ഷാഹി അവന്റെ മുന്നിലേക്ക് ചെന്നു……………….

അവൾ അവന്റെ മുഖം നോക്കി കൈവീശി……………….

..….............???

അവൻ അവളുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു…………….

പക്ഷെ പിടിച്ചത് മാത്രമേ അവന് ഓർമയുള്ളൂ……………..പിന്നെ അവൻ പറക്കുകയായിരുന്നു…………………..

സമറിന്റെ കാൽ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ പതിച്ചു…………….അവൻ ദൂരേക്ക് പറന്നു വീണു……………

അവർ ഇത് കണ്ടു ഭയന്നു…………….

പെട്ടെന്ന് ഒരുത്തൻ എന്റെ അടുത്തേക്ക് വീണു……………..ഞാൻ അവന്റെ മുഖത്തിന് ഒന്ന് കൊടുത്തു……………..എന്നിട്ട് അവന്റെ കഴുത്തിൽ പിടിച്ചു വായുവിൽ ഉയർത്തി നിർത്തി………………..

അവൻ വായുവിൽ ശ്വാസം കിട്ടാതെ പിടഞ്ഞു………………….

പെട്ടെന്ന് പയ്യൻ എന്റെ കയ്യിൽ വന്നിടിച്ചു……………..

ഞാൻ അനങ്ങിയത് പോലും ഇല്ല…………..ഒരു ഓമനകൊട്ട് പോലെയുണ്ടായിരുന്നു അവന്റെ തല്ല് എനിക്ക്…………………..

അവൻ പിന്നെയും തല്ലാൻ ഓങ്ങിയതും അവന്റെ മുഖത്തിന് എന്റെ ഇടത്തെ കൈകൊണ്ട് ഒന്ന് കൊടുത്തു……………..

എന്നിട്ട് അവനെ പിടിച്ചു പാറയുടെ മേലിലേക്ക് എറിഞ്ഞു……………..
അവൻ പാറകളിൽ ഇടിച്ചു നിലത്ത് വീണു…………………..

വായുവിൽ ഉയർത്തി നിർത്തിയവനെ ഞാൻ നോക്കി…………….അവന്റെ ബോധം നഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നു……………..

ഞാൻ അവനെ കാട്ടിലേക്ക് എറിഞ്ഞു………………..

ഇനി സന്തോഷും വേറെ ഒരുത്തനും കൂടെ ബാക്കി………………….

അവർ സമറിന്റെ പ്രകടനത്തിൽ കിളിയും പാറി നിൽക്കുവായിരുന്നു……………………

സന്തോഷിന്റെ ഒപ്പം നിന്നവൻ എന്റെ അടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞുവന്നു…………………
അവന്റെ കവിളിൽ ഒരടി……………..അവൻ കള്ളുകുടിച്ചു ലക്ക് കെട്ടവരെ പോലെ നിന്ന് ആടി……………….

ഞാൻ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ആഞ്ഞുചവിട്ടി……………….അവൻ വശത്തുനിന്നിരുന്ന മരത്തിൽ ഇടിച്ചു നിലത്തേക്ക് വീണു………………മരം ഒന്ന് കുലുങ്ങി…………………..

പെട്ടെന്ന് എന്റെ കഴുത്തിൽ സന്തോഷ് പിടിച്ചു…………….ഞാൻ എന്റെ തല ചെരിച്ചുകൊണ്ട് അവനെ നോക്കി………………..ഒരുമാതിരി റോബോട്ട് തല തിരിക്കുന്ന പോലെ ഞാൻ അവന്റെ നേരെ ഞാൻ തല തിരിച്ചു………………….

അവൻ ഭയത്തോടെ എന്നെ നോക്കി…………..

എന്റെ കഴുത്തിൽ പിടിച്ചിരുന്ന അവന്റെ കൈകളിൽ ഞാൻ പിടുത്തം ഇട്ടു………………..

അവന്റെ പിടുത്തം ഞാൻ അഴിച്ചു……………..ഞാൻ ബലമായി അവന്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു………………..

