*🔥 Acp അരുന്ധതി ദേവി IPS 🔥*

By_jifni_
     പാർട്ട്‌ 13 &14



copyright work-
This work ( *🔥 Acp അരുന്ധതി ദേവി IPS 🔥* ) is protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957 (14 of 1957) and should not be used in full or part without the creater's (_jifni_)prior permission 
             

´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´

"കാണാൻ പോകുന്ന പൂരം പറഞ്ഞറിയിക്കണോ...."


കുറെ നേരത്തെ യാത്രക്ക് ഒടുവിൽ ആ വാഹനം ഒരു കുന്നിൻ ചേരുവിൽ നിർത്താൻ ദേവി പറഞ്ഞു.

മൂവരും ഇവിടെ ഇപ്പൊ എന്താന്ന് ആലോചിച്ചു ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു നോക്കാണ്....

" എന്താ ദേവി ഈ കാട്ടിൽ..... ഇവിടെ എന്താ.... ഏതെങ്കിലും ആദിവാസി കേസുകൾ ആയി ബന്ധപ്പെട്ടാണോ.... "(അനു )

"കേസും കാര്യങ്ങൾ ഒകെ മാറ്റി വെച്ച് നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി സമയം കണ്ടത്തിയത് അല്ലെ ഞാൻ... അപ്പൊ കേസാവോ...."(ദേവി )

"അല്ല..... ഇനി ഇനി ഒരു വർക്കും ഇല്ലാന്ന് നീ പറഞ്ഞല്ലോ... പിന്നെ എന്താ ഇവിടെ...."(നീതു )

"അതോ ..... നിങ്ങൾക്ക് ജീവിതത്തിൽ ഏറ്റവും സന്തോഷം തരുന്ന ഒരു വ്യക്തിയെ കാണാനാണ്...."(ദേവി )

"ഈ കാട്ടിലോ..... നമ്മുടെ സന്തോഷം നമ്മളെല്ലേ.... അതിന് ഇനി എന്തിനാ വേറെ ആൾ...."(അനു )

"അതന്നെ ..... അങ്ങനെ ഒരാളുണ്ടോ...."(നീതു )

"അങ്ങനെ ഒരാൾ ഇല്ലേ...കൂടെ ഉണ്ടാവണം എന്ന് സ്വന്തം ജീവൻ നിലനിൽക്കണം എന്നതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ഞമ്മൾ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഒരു വെക്തി ഇല്ലേ ." എന്നും ചോദിച്ചു ദേവി തിരിഞ്ഞത് ദീപുന്റെ നേരെ ആയിരുന്നു.

ഇത് വരെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്ന വെളിച്ചമോ സന്തോഷമോ അവനിൽ ഇല്ല. വാടി തളർന്ന പൂക്കളെ പോലെ ശരീരം കുഴഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. കുറ്റവാളികളെ പോലെ തല താഴ്ത്തിയിട്ടുണ്ട്...

"ദീപു ന്തു പറ്റി...."

"അത്.... നീ പറഞ്ഞ പോലെ സന്തോഷം കാൽകീഴിൽ കൊണ്ടന്നു തന്നീന ഒരാൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ അവളിപ്പോ ഈ ലോകത്ത്...." ദീപു പറഞ്ഞു മുഴുവനാക്കും മുമ്പ് ദേവു അവന്റെ വായ പൊത്തി.

"അവളിന്ന് ഈ ലോകത്ത് ഉണ്ട്. സന്തോഷമായി ആകാംഷയോടെ ആഗ്രഹത്തോടെ നമ്മളെയും കാത്ത് ഈ കുന്നിൻ മുകളിൽ ഉണ്ട്..." (ദേവു )

"നീ എന്താ ഞങ്ങളെ കളിയാക്കുകയാണോ.... ഇന്നൊരു സന്തോഷ ദിനമല്ലേ..... അത് കളയണ്ട.... നമ്മൾ സങ്കടപെടുന്നത് അവളുടെ ആത്മാവിനു സഹിക്കില്ല."(നീതു )

