💔💘പ്രണയതാളം💘💔

Part-13

അമീന.....📝

✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️

"കൊണ്ടു പോകുവോ ന്നെ.....മാനുട്ടനെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടാവാ എനക്ക്......"

ന്നെല്ലാം അവളുടെ ഓർമയിൽ തെളിഞ്ഞതും പകപ്പോടെ മാനവിനെ നോക്കവേ അവന്റെ മുഖത്ത് മിന്നി മറഞ്ഞ കുസൃതിയിൽ ജാൻവി വിറച്ചു പോയി.......

പെട്ടന്ന് തന്നെ അവനിൽ നിന്നും മിഴികളടർത്തി തനിക്ക് മുന്നിലായി നിൽക്കുന്ന അപ്പച്ചിയിലേക്കായ് നോട്ടമിട്ടതും അവർ പുഞ്ചിരിയോടെ......

"ജാനികുട്ടാ ഞാൻ ഇന്നിങ്ങട് വന്നത് തന്നെ നാട്ടിലോട്ടു മോളെയും കൂടെ കൊണ്ട് പോകാനായിട്ട....."

ന്ന് പറഞ്ഞതും ഞെട്ടിയ ജാൻവി പകപ്പോടെ....

"ഇ... ഇല്ല അപ്പച്ചി....ഞാ....ഞാൻ ഇവിടെ വിട്ട് എങ്ങോട്ടും ഇല്ല..... ന്നെ നിർബന്ധിക്കരുത് അപ്പേ....."

"മോളെ......."

"പ്ലീസ് അപ്പേ.... ആരെയും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയുവേല..... ഒരിക്കൽ ഞാൻ വന്നതാ അങ്ങോട്ട്....ഓർക്കാൻ പോലും ഇഷ്ടപെടാത്തവരായി മാറിയിരിക്കുവാ ന്റെ അച്ചയും അമ്മച്ചിയും അവർക്കെല്ലാം....."

"മോളെ.....തറവാട്ടിലേക്കല്ല കൊണ്ട് പോകുന്നെ.....ന്റെ ഏട്ടന്റ മോള് എനിക്കും മോളെ പോലെയാ....അല്ല ന്റെ കുഞ്ഞായിട്ടേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ.....

ഏട്ടനും ഏട്ടത്തിയും ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ നേരിട്ട് കണ്ടില്ലേലും ഫോൺ കാളിലൂടെ ഞാൻ എന്നെ സ്വന്തമാക്കിയതാ ന്റെ മോളായിട്ട്....ഒഴിവ് കഴിവ് പറയേണ്ട കുട്ടി നിന്നേം കൊണ്ട് ചെല്ലുന്നത് കാത്തിരിക്കാ അവിടെ മനു ന്റെ അച്ഛൻ...മോള് വന്നേ പറ്റുള്ളൂ...."

"അപ്പേ... ഞാൻ......"

ന്ന് പറഞ്ഞു ജാൻവി മടിച്ചു നിന്നത് കണ്ട് ശ്രീ....

"ജാൻവി....ഇനിയൊരു എതിർപ്പുമായി നിൽക്കാതെടാ....നീയും കൂടെ വരുവാ ഞങ്ങടെ കൂടെ....അതിലൊരു മാറ്റവുമില്ല..... ആദ്യമേ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചതാ നാടിലോട്ടു പോകുന്നുണ്ടേൽ ഞങ്ങളുടെ കൂടെ നിയുമുണ്ടാകുമെന്ന്..... അല്ലാത്തപക്ഷം ആദിശ്രീ ഇവിടുന്ന് എങ്ങോട്ടും പോകില്ല......അന്യരോടൊപ്പം അല്ലലോട നിന്റെ സ്വന്തമായവരോടൊപ്പമല്ലേ......"

"ആദി.... ഞാൻ....വേണ്ടടാ അതൊന്നും ശരിയാവില്ല....നിങ്ങൾ ചെല്ല്....ഞാൻ....ഞാൻ പിന്നീട് ഒരിക്കൽ വന്നോളാം.....ഫ്ലൈറ്റിന് സമയമായില്ലേ അതിനിടയിൽ എന്റെ ഒരുക്കങ്ങൾ.... സമയം ഒത്തിരി വൈകും..... നിങ്ങൾ ചെല്ല്......"

"അതോർത്തു നീ പേടിക്കേണ്ട.... നിനക്കു വേണ്ടതെല്ലാം ഞാൻ ഇന്നലെയെ ഒരുക്കി വെച്ചിട്ടുണ്ട് ഇനി ഒരുങ്ങേണ്ട താമസം മാത്രമേയുള്ളൂ......"

 ന്ന് ആദി ചിരിയോടെ പറയുന്നത് കേട്ട് ജാൻവി കണ്ണുമിഴിച്ചു കൊണ്ട്.....

"അപ്പൊ ഇതെല്ലാം നിനക്ക് നേരത്തെ അറിയാമായിരുന്നൊ......"

"നിക്കറിയില്ലായിരുന്നു.... പക്ഷേ ഇന്ന് ഞങ്ങൾ പോകുന്നേൽ നി ഞങ്ങടെ കൂടെ ഉണ്ടാകുമെന്ന് ഞാൻ ഇന്നലെയെ ഉറപ്പിച്ചതാ.... ഇവിടെ ഇട്ടു പോകാൻ മാത്രം മനഃസാക്ഷിയില്ലാത്തവളല്ല ഞാൻ..... ഈ നാലു വർഷം ആരുമില്ലാതിരുന്ന നിക്ക് കൂട്ടായ് നീ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.....ഒരു സ്ത്രീ അനുഭവിക്കേണ്ടതിൽ കൂടുതൽ ഞാൻ അനുഭവിച്ചപ്പോഴും എനിക്ക്‌ താങ്ങായി നീ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ......ആ നിന്നെ ആരോരുമില്ലാത്തവളാക്കി മാറ്റി നിർത്തില്ല ജാൻവി.....ഞാൻ എങ്ങോട്ട് പോകുന്നൊ എന്റെ കൂടെ നീയും ഉണ്ടാകും..... എന്നെ സഹായിച്ചത് കൊണ്ട് മാത്രമല്ല എന്നെ സംബന്ധിച്ച് കൂട്ടുകാരി മാത്രമായത് കൊണ്ടല്ല ഒരു കൂടപ്പിറപ്പായി കണ്ടതുകൊണ്ടുമാ......"

