𝑇ℎ𝑒 𝐷𝑖𝑣𝑖𝑛𝑒 𝐿𝑜𝑣𝑒 𝑆𝑡𝑜𝑟𝑦.......02


"എടി പന്നെ നിനക്ക് ഇഡലി ദോശ അല്ലാതെ വേറെ ഗർഭ ഉണ്ടോ "

കണ്ണും മിഴിച്ചു നിൽക്കുന്ന അവൾക്ക് പിന്നിലെ തല അപ്പോഴാണ് ഞാൻ കണ്ടത്..ഹല്ലേലുയ സ്തോത്രം...


......... തുടർന്നു വായിക്കുക.......



കർത്താവെ വീണ്ടും നീ.. അല്ല ലവൻ.. ഈശ്വരാ ഇത് മറ്റേ ബസിൽ കണ്ട ചേട്ടനല്ലേ.. ആ മുഖതും ഞങ്ങളെ കണ്ടു ഞെട്ടലുണ്ട്.. ബസിലെ തല കറക്കം കരണം ആണോ അതോ അങ്ങേ ഗർഭ കെട്ടിട്ടാനൊന്ന് അറിയില്ലെന്ന് മാത്രം. അങ്ങേരെ നോക്കി ഒന്നിളിച്ചു കാണിച്ചിട്ട് ഞാൻ ലെച്ചുവിന്റെ അടുത്ത് വന്നു നിന്നു.

"എടി ഇത്.."

"അത് തന്നാടി... തേഞ്ഞു "

ഞാൻ പറഞ്ഞു തെരുന്നെന്നു മുൻപ് ലെച്ചു ദയനീയമായി പറഞ്ഞു.

"സോറി.. ഇത് gynaecologist ന്റെ കോൺസൽറിംഗ് റൂം ആണ്. നിങ്ങൾക്ക് തല കറക്കം ആകെങ്കിൽ കാശ്വാളിറ്റിയിൽ ആണ് കാണിക്കേണ്ടത് "

അയാൾ മിതമായി പറഞ്ഞു. അതും എന്നെ നോക്കിയാണ്..

"അല്ല ഞങ്ങൾ ഇങ്ങോട്ട് തന്നെ വന്നതാണ് "

Dr അമറാന്റെ കൂടെ ഞാനും അവളെ ചോദ്യഭാവത്തിൽ നോക്കി..

ഇത് അതന്നെ ദാസപ്പൻ പണി പറ്റിച്ചു. എടാ പട്ടി തെണ്ടി ചെറ്റേ... 😬 ഈ ദാസപ്പൻ ലെച്ചുവിന്റെ കാതലൻ ആണ്. മുഴുവൻ പേര് മഹേന്ദ്രദാസ്. അവൾക്ക് മഹി ഞങ്ങൾക്ക് ദാസപ്പൻ. ഞങ്ങളുടെ സീനിയർ ആണ്.. ലെച്ചുവിന് അങ്ങേരോട് ഒടുക്കത്തെ ക്രഷ്..അങ്ങേർക്ക് ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സിലെ അമിത എന്ന കുട്ട്യോടും.. അവളെ സെറ്റാക്കാൻ അങ്ങേര് കൂട്ട് പിടിച്ചത് ഇവളേം.. ഹാ എല്ലാം വിധി... അവൾ ആത്മാർഥമായി തന്നെ പ്രയത്നിച്ചു.. അംങ്ങേരുടെ ഉള്ളിൽ നിന്ന് അവളെ കളയാനും അവൾക്ക് വേറെ ലൈൻ സെറ്റക്കാനും. ശ്രെമിച്ചാൽ വിജയിക്കും എന്നാണല്ലോ അതിന്റെ ഫലമായി അമിത വേറെ സെറ്റ് ആയി ദാസപ്പൻ സാടും.. അങ്ങനെ ഒഴിഞ്ഞു കിടന്ന മഹിയേട്ടന്റെ ഗോൾ പോസ്റ്റിൽ ലെച്ചു കേറി അങ്ങ് ഗോൾ അടിച്ചു. അങ്ങനെ പതിയെ അവൾ അങ്ങേരുടെ ഉള്ളിൽ പ്രണയത്തിന്റെ മൊട്ടിട്ടു. ഏതായാലും രണ്ടും ഇപ്പോൾ പെർഫെക്ട് കപ്പിൾസ് ആണ്.