"ഞാൻ കളിയാക്കല്ല... കാര്യം പറയാണ്.... ആദ്യം ഞാൻ നിങ്ങളോട് മാപ്പ് പറയാണ്... എനിക്ക് വേണ്ടിയല്ല അവൾക് വേണ്ടി കൂടി.... ഞങ്ങൾ ചെയ്തത് തെറ്റാണ് ഒരു മനസ്സ് പോലെ ഇത് വരെ കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇത് മാത്രം നിങ്ങളിൽ നിന്ന് മറച്ചു വെച്ചത് ഒത്തിരി സങ്കടം ഉണ്ട്. ആ പേരിൽ നിങ്ങളെ കാണുന്നത് പോലും വേദനയോടെ ആണ് ആയിഷു..... നിങ്ങൾ ഞങ്ങളോട് ക്ഷമിക്കില്ലേ...."

ദേവി പറയുന്നത് കേട്ട് കിളികളൊക്കെ കൂടുംകുടുക്കയും എടുത്തോണ്ട് പോയിക്കണ് മൂന്നിന്റെയും. കണ്ണും തള്ളി ദേവിനെ നോക്കി നിൽക്കാണ് അവർ....



തുടരും......



*🔥 Acp അരുന്ധതി ദേവി IPS 🔥*

By_jifni_
     പാർട്ട്‌ 14



copyright work-
This work ( *🔥 Acp അരുന്ധതി ദേവി IPS 🔥* ) is protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957 (14 of 1957) and should not be used in full or part without the creater's (_jifni_)prior permission 
             

´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´´



ദേവി പറയുന്നത് കേട്ട് കിളികളൊക്കെ കൂടുംകുടുക്കയും എടുത്തോണ്ട് പോയിക്കണ് മൂന്നിന്റെയും. കണ്ണും തള്ളി ദേവിനെ നോക്കി നിൽക്കാണ് അവർ....

"ഡീ നിനക്ക് വട്ടായ... ന്തൊകെ വിളിച്ചു പറയുന്നേ...."(അനു )

"ങ്ക് വട്ടായതൊന്നും അല്ല....വരി ഇനി നേരം വഴിക്കണ്ട.... ആയിശൂന്റെ അടുത്തേക്ക് പോകാ...."

ദേവി അതും പറഞ്ഞു മുന്നിൽ നടന്നു.

"ഞാനില്ല.... നീ ഒറ്റക് പോയാ മതി...." എടുത്തടിച്ച പോലെ ആയിരുന്നു ദീപുവിന്റെ സംസാരം. മുന്നിൽ നടന്ന ദേവി കാലുകൾ പിറകോട്ടു വെച്ച്.

"ദീപു.... നീ എന്താ ഈ പറയുന്നേ.... അവൾ ഏറെ കാണാൻ കൊതിക്കുന്നത് നിന്നെ ആവില്ലേ....."(ദേവി അവന്റെ അടുത്ത് വന്ന് പറഞ്ഞു.)

"അല്ല... അങ്ങനെ എങ്കിൽ അവൾ ഇത്രീം കാലം എന്നോട് ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ പോലും ശ്രേമിച്ചില്ലല്ലോ.... ഓരോ രാത്രിയും ഞാൻ തള്ളി നീക്കുന്നത് എങ്ങനെ എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് അറിയില്ലേ.. അവളില്ലാതെ ഒരു നിമിഷം പോലും ഞാൻ പൂർണമാവില്ല... എന്നിട്ടും... അവൾക്ക് ഞാൻ ആരും അല്ല. അത് കൊണ്ടാ..." എന്നും പറഞ്ഞു നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണുനീരിനെ അമർത്തി തുടച്ചു തിരികെ നടന്നു. എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ...


അവൻ പോകുന്നത് നോക്കി നിന്ന് കൊണ്ട് ദേവി അനൂനെയും നീതുവിനെയും നോക്കി.

"വേണ്ട ദേവി കഷ്ടപ്പെട്ട് ഞങ്ങളെ ഫേസ് ചെയ്യണ്ട... നിനക്കും ആയിശൂനും ഞങ്ങളിൽ നിന്ന് കാര്യങ്ങൾ മറച്ചു വെക്കാനും അറിയാം അല്ലെ... ഞങ്ങൾ കരുതിയത് നമ്മൾ അഞ്ചാൾക്കിടയിൽ ഒരു മറ ഇല്ലാന്ന് ആണ്..."