അവൻ വേദനയിൽ പുളഞ്ഞു………………….

അവന്റെ കണ്ണുകൾ മുന്നിലേക്ക് തള്ളി………………..

ഞാൻ അവന്റെ കൈ പിരിച്ചു…………….അവൻ വേദനയിൽ ചാടി കളിച്ചു………………

ഞാൻ ഷാഹിയെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി………………..അവൾ പേടിയിൽ വേണ്ടാ എന്ന അർത്ഥത്തിൽ എന്നെ നോക്കിനിന്നു………………

പക്ഷെ എനിക്ക് വേണമായിരുന്നു……………..

സന്തോഷിന്റെ കൈ ഞാൻ ഒരു തിരി…………….പ്‌ടക്ക്…………എന്നൊരു ശബ്ദം കേട്ടു…………………..

സന്തോഷിന്റെ കണ്ണ് പുറത്തേക്ക് തള്ളി……………..

ഞാൻ അവന്റെ കൈകൾ വിട്ടു……………….അത് വായുവിൽ തൂങ്ങിയാടി……………..

സന്തോഷ് ഇത് കണ്ട് അലറിക്കരഞ്ഞു………………

ഞാൻ ഷാഹിയെ നോക്കി……………അവൾ പേടിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു……………………

പെട്ടെന്ന് എനിക്ക് ഒരു കാര്യം ഓർമ വന്നു……………….

“എവിടെ സ്ഥലത്തെ പ്രധാന ക്യാമറാമാൻ……………”…………..ഞാൻ ചോദിച്ചു…………….

ഞാൻ വീണു കിടക്കുന്ന പയ്യന്റെ അടുത്ത് ചെന്ന് അവനെ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ചു……………..ഭാഗ്യം ബോധം പോയിട്ടില്ല……………..

“സ്ഥലത്തെ പ്രധാന ക്യാമറാമാൻ ഇവിടെ വാ……………”……………ഞാൻ അവനെ വലിച്ചു സന്തോഷിന്റെ അടുത്തേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു…………….

പിന്നെ പയ്യന്റെ ഫോൺ വാങ്ങി നേരത്തെ ഞങ്ങളെ എടുത്ത വീഡിയോ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തു…………….എന്നിട്ട് ക്യാമറ ഓണാക്കി അവന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു……………….

അവൻ അന്തം വിട്ട് എന്നെ നോക്കി നിന്നു……………….

“ക്യാമറാമാനെ നല്ല ഷോട്സ്‌ എടുത്താൽ സമ്മാനമുണ്ടേ…………….”……………ഞാൻ അവനോട് പറഞ്ഞു………………..

അവൻ തലയാട്ടി……………….

ഞാൻ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് കയ്യും പിടിച്ചിരിക്കുന്ന സന്തോഷിനെ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പിച്ചു………………..എന്നിട്ട് ഞാൻ ഷാഹിയെ നോക്കി……………..

“എടൊ താൻ നേരത്തെ ആർക്കോ എന്തോ കൊടുക്കാൻ പോയില്ലേ………………അത് ഇവന് കൊടുത്തേക്ക്…………………”……………ഞാൻ ഷാഹിയോട് പറഞ്ഞു………………

അവൾ പേടിയോടെ മടിച്ചു നിന്നു……………..ഞാൻ പിന്നേം നിർബന്ധിച്ചു…………..

അവൾ അടുത്തേക്ക് വന്നു……………..പൊട്ടിച്ചോ എന്ന രീതിയിൽ തലയാട്ടി………………….

പയ്യൻ ഇത് ക്യാമറയിൽ പകർത്തി നിന്നു……………..

ഷാഹി പെട്ടെന്ന് സന്തോഷിന്റെ മുഖത്തിന് നേരെ കൈ ഓങ്ങി…………….

പെട്ടെന്ന് അവൾ കൈ പിൻവലിച്ചു…………….

ഞാൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി………………അവളുടെ മുഖത്ത് ദേഷ്യം ഇരക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു…………………..

അവൾ പെട്ടെന്ന് കുനിഞ്ഞിട്ട് അവളുടെ ചെരിപ്പൂരി കയ്യിലെടുത്തു…………….എന്നിട്ട് സന്തോഷിന്റെ കരണം നോക്കി ഒന്ന് പുകച്ചു…………………….

ഞാൻ അതുകണ്ട് അത്ഭുതപ്പെട്ടു………………

അവളുടെ മുഖത്ത് ദേഷ്യം ഞാൻ ആദ്യമായി കാണുകയായിരുന്നു…………………..

ഞാൻ സന്തോഷിനെ ഒഴിവാക്കി……………..അവൻ നിലത്തേക്ക് വീണു……………..

ഞാൻ ക്യാമറാമാന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു……………….വീഡിയോ നോക്കി…………….

നല്ല പൊളപ്പനായി വീഡിയോ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്………………

“കൊള്ളാം…………..സമ്മാനം വേണ്ടേ…………….”…………….ഞാൻ അവനോട് പറഞ്ഞു……………….

പയ്യൻ പ്രതീക്ഷയോടെ എന്നെ നോക്കി……………..

ഞാൻ അവന്റെ ചെവി പിടിച്ചു തിരിച്ചു……………അവൻ വേദന കൊണ്ട് ചാടി കളിച്ചു………………..

“പ്രായത്തിന് അനുസരിച്ചുള്ള വികൃതികൾ ഒപ്പിക്കണം……………..ഇനി ഇവന്മാരോടൊപ്പം നിന്നെ ഞാൻ കണ്ടാൽ…………….”……………..ഞാൻ അവനോട് പറഞ്ഞു………………..

“ചത്താലും ഞാൻ ഇനി ഇവരോടൊപ്പം നടക്കില്ല……………..”…………..അവൻ വേദനയിൽ ചാടി കളിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു………………..

“എന്നാൽ വിട്ടോ……………”………..ഞാൻ അവന്റെ ചെവി വിട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു………………

അവൻ അവിടെ നിന്ന് ഓടി………………..

“സന്തോഷേ………………”……………ഞാൻ സന്തോഷിനെ വിളിച്ചു…………………

അവൻ ഞരങ്ങിക്കൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി………………

“ഞാൻ പറഞ്ഞതിൽ ഒരു തിരുത്തുണ്ട്…………. ആക്ഷൻ ഹീറോയെക്കാൾ എനിക്ക് ചേരുക വില്ലനാണ്……………….”………….ഞാൻ അവനോട് കണ്ണടച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…………………

“പോവാം……………”………….ഞാൻ ഷാഹിയോട് ചോദിച്ചു…………………

അവൾ തലയാട്ടി………………..

ഞങ്ങൾ പോകുന്ന വഴിയിൽ ആദ്യം നെഞ്ചിൽ ചവിട്ട് വാങ്ങിയവൻ കിടന്ന് ഞരങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു……………..പോണ പോക്കിൽ അവന്റെ ചിറി അടക്കി ഒന്ന് കൊടുത്തു…………….അതോടെ അവന്റെ ഞരങ്ങലും നിന്നു……………….

കുറച്ചുനേരം നടന്നിട്ടും ഷാഹി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല………………

“തമ്പ്രാട്ടിയുടെ മിണ്ടാട്ടം മുട്ടിയോ……………..”…………ഞാൻ അവളുടെ നേരെ നിന്ന് ചോദിച്ചു……………..

പെട്ടെന്ന് അവൾ എന്നെ ഇറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു……………..

പാവം നല്ലപോലെ പേടിച്ചിട്ടുണ്ട്………….ഞാൻ സാരമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു ആശ്വസിപ്പിച്ചു………………..

☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️☠️

“മൂർച്ച ഇത്രയ്ക്ക് വേണ്ട കൊല്ലാ……………”…………….വാളിന്റെ മൂർച്ച നോക്കിയിട്ട് അബൂബക്കർ പറഞ്ഞു…………………..