ന്ന് പറഞ് നിർത്തവേ നിറകണ്ണുകളോടെ ജാൻവി ആദിയെ പുണർന്നു.....

അവളെ തന്നിൽ നിന്നും അകറ്റി നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന കണ്ണുകൾ തുടച് കൊണ്ട് ചിരിയോടെ......

"ചെല്ല് പെട്ടന്ന് ഒരുങ്ങി വാ......"

ന്ന് പറഞ്ഞതും അതുവരെ അവരെ വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അപ്പച്ചി ജാൻവിയോടായി.....

"ചെല്ല് മോളെ....ഒരുമിച്ച് പോകാല്ലോ.... ഒരിടത്തോട്ട് തന്നെയല്ലേ.... ചെല്ല് പെട്ടന്ന് ഇറങ്ങാം....."

ന്ന് പറഞ്ഞതും അവൾ ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ തിരിഞ്ഞതിനിടയിൽ മാനവിന്റെ മുഖത്തായ് മിഴികൾ പതിഞ്ഞു.....

ഓൺ ദി സ്പോട്ടിൽ ചെക്കൻ സൈറ്റ് അടിച്ചതും ഒന്ന് പതറി പോയ ജാൻവി പെട്ടന്ന് പിന്തിരിഞ്ഞകത്തേക്കൊടി.......

അപ്പോഴും അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ചെറു പുഞ്ചിരി നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു.....

പിന്നീട് ജാൻവി ഒരുങ്ങിയിറങ്ങിയതും രണ്ട് കാറുകളിലായി അവർ എയർപോർട്ട് ലക്ഷ്യം വെച്ച് നീങ്ങി......

എയർപോർട്ടിൽ വെച്ചും അപ്പച്ചി തനിക്കൊരു മകളെ കിട്ടിയപോലെ ജാൻവിയെ കയ്യിൽ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് നടന്നു....

ബാംഗ്ലൂർ നഗരത്തോട് താൽക്കാലികമായി വിട പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവർ ഫ്ലൈറ്റ് കയറി.....

ആദ്യ വിമാനയാത്രയുടെ ആഹ്ലാദത്തിലായിരുന്നു കേശുവും തുമ്പിയും....ചുറ്റുപാടും കാണുന്ന ഓരോ കാര്യങ്ങളും സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു കൊണ്ടും ഉത്തരമറിഞ്ഞും അവർ നാട്ടിലെത്തിച്ചേർന്നു.....

എയർപോർട്ടിന് വെളിയിൽ അവർക്കായി രണ്ടു കാറുകളുണ്ടായിരുന്നു.....ഒന്നിൽ ദക്ഷും ശ്രീയും മക്കളുമാണേൽ മറ്റൊന്നിൽ മാനവും അമ്മയും ജാൻവിയും വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.....

അല്പ്പസമയത്തെ യാത്രയ്ക്ക് ശേഷം അവർ ദക്ഷ്യ മഹലിന്റെ ഗേറ്റിൻ മുന്നിലായി വന്നു നിർത്തിയതും.....മാനവ് കൈയാൽ തങ്ങൾ വീട്ടിൽ പോകുകയാണെന്ന് പറഞ്ഞ് ദക്ഷ്യ മഹലിന് ഓപ്പോസിറ്റുള്ള വീടിന്റെ ഗേറ്റ് കടന്ന് അകത്തേക്കു പോയി......

എന്നാൽ ശ്രീയുടെ മിഴികൾ ആ ഗേറ്റിലേക്കായി പതിയവെ അവളുടെ ഓർമ്മകൾ വർഷങ്ങൾക്കപ്പുറം സഞ്ചരിച്ചു.....

തന്റെ പ്രണയം തനിക്ക് നൽകിയ മുറിവുകളുടെ ആഴം ഓർമകളായി അവളിൽ കൂടുതൽ മിഴിവോടെ ഉയർന്ന് വന്നു.... അതിനനുസൃതമെന്നോണം ശ്രീയുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് ഉയർന്നു.....

ഗേറ്റ് കടന്ന് വാഹനം അകത്തേക്ക് പ്രവേശിപ്പിചപ്പോഴേക്കും പൊടുന്നനെ ശ്രീ അവളുടെ മിഴികൾ ഇറുകെ അടചു.....

മുറ്റത്തായി കാർ നിന്നതും ചെറു ചിരിയോടെ ശ്രീയെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ദക്ഷിന് അവളുടെ ഇരിപ്പിൽ പന്തികേട് തോന്നി പതിയെ ഷോൾഡറിലായി കൈത്തലം വയ്ക്കവേ ഞെട്ടിയ ശ്രീ മിഴികൾ വലിച്ച് തുറന്ന് ദക്ഷിലേക്കായി മിഴികൾ ചലിപ്പിച്ചു.....

ചുമന്നു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ ദക്ഷിൽ നടുക്കം സൃഷ്ടിച്ച അടുത്ത നിമിഷം ആ കണ്ണുകളിലെ വേദനയുടെ ആഴം താൻ നൽകിയ അനുഭവങ്ങളാണെന്ന തിരിച്ചറിവിൽ ദക്ഷിന്റെ ശിരസ് കുറ്റബോധത്താൽ കുനിഞ്ഞു....

