പണത്തിന് മനുഷ്യമനസ്സിനെ വശീകരിക്കാനും അടിമയാക്കാനും അതികം നേരമൊന്നും വേണ്ട എന്നുള്ളതിന്റെ ഉദാഹരണമാകുകയായിരുന്നു ഞാൻ....

യാതൊരു ഉൾക്കുത്തുമില്ലാതെ മായം കലക്കിയ കള്ള് ഒന്നുമില്ലാതിരുന്ന എന്നെ സഹോദരനെ പോലെയും മകനെപോലെയുമൊക്കെ കണ്ട് സ്നേഹിച്ച നാളീപുരക്കാർക്ക് വിളമ്പി....

എല്ലാ നെറികേടുകൾക്കും അവസാനമിട്ടുകൊണ്ട് സൃഷ്ടികർത്താവ് ഒരു അടിവര വരക്കും ആ വരയിൽ അതുവരെയുള്ളതെല്ലാം ശൂന്യമാകും.
.
എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ആ ദിവസം അന്നായിരുന്നു.
കണ്ണൻ അവധിക്കു നാട്ടിലേക്കു വന്ന ആ ദിവസം. ഞങ്ങൾ വളരെ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു. ഏതാണ്ട് അഞ്ചു മാസത്തിനു ശേഷമാണ് അവൻ നാട്ടിലേക്കുവരുന്നത് കണ്ണന്റെ രണ്ടു സുഹൃത്തുക്കളും കൂടെയുണ്ടായിരുന്നു...
                     അവനിഷ്ടപെട്ടതെല്ലാം അടുക്കളയിൽ പാകമായികഴിഞ്ഞിരുന്നു...എല്ലാരുമൊന്നിച്ചുള്ള ഉച്ചയൂണും കഴിഞ്ഞ് നാടുകാണാൻ പോയ കണ്ണനും കൂട്ടുകാരും നേരം വൈകിയും തിരികെ വരാത്തത് കണ്ട് ഞാൻ അവരെ അന്വേഷിച്ചിറങ്ങി..
ഏറെ വൈകിയും എനിക്കവരെ കണ്ടെത്താനായില്ല.. വിവരമറിഞ്ഞ നാട്ടുകാരും ഒപ്പം കൂടി... തിരച്ചിലിനൊടുവിൽ ഷാപ്പിന് കിഴക്കുള്ള പറമ്പിൽ ബോധമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന കണ്ണനെയും കൂട്ടുകാരെയുമാണ് ഞാൻ കണ്ടത് വായിൽ നിന്നും നുര പതഞ്ഞൊഴുകുന്ന കണ്ണന്റെയും കൂട്ടുകാരുടെയും മുഖം ഇന്നും എന്റെ മനസ്സിനെ കീറിമുറിക്കുന്നു . അവർ കിടന്നിടത്ത്‌ ഷാപ്പിലെ കള്ളുകുപ്പി ചിതറികിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു...എല്ലാരും ചേർന്ന് അവരെ ആദ്യം വൈദ്യന്റെ അടുത്തെത്തിച്ചു പക്ഷെ അവർക്കൊന്നും ചെയ്യാൻ സാധിച്ചില്ല വൈകാതെ തന്നെ അവിടുന്ന് ആശുപത്രിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.....എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടദിവസം!!!! .... തുടരും!!!!