"ഓഹ്.. അതാണോ ഈ കുട്ടിക്ക് തലകറങ്ങിയത്.. ഹാ നിങ്ങൾ ഇരിക്ക്.. അല്ല എത്ര മാസമായി.. ഈ സമയത്ത് ബസ് യാത്ര ഒഴുവാക്കണമെന്ന് അറിയില്ലേ.."

വീണ്ടും എനിക്ക് നേരെ ചോദ്യം. പക്ഷെ ആ കണ്ണു കുറുകിയോ എന്നൊരു സംശയം.. ഹാ സംശയമായിരിക്കും. അയ്യേ ഇങ്ങേരിപ്പോ പറഞ്ഞത് എനിക്ക്.. അയ്യോ..

"അയ്യേ എനിക്ക് ഒൺലി ഇഡലി ദോശ ഗർഭ.. വേറെ ഒരു ഗർഭവും എനിക്കില്ല... ഒരു ഗർഭിണിയെ കണ്ടാൽ അറിയാത്ത തന്നെ ആരാടോ ഇവിടെ പിടിച്ചു ഇരുത്തിയെ."

എനിക്കങ്ങ് ദേഷ്യം വന്നു.. പിന്നല്ല ചുമ്മാ വന്ന എനിക്ക് ഗർഭം പോലും.. പേരിനു പോലും ഒരു കാമുകൻ ഇല്ലാത്ത എനിക്കൊക്കെ എവിടുന്നെടോ അമറാനെ ഗർഭം.. പക്ഷെ എന്റെ മറുപടി കേട്ട് പുള്ളിയുടെ മുഖത്തു എന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു പ്രകാശം.. ഐ മീൻ ഒരു പാൽ പുഞ്ചിരി. അപ്പോഴാണ് ഞാൻ ആ വസ്തുവിനെ ഒന്ന് നോക്കിയത്.. ഒരു ഡാർക്ക്‌ ബ്ലൂ ഷർട്ടും ഗ്രേ കളർ പാന്റും.. ഫോർമൽ ഡ്രെസ്സിലാണ്. ജൽ തേച്ചു സെറ്റ് ചെയ്ത മുടിയും ഡ്രിം ചെയ്തു ഒതുക്കിയ താടിയും.. ഇരുനിറം.. ചെറിയ ബ്രൗൺ ഷെയ്ഡ് വരുന്ന കൃഷ്ണമണികളും കവിളിൽ വലതു വശത്തായി ഒരു നുണക്കുഴിയും... കൊള്ളാം ചെക്കൻ മൊഞ്ചന.. അവിടുത്തെ സ്കാനിംഗ് കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ ലെച്ചുവിനെ നോക്കി കണ്ണു കാണിച്ചതും അവൾ അമറാനോട് പറയാൻ തുടങ്ങി.

"ഡോക്ടർ ഞാൻ ഒരു ഡൌട്ട് ചോദിക്കനാണ് വന്നത്.."

"മ്മ്.. ഓക്കേ ചോദിക്കു..ആദ്യം പേരും വയസ്സും പറയൂ.."

"ഞാൻ ലക്ഷ്മി.. 20 വയസ്സ് "
അമറാൻ എഴുതി എടുക്കുന്നുണ്ട്.

"അപ്പോ ഇത് "

എന്റെ നേരെ കൈ ചൂണ്ടി അങ്ങേര് ചോദിച്ചു.

