*SEVEN🧚QUEENS*
          ✍️_jifni_
           Part 18
           
🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️🧚‍♂️


\"മറച്ചു വെച്ചിട്ട് കാര്യം ഇല്ലല്ലോ.. But തന്നോട് പറയാൻ പറ്റില്ല. തലക്ക് സുഖമുള്ള ആരും കൂടെയില്ലേ..\"

ഡോക്ടറുടെ ആ സംസാരം അവന്റെ തള്ളവിരൽ മുതൽ ദേഷ്യം നെരിഞ്ഞു പൊങ്ങാൻ തുടങ്ങി.

 \"ഡീ നിന്നോടല്ലേ ഞാൻ മലയാളത്തിൽ ചോദിച്ചേ ന്റ ആശിക്ക് എങ്ങനെ ഉണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞോ... അല്ലെങ്കിൽ നിന്റെ ഈ കോട്ടും സ്റ്റേതസ്‌കോപ്പും ഇട്ട് നടക്കാൻ ഇനി നീ ഉണ്ടാകില്ല...\"

എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ;അല്ല അലറി കൊണ്ട് അവൻ ഡോക്ടറുടെ കോളറിൽ കേറി പിടിച്ചു.


\"റാഷിക്ക....\"

അവന്റെ പിറകിൽ നിന്ന് ഒരു ഉറച്ച ശബ്ദം കേട്ടതും ഡോക്ടറിലെ കൈ പതിയെ വിട്ടു അവൻ പിറകിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.

_____________________

അവന്റെ പിറകിലായി ഫാസിയും അഭിയും കൂടെ നമ്മുടെ seven ഉം ഉണ്ടായിരുന്നു.
അതിൽ നിന്ന് റാഷിയുടെ പ്രവർത്തി കണ്ടിട്ട് അവന്റെ പേര് വിളിച്ചു കൊണ്ട് അവന്റെയും ഡോക്ടറുടെയും അടുത്തേക്ക് ഓടി പോയത് അനുവാണ്.

\"ഡോക്ടർ സോറി..\" അനു ഡോക്ടർക്ക് മുന്നിൽ കൈ കൂമ്പി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

\"അത് നിങ്ങൾ അല്ലല്ലോ പറയേണ്ടത്. ഇയാള് വന്നപ്പോ തുടങ്ങിയതാ ഓരോന്ന് കാട്ടികൂട്ടൽ.\"( ഡോക്ടർ )

\"അത് അകത്ത് കിടക്കുന്ന ആളും റാഷിക്കയും രണ്ട് ശരീരം ആണെങ്കിലും ഒരു മനസ്സ് കൊണ്ട് ജീവിക്കുന്നവരാണ്. അത് ഇന്നും ഇന്നലേയും തുടങ്ങിയ ബന്ധം ഒന്നുമല്ല... ആ ടെൻഷനിൽ പ്രവർത്തിച്ചേ ആണ്. റാശിക്കാക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ സോറി പറയുന്നു...\"

അനു ഡോക്ടർക്ക് മുന്നിൽ കെഞ്ചുന്നെ കണ്ടിട്ട് അന്തം വിട്ട് നോക്കി നിൽക്കുകയാണ് ബാക്കി എല്ലാരും. റാഷി ആണെങ്കിലും ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല.

അനുവിന്റെ സംസാരം അത്രേയും താഴ്മയോടെ ആയത് കൊണ്ടായിരിക്കാം ഡോക്ടർ ഒന്ന് മൂളി.


മ്മ്....


\"ഡോക്ടർ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല... ആഷിക്കാക്കൂ....\"(അനു )


\"ഇത്തിരി ക്രിട്ടിക്കൽ തന്നെയാണ്. നന്നായി രക്തം വാർന്നിട്ടുണ്ട്. എല്ലുകൾക്ക് നല്ല പൊട്ടും ഉണ്ട്. എത്രേയും പെട്ടന്ന് ഓപ്പറേഷന് വേണം.\"

\"എത്ര പെട്ടന്നായാലും കുഴപ്പമില്ല ഡോക്ടർ ഞങ്ങളുടെ ആഷിയെ പെട്ടന്ന് സുഖപ്പെട്ട് കണ്ടാൽ മതി.\"(ഫാസി )

\"എങ്കിൽ നൈസ് ഇപ്പൊ പേപ്പർസ് കൊണ്ട് തരും. ഉത്തരവാദിത്യപെട്ട ആരെങ്കിലും sign ചെയ്യണം., നിങ്ങളൊക്കെ പെഷന്റിന്റെ ആരാ... പേരെന്റ്സ് എവിടെ \" ഡോക്ടർ ഒരു സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.