വർഷങ്ങൾക്ക് മുനുപുള്ള വേദനിക്കുന്ന ഓർമ്മകൾ പതിഞ്മടങ് ശ്രീയിൽ കടന്ന് വന്നതാണെന്ന് മനസിലാക്കിയ ദക്ഷിന്റെ ഉള്ളം പിടഞ്ഞു പോയ അടുത്ത നിമിഷം അവളെ തന്നിലേക്കായ് വലിച്ചു ചേർത്ത് ഇറുകെ പുണർന്നു.....

ആ ഒരു ചേർത്ത് പിടിക്കലിൽ തടഞ്ഞു വെച്ച മിഴിനീർ ശ്രീ ഒരു പൊട്ടിക്കരച്ചിലോടെ ദക്ഷിന്റെ വിരി മാറിലേക്കായി ഒഴുക്കി വിട്ടു.....വിങ്ങലടക്കാൻ പാടുപെട്ട ശ്രീ തേങ്ങി കൊണ്ട്.......

"ദ.... ദക്ഷ്....നി.....നിക്ക്.... പോകണം.... ഞാ.... ഞാനില്ല..... ന്നെ കൊണ്ട് വിട് ദക്ഷ്.... പ്ലീസ്.....നിക്ക് കഴിയില്ല ദക്ഷ്....."

"ശ്രീ.... പ്ലീസ്....കരയല്ലേഡാ..... റിലാക്സ്.....ശ്രീ....."

ന്ന് പറഞ്ഞു പുറത്തു തട്ടി സാന്ത്വനപെടുത്തി കൊണ്ടിരുന്നു.....

"ഇല്ല... ശ്രീ.... ഇനിയും നിന്നെ അകറ്റി നിർത്താൻ എനിക്ക് കഴിയില്ല...... നിന്നെ എനിക്ക് വേണം..... നിന്നിൽ വേദന നൽകുന്ന ഓർമകളെ ഇനി സ്നേഹം കൊണ്ട് മാറ്റിയെടുക്കാനാനിക്കൊരവസരം താ പെണ്ണെ......"

ന്ന് പറഞ്ഞു ഒന്നൂടെ ചേർത്ത് പിടിച്ചതും....വിതുമ്പി കൊണ്ട് ശ്രീ അവന്റെ ഷർട്ടിലായ് തെരുത് പിടിച്ചു......

കാറിനു പുറകിൽ സുഖനിദ്രയിലായിരുന്ന മക്കൾ ശ്രീയുടെ തേങ്ങൽ ചീളുകൾ കേട്ടുകൊണ്ട് മിഴികൾ തുറന്നു.....

ശ്രീയെ തന്നിൽ നിന്നകറ്റിയ ദക്ഷ് ഒഴുകിയിറങ്ങിയ മിഴിനീർ തുടക്കുന്നത് കണ്ട് കേശു സീറ്റിൽ നിന്നും പിടഞ്ഞണീറ്റ്......

"മമ്മ....എന്താ പറ്റിയെ.....കതഞ്ഞൊ...അയ്യോ കണ്ണ് നിരഞ്ഞെക്കുന്നല്ലോ......"

അത് കേട്ട പാടെ തുമ്പി.....

"എവിതെ....ഉവ്വാവ് എവിതെ മമ്മ......"

ന്ന് തുമ്പി കൂടെ മൊഴിഞ്ഞതും.... തന്റെ കണ്ണുനീർ കുരുന്നുകളിൽ വേദന നൽകുമെന്ന് മനസിലാക്കിയ ശ്രീ കണ്ണ് തുടച് ഒന്നുമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു പുഞ്ചിരിച്ചപ്പോഴാണ് മക്കളുടെ മുഖം പ്രസന്നമായത്.....

ശ്രീയെ ഒന്ന് നോക്കി ദക്ഷ് ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി...... അപ്പോഴും ശ്രീ പുറത്തിറങ്ങാൻ കഴിയാതെ ഉയർന്ന ഹൃദയമിടിപ്പോട് കൂടി അവിടെത്തന്നെ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു.....

എന്നാൽ കാറിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് കതകു തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയ ദക്ഷിന്റെ മാതാപിതാക്കൾ വെളിയിലായി അവനെ കാണെ മുന്നിട്ടിറങ്ങി ചുവട് വെക്കവേ ദക്ഷ് കോ ഡ്രൈവർ സീറ്റിന്റെ ഡോർ തുറന്നു.......

കാര്യം എന്താണെന്നുള്ള ആകാംഷയിൽ അവരുടെ മിഴികൾ അങ്ങോട്ട് ആയി പതിഞ്ഞു.....

മടിച്ചു മടിച്ചു കൊണ്ടാണെങ്കിലും ചെറു പതർച്ചയോടെ ശ്രീ പതിയെ കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി......

മുന്നോട്ട് മിഴികൾ പതിഞ്ഞതും അവിടെ നിൽക്കുന്നവരെ കണ്ട് തറഞ്ഞു പോയ അടുത്ത നിമിഷം അവൾ പോലും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ ദക്ഷിന്റെ കൈകൾ അവളുടെ കരങ്ങളോട് ചേർന്നു......

അവന്റെ ആ നീക്കത്തിൽ പകപ്പോടെ മുഖമുയർത്തി നോക്കിയെങ്കിലും അവ അവഗണിച്ചു കൊണ്ട് അവളുടെ കൈകൾ പിടിച്ചവൻ മുന്നോട്ടു നടന്നു.....