"എന്റെ ഫ്രഡ് ആണ്.. ദീക്ഷ "

"ഓക്കേ മിസ് ലക്ഷ്മി.. എന്താണ് ഡൌട്ട് "
അയാൾ തന്റെ കയ്യിലെ പെൻ കറക്കികൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

"അത് ഡോക്ടർ ഈ.. കിസ്സ് ചെയ്ത പ്രേഗ്നെന്റ് ആകുമോ "

"വാട്ട്‌....."

ആ വട്ട് ചോദ്യം കേട്ട് വാട്ട് ചോദിച്ചത് ഞാനും ഡോക്ടറും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു. ഡോക്ടറുടെ കയ്യിൽ നിന്നു പേനയും എന്റെ കയ്യിലെ ബാഗും താഴെ പോയി.. ലെച്ചു ഞങ്ങളെ രണ്ടിനെയും മാറി മാറി നോക്കുന്നു..

"തെണ്ടി നാറ്റിക്കാൻ ഇറങ്ങിയേക്കുവാ.."

ഒരുനിമിഷത്തെ പകപ്പ് മാറിയതിനു ശേഷം ഡോക്ടർ പൊട്ടിച്ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.. ഞാൻ ആണെങ്കിൽ ഒരു വളിച്ച ചിരിയോടെ അങ്ങേരെ നോക്കി ഇരുന്നു. ചിരിക്കുമ്പോ അങ്ങേരെ കാണാൻ നല്ല ഭംഗിയാ.. 

"മിസ്.. ലക്ഷ്മി.. നിങ്ങളുടെ ഡൌട്ട്.. അത് നിങ്ങൾ രണ്ടും ഡിഗ്രി തന്നെ അല്ലെ പഠിക്കുന്നെ.."

ഡോക്ടർ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.. അവൾ ആണെന്ന് തല ആട്ടുന്നുണ്ട്. എനിക്കാണെങ്കിൽ അവിടെ നിന്നും എങ്ങനെ എങ്കിലും രക്ഷപെടണമെന്ന് മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.

"കിസ്സ് ചെയ്താലൊന്നും കുട്ടികൾ ആകില്ലാട്ടോ.."

ഡോക്ടർ ചിരി അടക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞതും.. ഞാൻ ലക്ഷ്മിയുടെ കയ്യും പിടിച്ചു തിരിഞ്ഞു നടന്നു. അല്ല ഓടുക ആയിരുന്നു..

"ഡോ തീപ്പെട്ടി കൊള്ളി.."

ആ വിളി കേട്ടാണ് ഞാൻ ഹാൻഡിലിൽ വെച്ച കൈ പിൻവലിച്ചത്.. 

"തനിക്കും ഉണ്ടോടോ തീപ്പെട്ടികൊള്ളി ഇത് പോലത്തെ ഡൌട്ട്സ്... മ്മ്.."

ആ ചോദ്യത്തിലെ കുസൃതി ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നു. എന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വിരിഞ്ഞു. വേഗത്തിൽ മുറിയിൽ നിന്നും പുറത്ത് കടക്കുമ്പോഴും അറിയാതെ ഒരിക്കൽ കൂടി ആ കണ്ണുകളിലെ ആഴം എന്റെ കണ്ണുകൾ അളന്നിരുന്നു. ഉള്ളിൽ എന്തോ ഒരു പിടപ്പ്... ഇനി ഇതാകുമോ അടിവയറ്റിലെ മഞ്ഞുമഴ.. ഹേയ് ആകില്ല...