“അയ്യാ……………..”…………കൊല്ലൻ സംശയത്തോടെ വിളിച്ചു…………………..

“നിന്റെ കഴിവിനെ അധിക്ഷേപിച്ചതല്ല കൊല്ലാ…………….”………….അബൂബക്കർ ഒരു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു……………

“പക്ഷെ ഇത്ര മൂർച്ച വേണ്ടാ………………..”………………അബൂബക്കർ പറഞ്ഞു…………….

കൊല്ലൻ ഒരു ചോദ്യഭാവത്തിൽ അബൂബക്കറിനെ നോക്കി……………….

“മൂർച്ച കൂടുമ്പോൾ കയ്യിന്റെ വേഗത കുറയും ബലം കുറയും……………….അതിനേക്കാൾ ഉപരി വാളിന്റെ മൂർച്ച അറിയുന്നവൻ പെട്ടെന്ന് മുകളിലേക്ക് പറക്കും……………………അത് പാടില്ല……………..”…………..അബൂബക്കർ ഒരുതരം ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു……………….

കൊല്ലൻ അബൂബക്കർ പറയുന്നത് കേട്ടിരുന്നു……………..

“ജീവൻ പോകരുത്……………..മുറിവ് അവശേഷിക്കണം…………….ആ മുറിവിന്റെ വേദന അവൻ ജീവിതകാലം അനുഭവിക്കണം……………….ചില മുറിവേറ്റ ബന്ധങ്ങൾ പോലെ……………….”…………..അബൂബക്കർ പറഞ്ഞു………………….

കൊല്ലൻ കേട്ടിരുന്നു…………..ഒന്നും മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും……………….

പെട്ടെന്ന് അമൂദ് അങ്ങോട്ട് ഓടിവന്നു……………………

അബൂബക്കർ അമൂദിനെ നോക്കി…………………

“കളക്ടറും വേറെ കുറച്ചു രാഷ്ട്രീയ പ്രവർത്തകരും വന്നിട്ടുണ്ട്……………….”……………….അമൂദ് പറഞ്ഞു……………….

“എവിടെ…………..”…………അബൂബക്കർ ചോദിച്ചു………………..

“പടിപ്പുരയ്ക്ക് വെളിയിൽ……………..”…………..അമൂദ് പറഞ്ഞു……………..

അതുകേട്ട് അബൂബക്കറിന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വിരിഞ്ഞു……………….

അബൂബക്കർ എഴുന്നേറ്റ് തിരിഞ്ഞു കൊല്ലനെ നോക്കി……………..കൊല്ലൻ അബൂബക്കറിനെ വണങ്ങി…………………

അബൂബക്കർ പടിപ്പുര ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു…………..കൂടെ അമൂദും……………….

“അവിടെ ആരാ ഉള്ളത്…………..”………….അബൂബക്കർ ചോദിച്ചു………………

“ആരും ഇല്ല……………..”…………അമൂദ് പറഞ്ഞു………………..

“നന്നായി…………….”…………അബൂബക്കർ പറഞ്ഞു……………..

പടിപ്പുരയ്ക്ക് വെളിയിൽ നിൽക്കുന്ന കളക്ടറിനെയും കൂട്ടരെയും അബൂബക്കർ ദൂരെ നിന്നേ കണ്ടു……………….

അവരെ കണ്ടതും അബൂബക്കർ മുണ്ട് മടക്കിക്കുത്തി തന്റെ കൊമ്പൻ മീശ പിരിച്ച് അവർക്ക് നേരെ നടന്നു………………….

“എന്താ കലക്ടർ സാർ വിശേഷം………………”…………….പടിപ്പുര കടന്ന് അവരുടെ മുന്നിലെത്തി അബൂബക്കർ ചോദിച്ചു………………

“സുഖമാണ് സാർ……………”…………കളക്ടർ വിക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു……………..