ദക്ഷിന്റെ കരങ്ങളോട് കൈ ചേർത്ത് തങ്ങളിലേക്ക് നടന്നടുക്കുന്ന ആ പെൺകുട്ടിയിലായി അവരുടെ മിഴികൾ പതിഞ്ഞതും.....അവരുടെ ഉള്ളിലൂടെ കൊള്ളിയാൻ മിന്നി.....

"ആദിശ്രീ......."

ന്ന് അവരുടെ അധരങ്ങൾ മൊഴിഞ്ഞു.....അവർക്ക് മുന്നിൽ ശ്രീയുമായി നിന്ന ദക്ഷ് അവരോടായി......

"അമ്മ......"

ന്ന് വിളിച്ചതും അവളെ തനിക്ക് മുന്നിൽ കണ്ട ഞെട്ടലിൽ നിന്ന ദക്ഷിന്റെ അമ്മ ഒരെങ്ങലോടെ ശ്രീയെ വാരി പുണർന്നു......

ആ ഒരു പ്രവർത്തിയിൽ ശ്രീ തറഞ്ഞു നിന്ന് പോയി......തന്നെ ചേർത്ത് പിടിക്കുന്ന കരങ്ങൾ വിറയലോടെ മുറുകുന്നതവളറിഞ്ഞു......

"എവിടെ ആയിരുന്നു മോളെ..... കൃഷ്ണ....ന്റെ പ്രാർത്ഥന കേട്ടൂലോ നിയ്....ന്റെ കൺ മുന്നിൽ കൊണ്ട് തന്നല്ലോ....."

ന്ന് പറഞ്ഞു അവളിൽ നിന്നും അകന്ന് മുഖത്തായ് കൈകൾ ചേർത്ത് വെച്ച് നിറകണ്ണുകളോടെ

"അറിഞ്ഞില്ലായിരുന്നു മോളെ ഒന്നും.... സത്യങ്ങൾ ഒന്നുമറിയാതെ ഒരു പാവത്തെ ആണ് ഞാൻ വേദനിപ്പിച്ചതന്ന് അറിയാൻ ഒത്തിരി വൈകി.....തന്റെ മകളെ അന്ധമായി വിശ്വസിച്ച ഒരമ്മയായിപോയി..... ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാത്ത നിനക്ക് നേരെ തൊടുത്തു വിട്ട എന്റെ വാക്കുകൾ ഉയർന്ന കൈ അതൊത്തിരി വേദന നൽകിയെന്ന് അറിയാൻ വൈകി പോയി....കഴിയുമെങ്കിൽ ക്ഷമിക്ക് മോളെ......"

ന്ന് പറഞ്ഞപാടെ അവളുടെ കാൽക്കലേക്കായ് ഊർന്നുവീഴവെ പകപ്പോടെ ശ്രീ അവരുടെ ചുമലിലായി പിടിച്ച് എണീപ്പിച്ചിരുന്നു......

"അയ്യോ.... എ... എന്താ ഈ ചെയ്യണേ.....ക്... ക്ഷമ ചോദിക്കേണ്ട തെറ്റൊന്നും മേടം ചെയ്തില്ലല്ലോ..... ഒന്നുമറിയാതെ പ്രവർത്തിച്ചു.... ആ സമയം ഏതൊരു മാതാവും അങ്ങനെയേ പ്രതികരിക്കൂ.....നിക്ക് ദേഹഷ്യമോ വിരോധമോ ഇല്ല മേടം......

ആരിലൊക്കെയോ പ്രതീക്ഷ അർപ്പിച് അതൊന്നായി തകർന്നടിഞ്ഞുള്ളു പൊടിഞ്ഞവൾക്ക് മേടത്തിന്റെ വാക്കുകൾക്ക്‌ വേദന നൽകാനുള്ള പ്രാപ്തിയുണ്ടായില്ല....കാരണം ഒരൊറ്റ വാക്കിൽ അവളെ തകർത്തു കളഞ്ഞിരുന്നു താൻ ജീവനായി കണ്ടവൻ......"

ന്ന് പറഞ്ഞു വിഫലമായ പുഞ്ചിരി നൽകാൻ ശ്രമിച്ചു....അവളുടെ വാക്കുകളിലെ വേദന ദക്ഷിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ചോര പൊടിച്ചു.....കണ്ണുകൾ നിറഞ് വന്നെങ്കിലും അതടക്കി നിർത്തി..... മൗനമായി അവളോട് വീണ്ടും വീണ്ടും മാപ്പാപേക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നവൻ ആ നിമിഷങ്ങളിൽ പോലും......

"തന്റെ മക്കളുടെ തെറ്ററിയാൻ വൈകി പോയി മോളെ.....അവരുടെ നിസ്സഹായവസ്ഥ ആണെങ്കിലും ഒരു പെൺകുട്ടിയോട് അതും താൻ ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിക്കുന്നവളെ വേദനിപ്പിക്കരുതായിരുന്നു.....

പിന്നീടുള്ള ന്റെ മകന്റെ അവസ്ഥ ദയനീയമായിരുന്നു.....നിന്റെ ആഭാവത്തിൽ തകർന്നു പോയവനെ ഞങ്ങൾക്ക് ശക്കാരിക്കാൻ പോലും കഴിഞ്ഞില്ല..... അന്നേ മുതൽ ഇവിടെ മരണ വീട് പോലെയായിരുന്നു......"

ന്ന് അവന്റെ ഡാഡ് പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും മറുതൊന്ന് ഉരിയാടതെ ശ്രീ അവിടെയായി നിന്നു.....

"മോളെ വേദനിപ്പിച്ചതിനുള്ള ശിക്ഷ കിട്ടി.....മോൾടെ അവസ്ഥക്ക് കാരണമായവൾക്ക്...."

