴേക്കും രാത്രി ഒൻപതിനോടടുത്തിരുന്നു. അമ്മയും അമ്മായിയും, ചൈതുവും ഗായുവുമെല്ലാം ഉമ്മറത്തു തന്നെയുണ്ട്.
കാറിന്റെ ഒച്ച കേട്ടപ്പോഴേ എല്ലാം ഓടി വന്നു. ഞാൻ ദയനീയമായി എല്ലാവരേം നോക്കി.
 അച്ഛനും അമ്മാവനും എന്നെ മുറിയിലാക്കി മടങ്ങുമ്പോഴേക്കും ചൈതുവും ഗായുവും മുറിയിലേക് കയറിയിരുന്നു.

ഒത്തിരി നൊന്ദോടി ചേച്ചി പെണ്ണെ.
കാതിൽ സ്വകാര്യം പോലെ ചോദിച്ചു കൊണ്ടവൾ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. പെണ്ണ് കരയുന്നുണ്ട്. എനിക്കെന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ ഞാൻ കരയുന്നതിനൊപ്പം പണ്ടൊക്കെ അവളും കരയുമായിരുന്നു.
അവൾക്കറിയാവുന്നതാണല്ലോ ഞാനിത്തിരി പോലും വേദന സഹിക്കൂല്ലന്ന്.

ഒന്നുല്ലടി.വീണ വീഴ്ചയുടെ ശക്തിയല്പം കൂടിപ്പോയി. അലച്ചും തല്ലി റോട്ടിൽ വീണാൽ പിന്നെ പൊട്ടില്ലേ. ഇപ്പൊ വേദന കുറവുണ്ട്. സത്യം..

ഒരുമാതിരി വിശ്വസിച്ച മട്ടാണ്.
പതിയെ തല തിരിച്ചു ഇപ്പുറത്തേക്ക് നോക്കി -ഒരവതാരം കൂടി ഒണ്ടല്ലോ.

അവളവിടെ എന്നെ ഉരുട്ടിയിട്ടവനെ പ്രാകിക്കൊല്ലാണ്.
ചിരി വന്നുപോയി. മതി ഗായു...
എനിക്കൊറക്കം വരുന്നു.

നീ കിടന്നോ.
ഞങ്ങളിന്നിവിടാ.
ഗായു ബെഡ് വിരിച്ചു പില്ലോയും വെച്ചു.
എന്നെ നടുക്ക് കിടത്തി രണ്ടും എന്റെ അപ്പുറോം ഇപ്പുറോം വന്നു കിടന്നു.
ഇതു പോലെ രണ്ടെണ്ണത്തിനെ കിട്ടിയതിൽ ഞാനേറെ ലക്കി ആണ്.ഇവർക്കിടയിൽ എന്റെ വേദനകൾക് ഒരു മൊട്ടുസൂചിയുടെ ആയുസ്സേ ഒള്ളു.
എല്ലാമോർത്തു കിടന്ന് എപ്പോഴോ ഉറങ്ങി. സ്വപ്നത്തിൽ ഞാൻ പോലുമറിയാതെ ആ ചാരകണ്ണുകൾ എന്നിലേക്കു വന്നു.


(തുടരും )