“എന്താ ഇത്രടയും വരെ…………..”………….കളിയാക്കുന്ന രീതിയിൽ അബൂബക്കർ ചോദിച്ചു……………….

“ഉത്സവത്തിന് പെർമിഷൻ കിട്ടി…………….”……………..കലക്ടർ വിക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…………….

“ഉവ്വോ……………”……………അതിശയത്തോടെ അബൂബക്കർ ചോദിച്ചു………………..

“അതെ…………….സേതു സാർ കാരണം ആണ് എല്ലാം ശരിയായത്………………”…………….അടുത്ത് നിന്ന നേതാവിനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് കളക്ടർ പറഞ്ഞു……………….

“ഉവ്വോ……………വളരെ വളരെ വളരെ ഉപകാരം……………..”…………അബൂബക്കർ പറഞ്ഞു……………….

അതുകേട്ട് സേതു നേതാവ് ഒന്ന് ഇളകി ചിരിച്ചു…………………..

“പക്ഷെ എനിക്ക് നിങ്ങളുടെ ആരുടേയും പെർമിഷൻ വേണ്ടാ എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ……………..”…………….അബൂബക്കർ തന്റെ പഴയ ശൈലിയിലേക്ക് വന്നു…………………..

“ഞങ്ങളുടെ ഒക്കെ സപ്പോർട്ടില്ലാതെ ഉത്സവം സുഗമമായി നടത്താൻ പറ്റും എന്ന് കരുതുന്നുണ്ടോ……………..”…………….സേതു അബൂബക്കറോട് ചോദിച്ചു…………………

അതുകേട്ട് അബൂബക്കർ ഒന്ന് ചിരിച്ചു……………..ഒരൊന്നൊന്നര കൊലച്ചിരി………………

പിന്നെ ആ കൊമ്പൻ മീശ ഒന്നുകൂടെ പിരിച്ചു…………….

“നിന്റേം നിന്റെ തന്തയുടെ ഒക്കെ സപ്പോർട്ട് ഉണ്ടായിട്ടാണല്ലോ ഞാൻ ഉത്സവം ഇത്രയും കാലം നടത്തിയത്……………….”………………അബൂബക്കർ ചോദിച്ചു………………

“അബൂബക്കർ……………..”………….സേതു ദേഷ്യത്താൽ വിളിച്ചു…………..

പെട്ടെന്ന് സേതുവിനോടൊപ്പം നിന്ന ഒരുവൻ അബൂബക്കറിന് മുന്നിലേക്ക് ദേഷ്യത്തോടെ വന്നു……………….

“എന്റെ അപ്പനെ കുറിച്ച് എന്തു പറഞ്ഞെടാ…………..”……………..അവൻ ആക്രോശിച്ചുകൊണ്ട് മുന്നിലോട്ട് വന്നു………………..

അവൻ അബൂബക്കറിന്റെ അടുത്തെത്തുന്നതിന് മുന്നേ അമൂദ് അബൂബക്കറിന് മുന്നിൽ കയറി നിന്നു അവനെതിരെ നിന്നു………………

അമൂദിന്റെ ഉയരത്തിന് അടുത്തെങ്ങും ഇല്ലായിരുന്നു അവൻ……………..അവൻ അമൂദിന്റെ മുഖത്തേക്ക് മുഖമുയർത്തി നോക്കി…………………

അമൂദ് ഒന്നും പറയുകയോ അനങ്ങുകയോ ചെയ്തില്ല……………..പക്ഷെ അമൂദിന്റെ ആ നിർത്തം ആക്രോശിച്ചു വന്നവനെ നിശ്ശബ്ദനാക്കി……………….

അബൂബക്കർ ഇത് കണ്ട് ഊറിച്ചിരിച്ചു………………….

അവൻ അമൂദിന് മുന്നിൽ ശാന്തനായി……………..