ന്ന് പറഞ്ഞതും അകത്തു നിന്ന് തന്റെ വീൽ ചെയർ കറക്കി വന്ന അമ്മുവിലേക്കായ് ശ്രീയുടെ മിഴികൾ പതിഞ്ഞു.....

മെലിഞ്ഞ ശരീരം....തിളക്കം മങ്ങിയ മിഴികൾ....ഉറക്കമില്ലായ്മ വിളിച്ചോതുന്ന കണ്തടത്തിൽ പടർന്നു കയറിയ കറുപ്പ്.....

തന്നെ കാണവേ ആദ്യം പകപ്പ് നിറഞ്ഞ മിഴികൾ അടുത്ത നിമിഷം നിറയുന്നത് മനസിലാക്കിയ ശ്രീ അവളോട് ചെറുതായൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു....അതോടെ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു പോയ അമ്മുവിലേക്കായി ഓടിയടുത്ത ദക്ഷ് അവളെ തന്നിലേക്കായ് ചേർത്ത് പിടിച്ചു.....

"ഏട്ടാ..... ശ്രീ..... ശ്രീയേച്ചി..വ...വന്നു... ഞാൻ.... ഏട്ടാ....ഞാൻ മാപ്പ്.. നിക്ക്...."

ന്ന് പുലമ്പി കൊണ്ട് പൊടുന്നനെ അലറി കരയുന്നവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു......

"വി...വിട് ഏട്ടാ.... ശ്രീ...യേച്ചി വന്നേക്കുന്നു.... നിക്ക് ആ... ആ കാലിൽ വീഴണം.... ഈ മഹാ പാപിയെ ശിക്ഷിക്കാൻ പറയ്‌ ഏട്ടാ.... കുറ്റബോധം കൊണ്ട് ഞാൻ ഉരുകി തീരുവ ഏട്ടാ..... ന്നെ ശിക്ഷിക്കാൻ പറയ്‌ അവർക്കേ അതിനവകാശം ഒള്ളു....."

ന്ന് പറഞ്ഞു ഏങ്ങി കരയുന്നവളെ കണ്ട് ശ്രീയുടെ ഉള്ളിൽ നോവ് നിറഞ്ഞു....

സ്വാർത്ഥത ആയിരുന്നിരിക്കാം.... പക്ഷെ അതിന് ശിക്ഷ പോലെ അവൾ അനുഭവിച്ചു കഴിഞ്ഞു..... സ്നേഹിച്ചവന്റെ വഞ്ചന.... ഉദരത്തിലെ കുഞ്.... പാതി തളർന്ന ശരീരം.... ഇനി എന്റെ വാക്കുകൾ കൂടെ അവളെ പാടെ തകർത്തു കളയും.... വേണ്ട.... സ്വന്തമായി മാത്രമേ കണ്ടിട്ടുള്ളൂ.... ഇനിയും വേദന നൽകാൻ നിക്ക് കഴിയില്ല....

ന്ന് മനസാൽ മൊഴിഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾക്കടുത്തേക്കായ് ചുവട് വെചു....കണ്ണുനീരാൽ തല കുനിച്ചു ഇരുന്നവളുടെ തലയിലായി കൈ ചേർക്കവേ മുഖമുയർത്തിയവൾ ഒരു പൊട്ടിക്കരച്ചിലോടെ ശ്രീയുടെ ഇടുപ്പിലായി ചുറ്റിവരിഞ്ഞു വയറിലേക്കായി മുഖം ചേർത്ത് പൊട്ടി കരഞ്ഞു.....

"ശ്രീയേച്ചി..... സോറി.... സോറി...."

ന്ന് പറഞ്ഞു പുലമ്പി കൊണ്ട് ഏങ്ങി കരയുന്നവളെ തന്നിൽ നിന്നകറ്റി മുട്ടിലായി ഇരുന്നു കൊണ്ട് കണ്ണ്നീർ തുടച് നീക്കി....

"ശ്രീയേച്ചി....."

ന്ന് വിളിച്ചു വിതുമ്പിയതും....ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ......

"ഒത്തിരി വേദന അനുഭവിച്ചില്ലേ..... ഇനിയും വേണോ അമ്മു ഈ കരച്ചിൽ......"

"വേണം....ചങ്ക് തകർന്നു കരയണം....പാപിയാ ഞാൻ...ഞാൻ ചെയ്ത് പോയ തെറ്റിന് എന്ത് പകരം വേണമെങ്കിലും ചെയ്യാം ശ്രീയേച്ചി......"

"പകരം....

ഒരിക്കലും പാപാത്തിന്റെ ശിക്ഷയായി വേദനിക്കാൻ പ്രാർത്ഥിച്ചിട്ടില്ല ഞാൻ....ഒരനിയത്തിയെ പോലെ കണ്ടവളെ ഒരിക്കലും ശപിക്കാനും കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല അമ്മു.... നിക്ക് അതിന് കഴിയില്ല....."

ന്ന് പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും ദക്ഷിന്റെ അമ്മയും അച്ഛനും തങ്ങൾക്കടുക്കലേക്കായി വന്നു കൊണ്ട്......

"ഒത്തിരി വേദനിച്ചെന്നറിയാം.... മോളെ അന്വേഷിക്കാത്ത ഇടമില്ല.... ദിവസങ്ങളുമില്ല....ഇവൾ ഈ ചെയറിൽ ഇരുന്ന് മോൾക്ക് വേണ്ടി ഉരുകിയപ്പോൾ....ഒരു പ്രാന്തനെ പോലെ അലഞ്ഞു നടന്നവൻ തകർന്നു തുടങ്ങിയാപ്പോൾ മനസിലായി ന്റെ കുഞ്ഞിന് മോളെ ജീവനായിരുനെന്ന്....