അന്ന് തിരിച്ചു വീട്ടിൽ എത്തിയിട്ടും ആകെ ഒരു വല്ലായ്മ.. കണ്ണടച്ചാൽ ആ മുഖം.. ആ ചിരി.. കണ്ണുതുറന്നാൽ തീപ്പെട്ടിക്കൊള്ളിയെന്ന വിളി... ഒടുവിൽ രണ്ടും കല്പ്പിച്ചു ലെച്ചുവിനോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവിടെ ഒരുത്തി നിന്നു കിണിക്കുന്നു.. പിറ്റേന്നും ഡോക്ടറെ തപ്പി ഞങ്ങൾ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയി.. അങ്ങനെ ഓരോ കാരണങ്ങളും രോഗങ്ങളും പറഞ്ഞു അവിടെ കയറി ഇറങ്ങലും നടന്നു പോന്നു.. ചുമ്മാ മറഞ്ഞു നിന്ന് ആ മുഖം ഒന്ന് കണ്ടു മടങ്ങും.. ഒരിക്കൽ  ഹോസ്പിറ്റലിൽ ചെന്നപ്പോൾ അറിഞ്ഞു ഡോക്ടർ സ്ഥലം മാറി പോയെന്ന്.. ആകെ ഒരു മരവിപ്പായിരുന്നു.. അത്രമേൽ പ്രിയമുള്ളതെന്തോ കൈവിട്ടു പോയത് പോലെ... എല്ലാം വിധിയെന്ന് മനസ്സിനെ പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചു.. എനിക്കുള്ളതെങ്കിൽ നിക്ക് തന്നെ കിട്ടും.

പിന്നീട് അങ്ങോട്ട് മൂന്നു വർഷം പ്രൊജക്റ്റും വർക്കുമായി നടന്നെങ്കിലും മനസ്സ് മാത്രം കൈപിടിയിൽ വന്നില്ല.. സ്വയം പറഞ്ഞു അശ്വസിപ്പിച്ചെങ്കിലും പറയാതെ അറിയാതെ പോയ ആ ആദ്യ പ്രണയം എന്നും ഒരു നോവായി ഉള്ളിൽ കിടന്നു.. എന്റെ പ്രണയം ഡോക്ടർക്ക് അറിയുക പോലും ഉണ്ടാകില്ല..

ബിടെക് കഴിഞ്ഞ് ജോലി ആയതോടെ നമ്മുടെ ലെച്ചു അവളുടെ മഹിയ്ക്ക് സ്വന്തമായി.. അതോടെ എനിക്കും വരാൻ തുടങ്ങി ആലോചനകൾ.. എന്തോ കല്യാണം എന്ന് കേൾക്കുമ്പോ ആ കണ്ണുകളും ചിരിയും മാത്രമായിരുന്നു ഉള്ളിൽ.. ഇപ്പൊ ഡോക്ടർ ഞാനെന്നൊരാളെ ഓർക്കുന്നു കൂടി ഉണ്ടാകില്ല..

അങ്ങനെ അച്ഛന്റെ ഏതോ അകന്ന ബന്ധത്തിലുള്ള ആന്റി കൊണ്ടുവന്നു ഒരു ആലോചന.. ചെക്കനേം കൂട്ടരേം വീട്ടുകാർക്കും പിടിച്ചു. പേരിനൊരു പെണ്ണുകാണൽ ചടങ്ങും.. ഇപ്പൊ കല്യാണവും.. എല്ലാം ശടപടെ ശടപടെ എന്നായിരുന്നു.

"ദിച്ചു.. കഴിഞ്ഞില്ലേ... ദേ ചെറുക്കനും കൂട്ടരും എത്തി.."

അമ്മയുടെ വിളി വന്നതും പുറത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങി. ലെച്ചു ആദ്യം തന്നെ വന്നു ഇറുകെ പുണർന്നു. അവൾക്കടുത്ത ദാസപ്പനും ഉണ്ടായിരുന്നു.

"അങ്ങനെ നീയും പെടാൻ പോകുവാടി.."

അവൾക്ക് വിളറിയ ഒരു ചിരി നൽകി. എല്ലാവർക്കും ദക്ഷിണ കൊടുത്ത് അമ്മ നൽകിയ താലവുമായി നടന്നു. മുന്നിൽ കുറച്ചു കുട്ടി പട്ടാളങ്ങളും ഉണ്ട്. നടന്നു പന്തലിൽ കയറുമ്പോൾ കണ്ടു അടുത്തു വെച്ചിരിക്കുന്ന ബോർഡ്‌.