അബൂബക്കർ അമൂദിനെ പിന്നിലേക്ക് വലിച്ചു……………..
അബൂബക്കർ അവന്റെ മുന്നിൽ കയറി നിന്നു……………

“മോനാണോ…………….”……………അബൂബക്കർ സേതുവിനോട് ചോദിച്ചു………………..

സേതു തലയാട്ടി……………അതിനേക്കാൾ ഉപരി മകന്റെ പ്രവൃത്തിയിൽ സേതു ഭയന്നിരുന്നു………………

അബൂബക്കർ സേതുവിന്റെ മകന് നേരെ തിരിഞ്ഞു……………………..

“ആവേശം നല്ലതാണ്……………..പക്ഷെ അത് എതിരെ നിൽക്കുന്നവൻ ആരാണെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ട് വേണം പ്രകടിപ്പിക്കാൻ………………നിനക്ക് എന്നെ കുറിച്ച് ഒന്നും അറിയില്ല ല്ലേ…………………പറഞ്ഞു തരാം……………..”…………….അബൂബക്കർ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് നിന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു………………….

“നിന്റെ മുത്തശ്ശൻ…………അതായത് നിന്റെ തന്തയുടെ തന്ത………….അണ്ണാച്ചാമി……………..ഈ അടുത്ത് മരിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് നീ എന്നെങ്കിലും എണീറ്റ് നടക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടുണ്ടോ…………….”………………അബൂബക്കർ അവന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ടു പിടിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…………………….

അവൻ ഇല്ലായെന്ന അർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി………………..

“നിനക്ക് എത്ര വയസ്സായി……………….”……………..അബൂബക്കർ അവനോട് ചോദിച്ചു……………..

“ഇരുപത്തിനാല്……………”……………അവൻ പറഞ്ഞു………………

“അപ്പൊ നീണ്ട ഇരുപത്തിയാറ് കൊല്ലം നീ നിന്റെ മുത്തശ്ശൻ കിടക്കയിൽ തന്നെ കിടക്കുന്നത് കണ്ടു……………..പക്ഷെ നിന്റെ തന്ത അതേ കാഴ്ച നീണ്ട ഇരുപത്തിയേഴ് കൊല്ലം കണ്ടു………………”……………അബൂബക്കർ പറഞ്ഞു………………

അവൻ അബൂബക്കറിനെ നോക്കി…………….

“നിനക്കും നിന്റെ തന്തയ്ക്കും ആ കാഴ്ച ഒരുക്കിയത് ഈ ഞാനാണ്………………..”……………..അബൂബക്കർ വളരെ സിമ്പിളായി പറഞ്ഞു………………

അതുകേട്ട് അവൻ പേടിയിൽ അബൂബക്കറിന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും വിട്ടുമാറി നിന്നു……………….

അവന്റെ പ്രവൃത്തി കണ്ട് അബൂബക്കർ ചിരിച്ചു…………………..

മറ്റുള്ളവർ അബൂബക്കറിന്റെ സംസാരം കേട്ട് മരവിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു…………….

“അതുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ നിന്റെ തന്തയുടെ തന്തയെ നിന്റെ തന്തയുടെ മുന്നിൽ വെച്ച് വിളിച്ചിട്ടും നിന്റെ തന്ത ഒരടി പോലും മുന്നോട്ട് അനങ്ങാതെ നിൽക്കുന്നത്………………..”………………സേതുവിനെ ചൂണ്ടി കാണിച്ചുകൊണ്ട് അബൂബക്കർ പറഞ്ഞു…………………….

അവൻ പേടിയോടെ സേതു നിൽക്കുന്നത് നോക്കിനിന്നു………………….

“സേതു……………..ഈ പരിപാടി നടത്താൻ ഒരു മോന്റെ മോന്റെയുടെയും അനുവാദം എനിക്കാവശ്യമില്ല………………….പിന്നെ എന്നെ ഈ പരിപാടി ചെയ്യുന്നതിൽ നിന്ന് തടയാനാണ് നിങ്ങളുടെ ഉദ്ദേശമെങ്കിൽ ഞാൻ ഒരു വരവ് വരും……………….പിന്നെ തന്തയും മോനും തന്തയുടെ തന്ത കിടന്ന അതേ കട്ടിലിൽ ചാകുന്നത് വരെ കിടക്കും………………”…………….അബൂബക്കർ അവരോട് പറഞ്ഞു…………….

