Aksharathalukal

ലയ🖤 - 24

....

വാതിൽ തുറന്ന് വന്ന വ്യക്തിയെ കണ്ടവളുടെ സകല നാടിഞെരമ്പുകളും തളർന്നു പോയിരുന്നു... അവൾ വെട്ടി വിയർത്തു...

...
 ദേവന്റെ വാക്കുകൾ ശ്രദ്ധയോടെ കേട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു ലയ...

അപ്പോഴേക്കും അവരെ അന്വേഷിച്ചു അവളുടെ അമ്മ എത്തിയിരുന്നു..

എന്താ മക്കളെ കുറെ നേരമായി ഞാൻ നിങ്ങളെ അന്വേഷിച് നടക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്.. പേടിച്ച് പോയി...

ദേവൻ :ഞാൻ കഥ പറഞ്ഞു കൊടുക്കുകയായിരുന്നു..

അമ്മ: ആ വെറുതെ അല്ല ഈ പെണ്ണ് മിണ്ടാത്തെ.. കഥ കേട്ടാ അങ്ങനെ ഇരിക്കും പിന്നെ ഭക്ഷണവും വേണ്ട ഒന്നും വേണ്ടാ..

ലയ : അമ്മ ഇപ്പൊ എന്തിനാ വിളിച്ചേ.. ഞാൻ ആ കഥ ആസ്വദിച്ചു വരുവായിരുന്നു..

അപ്പോഴേക്കും ലയയുടെ അച്ഛനും വന്നിരുന്നു അങ്ങോട്ടേക്ക്..

അച്ഛൻ :ആഹാ.. കീരിയും പാമ്പും ഒന്നായോ...

അമ്മ : ദേവൻ മോൻ കഥ പറഞ്ഞു കൊടുക്കുവായിരുന്നു അവൾക് അതാ ഒരു ശബ്ദം ഇല്ലാതെ അടി പിടിക്കാതെ അവൾ ഇരിക്കുന്നെ...

അച്ഛൻ : ആഹാ.. അത് നല്ലത്.. ഞങ്ങൾ വീട് മുഴുവൻ അരിച്ചു പെറുക്കി മോളെ കണ്ടില്ല... നോക്കിയപ്പോ മോനേം കാണാനില്ല..
അപ്പോഴാ ഇയാൾ പറഞ്ഞെ.. നിങ്ങൾ അവിടെ എവിടേലും അടി ഉണ്ടാക്കി ഇരിക്കുന്നുണ്ടാവുമെന്ന്.. 😂

ലയ : ഞാൻ വഴക്കാളി ഒന്നുമല്ല ചുമ്മാ വഴക്കിടാൻ..

അച്ഛൻ : അതെ ന്റെ മോൾ വഴക്കാളി ഒന്നുമല്ല കേട്ടൊടോ...
ആ.. പിന്നെ നിങ്ങൾ എന്ത് കഥയാണ് പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നേ..

ലയ : നന്ദന്റെയും ദേവിയുടേം കഥ 😍

അത് കേട്ട് അവളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും ഞെട്ടി..

അവൾക്കൊന്നും അറിയില്ല എന്നത് അതിൽ നിന്ന് അവർക്ക് വ്യക്തമായി..

അവർ ഞെട്ടൽ മറച്ച് വെച്ച് അവരെ ഉള്ളിലേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ടുപോയി..

അച്ഛൻ : അവൾക്കൊന്നും അറിയില്ല അല്ലെ.. മോനെ 🥺

ദേവൻ : ഇല്ല.. അമ്മാവാ.. പൂർണമായും അറിയില്ലെങ്കിലും അവളുടെ ഉപബോധമനസിൽ അവരുണ്ട്.
ഞാൻ ഇന്ന് കഥ പറയുമ്പോൾ അത് തെളിഞ്ഞതാണ്...

അയാളുടെ സ്വപ്നങ്ങളും ഈ വീടും തമ്മിൽ ബന്ധമുണ്ടെന്ന് അയാൾ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്...

അത്പോലെ തന്നെ ദേവിയും നന്ദനും തനിക്കാരോ ആണെന്ന് അവൾക്കറിയാം..

എല്ലാം അയാൾ അറിയണം.. അവരുടെ കഥ പറയുമ്പോൾ കുറച്ചെങ്കിലും അയാൾക് മനസിലാകൂ..
 അതുകൊണ്ടാ ഞാൻ പറഞ്ഞു കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങിയത്..

ഇപ്പോഴും ആ മനസ്സിൽ നന്ദനും ദേവിയും ആണ്..

അച്ഛൻ : ന്റെ മോൾ.. അവളെ എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെടുമോ ദേവാ 🥺..

ദേവൻ : ഇല്ലമ്മാവാ.. ദേവാനുള്ളിടത്തോളം കാലം അവളെ ഒരു ശക്തിക്കും ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല..
ഇതെന്റെ വാക്കാണ്..






...


തുടരും.... 🖤


ലയ 🖤-25

ലയ 🖤-25

4.1
1892

സമയം ഏറെ വൈകിയിട്ടും ലയക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല..ദേവൻ പറഞ്ഞ കഥയായിരുന്നു അവളുടെ ഉള്ളു നിറയെ..ആ കഥ തന്റെ കഥ പോലെയാണ് അവൾക്ക് തോന്നിയത്..ദേവൻ ആ കഥ പറയുമ്പോൾ സിനിമ പോലെ തന്റെ ഉള്ളിൽ മിന്നിമാഞ്ഞതിൽ ഭദ്രദേവിയായി താനായിരുന്നു...അനന്തൻ ആയി ദേവനും..എന്തോ താനായി ഈ വീടിനും ദേവൻ പറഞ്ഞ കഥക്കും ഒരു ബന്ധമുണ്ടെന്ന് അവൾക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു...കുറച്ചു നേരം നിലാവിനെ നോക്കി ഇരുന്ന് അവൾ എപ്പഴോ ഉറങ്ങി പോയിരുന്നു........കതക് തുറന്ന് വന്ന അനന്തൻ കാണുന്നത് തന്നെ കണ്ടു പേടിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഭദ്രയെ ആണ്..എന്തുകൊണ്ടോ ദേവനും ഒരു പരിഭ്രമം തോന്നി...ദേവൻ : നീ എന്താ ഇവിടെ..?ഭദ്ര : അമ്മ പറഞ്ഞു ഈ മുറ