   💕അമർനാഥ്
         Weds
        ദീക്ഷ💕

അത് കൺകെ കണ്ണൊന്നു നിറഞ്ഞു. നിങ്ങൾ ഞെട്ടിയല്ലേ ഞാനും.. പക്ഷെ ഇന്നല്ല.. അന്ന് മൂന്നു മാസം മുൻപ്.. അന്ന് എന്നെ പെണ്ണുകാണാൻ വന്ന സേട്ടൻ നമ്മുടെ അമാറാൻ ഡോക്ടർ ആയിരുന്നു. മുഖത്തു നോക്കാതെ ചായ കൊടുത്ത് തിരിയുമ്പോഴാണ്..,

"എടി തീപ്പെട്ടി കൊള്ളി ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട് പറയെടി ഇഷ്ടയൊന്ന് "

എന്ന ചോദ്യം കേട്ടത്. അത് ആരാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ എനിക്ക് അതികം സമയം വേണ്ടി വന്നില്ല.. കഴിഞ്ഞ മൂന്നു കൊല്ലമായി ഞാൻ കേൾക്കാൻ ആഗ്രഹിച്ച ശബ്ദം... എന്റെ അമാറാൻ ഡോക്ടറിന്റെ. ഉള്ളിൽ അലതല്ലിയ സന്ദോഷം അടക്കി ഞാൻ അങ്ങേരെ ഗൗരവത്തിൽ നോക്കി.

"ഇഷ്ടായില്ല."

അത്രമാത്രം പറഞ്ഞു ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു. ആ മുഖം മങ്ങുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിരുന്നു. മങ്ങട്ടെ... ഒരു വാക്ക് പോലും പറയാതെ പോയിട്ട് ഇപ്പൊ തീപ്പെട്ടി കൊള്ളിന്നും വിളിച്ചു വന്നിരിക്ക. കഷ്മലൻ... തീപ്പെട്ടി അല്ല തെപ്പട്ടി.. 😬

മുറിയിൽ വന്നിട്ടും അങ്ങേരുടെ അപ്പനപ്പൂപ്പന്മാരെ വരെ ഞാൻ സ്മരിച്ചു.. എന്റെ മൂന്ന് വർഷങ്ങൾ.. മര്യാദയ്ക്ക് ഒന്ന് തവിടു കൊടുക്കാൻ പോലും പറ്റിയിട്ടില്ല.. അപ്പൊ വരും ആ തിരുമോന്ത മനസ്സിൽ.. ആ വിഷമം ഞാൻ ആരോട് പറയും...

വലതിനടുത് കാൽ പെരുമാറ്റം കേട്ടിട്ടും ഞാൻ നോക്കിയില്ല.. പതിയെ ആ ശബ്ദം എനിക്കടുത്തെത്തുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു.
നെഞ്ച് ബാൻഡ് മേളം കോട്ടും പോലെ പിടയ്ക്ക.. കർത്താവെ കണ്ട്രോൾ തരണേ..  എന്ന് ആത്മാർഥമായി പ്രാർത്ഥിച്ചു...

"എടി തീപ്പെട്ടി കൊള്ളി.. "

വീണ്ടും അതേ വിളി.. ദൈവമേ കലിപ്പിടാനും പട്ടണില്ലല്ലോ പുല്ല്....

"ടി..... ദിച്ചു......."

ആ വിളി അത്രമാത്രം ആർദ്രമായിരുന്നു.... എന്നിട്ടും ഞാൻ നോക്കിയില്ല... ഞാൻ ജനലിനടുത്തേയ്ക്ക് നടന്നു..