\"ഞങ്ങളൊക്കെ അവന്റെ ഫ്രണ്ട്‌സാണ്. പേരെന്റ്സ് ഇവിടെ ഇല്ല.\"(അഭി )

\"അവരെ വിവരം അറിയിച്ചോ..,വീട്ടിൽ നിന്ന് ആരെങ്കിലും വന്നു sign ചെയ്യാതെ ഓപ്പറേഷൻ നടത്താൻ കഴിയില്ല.\" (ഡോക്ടർ )

\"ഞാൻ.... ഞാൻ അവന്റെ പെങ്ങളാണ് ഞാൻ sign ചെയ്‌താൽ മതിയോ.. ഉമ്മയും ഉപ്പയും വരുമ്പോയേക്കും സമയം ഒത്തിരി വൈകില്ലേ....\"

ഓപ്പറേഷത്തിന് വൈകുന്ന ഓരോ നിമിഷവും തന്റെ കൂടെപ്പിറപ്പിന്റെ ഭാവിയെ ബാധിക്കുമെന്ന് നല്ല ബോധമുള്ളത് കൊണ്ട് മറുതൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ അനു പറഞ്ഞു.

\"Ok... താൻ ഒപ്പിട്ടാൽ മതി.\"

എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഡോക്ടർ പോയി.
അനു പറഞ്ഞതിന്റെ പൊരുൾ മനസിലാക്കാതെ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കാണ് ബാക്കിയുള്ള sevens കൂടെ അഭിയും ഫാസിയും.


റാശിയാണെങ്കിൽ അനുവിനെ തന്നെ സുസൂക്ഷ്മം നോക്കുകയാണ്. കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ അവളുടെ കണ്ണുകളും വാടിതളർന്ന മുഖവും അവന്റെ ഉള്ളിലൊരു നോവുണർത്തി. അവളോടൊ മറ്റുള്ളവരോടോ ഒന്നും മിണ്ടാനാവാതെ അവളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ് റാഷി.

 അനുവിന്റെ മനസ്സും ശരീരവും മുഴുവൻ icu ന്റെ അകത്ത് കിടക്കുന്ന കൂടപ്പിറപ്പിൽ മാത്രമായിരുന്നു. അവളുടെ കാലുകൾ icu ന്റെ വാതിലിനരികിലേക്ക് ചലിച്ചു. ഒരു പാവകണക്കെ അവൾ ആ വാതിലിനോട് ചാരി അകത്തേക്ക് ദൃഷ്ട്ടി പാഴിച്ചു.അകത്തേക്ക് ഒന്നും കാണുന്നില്ലെങ്കിലും അവൾ ആ വാതിൽ ചാരി നിന്നു .

അവളുടെ പ്രവർത്തിയിൽ ഒന്നും മനസിലാവാതെ നോക്കി നിൽക്കുകയാണ് മറ്റുള്ളവർ.അകത്ത് കിടക്കുന്ന ആഷിയെ ഒന്ന് കാണണമെന്ന് അവരും ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട്.

Icu ന്റെ വാതിൽ ചാരി നിൽക്കുന്ന അവളുടെ ഓർമകൾ പിറകോട്ടു സഞ്ചരിച്ചു.

തന്നേക്കാൾ വെറും മൂന്ന് വയസ്സ് പ്രായം മാത്രമുള്ള തന്റെ ഇക്കാക്ക. തന്റെ എല്ലാ വാശികൾക്കും കുസൃതികൾക്കും കൂട്ടിരിക്കുന്നവൻ. താൻ ചെയ്യുന്ന തെറ്റുകളെല്ലാം സ്വന്തം ഏറ്റെടുത്ത് ഉമ്മക്കും ഉപ്പാക്കും മുന്നിൽ തന്നെ രക്ഷിക്കുന്ന രക്ഷകൻ. സ്കൂളിലേക്ക് പോകുമ്പോഴും വരുമ്പോഴും തന്റെ കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ട് വരുന്ന തന്റെ തോഴൻ. തനിക്ക് ഭയം തോന്നിന്നിടത്തെല്ലാം തനിക്ക് കാവലിരിക്കുന്ന കാവൽകാരൻ...