മോളി പടിയിറങ്ങിയപ്പോൾ നിലച്ചതാ ഈ വീട്ടിലെ സന്തോഷങ്ങൽ..... അവന്റെ ജീവനും ജീവിതവും സന്തോഷവും മോള് തന്നെയാ..... വന്നൂടെ ന്റെ മോന്റെ പെണ്ണായി ഞങ്ങൾക്ക് മകളായി ഈ വീട്ടിലേക്ക്......."

ന്ന് അങ്കിൽ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും അവളുടെ മൗനം കണ്ട് ദക്ഷ്......

"അമ്മ.... ഡാഡ്....ശ്രീ ഇനിമുതൽ ഇവിടെ ഉണ്ടാകും....."

ന്ന് പറഞ്ഞതും അമ്മു വിടർന്ന കണ്ണുകളോടെ ദക്ഷിനെ നോക്കിയതും അവൻ കൺ ചിമ്മി....

"ഏട്ടാ... അപ്പൊ ശ്രീയേച്ചി ആയിരുന്നോ ഏട്ടൻ പറഞ്ഞ സർപ്രൈസ്....."

ന്ന് കണ്ണുനീരിനിടയിലും വിരിഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെയവൾ ചോദിക്കവെ
....ദക്ഷ് ശ്രീയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട്.....

"ശ്രീ മാത്രവല്ല മറ്റൊരു സർപ്രൈസ് കൂടെയുണ്ട്......"

ന്ന് പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു ശ്രീയിലേക്കായി തിരിഞ്ഞതും...... അവളുടെ രൂക്ഷമായ നോട്ടത്തിൽ വളിഞ്ഞ ചിരിയോടെ ശ്രീയെ ചേർത്ത് പിടിച്ച കൈ അടർത്തി മാറ്റി പിന്തിരിയവേ കാറിനു പുറകിലെ ഡോർ തുറന്ന് ദേഷ്യത്തോടെ ഇറങ്ങിയ തുമ്പി തന്റെ കൈ പുറകിലേക്ക് പിടിച്ചു കൊണ്ട്.....

"തയത്തില്ല....ഇതെന്റെയാ.....കേച്ചു കള്ളം പതയുവാ......"

ന്ന് പറഞ്ഞു മുഖവും വീർപ്പിച്ചു നിൽക്കുന്നവളെ കണ്ട് ദക്ഷിന്റെ മാതാപിതാക്കളും അമ്മുവും ഉറ്റു നോക്കിയതും കാറിനകത്ത് നിന്നിറങ്ങിയ കേശു......

"അതെന്റെയാ....ന്റെ കിന്തർ ധോയ് തയുന്നുണ്ടോ......"

"അയ്യാ....കേച്ചു കയിച്ചില്ലേ....നിക്ക് അരിയും....ന്റേത് കിത്താനല്ലേ.....തയത്തില്ല....."

"ന്റെത് കാണുന്നില്ല ചുമ്പി....ഇനി നിക്കില്ലല്ലോ കിന്തർ ധോയ്....."

ന്ന് പറഞ്ഞു ചുണ്ട് ചുളുക്കിയതും.... തുമ്പി.....

"കതയണ്ടാട്ടോ.....നാൻ തയുവല്ലോ.....ഒതുമിച് കഴിക്കാവേ...."

ന്ന് പറഞ്ഞു തുമ്പി കേശുവിന്റെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെച്ചതും.....

"ശത്യം.....നിക്കും തയുവോ....ന്റെ ചുമ്പിക്ക് ചക്കതയുമ്മ....."

ന്ന് സന്തോഷത്തോടെ പറഞ് തുമ്പിയുടെ കവിളിൽ ഉമ്മ വെച് ഇരുവരും പുഞ്ചിരിയോടെ തിരിയവേ തങ്ങളെ നോക്കി നിക്കുന്നവരെ കണ്ട് നാണത്തോടെ നിന്നവർ പെട്ടന്ന് ഓടി ശ്രീക്കരികിലായി വന്ന് നിന്നു.....

തങ്ങൾക്ക് മുന്നിലുള്ള കുരുന്നുകളിലായുള്ള സംശയം അറിഞ്ഞന്നവണ്ണം ശ്രീ മക്കളെ തന്നോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട് അമ്മുവിനോടായി......

"അമ്മു.....തെറ്റിന് എന്ത് പകരം വേണമെങ്കിലും ചെയ്ത് കൊള്ളാമെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ....പകരമായി ഈ ജീവിതം മുഴുവൻ ഒരപ്പച്ചിയുടെ സ്നേഹം ന്റെ മക്കൾക്ക് നൽകിയെക്കമ്മു......"

ന്ന് പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും കാര്യം മനസിലാവാതെ നിന്ന അമ്മുവിനോടും തന്റെ മാതാപിതാക്കളോടുമായി ദക്ഷ് തന്റെ ഇരു കയ്കളിലായി മക്കളെയുമെടുത്ത് അവർക്കരികിലേക്കായി നിന്ന് കൊണ്ട്....

"ഒത്തിരി സംശയമുണ്ടാകും.... അതിനെല്ലാം ഒരുത്തരമേ ഒള്ളു മ്മ.....ഇതെന്റെ മക്കൾ തന്നെയാ....."

ന്ന് പറഞ്ഞു തീർന്നതും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ അവർ തറഞ്ഞു നിന്ന് പോയി......കേട്ട വാക്കിന്റെ നടുക്കത്തോടെ അമ്മ.....

"ഏട്ടായി...... "

ന്ന് വിളിച്ചതും......

"അതെ അമ്മു.....അന്നീ മുറ്റത്തു നിന്ന് പടിയിറങ്ങുമ്പോൾ അവളുടെ ഉദരത്തിൽ എന്റെ അംശവുമുണ്ടായിരുന്നു......."