നീതുവും അവളെ കുറ്റപ്പെടുത്തി മുഖം തിരിച്ചു. അനൂന്റെ മുഖത്തും അവൻ പറയാതെ തന്നെ ഉള്ള കുറ്റപ്പെടുത്തൽ അവൾക് കാണാൻ കഴിയുമായിരുന്നു.

"നിങ്ങൾ എന്നെ ഒന്ന് മനസിലാക്കി... അപ്പോയത്തെ..."

"ഒന്ന് നിർത്ത്..."

ദേവി പറയും മുമ്പ് നീതു കേറി സംസാരിച്ചു

"ഏത് വലിയ പ്രതിസന്ധിയും ഒന്നിച്ചല്ലേ നേരിട്ടിട്ടൊള്ളൂ നമ്മൾ. പോട്ടെ ന്നോടും അനൂനോടും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ ക്ഷമിക്കാമായിരുന്നു. പക്ഷെ ദീപു. ആയിശൂന്റെ മരണവാർത്ത കേട്ട് രണ്ട് ദിവസം സമനില തെറ്റിയവനെ പോലെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കിടന്നത്. രാത്രികളെ അവന്റെ ഉറക്കമില്ലായ്മക്ക് ഞമ്മൾ കൂട്ടിരുന്നത്. അവന്റെ maint മുഴുവൻ ബ്ലാങ്ക് ആയത്. പരിസര ബോധം ഇല്ലാതെ പെരുമാറിയത്, സഹ പ്രവർത്തകരിൽ നിന്ന് അവൻ ഏറ്റ് വാകേണ്ടി വന്ന കുറ്റപ്പെടുത്തൽ കളിയാക്കൽ എല്ലാരും കൂടി ഭ്രാന്തൻ എന്ന് മുദ്ര കുത്തിയില്ലേ അവനെ. എത്ര കാലത്തിന് ശേഷമാണ് അവനെ പഴയ ദീപു ആയി തിരികെ ലഭിച്ചത് ...
 എല്ലാം നീ മറന്നല്ലേ..... ഒരു വാക്ക് ഒരേ ഒരു തവണ നിന്റെ ആയിശു ഭൂമിയിൽ ഉണ്ടെന്ന് അവനോട് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ അവൻ ഇതൊക്കെ അനുഭവിക്കേണ്ടി വരുമായിരുന്നോ....."( നീതു.)

നീതു അതും പറഞ്ഞു കാറിൽ പോയി ഇരുന്ന് കൂടെ അനും.

ഇനി എന്ത് ചെയ്യണം അവരെ എന്ത് പറഞ്ഞു മനസിലാക്കികണം എന്നറിയാതെ ദേവി മുമ്പിൽ കണ്ട ഒരു പാറകല്ലിൽ ഇരുന്നു.


അല്പസമയത്തിന് ശേഷം അവളുടെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തതും അവൾ അത് പെട്ടന്ന് അറ്റന്റ് ചെയ്തു.

"ഹലോ ദേവൂ നീ ഓടെ... അവരെ കൂട്ടി വരാന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്. എത്ര ടൈം ആയി പുറപ്പെട്ടിട്ട് ഇപ്പോഴും ന്താ ഇവിടെ എത്താത് ഞാൻ പെട്ടിയും റെഡി ആക്കി നിങ്ങളെ കാത്തിരിക്കൽ തുടങ്ങീട്ട് നേരം കുറെ ആയി ..." ഫോൺ എടുത്ത ഉടനെ അങ്ങട്ട് എന്തെങ്കിലും പറയാൻ ഇട നൽകാതെ അവൾ സംസാരിച്ചു.

"ന്റ പൊന്നോ ഞങ്ങൾ വരാ, വണ്ടിയിൽ ആണ്."( ദേവൂ അവളെ സമാദാനപ്പെടുത്താൻ വേണ്ടി അങ്ങനെ പറഞ്ഞു.