അങ്ങനെ ഒരു രക്തബന്ധതിനപ്പുറം ആഷി അനൂവിന് ആരൊക്കെയോ ആയിരുന്നു. ഒരിക്കലും സ്വന്തമാകില്ലാന്ന് ഉറപ്പുള്ള ഒരു പ്രണയത്തിന്റെ പവിത്രത കാത്ത് സൂക്ഷിക്കാൻ വേണ്ടി നാട് വിട്ട് പോന്ന നിമിഷം തനിക്ക് ഇല്ലാതായത് ഒരു നല്ല കൂട്ട് കൂടിയായിരുന്നു. പിന്നീടങ്ങോട്ട് ഇന്ന് വരേയുള്ള ഒറ്റക്കുള്ള ഈ ജീവിതത്തിൽ അവൾ മനസിലാക്കിയതിൽ ഏറ്റവും വലിയത് ആഷിയുടെ വിലയായിരുന്നു. ഒരു പക്ഷെ ഉള്ളിലെ പ്രണയം ആഷിയോടെങ്കിലും തുറന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഇന്ന് തന്റെ കുടുംബത്തേയും പ്രണയത്തേയും തനിക്ക് നഷ്ട്ടപെടില്ലായിരുന്നു.

ഓർക്കുംതോറും അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി.ആരുമത് കണ്ടില്ലെങ്കിലും അവളിൽ തന്നെ ആഴ്ന്നിറങ്ങിയ റാഷിയുടെ കണ്ണുകൾക്ക് അത് കാണാൻ കഴിഞ്ഞു. അവന്റെ സ്നേഹം അത്രമേൽ സത്യമുള്ളത് കൊണ്ടാകാം ആ കണ്ണുനീർ അവൻ പോലും അറിയാതെ അവനെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചലിപ്പിച്ചു.


\"അനൂട്ടി...\" 

 വാത്സല്യവും പ്രണയവും കലർന്ന ആ വിളിക്ക് അവന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ ശബ്ദമായിരുന്നു.അവൻ അവളെ വിളിച്ചതിനോടൊപ്പം അവളുടെ തോളിൽ കൈകൾ വെച്ചു.

ഒരു പൊട്ടി കരച്ചിലൂടെ അനു അവന്റെ മാറിലേക്ക് മുഖം പൂഴ്ത്തി.അവളുടെ കണ്ണുനീർ അവന്റെ ഷർട്ടിനെ നനയിച്ചു. ആ കണ്ണുനീർ അവന്റെ ദേഹത്തേക്കും പടർന്നു.

\"അനൂട്ടി... നീ കരയല്ലേ മ്മളെ ആശിക്ക് ഒന്നും പറ്റില്ല...\"

അവന്റെ കൈകൾ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. അതാഗ്രഹിച്ച വണ്ണം അവൾ അവനിലേക്ക് ഒന്നൂടെ ചേർന്ന്. ഉള്ളിലെ സങ്കടം താരയായ് പൊഴിഞ്ഞു. ഓരോ ഇറ്റ് കണ്ണുനീരും അവനെ പൊള്ളിച്ചു.

\"അനൂട്ടി....\"

അവൻ വീണ്ടും അവളെ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ വിളിച്ചു.അപ്പോഴാണ് കുറേ നേരത്തിനു ശേഷം അവന്റെ മാറിൽ നിന്ന് അവൾ മുഖം ഉയർത്തിയത്. അപ്പോഴും അവന്റെ കൈകൾ അവളെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കി തന്നോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചിരുന്നു. അവൾ തലപൊക്കി അവനെ നോക്കി..അവന്റെ കൈക്കുള്ളിൽ നിന്ന് സ്വതന്ത്രയാകാൻ അവളുടെ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല. അവൾ അതേ പോലെ തന്നെ അവനിലേക്ക് ചേർന്ന് നിന്നു 

\"റാഷിക്ക... ന്റ കാക്കൂ...\"

അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.


\"എന്താപ്പോ ഇത്...\"

അവരുടെ ആ നിൽപ്പ് കണ്ടായിരുന്നു ബാക്കി ബോയ്സും അങ്ങോട്ട് വന്നത്.
അന്തം വിട്ട് നിൽക്കുന്ന സെവെൻസിനെ തോണ്ടി കൊണ്ട് അവർ ചോദിച്ചു.

\"ആവോ...\"

അതിനവർ ഒന്നിച്ചു കൈ കൊണ്ട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു.
സേവ്ൻസിലെ ആറെണ്ണത്തിന്റെയും ബോയ്സിലെ ഏട്ടണ്ണത്തിന്റെയും കിളികളൊക്കെ കൂടും കുടുക്കയും എടുത്ത് പാറിപോയിട്ടുണ്ട്.റാഷിയേയും അനൂനേയും നോക്കി നിൽക്കാണ് എല്ലാവരും

തുടരും ❤‍🩹.....