ന്ന് പറഞ്ഞതും അമ്മു നടക്കത്തോടെ ശ്രീയിലേക്കായി മിഴികളുയർത്തി......

യാതൊരു ബാവബേധവുമില്ലാതിരുന്ന ശ്രീയിലായ് മിഴികളുടക്കവേ......അമ്മു... തന്റെ മൗനം ഒരു പാവം പെൺകുട്ടിയുടെ ജീവിതം വിഷമത്തിലേക്ക് തള്ളിയിട്ടതോർത്ത് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു പോയി.......

"എ.... എന്റെ സ്വാർത്ഥതയ്ക്ക് വേണ്ടി.....ഞാൻ എന്തൊരു പാപിയാ കൃഷ്ണ.... എന്തിനാ ന്നെ ഇങ്ങനെ ബാക്കിയാക്കിയത്....വെറുതെയല്ല ദൈവം പോലും ഈ വിധം ശിക്ഷിച്ചത്.....ഇതിലും കൂടുതൽ തകർച്ചയ്ക്കുള്ളവയുണ്ടായിരുന്നു നിക്ക്......"

ന്ന് പറഞ്ഞു തലയും താഴ്ത്തി കരഞ്ഞതും ദക്ഷിന്റെ മിഴികളും നിറഞ്ഞു.....

അമ്മുവിന്റെ കരച്ചിൽ നോക്കി നിന്ന കേശുവും തുമ്പിയും കാര്യമറിയാതെ പരസ്പരം നോക്കി പതിയെ അമ്മുവിനരികിലേക്കായി നടന്നു കൊണ്ട് അവളുടെ കയ്യിലായി കുരുന്നുകൾ കൈ ചേർത്ത് വെച്.....

"അമ്മൂച്ചി......"

ന്ന് വിളിച്ചതും ഞെട്ടി മുഖമുയർത്തി നോക്കിയ അമ്മു തനിക്ക് മുന്നിലായി നിൽക്കുന്ന കുരുന്നുകളിലായി മിഴികൾ ഉടക്കി നിന്നു.....

"എഞ്ചിനാ കതയുന്നെ.... മമ്മ പതഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ ഗുഡ്‌ ഗേൾ കതയുവേല്ലെന്ന്......"

ന്ന് തുമ്പി പറഞ്ഞതും അതിന് പുറകെ.....

"ഉവ്വാവൂ ആയോ....അതൊന്താണോ കതയുന്നെ......."

"അമ്മൂച്ചി കതയണ്ടാട്ടോ......നാൻ ന്റെ കിന്തർ ധോയ് തരാലോ......"

ന്ന് പറഞ്ഞു ഏന്തി വലിഞ് കുഞ്ഞി കൈ കൊണ്ട് കവിൾ തുടച്ചതും കേശു....

"കതയണ്ടാട്ടോ....കേച്ചു ഉമ്മ തയാവേ....."

ന്ന് പറഞ്ഞു ഏന്തി വലിഞ്ഞു കവിളിൽ ഉമ്മ വെച്ചതും പൊട്ടിക്കരച്ചിലോടെ അമ്മു മക്കളെ വാരി പുണർന്നു.......

ഒരു നിമിഷത്തിൽ അവളുടെ മനസിൽ തനിക്കുള്ളിൽ ഉരുത്തിരിഞ് തന്നെ വിട്ട് പോയ കുഞ്ഞു ജീവനെ ഓർത്തു പോയി അമ്മു......

ഒരുനിമിഷം താനുള്ളിലെ മാതൃത്വം ഉണർന്ന അമ്മു ആ കുരുന്നുകളെ ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് മൂടി......

"ശ്രീയേച്ചി......."

ന്ന് പറഞ്ഞു അവൾക്ക് മുന്നിലായി കൈ കൂപ്പിയതും ആ കയ്യിലായി പിടിച്ചു കൊണ്ട്.....

"ഇനിയും കണ്ണ് നിറയ്ക്കരുതമ്മു.... ഓരോന്നും വിധിയാണ്....വിധി ഒത്തിരി വേദനകൾ നൽകും.... അതിനിരട്ടി സന്തോഷം നല്കാനും കഴിയും....എനിക്ക് വന്നുചേർന്ന വിധി ഞാൻ അനുഭവിചു....വേദനയുണ്ട് പക്ഷെ അതിൽ നിന്നോട് നിക്ക് ദേഷ്യം ഒന്നും ഇല്ല.....എന്റെ അനിയത്തിയല്ലേ നി....നിക്ക് വെറുക്കാൻ കഴിയില്ല അമ്മു......"

ന്ന് പറഞ്ഞു അവളുടെ കണ്ണ് തുടച്ചതും.....തുമ്പി.....

"കിന്തർ ധോയ് കയിച്ചോ.....കതയണ്ട......"

ന്ന് പറഞ്ഞു നീട്ടിയതും.....

"അപ്പച്ചിടെ മക്കൾ എടുത്തോട....."

ന്ന് പറഞ്ഞു കുരുന്നുകളെ ഉമ്മ വെച്ചതും.....അവർ കുസൃതി ചിരിയോടെ ശ്രീയോട് ചേർന്ന് നിന്നു.....

അവരെ നോക്കി കുറച്ച് മാറി നിന്ന ദക്ഷിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്ക് നേരെ ശ്രീ പോകാനായി മക്കൾക്ക് നേരെ കണ്ണ് കാണിച്ചതും ആ കുരുന്നുകൾ ചെറു ചിരിയോടെ അവർക്കരികിലേക്കായി നടന്നു ചെന്ന് അവരിലേക്കായി മുഖമുയർത്തി നോക്കി.....