"ആരാ ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്നേ.... ദീപു ഇല്ലേ കൂടെ..."(ആയിഷു. )

"എല്ലാരും ഉണ്ട്. ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്നത് അനു ആണ്. ന്തേ..."(ദേവൂ )

"സൂക്ഷിക്കാൻ പറയണേ... പതുകെ ഡ്രൈവ് ചെയ്താ മതി. മറ്റു വാഹനങ്ങൾ ശ്രേദ്ധിക്കാൻ പ്രേതേകം പറയണം ട്ടാ..."(ആയിഷു.)

"അതെന്താടി പ്രേതേകം ഒരു പറച്ചിൽ..."(ദേവി )

"അത്... അത് പിന്നെ കുറച്ചു മുമ്പ് തലവേദനിച്ചപ്പോ ഞാൻ ഒന്ന് മയങ്ങി അപ്പൊ ഒരു സ്വപ്നം കണ്ട്. ദീപുവിനെ ഒരു ലോറി ഇടിക്കുന്നതും. അവൻ രക്തത്തിൽ കുളിച്കിടക്കുന്നതും. ഈ ഇടയായി കാണുന്ന എല്ലാം സ്വപ്നങ്ങളും ബലിക്കുന്നുണ്ട്. എനിക്ക് പേടിയാകുന്നു ദേവി."(ആയിഷു )

അവൾ അത് പറഞ്ഞപ്പോ ദേവിക്കും വല്ലാത്ത പേടി തോന്നി. കുറച്ചു കാലമായി ആയിഷു ന്ത്‌ സ്വപ്നം കണ്ടാലും അത് നടക്കുന്നുണ്ട്. ദീപു ഒറ്റക് പോയതും അവന്റെ മനസ്സ് താളം തെറ്റിയതും ഓർത്ത് "പിന്നെ വിളികാം..." എന്നും പറഞ്ഞു ദേവി കാൾ കട്ടെയ്തു അവൻ പോയ ഭാഗത്തേക്ക് നടന്നു.
   
വഴിയുടെ ദൂരം കൂടാ എന്നാല്ലാതെ ദീപുവിനെ കുറിച് ഒരു സൂചനയും അവൾക്ക് ലഭിച്ചില്ല. അവന്റെ ഫോട്ടോ കാണിച്ചു പലരോടും തിരക്കി പക്ഷെ ഒരു വഴിയും അവൾക് മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞില്ല.
    
വളവുകളും തിരിവുകളും കാണുമ്പോ ഇനി എങ്ങോട്ട് എന്ന് അറിയാതെ മനസ്സിൽ തോന്നിയ ഇടത്തേക്ക് ദേവി നടന്നു. ഒരു കടയിൽ നിന്ന് അവന്റെ pic കാണിച്ചപ്പോൾ കുറച്ച് നേരം മുമ്പ് ആ റോഡ് വഴി പാസ്സ് ചെയ്തിരുന്നു എന്നും പക്ഷെ വണ്ടികൾ ഒകെ എത്ര ഓൺ അടിച്ചിട്ടും റോഡിന്റെ നടുവിലൂടെ നടക്കായിരുന്നു എന്നും പറഞ്ഞു. അവസാനം ആ കടകാരൻ അവളോട് ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചു.

"അയാൾ മെറ്റൽ പെഷന്റ് ആണോ.... ആളുകൾ ഒകെ അങ്ങനെ പറയുന്നേ അയാളെ പോക്ക് കണ്ടാലും അങ്ങനെ തോന്നൂ..."

അവന്റെ ഈ അവസ്ഥക്ക് താനാണല്ലോ കാരണം എന്നോർത്ത് അവൾ വല്ലാതെ സങ്കടപ്പെട്ടു. അവൻ ഒന്നും പറ്റല്ലേ എന്ന് മാനസുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു അയാൾക് മറുപടി ഒന്നും നൽകാതെ മുന്നോട്ട് നടന്നു.
പെട്ടന്ന് ഒരു കാർ അവളെ തടഞ്ഞു കൊണ്ട് മുന്നിൽ വന്നു നിർത്തി.


തുടരും.... ❤


Cmnt വേണം ട്ടാ 🔥🔥🔥മുത്ത് മണികളെ എല്ലാർകും സുഖല്ലേ... ❤
ഓരോ വരിയുടെയും ഊർജ്ജം നിങ്ങളാണ്....

✍️ *വരികളുടെ പ്രണയിനി*