അവർ പേടിച്ചു വിറച്ചു……………….

“പിന്നെ അനുവാദം തരാനും അനുഗ്രഹം തരാനുമായി ഒരുത്തനും ഇനി ഇവിടേക്ക് വരാൻ നിക്കണ്ടാ………………..”…………….അതും പറഞ്ഞു അബൂബക്കർ തിരികെ നടന്നു……………അവരെ ഒന്ന് നോക്കിയതിന് ശേഷം അമൂദും……………..

അവരാണെങ്കി അബൂബക്കറിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ കാത്തു നിൽക്കുക ആയിരുന്നു……………..

അവർ വന്ന വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി…………………

തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നിട്ട് എനിക്ക് ഉറക്കം വന്നില്ല……………..

ഞാൻ കിടക്കയിൽ നിന്ന് എണീറ്റ് വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി……………………….

നീലനിലാവ്………………

എന്നാൽ ആകാശം ചുവന്നിട്ടുമുണ്ട്………………

ഇതെന്താ ആകാശം പതിവില്ലാതെ ഇങ്ങനെ………………..

ഞാൻ ഷാഹിയുടെ റൂമിന് മുന്നിൽ എത്തി……………….

അവിടുന്ന് വന്നതിന് ശേഷം ഷാഹിയുടെ മുഖം പിന്നെ ഞാൻ തെളിഞ്ഞു കണ്ടില്ല……………….

ഫുഡ് കഴിക്കാൻ ഇരുന്നപ്പോഴും അവൾ എന്തോ കഴിച്ചെന്ന് വരുത്തി വേഗം എണീറ്റു പോയി………………..

അല്ലെങ്കിൽ രാത്രി റൂമിലേക്ക് ഞാൻ ചെന്നില്ലെങ്കിൽ എന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വരുന്ന അവൾ ഇന്ന് നേരത്തെ കിടന്നു………………….

ഞാൻ വാതിലിൽ മുട്ടണോ എന്നൊരു നിമിഷം സംശയിച്ചു……………….

ഞാൻ ഒന്ന് തള്ളി നോക്കി…………….വാതിൽ അടച്ചിട്ടില്ല…………….

ഞാൻ വാതിൽ തുറന്ന് ഉള്ളിൽ കയറി………….ലൈറ്റിട്ടു…………………

ഷാഹി പെട്ടെന്ന് കിടന്ന ഇടത്ത് നിന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി……………….

അവൾ ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല………….അവൾ കരയുകയായിരുന്നു…………….അവളുടെ മുഖമാകെ കണ്ണുനീർ………………..

അവൾ പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു കിടന്നു……………

“ഷാഹി……………..”………….ഞാൻ വിളിച്ചു………………..

അവൾ മിണ്ടിയില്ല……………..

ഞാൻ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു…………….

“സമർ………പ്ളീസ്………….ഞാൻ കുറച്ചുനേരം ഒറ്റയ്ക്ക് കിടന്നോട്ടെ……………”…………….ഷാഹി എന്നോട് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു…………………

ഞാൻ നിന്നു……………..

ഞാൻ തിരികെ നടന്നു………….ലൈറ്റ് ഓഫ് ചെയ്തു…………….…

പുറത്തേക്കിറങ്ങി……………….

പക്ഷെ…………..

എന്തോ എനിക്ക് അവളെ ഒറ്റയ്ക്കിട്ട് പോകാൻ തോന്നിയില്ല………………വരുന്നത് വരട്ടെ എന്ന് കരുതി ഞാൻ തിരികെ റൂമിലേക്ക് കയറി…………………

ലൈറ്റ് ഒന്നും ഇട്ടില്ല……………അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു………………