തങ്ങൾക്ക് മുന്നിലായി നിൽക്കുന്നകുരുന്നുകൾ തങ്ങളുടെ മോന്റെ മക്കളാണെന്ന അറിവിൽ ആ മാതാപിതാക്കളുടെ ഉള്ളിൽ വാത്സല്യം നിറച്ചു....കണ്ണു നിറച്ച് പാർവതി ആന്റി തന്റെ പാതിയെ താങ്ങിനെയായി ചേർന്ന് നിന്ന്.....

"ദേവേട്ട......"

ന്ന് വിളിച്ചതും....അദ്ദേഹത്തിന്റെ കരങ്ങൾ തന്റെ പാതിയിൽ കൂടുതൽ മുറുകി....

അവർക്ക് മുന്നിലായി നിന്ന കുരുന്നുകൾ ദക്ഷിലേക്കായി നോക്കവേ അവൻ മിഴികൾ ചിമ്മി ചിരിച്ചതും കുരുന്നുകൾ തിരിഞ്....

"ദേവച്ചയാ....നങ്ങടെ ദേവചയാ.....ആനോ......"

ന്ന് കേശുവിന്റെ ചോദ്യത്തിന് പുറകെ തുമ്പി....

"പാരുമ്മ അല്ലേ....നങ്ങടെ പരുമ്മ അല്ലിയോ...."

ന്നുള്ള ചോദ്യത്താൽ അവരുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞതോടൊപ്പം... മുട്ടിലായിരുന്നു മക്കളെ വാരി പുണർന്നു......

"ആട കണ്ണാ....ദേവച്ഛയും പാറുമ്മയുമാ......"

ന്ന് പറഞ്ഞു ആ മാതാപിതാക്കൾ തന്റെ പേര മക്കളെ ചുംബനങ്ങളാൽ മൂടി.....

അതെല്ലാം ചെറു ചിരിയോടെ നോക്കി നിന്ന ശ്രീ മനസിൽ......

ഇതാണ് ശരി....തന്റെ മക്കളിൽ നിന്നും അവർക്കവകാശപ്പെട്ട ഈ സ്നേഹം അതൊരിക്കലും നിക്ക് തട്ടിമാറ്റാൻ കഴിയില്ല......

ന്നോർത്ത് നെടുവീർപ്പിട്ടതും......

പാർവതി ആന്റി.....

"ഒരുനിമിഷം ഞാനിതാ വരുവാ....."

ന്ന് പറഞ്ഞു അകത്തേക്കൊടി പോയി തിരികെ താലവുമായി കടന്ന് വന്നു ദക്ഷിനെയും ശ്രീയേയും ചേർത്ത് നിർത്തി അവർക്ക് മുന്നിലായി കുരുന്നുകളും....

ആരതി ഉഴിഞ്ഞു നാലുപേർക്കും പോട്ട് തൊട്ട് കൊടുത്ത് മൂർദ്ധാവിലായി ഉമ്മ വെച്ചു....

ഇതെല്ലാം തെല്ലൊരാത്ഭുധത്തോടെ കുരുന്നുകൾ മിഴികൾ വിടർത്തി നോക്കി.....

"മക്കൾ കയറി വാ...... "

ന്ന് പുഞ്ചിരിയോടെ വിളിച് മക്കളെ തങ്ങളുടെ കൈകളിലായി കോരിയെടുത്തു പാറുമ്മയും ദേവച്ചയും അകത്തേക്ക് കയറിയതും അവർക്ക് പുറകെ അമ്മു പുഞ്ചിരിയോടെ തന്റെ വീൽ ചെയർ കറക്കി മുന്നോട്ട് പോയി......

ഒരുനിമിഷം നിശ്ചലമായ ശ്രീ അകത്തേക്ക് പ്രവേഷിക്കവേ അവളുടെ കയ്യിലായി കൈ കോർത്തു പിടിച്ച ദക്ഷിനെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കിയതും അവൻ അവളുമായി അകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു...... അകത്തെത്തിയതും ശ്രീ കൈ ബലമായി അടർത്തി മാറ്റിയ അടുത്ത നിമിഷം ദക്ഷ് ശ്രീയുടെ ഷോൾഡറിലൂടെ ചുറ്റിപിടിച്ചു താനിലേക്കായി ചേർത്ത് പിടിച്ചതും.... പകപോടെ നോക്കിയ ശ്രീയോടായി......

"ന്റെ ശ്രീക്കുട്ട്യേ....അകലാൻ തേലുപോലും നി വിചാരിക്കേണ്ട പെണ്ണെ.....നടക്കത്തില്ല.....

നിന്റെ തെമ്മാടി ഇനിയങ്ങോട്ട് കളത്തിലിറങ്ങുവാ.....നിനക്ക് ഇനിയെന്റെ പ്രണയത്തിൽ നിന്നൊരു മോചനം സാധ്യമല്ല പെണ്ണെ......."

ന്ന് പറഞ്ഞു സൈറ്റ് അടിച് ചുണ്ടിലായി മൃദുവായി മുത്തിയ പാടെ അകത്തേക്കൊടി..... അല്ലേൽ പെണ്ണിന്റെ കൈകരുത്തിൽ അവന്റെ രോദനം അവിടെ മുഴങ്ങിയേനെ....

അപ്രധീക്ഷിതമായ അവന്റെ നീക്കത്തിൽ പകച്ചു പോയ ശ്രീ കയ്യാൽ വാ മൂടി നിന്ന് അവൻ പോയ വഴിയേ പല്ല് കടിച് നോക്കി.......😬😬

തുടരും.......

നല്ലപോലെ ലെങ്ത് ഉണ്ട്..... അഭിപ്രായം നീളത്തിൽ പോരട്ടെ.....😌😌

💘ആമി💘