Pal ek pal mein hi tham sa gaya
Tu haath mein haath jo de gaya
Chalun main jahaan jaaye tu
Daayein main tere, baayein tu
Hoon rut main, hawayein tu
Saathiya…

Hansu main jab gaaye tu
Roun main murjhaaye tu
Bheegun main barsaaye tu
Saathiya…

എന്റെ കാലുകൾ നിശ്ചലമായി... ദൈവമേ അംറുട്ടൻ പാടുന്നു.. ഇങ്ങേരു പാടുവോ.. എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും  ഒരു നീർതുള്ളി അടർന്നു വീണു... ഞാൻ പോലുമറിയാതെ..

"സോറി ടി.."

എന്റെ കാതോരം ആ ശബ്ദം.. അത്രയുമേ എന്റെ പിണക്കത്തിന് ആയുസ്സുണ്ടായിരുന്നുള്ളു.. ആ നെഞ്ചിൽ വീണു പൊട്ടി കരയുമ്പോൾ ആ കൈകളും എന്നെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചിരുന്നു... എന്റെ ഹൃദയം അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. തന്റെ പ്രാണനിൽ അലിഞ്ഞവന്റെ സാനിധ്യം...


"ടി തീപ്പെട്ടി കൊള്ളി... നീ എന്ത് ആലോചിച്ചിരിക്ക..."

കാതോരം ആ ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഞാൻ ബോധമണ്ഡലത്തിലേയ്ക്ക് വന്നത്.. ആഹ്ഹ സുഭാഷ്.. ഞാനിതെപ്പോ കതിര്മണ്ഡപത്തിലെത്തി.. തിരുമേനി എനിക്ക് നേരെ തുളസി മാലയും നീട്ടി നിൽക്കുവാണ്.. ഞാൻ അത് വാങ്ങാതെ അങ്ങേരുടെ മുഖത്തു നോക്കിയല്ലേ ഇത്രയും നേരം ഓർമ്മകൾ അയവിറക്കിയത്.. ശേ... തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ എല്ലാവരും ഞങ്ങളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്ക..

"മതിയെടി അവൻ നിന്റെ പ്രോപ്പർട്ടി തന്ന.. നോക്കി ഊറ്റണ്ട"

ലെച്ചുവിന്റെ കമന്റും വന്നതോടെ ശുഭം.. 
മഹിയേട്ടനും എന്നെ നോക്കി ആക്കി ചിരിക്കുന്നുണ്ട്... ഞാൻ ഒരു ചമ്മിയ ചിരി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അങ്ങേരെ നോക്കി... അവിടെ ഒരു മാതിരി കൊല ചിരി... 😬

തിരുമേനി നീട്ടിയ തുളസിമാല ഞാൻ അംറുട്ടന് ഇട്ടു കൊടുത്തു.. ഒടുക്കത്തെ പൊക്കം ആയത് കൊണ്ട് കുറച്ചു കഷ്ടപ്പെടേണ്ടി വന്നു.. ഡോക്ടർ എനിക്കും മാലയിട്ടു.. അച്ഛൻ താലി കൊടുത്തതും ഡോക്ടർ അത് വാങ്ങി.. അമർനാഥ് എന്ന് പേരുകൊത്തിയ ആലിലത്താലി ഞാൻ കണ്ണുകൾ അടച്ചു കൈകുപ്പി സ്വീകരിച്ചു.. ഡോക്ടർ എന്റെ സീമന്ദരേഖ ചുവപ്പിച്ചു.. ആ ആലില താലി നെഞ്ചോട് ചേർക്കുമ്പോൾ ഞാൻ അറിയുക ആയിരുന്നു വിധി എനിക്കായി കരുതിയ എന്റെ പ്രണയത്തെ. ❤️


അവസാനിച്ചു..❤️

അവർ ആ ജീവിതം തുടരട്ടെ... അല്ല തുടങ്ങട്ടെ എന്ന് പറയാം.. ഡോക്ടറും അവന്റെ ദിച്ചുവും.. അവരുടെ പ്രണയവുമായി... 💖